Sunarjo had 3 auto's Beulen sterven ook Met de mannen in zee Hollandse ..Surinamers blazen - onjuist - te hoog van de toren E' w M Anti-communisme uit mode in Indonesië de Grote groepen hongerige ratten zaaien paniek in België In de greep van Soekarno Zaterdag 4 februari 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Fae. 10 CORRUPTIE BEPAALDE MATE VAN VRIJHEID VOOR GEVANGENE SCHMIDT H.SCHMIDT SLOT aanklacht een getergd iman ABNORMAAL HOGE TEMPERATUREN AAN ZUIDPOOL VERKLARING VAN NJOTO Winst en verkopen Ford liepen terug Demarquet keert terug voor proces der barricaden Ver. Glas 11% over vergroot kapitaal Zoek Wie bied t Richfield Oil splitst; dividend verhoogd Men schrijft ons uit Paramaribo: Schmidt heeft eens, terwijl hjj In Tjipinang gevangen zat, mogen meerijden met zijn medegevangene sultan Hamid van Pontlanak, die twee dagen „vrij" had gekregen. Hij mocht twee uur wegblijven. Bij Hamids verloofde was een feestje. Dit la een van de foto's, die bij die gelegenheid zijn genomen en die nimmer in de openbaarheid zijn gekomen. Op de achtergrond twee man van het gevangenispersoneel. Zittend: sultan Hamid, zijn verloofde en Schmidt. nn IJDENS zijn jarenlange gevangenschap heeft Schmidt uitstekend de gelegenheid gehad het bederf waar te ne- men, dat de Indonesische samenleving tot in de hoogste kringen heeft aangetast. De politieke beschouwingen, die hij op grond daarvan in zijn memoires geeft, laten wij gaarne voor zijn eigen rekening. Hij heeft de gegevens daarvoor vaak niet uit de eerste hand. Bijzonder interessant evenwel is zijn beschrijving van de misstanden, die hij persoonlijk heeft waar genomen. Zo heeft hij in zijn memoires enkele verbluffende er varingen met de in Indonesië alom heersende corruptie neer gelegd. Advertentie bANK ZIJ R.E.S.A toch nog het Praktij kdiploiain Handelscorrespondentie (Examen juni of dec. 1961) Vraag p.o. ons prospectus. Het kan U een jaar studie schelen. En tijd is geld! R.E.S.A. - HILVERSUM (Bekende Schriftelijke Cursus) Ook opleidingen voor M.B.A. en S.P.D. Hoofdcorr. Frans, D. en Eng., V.T.H.-dipl. en Tolk-vertaler F., D. en Eng. WELLINGTON (Reuter) Verschil lende weerstations in het gebied van de Zuidpool meld'en abnormale 'hoge tem peraturen. Het Amerikaanse weerstation in Byrd, dat op een hoogte van 1700 me ter ligt op een afstand van ruim duizend kilometer van de Zuidpool, meldde zelfs een. recordtemperatuur van twee graden. Door d'e dooi van de zes meter hoge •neeuwlaag liepen de gebouwen van het weerstation onder water. Er vormden zich -grote plassen en het had er de schijn van dat er een hevige tropische regen- hui 'boven de Zuidpool was losgebarsten. MANOCH TOMASOA AT is er geworden van de ge tuigen, die er toe hebben meegewerkt dat een Neder lander ruim vijf jaar lang onschul dig gevangen heeft gezeten? Tegen veel van hen heeft Schmidt geen kwade gevoelens. Er waren er bij uit de bergen, die zich hebben la ten intimideren. Er waren ande ren, die hun bezwarende getuige nis hebben afgelegd nadat zij wa ren gemarteld. Ook waren er echr. ter die tegen kwijtschelding van straf voor eigen misdrijven bewust hebben meegewerkt aan de pogin gen een man, van wie zij wisten dat hij onschuldig was, in het on geluk te storten. Dat waren figuren van de zelfkant van de Indonesische samenleving. Twee van de beruchtste waren Ma- noch en Tomasoa. Schmidt heeft van hen vernomen: ,,Een jaar na. mijn veroordeling las ik in de kranten dat Tomasoa we gens oplichting van Chinese winke liers was gearresteerd. Uit recente berichten blijkt dat hij later weer op dook in de onderwereld van Djakarta. Hij was een uitgestotene geworden. Zijn „vrienden" van vroeger meden