Kuuroord voor vorsten, en voor vakantievierders...
AANBIEDINGEN
Honden en Driesprong horen bij elkaar
'Je moet honden hebben die bezeten zijn'
LET OP!
SNUFFEL-
MARKT
HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
Wedgwood
QEtyLlSSINGER
Nederlands Studenten Orkest
in Middelburgse Concertzaal
VINDT U VANAF HEDEN IN DE
VLISSINGER EN DE FAAM j
Vorstenbezoek
Ontzag
Erfelijk belast
Balans
Seizoengevoelig
Festiviteiten
WALCHERSE
ZATERDAG
21 JANUARI A.S.
w
Woensdag 18 januari 1984
oplage 22 700 wekelijks gratis huis aan huis op geheel Walcheren in combinatie met de faam, totale oplage 44 400 uitgave: provin
ciale zeeuwse courant b.v administratie: markt 51, postbus 5017, 4330 ka middelburg. 01180-27651 advertentie: walstraat 56-60,
postbus 18, 4380 aa vlissinqen, 01184-15144 nrivé w. melse, 01184-62320 redaktie: ad hanneman, 01180-27651, toestel 54.
In totaal elf verenigingen uit heel
Nederland komen zaterdag 21 ja
nuari naar Middelburg om deel te
nemen aan een winterguardcon-
test, een spektakel waarin onge
veer 220 jongens en meisjes, ver
deeld over elf groepen om beurten
een show laten zien. Iedere show
vormt een echt theaterstuk waarin
choreografie, bewegingsvrijheid
en muzikale uitbeeldingskracht
de belangrijkste factoren zijn. De
organisatie van het concours, dat
in sporthal de Kruitmolen wordt
gehouden, is in handen van de
Stichting Drumcorps Holland in
samenwerking met het Middel
burgse Drumcorps Blue Spirit.
Het verschijnsel colorguard
maakt de laatste jaren in West-
Europa een stormachtige ontwik
keling door. Een guard is gedu
rende het grootste deel van het
jaar onderdeel van een drum
korps (showband), maar in de
wintermaanden, als het korps
nieuwe muziek instudeert, bren
gen de colorguards een eigen
show voor het publiek. En daar
kan zaterdagavond ruimschoots
van worden genoten. De deelne
mende korpsen worden door een
jury beoordeeld.
Aan het evenement werken mee:
Jong Leven uit Brunssum, Oranje
Huizen uit Huizen, De Pijpers uit
Vlaardingen, Bato uit Haarlem.
Excelsior A en B uit Baarn, Jubal
uit Dordrecht. Beatrix uit Hilver
sum, Odilo uit Hilversum, We-
sopa uit Weesp en Volant Blanche
uit Laren.
In de sporthal zijn zevenhonderd
zitplaatsen beschikbaar. De con
test begint om half acht en duurt
tot ongeveer half elf.
DEZE WEEK IN
In de rubriek van
Bougie tot Bumper
informatie over de
autoverlichting
In het Zakenhart geeft
de Vlissingse zakenman
Gerard Rodts een kijkje
achter de schermen van
zijn zaak
Provincie en gemeenten
geven uitgebreide informa
tie
op de voorlichtingspagina's
Domburg 150 jaar Badplaats
IMIIIRIOI
i
77r*wi w
"Studenten zijn duidelijk niet al
leen maar jongelui, die doorzak
ken, uitslapen, tentamens missen
en geld kosten. Ze kunnen meer".
De verwondering van de recen
sent, die dit naar aanleiding van
een concert van het Nederlands
Studenten Orkest in 1980 consta
teerde, wordt dit jaar wellicht nog
groter. Want ook dit jaar is het
Studenten Orkest weer actief. In
het najaar 1983 zijn ze begonnen
met het instuderen van hun par
tijen, thuis, en deze maand heb
ben ze elf dagen samen gerepe
teerd in een klooster in Bergen
(NH), en voor de zevende keer
onder leiding van dirigent Louis
Stotijn, inmiddels behorend tot
het korps van de 65-plussers.
Vanaf 16 januari is het Studenten
Orkest in concert. Ook in Mid
delburg zijn de jeugdige muzi
kanten te beluisteren. Zaterdag 21
januari speelt het orkest in de
Concert- en Gehoorzaal, aanvang
20.00 uur. Componist Willem van
Manen schreef speciaal voor het
NSO 'Sheltering Sky', een titel
ontleend aan het boek van Paul
Boules. Dit werk en de Suite uit
'De Vuurvogel' van Stravinsky
staan na de pauze op het pro
gramma. Het eerste gedeelte van
de concertavond wordt gevuld
met De Moldau van Smetana en
het celloconcert van Elgar. De
opbrengsten van de concerten
worden volledig afgedragen aan
de Stichting Handicap en Studie
NSS, vroeger het Nederlands
Studenten Sanatorium.
