Kuuroord voor vorsten, en voor vakantievierders... AANBIEDINGEN Honden en Driesprong horen bij elkaar 'Je moet honden hebben die bezeten zijn' LET OP! SNUFFEL- MARKT HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN Wedgwood QEtyLlSSINGER Nederlands Studenten Orkest in Middelburgse Concertzaal VINDT U VANAF HEDEN IN DE VLISSINGER EN DE FAAM j Vorstenbezoek Ontzag Erfelijk belast Balans Seizoengevoelig Festiviteiten WALCHERSE ZATERDAG 21 JANUARI A.S. w Woensdag 18 januari 1984 oplage 22 700 wekelijks gratis huis aan huis op geheel Walcheren in combinatie met de faam, totale oplage 44 400 uitgave: provin ciale zeeuwse courant b.v administratie: markt 51, postbus 5017, 4330 ka middelburg. 01180-27651 advertentie: walstraat 56-60, postbus 18, 4380 aa vlissinqen, 01184-15144 nrivé w. melse, 01184-62320 redaktie: ad hanneman, 01180-27651, toestel 54. In totaal elf verenigingen uit heel Nederland komen zaterdag 21 ja nuari naar Middelburg om deel te nemen aan een winterguardcon- test, een spektakel waarin onge veer 220 jongens en meisjes, ver deeld over elf groepen om beurten een show laten zien. Iedere show vormt een echt theaterstuk waarin choreografie, bewegingsvrijheid en muzikale uitbeeldingskracht de belangrijkste factoren zijn. De organisatie van het concours, dat in sporthal de Kruitmolen wordt gehouden, is in handen van de Stichting Drumcorps Holland in samenwerking met het Middel burgse Drumcorps Blue Spirit. Het verschijnsel colorguard maakt de laatste jaren in West- Europa een stormachtige ontwik keling door. Een guard is gedu rende het grootste deel van het jaar onderdeel van een drum korps (showband), maar in de wintermaanden, als het korps nieuwe muziek instudeert, bren gen de colorguards een eigen show voor het publiek. En daar kan zaterdagavond ruimschoots van worden genoten. De deelne mende korpsen worden door een jury beoordeeld. Aan het evenement werken mee: Jong Leven uit Brunssum, Oranje Huizen uit Huizen, De Pijpers uit Vlaardingen, Bato uit Haarlem. Excelsior A en B uit Baarn, Jubal uit Dordrecht. Beatrix uit Hilver sum, Odilo uit Hilversum, We- sopa uit Weesp en Volant Blanche uit Laren. In de sporthal zijn zevenhonderd zitplaatsen beschikbaar. De con test begint om half acht en duurt tot ongeveer half elf. DEZE WEEK IN In de rubriek van Bougie tot Bumper informatie over de autoverlichting In het Zakenhart geeft de Vlissingse zakenman Gerard Rodts een kijkje achter de schermen van zijn zaak Provincie en gemeenten geven uitgebreide informa tie op de voorlichtingspagina's Domburg 150 jaar Badplaats IMIIIRIOI i 77r*wi w "Studenten zijn duidelijk niet al leen maar jongelui, die doorzak ken, uitslapen, tentamens missen en geld kosten. Ze kunnen meer". De verwondering van de recen sent, die dit naar aanleiding van een concert van het Nederlands Studenten Orkest in 1980 consta teerde, wordt dit jaar wellicht nog groter. Want ook dit jaar is het Studenten Orkest weer actief. In het najaar 1983 zijn ze begonnen met het instuderen van hun par tijen, thuis, en deze maand heb ben ze elf dagen samen gerepe teerd in een klooster in Bergen (NH), en voor de zevende keer onder leiding van dirigent Louis Stotijn, inmiddels behorend tot het korps van de 65-plussers. Vanaf 16 januari is het Studenten Orkest in concert. Ook in Mid delburg zijn de jeugdige muzi kanten te beluisteren. Zaterdag 21 januari speelt het orkest in de Concert- en Gehoorzaal, aanvang 20.00 uur. Componist Willem van Manen schreef speciaal voor het NSO 'Sheltering Sky', een titel ontleend aan het boek van Paul Boules. Dit werk en de Suite uit 'De Vuurvogel' van Stravinsky staan na de pauze op het pro gramma. Het eerste gedeelte van de concertavond wordt gevuld met De Moldau