hem. Dikwijls kon men hem dronken op Pasar Senen aantreffen, luid wee- klagend aver de onrechtvaardige be- en er werden enkele foto's van het „Enkele ochten den per week", zo vertelt Schmidt over een rijke medege vangene, „mocht hij tegen betaling van vijftig rupiah per keer familieleden in de stad bezoeken en lekker in een restau rant gaan eten. Voor alles bestond in de gevangenis een vast tarief. Zo kostte het vijftien rupiah om buiten de censuur om door een bewa ker in de stad een brief te doen afleveren; voor 25 ru piah bracht de man dan ook nog het antwoord op de brief terug." Van het verschijnsel dat gevangeren wet eens buiten de gevangenis kwa men heeft Schmidt zelf ook wel eens geprofiteerd. „Ter gelegenheid van het mohammedaans nieuwjaar kreeg sul tan Hamid (die ook in de Tjipinang- gevangenis zat) twee dagen en nachten „vrij" uit de gevangenis. De directeur maakte van deze gelegenheid gebruik om mij 's avonds met de controlerende ambtenaar te laten meerijden naar het huis van Hamids verloofde. Langer dan twee uren mocht ik niet wegblijven. Bij Hamids verloofde was een klein feestje op touw gezet en ik werd har telijk ontvangen met een koud biertje. Er waren veel familieleden van Hamid handeling, die hij van de tie had moeten ondergaan, staatspöli- gezelschap gemaakt". DJAKARTA (Reuter-AP) Het anti-communisme is in het In donesië van vandaag uit de mode, zo heeft Njoto, lid van het centraal comité van de Indonesische com munistische partij, gisteren in Dja karta verklaard. Njoto sprak ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van het communis tische partijblad Harian Rakjat. Tien jaar geleden, zo zei hij. was het com munisme in Indonesië taboe. Maar de lijn is omgebogen, zodat vandaag niet het communisme, maar het anti-com munisme uit de mode is. „Zij die tegen samenwerking tussen de communisten, de nationalisten en de religieuze groepen zijn, zijn door de geschiedenis uitgeschakeld". Het uitsluiten van bladen, die tegen het fundamentele regeringsbeleid zijn, noemde Njoto een „historische nood zakelijkheid". Aan bladen, die dit beleid steunen, moet evenwel politieke en wettelijke bescherming en materiële steun wor den verleend, vond hij. Zulke bladen zou volgens hem meer vrijheid moe ten worden gegeyen. Njoto had wel reden voor die op merking, want gisteren werd de jari ge Harian Rakjat een verschijnings verbod opgelegd. Het blad had een rede opgenomen van de communis tische leider Aidit, waarin deze een reconstructie van het kabinet had ge- eist. Aidit is in verband daarmee gis teren door de politie verhoord. NEW YORK (Reuter). De winst en de verkopen van de Ford Motor Com pany zijn in 1960 ged'aald. De verkopen liepen terug tot 5.238 miljoen tegen 5.357 miljoen in 1959 en de winst daal de tot 427,89 (v.j. 451,37) miljoen of 7,80 (v.j. S 8,24) per aandeel. De winst in het vierde kwartaal bleef ongeveer op het peil van dat van vorig jaar. Van onze correspondent PARIJS Eén van de beklaagden in het proces van de barricaden de naar Spanje gevluchte Jean-Maurice Demar quet, is vrijwillig naar Parijs teruggeko men voor de voortzetting van het proces. De politie liet het vliegtuig waar De- anarquet inzat, al op de landingsbaan stoppen. Het mocht pas doorrollen naar het platform nadat deze was gearres teerd. Bij de hervatting van het proces ver weet de president van de rechtbank De marquet dat hij was gevlucht en zo het vertrouwen had geschonden dat het. mi litair tribunaal in hem had ges+old. Demarquet zette uiteen waarom hij en enkele anderen waren gevlucht nadat zij hadden gehoord dat Lagaillarde de be nen had genomen. „Ik had u echter be loofd dat ik voor de uitspraak voor u zou verschijnen. Ik ben dus nog te vroeg gekomen", zo zei hij. Verzending zeepost DEN HAAG. