te
TRIBUNAAL TE TERNEUZEN
I,
fa K
BINNENLANDS NIEUWS
Liefde op het land
BI
t -
Uil Je Sreuincie
I-W
t€
Schadeloosstelling en
pensioen Leden Tweede
Kamer.
MEISJES IN UNIFORM
Autobus met
Deense, studenten loopt
op landmijn.
Mond- en klauwzeer
in België.
De Duitse herstelbetalingen.
|- MEI!
ie
et
V.
hebben de vrede lief, doch alleen
een rechtvaardige."
'anfoeddin verklaarde in zijn
rede voor de radio verder, dat
de toestand uiterst gespannen
was. De Nederlandse houding
toont aan, dat de Nederlanders
de vreedzame weg zullen verlaten.
De Nederlandse regering heeft
reeds krachtige taal gebezigd.
Wij moeten rekening houden met
de mogelijkheid, dat de Neder
landers geweld gebruiken, laten
wij daarom eensgezind zijn, aldus
beskot iSjai.foeadin.
Nader wordt gemeld, dat er
een misverstand in het spel is
met betrekking tot Sjarifoeddin's
radiorede. Niet alle Nederlandse
voorstellen zijn verworpen, maar
alleen de Nederlandse eis, dat de
Republikeinse regering voor het
gehele gebied der Republiek een
bevel tot staking der vijandelijk
heden zou uitvaardigen.
Setiadjit deelde Aneta mee,
dat zodanige eiis slechts inge
willigd zou kunnen worden, in
dien tegelijkertijd een zelfde order
door de Nederlandse autoriteiten
zou worden uitgevaardigd.
Een hooggeplaatste Nederland
se woordvoerder kon Donderdag
morgen geen commentaar leveren
op de nachtelijke politieke ont
wikkelingen. Hij zeilde dat de
toestand daarvoor tc ernstig was.
Medegedeeld wordt voorts, dat
Setiadjit, na zijn terugkeer uiit
Batavia, een onderhoud met Van
Mook en Schermerhorn heeft ge
had. waarbij hij de Nederlandse
Iregering verzocht eveneen,s een
bevel tot algemene staking der
vijandelijkheden te geven. Hij
deelde ook mede, dat het ver
zoek 'om 24 uur uitstel gesteund
werd door de Britse en Franse
oonsuls-generaal. Van Mook wei
gerde.
Sieti/adjit heeft daarop met
Djoeja getelefoneerd en adviseer
de het Nederlandse verlangen in
te willigen, doch Gani, die hem
te woord 'stond, verklaarde, dat
in zulk een kort tijdsbestek de
order onmogelijk uitvoerbaar
was. Gani zeide toen eveneens,
dat Sjarifoeddin via de radio de
wereld zou uitleggen, waarom
een eenzijdige verklaring aan
gaande staking der- vijandelijk
heden niet kon worden gegeven.
De toestand is crltiek.
Dr. Van Mook heeft Donderdag
nog een ontmoeting gehad met
de vice-Minister van Buitenland
se Zaken, Mr. Tamzil, om een
laatste poging te ondernemen een
volledige breuk tussen de Neder
landers en de Republikeinen te
voorkomen.
Onmiddellijk na het onderhoud
met Dr. Van Mook vertrok Tam
zil met een vliegtuig naar Djog-
ja om aan het Republikeinse ka
binet verslag uit te brengen.
De meeste politieke waarne
mers in Batavia zijn van oordeel,
dat de oorlogsdreiging nog niet
zo acuut is geweest dan na de
radio- rede van Sjarifoeddin, waar
in hij de situatie als zeer critiek
Alle hoop op een vreedzame
oplossing van het geschil hangt
thans af van het succes van
Tamzil's leis naar Djogja, aldus
meent men in deze kringen.
tie van Nederlandse zijde ten
gevolge zal hebben.
Nederlandse kringen spreken
er overigens hun verwondering
over uit, dat Sjarifoeddin aan de
Nederlandse eisen tot staking
der vijandelijkheden op alle fron
ten van Java tegen middernacht
een ultimatieve zin heeft ge
geven.