Foto: Solist Roeland Duyne, cello
(Door Hans Meijer)
Domburg viert dit jaar feest. Enkele Domburgers kwamen er
anderhalf jaar geleden tijdens de kermis bij toeval achter dat in
1834 enkele ondernemende Middelburgse dames zich in Domburg
kwamen baden. Dat was heel wat in die tijd en deze moedige stap
van beide dames werd opgetekend in de annalen. Dit jaar is 't dus
anderhalve eeuw geleden dat 't gebeurde en voor Domburg is dat
reden genoeg om er een flink feest aan te verbinden: dat van 150
jaar Badplaats. Het comité dat de feestelijkheden voorbereidt
heeft gevoel voor betrekkelijkheid en men realiseert zich dat er
vóór 1834 heus nog wel eens iemand anders zeewater te Domburg
aan zijn voeten zal hebben gevoeld. Niettemin wordt 't jubileum
graag gesteund.
Bij de foto's: Domburg in vroeger jaren: badkoetsjes en rieten strand
stoelen. Rechtsboven op de duinen het Badpaviljoen dat er nu nog is als
een van de weinige monumenten van weleer die nog geopend zijn.
Men heeft er zowat een ton voor
uitgetrokken en de gemeente
Domburg wil er in meebetalen.
Eind vorig jaar al zijn er enkele
aankondigingsborden aan de in
valswegen van de badplaats ge
plant. Hoewel ze al enkele flinke
klappen van de storm te verduren
hebben gekregen, staan ze nog
overeind en Domburg hoopt ze
héél 1984 staande te houden.
Er is een comité in Domburg ge
vormd dat de viering van 150 jaar
Badplaats vorm moet geven. En
hoewel de badplaats momenteel
in diepe winterrust verkeert en
slagregens en wintervlagen 't
Domburgse "staduus" belagen,
wordt er binnenskamers gebouwd
aan een zonnig 150e badseizoen.
Er komt een gedenkboek over 150
Jaar Badplaats Domburg, 't
Wordt vooral een fotoboek en de
samenstellers weten te verzekeren
dat er veel ongepubliceerd foto
materiaal in wordt opgenomen:
resultaat van veel speurwerk. Wie
belangstelling heeft kan tevoren
intekenen. Ongeveer 1000 mensen
hebben dat tot op heden gedaan.
En 't zijn beslist niet alleen Dom
burgers. In 't verleden is overigens
al veel gepublicieerd over Dom
burg, z'n verleden en z'n betekenis
ah badplaats. In 1980 verscheen
'Domburg en zijn geschiedenis",
waarin de toenmalige gemeente
secretaris H.M. van Kesteloo een
aardig beeld gaf van de badplaats
in die dagen en voorliggende pe
rioden.
Je zou de badplaats Domburg
(kunnen zien als de Walcherse
tegenhanger van de Noordhol
landse plaats Bergen, ook 'n ge
liefd dorp aan de voet van duinen
en bos. Ook daar liepen (en lopen
nog) kunstenaars af en aan. Zo
ook gedurende zekere perioden in
Domburg. We komen er de na
men tegen, van Jan en Charlie
Toorop, Mondriaan, Jacoba van
Heemskerk, mevrouw Elout,
Graadt van Rogge, L. Schelfhout,
Hart Nibbrig en Jan Heijse. Men
speelt dan ook met de gedachten
om komende zomer een tentoon
stelling in te richten over deze pe
riode van kunstenaars, 't Origine
le werk is weliswaar buiten bereik
geraakt en onbetaalbaar gewor
den - zelfs om te exposeren - maar
mogelijk is er een andere vorm
voor te vinden. Maar er waren nog
De 72-jarige Pieter Driesprong en
honden horen gewoon bij elkaar.
Ook na het afscheid van Dries
prong, enige tijd geleden, als in
structeur of hondenafrichter bij de
afdeling Zeeland van de Neder
landse Bond van de Diensthonden,
laten honden de in Koudekerke
woonachtige Pieter Driesprong,
figuurlijk gesproken, niet los.
De op zestigjarige leeftijd gepen
sioneerde Driesprong was vanaf
1972 hondenafrichter voor onder
andere de gemeentepolitiekorp
sen van Vlissingen, Middelburg
en Terneuzen. Ook vele viervoe
ters in dienst van de Rijkspolitie,
boswachters en jachtopzieners
zijn door hem afgericht. Voordat
de adjudant buiten dienst met
pensioen ging, heeft hij voor zijn
beroep nog veel meer met dienst
honden gewerkt.
