Bij het Gouden Regeringsjubileum Koningin Wilhelmina van MAANDAG 30 AUGUSTUS 1948. 1 Frankeriii- bij A:>< u>> WEERSVERWACHTING medegedeeld door het K.N. M.L te De Bilt, geldig tot Maandagavond. Droog weer. Droog en tamelijk zonnig weer, met op de meeste plaat sen iets hogere temperatuur dan gisteren. Weinig wind. Onder Redacueheie ISWlng van P. L. D. J. van Oeveren ledactie-aorea: Noordstr. 55-57, Terneuzen Tel. 2510 - Na 6 uur 2078. Hoofdagentschap voor West Zeeuwsch-Vlaan d eren vVillemsweg 83, Schoondijke Telefoon 49. DE VRIJE ZEEU Advertentieprijs per mm 10 ct.; minimum per advertentie 1,50. Inzending advertenties tot des namiddags 4 uur ZON EN MAAN Rubriek kL advertenties: 5 regels 60 ct.; iedere regel meer 12 cent. Ver melding: Brieven onder nr. Bureau van dit Blad 10 cent meer. LHtgaVe stichting „De Vr«e Zeeuw» - Verschijnt dagelijks - Drukkerij N.V. Firma P. J. van de Sande - Temeuzen - Abonnementsprijs ƒ3,25 per kwart**»- 4e Jaargang No- 897- 1948 Zon Maan Aug. Opk. ">Dnd. Opk. Ond. 30 5.48 19.33 - 17.54 31 5.49 19.30 0.47 18.39 Sept. 1 5.51 19.28 2.13 19.10 2 5.52 19.26 3.47 19.32 3 5.54 19.24 5.23 19.49 4 5.56 19.21 6.56 20.04 5 5.57 19.19 8.27 20.18 6 5.59 19.17 9.56 20.32 T H. M. Koningin viert Maandag 6 September haar Gouden Rege ringsjubileum. Vijftig jaren lang heeft Zij toegerust met grote gaven van hart en verstand ons Volk bestuurd en het geleid door tijdperken van welvaart en door perioden van ongunst, im mer daarbij gestuwd door de hoge opvatting, welke Zij van Haar ver heven taak had, in dienende lief de, Zich bewust van het nauwe vertoond, dat er is tussen Neder land en Oranje. Vijftig jaren. Dat is langer dan een der Vorsten uit Haar Huis het bewind over de lage landep bij de zee heeft gevoerd. Want: Prins Willem I regeerde 12 jaar; Prins Maurits 40 jaren; Prins Frederik Hendrik 22 jaren; Prins Willem II 3 jaren; Prins Willem IH 30 jaren; Prins Willem IV 4 jaren; Prins Willem V 29 jaren; koning Willem I 27 jaren: Koning Willem II 9 jaren en Koning Willem III 41 jaren. Wilhelmina Helena Pauline Maria. Koningin der Nederlanden, werd geboren op 31 Augustus 1880 te 's-Gravenhage, als enig kind van Koning Willem Hl en Koningin Emma (Prinses Adelheid Emma Wilhelmina Theresia van Waldeck- Pyrmont), wier huwelijk op 7 Ja nuari 1879 was gesloten. Op 12 October 1880 hield Konin gin Emma de Prinses ten doop in de Willemskerk te 's-Graven hage. Toen in 1884 Prins Alexan der overleed werd Wilhelmina Troonopvolgster. Op 23 Novem ber 1890 overleed Haar Vader op Het Doo. Het stoffelijk overschot werd van Den Haag uit op 4 De cember in de Koninklijke grafkel der te Delft bijgezet. Op de kist lag een tuil bloemen. Op het lint, waarmee ze waren saamgebonden, stonden de woorden: -„Aan Vader van zijn lieve Kind." Bij. het overlijden van Haar Va der volgde Zij Hem op als Konin gin. Aangezien Zij toen eerst tien jaar oud was, kon Zij nog niet voor de Regeringsverantwoorde lijkheid worden geplaatst, zodat Haar Moeder, Koningin Emma, met het Regentschap werd belast, hetwelk duurde tot het ogenblik, waarop Wilhelmina de 18-jarige leeftijd zou hebben bereikt. Op 6 September 1898, toen Zij 18 jaar was geworden, werd Zij te Amsterdam plechtig ingehul digd. Op Haar achttiende verjaar dag Sl Augustus 1898 de Regering aanvaardende, vaardig de H. M. een proclamatie uit, waarin Zij o.a. zeide: „Mijn innig geliefde Moeder, aan wie Ik on uitsprekelijk veel verschuldigd ben. gaf Mij het voorbeeld vac een edele en verhevene opvatting der plichten, die nu op Mij rusten. Ik stel Mij