Teneinde uitstel van 24 uur te
verkrijgen op dit „Nederlandse
ultimatum" heeft de republiek
demarches ondernomen bij de
consuls-generaal van Frankrijk
en Groot-Brittannië. Nederland
se politieke kringen te Batavia
beschouwen deze demarches als
niet meer dan een blijk van de
paniekstemming, waarin de repu
blikeinse Ministers Setiadjit en
Tamzil, die op het ogenblik te
Batavia zijn, verkeren Op het
Franse consulaat te Batavia ver
klaarde men, dat het republikein
se verzoek slechts ibij wijze van
welwillende geste aan Dr. Van
Mook is overhandigd.
Sjarifoeddin zal opnieuw
voor radio spreken.
In verband met het misver
stand aangaande de radiorede van
Sjarifoeddin, wordt medegedeeld,
dat Sjarifoeddin teneinde het
misverstand uit de wereld te hel
pen op Donderdagmorgen 17 Juli
opnieuw voor de radio zou spre
ken.
van weinig waarde zijnde getui
genverklaringen, onder de loupe,
terwijl hij ook de wijze waarop
het proces-verhaal werd opge
maakt! niet kon bewonderen.
Het gedwongen leveren van
brood was volgens pleiter aller
minst strafbaar, voor de bonnen
kwestie meende Mr. Adriaanse
dat er een zeer plausibele verkla
ring bestaat. Door de weigering
om de bonnen te aanvaarden op
het Distributiekantoor, wilde men
aan de Duitsers geen brood meer
lev eden, waarna laatstgenoemden
zelf werk van de zaak maakten.
Nadat pleiter de overige be
schuldigingen eveneens nog eens
aan een nadere beschouwing had
onderworpen, besloot hij met voor
alle leden der familie vervallen
verklaring der beschuldiging te
verzoeken, mede om de nasmaak
der langdurige internering enigs
zins te verzoeten.
Uitspraak 26 Juli a.s.
Reacties op de radiorede.
Nederlandse kringen te Bata
via zijn zeer verwonderd over de
toon van de radiorede van Sjari
foeddin. Woensdag immers had
men de indruk, dat met Sjari
foeddin overeenstemming was be
reikt in zoverre, dat deze accoord
ging met de Nederlandse voor
stellen. Men verklaart in deze
kringen de houding van Sjari
foeddin door het feit, dat deze
in conflict is gekomen met de
oppositie van de meerderheid van
zijn kabinet. Van Indonesische
zijde wordt toegegeven, dat Sjari
foeddin tolt uiterste concessies
bereid was en dat het bijgevolg
in de lijn lag, dat Sjarifoeddin
als antwoord op de oppositie in
de Ministerraad zou aftreden.
Men meent echter in republikein
se kringen anderzijds, dat Sjari
foeddin vreest, dat zijn aftreden
onmiddellijke militai|re interven-
Uitspraak in de op 3 Juli be
handelde zaken:
Jeanette Maria Joseph de
Gronckel, wonende te Axel.
Ontzetting rechten.
George Petrus Totté, wonende
te Graauw en Langendam. Reeds
2 jaar en 9 maanden in Engelse
krijgsgevangenschap en interne
ring doorgebracht.
1. Internering voor een tijds
duur van 2% jaar, ingaande 17
Juli 1947 en eindigende 17 Januari
1950, met bevel tot inbewaring-
houding
2. Ontzetting rechten»
Zitting van Donderdag 17 Juli.
Bakkersfamilie stond terecht.
Deze gehele zitting werd be
steed aan de zaken tegen een
5-tal leden der Hoofdplaatse bak
kersfamilie Dossche, n.l. de 34-
jarige Cyrille Augustinus, de 70-
jarige Prosperus Eugenius Fran-
ciscus en de 38-jarige Augustinus
Franciscus Dossche, voorts de 30-
jarige Liza Emelie Dossche-Min-
naert en de 75-jarige Johanna
Maria DosscheRaes.
