BRIEVEN UIT BELGIE
Luiksche leute. Een feest der
Vrije Gemeente"Het Brusselsch
Crematorium een mislukking. Van
citadel tot museum. Belgische ge
leerden naar Nederland.
Wat Montmartre voor Parijs en. het Marol-
aenkwartier voor Brussel beteekent, is de
groote volkswijk van Outre-Meuse voor de
stad Luik. En gelijk Montmartre en het Ma*-
rollenkwartier tot „Vrije Gemeenten" verhe
ven zijn, werd oa. de wijk van Outre-Meuse
als zoodanig uitgeroepen. Dat de verkregen
vrijheid der genoemde „gemeentenaren" in
wezen niet verder gaat en geen ander doel
heeft dan steeds en ondanks den druk der
tijden een goede gemoedsstemming te toonen
en bij de minste gelegenheid de jolijt te doen
zegevieren, laat zich begrijpen. Toch kan op
deze leutige wijze de goede zaak nog gediend
worden, hetgeen de bewoners van Outre-
Meuse dezer dagen zeer overtuigend bewezen
hebben.
Gelijk andere volkswijken der groote steden
telt ook deze Luiksche volksbuurt een menigte
mislukte huwelijken en juist onze dagen, zon
der geld en derhalve zonder liefde, om naar
een oud gezegde te spreken, zijn jammer ge
noeg zeer rijk aan echtscheidingen. Tegen dat
maatschappelijk euvel zijn de bestuursleden
der „Vrije Gemeente" van Outre-Meuse een
heilzame actie begonnen, welks doel geen an
der is dan in lie.wijk wonende gescheiden
personen zoo mogelijk weer tot elkander te
brengen. Zij doen dit door aan gegadigden toe
te zeggen, moreele en geldelijke medewerking,
welke laatste dan bestaat in het aanbieden op
den trouwdag van een volledige bruiloft met
eerewijn, feestmaal en minstens twaalf volg
koetsen met op iederen bok.... muziek.
Het eerste resultaat van dat wel zeer nieu
we en toch ongetwijfeld goede pogen werd
verleden Zaterdag bereikt. Op dien dag nam
geheel Outre-Meuse deel aan een dubbel
trouwfeest. Uit de honderden steegjes en
straatjes der zeer drukke volksbuurt met haar
nog ongeschonden ouder wetsch uiterlijk,
stroomde het volk naar het stadhuis, waar de
voltrekking der twee niet alledaagsche huwe
lijken plaats zou hebben. De twee bruidspa-*
ren met hun kleurig gevolg hadden plaats ge
nomen in een wel ongewone koets een groo
te kermiswagen, in welken een compleet or
kest was opgesteld. Daarachter volgde 'n lange
rij van andere vreemde vehikels, krakende
zomerkoetsen uit het jaar nul, erbarmelijk
rammelende oude Forides van tien jaar gele
den, gedreven door levende en motorische
paardenkrachten, maar aan de zijde van den
koetsier of van den chauffeur steeds een lijzig
lamenteerend harmonica-man.
De kleeding der bruiloftsgasten was al even
koddig de dames droegen hoepelrokken en
waren getooid met Fransche revolutie-hoe
dende heeren waren deftiger, zij versche
nen in rok, met den hoogen dop op doch....
op klompen. Op twee platte cleepcrswagens,
ieder getrokken door vier zware paarden, werd
het reusachtige bruilofsmaal meegevoerd, aan
het welke vooral de bakkers der wijk hun
medewerking verleend hadden door het gratis
leveren van taarten in meer dan een meter
doorsnede en van dunne Fransche brooden
van ruim twee meter lengte. Dat alles lag met
meer lekkernij gestapeld op dikbuikige tonnen
gevuld met wijn, gueuse en kriekenbier. Bij
de terugkomst van het stadhuis werd een de**
tonnen aangesproken, om de gehuwden te
zegenen met den eere-wijn. Onnoodig te zeg
gen, dat op den doortocht van de zonderlinge
bruiloft de lachsalvo's niet van de lucht wa
ren en dat de gehuwden sinds eenige jaren
gescheiden, doch voor de kerk getrouwd ge
bleven, daarom geen godsdienstige cere
monie meer behoefden.
