Vlissiopolie Courant
Vio! la Vrouw en bet liid
STEUNT
VSERDE BLAD
Mr/
EN BESTRIJDT GIJ
DE WERKLOOSHEID
DE NEDERLANDSCHE
INDUSTRIE
van de
van
Zaterdag 10 October 1931. N° 239
Het kampeer- en exercitieterrein
„Kijk in de Pot"
te Bergen op Zoom.
Bij welken Zeeuw die voor korter of langer
tijd den wapenrok droeg, leven niet herinne
ringen aan dat terrein aan de Oosterschelde,
waar de infanterist jaarlijks eenige weken
zijn tentenkamp pleegt te betrekken
Van die herinneringen vertelt K., in bet
dagblad „De Zoom"
Het voormalige reduit, sinds eeuwen reeds
legerings-, oefen- en schietterrein voor onze
oude garnizoensplaats, bergt nog tal van
voorwerpen die herinneren aan wat in den
loop der tijden aan militair leven werd ver
toond.
Bij pioniersoefeningen komen ze thans voor
den dag kogels, granaten, doelen van oude
wapens, schei*ven van kruiken en kannen.
In de onmiddellijke nabijheid van dit drink
gerei zijn dan gewoonlijk ook te vinden mun
ten en de bekende kleine zgn. Spaansche
Pijpjes.
Hier hebben de ruwe klanten van de huur
legers, de piekeniers, musketiers of haakbus
siers bij spel, drank en toeback den vrooiij-
ken kant van hun avontuurlijk bestaan ge
zocht.
Na hen zijn de meer geregelde troepen ge
komen. De conscriptie van Napoleon riep de
groote legers in het leven met de vaste kern
van beroepsaanvoerders en instructeurs.
Het is uit dit kader dat een heel afzonder
lijke stand groeide in den tijd van ijzeren dis
cipline, stram excerceeren en witte-hand-
schoen-inspectie's.
De mobilisatie bracht de kentering en na
den grooten oorlog zien we zooveel verande
ringen, dat de weinige oude snorrebaarden,
die nog zijn overgebleven, verhalend over den
dienst van vroeger, duidelijk laten proeven
dat een tijdperk van intensief soldatenleven
tot de geschiedenis gaat behooren.
Juist de wijze waarop toen gediend werd,
was een rijke bron voor humor. Wat kunnen
die oud-gedienden daar heerlijk over vertel
len en wat een rijkdom aan humor dreigt
verloren te gaan als niet wordt verzameld wat
nu nog bovenkomt.
In die geschiedenissen, anecdoten, gezeg
den, spitswoorden en avonturen van de typen
die „zij nog gekend hebben" zien we, „de
oude armee" in carricatuur kostelijk uitge-
teekend;
Deze op te sporen, bijeen te brengen en ze
\i, zij het dan ook opgewarmd, voor te zetten,
is de gedachte mij ingegeven als vrucht van
de filosofische bespiegelingen van een ter
rein, dat een zoo historische plaats inneemt
In het militair verleden van deze oude veste.
De Gouden Bies van den Overste.
De nieuwbenoemde regimentscommandant
had het bevel over het korps overgenomen.
De troepen waren geïnspecteerd, er was ge
defileerd, de gebruikelijke toespraak tot de
in carré opgestelde bataljons gehouden, en
nadat het regiment weer in de kazerne was
teruggekeerd, vereenigden de officieren zich
in de sociëteit om „entre nous" den nieuwen
chef met een morgendrank te verwelkomen.
Er heerschte een gezellige stemming op de
soos. De zon viel door de openstaande deuren
en vensters naar binnen, speelde in de kris
tallen glazen men zag den sigarettenrook in
lichtblauwe wolkjes dartel opkronkelen en
vervolgens in lange slierten naar buiten trek
ken.
De overste liet zich als een aangenaam
causeur kennen, die onmiddellijk de sym
pathie van zijn ondergeschikten veroverde.
Zijn belangstelling ging naar het garni
zoensstedeke zelf, den omgang met de bur
gerij en den dienst in het algemeen. Verha
len uit vroegere standplaatsen werden opge-
discht, anecdoten verteld en moppen getapt.