tot levensdoel, dat •voorbeeld na te volgen, te rege-, ren, zoals van een Vorstin uit het Huis van Oranje wordt verwacht." Bij de inhuldiging op 6 Septem ber d.a.v. in de Nieuwe Kerk te Amsterdam hield Koningin Wil helmina een toespraak, waarin Zij o.m. het volgende zeide: „Thans is de ure gekomen, waar in Ik Mij, temidden van Mijn trou we 'Staten-Generaal, onder aan roeping van Gods Heiligen Naam, zal verhinden aan het Nederland- sche Volk, tot instandhouding van zijn dierbaarste rechten en vrijhe den. Zoo bevestig ik heden den hechten band, die tusschen Mij en Mijn Volk bestaat, en wordt het aloude verbond tusschen Neder land en Oranje opnieuw bezegel, Hoog is Mijn roeping, schoon de taak, die God op Mijn schouders gelegd heeft. Ik ben gelukkig ei. dankbaar, het Volk van Nedei- land te mogen regeeren, een Volk ,klein in zielental, doch groot ia deugden, krachtig door aard en karakter Ik acht het een grool voorrecht, dat het Mijn levens taak en plicht- is, al mijn krachten te wijden aan het welzijn en tien bloei van Mijm dierbaar Vader "land. De woorden van Mijnen be minden Vader maak Ik tot de Mijne: „Oranje kan nooit, ja nooit genoeg voor Nederland doen." Zij legde hierna de volgende eed af: „Ik zweer aan het Nederlandsche Volk, dat Ik de Grondwet steeds zal onderhouden en handhaven. „Ik zweer, dat ik de onafhanke lijkheid en het grondgebied des Rijks met al mijn vermogen za1 verdedigen en bewaren; dat ik de algemeene en bijzondere vrijheid en de rechten van al mijn onder danen zal beschermen en tot in standhouding en bevordering van de algemeene en bijzondere wel vaart alle middelen zal aanwen den, welke de wetten te mijner beschikking stellen, zoals een goe de Koning schuldig Is te doen. „Zoo waarlijk helpe mij God Al machtig." Op 7 Februari 1901 trad Konin- ging Wilhelmia te 's-Gravenhage in het huweijk met Hertog Hen drik van Mecklenburg-Schwerin, nadat Zij op 16 October tevoren in een proclamatie aan het Neder landse Volk persoonlijk medede ling van Haar verloving had ge daan. Het huwelijk werd plechtig vol trokken ten Paleize door de Mi nister van Justitie Mr. Cort van der Linden en plechtig bevestigd in de Grote Kerk te 's-Graven hage door de Hofprediker Dr. Van der Flier. Uit dit huwelijk is op 30 April 1909 H. K. H. Prinses Juliana straks Koningin Juliana gebo ren, genoemd naar de Stammoe der van het Huis Nassau. Op 5 Juni d a.v. heeft Koningin Wilhel mina Haar Dochter ten Doop ge houden. Dit zijn enige belangrijke feiten uit het leven van Haar, wier Gou den Regeringsjubileum wij staan te gedenken. Treffend ,is het, dat H. M. aan stonds toen Zij Zich tot Haar Volk had te richten, gewaagde van Haar plichten, plichten, die Haar gehele leven zouden vullen; plich ten, die Zij wel zeer diep voelde en die Haar in de goede vervul ling ook vreugde hebben geschon ken. Zij heeft daarvan getuigd. Zeide Zij niet, 35 jaren na Haar inhuldiging, dus straks 15 jaar geleden, bij de huidebetoging in het Amsterdamse Stadion: „Pogen Mijp plicht te vervullen tegenover het Vaderland is Mij in donkere dagen meer dan ooit een voor- ïecht en bron van blijdschap, waar ik mij gedragen weet door uw treuw en medeleven. De nationale cedachte bindt ons hier allen te zamen. Wij willen ons zelf zijn en blijven." Hier sprak de geschiedenis van Haar Geslacht. Een blik in de ge schiedenis van Haar Huis en van ons Vaderland en we zien oprij zen de gestalte van die Willem van Oranje, die de eretitel van „Vader des Vaderlands" verwierf. Wellicht de hoogste menselijke lof, die Koningin Wilhelmina