van Smetana en het celloconcert van Elgar. De opbrengsten van de concerten worden volledig afgedragen aan de Stichting Handicap en Studie NSS, vroeger het Nederlands Studenten Sanatorium. Foto: Solist Roeland Duyne, cello (Door Hans Meijer) Domburg viert dit jaar feest. Enkele Domburgers kwamen er anderhalf jaar geleden tijdens de kermis bij toeval achter dat in 1834 enkele ondernemende Middelburgse dames zich in Domburg kwamen baden. Dat was heel wat in die tijd en deze moedige stap van beide dames werd opgetekend in de annalen. Dit jaar is 't dus anderhalve eeuw geleden dat 't gebeurde en voor Domburg is dat reden genoeg om er een flink feest aan te verbinden: dat van 150 jaar Badplaats. Het comité dat de feestelijkheden voorbereidt heeft gevoel voor betrekkelijkheid en men realiseert zich dat er vóór 1834 heus nog wel eens iemand anders zeewater te Domburg aan zijn voeten zal hebben gevoeld. Niettemin wordt 't jubileum graag gesteund. Bij de foto's: Domburg in vroeger jaren: badkoetsjes en rieten strand stoelen. Rechtsboven op de duinen het Badpaviljoen dat er nu nog is als een van de weinige monumenten van weleer die nog geopend zijn. Men heeft er zowat een ton voor uitgetrokken en de gemeente Domburg wil er in meebetalen. Eind vorig jaar al zijn er enkele aankondigingsborden aan de in valswegen van de badplaats ge plant. Hoewel ze al enkele flinke klappen van de storm te verduren hebben gekregen, staan ze nog overeind en Domburg hoopt ze héél 1984 staande te houden. Er is een comité in Domburg ge vormd dat de viering van 150 jaar Badplaats vorm moet geven. En hoewel de badplaats momenteel in diepe winterrust verkeert en slagregens en wintervlagen 't Domburgse "staduus" belagen, wordt er binnenskamers gebouwd aan een zonnig 150e badseizoen. Er komt een gedenkboek over 150 Jaar Badplaats Domburg, 't Wordt vooral een fotoboek en de samenstellers weten te verzekeren dat er veel ongepubliceerd foto materiaal in wordt opgenomen: resultaat van veel speurwerk. Wie belangstelling heeft kan tevoren intekenen. Ongeveer 1000 mensen hebben dat tot op heden gedaan. En 't zijn beslist niet alleen Dom burgers. In 't verleden is overigens al veel gepublicieerd over Dom burg, z'n verleden en z'n betekenis ah badplaats. In 1980 verscheen 'Domburg en zijn geschiedenis", waarin de toenmalige gemeente secretaris H.M. van Kesteloo een aardig beeld gaf van de badplaats in die dagen en voorliggende pe rioden. Je zou de badplaats Domburg (kunnen zien als de Walcherse tegenhanger van de Noordhol landse plaats Bergen, ook 'n ge liefd dorp aan de voet van duinen en bos. Ook daar liepen (en lopen nog) kunstenaars af en aan. Zo ook gedurende zekere perioden in Domburg. We komen er de na men tegen, van Jan en Charlie Toorop, Mondriaan, Jacoba van Heemskerk, mevrouw Elout, Graadt van Rogge, L. Schelfhout, Hart Nibbrig en Jan Heijse. Men speelt dan ook met de gedachten om komende zomer een tentoon stelling in te richten over deze pe riode van kunstenaars, 't Origine le werk is weliswaar buiten bereik geraakt en onbetaalbaar gewor den - zelfs om te exposeren - maar mogelijk is er een andere vorm voor te vinden. Maar er waren nog De 72-jarige Pieter Driesprong en honden horen gewoon bij elkaar. Ook na het afscheid van Dries prong, enige tijd geleden, als in structeur of hondenafrichter bij de afdeling Zeeland van de Neder landse Bond van de Diensthonden, laten honden de in Koudekerke woonachtige Pieter Driesprong, figuurlijk gesproken, niet los. De op zestigjarige leeftijd gepen sioneerde Driesprong was vanaf 1972 hondenafrichter voor onder andere de gemeentepolitiekorp sen van Vlissingen, Middelburg en Terneuzen. Ook vele viervoe ters in dienst van de Rijkspolitie, boswachters