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De datums waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, achter de naam van het schip. Argentinië: ts Uruguay (8-2); Aus tralië: ss Himalaya (8-2) en ss Orca- des (9-2); Brazilië: ms Eemland (6-2); Brits-Oost-Af rika: ms Afrika (9-2); Canada: ss Rijndam (8-2); Chi li: ms Wien (9-2); Ned. Antillen: ms Prins der Nederlanden (7-2); Ned. Nw.- Guinea: ss Patroclus (9-2); Nleuvv-Zee- land: ss Cumberland (5-2); Suriname: ms Oranjestad (8-2)Unie van Z.-Afri- ka en Z-W.-Afrika: ms Stirling Castle (5-2) en ms Oostkerk (7-2). Inlichtingen over de verzending van postpakketten geven de postkantoren. SCHIEDAM. In een buitengewone algemene vergadering van aandeelhou ders van de Vereenigde Glasfabrieken is met terugwerkende kracht benoemd tot directeur ir. M. Greutert. Begin mei zal de algemene vergadering worden ge houden. De produktie van de tot het concern behorende fabrieken heeft die van vorig jaar overtroffen. De orderportefeuille is bevredigend. Hoewel de kosten zijn ge stegen mag over 1960 een onveranderd dividend van 11 pet. worden verwacht. Dit zal dan over het vergrote aandelen kapitaal worden uitgekeerd. VERDWENEN Dikwijls probeerde hij in dronken schap door te dringen tot de hoogste justitiële autoriteiten, dreigend dat hij ,,wel eens een boekje zou opendoen" als er geen nieuw zwijggeld op tafel kwam. Eind oktober 1960 werd hij wegens openbare dronkenschap in Djakarta aangehouden. Hij is daarna niet meer in de Indonesische hoofd stad gezien. Ook de Indonesische justi tie „weet niet" waar Tomasoa is. Volgens onbevestigde berichten zou Tomasoa door de Indonesische staats politie voor eeuwig het zwijgen zijn opgelegd". „Niet lang na mijn veroordeling stierf de dikke Manoch plotseling op raadselachtige wijze. Hij woonde toen in een mooi huis te Bandoeng en zijn kinderen gingen naar dure scholen. Misschien had hij nog meer geld ge- eist. TROUW In het bijzonder aan één getuige be waart Schmidt een roerende herinne ring. Dat is zijn trouwe huisbediende en kokkin. „Mamek Alkatirie was een Indonesische van Arabische afkomst, een vrouw van middelbare leeftijd, met een beperkte intelligentie. Zij kon lezen noch schrijven, maar was zo eerlijk als goud en diende mij met een trouw, die zelfs in het vooroor logse Indonesië zelden voorkwam." „Na mijn arrestatie had de politie haar eerst huisarrest opgelegd. Later werd zij op het politiebureau in een cel gezet, waar zij honds werd be handeld. Maar dit alles kon haar er niet toe bewegen te verklaren dat haar tuan dikwijls van huis was en soms dagenlang wegbleef. Er waren haar allerlei mooie beloften gedaan als zij maar iets in deze trant wilde zeggen. Zij bezweek niet, zelfs niet voor slaag en dreigementen." VERLEGEN Toen zij de rechtszaal binnenkwam leek zij een klein spookdiert.je, met haar angstige grote ogen in haar ge rimpeld gezicht. Zij was hyperner veus en verlegen door al het officiële gedoe en de joelende menigte op straat. Maar zij legde haar verklarin gen af met een nauwkeurigheid, die getuigde van een feilloos geheugen, dat ik van haar, een analfabete, nim mer had verwacht. Zij to inde een geestkracht en een moed, die diep respect afdwongen." „TTET was heel prettig voor mij weer FF eens onder vrije opgewekte men sen te kunnen zijn en het speet mij erg dat ik niet langer dan anderhalf uur kon blijven. Ik wilde de directeur niet in moeilijkheden brengen door mis bruik van zijn gunst te maken. Die moeilijkheden kreeg hij toch. Een be waker praatte zijn mond voorbij en een week later prijkte op de voor