In 1940, hij was toen zeven jaar bij
de Koninklijke Marechaussee,
richtte Driesprong zijn eerste
hond af. Hij moest dit doen in zijn
vrije tijd. Het werk wat hij aan
deze hond had werd wekelijks met
één gulden beloond....
Het hondenafrichten (gewoon uit
een klein theorieboekje maar
aangevuld met eigen inzichten)
ging hem goed af, "maar'Vzegt hij
nu, "als beroep zag ik het echter
op dat moment niet zitten". Zijn
superieuren zagen dat blijkbaar
wat rooskleuriger in. In 1946 na
melijk werd de doorspronkelijk
uit Zuid-Bevelandt afkomstige
Driesprong instructeur hondena
frichter aan de Rijks Speurhon
den School te Den Haag. Vanaf
'61 was hij daar chef tot zijn pen
sionering in 1971.
Aan die tijd in Den Haag denkt
Pieter Driesprong met veel plezier
terug. Vooral het uitzoeken van
honden die als speurhond moes
ten gaanfunctioneren was leuk
om te doen: "Je moest honden
hebben die echt bezeten waren
van het zoeken en die ook een
enorme werklust hadden". Een
voorbeeld weet hij, door zijn ja
renlange omgang met honden wel
te geven: "Ik had er eens één",
vertelt hij, "die zo gebrand was op
het vinden van een voorwerp, dat
hij wanneer het voorwerp nog
nauwelijks te ruiken was, op zijn
achterpoten ging staan met zijn
neus hoog in de lucht gestoken.
Ongelooflijk hoe goed een hond
kan ruiken".
Volleerd beschouwt hij zichzelf
overigens niet op zijn werkterrein.
"Tot aan het einde van mijn
loopbaan heb ik nog nieuwe din
gen op dit gebied geleerd bijvoor
beeld het africhten van honden
die hard-drugs op moeten spo
ren", zegt hij. De, na zijn pensio
nering in Koudekerke woonachti
ge, Zeeuw leert echter snel, want
er werd hem al vlug gevraagd een
hond speciaal voor dit soort
speurwerk voor de douane van
Curacao op te leiden.
NIEUWENDIJK 3S 37 39 VlISSINGIN
(bii Viste'shavan)
Pieter Driesprong bij zijn afscheid van politiemensen en honden (Foto Ruben Oreel).
Een echte verklaring voor het feit
dat hij zo'n overwicht heeft op de
canus domestiques oftewel de
hond is ook Pieter Driesprong
enigszins onduidelijk. Mevrouw
Driesprong schrijft het vooral toe
aan uitstraling. Ze licht toe: "Je
hebt van die mensen die altijd
door een hond gebeten worden of
die altijd een heleboel geblaf over
zich heen krijgen. Voor anderen
heeft het dier ontzettend veel eer
bied en ontzag".
Bij die laatste categorie hoort de
heer Driesprong ongetwijfeld
thuis. Onhandelbare monsters
werde in handen van deze africh
ter vaak betrouwbare en nuttige
honden. Een voorbeeld van dat
eerder genoemde overwicht kan
Pieter Driesprong zelf nog wel
aanhalen uit zijn jeugd: "Ik sloot
eens een weddenschap af met een
boer die het type hond bezat dat
binnen de reikwijdte van zijn ket
ting 'niet aanspreekbaar' was, om
het zacht uit te drukken. De boer
claimde dat ook ik zijn beest niet
kon benaderen". Wat bleek ech
ter: de jonge Driesprong was de
eerste mens die niet bang was voor
dat monster en dédrvan werd dat
beest zelf heel angstig...
Van zo'n gezellig vertellende Pie
ter Driesprong zou je niet ver
wachten dat hij zijn diensthon-
denwerk allemaal de rug toe zou
keren. Waarom dan toch dit af
scheid, vraag je je dan af: "Je
moet er toch een keer een punt
achter zetten. Ik ben blij dat ik dit
met plezierige herinneringen, wat
betreft de werksfeer overal, en in
een goed gezondheid kan doen".
Verdrinken in zeeën van vrije tijd
zal hij zeker niet doen: "Ik hou me
nog bezig met het africhten van
jachthonden en tsja, als iemand
me op het gebied van het africh
ten nog wel eens wat vraagt, vrees
ik toch wel klaar te staan". Wat
meer tijd zal Pieter Driesprong
echter gaan besteden aan zijn an
dere liefhebberijen: vissen en tui
nieren.