„Overste", zei een van de kapiteins, „u zult
het misschien niet gelooven, maar uw regi
ment telt een van de grootste merkwaardig
heden van het geheels leger. Ik ken namelijk
bij de compagnie een sergeant, nog zoo een
van den ouden stempel, die, welke vraag men
hem ook stelt, onmiddellijk een antwoord
weet en altijd „ad rem".
„Kom, kom", zei de overste, „ik zou toch
wel eens willen zien, dat ik dien kerel geen
vraag zou kunnen stellen, waarop hij het
antwoord schuldig blijft".
„Probeert u het eens, het lukt u vast niet.
Er is nog niemand in geslaagd", hernam de
kapitein.
„Het is in ieder geval een pracht-experi-
ment en ik durf er wel een „pari" op aan
gaan".
Zoo geschiedde ook. De overste wedde dat
hij den sergeant iets zou vragen, waarop hij
geen antwoord kon geven.
De daarop volgende Zaterdag was voor de
proefneming bestemd.
De bewuste sergeant hield tegen het afge
sproken uur „theorie" met een klasse recru-
ten op een van de soldatenkamers. De biggen
zaten aan weerszijden van de poetstafel net
jes met de kwartiermuts tusschen de werk
kiel. De instructeur wees op een groote ge
kleurde plaat de onderscheidingsteekens van
de verschillende rangen aan.
Ondertusschen waren verschillende officie
ren op de kamer gekomen en toen het afge
sproken uur sloeg was zoo ongeveer het ge-
heele officierscorps van het regiment aanwe
zig.
Daarna betrad de regimentsconimandant
•het lokaal
De sergeant liet de klasse de houding aan
nemen en meldde: ....bezig met theorie
rangen en graden
„Zoo", zei de overste, „die zul je zeker wel
goed kennen zoo langzamerhand
„Als mijn broekzak, overste", antwoordde
de sergeant.
„Nu, als je die dan zoo goed kent, vertel
mij dan eens waartoe dient die gouden bies
bovenaan mijn kepi
Onmiddellijk daarop klonk het uit den
mond van den sergeant, terwijl hij zijn hand
in saluut vorm aan den bovenrand van zijn
eigen hoofddeksel bracht en vervolgens ge
biedend naar den grond wees
„Overste, als het geheele regiment tot zóó
ver in het moeras zit, moet je nóg kunnen
zeggen daar zit de Overste
een kwart eeuw filmgeschiedenis.
De historie van een groot huis.
(Vervolg en slot).
Kort hierna trof een nieuwe ramp de
jonge maatschappij. De eerste film door de
Famous Players opgenomen, was de „Graaf
de Monte Christo" met den beroemden too-
heelacteur James O'Neill. Doch voor deze
film de markt kon bereiken, werd een drie-
acter over hetzelfde onderwerp uitgebracht,
al of niet toevallig, door een concurreerende
maatschappij en noodzaakte Zukor zijn
films in de kast te leggen, waardoor een
aanzienlijk kapitaal verloren ging.
Vele duidelijke voorteekenen schenen er
op te wijzen, dat aan de Famous Players
slechts een kort leven beschoren zou zijn.
De filmindustrie werkte tegen, terwijl slechts
het publiek aan enkele cassa's een element
van bemoediging vormde. Concureerende
filmondernemingen zetten een campagne op
tegen „The Feature Craze" en voorspelden
een spoedig einde van het bespottelijk idee
Van lange films.
Om het vertrouwen van sommige vooruit
strevende theaterexploitanten te winnen, die
cle waarde van Zukor's ideeën langzamerhand
begonnen in te zien, was de Famous Players
gedwongen tot de invoering van een voor
dien tijd ongehoord overweldigend grootsch
plan. De kleine, weinig kapitaalkrachtige
maatschappij besloot tot de productie van
één groote film per week, twee en vijftig per
jaar.
In de geheele filmindustrie zijn niet ge
noeg famous players om zooveel famous
plays in films om te zetten", riep de general-
manager uit. En men moest hem gelijk ge
ven. Een compromis was onvermijdelijk. De
plannen werden daarom gewijzigd, en drie
klassen films geschapen. Klasse A de onver-
valschte famous players in famous plays, met
een jaarlijksche productie van vijftien wer
ken, klasse B, vijftien films met beroemde
filmacteurs en tenslotte een restant van
twee en twintig films, waarin de rollen ver
vuld zouden worden door een op te richten
vast gezelschap.