Het ging hier in hoofdzaak om
het leveren van brood en bakkers
waren aan de Duitse weermacht,
vriendschappelijke omgang met
leden daarvan, het bedreigen van
distributieambtenaren, die wei
gerden Duitse bonnen in ont
vangst te nemen, waarbij later de
Duitse Zollcammandant zich met
de zaak bemoeide en de ambtena
ren dwong de bonnen in ont
vangst te nemen Bovendien was
er sprake van gevaarlijke ge
sprekken over door zekere perso
nen niet ingeleverde radiotoestel
len en bet bedreigen van een
marechaussee, die een proces
verbaal opmaakte.
De beschuldigden gaven toe,
dat er volgens hun zeggen
kleine hoeveelheden brood ge
dwongen waren geleverd. Vriend
schappelijke omgang met Duitsers
werd pertinent ontkend en van de
zaak met de distributiebonnen
werd een geheel andere lezing
gegeven. Ook de kwestie der radio
toestellen werd ontkend en even
zeer het bedreigen van de mare-
ChEUSSC6
lAIle beschuldigden verklaarden
overigens, dat de oudste verdach
te, P. E. F. Dossche, zijn zaak
reeds in 1937 aan zijn beide zoons
overdeed, zodat deze daarmede
niets meer had uitstaan.
Met veel nadruk werd er op ge
wezen, dat er bij enkele concur
renten broodnijd bestond en ten
gevolge daarvan zoudien .ook ver
schillende .getuigenverklaringen
erg gekleurd zijn.
Mr. F. W. Adriaanse, die in deze
vijf zaken als verdediger optrad,
meende dat de oude heer, de lei
der van het „team" wel volkomen
ten onrechte is geïnterneerd ge
weest en dat het Tribunaal in zijn
zaak weinig anders zal kunnen
doen, dan de beschuldiging ver-
vallen verklaren.
Pleiter wees op concurrentie-
nijd en het feit, dat het café, het
welk ook aan de beschuldigden
toebehoorde, gevorderd was,
waardoor daar Duitsers kwamen,
hetgeen weer aanleiding was voor
het ontstaan van allerlei praatjes.
Mr. Adriaanse nam enige, z.i.
Aan het voorlopig verslag van
de commissie van rapporteurs uit
de Eerste Kamer over het ont
werp van wet tot wijziging van
de wet van 13 Juni 1946 tot wij
ziging van de bedragen van de
schadeloosetelling en van het
pensioen van de leden en van de
gewezen leden van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal, is
volgende ontleend'.
Alhoewel generlei beswaar
werd gemaakt tegen de inhoud
van dit wetsontwerp, had men
toch gaarne de strekking er van
breder opgevat geizien. Men
toonde zich derhalve dankbaar
doch niet voldaan. Betreurd
werd namelijk, dat niet tevens de
basis van de schadeloosstelling
aan de orde was gesteld.
Andere leden beaamden dit
standpunt niet. Huns inziens moet
in het oog worden gehouden, dat
het lidmaatschap van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal in de
meeste gevallen is een betrekking
vervuld naast andere functies, en
dat zelfs de meeste leden hun
hoofdberoep of -ambt nevens het
Tweede Kamerlidmaatschap uit
oefenen.
Weer andere leden waren van
oordeel, dat de tegenwoordige
lomstandijgheden een verhoging
van de schadeloosstelling, dooi
de leden der Tweede Kamer ge
noten, in beginsel wettigen.
Nochtans waren zij van mening,
dat dit beginsel in casu uitzon
dering moet lijden, zolang
geen verbetering is ge
bracht dn de ongemeen slechte
positie, waarin de arbeiders, de
ambtenaren en de onderwijzers
verkeren.
KRUIDENIERS
BLIJVEN PROTESTEREN.
O.I.V. het comité van actie voor
het centrum van het land, kwa
men Woensdagmiddag in 't Jaar
beursgebouw te Utrecht ongeveer
1000 kruideniers uit de stad en de
provincie Utrecht en het Gooi bij
een. Zij protesteerden tegen de
h.i. te lage winstmarge in het
kruideniersbedrijf. De heer P. v-
d. Linde, directeur van de Ned.
