TRADITIE DOORBREKEN DA T RUGBY MANNENSPORT IS
SEIZOEN
OPRUIMING
10 tot 50%
KORTING
-//<
ooft man
DE VLISSINGER
HEDENDAAGS
"■SSSf
\anaf vandaag indt u iedere week de Mim advertentie in deze krant. IMIIIRIOI
VELE
KOOPJES
CINERENT!
DEZE WEEK
OPRUIMING
Plotseling staat ze met een blauw oog voor de
klas. Om vervelende opmerkingen uit de weg te
gaan houdt ze dagenlang haar zonnebril op.
Toch moet ze het weer aanhoren: "Rugby is
toch géén sport voor vrouwen. Wat bezielt jou
toch?".
Maar Yvonne van Dijk, directrice van de onder
bouw aan de Middelburgse basisschool "De Zee-
burgh", is gek op de ovalen bal. En niet alleen bin
nen de lijven van het veld. Yvonne heeft op baan
brekende wijze 'panelen verschoven' en de hege
monie van mannen in de rugbywereld doorbroken.
Veel animo
Discriminatie
n ui
Bijzondere opdracht
De 'derde helft'
JOHN ONDERDIJK DEELNEMER AAN BEROEPENOL YMPIADE AUSTRALIË
PZC WEEKBLADEN
Indonesië
Volgende week
weer de
rubriek
VIDEOFILMS
HUREN?
k Dë beste keus uit
Hector
Albert Mol
Taal
MODE VOOR ELKE LEEFTIJD
Jong modisch tot
modisch klassiek
kwaliteits
in onze
SERVICE KWALITEIT GARANTIE
LANGE DELFT 50 MIDDELBURG
01180-13221
NUMMER 1
Yvonne van Dijk maalt
niet om een blauw oog
Sinds haar is het vrouwenrugby
in Nederland een serieuze sport.
Maar er is nog heel wat werk
aan de winkel. In haar huidige
funktie als voorzitter van Oe-
moemenoe streeft ze naar de
erkenning die het rugby als zo
danig verdient. Hiermee wil ze
'twee vliegen in één klap slaan'.
Tien jaar geleden lanceert
Yvonne bij het bestuur van Oe-
moemenoe het revolutionaire
plan om een damesteam op po
ten te zetten. Net als de meeste
andere spelersvrouwen van de
ze Middelburgse vereniging,
heeft ze er schoon genoeg van
om als toeschouwer zich te
moeten verbijten aan de ver
richtingen van de heren.
"Dat vrouwen in die tijd zich
voor rugby interesseerden was
een nieuw verschijnsel. Er wa
ren in Nederland maar een paar
clubs die voorzichtig met vrou
wenrugby waren gestart", licht
Yvonne toe. Wij wilden de tradi
tie doorbreken dat rugby een ty
pische 'mannensport' zou zijn".
Maar dat is gemakkelijker ge
zegd dan gedaan. Tal van
bestuursleden vinden het maar
een gek idee: bij rugby gaat er
immers fors aan toe? En wat te
denken van een vrouw die gre
tig door de modder glijdt in een
uiterste poging de bal te be
machtigen?
Yvonne laat zich echter niet van
de wijs brengen en zet door.
Ondanks scherpe kritiek neemt
de meerderheid van het bestuur
de uitdaging aan. De animo bij
de vrouwen is vervolgens zo
groot dat in mum van tijd nu de
mannen naar de verrichtingen
van de dames staan te kijken.
Toch duurt het nog twee jaar
voordat Ooemoemenoe ook zjjn
'eerste vrouwenrugbyteam van
Zeeland' heeft. Want zo en
thousiast als de meeste
speelsters aan het avontuur be
ginnen, zo snel geven ze er
weer de brui aan.
Yvonne wijt de leegloop slechts
gedeeltelijk aan de normale be-
ginmoeilijkheden. Belangrijker
vindt zij het dat veel van haar
teamgenoten niet bestand zijn
tegen de negatieve reacties uit
hun omgeving. "Er heerste
toendertijd een uitgesproken
opvatting over 'de vrouw' en
'vrouwelijkheid', doceert ze.
"Je moest wel een soort 'man
wijf' zijn ging je aan rugby
doen". Ook Yvonne heeft me
nig vervelende ervaring. Ze
ergert zich vooral aan de zoge
naamde 'goedbedoelde' grapjes
en opmerkingen waarin op ver
borg een wijze een afkeuring
van haar favoriete sport tot uit
drukking komt.
