TRIBUNAAL TE TERNEUZEN
(Sfianiage
fcf51
h
Yerleentle Joodse raad hulp aan
de vijand?
TRUMAN over
Griekenland en Turkije
Binnenlands nieuws
-r
Hit
haal
M
SV,
IT
Jo
be
m
tmu
m
|ifuU
Mr Sikkel over de arrestatie
van Asscher en Cohen
Post voor militairen
onderweg naar Indië
Het vraagstuk
der postbladen opgelost
Bijeenkomst studiegroep
Europese tolunie
Geruchten over devaluatie
Zwitserse Quakers tegen
uitvoer van wapens
Idvei,
S;%D
lüe-1
■H
IL 5
I h j
ce
rr td
d rt-i
er
;a
t<
aai
Hi
3(J,
I
Iri een onderhoud, dat een
A.N.P.-redacteur had met de Pro
cureur-Fiscaal van het Bijzonder
Gerechtshof te Amsterdam, Mr.
N. J. G. Sikkel in verhand met de
arrestatie van de voorzitters van
de Joodse Riaad Prof. Dr. D.
Ooihen en de heer A. Asscher, zei-
de Mr. Sikkel het volgende:
,,Door de grote omvang van het
onderzoek, dat wij na de oorlog
in het algemeen hadden te voeren,
scheen het ons niet juist in eeii
zo gecompliceerde kwestie, als
deze van de Joodse Raad, in te
gTijpen. Dit kon eerst aan ge
schieden, wanneer er aan de hand
van een uitgebreid, omzichtig on
derzoek gegronde bewijzen gevon
den waren voor de schuld oer lei
dende figuren in deize Joodse zaak.
Gedurende de laatste maanden
hebben wij het onderzoek naar
hun beleid meer intensief ter hand
genomen en het bewijsmateriaal
over hun onjuiste houding heeft
zich zozeer opgestapeld, dat het
in het belang van het verdere on
derzoek niet verantwoord was hen
langer op vrije voeten te laten.
De vraag waar het omdraait is:
werd door de werkzaamheid van
de Joodse Raad d!e deportatie van
joden bevorderd of belemmerd.
Het antwoord hierop is, dat de
taak van de Joodse Raad zich zo
heeft uitgeibreid, dat men geko
men is tot een niet meer te par
donneren medewerking aan de
vijand, waardoor de joodse de
portatie in belangrijke mate werd
vergemakkelijkt, derhalve moet
worden aangenomen, dat zonder
de medewerking van de Joodse
Raad en ook zonder zijn voortge
zette medewerking het aantal ge
deporteerde joden zeer belangrijk
minder zou zijn geweest".
Mr. Sikkel deelde voorts nog
mede, dat het de leiding van de
Post voor militairen aan boord
van het ss. ..Groote Beer" moet
uiterlijk 11 November a.s. op de
bus zijn, wü deze correspondentie
nog in Algiers kunnen worden
uitgereikt. Wil men de stukken
(bij aankomst in Makassar doen
bezorgen dan moeten ze uiterlijk
25 November ter post bezorgd
zijn.
Zoals bekend is op 1 November
IJ. in Indië een regeling getrof
fen, waarbij de aldaar gelegerde
militairen slechts twintig brieven
per maand naar Nederland konden
zenden. Hiervoor werden dan de
z.g. postbladen uitgereikt en deze
werden tegen de prijs van 2y2
cent ter beschikking gesteld ter
wijl ze verder port-vrij konden
worden verzonden. Deze regeling
heeft zowel in Nederland als in
Indonesië veel ontstemming ge
wekt.
De regeling werd destijds getrot-
fen, omdat de Indië-vliegtuigen op
hun retourvluchten te zwaar he
iast waren.
Zoals men ons van bevoeg
de zijde mededeelt is deze kwestie
thans opgelost en heeft men in
overleg met de P.T.T. de volgende
regeling getroffen: Voortaan zul
len de militairen zoveel post mo-
•gen verzenden als ze zelf verkie
zen. Echter zullen ze hiervoor
uitsluitend de Postbladen mo
gen gebruiken, indien zij ten min
ste portvrij willen corresponderen.