Kruideniersbond sprak over de
nood in het kruideniersbedrijf. De
heer P. Renkema, voorzitter van
de Ned. Sperwer Bond, sprak over
de sociale rechtvaardigheid in het
kruideniersbedrijf. Op scherpe
wijze betoogden beiden dat de ren
tabiliteit van het kruideniersbe
drijf in groot gevaar verkeert. Het
protest werd vastgelegd in een
motie, die zal worden gezonden
aan: de Minister-President, de
Ministers van Financiën, Econo
mische Zaken en Landbouw,
voorts aan de directeur-generaal
voor de prijzen. Prof. Dr. G. Brou
wers. In deze motie wordt aan
gedrongen op overleg bij de prijs
vaststelling door de Regering met
de vakgroep detailhandel in krui
denierswaren en de officiële ver
tegenwoordiging van de groot
handel in kruidenierswaren.
ZIJN KLEINKIND ONTVOERD.
Bij de familie Coster, wonende
aan de Noorderakerweg 160 in de
IJpolder, onder, de rook van Am
sterdam, is door de Voogdijraad
het oorlogsweesje Robert Frederik
Teitel ondergebracht. Een week
geleden kwam de grootvader,
Markus Hersch Teitel, uit Pale
stina over om zijn kleinzoontje te
bezoeken. Enkele malen reeds bad
hij gevraagd of hij het jongetje
mee mocht nemen, doch dit was
door de familié Coster als niet
serieus beschouwd. Woensdag
avond zijn grootvader en klem-
zoon per taxi vertrokken en, naar
de chauffeur mededeelde, naar de
Roeterstraat gereden om daar
hun weg te voet voort te zetten.
Men vermoedt, dat de twee naar
het buitenland zuilen trachten te
komen.
Daar het hier een strafbaar feit
betreft, n.l. het onttrekken van
een kind aan het door de wet ge
stelde gezag, verzoekt de politie
te Amsterdam aanhouding en
voorgeleiding van man en jongen.
'Signalement van Robert Frede
rik Teitel: geb. 9 Augustus 1941
te Amsterdam, 1.10 m., donker
blond kortgeknipt haar, licht
bruine ogen, waarvan het rechter
oog loenst, een der voortanden in
de"onderkaak ontbreekt, gehechte
wond boven linkeroor, kuiltje in
de kin.
Signalement van Markus Hersch
Teitel: ongeveer 60 jaar oud, kor
te gedrongen figuur, 1,60 m. lang,
lang grijs haar (peper en zout),
knevel, brede mond, gaaf gebit,
grijs colbert, grijze hoed, spreekt
met Duits accent.
DE STRIJD IN GRIEKENLAND
De Griekse Regeringstroepen
hebben Donderdag 1500 tot 1800
guerillastrijders omsingeld in bet
Pindusgebergte, 35 km tten Noor
den van Jannina. Er zijn 312 ge-
gevangenen gemaakt.
De eerste groep van 75 gevan
genen bestond geheel uit Grieken,
die slecht gekleed en totaal uit
geput waren. Bij de gevechten om
Konitza zijn aan de zijde van de
Regeringstroepen Zondag 3 doden
en 50 gewonden gevallen.
Een autobus waarin zich een
40-tal Deense studenten 'bevon
den, die een bezoek brengen aan
België, is Woensdag, toen Hij na
bij Oostende een omweg wilde
maken, op een landmijn gereden.
Een 12-tal studenten werd licht
gewond. Van een vrouwelijke
studente werd het been verbrij
zeld.
Ondanks de nieuwe 'bestrijdings
middelen, die gebezigd worden
tegen mond- en klauwzeer, zijn in
België in 1946 107.821 runderen,
12.014 schapen, 614 geiten en
76.800 varkens door deze ziekte
aangetast. Om het mond- en
klauwzeer doeltreffende^ te be
strijden, ia besloten een nieuw
instituut op te richten, waarvan
de kosten op fr 35 millioen wor
den geraamd. Het instituut zal
per jaar 500.000 doses entstof
kunnen produderen.