Drukte op 't Domburgse strand
anno 1983 (Ruben Oreel).
anderen die in de tweede helft van
vorige eeuw de charme van het
kleine Domburg wisten te waar
deren. Dr. Mezger voor wie in
Domburg bij 't "Groentje" een
monumentje werd opgericht,
haalde eind vorige eeuw uit heel
Europa vorsten naar 't Walcherse
badplaatsje. Dr. Mezger was in z'n
dagen 'n befaamd specialist en
één der eersten die verstuikingen
middels massage wist te genezen.
Hij koos Domburg gedurende 'n
aantal jaren tot z'n woonplaats en
vorsten kwamen hem daar graag
opzoeken. In 1885 brachten de
koning en koningin van België 'n
bezoek aan Domburg, in 1889 lo
geerden de koning en prinsen en
prinsessen vertoefden in de villa
"Carmen Sylvia" op 't duin (die
villa staat er nog) en ook de eigen
Prins Hendrik kwam graag 'n keer
naar Domburg in die dagen. De
maatschappij 'van Geneeskunde
had trouwens vorige eeuw als
vastgesteld dat "de krachtige
golfslag, de zuiverheid van het
water en 't grote zoutgehalte een
heilzame werking" hadden.
Overigens mogen we aannemen
dat het baden in de vorige eeuw 'n
zeer ingetogen zaak was. 't Zee-
•UWMnfcKrtnnwnH
Mt arrict tm éfa ttctaacfe («tjt
•trai| na sprak pi jzti
water werd in tobben naar de ba
dinrichting op de duinen gebracht
of met een badkoetsje liet men
zich zeer omzichtig over 't strand
zeewaarts rijden, de heren ge
scheiden van de dames.
Wanneer we trouwens nog wat
verder teruggaan in de geschiede
nis, dan zien we dat de Romeinen
in het begin van onze jaartelling er
al achter waren dat dit stukje aar
de wel wat te bieden had en ze
'stelden de godin Nehallenia aan
als beschermsterervan. Wél stelde
men tevens vast dat de zon er
nauwelijks door de njvels kon
doordringen en dat 't er in de
winter koud kon zijn als in het
barre noorden.
Gelukkig voor Domburg is de
Romeinse godin het oord kenne
lijk weigezin geweest, 't Klimaat is
er zeker niet op achteruitgegaan.
En de zomer van 1983 toonde
duidelijk aan dat het er een va
kantie lang zonnig en warm kan
zijn en de gasten, die vorig jaar
goed waren voor totaal 1 miljoen
overnachtingen zullen dat graag
bevestigen. De massale toeloop
naar Domburg is eigenlijk na de
tweede wereldoorlog goed op
gang gekomen. Domburg kreeg 'n
camping - in eerste aanleg 'n sim
pele wei - en vanaf dat moment
zat de groei er in. De Duitsers
vonden de badplaats in grote ge
tale vreedzaam terug en gemeen
tebestuur en de mensen die de
Badbelangen en toerisme behar
tigden moesten zich met een dui
delijk beleid gaan bezighouden.
Niet makkelijk, want Domburg is
als badplaats erfelijk belast. Die
belasting heeft heel veel goede
kanten. Hoewel 'n plaats met
stadsrechten, is Domburg 'n dorp
gebleven, gemoedelijk, overzich
telijk en plezierig gevleid tegen
duinen en bossen. Domburg anno
1984 kent ondanks z'n enorme
aantrekkingskracht - of juist van
wege? - ook zijn perikelen. Vóór
en rond de eeuwwisseling werden
er vakantiehuizen en verblijven
als kastelen gebouwd, romanti
sche hotels voor vermogende lie
den. Die pijlers van de vroege
badplaats Domburg zijn hier en
daar aangevreten. Het glorieus
badhotel, eens aangekocht door
een promotor om het te slopen en
er eigentijdse appartementen voor
weg te zetten, staat al jaren leeg en
iedereen - Domburger of toerist -
rijdt er met pijn in 't hart voorbij.
Een ander symbool van vroeger
dagen staat op 'n goeie steenworp
van het strand te koop. Wie wat
meer dan een half miljoen gulden
te verteren heeft, mag eigenaar
worden van het voormalige va
kantiehotel van de* Amrobank,
"Amsterda", gehéten. 't Zijn mo
numentale complexen, erfenis
van een roemrucht verleden toen
badkoetsjes en rieten strandstoe
len "in" waren. Maar ze zijn anno
1984 o zo moeilijk in deze vorm
nog te exploiteren. Vreugde om
150 jaar badplaats Domburg,
maar ook wel 'n vleugje weemoed
dus.
