Koewachtse vlasbouw
kwijnt
erger dan ooit te voren
Koperslager
hoorde twee
te Vlissingen
jaar cel
eisen
Vele jonge dorpelingen zoeken
reeds emplooi in industrie
Zo was 't vroeger in Sluis - en zo wordt 't weer
Wegens poging om zijn vrouw
van het leven te beroven
Hoge straffen geëist tegen
juwelendieven in Yerseke
UIT ZEELANDS STEDEN
IBEUWSCH DAGBLAD
Zool van Zeeland heeft „schoenmaker" nodig
Rusland de schuld
Caféhouders op
Tliolen opgelicht
Protestmeeting
„Vrije Veren"
in Zierikzee
DADER AL VOOR INBRAAK BEKEND
EINDE VAN ERNSTIG FAMILIEDRAMA
Negen meter naar
beneden gegooid
Binnen vijf weken
weer in de cel
Eis: resp. 21/2 en
2 jaar de cel in
MIDDELBURG
VLISSINGEN
THOLEN
i^y oensdag
13 augustus 1958
PAGINA t
HET HEEFT GISTEREN geregend in Zeeuwseh-Vlaanderen. En
niet zo zuinig. De ene wolkbreuk na de andere ontlastte zich boven de
„Achterhoek aan de overkant". In Koewacht, het kwijnende vlassers
dorp op de zool van Zeeland, leunend tegen de Belgische grens, ont
ving men het overvloedige hemelwater niet met een blijmoedig hart.
De Koewachters keken bepaald onvriendelijk. En dat is te begrijpen,
want als het toch al slecht gaat in de vlasbouw zijn zulke in hoeveel
heid ongelimiteerde plensbuien natuurlijk helemaal onwelkom. De
vlasser, die naast ons stond te schuilen onder het afdak van een vlas
fabriek, bevestigde dit nog eens brommend. Van jongsaf aan werkte
hij in het vlas, maar inplaats van langzamerhand een bestaan te kun
nen opbouwen, komt hij steeds meer in moeilijkheden te zitten en
dreigt zijn gezin een kommervol bestaan te moeten gaan lijden. Die
vlasser heeft dat niet gewild. Natuurlijk niet. Hij heeft zich ongans
gewerkt, zijn hele leven lang. En toch moet zijn baas hem elke week
met een zorglijker gezicht zijn loon uitbetalen. Om de eenvoudige re
den, dat het in de vlasbouw in Nederland en datzelfde geldt voor
België niet meer lopen wil. Er zit de klad in als het ware. En voor
een niet gering deel is Rusland daar de schuld van. Waar zijn de Rus
sen eigenlijk niet de schuld van?
DE RUSSEN verknoeien namelijk
de markt, zei de vlasser, een daarom
is er voor ons hier in Koewacht nau
welijks nog een stuk droog brood te
verdienen. En hij legde de nadruk op
nauwelijks. Van de 3000 man, die een
aantal jaren geleden nog in de vlas
bouw werkzaam waren, is misschien
nog slechts 30 pet het vak trouw ge
bleven. De overige 70 pet heeft een
ander baantje gezocht. Vele vlassers
hielden met hun eigen vlasbedrijf op,
omdat het verlies zo groot dreigde te
worden, dat de eerste levensbehoef
ten werden aangetast. En dan kan het
uiteraard niet langer. Daar waren
verbouwers bij, die het vlas totaal
de rug toekeerden, maar er waren
er ook, die in loondienst traden bij
een andere vlasser, die het nog niet
ZO pessimistisch opnam en stilletjes
hoopte op betere tijden. Maar er is
niet altijd, werk in de vlasbouw.
Je kunt er natuurlijk wel mee op
houden, zei de vlasser, als je maar
weet, dat je élders een goede boter
ham kan verdienen, maar daar zit 'm
nu juist de kneep. Als je nog jong
bent, Is er nog alle kans jezelf om
te schakelen, maar als je eenmaal de
veertig bent gepasseerd, is dat ab
soluut uitgesloten. Zelfs al zou men
er persoonlijk toe in staat zijn, dan
is het bijna onmogelijk om nog een
vaste betrekking te vinden. Men wil
Jonge mensen, zeker de industrie. En
daarom nemen die jonge mensen, die
uit de vlasbouw zijn gestapt en ge
togen zijn naar industrieplaatsen als
Terneuzen, Sluiskil en Sas van Gent
vanzelfsprekend hun kansen waar.