In de loop van de 18 maanden,
die per 30 Juni j.l. eindigden,
heeft de I.A.R.A., het Geallieerde
bureau voor de herstelbetalingen
te Brussel, onder zijn leden 262
schepen met een tonnage van
750.995 bruto register tonnen ver
deeld, een waarde vertegenwoor
digend van 12.217.305 pond ster
ling, alsmede industriële uitrus
tingen ter waarde van 138.275.378
rijksmark (waarde 1938). Tot
deze industriële uitrusting behoor
den o.a. 31 fabrieken voor mecha
nische constructie, chemische fa
brieken, 2 electrische centrales en
1 mijninstallatie. Nederland ont
ving in totaal 26 schepen met een
tonneninhoud v.an 53.262 bruto
register ton, 1 fabriek voor me
chanische constructie, 812 machi
ne-werktuigen, 727 uitrusting
stukken voor chemische industrie,
110 uitrustingstukken voor de
zware en lichte industrie, als
mede 24.215 kleinere uitrusting
stukken.
Een liefdes-roman
van BERTA RUCK
30 (Nadruk verboden.)
-plh ik zal hier denkelijk een
heel poosje blijven," besloot bij,
opnieuw jammerlijk blozend. „Mis
schien misschien mag ik u
eens een bezoek komen brengen
Elisabeth antwoordde, zonder
naar hem te kijken, met een stem,
die klonk als het dichtslaan van
een deur:
„We wonen hier in het kamp.
Daar worden geen heren toege
laten."
.O - dat spijt me erg. Misschien,
begon hij weer, schuchter, maar
taai „zie ik u nog wel eens
eh ergens
Elisabeth, dat hardvochtig mon
ster zei geen woord meer. Ik
moest dus wel vragen: „Logeert
u in Careg!" Ik had met de suk
kel te doen. Maar het was de
TERNEUZEN.
Knap staaltje speurderswerk-
Omtrent de brutale autodiefstal
welke in de nacht van 31 Mei op
1 Juni j.l. op de hofstede van de
heer Den H. .alhier plaats vond.
kunnen wij thans nu de daarbij
betrokkenen achter slot en gren
del zitten nog het volgende
mededelen.
Reeds dezelfde dag beschikte
de Terneuzense politie over aan
wijzingen, dat de auto naar België
was overgebracht. In nauwe
samenwerking met de Belgische
recherche werd een uitgebreid
onderzoek ingesteld en dit had
tot resultaat dat men op 13 Juni
de dader en' zijn medeplichtigen
te Aalten kon arresteren. De
auto werd dezelfde dag te Cour-
celles (bij Charleroi) achterhaald.
Het voertuig was reeds voor de
vierde keer van „eigenaar" ver
wisseld. De hoofddader bleek te
zijn de 24-jarige Terneuzenaar
C T„ die, daar hij ook wegens
een politiek delict werd gezocht,
reeds geruime tijd in België ver
toefde, daarbij gebruik makende
van een niet aan hem toebehorend
paspoort.
vriendelijke reus Price, die inviel:
„Maar natuurlijk! Ik zal u on
ze raspaarden eens laten zien
dat zal u zeker interesseren! Mis
schien wilt u met me meegaan
ik ben hier toch klaar."
„O ja, erg graag heel vrien
delijk van u," mompelde de kolo
nel. Maar ik had zo'n idee, dat
hij er geen woord van meende.
Ik ving de laatste blik op, die
hij Elisabeth toewierp. Het meis
jesachtig gezicht van de man, die
ze altijd haar „oude kolonel" ge
noemd hadden, droeg een uitdruk
king van ongeveinsde bewonde
ring. De schuchtere blik van zijn
blauwe ogen tussen de lange, dik
ke wimpers, werd zowaar een
ogenblik vast en krachtig.
Maar wat een tijdverlies voor
hem, Elisabeth te bewonderen,
ten minste als hij van plan mocht
zijn aan die bewondering uiting
te geven! Hij was helemaal met
het soort van man, waar meisjes
zo gemakkelijk verliefd op wor
den. En dan Elisabeth!
Een beetje onbenullig vond ia
hem. En dat zei ik later tegen
kaar- u
Elisabeth zei, dat ze het te
druk had gehad met het paard om
er op te kunnen letten, wat zo'n
jonge man voor 'n indruk maak
te.
Daarna vergaten we onze ont
moeting in het wortelveld geheel.
Drie dagen lang zwoegden en
ploeterden we, zonder een glimp
van enig mannelijk wezen te zien
te krijgen of er zelfs maar een
gedachte aan te wijden.