ge bracht kon worden, is de titel, waarmede Minster Treub Haar vereerde, toen hij, zijn ervaringen van de vier oorlogsjaren 1914 1918 te boek stellend, dit werk opdroeg aan Haar, „die Zich in moeilijke dagen heeft doen kennen' als een ware MOEDER DES VA DERLANDS." Koningin Emma heeft Haar taak als opvoedster wel op hijzonder gelukkige wijze vervuld en Haar Dochter een vrolijke jeugd be zorgd. Zij besefte, dat, ook bij de ontwikkeling- van een Konings kind drie belangrijke factoren een belangrijke rol spelen: natuurlijke aanleg, milieu en opvoeding. De natuurlijke aanleg was aanwezig, het milieu schiep de nog jonge Koningin, die geboren paeda- goge als Zij bleek te zijn zelf de opvoeding zoveel mogelijk in de hand hield. Wilhelmina hield, als alle kinde ren, veel van Haar poppen. Op Het Doo had Zij zelfs een heel poppenhuis, waarvan nog een deel intact is. Regelmatig zorgde Haar Moeder voor prettigej middagen met andere kinderen,, waarbij de nodige spelletjes gedaan werden, De jeugdige Franchise, mademoi selle Liotard, -was aanvankelijk Haar gouvernante, daarnaast was zij tevens een uitstekend speel makkertje voor de jonge Prinses. Dater is zij vervangen door de Engelse miss .Saxton Winter. Reeds in Haar jeugd kwam de liefde voor de natuur, voor bloe men en planten en voor dieren tot uiting. De Prinses had Haar eigen paardje en Haar 1 eigen hond. En verder kippen en duiven, die ze zelf gaarne verzorgde. Voorts ook geitjes. In de jonge Prinses openbaarden zich reeds de karaktereigenschap pen der Oranjes: zelfbeheersing, wilskracht, plichtsbesef, scherp zinnigheid en concentratievermo gen. Zij, die Haar les gaven, ge tuigden van een meer dan gewo ne intelligentie, grondigheid en ordelijkheid bij hun Koninklijke leerlinge. Zij genoot privé-onderrichtbij het middelbaar onderwijs had Prof. Dr. J. J. Salverda de Grave de algemene leiding. Toen de Prinses veertien jaar oud was, kwam het hoger onder wijs reeds aan de beurt, dat even eens in privé-lessen> gegeven werd. Naast Prof. Dr. J. 6. Salverda de Grave, waren daarmede belast Prof. Dr. C. M. Kan, Prof. Dr. F. J, D. Kramer en P*-of. Dr P J. Blok. De leiding bij het Bijbels onderricht hield Koningin Emma zelf in de hand en Zij legde in Haar Dochter die steeds weer blij kende vroomheid en godsdienstzin. Op 16-jarige leeftijd 24 Octo ber 1896 deed de Prinses Haar Belijdenis bij de Hofprediker Dr. Van der Flier, die Haar op Haar levensweg deze tekst meegaf: „Wees getrouw tot in de dood. en Ik zal u geven de Kroon des Le- vens." i Toen Haar studiën, voltooid wa ren en Koningin Wilhelmina de Troon besteeg, werd Zij aanstonds in beslag genomen door andere bezigheden aan tot dusverre. De Staatszaken vorderden veel van Haar tijd. Want overeenkomstig tiaar hoge plichtsopvatting wens te Zij wat Zij deed, goed te doen. Zo mag getuigd worden, dat Zij Zich van stonde afaan met volko men toewijding aan Haar taak gegeven heeft. In een levensperio de, welke voor de jonge vrouw, of het nauwelijks volwassen meis je, in het algemeen als de meest ideale en onbezorgde mag gelden, had Zij de druk der Regerings- zorgen reeds op Zich moeten ne men, daarbij vele plichten aan vaardend, die aan Haar hoge ambt grondwettelijk verbonden waren. Zij heeft het met bewon derenswaardige blijmoedigheid en overgave gedaan. Zich steeds streng houdend aan het parlemen tair-constitut ioneiei stelsel, heeft zij, zonder Haar eigen mening of overtuiging- prijs te geven, gere geerd zoals de staatkundige toe stand, die veelal aan sterke wis seling onderhevig is geweest, dat