pagina van een zondagsblad de vette kop: „Hamid en Schmidt voor ettelijke dagen zoek uit de gevangenis". De ge vangenisdirecteur moest zich bij de minister van justitie verantwoorden omdat hij met zijn humane beleid de „nationale veiligheid in gevaar bracht". Hem werd duidelijk te verstaan gege ven dat men een Nederlander toch allerminst dezelfde voorrechten en gun sten kon toestaan als een Indonesiër." Toen Schmidt in het begin van zijn hechtenis gevangen zat bij een post van de Mobiele brigade, hoorde hij van een medegevangene van de wonderlijke ge bruiken bij dit elitecorps politietroepen. De man, zelf lid van de Mobrig, ver telde hem: „Wij proberen er allemaal wat bij te verdienen, maar je moet het natuurlijk niet te gek maken. Mijn vriend Abdullah verhuurt dikwijls voor een avond zijn pistool aan rampokkers (bandieten die overvallen plegen). Hij krijgt dan de helft van de buit. Op zo'n manier trekt hij direct voordeel uit een misdaad. Anderen verhuren hun pistool ook wel eens, maar tegen het vaste tarief van driehonderd rupiah per avond. Dat is heel wat correcter, vindt u ook niet?" Van onze correspondenten CHARLEROI Grote groepen ratten hebben gisteren paniek ge zaaid in de overstroomde dorpen langs de Sambre bij Charleroi. Door het water uit hun holen verdreven drongen zij woningen langs de rivier binnen, renden de trappen op en de kamers in, waar de bevolking van de getroffen plaatsen op hulp wacht. Onder vrouwen en kinderen brak paniek uit. Algemeen wordt een epide mie gevreesd, omdat voor de opgejaag de en hongerige ratten niets veilig is. EVACUATIE In Chatelet, ten zuiden van Charle roi, is het water en ook de nood zo hoog gestegen, dat de inwoners met hulp van soldaten, brandweer- en politiemannen moesten worden geëva cueerd. Gezinnen in huizen die door het water zijn ingesloten krijgen voed sel per boot. In Venlo stond het peil van de Maas gisteren op 16.95 meter boven N.A.P. Het verkeer langs de rivier is daar niet Ihnger mogelijk; op sommige plaatsen staat het water tot aan de gevels en is het kelders binnengedrongen. In dorpen ten noorden van Venlo ■zijn tal van kippenhokken overstroomd. Tienduizenden kippen zijn naar droger oorden overgebracht. NOBEL STREVEN De bewoner van een huis aan het Maasschriksel te Venlo heeft zijn no bel streven om zijn vrouw niet wakker te maken donderdagavond met een nat pak moeten bekopen. Terugkerend van een vergadering kwam hij tot de ontdekking, dat hij de huissleutel ver geten had. De man besloot de weg via de kel der te nemen en liet zich daartoe be hoedzaam naar beneden zakken. Toen hij tot aan zijn borst in het water stond, was het hem geheel duidelijk geworden dat de kelder tijdens zijn afwezigheid was volgelopen. Druipnat boven gekomen ontmoette hij in de keuken zijn vrouw, die daar op hem had gewacht, omdat zij had bemerkt dat haar man geen sleutel bij zich had. T^en van de cellen van de post bleek F-J vol te liggen met munitie: kisten vol bren- en stenpatronen, mortiergra naten, handgranaten en nog veel meer, alles bij elkaar tot een waarde van ten minste een kwart miljoen rupiah. Dat was het privé voorraadje van de com mandant, vertelde Schmidts Mobrig- man, verkregen door gefingeerde op gaven van de bij schietoefeningen ge bruikte patronen. „En wat doet hij ermee?", vroeg ik. „Verkopen natuurlijk". „Aan wie?" „Aan de meest biedende. U begrijpt zelf wel wie dat is. Binnenkort zullen er wel weer een paar vrachtauto's voor komen en dan wordt alles ingeladen. De auto's verdwijnen dan in de rich ting van Bantam." Dit was dus een van de manieren waarop de Darul Islam aan munitie kwam." VTERBETEN laat Schmidt zich uit V over de officier van