Voor hen was er geen vuiltje aan de
lucht. Ging het slecht in de vlasbouw,
wel, geen nood, er waren altijd nog
wel fabrieken, die om personeel za
te te springen.
PREMIE
Dat wegdekken van die jongelui
naar fabrieksplaatsen verdriet ons
Koewachters erg, zei de vlasser, ter
wijl het vlas op de velden zich boog
,nder de striemende regenvlagen. We
ebben Koewacht nooit anders ge
iend dan een vlassersdorp en zo wil
den we het laten. Vooral omdat er
hier niets anders is. Koewacht en vlas
zijn identiek. Maar het schijnt, dat
men in Den Haag zich weinig bekom
merd over de kommervolle omstan-
dwigheden, waaronder de Zeeuws-
Vlaamse vlasser de touwtjes aan el-
kaar moet knopen. Het Rijk geerft
elke vlasser zijn f160 verwerkings
premie voor elke hectare, maar daar
mee is de kous dan af. Of het nu goed
gaat of slecht in de vlasbouw, dat is
een zaak, die zoals blijkt de
vlasser alleen moet uitvechten.
Toen onze metgezel het over die
f 160 had, mompelde hij iets van
„jodenfooi", maar ging er niet verder
op in. Blijkbaar vond hij zijn gram
schap over dit bedrag met dat ene
woord voldoende uitgedrukt. En hoe
wel België de Koewachtse vlasser in
het geheel niet kan helpen onze
zuiderburen kampen zoals gezegd
eveneens met een kwijnende vlas-
nijverheid en bovendien nog met
werkloosheid onder iudustrie-arbei-
ders praten de dorpelingen toch
steeds weer over het feit, dat België
veel betere mogelijkheden biedt, er
weer snel bovenop te komen.
De vlasser bedoelde dit: kijk, als
wij in België zouden komen, dan zou-
Eis: 3 maanden
lie officier van justitie bij de Mid
delburgse rechtbank, mr. T. Lebret,
vorderde dinsdagmorgen tegen de 50-
jarige Zierikzeese monteur A. S. een
gevangenisstraf van drie maanden,
met aftrek. De man werd er van ver
dacht, gedurende het tijdvak septem
ber 1956mei 1958 een aantal café
houders in verschillende plaatsen op
Tholen te hebben opgelicht.
Hij maakte er een gewoonte van, in
café's consumpties en flessen sterke
drank te kopen en deze slechts ge
deeltelijk te betalen. Op die manier
had hfj in totaal ongeveer vijf liter je
never en tal van consumpties betrok
ken. S. zei, dat het de bedoelinge was,
alles te betalen. Maar hij was ziek ge
weest en zodoende was er niets van
gekomen. De raadsman, mr. J. F. C.
van Deinse, drong er bij de rechtbank
op aan, een gedeelte van de straf
Voorwaardelijk op te leggen.
den we proberen iets anders op onze
grond aan te pakken en de Belgische
regering zou dat ongetwijfeld toejui
chen zonder veel poespas te maken
over of het wel of niet kan op die
grond en of de gemeente met die
grond geen andere bedoelingen kan
hebben, kortom België maakt er geen
„papieroorlog" op lange termijn van.
Nederland doet dat wel. Jaren gaan
er soms overheen, voordat een vlas
ser op zijn grond iets anders kan be
ginnen, althans, dat zei de vlasser,
die evenals wij, al een half uur op
het ophouden van een bui stond te
wachten.
MAATREGELEN
Toen het eindelijk even droog werd
het was juist tegen het middag
uur kwam een lange rij van wer
kers in de vlasindustrie ons voorbij.
Jonge kerels, die op de een of andere
vlasfabriek de hoognodige inkomsten
voor het gezin nog wel bijeen kunnen
garen. Er reden ook wel oud "en tus
sen, maar niet zoveel. En toen de
stroom uit het gezicht was verdwe
nen, op weg naar de vlasserij, toen
lazen we plotseling een leuze op
straat: „Boten duur, laat ze ermee
st.alles over Antwerpen!" Het
is unfair om deze leuze te verbinden
met het vlasvraagstuk, maar alles bij
elkaar genomen is het toch zo, dat
men in Koewacht het vertrouwen in
eigen regering wel een beetje heeft
verloren. Over de dure veren is nog
wel heen te komen, zegt men, al zijn
de transporttarieven voor de vlas-
bedrijven sinds de invoering van de
nieuwe tarieven met sprongen om
hoog gegaan.