medebracht. Naar het voorbeeld van Koningin Victoria van Enge land heeft Zij Zich onthouden van directe invloed op de richting der (Regeiringspolitiek. Het is waarschijnlijk wel deze sterke karaktereigenschap, die zelfs op principiële tegenstanders van het Koningschap grote indruk heeft gemaakt en die Haar bij het gehele Nederlandse Volk en ook elders de hoogste achting deed verwerven. Over Haar regering zal slechts met lof en dankbaarheid gespro ken kunnen worden. Dat Koningin Wilhelmina reeds spoedig was uitgegroeid tot een persoonlijkheid met een eigen oor deel kwam vaak tot uiting. Slechts behoeft herinnerd te worden aan de Boerenoorlog, die uitbrak in hetzelfde jaar, dat op het Huis Ten Bosch (18 Mei29 Juli 1899) de eerste Vredesconferentie was gehouden. Het was in die periode, dat Zij Haar kruiser „Gelderland" uitzond om Paul Krugcr over te brengen, een daad, welke de jonge Koningin een geweldige populari teit schonk, en welke Dr. Van Broekhuizen later zou doen zeg gen, dat Zij „de enige man op de Troon" was. En toen vele jaren later Clemen- ceau in 1920 namens de Geallieer den de uitlevering verzocht van ex-Keizer Wilhelm II, die in ons land asyl had gekregen, gaf onze Koningin een weigerend antwoord, even fier als de daad van de jonge Koningin Wilhelmina ten opzichte van „Oom Paul" was geweest. Wanneer men de periode, welke nu gaat afgesloten worden een tijdsbestek van welhaast een mensenleven overziet, most men vaststellen, dat deze vijftig jaren rijk zijn geweest aan geluk, ook het eenvoudige menselijke geluk eri aan zegen. Ook een Vorstin is een mensenkind. Daar om is ook Haar de zorg en de be proeving niet gespaard gebleven. Zo is het mensenleven goed met de wisseling van geluk en zorg. Het geluk en de beproeving zijn het geweest, die Vorstin e- Volk steeds nader tot elkander brachten. Haar vreugde was onze vreugde, Haar zorg was onze zong. Zij verheugde Zich om het geluk van Haar Volk en leed onder zijn noden. Er was ge luk in liet Koninklijk Gezin toen Prinses Juliana werd geboren toen Zij Zich verloofde en in het huwelijk trad met Prins Bern- hard. En niet minder toen hun echt gezegend werd in de ge boorte van Beatrix, Irene, Mar griet en Marijke. Het Neder landse volk heeft zich aan dat geluk gekoesterd en er van harte in gedeeld. Toen gr rouw viel over het Koninklijk Huis bij het over lijden op 20 Maart 1934 van 'Ko ningin Emma en bij het verschei den van Prins Hendrik op 3 Juli 1934, rouwde Nederland xpee Dan bleek wel hoe nauw de band met het volk is. Dat kwam verder steeds tot uiting bij de vele ba- zoeken welke Koningin Wilhel mina in Haar lange Regerings periode overal in de lande bracht en waarbij tevens bleek welke grote belangstelling Zij voor aller en alles had. Wordt men steeds getroffen door de hoge opvatting, welke d? Koningin van Haar taak had, door Haar uitgebreide kennis en Haar inzicht in wat zich afspeelt in de loop der tijden, maar mede leven met de noden van het volk, ontroerde vaak. Wij denken aan rampen, die ons land getroffen hebben: Dan was de Koningin bij de - slachtoffers. De afwisseling van geluk en zorg tekende de af gelopen vijftig jaren. De regering van Koningin Wil helmina is begonnen op een zeld zaam gelukkig ogenblik, met een verschiet van ongestoorde groef der welvaart, van tevoren niet gekende bloei van handel en nij verheid. Deze periode van wel vaart en vrede werd als het ware afgesloten met de onafhankelijk heidsfeesten in 1913 en de opening var. het Vredespaleis in hetzelfde jaar bij de tweede vredesconfe