justitie in zijn proces, Sunarjo. „In 1955 woonde hij in een groot huis aan de Djalan Maluku in Djakarta, dat hij van een Arabier voor tweehonderdduizend rupiah had gekocht. Hij bezat drie auto's en zijn schoolgaande kinderen hadden ieder een bromfiets. In zijn woning stonden vijf radiotoestellen, drie koelkasten en een moderne wasmachine. Dat hij dit alles niet had kunnen bekostigen van zijn salaris van ongeveer vijftienhon derd rupiah per maand begreep iedereen." Later heeft Schmidt in de gevangenis enkele Chinezen ontmoet, die hem ver telden dat zij Sunarjo verscheidene keren hadden omgekocht. In het begin van Schmidts gevangenschap is mr. Bouman ook eens voorzichtig te kennen gegeven dat Schmidt voor 35.000 rupiah zijn vrijheid wel terug zou kunnen krijgen. „Dit was precies het bedrag dat ik op dat moment aan contanten kon produceren." Vlak voordat Sunarjo in het proces- Schmidt zijn requisitoor zou uitspreken werd hij overgeplaatst naar het kan toor van de procureur-generaal. Er werd gefluisterd dat hij wat al te weel corruptie had gepleegd. HET sterkste staaltje in dit vlak ver telt Schmidt aan het eind van zijn EXPORT-IMPORT BANK NIEUWE PRESIDENT WASHINGTON (AP). President Kennedy heeft Harold Francis Linder benoemd tot president en voorzitter van de raad van commissarissen van de Export-Import Bank in Washington. Tot directeur van de bank werd Charles M. Meriwether benoemd. boek. Hij had zich tegen het eind van zijn gevangenschap het recht ver worven om eens in de zes weken onder toezicht een tochtje door Djakarta te maken. Bij zulk een gelegenheid nam een vertrouwde en invloedrijke oud medegevangene hem mee naar „een zeer hooggeplaatst persoon, die grote invloed op mijn invrijheidstelling kon oefenen. Indien sommigen mochten den ken dat dit de procureur-generaal Suprapto was, kan ik hun de verzeke ring geven dat deze veronderstelling onjuist is. Mijn vrijlating heeft Suprap to wel zijn positie gekost, maar hij voerde slechts de bevelen van hoger hand uit." Bij deze ontmoeting werd Schmidt gezegd dat er wel voor zijn vrijlating zou worden gezorgd. Tegelijkertijd werd hem te verstaan gegeven dat er wel wat geld op tafel zou moeten komen. „Op mijn verjaardag, 12 maart (1959), had ik weer een bespreking met de zelfde persoon. Hij vertelde dat ik niet langer hoefde te twijfelen aan mijn vrijlating. De uitspraak zou „vrij spraak" zijn en niet vijf jaar gevange nisstraf, zoals mij eerder bij geruchte ter ore was gekomen. Maar.... mijn vrijheid zou mij een half miljoen rupiah kosten. Tweehonderdduizend rupiah moest ik vóór mijn vertrek uit Indonesië betalen. De rest moest later in Nederlandse guldens worden over gemaakt." De stukken voor de transactie waren al opgemaakt. Schmidt behoefde nog slechts zijn handtekening te zetten. Hij aarzelde. „Ik wilde wel betalen, maar alleen als het vonnis werkelijk „vrij spraak" zou luiden. Dan kon ik immers bij de Indonesische regering een eis tot schadevergoeding indienen. Deze voorwaarde werd geaccepteerd en be spaarde mij (het vonnis was tóch vijf jaar) naderhand een heleboel geld." SN aantal Surinaamse verenigin gen in Nederland heeft onlangs alarm geslagen over de ver meende koloniale status van het huidige Suriname. Ongeveer tegelij kertijd protesteerden te Paramaribo zeventien culturele en nationalistische organisaties tegen de instelling van de Koninkrijksadviesraad voor culturele samenwerking. Wanneer de Neder- hndse publieke opinie deze heftige xclamaties zonder meer te verwerken srijgt, ontstaat het gevaar dat er zich ^age generalisaties vastzetten in het orein van de Nederlander. Vandaar lat het zijn nut heeft ook uit Suri- lame te vernemen