Daartoe gemachtigd door een recent wets
besluit heeft een naamloozc vennootschap,
naast het kerkhof van St. Gilles bij Brussel,
een lijkverbrandingsoven (crematorium) op
gericht. Er zou nog een tweede dergelijke in
richting bijgebouwd worden, doch de aanne
mers hebben, wijl betaling uitbleef, het werk
gestaakt. Om uit den „brand" en aan den
tweeden oven te geraken, hebben de beheer
ders der vennootschap zich om steun tot de
gemeentebesturen van Groot-Brussel gericht.
Met uitzondering der voorstad Etterbeek, de
eenige gemeente met een katholiek stadsbe
stuur in geheel de Brusselsche agglomeratie,
hebben Brussel en de voorsteden zich in be
ginsel voor steun of overname der onderne
ming uitgesproken. Doch toen de vroede
stadsbestuurderen werden uitgenoodigd om
over de verdeeling der te storten bijdragen te
beslissen, bleek de geestdrift geweken slechts
zes gemeenten van de achttien hebben aan
het verzoek der vennootschap, om ter verga
dering komen, gevolg gegeven. Hun bijdra
gen, vastgesteld naar verhouding van het
aantal inwoners en thans aanmerkelijk hoo-
ger dan indien de achttien Brusselsche ge
meenten deelgenomen hadden, zijn voor die
zes gemeenten te zwaar gebleken, zoodat ook
zij zich tenslotte terug hebben moeten trek
ken.
Bij al die financieele moeilijkheden, waaruit
reeds bij voorbaat blijkt, dat een crematorium
in een geloovig land als België (waar bekende
atheïsten en socialisten al gaat het op
straat vaak met de -oode vlag voorop aan
een kerkelijke begrafenis houden) niet de
vereischte belangstelling heeft om het een
bestaan te kunnen waarborgen, komen zich
thans ook nog strubbelingen voegen van tech-
nischen aard. Het is gebleken, dat de ver-
brandings-capaciteit van den reeds gereed ge
komen oven niet toereikend is om te* voldoen
aan de eischen van den wettelijken termijn
binnen welken een menschelijk lichaam ver-
ascht moet zijn. De inrichting heeft name
lijk Woensdag-namiddag „proef gebrand"
meteen kip. Het duurde echter vier uur
vooraleer het beestje geheel verascht was,
uit welk experiment men dc zekerheid heeft
dat ook technisch de onderneming onvoldoen
de is ingericht.
De stad Hoei, tegen de helling van een
rots geleund en gebouwd op de oevers del*
Maas op 30 K.M. stroomopwaarts van Luik
en op gelijken afstand benedenstrooms van
Namen, is ongetwijfeld de schilderachtigste
Maasstad op heel den verren loop van den
weidschen stroom. Zij jaarteekent uit het
gallo-romaansch tijdperk en biedt, hoogge
legen in een door de natuur rijk bedeeld oord,
de heerlijkste vergezichten in den heuvelen
den omtrek. Op het hoogste punt der Hoei-
sche rots verheft zich de „Tchestia" of cita
del, een der karakteristiekste merkwaardig
heden der stad. "Iet is een reusachtig bouw
werk uit de vijftiende eeuw, vernieuwd in 1818.
Van 1849 tot 1853 diende het als staatsgevan
genis en herbergde het 800 veroordeelden van
de opstandige beweging „Tisquons Tout". Een
gedeelte van het ouc.e fort, in het Walenland
niet anders bekend dan onder den naam van
„tchestia", moest in 1717, wegens de toepas
sing van het Verdrag van Utrecht, afgebro
ken worden.
Een bezoek aan het fort, vanaf de bontge
kleurde bergen der Maaslanden uren ver
zichtbaar, is hoogst belangwekkend en het
panorama, dat men vanaf de hoogvlakte
waarop het gebouwd is in oogenschouw kan
nemen, is het „schoonste van België", gelijk
het in de gidsen der Belgische Touring-Club
en van den^Vlaamschen Toeristenbond aan
gegeven staat. Het bouwwerk, toebehoorend
aan den Staat en thans door de gemeente
Hoei gehuurd en als oudheidskundig museum
ingericht, is vanaf Zondag voor het publiek
opengesteld.