rentie.' Men droomde van wereldvrede, maar het rommelde op de. Balkan en 1914 moest het begin van een wereldoorlog aanschouwen, een wereldbrand, die vier jaar zou blijven woeden. Voor ons land bracht dat mee: mobilisatie, stil legging van bedrijven, werkloos heid, armoede en voedselnocd. Daarnaast heeft ons land barm hartigheid kunnen bewijzen aan vele vluchtelingen, die hier onder dak vonden. En dit werk van naastenliefde kon na de oorlog in deze zin worden voortgezet, dat honderdduizenden ondervoede kin deren uit Duitsland, Oostenrijk en Hongarije hier liefderijk werden verpleegd, terwijl voorts enorme voedselvoorraden naar deze lan den worden getransporteerd. Ter bewaring onzer neutraliteit en ter bescherming onzer onaf hankelijkheid was op 1 Augustus 1914 de gehele Nederlandse weer macht gemobiliseerd. Het was in de eerste dagen van Augustus, dat de troepen een défilé hielden voor de Koningin. Toen de laat ste afdeling was voorbijgetrokken ging' de Koninign met de toen 5- jarige Prinses aan de hand tot dicht bij de menigte belangstel lenden en riep spontaan: „Eeve het Vaderland". Daarop barstte een ovatie los zoals men maar zelden gehoord zal hebben. Meer malen werd Koningin Wilhelmina In de oorlogsjaren voor moeilijke beslissingen gesteld, waartoe de strijdende partijen, nu eens aan deze, dan weer aan gene zijde aanleiding gaven. Doch nimmer is de Koningin ook maar een duimbreed afgeweken van Haar onwrikbaar standpunt, dat Ne derland onder opperbevel heb berschap van Generaal C. J. Snij ders door zijn leger en vloot be schermd neutraal en dus bui ten de feitelijke oorlog diende te blijven. Koningin Wilhelmina mocht tijdens deze eerste wereld oorlog het middelpunt der natio nale eenheid geacht worden. Toen op 11 November 1918 d wapenstilstand was gekomen, dreigde er in ons land een ogen blik het gevaar van een opstand, In Duitsland was enkele dagen tevoren revolutie ontstaan. De toenmalige leider der S.D.A.P., Mr. P. J. Troelstra, wiens capaci teiten als staatsman ook door zijn tegenstanders overigens ten volle werden erkend, beging op 12 No vember in het parlement zijn noodlottige „vergissing". In een daar uigesproken rede had hij o.a. gezegd, dat de regering niet meer op de weermacht kon vertrouwen. Later heeft Troelstra erkend, dat h'j zich in de machtsverhoudi 'gc had vergist. Inmiddels was ech ter uit alle delen van ons Vader land een krachtige aandrang ge bleken 'om het bewijs te leveren hoezeer het Nederlandse volk in zijn verschillende geledingen, met leger en vloot vooraan, trouw was gebleven aan Vorstin en Va derland. Op Maardag 18 Novem ber 1918 kwam er, een massale, indrukwekkende betoging op het Malieveld te 's-Gravenhage Tien duizenden militairen en burgers waren hier samengestroomd om aan Koningin Wilhelmina hulde te betuigen en blijken van innige verknochtheid te geven als wel zelden in de geschiedenis van een volk zijn voorgekomen. Temidden van de enthousiaste menigte stond daar de Koningin, verge zeld door Prins Hendrik en Hun Dochter, in Haar rijtuig om deze hulde in ontvangst te nemen. Op een zeker ogenblik was de geest drift zo hoog gestegen, dat het volk de paarden van het Konink lijk rijtuig spande om dit daarna zelf verder te rijden. Voor het Koninklijk Paleis heeft de Konin gin die dag de betogers toege sproken, hiin dan]lend voor de on vergetelijke uren, die Zij die mid dag had doorleefd en Zij verze kerdê, dat Zij deze middag inöoi zou vergeten. Twee dag«n late> heeft, de Koningin zich met een proclamatie gericht tot het volk Daarin zeide Zij