of de argumenten an de alarmisten reëel zijn vergele den bij de politieke status quo van dit rijksdeel overzee. Tactiek Het is voor de politieke ontwikkeling van Suriname sedert het Statuutjaar 1954 kenmerkend, dat zich een groep jongeren in georganiseerd verband be zig houdt met wat men kan noemen ..de bevrijding van Suriname van het koloniale juk". De verenigingen die daarmee in Paramaribo het meest op de voorgrond treden zijn de Nationa listische Beweging Suriname en de dis cussiegroep Kra (Ziel). In die groepen zitten veel studenten, die later als on derwijzer en advocaat in Suriname zul len werken. Geregeld organiseren zij discussie avonden over cultuur en politiek. Hun strijd komt in het kort neer op: Weg met het Statuut, weg met het Konink rijk. Door de ruchtbaarheid, die hun streven in de plaatselijke pers ten deel valt, hebben zij zich reeds van een aanhang kunnen verzekeren, die naar zij beweren, toeneemt. Opvallend is hun tactiek van resolu ties aannemen en verzenden naar de regering en naar internationale culture le en politieke, organisaties. Voor de man in de straat treden zij daarvoor ais medebepalers van het Surinaamse culturele en politieke leven naar voren. Retoriek Beziet men deze acties wat nuchter, dan valt meteen de retoriek op die de ze groep nationalisten in hoge mate aankleeft. Dezelfde retoriek, die de an ti-koloniale leuzen zo afgezaagd en fut loos heeft gemaakt. Wie voorts op de begane grond blijft en de verwijten van deze groep aan het „Nederlands koloni alisme" grondig ontleedt, komt tot de ontdekking dat deze nationalisten ten prooi zijn aan geëxalteerde verwar ring, hoe goed zij het ook met Surina me mogen menen. Voorts moet men niet vergeten, dat het hier slechts een kleine groep Cre olen betreft, die dwars door alle poli tieke ethiek en diplomatieke normen heen haar zin wil krijgen. Misschien dat het zo dynamisch aan de weg tim meren van de Creolen aan hun extro- verte natuur ligt. Immers, de Hindo- staanse en Javaanse bevolkingsgroepen, die zeker wel hun wensen zullen heb ben, doen niet zo sensationeel. En deze beide Aziatische bestanddelen -van de Surinaamse bevolking vormen samen toch een grotere groep dan de Creolen. Welke beswaren Zowel de studentenorganisaties in Ne derland als de nationalistische in Suri name tappen uit hetzelfde vaatje om dat zij (ideologisch) dezelfde oorsprong hebben: Amsterdam. Het behoeft geen verbazing te wek ken, dat nationalisten in het buitenland worden gemaakt of geboren. De nieuwe ideeën die thans in Suriname geïnfil treerd zijn en door lokale woordvoer ders worden verspreid, zijn feitelijk niet erg rationeel. Vaak blijkt dat uit de extremistische houding van de nationalisten, zoals ook weer uit de emotionele ontlading ir Amsterdam, waar een van de Surina mers tijdens een lezing opmerkte, dat ,de zelfgekozen Surinaamse bestuurders door het veto van de gouverneur kun nen worden uitgeschakeld. Dat is een grove onjuistheid. In het Algemeen Dagblad van 21 ja nuari stond een interview afgedrukt dat een der redacteuren met de „Am sterdamse" Surinaamse nationalisten had. Eén van de concrete bezwaren tegen een vaste band met Nederland was, dat Nederland als lid van de Na- vo tegenover internationale vraagstuk ken een standpunt inneemt waarmee het Suriname tegenover zijn buurtgeno ten compromitteert. Dit laatste zou o. m. geschieden door de aanwezigheid van de Amerikaanse luchtmachtbasis op het Surinaamse vliegveld Zanderij. Dit moet de Nederlandse publieke opinie dus voor zoete koek aannemen. In feite is er geen Amerikaanse lucht machtbasis op Zanderij. De Amerikaan se militairen zijn al meer dan tien jaar uit Suriname, sinds kort