Toen zei ik op een avond, dat
we op de bemoste oevers van het
meertje op Vic zaten te wachten,
die ons zwemles zou geven:
„Elisabeth, weet je wel, dat we
hier vandaag drie weken, z/ijn?
Ik heb een gevoel, of we ons
leven lang Landmeisjes zijn ge
weest. Maar de laatste week is
het vlugst omgegaan
„Die was ook het prettigst,
onderbrak mijn vriendin me.
Teen proestten vyp het allebei
tegelijk uit.
We speelden niet langer comedie.
We gaven volmondig toe, dat we
het hier gewoon heerlijk vonden;
dat we hadden leren houden van
het leven en de mensen, van het
werk en de ontspanning.
Wat mij hetreft, ik was zo ver
anderd in die tijd! Maar ik had
geen tijd, om daarover na te den
ken.
„Klaar, Bleekgezicht?" riepVic,
terwijl ze te voorschijn kwam van
achter de elzenstruik, waar1 ze
haar jas had afgegooid.
Een groepje meisjes stond naar
haar te kijken, toen zij de voor
malige ster van een Londens
zwembad met een prachtige
duiksprong in het meertje beland-
de.
Toen waadde ik haar achterna,
nog steeds erg onwennig, en zwom
een dozijn slagen om haar in te
halen. Veel kon ik er nog niet
van maar toch al genoeg om
enthousiast te zijn voor deze voor
ons nieuwe sport. Wat 'n jaren
had ik verprutst door niet eerder
zwemmen te leren! Wat was 't
een zaligheid!
Ik keek om naar Elisabeth, die
achter me aankraibbelde. (Haar
armen zagen er precies uit als
de mijne melkwit tot aan de
elleboog en daaronder bruin-ver
brand, alsof we donkere hand
schoenen aan hadden.
Want we hadden nu langzamer
hand onze Landmeisjes-teint ge-
T., die voor het plegen van
diefstal speciaal naar Terneuzen
was overgekomen, bleek niet aar
zijn proefstuk te zijn, want het
onderzoek bracht aan het licht,
dat hij eveneens schuidig is aan
een autodiefstal in de Wieringei-
meerpolder waar T. enige tijd
werkte op 17 Maart van dit
jaai en zulks ten nadele van de
Directie van deze polder. De mede
plichtigen, in hoofdzaak helers,
Zijn een tweetal Belgische en in
België woonachtige Nederlandse
lichtschuwe elementen, die in af
wachting van hun uitlevering
thans in een Belgische gevangenis
gastvrijheid genieten.
Alhoewel de politie wars is
van alle lofprijzingen, zo past
het toch zeker hier een woord
van waarde ring (te doen heren
zowel aan het adres van de Bel
gische als van de Terneuzense
politie voor dit bijzonder staaltje
van speurderswerk. En dat bij
de organisatie van het onderzoek
de Terneuzense politie de hoofdrol
speelde, vormt een reden tot
grote erkentelijkheid ten aanzien
van onze plaatselijke politie
mannen
kregen. Die werd bereikt in drie
sts,didi
Eerste stadium: Een pijnlijk en
erg ontsierend scharlakenrood,
dat je hele gezicht onherkenbaar
maakte. De nieuweling uit de
stad, die in de spiegel haar toma
ten-neus en bijpassende wangen
zag, nam gewoonlijk haar toe
vlucht tot haar oude vriend, het
poederkwastje. Vruchteloos! poe
der over dait rood, ziet er net
uit als een doorschijnend laagje
witkalk over een bakstenen muur!
Tweede stadium: Ondragelijke
pijn en blaren; een huid, die in
hele lappen vervelt, als de schors
van een zilverberk. Daar is geen
kruid voor gewassen. Sybil had
me een mengseltje van komkom
merwater en benoë gegeven om
de pijn wat te verzachten, maar
de tijd was hier de enige heel-
meester
Derde stadium: Eten effen, goud
bruine tint over de nieuwe rozen
blosjes heen; het gezicht ziet er
uit als een door de zon gestoofde
abrikoos of perzik.
(Wordt vervolgd.)