Maar soit, vrije veren zal toch wel
een niet te verwezenlijken ideaal
blijven, doch dat men in Den Haag
niets doet om de vlasbouw weer een
Hink stuk op poten te brengen door
het nemen van allerlei stimulerende
maatregelen, daar wrokt men over,
al beseft men wel een beetje, dat
Nederland bijvoorbeeld de Engelse
regering niet kan voorschrijven, waar
het zijn vlas bestelt en dat het ook
de mode kunstvezel of niet-kunst-
vezel niet kan beïnvloeden. Dat zet
de zaak natuurlijk ook nog in een
ander daglicht. Niettemin, Koewacht
wacht
In het „Huis van Nassau" te Zierik-
zee zal morgen de eerste openbare
protestvergadering gehouden worden
van het actiecomité voor Vrije Veren
op Schouwen-Duiveland. In deze ver
gadering zal onder meer de voorzitter
van het Zeeuwsvlaamse comité voor
vrije veren, de heer H. Colsen, uit
Sluiskil het woord voeren.
De protestbijeenkomst zal ook bij
gewoond worden door een aantal be
stuursleden van het actiecomité voor
betere en goedkopere veerverbindin-
gen op Goeree-Overflakkee. Een van
de bestuursleden van het comité van
dit Zuidhollandse eiland zal in de ver
gadering eveneens het woord voeren.
„Als er binnenkort ingebroken wordt, weten we wie het gedaan
heeft", zeiden enkele dorpelingen van Yerseke onlangs tegen elkaar,
toen een vreemde man bijzondere aandacht aan de dag legde voor al
het goud, dat lag te blinken in de etalage van juwelier Grim. Er werd
ingebroken, twee dagen later, op 22 mei. En dat men wist, wie het ge
daan had, maakte een adjudant van de rijkspolitie de volgende morgen
reeds waar, toen hij in het Brabantse dorp St. Willibrord de straten
maker J. W. met een bezoek vereerde en uit diens jaszak de prijs
kaartjes haalde van de 101 gouden ringen, die in Yerseke gestolen
waren.
Bekerwedstrijden
voor zaterdagclubs
Ook voor de zaterdagclubs (KNVB)
tijdens het seizoen bekerwedstrijden
worden gespeeld. Er zal eerst een
voorronde worden gespeeld in de vorm
van een halve competitie. Daartoe zul
len de deelnemende verenigingen in
groepen van 3 worden ingedeeld. Deze
voorronde-wedstrijden worden ge
speeld op 11 oktober, 1 november en
10 januari. De nummers 1 van elke
halve competitie gaan dan over naar
de le ronde, die op 14 februari zal
worden gespeeld.
Het stadhuis van Sluis, vroeger 'n
welvarende haven- en koopvaartstad
aan het reeds lang verzande Zwin,
nu een toeristenoord, werd gebouwd
omstreeks 1375 in de glorietijd van
Sluis. Het was tot voor de verwoes
ting in 1944 uniek in Nederland om
zijn Belfort-klokketoren en werd door
velen beschouwd als het fraaiste Bei-
De officier van justitie bij de rechtbank te Middelburg heeft gister
morgen een bijzonder clemente straf gevorderd tegen de 34-jarige
Poolse koperslager S. B. uit Vlissingen, die 28 april j.l. probeerde,
zijn vrouw van het leven te beroven, door haar over de boulevard
muur in de Scheldestad te werpen. Mr. G. J. B. van der Dussen vroeg
een gevangenisstraf van twee jaar met aftrek van voor-arrest. De
rechtbank, die gepresideerd werd door mr. P. van Empel zal 21
augustus uitspraak doen.
Dit betekent dan het einde van een
familiedrama, waarvan B., zoals zijn
raadsman, mr. J. J. van der Weel, het
zei, het slachtoffer geworden is. Het
drama kwam op het hoogtepunt, nadat
de Pool op de avonden van de 28e
april in een Vlissingse bioscoop de film
„Bloed in de sneeuw" was gaan zien,
een rolprent, die handelt over ontrouw
tussen man en vrouw, iets, waar de
Pool in die tijd zelf ook steeds mee
geconfronteerd werd. Door flirtations
van zijn vrouw met andere mannen
werd B.'s jalouzie hoe langer hoe gro
ter en de climax kwam, toen de vrouw
een verhouding aanknoopte met een
opvarende van het in de Vlissingse
buitenhaven aan de ketting gelegde
Griekse vrachtschip „Norlanda".