Deze postbladen zullen voortaan
ongelimiteerd ter beschikking
worden gesteld.
Joodse Raad vooral moet worden
aangerekend, dat zij, ook op het
tijdstip, dat deize moest weten,
welk lot de joden in Duitsland
wachtte» heeft medegewerkt aan
het transporteren van Joodse
Nederlanders.
De bundeling en registratie van
Joodse personen heeft het, vol
gens Mr. Sikkel, mogelijk ge
maakt, dat de Duitsers vrij spel
hadden met de deportatie. Ware
deze registratie niet door de Jood
se Raad uitgevoerd, dan had het
grootste deel van de joden zich
over Nederland kunnen vrsprei-
iden en kunnen onderduiken om
zo uit de handen van de Duitsers
te blijven.
Mr. Sikkel toesloot het onder
houd met de mededeling, dat het
onderzoek nog niet afgelopen is
en dat het met kracht wordt
voortgezet.
De studiegroep voor een Euro
pese tolunie, waarin vertegen
woordigers van 21 landen zitting
hebben, heeft Maandagmiddag te
Brussel, onder auspiciën van de
regeringen der Benelux-groep
haar eerste bijeenkomst gehou
den. Aan de besprekingen wordt
actief deelgenomen door België,
Nederland, Luxemburg, Frankrijk,
Groot Brittannië, Ierland, IJsland,
Denemarken, Griekenland, Tur
kije, Italië en Portugal, terwijl de
zes Britse Dominions, Canada,
Australië, Zuiid-Afrika, India, Pa
kistan en Nieuw Zeeland evenals
Zwitserland, Zweden en Noorwe
gen waarnemers hebben gezonden.
De Belgische Prgmier en Minis
ter van Buitenlandse Zaken, Hen
ri Spaak, die de bijeenkomst open
de, legde er de nadruk op, dat
iedere poging om te komen tot
een tolunie of een economische
unie gebaseerd moet zijn op de ge
dachten van Wederzijdse offers.
Belangen en zelfs wettige be
langen, zo zeide hij, dienen ach
tergesteld te worden ter wille van
ten eerste het landsbelang, ten
tweede het belang van Europa én
wellicht van het belang van de ge
hele wereld. Spaak wees er op,
dat de leden van de studiegroep
zich gesteld zien voor een moei
lijke taak, doch dat zij zich moe
dig en vermetel moeten tonen en
veryuld moeten zijn met de over
tuiging van de rechtvaardigheid
van hun taak.
Toen de 16-Mogendheden con
ferentie eerder in dit jaar te Parijs
werd gehouden ter bespreking
van het Marshall-plan, stelde de
conferentie zich in verbinding met
de Benelux-groep, als pioniers op
"het gebied van tarieven-unificatie,
met het verzoek om uitnodigingen
te zenden voor een conferentie,
welke tot doel zou hebben een on
derzoek in te stellen naar de mo
gelijkheid om de Benelux-politiek
over geheel Europa te verbreiden.
De heer Spierenburg, leider
van de Nederlandse delegatie, is
met algemene stemmen tot voor
zitter van de studiecommissie voor
de Europese douane-unie gekozen.
Truman heeft in het eerste ver
slag aan het congres, over de
hulpverlening aan Griekenland en
Turkije verklaard, dat de oorza
ken van politieke en economische
onrust in Griekenland, de Ameri
kaanse regering ernstige onge
rustheid blijven baren.
Truman liet doorschemeren, dat
er wellicht meer dan 'de reeds be
schikbaar gestelde 300.000.000
dollar nodig zou zijn om 't Griek
se hulpverleningsplan te doen sla
gen. Hij zeide, dat de economische
ineenstorting van Griekenland
door de Amerikaanse hulp voor
komen was, doch dat de toestand
in wezen nog niet verbeterd was.
Truman noemde zeven punten op,
die de toestand sinds de Ameri
kaanse hulpverlening ongunstig
beïnvloed hadden. ,,De uitbreiding
der militaire operaties heeft het
nodig gemaakt, dat de gelden in-
plaats voor economische doelein
den voor militaire worden ge
bruikt."