en jachtopzieners zijn door hem afgericht. Voordat de adjudant buiten dienst met pensioen ging, heeft hij voor zijn beroep nog veel meer met dienst honden gewerkt. In 1940, hij was toen zeven jaar bij de Koninklijke Marechaussee, richtte Driesprong zijn eerste hond af. Hij moest dit doen in zijn vrije tijd. Het werk wat hij aan deze hond had werd wekelijks met één gulden beloond.... Het hondenafrichten (gewoon uit een klein theorieboekje maar aangevuld met eigen inzichten) ging hem goed af, "maar'Vzegt hij nu, "als beroep zag ik het echter op dat moment niet zitten". Zijn superieuren zagen dat blijkbaar wat rooskleuriger in. In 1946 na melijk werd de doorspronkelijk uit Zuid-Bevelandt afkomstige Driesprong instructeur hondena frichter aan de Rijks Speurhon den School te Den Haag. Vanaf '61 was hij daar chef tot zijn pen sionering in 1971. Aan die tijd in Den Haag denkt Pieter Driesprong met veel plezier terug. Vooral het uitzoeken van honden die als speurhond moes ten gaanfunctioneren was leuk om te doen: "Je moest honden hebben die echt bezeten waren van het zoeken en die ook een enorme werklust hadden". Een voorbeeld weet hij, door zijn ja renlange omgang met honden wel te geven: "Ik had er eens één", vertelt hij, "die zo gebrand was op het vinden van een voorwerp, dat hij wanneer het voorwerp nog nauwelijks te ruiken was, op zijn achterpoten ging staan met zijn neus hoog in de lucht gestoken. Ongelooflijk hoe goed een hond kan ruiken". Volleerd beschouwt hij zichzelf overigens niet op zijn werkterrein. "Tot aan het einde van mijn loopbaan heb ik nog nieuwe din gen op dit gebied geleerd bijvoor beeld het africhten van honden die hard-drugs op moeten spo ren", zegt hij. De, na zijn pensio nering in Koudekerke woonachti ge, Zeeuw leert echter snel, want er werd hem al vlug gevraagd een hond speciaal voor dit soort speurwerk voor de douane van Curacao op te leiden. NIEUWENDIJK 3S 37 39 VlISSINGIN (bii Viste'shavan) Pieter Driesprong bij zijn afscheid van politiemensen en honden (Foto Ruben Oreel). Een echte verklaring voor het feit dat hij zo'n overwicht heeft op de canus domestiques oftewel de hond is ook Pieter Driesprong enigszins onduidelijk. Mevrouw Driesprong schrijft het vooral toe aan uitstraling. Ze licht toe: "Je hebt van die mensen die altijd door een hond gebeten worden of die altijd een heleboel geblaf over zich heen krijgen. Voor anderen heeft het dier ontzettend veel eer bied en ontzag". Bij die laatste categorie hoort de heer Driesprong ongetwijfeld thuis. Onhandelbare monsters werde in handen van deze africh ter vaak betrouwbare en nuttige honden. Een voorbeeld van dat eerder genoemde overwicht kan Pieter Driesprong zelf nog wel aanhalen uit zijn jeugd: "Ik sloot eens een weddenschap af met een boer die het type hond bezat dat binnen de reikwijdte van zijn ket ting 'niet aanspreekbaar' was, om het zacht uit te drukken. De boer claimde dat ook ik zijn beest niet kon benaderen". Wat bleek ech ter: de jonge Driesprong was de eerste mens die niet bang was voor dat monster en dédrvan werd dat beest zelf heel angstig... Van zo'n gezellig vertellende Pie ter Driesprong zou je niet ver wachten dat hij zijn diensthon- denwerk allemaal de rug toe zou keren. Waarom dan toch dit af scheid, vraag je je dan af: "Je moet er toch een keer een punt achter zetten. Ik ben blij dat ik dit met plezierige herinneringen, wat betreft de werksfeer overal, en in een goed gezondheid kan doen". Verdrinken in zeeën van vrije tijd zal hij zeker niet doen: "Ik hou me nog bezig met het africhten van jachthonden en tsja, als iemand me op het gebied van het africh ten nog wel eens wat vraagt, vrees ik toch wel klaar te staan". Wat meer tijd zal Pieter Driesprong