NEGEN METER
Een diepe ontroering maakt zich
van B. meester, toen hij had zitten
kijken naar de film, die ook zijn pro
bleem raakte en in deze gemoedstoe
stand ontmoette hij later op de avond
zijn vrouw, met wie hij een bezoek
aan een kennis wilde brengen, die zou
trachten, hen weer tot elkaar te bren
gen. Maar het bezoek ging niet door
en bij een wandeling over de Boule
vards rijpte er een plan in B.'s brein:
hij zou aan alle ellende een eind ma
ken door eerst zijn echtgenote en
daarna zichzelf van het leven te bero
ven. Op hetzelfde moment greep hij
zijn vrouw vast en wierp haar over
de muur op de negen meter lager ge
legen basaltglooiing.
B. liep hard naar huis, iets wat hij
zich nu niet meer goed herinnert. Het
was zijn bedoeling, eerst de kinderen
naar de kennis te brengen. Maar thuis
vernam hij, dat zijn vrouw er het le
ven had afgebracht en met lichte ver
wondingen in het ziekenhuis was op
genomen. „Daar was ik erg blij om",
vertelde de Pool gisteren. Hij was on
middellijk naar het ziekenhuis gerend,
en daar werd hij gearresteerd.
De officier sprak van een „buiten
gewoon dramatisch voorval". Hij wil
de ervan afzien, poging tot moord
ten laste te leggen, maar mr. Van der
Dussen was wel van oordeel, dat po
ging tot doodslag zeker bewezen was.
„Het is meer dan ijselijk, wat deze
man gedaan heeft", betoogde de of
ficier, die schetste, hoe de vrouw zich
in doodsangst aan haar man had vast
geklampt, toen zij boven de afgrond
hing en hoe de Pool haar vingers stuk
voor stuk had losgemaakt, voordat de
vrouw naar beneden stortte. Mr. Van
der Dussen vond het onbegrijpelijk,
dat de vrouw er het leven had af
gebracht. „Gewoonlijk is het dood
vonnis van degene, die hier naar be
neden valt, getekend."
RUSTIGE MAN
Hij was echter van oordeel, dat er
veel is, wat in het voordeel van van
B. pleit: hij Is een rustige man, die
Deze fotocombinatie geeft een beeld van de herbouw van Neder
lands enige Belfort, het stadhuis van Sluis.
De foto links laat zien, hoe het Belfort voor de oorlog op de
schilderachtige markt van Sluis prijkte. De rechtse foto toont de
restauratie, welke nu met kracht is ter hand genomen, in volle
gang. Het Belfort zal, zoals wij reeds eerder meldden, nauwkeurig
in de oude vorm worden gebracht.
fort, overgebleven van de Vlaamse
oude beschaving.
De herbouw van het unieke bouw
werk, dat op de lijst van Monumen
tenzorg staat, werd begonnen in 1956,
nadat er één miljoen gulden voor was
uitgetrokken. Naar het zich nu reeds
laat aanzien, zal dit bedrag evenwel
ver worden overschreden. De voltooi
ing van de restauratie o.I.v. de archi
tecten J. de Wilde uit Breda en F. H.
Klokke uit Amersfoort zal zeker nog
drie jaar en misschien zelfs wel 5 I
6 jaar duren.
Nog geen vijf weken, nadat hij in
vrijheid was gesteld, is de 24-jarige
transportarbeider F. J. H. uit Koe
wacht in het Huis van Bewaring te
Middelburg teruggekeerd, omdat de
douane hem opnieuw had betrapt bij
het smokkelen van een partij boter. Hij
werd 27 juli j.l. in St. Jansteen gegre
pen, toen hij met een personenauto be
zig was duizend kilo boter over de
grens te transporteren.
Dinsdagmorgen kwam H. bij de
economische politierechter te Middel
burg, mr. P. van Empel, op het mat
je. Hij werd veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van tien weken, waar
van zes weken voorwaardelijk met
twee jaar proeftijd. De officier van
justitie, mr. T. Lebret, had twee
maanden geëist.
goed is voor zijn gezin, terwijl ook
zijn werkgever niets op hem heeft
aan te merken.