Terwijl elders langs de kust -
Westkapelle bijvoorbeeld - met
opmerkelijke snelheid in de gou
den jaren, vakantiebungalows uit
de grond werden gestampt, heeft
Domburg gekozen voor een na
tuurlijker ontwikkeling, vloeien
der. 't Oude dorp is dan ook be
waard gebleven, terrassen en
boetiekjes in de zomer en door 'n
groene wal beschermd. Nieuw
bouw en oude kern hebben elkaar
redelijk in balans weten te houden
en ze leiden 'n goed huwelijk. En
ook de aanwezigheid van Wal-
cherens grootste camping aan de
westelijke rand van 't dorp heeft
het evenwicht nauwelijks ver
stoord. Die camping is 'n sterke
troef van de badplaats Domburg.
En die troef hoopt men in de ko
mende jaren nog wat sterker te
maken. Er wordt in Domburg
duidelijk behoefte gevoeld aan
minder weer- of seizoengevoelige
recreatiemogelijkheden. Door
sommige Domburgers wordt bij
tijd en wijle met lichte spijt naar 'n
eiland verderop gekeken, waar
enkele snelle zakenmensen een
subtropisch zwempaleis voor alle
seizoenen bouwden. Domburg
blijft immers toeristen trekken.
Zelfs in de winter. Afgelopen
kerstvakantie bijvoorbeeld weer
kwamen Duitsers in Domburg
hun kerstmis vieren: wandelen
over 't strand naar Oostkapelle,
terug door de bossen van Ter
Mantelinge. fietsend naar Oran
jezon of Zoutelande, 's middags
rustig achter de warme chocolade
- mét slagroom in "Tramzicht",
met 'n etentje in De Walcherschen
Dolfijn of in Eetzaal Den Roemer,
of in hotel, huis of appartement.
Het comité dat de feestelijkheden
rond Domburg 150 jaar Badplaats
voorbereidt, wil op de eerste
verfijnde tafelsfeer"
alleen DEZE MAAND nog
voor de LAAGSTE PRIJS
De serviezenspecialist
•nCUULIUK
SERVICE KWALITEIT GARANTIE
«A.MCE DELE f SO ViluUtLtiURu
l 0118013221
plaats de badplaats verder pro
moten. Er is een aardige folder
verschenen. 2-talig, waarin Ne
derlanders en Duitsers worden
uitgenodigd het feest komend jaar
mee te vieren. Met Koninginne
dag wil Domburg met een bal
lonnenwedstrijd voor de jeugd de
feestelijkheden openen. Ze zullen
tot half september duren, naast al
datgene dat Domburg in het nor
male seizoen heeft te bieden, zal
er komende zomer heel wat in de
lucht hangen: voetbaltoernooi,
lampionnenoptocht, vliegerwed
strijden, shows van klederdrach
ten. stratenloop, fiets- en wandel
tochten, eenjubileumgolftoernooi
met deelname van bekende Ne
derlandse sportmensen, een sterk
Badgastentennistoernooi, Jeu de
Bouleswedstrijden, surfprestatie-
tocht langs de Walcherse kust, een
permanente expositie rond 150
jaar Badplaats en een modeshow
op 't strand met badkleding uit
grootmoeders tijd. 't Hele Dom
burgse verenigingsleven wordt er
bij ingeschakeld, omdat organisa
torisch een en ander nauwelijks te
realiseren zou zijn. Het comité,
bestaande uit mevr. A. van Hou-
tum en de heren J. Hoogendoorn,
K. Wiessner, P. Overmeen, W.
Warners, H. Schoolkate en L.
Dolk, heeft overigens méér pijlen
op de boog dan alleen een pro
gramma van feestelijkheden. Men
wil in het jubileumjaar meer dan
ooit de discussie op gang brengen
welke koers Domburg in de ko
mende jaren als badplaats moet
varen.
ledereen is 't er over eens dat je er
geen badplaats van moet gaan
maken zoals er 13 in 'n dozijn te
vinden zijn. 1984: Niét alleen
Domburg 150 jaar Badplaats.
Ook: Domburg in dubio. Hoe ziet
de toekomst er uit? Al 't oude slo
pen zal op veel verzet stuiten. De
ouderwetse romantiek koste wat
kost overeind houden, zal evenmin
haalbaar zijn. Voorzichtig laveren
dus. En dat hoeft een goed feest
zeker niet in de weg te staan.
ZIE ADVERTENTIE
IN DIT BlAD