o.a „Het is Mijn veblangen de voorgenomen her vormingen door te zetten en aan te vullen met. de snelheid, die pas' b'j de polsslag van deze tijd. Reac tie zij uitgesloten; wij moe ter vooruit. Het is Mijn wil om steeds in nauwe aanraking te zijn met de volksgeest en om te regeren in overleig met de vetregenwoordi- gers van het gehele volk. Ik heb verstaan, dat gij Mij daarin steunt en met liefde en vertrou wen tegemoet treedt. Met 'liefde en vertrouwen aanvaard ik die steun." Op 2 December d.a.v. heeft nog een huidebetoging der Christelijke sociale organisatie plaats gehad; de Koningin heeft daarop het woord gevoerd daarbij verzeke rend „het is Mijn wens met Mijn gehele Volk samen te werker teneinde op te trekken het velt waarvoor de hoeksteen thans ge legd zal worden". Aan deze woorden is gevolg gegeven, ver schillende hervormingen op poli tiek en maatschppelijk gebied zijn tot stand gebracht. Toen in 1938 het veertigjari regeringsjubileum werd gevierd waren er oorlogsgeruchten. Hi i zouden geen geruchten blijve Het duurde niet lang of een nieu we wereldoorlog barstte los. Hij ligt nog vers in het geheugen Overal zijn de rampzalige gevol gen ervan te zien en ook veel or geweten leed, dat het barbaarse optreden van het verdorven natio naal-socialistische stelsel veroor zaakte, schrijnt Steeds is gebleken hoe diep in het hart van. H. M. de Koningin gegrift is de liefde voor het Va derland en voor het Nederlandse Volk. Bij herhaling heeft Zij daaraan uiting: gegeven. Weder kerig heeft het vólk herhaaldelijk gelegenheid gehad te laten blij ken, hoezeer het zich verbonden gevoelde met Koningin Wilhel mina. De grootste huidebetogin gen bij gelegenheid van regerings jubilea getuigden ervan. Maar wel zeer duidelijk is gebleken welke plaats Koningin Wilhelmina in de harten der Nederlanders innam toen de nacht der bezetting tijdens de laatste oorlog over ons land was gekomen. De vele redevoe ringen, welke zij via radio Oranje hield, getuigend van deernis met het lot der Nederlanders, waren voor hen evenzovele bemoedigin gen om vol te houden. Zij getuig den immer van vertrouwen in de uiteindelijke overwinning en reeds op 12 September 1940 besloot Zij een dier radioredevoeringen met een woord, dat Zij tot ten natio nale spreuk maakte: „Nederland zal herrijzen". Het was ook voor radio Oranje, dat de Koningin op 7 December 1942 hervormingen voor het bestuur van Nederlands- Indië aankondigde. Het zijn donkere jaren geweest voor H. M. de Koningin, toen Zij van 1940 tot 1945 gescheiden van Haar geliefd Volk moest leven. De Vice-President van de Raad van State, Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland, die gedurende de gehele tijd, dat H. M. in Engeland heeft vertoefd, in Haar onmiddel lijke nabijheid was, heeft kort na de bevrijding over dit verblijf een en ander verteld. Op de ongeluk kige dag van de 13e Mei, zo zeide hij hij die'gelegenheid, ben ik op verzoek van de Koningin met Haar meegegaan naar Hoek van Holland, waar een Engelse tor pedojager, die uit Noorwegen was gekomen, gereed lag. In gezel schap van H. M. waren tevens Jhr. Mr. G. C. W. van Tets van Gou- diraanj directeur van het kabinet, benevens een paar adjudanten en mej. T. van Rijn van Alkemade, lectrice. Het wak niet zo ge makkelijk in Hoek van Holland te komen. We moesten zo nu en dan langs omwegen onze tocht ver volgen, aangezien de Duitsers op vele plaatsen in het Westland pa rachutisten hadden neergelaten De Koningin wilde zolang moge lijk in Nederland blijven en had als reisdoel Breskens. Daartoe