Een wetenschappelijke missie, samengesteld
onder leiding der Koninklijke Belgische
Maatschappij voor Oudheidkunde en Natuur
onderzoek, is deze week vanuit Brussel ver
trokken voor een langdurige studiereis door
Nederland, waar zij een bezoek zal brengen
aan de voornaamste musea op oudheidkundig
gebied en aan de bekende archeologische
verzamelingen van particulieren. Ook zal zij
een studie maken van de in België onbekende
„hunnebedden", die in Nederland voorkomen
de, uit geweldige steenklompen gevormde,
offer- of begraafplaatsen, welke hoofdzakelijk
in Drente, Utrecht, op de Lage Vuursche en
in Jutland aangetroffen worden. De in België
eveneens onbekende „terpen" of grondophoo-
gingen, die in den voortijd dienden als
vluchtheuvels bij overstroomingen en vooral
in Friesland voorkomen, zullen eveneens voor
de Belgische missie dankbare studie-onder
werpen zijn. De missie bestaat uit een twin
tigtal persoonlijkheden der Belgische weten
schappelijk wereld, onder meer uit, de heeren
dr. Dekeijzer, algemeen secretaris van boven
genoemde wetenschappelijke vereeniging, de
professoren Maertens en Noordhout van de
Gentsche universiteit, Degraeve en Herroten
van de Brusselsche en D^vaal en Dursin van
de Luiksche universiteit. De Belgische regee
ring heeft aan de missie nog toegevoegd de
anthropologen Borgerhof en mrapeniers, van
het ministerie van justitie en Dufrasne van
het rijks-medico-legaal instituut te Brussel,
welks laatste wereldbekenclheid verwierf door
zijn studies op het gebied van schedel-onder
zoek voor psychiatrische doeleinden. Dr. Haas,
de geleerde archeoloog, die eveneens leider
was van dezelfde missie verleden jaar in
Zuid-Frankrijk, zal thans ook weer de missie
door Nederland leiden. De Belgische geleerden
zullen officieel ontvangen worden door de
professoren-corpsen der Groningsche en der
Utrechtsche universiteiten, alsmede door tal
van Nederlandsche gemeente-besturen.
W. v. M.
ENGELSCHE ZIEKTE.
Wij eten om te kunnen leven, d.w.z. door
het opnemen van voedsel voeren wy aan ons
lichaam de stoffen toe, die noodig zijn veror
den opbouw en de instandhouding daarvan
Deze stoffen zyn eiwitten, vetten, koolhydra
ten, zouten en water. In het voedsel, dat wy
dagelijks opnemen, komen deze voedingsstof
fen m "erschillende mate voor zoo bevatten
bijv. na .u,urboter en margarine een overwe
gend percentage vet, meelsoorten en brood
bestaan voor een groot deel uit koolhydraten,
evenals bijv. bloedworst. Door een gemengde
voeding kunnen wij dus ervoor zorgen, dat
ons lichaam van elke voedingsstof de hoeveel
heid ontvangt, die het behoeft.
Behalve de genoemde stoffen komen in ons
voedsel nog eenige bcstanddeelen voor, die
eveneens voor den groei en de instandhou
ding van ons lichaam onmisbaar zijn, maar
van welker bestaan men betrekkelijk kort ge
leden nog onkundig was. Thans zijn van deze
stoffen een aantal bekend. Men noemt zc
vitaminende verschillende vitaminen zijn
geclassificeerd en worden onderscheiden met
de letters van het alphabetmen spreekt dus
van vitamine-A, vitamine-B, enz., terwijl deze
soorten soms weer zijn onderverdeeld.
Ontbreekt één dezer vitaminen aan het
voedsel, heeft het lichaam dus een tekort aan
dit vitamine, dan ontstaat de toestand der
avitaminose, waarin het lichaam zeer ont
vankelijk is voor bepaalde gevaarlijke ziekten.
De aanwezigheid van bijv. vitamine-A be
hoedt het lichaam tegen er~stige oogziekten,
vitamine-B belet het ontstaan van hevige
zenuw- en ingewandsstoornissen (beri-beri),
vitamine-C is het anti-scorbut vitamine, vi-
tamine-D het anti-rachitis. Ontbreekt dus in
het lichaam vitamine-D, of is de aanwezige
hoeveelheid hiervan niet voldoende, dan is de
kans groot op het uitbreken van de gevreesde
rachitis (Engelsche ziekte), welke vooral by
jonge 'nderen veel voorkomt en vaak voor
de gezondheid en het verdere leven ernstige
gevolgen heeft.