De wederopbouw van het da
mesteam verloopt echter
voortreffelijk, niet in het minst
door de solidaire houding van
de clubleiding. Als Oemoeme-
noee in
negentiennegenenzeventig bo
vendien de Nederlandse
primeur krijgt van een gediplo
meerde vrouwelijk trainer,
wordt de ploeg een niet meer
weg te denken onderdeel van
het Zeeuwse rugby.
De komst van de kersvers aan
getrokken trainer zorgt voor een
enorme inspiratie. "Alleen al
door de wijze waarop zij tijdens
de trainingen demonstreerde
hoe mooi rugby voor vrouwen
kan zijn. ontstond er een gewel
dige sfeer", herinnert Yvonne
zich. "ledereen deed verschrik
kelijk zijn best waardoor we een
heel team kregen".
De eerste vuurproeven
doorstaat de ploeg met glans.
De dames 'tackelen' hun tegen
standers dat het een lieve lust is
en krijgen door hun tomeloze in
zet zelfs de mannelijke toe
schouwers op hun hand. De
schik slaat echter om in schrik
als blijkt dat de Nederlandse
Rugby Bond haar kostbare tijd
niet aan dit 'merkwaardige
sportverschijnsel' wil verdoen.
Yvonne kan zich er nog boos
om maken. "Na de eerste
vriendschappelijke wedstrijden,
ontdekte ik dat sinds de oprich
ting van ons team het vrouwen-
rugby in Nederland aanzienlijk
was opgebloeid. Een landelijke
competitie was er echter niet,
vooral omdat de N.R.B. ons niet
serieus nam. Hierdoor waren de
verenigingen afzonderlijk op el
kaar aangewezen om wedstrij
den te organiseren".
Door deze houding ziet de Mi-
delburgse onderwijzeres haar
ideaal: de ontwikkeling van de
vrouwenrugbysport in Neder
land in duigen vallen. Maar haar
al eerder bewezen slagvaardig
heid brengt ook nu uitkomst. In
1980 lukt het Yvonne na enige
moeite om het sekretariaat-
schap van de bond te bemachti
gen. Wijs geworden van de pro
blemen rond de oprichting van
het damesteam bij Oemoeme-
noe, slaagt ze er geleidelijk in
om het tij binnen de NRB te
keren.
"Mede dankzij de steun van
collega's van damesteams zo
als Wageningen en Obelix uit
Nijmegen, lukt het mij om lang
zaam maar zeker de discrimina
tie op te heffen en erkenning af
te dwingen voor het damesrug-
by", stelt de Middelburgse niet
zonder trots vast. De vier jaar
vrije tijd die ze er aan moet
opofferen, heeft ze er graag
voor over. Yvonne stapt uit het
bestuur van de NRB op het mo
ment dat de fundamentele ver
anderingen zijn doorgevoerd.
Als het voornaamste resultaat
van haar bondswerk noemt ze
de oprichting van de commissie
met 'Bijzondere Opdracht', die
op onafhankelijke wijze de be
langen van het vrouwenrugby
behartigt. Maar dat is niet alles.
Behalve dat Yvonne meer dan
tevreden is met de verplichte
vertegenwoordiging van ten
minste één vrouw in elk dis-
triktsbestuur, is ze om sportie
ve redenen nog het meest in
haar schik met het centraal ge
leide competitiesysteem.
"Want daar zaten in ieder geval
alle verenigingen op te
wachten".
Het pionierswerk van Yvonne
legt het vrouwenrugby in Zee
land geen windeieren. Behalve
dat het Middelburgse dames
vijftiental evenals in 1982 het
afgelopen seizoen landskampi
oen wordt, komen de belang
rijkste bestuursfunkties bij Oe-
moemenoe in handen van
vrouwen.
Yvonne wordt tot voorzitter ge
kozen. Vanuit deze positie wil
zij vooral de verkeerde beeld
vorming over rugby aanpakken.
"Het is duidelijk", stelt ze be
slist, dat de meeste mensen een
volledig onjuist beeld over rug
by hebben. Dit werkt ook de
vooroordelen over de rugbyen
de vrouw in de hand". Vooral
de televisie draagt volgens
Yvonne van Dijk in haar klas.
Yvonne aan het misverstand bij
dat rugby een 'ruwe' en 'geme
ne' sport is, terwijl het tegen
deel het geval is.