Verder heeft de stijging der prij
zen in Amerika en elders, aldus
Truman, de koopkracht der aan
Griekenland beschikbaar gestelde
deviezen verminderd, met het re
sultaat, dat grotere sommen voor
de essentiële minimum-behoeften
van Griekenland nodig zijn, dan
oorspronkelijk bedoeld was. Tru
man verklaarde verder, dat de
uitvoering van het export-pro
gramma van Griekenland niet aan
de verwachting had voldaan, doch
dat de moeilijkheden welke het
welslagen verhinderen, overwon
nen moeten worden.
Volgens President Truman zou
het voortgaan der hulpverlening
aan Griekenland tot een vruchtba
re voedingsbodem van totalitaire
ideologieën maken.
In de verklaring beschuldigde
Truman „de noorderburen van
Griekenland" ervan, dat zij het
verslaan der guerilla-troepen veel
moeilijker maakten. De guerilla-
troepen noemde hij gering in aan
tal, doch fanatiek geleid door
communisten, die vele verharde
misdadigers gerecruteerd hebben.
Alle factoren die nodig zijn voor
het herstel, zijn aanwezig, zo ver
volgde Truman, zij kunnen onmid
dellijk in werking treden, indien
de binnenlandse orde hersteld is.
De hulp aan Turkije is als volgt
vërdeeld: Vijf millioen voor bouw
en herstel 'van wegen, bijna 15
millioen voor de zeemacht, bijna
27 millioen voor de luchtmacht, 48
millioen voor de landmacht en vijf
millioen voor de verbetering der
arsenalen. Tot midden September
zijn ongeveer 1600 ton aan uit
rustingen in Turkije gebracht.
Voorts werken Turkse en Ameri
kaanse technici nog aan details
van het hulpprogramma. Truman
besloot met te1* verklaren, dat op
dracht van Amerika in beide lan
den hierin bestaat, dat getracht
moet worden, vrije volken te hel
pen een regering te handhaven,
zoals de meerderheid in ieder land
die wenst.
In verhand met de geruchten
over een komende devaluatie van
de Franse franc en andere West-
Europese valuta, welke door de
New York Times uit Genève wer
den gemeld, verneemt Aneta dat
de vrije noteringen van franc- en
guldentoiljetten te New York niet
zijn veranderd. Prima Nederland
se guldenobligatiën waren even
eens onveranderd.
THE
TALLEYRAND MAXIM
Door J- S. FLETOHER.
29)
(Nadruk verboden.)
Collingwood zette zijn theekop
neer en liet de krant zakken. Hij
was nog maar half klaar met zijn
ontbijt, maar al zijn eetlust was
verdwenen. Hij begreep dat nier
verdriet en moeilijkheden waren
gekomen over het meisje, waar
voor hij (het was nutteloos het
voor zich zelf te ontkennen) al
meer dan gewone belangstelling
koesterde. Plotseling stond hij oo
en greep een spoorboekje. Haast'j*
bladerde hij erin en maakte zijn
toerekeningen. Hij was zo goed
als klaar met zijn voorbereidselen
voor zijn reis, en wat er nog te
doen was, kon hij wel in een paar
uur klaarspelen. Met Prof. Stand-
ridge 'had hij geen nadere af
spraak dan dat hij hem Donder
dagmorgen aan het station zou
ontmoeten aan de trein naar Do
ver. Maandag, Dinsdag, Woens
dag, hij had dus nog drie volle da
gen. een overvloed van tijd om
nog op en neer naar Barford te
gaan en te zien of hij er van dienst
zou kunnen zijn. Hij keek op zijn
horloge, nog veertig minuten om
de trein naar het Noorden te na-
len Zonder verder getreuzel pak
te hij het allernodigste in een
handkoffertje, liet een taxi voor
komen en reed naar het station.
Kort na tweeën was hij In Bar-
fcnd', om half drie op het kam?01"
van Eldrick en Pascoe. Eldnck
schudde meewarig het hoofd toen
hij hem zag.