In onze gewone voedingsmiddelen komen de
vitaminen in verschillende hoeveelheid voor
vruchten en versche groenten zijn in het al
gemeen rijk aan vitaminen, zoo bevat bijv.
spinazie veel vitamine-A en B, vleeschsoorten
bevatten vitamine-A, B en C in matige hoe
veelheid, in melk en natuurboter komt veel
vitamine-A, minder B, weinig C en een zeer
geringe hoeveelheid vitamine-D voor, marga
rine is practisch vitamineloos.
Het belangrijke D-vitamine wordt in slechts
weinig voedingsmiddelen aangetroffen en dan
nog in geringe hoeveelheidmen heeft het
gevonden in melk, natuurboter, levertraan,
eierdooier. De hoeveelheid vitamine-D, die
het lichaam met het voedsel opneemt is daar
door gering, maar daartegenover staat, dat
het D-vitamine door het lichaam zelf ge
vormd kan worden. Ir. hot huidvet nl. komt
een stof voor, de ergosterine, die de eigen-,
schap beziu om onder den invloed van het
zonlicht en wel in het bijzonder onder invloed
van de ultra-violette stralen, die in het zon
licht voorkomen, over te gaan in vitamine-D.
Hierop berust de rachitisbehandeling door het
blootstellen van de patiënten aan zonlicht of
door bestraling met ultra-violet licht.
Nu krijgen in het algemeen in de gematig
de luchtstreken, vooral in den winter, de be
woners weinig zonneschijn ook in den zo
mer, dien wij thans beleven is het aantal uren
zonneschijn gering. Vooral voor kinderen is
dit een groot nadeelhet tekort aan zonlicht
heeft tengevolge, dat het lichaam gebrek
heeft aan vitam ne-D, waardoor de rachitis
het kan aantasten. Dit is de réden, waarom
zooveel kinderen (vooral jonge) aan deze
ziekte lijdende zijn. De verschijnselen zijn be
kend de patientjes zien erg bleek, zijn erg
vatbaar, eten slecht en groeien slecht. In ern
stiger gevallen treden misvormingen van den
schedel en verkrommingen van den rugge-
graat en de beenen op, die vaak gedurende
het heele leven blijven bestaan en dan voeren
tot lichamelijke gebrekkigheid. Zeer veelvul
dig komen echter lichte vormen /an deze
ziekte voor, die zich o.a. uiten in afwijkingen
van het gebit en misvormingen van de kaak.
Het te 'aat krijgen i an tanden en het op jon
gen leeftijd reeds vóórkomen van slechte tan
den en kiezen (wolf) berust meestai op een
lichte rachitis.
Uit het bovenstaande blijkt wel, dat het
van het grootste belang moet worden geacht,
het ontstaan van rachitis te voorkomen. De
moderne wetenschap heeft ook hiervoor het
middel weten te vinden.
Indien aan rachitische kinderen regelma
tig een bepaalde dosis D-vitamine kan wor
den toegediend, wordt op deze wijze hun te
kort aan dit vitamine aangevuld en verdwijnt
de rachitis, terwijl gekegelde toediening van
een kleinere dosis aan gezonde kinderen, deze
zal beschermen 'egen een mogelijk optreden
van de gevreesde zie1 te.
Hier deed zich dus het probleem voor een
preparaat te -vervaardigen, dat het D-vita
mine in nauwkeurig afgepaste, wetenschap
pelijk vastgestelde hoeveelheid bevat en te
vens een zoodanigen vorm heeft, dat het ge
makkelijk kan worden ingenomen. De zeer
gelukkige oplossing van dit vraagstuk is te
danken aan de samenwerking van de labora
toria van 2 Nederlandsche industrieën, je
Philips-fabrieken te Eindhoven en de Van
Houten's Cacaofabrieken te Weesp. Het is in
het Philips Laboratorium gelukt het D-vita
mine in gekristalliseerden vorm te verkrijgen
door perfectionneering van de bestraling van
ergosterine (dat uit gist wordt gewonnen»
met ultra-violet licht, terwijl in het labora
torium der firma Van Houten een methode
werd gevonden, om het D-vitamine in choco
lade-tabletten te verwerken, zonder dat het
vitamine hierbij zijn heilzame werking ver
liest.