moest het schip eerst naar Vlis- singen om vervolgens de Schelde over te steken met behulp van een loods, want de rivier lag vol mijnen. Toen men een eind in zee was, werden de radioberichten zo onrustbarend, dat de Koningin moest besluiten «koers te doen zetten naar Engeland. Omstreeks zes uur in de avond kwam het ge zelschap in Londen aan bij het Liverpoolstreetstation, waar de Koning en de Koningin van Enge land, Prinses Juliana en Prins Bernhard onze Koningin opwacht ten. Mede was daar aanwezig de Nederlandse gezant te Londen, Jhr. Mr. Michiels van Verduynen. Koningin Wilhelmina werd uit genodigd naar Buckingpalace te komen, waaraan Zij gaarne ge volg gaf. De Prins en de Prinses logeerden met hun kinderen bij onze vroegere gezant, Jhr. Mr. Van Swinderen, die na zijn aftre den in Londen was. blijven wonen. De Koningin bleef in Bucking- hampalace, totdat er een ge schikte woongelegenheid was ge vonden voor Haar en Haar ge volg- H. M. is enige mijlen ver huisd, o.a. naar een verblijf buiten Londen, namelijk in Roshampton, een buitenwijk Zij bleef daar een paar maanden en ging vaak naar Londen terug voor allerlei bespre kingen. In November 1940 ver huisde Zij naar Stubingshouse in Maidenhead, dat ten Westen van Londen aan de Thames ligt. te midden van een bos. Op 20 Maart 1945 betrad onze Vorstin weer de Vaderlandse bo dem te Eede, waar de Commissa ris der Koningin in Zeeland Jhr. Mr. Quarles van Ufford ter ver welkoming aanwezig was en H. M. op Haar triomftocht door Zeeland vergezelde. Uit de mededelingen van Jhr. Mr. Beelaerts van Blokland bleek verder, dat H. M. altijd vol be langstelling was voor hetgeen er gebeurde en dat Zij het zeer druk had met besprekingen. Ook ont ving zij geregeld personen, die uit Nederland ontsnapt waren en die dus van de toestanden in het vaderland op de hoogte zouden zijn. Ook de radiotoespraken moest de Koningin voorbereiden. Voor het uitspreken dier redevoe ringen begaf H. M. Zich naar het gebouw van de B.B.C. Voor zover er tijd overbleef ging H. M, wel schilderen, fietsen en wandelen De Koningin is twee keren naar Canada geweest voor een bezoek aan President Roosevelt. Deze prestatie om ge durende ongeveer 20 uur over de Oceaan te vliegen moet allerminst onderschat worden. Met Haar vlogen mee Jhr. Van Tets van Goudriaan en op Haar verzoek enige jongelui, die pas uit Neder land waren gekomen en gaarne in Canada contact wilden leggen tussen beide volken. Wij herinneren reeds aan de vele radio-toespraken van H. M. tijdens de bezetting, die voor ieder aie ze hoorde of las bronnen van moed en vertrouwen werden. De Koningin heeft in de loop der jaren bij velerlei gelegenheden 't woord gevoerd; steeds was het een voorrecht te luisteren naar Haar redevoeringen, waarin Zij de toehoorders altijd iets meegaf, dat het overdenken waard was. Bekend is Haar getuigenis een zinspreuk, welke Zij al vroeg tot de Hate had gemaakt „Christ avant tout". Toen Zij op 27 Januari 1939 haar grote radio rede over de geestelijke en morele herbewapening uitsprak, beëindig- oe zij deze aldus: „Ik hoop aan die woorden „Christus voor alles" tot aan mijn laatste ademtocht trouw te blijven. Daartoe geve Hij mij de kracht". Nu Koningin Wilhelmina na een zegenrijk bestuur van een halve eeuw afstand gaat doen- van de Troon, moge hier naast een uiting van dankbaarheid en lof staan de bede, dat Zij nog lang gespaard blijve voor Haar kinderen en kleinkinderen en voor ons land, dat haar zoveel verplicht is.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1948 | | pagina 1