Yvonne wijst in dit verband op
de na afloop van iedere wed
strijd nog te spelen 'derde
helft', een uniek fenomeen dat
bij geen enkele andere balsport
voorkomt.
"De 'derde helft' vindt altijd
plaats in het clubhuis van de
thuisspelende ploeg. Met de te
genstander en de scheidsrech
ter wordt er eerst over de wed
strijd nagepraat. Al snel worden
er traditionele rugbyliederen ge
zongen. De saamhorigheid is
dan enorm", vertelt Yvonne die
niet zelden na afloop van dit
feest met een schorre stem
naar huis gaat.
Rugby gemeen? Niet voor vrou
wen? Yvonne loopt wel eens
een buil en een schram op.
Maar dat heeft ze graag voor
deze "mooiste balsport van de
wereld" over!
'Japanners gaan vijf
jaar in trainingskamp'
12)© wnSssfrag©!?
Oplage: 23.450
Gratis huis-aan-huis op
geheel Walcheren in
combinatie met de Faam
totale oplage 46.605.
Uitgave: Provinciale
Zeeuwse Courant b.v.
Administratie: Markt 51,
Postbus 5017, 4330 KA
Middelburg, 01180-81162.
Advertenties:
Walstraat 56-60, Postbus 18,
4380 AA Vlissingen,
01184-84000.
Privé: W. Melse
01184-62320.
Redaktie: Ad Hanneman
01180-81170.
Druk: Vink-Rotadruk bv,
Postbus 36, 4570 AA Axel.
Druktechniek: offsetrotatie.
Sluitingstijd: advertenties
maandag 17.00 u.
De Faam en De Vlissinger
maken deel uit van de
Zeeland Combinatie huis-
aan-huisbladen in Zeeland.
Totale oplage: 160.480
Het wordt de komende weken oefenen en nog eens oefenen
voor de 21 jarige John Onderdijk uit Serooskerke. Hij werkt
bij de produktie-afdeling van de Schelde in Vlissingen, maar
daar zullen ze hem voorlopig nog niet terugzien. John gaat
namelijk ons land vertegenwoordigen op de internationale
beroepenwedstrijden, die dit jaar in februari in Australië
worden gehouden. Als nationale winnaar in het constructie-
bankwerken zal hij deze titel ook internationaal proberen te
bemachtigen.
in de Bedrijfsschool van de
Schelde in Vlissingen is het op
vallend rustig. De werkbanken
staan er verlaten bij. Een enkel
werkstuk, dat nog afgemaakt
moet worden, bleef achter. Na
de vakantie wordt er weer ver
der gewerkt. Toch is er ergens
achteraf nog iemand gedreven
bezig. Zoals sportlieden bij de
voorbereidingen van de Olympi
sche Spelen geen dag kunnen
missen, zo oefent John Onder-
dijk ook dag in dag uit voor de
Skill Olympics in Australië.
John: "Bij de beroepen-
wedstrijd komen mensen uit al
le sectoren: kappers, koks, kel
ners, bakkers en noem maar op.
Er zijn twaalf metaaldeelne
mers. Dat zijn bijvoorbeeld me
taaldraaiers, autogeenlassers,
machinebankwerkers enz.. De
ze groep kreeg speciale trai-
ningsdagen om zich voor te be
reiden op de reis. Deze training
werd door de Stichting Oplei
dingen Metaal georganiseerd.
We kregen voorlichting over
wat ons te wachten staat en we
hadden gesprekken met men
sen die de vorige wedstrijden in
Japan meegemaakt hebben",
aldus de enthousiaste deelne
mer. "Ook je werkinstelling en
sociale vermogens zijn belang
rijk. Daarbij gaat alles in het En
gels, dus daar moet je je wel op
instellen. Misschien krijgen wij
wel een Nederlandse bijlage bij
onze opdracht".
"De totale groep die vertrekt is
83 man/vrouw sterk. Daarvan
zijn er 28 deelnemers en de rest
gaat mee als waarnemer of ju
rylid. Ook zijn er nog mensen
van het Ministerie bij. We ver
trekken 9 februari en gaan dan
eerst drie dagen naar Indonesië.
Daarna volgt Australië, waar
we veertien dagen blijven. Tot
slot kunnen we nog lekker drie
John Onderdijk tussen zijn 'trainingsstukken'.
dagen uitrusten op Bali", ver
telt John.
Op de wedstrijden zelf moet hij
het klaar spelen om in 22 uur
een opdracht uit te voeren.