Deze tabletten worden onder den naam
„Dohyfral'-tabletten verkrijgbaar gesteld.
Een groot voordeel van deze tabletten is,
dat zij precies afgepast de juiste hoeveelheid
vitamine-D bevatten, welke het jonge kind
behoeft. Om rachitis te voorkomen is toedie
ning van y4 a /2 „DohyfraT-tablet per dag
voldoende. De kinderen nemen de chocolade
tabletten graag in, zoodat zonder de minste
moeite aan ieder kind het noodige kwantum
anti-rachitis vitamine kan worden gegeven,
waardoor het in zijn later leven voor veel
ellende respaard blijft.
VAN ONZE BOEKENTAFEL
Strijd tegen de Slechte Tijden".
Gedachte. Hollandia-Drukkerij,
Baarn.
Is er actueeler boek denkbaar Een boek,
waarvan de actualiteit haast met den dag
grooter wordt
Ja is er buiten de kringen van de men-
schen met „verzekerde positie" (hetzij dat de
gemeenschap, hetzij dat een werkelijke verze
keringsmaatschappij die zekerheid geeft) wel
iemand, die niet dezen strijd heeft te strij
den, die niet moet oppassen, dat hij zich
door al de bezwaren van dezen tijd niet voor
goed „ter neer" laat drukken.
„Strijd zegt Hamblin. „Laat u niet
ter neer drukken En hij geeft aan, hoe hij
dien strijd wil voeren.
Wij zouden niet durven raden hem ge
dachteloos te volgen. Maar kan toch niet
voor welhaast ieder dit boekje een
wenk, een flinke opwekking geven
LICHT OP VOOR AUTO'S,
FIETSEN EN VOERTUIGEN
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Juni
12 9.49
13 9.50
14 9.51
15 9.52
16 9.52
HOOGWATER TE VLISSINGEN
Juni
Zondag 12 8.08 20.28
Maandag 13 9.12 21.31
Dinsdag 14 10.15 22.39
Woensdag 15 11.14 23.38
Donderdag 16 12.12 12.33
OVER VRIJE UURTJES EN BOEKEN
LEZEN
door Kathe von Nagy.
Een bittere teleurstelling zou het voor de
lezers en lezeressen dezer regels zijn, als ik
direct bij den aanvang van dit artikel een
voudig verklaard had, dat ik mijn vrijen tijd
precies zoo besteed als een typiste, een win
keljuffrouw, een ateliermeisje of zoo. Als
misschien vele andere meisjes lees ik het
liefst, behalve boeken, de spannende vervolg
verhalen in tijdschriften.
Maar wanneer ik nadenk, zijn er in mijn
leven toch vele momenten geweest, die in een
meisjesleven meestal niet voorkomen. Dat
was enkele jaren geleden, toen ik nog in
Hongarije, mijn geboorteland, woonde. Be
halve liefhebster van tennis, was ik egn
hartstochtelijk schermster en bovendien on
dernam ik op de póesta soms de wildste rit
ten. Die laatste jaren in Hongarije waren een
tijd, waarin ik nog vaak in mijn droomerijen
verzonken was, peinzend over mijn toekomst.
Maar hoe ik ook fantaseerde, dat ik nog eens
de partner van Hans Albers zou zijn in een
film als „Der Sieger", had ik nooit kunnen
denken.
Mijn lezers en lezeressen zullen nog meer
teleurgesteld zijn als zij vernemen, dat ik
thans geen enkel vrij uurtje voor mijzelf heb.
Rollen bestudeeren, proefopnamen, bezoeken
bij den coiffeur, turnen, benevens duizend
andere plichten, die er op ens filmsterren
rusten, laten geen vrijen tijd over. En overal
wil ik graag mijn volle aandacht aan beste
den. Dat deed ik reeds in den tijd van mijn
figurantenrollen. Ook toen rustte ik niet of
alles moest in de puntjes zyn. Want ik wilde
en ik zou er komen. Neen, liever een leven
van hard en moeilijk werken, dan met han
gende pootjes naar het vaderland terug te
gaan en me door mijn familie te laten uit
lachen Doch zelfs toen ik nog geen klein
rolletje te spelen kreeg, had ik geen oogen-
blik vrij. Steeds mij maar weer voorstellen
aan de opnameleiders der tientallen film-
bureaux, die de Duitsche hoofdstad rijk is en
die mij vaak niet eens als figurant wilden
engegeeren.