Iki kan wel snappen waarom je
hier weer bent'", zei bij. ,,Ik vind
het buitengewoon aardig van je,
ze hebben nog niet veel vrienden.
Vriend kan ik mezelf nauwe
lijks noemen," antwoordde Col-
lingwood. ,,Maar... ik dacht, dat
ik lien wel van dienst zou kunnen
zijn. Vertel me eerst eens, hoe is
het gebeurd?"
Weer schudde Eldrick het hoofd.
Op de jaarlijkse vergadering
van de godsdienstige „Vereniging
van Vrienden" (Quakers), is be
sloten aan de regering van Zwit
serland een verzoek të richtten,
het in December aflopende uit
voerverbod van wapens te verlen
gen, teneinde niet mede te werker,
aan de „internationale bewape-
nings wedloop". De taak en de
plicht van de kleine landen is in
de huidige critieke toestand aller
eerst „het versterken der vrede
lievende krachten"'.
Zitting van Maandag 10 Nov.
Uitspraken.
Suz. Cath. Verduijn, 25 jaar,
zonder beroep te Breskens, 1 jaar
intern, voorw. met 3 jaar proef
tijd en bijiz. voorwaarden; ontzet
ting rechten.
Joseph J. D. van den Brande,
28 jaar, aannemer te Hulst, ont
zet uit het recht om het beroep
van aannemer uit te oefenen.
Voorts bevestiging uitspraak,
voor zover nodig, van de le Ka
mer van het Tratoinaal.
Jules Verleye, 54 jaar, veehou
der te Sluis. Tribunaal verklaart
zich onbevoegd van de beschuldi
ging kennis te nemen.
Pieternella E. Merrelaar, dienst
bode te Hoofdplaat, 23 jaar.
1 jaar intern, voorw. met drie
jaar proeftijd en bijiz. voorwaar
den. Ontzetting rechten.
Johanna F. Haulez, 23 jaar,
dienstbode te Hulst. Ontzetting
rechten.
Zitting van Maandag 10 Nov.
Klompen.
De N.SB.-er Gerard Jan Meu-
leniherg, 27 jaar, koopman te Ter-
neuzen, thans geïnterneerd, heeft
zich tijdens de bezetting nu niet zo
bijzonder fraai gedragen. Hij sloot
zich aan bij de W. A., ging veel
vuldig met Moffen om, leverde
klompen aan de S.S., maakte
enige reizen naar de Oekraine
om daar een klompenfabriek te
vestigen, verzocht aan de „Beauf-
tragte" te willen bevorderen, dat
hem een vestigingsvergunning in
België zou worden verleend, al
waar hij van plan was een klom
penfabriek te stichten en verzocht
in 1944 aan een Duits militair
toen hij zwarte handel bedreef in
elastiek dti elastiek voor hem
te vervoeren.
Meulenberg zegt, dat hij vóór
de oorlog geen zaken in- klompen
deed, hij werd hiertoe „meege
trokken door anderen". Verder
wist hij niet, dat N.S.B.-ers land
verraders waren! Bij de W. A.
zou hij nooit aangesloten zijn ge
weest
De Voorzitter, Mr. Kegge,
bleek van de smoesjes van besch.
niet veel te geloven en meende,
dat het M. er om begonnen was,
geld te verdienen, hoe dan ook.
Mr. Kegge toonde zich bijzon
der verontwaardigd, toen uit een
brief bleek, dat de klompen die
M. aan de S.S. leverde bestemd
waren voor de ongelukkigen in
het kamp „Auschwitz" en dat
besch. hiervan wetende was.
Voorts heeft M. in zijn boek
houding behoorlijk geknoeid. Zo
zou| hij volgens facturen klompen
hebben geleverd, die 6 kg per stuk
wogen!
Besch. geeft toe aan zijn
manipulaties ongeveer 20.000
te hebben verdiend, thans zou hij
echter niets meer bezitten.
Mr. G. Tichelman, meende dat
men deze zaak moet zien als een
zuivere collaboratiezaak. Pleiter
bracht verzachtende omstandighe
den naar voren en verzocht geen
verdere internering op te leggen.
„In overlopende kwaadheid!"