na de laatste wereldoorlog. Intellectuelen Het blijkt dus niet van gevaar ont bloot van een afstand te willen dirige ren wat de Surinaamse regering voor Suriname's bestwil moet doen of nala ten, afgezien van het feit. dat de rege ring zich niet door een kleine minder heid van politiek nog onvolwassen stu denten laat dirigeren. De stemming die de nationalisten trachten te maken zo kort voor de a.s. Ronde-tafelconferentie, beantwoordt ook volledig aan hun systeem. Men zal zich kunnen herinneren dat zich vlak voor de bekrachtiging van het Statuut in 1954 ook dergelijke manifestaties heb ben voorgedaan. Surinaamse politici zouden zelfs dreigbrieven hebben ont vangen van in Nederland studerende Surinamers, die de dominion-status eis ten. De bewering dat er voldoende intel lectueel kader is om Suriname te be sturen, berust op een misverstand. Had den de „Amsterdamse" nationalisten, zich de moeite getroost na te gaan hoe groot de personele hulp van Nederland aan Suriname is, hoe groot die van Amerika aan Suriname is, dan hadden zij zeker, indien zij niet uit emotionele motieven spraken, een ander geluid doen horen. De groep jongelui die in Nederland' zo hoog van de politieke toren blaast, geeft blijken van verouderde bekend heid met de Surinaamse toestanden. Het is hun niet kwalijk te nemen, mar dan moeten ze zich niet zo zelf verzekerd uiten. Zij wekken allicht de schijn represen tatief te zijn voor wat er in Suriname leeft, denkt, arbeidt, aan politiek doet, etc. Ook wanneer zij verklaren, dat de Surinamer geneigd is een misprijzende blik te werpen in de richting van Ame rika. Dat is pertinent onjuist voor de houding van de Surinamer ten opzichte van het vriendschappelijke „buurland" Amerika, dat Suriname dag in dag uit via het te Paramaribo gevestigde Bureau voor Technische Samenwerking, allerhande hulp biedt. Het zou voor de vriendschapsbanden tussen Suriname en Nederland nuttig zijn, indien onze rijksgenoten in Neder land, de Europese Nederlanders dus, het geschreeuw van een groep extreme nationalisten afwoog tegen de gedegen argumenten waarmee straks in augus tus de Surinaamse politici in Den Haag komen praten. LOS ANGELES. Aan een op 20 april te houden jaarvergadering van de Richfield Oil Corporation zal een aan- delensplitsing worden voorgesteld op basis van twee op een. Op 15 maart wordt een kwartaaldividend uitgekeerd van 0.90 op de gewone aandelen. In voorgaande kwartalen keerde de maat schappij 0,75 uit. Vorig jaar december werd een extra dividend van 0,50 be taald. ANNER kochen besser is de titel van een aller- charmantst kookboekje, geschreven door Robert Krötz en zeer geestig geïllustreerd door Bele Bachem. Nu had ik mij voorgesteld om u deze week enige visrecepten te geven, speciaal voor u gemaakt door twee bekende Nederlandse „gastrono men". Helaas is de brief van één dezer heren verloren gegaan en moet ik dit artikel dus dat een afsluiting had moeten worden van onze visserie tot de volgende week uitstellen. Daarom ga ik nu maar met de „mannen" in zee! Welnu dan, in dit kookboek worden de mannen (de on dertitel luidt: een gastronomische wereldboemel voor de Gentlemen, de Snobs en de Direkteuren) wel voor zeer vol aangezien wat betreft de kookkunst. Ik begrijp best dat de bedoeling van de schrijver niet is om de mannen der schepping al deze recepten zelf te laten klaarmaken: veeleer wil hij dat men dit boekje de mannen ten geschenke zal aanbieden. Volgens hem zijn de recepten hierin beschreven juist deze, waarvan elke man af en toe droomt. Hoe het dan ook zij er is een bloemlezing van recepten gegeven, afkomstig uit diverse landen. Enige ervan wil ik u zeer zeker niet onthouden. Ziehier