Na de verovering van mijn eerste groote
rol in „Manner vor der Ehe", een rol, die
voor mij al direct een succes werd, nam de
filmkunst mij geheel in beslag.
Maar van boeken heb ik altijd gehouden.
Ze zijn voor my onontbeerlijk. Van de mo
derne literatuur is „Kontrapunkt des Lebens"
van Huxleen mijn lievelingswerk geworden.
Wanneer ik naar ontspanning zoek, sla ik
altijd een hoofdstuk uit een van Knut Ham
sun's werken op. Vooral zijn „Segen der
Erde", dat in mij een sterk verlangen werkt
om kerngezonde, menschelyke figuren te
creëeren.
Gelukkig dat ik tusschen myn laatste
groote Ufa-film „Der Sieger" (Hans, de
Overwinnaar) en die, waarvoor de opnamen
binnen korten tijd beginnen, eventjes kan uit
blazen en me aan mijn liefhebberijen kan
overgeven. Maar ik geef u tot slot den raad
bent u op een lui leventje gesteld, wordt dan
m ieder geval geen filmster
EEN WEDSTRIJD.
Nederlandsche Smalfilmliga.
De Nederlandsche Smalfilmliga houdt een
wedstrijd onder amateurs in Nederland en
koloniën. Deze omvat de beide klassen van
9y2 en van 16 mM. De inzendingstermijn
sluit 15 October a.s. De jury zal bestaan uit
twee leden van het hoofdbestuur en drie bui
ten de organisatie staande bekende persoon
lijkheden uit de filmwereld. Er zullen zes
films met een prijs worden bekroond. De met
aen eersten prys bekroonde films der klasse
A en B zullen mededingen in het Concours
International du Meilleur Film d'Amateur
1932, dat van November tot December van
dit jaar onder auspiciën van de Nederland
sche Smalfilmliga georganiseerd zal worden.
COLLEEN MOORE.
Na jaren van afwezigheid keert Colleen
Moore naar het witte doek terug. Zij weiger
de een aanbod van Paramount, en accep
teerde een contract met Metro Goldwyn
Mayer voor een jaarlijksch salaris van 90.000
dollar, voor welke maatschappij zij o.a. „Peg
O'My Heart" zal spelen.
MENSCHEN IN HET HOTEL.
In het filmblad Variety lazen wy onlangs
Metro Goldwyn Mayer, de maatschappij die
den roman van Vicky Baum heeft verfilmd,
liet enkele scènes tweemaal opnemen, daar
zij naar hun idee.... te goed waren. Joan
Crawford acteerde Greta Garbo totaal van
het doek, en dit werd niet in het belang ge
acht van de filmmaatschappij dus een
merkwaardig verschijnsel dat een filmactrice
zich niet geheel mocht geven om haar col
lega geen concurrentie aan te doen als „ster".
Ook vertelde hetzelfde blad een typisch
Amerikaansche geschiedenis. De film „Men-
schen in het Hotel" werd half Mei voor het
eerst in Spokane vertoond. De beide dagbla
den in deze stad de „Review" en de „Chro
nicle" weigerden de advertenties voor deze
film op te nemen, wanneer hun niet werd
toegezegd 1. vier plaatsen iederen middag en
iederen avond2. zes plaatsen voor de ma-
tinée op Zondag 3. twee extra plaatsen voor
de avondvoorstelling op Zondag4. passé
partouts voor den directeur, onderdirecteur,
hoofdredacteur en secretarissen der redactie
5. zooveel vrijbiljetten als de gezinnen der
redactieleden noodig mochten hebben.
Deze eigenaardige eischen werden door Me
tro G. M. niet ingewilligd, waarop de ad
vertenties geweigerd werden, en men zich
behelpen moest met een reclame-campagne
waarmee de gansche stad werd volgeplakt,
door piiddel van kleurige reclamebiljetten,
JAPANSCHE FILMPRODUCTIE.