Dina HelmendagMaas, 42
jaar, zonder beroep te Terneuzen,
werd er van beschuldigd in April
1944 aan de N.S.B.-burgemeester
Klomp een brief te hebben ge
schreven, dat van twee zoons van
zekere B. de ene, die in Breskens
voor de Duitse weermacht werk
te, slechts 1 a 2 dagen per week
iets deed en de ander, die even
eens voor de Duitse weermacht
moest werken, helemaal niets uit
voerde.
Voorts dat zekere P. eveneens
niet werkte, doch zich met smok
kelen en zwarte handel bezig
hield en dat zekere D. een ziekte
simuleerde om aan zwarte handel
te kunnen doen. Welke genoem
de personen naar mededeling van
beschuldigde omstreeks 25 jaar
waren.
„Ik weet niet veel meer dan wat
er in de kranten heeft gestaan,"
zei hij. „Er ligt een oud brugge
tje, voor voetgangers, over een
weg die door ben ravijn loopt. Men
zegt, dat het totaal verrot was,
en het gewicht van de arme kerel
niet meer heeft kunnen dragen.
Hij viel vijftien meter op de ste
nen. Buitengewoon vreemd, maar
niemand van het personeel schijnt
geweten te hebben, dat het zo ge
vaarlijk was. Blijkbaar werd het
-weinig gebruikt, het voerde van
het ene bosje naar het andere. Het
is een treurig geval. Onze klerk,
je weet wel, Pratt, heeft hem ge
vonden. Hij zegt, dat hij nog geen
vijf minuten dood kon zijn."
,Wat deed Pratt daar eigen-
vroeg Collingwood.
„O, zaken voor zich zelf, niet
voor ons," hernam Eldrick. „Er
was in het avondblad va.n Zater
dag een advertentie, waarin om
een rentmeester werd gevraagd
voor Normandale Grange en Pratt
sprak erover, dat hij solliciteren
wilde, als wij hem een goed ge
tuigschrift zouden geven. Ik denk,
dat hij er heen was gegaan om er
eens over te praten. In elk geval,
Besch. zegt, dat „door over
lopende kwaadheid" en uit „grote
haat tegen de Moffen" er toe ge
komen te zijn, de bewuste brief
aan Klomp te schrijven.
De. „overlopende kwaadheid"
was een gevolg van het feit, dat
haar zoon voor de Duitsers moest
gaan werken en de door haar ge
noemde personen die er lang
niet mals afkwamen daarvoor
bleven gevrijwaard.
Het beroerde was echter, dat
zij de brief ondertekende met
Belanghebbende" en Mr. Kegge
kon de houding van besch. dan
ook niet hijzonder waarderen.
Doch deze bleef bij haar „over
lopende kwaadheid" en ook thans
bleek zij nog in hoge mate ver
toornd.
De echtgenoot, die aan de hand
van een op schrift gestelde be
schuldiging aan het adres van de
in de brief genoemde personen,
de zaak even wilde „bijlichten';
bleek eveneens goed van de .tong
riem gesneden, zo goed zelfs, dat
Mr Kegge zuchtend opmerkte,
dat het bij een gesprek in huise
lijke kring der echtelieden een
leven als een oordeel moet zijn.
Nadat besch. zelf nog had ver
teld, dat, indien zij alles zou wil
len vertellen, zij nog wekenlang
aan het woord zou moeten zijn,
werd de uitspraak bepaald op 19
Nov. a.s.
DE SCHROEF VAN DE
0 „WILLEM RUYS".
Eindelijk is de reserve-schroef
van de „Willem Ruys" na ds
avontuurlijke en langdurige reis
op het schip aangekomen.
Maandagmorgen voer het bin
nenvaartuig, dat van de Moerdijk
af het gevaarte had vervoerd, van
de (Spaanse kade, waar het het
weekend had doorgebracht en veel
bekijks had getrokkken, naar de
Wilhelminakade. In de bananen-
loods van de firma W,m. .H Müller
Co werd de weging verricht,
een karwei, dat het lossen en in-
iaden opnieuw enkele uren in
beslag nam, en tenslotte bereikte
de schroef dan het terrein van de
Rotterdamse Lloyd.