echter gaan besteden aan zijn an dere liefhebberijen: vissen en tui nieren. Drukte op 't Domburgse strand anno 1983 (Ruben Oreel). anderen die in de tweede helft van vorige eeuw de charme van het kleine Domburg wisten te waar deren. Dr. Mezger voor wie in Domburg bij 't "Groentje" een monumentje werd opgericht, haalde eind vorige eeuw uit heel Europa vorsten naar 't Walcherse badplaatsje. Dr. Mezger was in z'n dagen 'n befaamd specialist en één der eersten die verstuikingen middels massage wist te genezen. Hij koos Domburg gedurende 'n aantal jaren tot z'n woonplaats en vorsten kwamen hem daar graag opzoeken. In 1885 brachten de koning en koningin van België 'n bezoek aan Domburg, in 1889 lo geerden de koning en prinsen en prinsessen vertoefden in de villa "Carmen Sylvia" op 't duin (die villa staat er nog) en ook de eigen Prins Hendrik kwam graag 'n keer naar Domburg in die dagen. De maatschappij 'van Geneeskunde had trouwens vorige eeuw als vastgesteld dat "de krachtige golfslag, de zuiverheid van het water en 't grote zoutgehalte een heilzame werking" hadden. Overigens mogen we aannemen dat het baden in de vorige eeuw 'n zeer ingetogen zaak was. 't Zee- •UWMnfcKrtnnwnH Mt arrict tm éfa ttctaacfe («tjt •trai| na sprak pi jzti water werd in tobben naar de ba dinrichting op de duinen gebracht of met een badkoetsje liet men zich zeer omzichtig over 't strand zeewaarts rijden, de heren ge scheiden van de dames. Wanneer we trouwens nog wat verder teruggaan in de geschiede nis, dan zien we dat de Romeinen in het begin van onze jaartelling er al achter waren dat dit stukje aar de wel wat te bieden had en ze 'stelden de godin Nehallenia aan als beschermsterervan. Wél stelde men tevens vast dat de zon er nauwelijks door de njvels kon doordringen en dat 't er in de winter koud kon zijn als in het barre noorden. Gelukkig voor Domburg is de Romeinse godin het oord kenne lijk weigezin geweest, 't Klimaat is er zeker niet op achteruitgegaan. En de zomer van 1983 toonde duidelijk aan dat het er een va kantie lang zonnig en warm kan zijn en de gasten, die vorig jaar goed waren voor totaal 1 miljoen overnachtingen zullen dat graag bevestigen. De massale toeloop naar Domburg is eigenlijk na de tweede wereldoorlog goed op gang gekomen. Domburg kreeg 'n camping - in eerste aanleg 'n sim pele wei - en vanaf dat moment zat de groei er in. De Duitsers vonden de badplaats in grote ge tale vreedzaam terug en gemeen tebestuur en de mensen die de Badbelangen en toerisme behar tigden moesten zich met een dui delijk beleid gaan bezighouden. Niet makkelijk, want Domburg is als badplaats erfelijk belast. Die belasting heeft heel veel goede kanten. Hoewel 'n plaats met stadsrechten, is Domburg 'n dorp gebleven, gemoedelijk, overzich telijk en plezierig gevleid tegen duinen en bossen. Domburg anno 1984 kent ondanks z'n enorme aantrekkingskracht - of juist van wege? - ook zijn perikelen. Vóór en rond de eeuwwisseling werden er vakantiehuizen en verblijven als kastelen gebouwd, romanti sche hotels voor vermogende lie den. Die pijlers van de vroege badplaats Domburg zijn hier en daar aangevreten. Het glorieus badhotel, eens aangekocht door een promotor om het te slopen en er eigentijdse appartementen voor weg te zetten, staat al jaren leeg en iedereen - Domburger of toerist - rijdt er met pijn in 't hart voorbij. Een ander symbool van vroeger dagen staat op 'n goeie steenworp van het strand te koop. Wie wat meer dan een half miljoen gulden te verteren heeft, mag eigenaar worden van het voormalige va kantiehotel van de* Amrobank, "Amsterda", gehéten. 