De studio's der Japansche filmmaatschappij
te Tokio en in andere groote steden van
Japan hebben onlangs een bericht gepubli
ceerd omtrent haar productie gedurende het
jaar 1931. Daaruit blijkt, dat in dat jaar om
streeks zeven honderd films opgenomen zijn,
een ongemeen groote productie, zelfs als men
in aanmerking neemt dat een hoog percen
tage van dit aantal in korte stomme films
bestaat.
Gemeld wordt zelfs dat een der studio's te
Tokio per week twaalf groote films opnam,
wat wel iets overdreven lijkt.
De geluidsfilm verovert daar ten lande
steeds grooter terrein. De toename zou nog
belangrijker zijn als in de bioscopen der kleine
provincie-plaatsen geluidsfilm-installaties
aanwezig waren, wat nog immer niet het ge
val is. Integendeel, daar heerschen nog steeds
de gebruiken uit den goeden ouden tijd. Een
explicateur begeleidt met zijn toelichtingen de
gebeurtenissen op het witte doek. Vele maat
schappijen leveren bij de film een boekje met
dialogen teneinde den arbeid van den expli
cateur te vergemakkelijken. Anders is het in
de groote steden daar zijn reeds vele bios
copen van geluidsfilm-installaties voorzien.
Buitenlandsche films worden weinig ge
draaid in Japan, met uitzondering van Ame
rikaansche, waaronder de komische de voor
keur hebben.
Vroeger werden als onderwerp voor de Ja
pansche film meestal voorvallen uit de ge
schiedenis, of oude sagen gekozen Thans, nu
de geluidsfilm haar intrede heeft gedaan,
v/ordt ook het moderne Japansche leven in
beeld gebracht.
NIEUWE LILIAN HARVEY FIMS DER UFA.
Thans staat reeds vast dat in het nieuwe
seizoen 1932/33 ten minste drie groote Lilian
Harvey films bij de Ufa zullen verschijnen.
De voorloopige titels van deze films zijn „De
Plonde Droom", waarin zij samensp elt
met Willy Fritsch en Forst„Loch in
Strumpf" onder regie van Ludwig Berger en
tesamen met Willy Fritsch, en „Quick de
Clown", waarin Lilian Harvey met Hans Al
ters samen speelt. Deze drie films staan on
der productieleiding van Eric Pommer, terwijl
de muziek voor alle drie door Werner Richard
Heymann wordt gecomponeerd, die ook de
Schlagers uit „Het Congres Danst" compo
neerde.
Den Lilian Harveen vereerders staan dus nog
enkele goede Lilian Harvey-films te wachten.
NIEUWS UIT DE STUDIO'S.
De nieuwe M. G. M. film Prosperity, waarin
de hoofdrollen vertolkt worden door Marie
Dressier en Polly Moran, speelt voor een groot
gedeelte in een oude boerderij in Californië.
Een voor het doel geschikte boerdery werd
niet ver van Hollywood gevonden en onder
toezicht van technisch personeel afgebroken
en in stukken naar het geluidsfilmstudio
overgebracht om daar weer netjes in elkaar
gezet te worden.
Hans Albers, Emiel Jannings, Albert Bas-
serman, Paul Hartmann en Paul Wegener
zullen samen in een nieuwe Ufa-film op
treden.
De Amerikaansche bladen melden dat Gre
ta. Garbo Hollywood verlaten zou hebben, in
alle stilte verlaten. Andere vermelden weer
dat zij nog wel in Hollywood is maar binnen
twee weken naar Zweden /ertrekt, waar zij
een eigen productie maatschappij zou op
richten.
Haar contract met de G M. werd niet
vernieuwd, daar zij een contract van 2000
per week van de hand heeft gewezen.
Lil Dagover heeft voor het filmseizoen
1932/33 een contract afgesloten met de AAfa.
Van nieuwe verbintenissen met Hollywood,
zooals wij onlangs schreven schijnt dus niets
te komen.
Thea von Harbour heeft het manuscript
geschreven voor de nieuwe Fritz Lang-film
der Nero filmmaatschappij „Das testament
des Dr. Mabuse". Dit wekt herinneringen ih
ons van groote films alsDr. Mabuse, Het
Kabinet van Dr. Cagliari of Tragedie der
Liefde. Of die films nog ooit weer eens terug
komen