het eerste, afkomstig uit België: Waterzooi: de kip als eenpanspot. Zeer geschikt voor een hongerige man. Men neme 2 kleine kipjes, 1 ui, 1 knolselderij, 1 stok prei, 2 witte knolletjes en 1 teentje knoflook. Verder ge hakte peterselie, tijm en laurierblad naar smaak. Ge snijdt de groente in niet te kleine stukken en laat ze in wat margarine 20 minuten smoren. Hier doet ge dan de kipjes met de knoflook en de kruiden bij. Giet er zo veel water op dat de kippen net erdoor bedekt zijn. U laat deze eenpanspot zolang koken tot de kippen wel zacht, maar beslist niet verkookt uit de pan stijgen! Nogmaals moet u een beetje marga rine smelten. U roeier 2 eetlepels meel doorheen en dit mengsel wordt voorzichtig aangelengd met wat kippe- kookvocht. In een soepterrien klopt u 3 eierdooiers (ja heren, nu moet u maar eens royaal zijn!) los en legt hierin de in stukken verdeelde kippen met een beetje citroensap en alle kookvocht met inhoud. Tot slot roert u er de bloemmassa ook nog doorheen. Laat even opkoken en serveer in de soepterrien! Geef er wat warm stok brood bij. We zijn nu in China aangekomen al waar we dit heerlijke hapje gaan be kijken: I-*#*#*#*#*# Krabben Foo Yung. U heeft hier voor nodig 1 kop gekookt kva!-.\ of 1 kop met grote Noorse gul nu. u. Ver der 1 kop uien, V2 kop champignons, 5 eieren, 2 eetlepels sojasaus, een kwart eetlepel suiker, een kwart eetlepel Chi nese kastanjes (uit blik of in gedroog de vorm te koop) en olijfolie. Het in stukjes verdeelde krabvlees (of de hele garnalen), de gesneden uien, de champignons en de in papier dunne plakken gesneden kastanjes (die indien gedroogd eerst moeten weken) roert u door de 5 losgeklopte eieren. Dan roert u ook de sojasaus met de suiker erdoor. Het moet een vrij dik mengsel worden dat u nu in gloeien de olie bakt. Verdere uitleg staat er niet bij maar ik wilde u dit er even van zeg gen: Laat in een koekepan niet te wei nig olie zeer heet worden en schep met een kleine keukenschep telkens een beetje van uw krab alias gar- nalenmengsel uit de kom. Dit kleine viskoekje bakt u vlug a^n beide zijden bruin. Het gaar worden neemt niet veel tijd in beslag: alle ingrediënten zijn immers zo fijngesneden en daar door vlug gaar. De krab of de garna len zijn ook al gaar. Bren*g dit heer lijke hapje zeer heet op tafel! Ja. zelfs naar Hollywood brengt ons de heer Krötz en aldaar heeft hij een echt „gezondheidsgerecht" op de kop getikt. Hoe denkt u juist in deze re genperiode over een Room-spinaziehap. Niet slecht hè9 Ziehier hoe hij het wil laten klaarma ken of opeten. U neemt 2 pakken dieüvries-spina- zie ofwel 1 kilo verse gehakte spinazie. Hierbij komt 1 uitje dat u fijn heeft gehakt en IV2 kop witte saus. Van 2 eetlepels boter met 2 eetlepels bloem maakt u op een dein gas een smeuïg menpe1 dat aangelengd wordt met 1% kop volvette melk.... of melk met wat extra room erin! Deze saus moet vrij dik worden. Zij wordt immers vei- dund door het spi- nazievocht, wil daar wel aan denken. Het uitje kookt u in een beetje water zacht en mengt het dan door de inmid dels ontdooide spi nazie. U heeft zoveel mogelijk het vocht van de ontdooide maar vooral ook van de gekookte spinazie iiibumi hi 1 nmii afgegoten alvorens de ui en de room saus erdoorheen te mengen. Met peper, zout en wat extra room boter maakt u deze roomspinaziescho- tel af. Natuurlijk smaakt in sliertjes ge sneden ham of wat Cheddarkaas in dit spinaziegerecht verwerkt verrukkelijk Ik neem afscheid van u, mijne he ren en hoop dat ge. zo ge niet zeil' gaat koken, toch van deze gerechten zult genieten. Tot de volgende keer. Micky Woodhoiise X

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 10