DOOR NEERSTORTEND
RECLAMEBORD GEDOOD.
Maandagmorgen stortte door
tot nu toe onopgehelderde oor
zaak een groot reclamebord, dat
op de luifel van het Rex-Theater
aan de Groest te Hilversum stond
opgesteld, plotseling naar bene
den.
Het zware bord trof een voorbij
ganger, de 78-jarige D. van O»
alhier, die dusdanige verwondin
gen opliep, dat hij enkele ure#
later is overleden.
ROOFOVERVAL OP SPAAR
BANK.
Op Maandag 6 October j.l. werd
bij de spaarbank „Eigen Haard"
te Groningen een roofoverval ge
pleegd, waarbij de dader een be
drag van ongeveer ƒ6000 heeft
weten te bemachtigen.
Na een diepgaand onderzoek
is de Groninger recherche in de
nacht van Zaterdag op Zondag
j.l. tot arrestatie overgegaan van
P. J. H. M., oud 27 jaar, verte
genwoordiger, wonende te Harei
en E. D. K., 26 jaar, machine
bankwerker, wonende te Gronin
gen. M. viel na een langdurig
verhoor door de mand. Boven
dien weM hij door de bankcon-
cierge en diens echtgenote als
de dader herkend. Uit het voort
gezet onderzoek is komen vast te
staan, dat K alle inlichtingen en
middelen tot he't plegen van het
feit aan M. heeft verstrekt. Van
■het geroofde bedrag is weinig-
meer over. M. en K. zijn ter be
schikking van de justitie gesteld.
lijk'
hij ging door het park en vond
daar het lijk van de jonge Malla-
thorpe. Ze hebben mij verteld, dat
hii een goede hulp was geweest,
en ik heb hem er vandaag weer
heen gestuurd. Flinke vent, die
Pratt."
„Dan is er waarschijnlijk voor
mfli niet veel meer te doen," zei
Collingwood.
„Ik zou zo zeggen, dat je al heel
wat doet alleen door er naar toe
te gaan," antwoordde Eldrick.
„Zoals ik al zei, ze hebben nog
maar weinig vrienden en hele
maal geen familie, en ik hoor, dat
mevrouw totaal van 3treek is. Ga
er dus zeker heen, een- beetje be
langstelling doet al zoveel goed bij
zo een droeve omstandigheid.
Denk eens na, wat een dergelijke
gebeurtenis een enorme verande
ring kan teweeg brengen. De jon
geman had al evenmin als zijn
oom een testament gemaakt. Ik
heb het vanmorgen gehoord, van
Robcon, hun notaris. Het gehele
landgoed gaat over op zijn zuster,
dat spreekt van zelf, en het roe
rend goed wordt gelijk verdeeld
tussen haar en haar moeder. Door
de dood van die jongeman wordt
Nesta een van de rijkste meisjes
van Yorkshire."
Collingwood ging hier niet ver
der op in. Maar toen hij naar
Normandale reed, klonk het hem
nog duidelijk in de eren. Een van
de rijkste jongo meisjes van York
shire. en hij begreep heel duidelijk,
dat hij Nesta dolgraag tot vrouw
zou hebben. Dat hij onmiddellijik
naar Barford was gereisd om haar
zoveel mogelijk bij te staan, was
al een bewijs, dat hij veel voor
haar voelde. Daarentegen, ver
onderstel... dat men,... dat iemand
zei, dat hii op jacht was naar haar
vermogen. Hij was trots en daar
om overgevoelig, en de gedachte
alleen deed hem al kleuren. Voor
een ogenblik wenste hij,, dat al het
geld van Jan Mallathorpe aan een
ander gekomen was, en niet aan
diens nicht. Dan spotte hij met
zichzelf en zijn overmoedige ver
langens.
„Jij ezel," was zijn alleenspraak.
„Naar alle waarschijnlijkheid heeft
ze nog nooit aan jou in die relatie
gedacht. Je bent een idioot, om
zulke dingen in je hoofd te halen,
en dat nog wel in deze omstan
digheden." (Wordt vervolgd.)