De raadsman, mr. J. J. van der
Weel, wees er voorts op, dat B. een
veelbewogen jeugd achter de rug
heeft. Hij was nog zeer jong, toen
hij van het Oost-Poolse platteland,
waar hij als zoon van een eenvoudige
boer geboren is, naar Siberië werd
getransporteerd. In de Tweede We
reldoorlog zag hij als jongen van 17
tot 18 jaar de verschrikkingen van
de meeste slagvelden in Europa en
toen, na de oorlog, zijn strijdmakkers
naar huis gingen, kon hij dit niet
doen. Want Polen was voor hem ge
sloten.
In Nederland vond hij tenslotte
onderdak. Hü kreeg werk in Vlissin
gen en trouwde daar met 'n 16-jarig
meisje. Aanvankelijk was het een ge
lukkig huwelijk, waaruit twee kinde
ren werden geboren, maar langza
merhand begon de vrouw naar ande
re mannen te kijken en toen was het
met het geluk spoedig gedaan. „B.
wilde hier niets van weten, omdat hij
dit als Pool niet kan begrijpen", al
dus de verdediger, die er de aandacht
op vestigde, dat de gezinnen in Polen
altijd bij elkaar worden gehouden
door een sterk saamhorigheidsgevoel,
terwijl veel sterker dan hier geldt,
dat de vrouw gehoorzaamheid aan de
man verschuldigd is. „En dan ziet
deze man, hoe zijn gezin langzamer
hand uit elkaar dreigt te vallen",
sprak mr. Van der Weel.
GROTE SPIJT
Hij zei van oordeel te zijn, dat de
vrouw volledig in gebreke is geble
ven. „Zij heeft verzuimd, haar man
te steunen bij de moeilijkheden, die
hij in Nederland als Pool ondervindt.
Dit in aanmerking nemende, wordt
het gepleegde feit begrijpelijk", be
toogde mr. Van der Weel, „en het ge
val met de Griek was de druppel, die
de emmer deed overlopen".
Aan het slot van zijn pleidooi, dat
door het publiek onder intense stilte
was aangehoord, vroeg de raadsman
het maximum aan mededogen van de
rechtbank, omdat een zware straf vol
gens hem de Pool volkomen kan de
railleren. „Ik heb er grote spijt van",
zei B. tot slot, waarna mr. Van Empel
de uitspraak bepaalde op 21 aug. a.s.
De ringen zelf kwamen voor de dag,
toen de rechercheur op de vliering
ging neuzen. Daar trof hij eveneens 44
horloges aan, die ook afkomstig wa
ren van de juweliersfirma in de oes
terplaats. Hiermee had de eigenaar
zijn spullen terug, maar hoe de dief
stal precies in zijn werk is gegaan,
werd nog niet geheel duidelijk.
Ook dinsdagmorgen niet, toen W.
voor de Middelburgse rechtbank ver
scheen, vergezeld van zijn zwager, de
Roosendaalse havenarbeider en oud
wielrenner A. J. D., van wie de
„kraak" volgens de stratenmaker moet
zijn uitgegaan. Het waren uiterst ver
warde verhalen, die de heren (beiden
al vele malen tot langdurige gevan
genisstraffen veroordeeld) jammerend
en onder luid gesnik hadden op te dis
sen en bovendien gaven zij elkaar de
schuld. Slechts over één ding waren
zij het eens: dat zij de bewuste dag
met W.'s auto ir>ar Yerseke gereden
waren.
SORTEERPROEF
Volgens de tenlastelegging was D.
de initiatiefnemer geweest. Zijn zwa
ger, wiens stratenmakersbedrijf niet
rendeerde, zat financieel in een me
tersdiepe put, waardoor hij ook zijn
mensen niet kon betalen en D. had
toen voorgesteld, eennachtelijk bezoek
aan de juwelierszaak in Yerseke te
brengen. Zo was het volgens W. ook
inderdaad gegaan en deze verklaarde
bovendien later als getuige nog
onder ede dat D. naar binnen was
gegaan. De havenarbeider probeerde
echter, het beeld radicaal te wijzigen
en zijn zwager van deze feiten te be
tichten, hoewel een sorteerproef met
een politiehond D. had aangewezen als
de man, die in de winkel was geweest.
„PANTOFFELS MEE"
D. zou W. hebben overgehaald mee
naar Yerseke te gaan. „Oude hand
schoenen en pantoffels meenemen"
had hij gezegd. Zo gebeurde het ook.