't Zijn mo numentale complexen, erfenis van een roemrucht verleden toen badkoetsjes en rieten strandstoe len "in" waren. Maar ze zijn anno 1984 o zo moeilijk in deze vorm nog te exploiteren. Vreugde om 150 jaar badplaats Domburg, maar ook wel 'n vleugje weemoed dus. Terwijl elders langs de kust - Westkapelle bijvoorbeeld - met opmerkelijke snelheid in de gou den jaren, vakantiebungalows uit de grond werden gestampt, heeft Domburg gekozen voor een na tuurlijker ontwikkeling, vloeien der. 't Oude dorp is dan ook be waard gebleven, terrassen en boetiekjes in de zomer en door 'n groene wal beschermd. Nieuw bouw en oude kern hebben elkaar redelijk in balans weten te houden en ze leiden 'n goed huwelijk. En ook de aanwezigheid van Wal- cherens grootste camping aan de westelijke rand van 't dorp heeft het evenwicht nauwelijks ver stoord. Die camping is 'n sterke troef van de badplaats Domburg. En die troef hoopt men in de ko mende jaren nog wat sterker te maken. Er wordt in Domburg duidelijk behoefte gevoeld aan minder weer- of seizoengevoelige recreatiemogelijkheden. Door sommige Domburgers wordt bij tijd en wijle met lichte spijt naar 'n eiland verderop gekeken, waar enkele snelle zakenmensen een subtropisch zwempaleis voor alle seizoenen bouwden. Domburg blijft immers toeristen trekken. Zelfs in de winter. Afgelopen kerstvakantie bijvoorbeeld weer kwamen Duitsers in Domburg hun kerstmis vieren: wandelen over 't strand naar Oostkapelle, terug door de bossen van Ter Mantelinge. fietsend naar Oran jezon of Zoutelande, 's middags rustig achter de warme chocolade - mét slagroom in "Tramzicht", met 'n etentje in De Walcherschen Dolfijn of in Eetzaal Den Roemer, of in hotel, huis of appartement. Het comité dat de feestelijkheden rond Domburg 150 jaar Badplaats voorbereidt, wil op de eerste verfijnde tafelsfeer" alleen DEZE MAAND nog voor de LAAGSTE PRIJS De serviezenspecialist •nCUULIUK SERVICE KWALITEIT GARANTIE «A.MCE DELE f SO ViluUtLtiURu l 0118013221 plaats de badplaats verder pro moten. Er is een aardige folder verschenen. 2-talig, waarin Ne derlanders en Duitsers worden uitgenodigd het feest komend jaar mee te vieren. Met Koninginne dag wil Domburg met een bal lonnenwedstrijd voor de jeugd de feestelijkheden openen. Ze zullen tot half september duren, naast al datgene dat Domburg in het nor male seizoen heeft te bieden, zal er komende zomer heel wat in de lucht hangen: voetbaltoernooi, lampionnenoptocht, vliegerwed strijden, shows van klederdrach ten. stratenloop, fiets- en wandel tochten, eenjubileumgolftoernooi met deelname van bekende Ne derlandse sportmensen, een sterk Badgastentennistoernooi, Jeu de Bouleswedstrijden, surfprestatie- tocht langs de Walcherse kust, een permanente expositie rond 150 jaar Badplaats en een modeshow op 't strand met badkleding uit grootmoeders tijd. 't Hele Dom burgse verenigingsleven wordt er bij ingeschakeld, omdat organisa torisch een en ander nauwelijks te realiseren zou zijn. Het comité, bestaande uit mevr. A. van Hou- tum en de heren J. Hoogendoorn, K. Wiessner, P. Overmeen, W. Warners, H. Schoolkate en L. Dolk, heeft overigens méér pijlen op de boog dan alleen een pro gramma van feestelijkheden. Men wil in het jubileumjaar meer dan ooit de discussie op gang brengen welke koers Domburg in de ko mende jaren als badplaats moet varen. ledereen is 't er over eens dat je er geen badplaats van moet gaan maken zoals er 13 in 'n dozijn te vinden zijn. 1984: Niét alleen Domburg 150 jaar Badplaats. Ook: Domburg in dubio. Hoe ziet de toekomst er uit? Al 't oude slo pen zal op veel verzet stuiten. De ouderwetse romantiek koste wat kost overeind houden, zal evenmin haalbaar zijn. Voorzichtig laveren dus. En dat hoeft een goed feest zeker niet in de weg te staan. ZIE ADVERTENTIE IN DIT BlAD

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1984 | | pagina 1