Voor dat werk krijgt hij een te
kening en metaalplaten van ver
schillende dikte. Door branden,
lassen en bewerken moet hij
daar dan een werkstuk van ma
ken. De jury is internationaal.
De heer J. Roelse, hoofd van de
Bedrijfsschool, zal John verge
zellen naar de andere kant van
de wereld. "Ik heb van de kant
van de Schelde, alle medewer
king en nog meer", vertelt
John. "Mijn leermeester, de
heer P. van de Vrede van de
school bereidt me enorm goed
voor. Ik heb schitterend gereed
schap gekregen, dat ook mee
gaat op reis, want het geeft je
zekerheid om met je eigen spul
len te werken. Toch vraag ik me
af of we tegen de andere landen
op zullen kunnen. Ik hoorde dat
ze in Japan alle besten van het
land voor vijf jaar in een trai
ningskamp stoppen, en dan
daar weer de kampioenen van
uitzenden naar de wedstrijden.
Japan is niet tevreden met een
medaille, die wil ze allemaal. Ik
zal wel zien wat het wordt".
6 JANUARI 1988
Het Zeeuwsch-Vlaams Advertentieblad, De Faam en De
Vlissinger maken vanaf 1 januari 1988 deel uit van de PZC-
Weekbladengroep. En met die verandering is ook de huisstijl
aangepast. De naam van het blad ziet er anders uit en bij de
keuze van de letters voor de redactie is het oog gevallen op
het type univers, een strakke doch leesbare letter. De voor
gaande jaren gebruikte de redactie voornamelijk het letter
type times, zoals de meeste kranten die gebruiken. Verder
worden de rubrieken in deze bladen in een hedendaagse lay
out aangekondigd.
Een ander nieuwtje is dat de PZC-Weekbladengroep deel
uitmaakt van de Zeelandcombinatie, waardoor adverteer
ders hun boodschap in elk gewenst deel van Zeeland (plus
Goeree-Overflakkee) kwijt kunnen. De redactie blijft in prin
cipe regionaal werken. Immers: de kracht van deze bladen
schuilt juist in het 'dicht-bij-huis-nieuws'.
De huisstijl van de PZC-Weekbladengroep is niet anders dan
die van de andere PZC-bedrijven. Het betreft de paralelo-
grammen die als een stroommodel (golven) naast elkaar zijn
geplaatst. Sommigen spreken gemakshalve van wybertjes
of dropjes. U komt ze tegen in de rubriekskopjes in onze
kranten. Ook de andere onderdelen van het PZC-concern
gaan deze stijl hanteren in de loop van 1988, maar dan met
een andere kleur. Tot het concern behoren: het dagblad
PZC, Technische Uitgeverij De Vey Mestdagh, Den Boer
Drukkers/Uitgever, Den Boer Verkeersleermiddelen, Druk
kerij F. van de Velde jr.. Vink Rotadruk Axel, de Zeeland Re-
kreatiekrant, en de PZC-Weekbladengroep.
De directie
de betere films
Videofilms voor het
hele gezin
k Voordeliger dan u
denkt
k Geen video?
Huur bij ons een
mowiebox
zaterdag: 9.00-17.00 u
J4JHM8.00 u.
BttLO- EN TOONAANGEVEND IN VIDEO
Scheldestraat 42,
4381 RT Vlissingen
Telefoon: 01184-17244
:«h.v:i:i-H3ss
Lezing - In het Vlissingse wijk
centrum Open Hof houdt de
heer Beerman, directeur van
Van den Akker B.V. en de Nieu
we Vlissingse Sleepdienst B.V.,
een lezing over het sleep- en
bergingswerk. Tijdens de lezing
wordt onder meer de film "6
maart 1987" over de berging
van The Herald of Free Enterpri
se, vertoont. De bijeenkomst
vindt plaats op vrijdag 8 januari
en begint om 20.00 uur.
Plein 1940 Middelburg, tel. 01180-12560
Miro staat weer in de krant.
Urbanus viert succes
in zijn film 'Hector'. In
Middelburg werd de
2500e toeschouwer
verwelkomd.
De acteur/auteur
Albert Mol wordt
juryvoorzitter bij de
verkiezing van de
Zeeuwse bolusbakker
van het jaar.
Professor Tervoort
spreekt over 'normaal
en afwijkend taal
gebruik'.
Sieradenpoëzie
Tina Gehlen en Albert
Verburg (echtpaar)
verbinden hun kunst
met poëzie (Albert) in
sieraden (Tina).