In Yerseke aangekomen, zette W. zijn
zwager vlak bij het doel van de reis
af, waarna deze over een hek klom en
achter de huizen verdween. Even later
kwam hij weer terug, omdat hij niet
precies meer wist, welke woning hij
nu hebben moest. De tweede keer nam
hij voor het gemak ook maar een bijl
mee, waarmee een regenpijp werd
verwijderd. Toen klom de Roosenda
ler door het raam naar binnen. W.
sloop op een seintje naderbij en nam
de buit in ontvangst, waarna D. alles
weer op zijn plaats bracht en de te
rugtocht een aanvang nam.
De officier van justitie, mr. T. Le
bret, meende, dat het aandeel van D.
het grootst was en tegen hem werd 2'/i
jaar met aftrek gevorderd. Tegen W.
eiste de officier 2 jaar met aftrek. Bei
de raadslieden, resp. mr. W. H. Ver
maas en mr. P. C. Adriaanse, vroe
gen vermindering van de zware eis.
Uitspraak 21 augustus.
Promotie naar vierde
klas K.N.V.B.
De promotieregeling 19581959 van
de 4e klas Zuid I zaterdagvoetbal is
dusdanig, dat de kampioenen van de
afdelingen Noord Brabant en Zeeland
promoveren naar de 4e klas KNVB.
Nummer laatst van deze 4e klas degra
deert naar de afdeling. Volgens deze
regeling zal dus het aantal clubs in het
daarop volgend seizoen op 12 worden
gebracht.
Notarieel examen
Geslaagd voor het eerste gedeelte
van het notarieel examen de heer J.
W. P. M. de Kroon te Bergen op Zoom
Afscheid referendaris
W. F. van Riet
De referendaris-loco-secretaris van
Middelburg, de heer W. F. van Riet,
hoopt op 19 augustus a.s. de 65-jarige
leeftijd te bereiken. Met ingang van 1
september a.s. zal hij zijn ambtelijke
loopbaan beëindigen.
De heer Van Riet heeft een respec
tabele staat van dienst achter de rug.
Reeds op vrij jeugdige leeftijd trad
hij in dienst van zijn geboorteplaats
Goes. Na daar enkele jaren te hebben
gewerkt, vertrok hij naar de Zeeuwse
hoofdstad, doch niet, om daar te blij
ven. Na bijna 3 jaar in Middelburg
werkzaam te zijn geweest, zocht hij
toch weer een nieuwe werkkring in
een Zuidbevelandse gemeente. Hij kon
Middelburg blijkbaar niet vergeten,
want met ingang van 1 juni 1920 ver
wisselde hij Kapelle voor Middelburg,
om daar te blijven. Hij bereikte in
Middelburg de hoogste administratieve
rang onder de secretaris.
De heer Van Riet heeft zich doen
kennen als een man van grote ijver en
nauwgezette plichtsbetrachting. Be
scheidenheid en vriendelijkheid sieren
hem. Vrijdag j.l.nam het college van
burgemeester en wethouders en het
secretariepersoneel reeds afscheid van
hem in verband met het feit, dat hij
tot 1 september zijn vakantie heeft.
In heide afscheidsbijeenkomsten werd
hem een aandenken overhandigd.
Optreden fanfarekorps
der genietroepen
Het fanfarekorps van de Genietroe
pen uit Den Bosch zal vanavond in
Vlissingen optreden in het kader van
de Zomershow 1958. In ceremonieel
tenue zal het korps om zeven uur een
mars door de stad maken, waarbij de
volgende route wordt gevolgd: Grote
Markt, Breestraat, Bellamypark,
Nieuwendijk, Walstraat, Betje Wolff-
plein, Badhuisstraat, Glacisstraat,
Scheldestraat, Paul Krugerstraat, Bad
huisstraat en daarna naar de Boule
vard Evertsen. Het eindpunt van de
mars is „Britannia", waar het korps
om 8 uur in de grote zaal een concert
zal geven.
Na afloop van dit concertprogram
ma, dat zal duren van 8 tot 10 uur,
zal het korps op de boulevard Evert
sen, vóór „Britannia" een taptoe bren
gen. Uitgevoerd zullen o.m. worden
de „Kolonel Heemskerck van Beet-
mars", de „Russisch" Taptoe" en de
„Albrecht Mars".
Niet in Yerseke, zoals gisteren in
onz e krant werd gemeld, maar in
Tholen zal maandag een concert wor
den gegeven, uitgaande van de stich
ting Orgelcentrum.