Een der eerste stappen ter verwezenlijking
van de plannen was het engageeren van
Mary Pickford. Dit was een gedurfde onder
neming, want deze jonge actrice, die reeds
eenig succes had verworven in films, had de
film verlaten, en trad met groot succes op
in het tooneelstuk „The Good Little Devil".
Zukor besloot haar in de haar passende om
geving terug te brengen, en na een lange pe
riode van onderhandelingen, slaagde hy erin
het stuk te koopen voor vijftien duizend dol
lar, in dien tijd een schat van geld.
Weer „thuis" tusschen de Kleig-lampen
v/as de tegenwoordige mevrouw Fairbanks
den Koning te rijk, toen haar contract werd
aangeboden voor de verschillende films te
gen een salaris van vijf honderd dollars per
week.
Toen de eerste film van Klasse B klaar
was, zou op het onverwachtste het publiek
een wijziging in den loop der gebeurtenissen
brengen. Klasse A bracht films met bekende
tooneelspelers, zooals Mrs. Minnie Madders
Fiske, terwijl B als eersteling een film met
Mary Pickford uitbracht, welke weldra een
geweldig succes boekte. Het publiek aan de
cassa wenschte Mary te zien, en zoo werd
weldra Klasse A, gedegradeerd tot B, terwijl
Mary's salaris steeg en steeg, totdat op een
goeden dag de regisseur zyn broer met een
gewichtig gezicht meedeelde dat er in zijn
DAMSPEL
Correspondentie en oplossingen te zenden
ondei motto „Damrubriek" aan het
bureau der „Vlissing.sche Courant",
Walstraat 3860.
RedacteurL. GOEDBLOEI* Jr.
.PROBLEEM NO. 65.
Auteur J. J. Kaan, Terneuzen.
Stand
Zwart 8 schijven en een Dam op 2, 4, 9, 15,
16, 18, 19, 36 en Dam op 13.
Wit 12 schijven op 17, 21, 27, 30, 33/35, 38,
45, 47/49.
Wit speelt en wint.
Oplossingen in te zenden vóór 20 October.
OPLOSSING PROBLEEM No. 63.
Stand
Zwart2, 4, 9, 15, 16, 18, 19, 36, Dam op 13.
Wit
17, 21, 27, 29, 30,
Wit.
17—12
40—34
45—40
48—43
47—42
4641 N
29—24
30—25
35X13
25X1 en wint.
40, 45/48.
Zwart.
18X7
13X31
16X38
38X49
31X48
36X47
47X20
48X30
49X8
DAMWED STRIJD.
Op Woensdag 7 October had te Kruinin-
gen een Dam wedstrijd plaats tusschen een
tiental der Kruiningsche Damclub en een
tiental der Vlissingsche Damclub.
Deze avond werd door den voorzitter, den
heer D. Duindam met een toepasselijk woord
geopend dat beantwoord^ werd met een geestig
spéechje door den heer L. Goedbloed, voor
zitter van den Zeeuwschen Dambond.
De wedstrijd had den volgenden uitslag
G. Dek—L. Goedbloed 1—1
G. Duindam—P. F. Streefkerk 0—2
J. Kok—A. K. Bok 0—2
M. van Nieuv/enhuijzen—P. Maas 02
M. LavooijC. van Biemen 02
D. DuindamJ. Maartense 02
M. Le ClercqJ. F. de Krijger 20
W. Visscher-AJ. I. de Waal 0—2
I. Paauwe—P. v. d. Broeke 11
J. KrombeenJ. Koch 02
Het tiental van Vlissingen heeft den wed
strijd dus met 164 gewonnen.
Hier kwam goed tot zijn recht het spelen
tusschen geoefende en ongeoefende dam
gezelschap menschen waren die zeven hon
derd vijftig dollar per week verdiende, waar
op deze laatste antwoordde, dat er in hun
studio een meisje werkte, dat twee duizend
dollar per week verdiende. Zooveel geld kan
niemand verdienen
Voor de zooveelste maal had dus het pu
bliek door zyn oordeel een groot gewicht in
de schaal gelegd en de studio's wijzigde hun
werkwijze^ overeenkomstig den wensch van de
bezoekers.
De onderneming begon te bloeien. Het idee
van de lange hoofdfilm had overwonnen.
Het deelnemen van de V. S. aan den wereld
oorlog deed een i-->rte depressie ontstaan,
doch belemmerde den invoer van buitenland-
sche films, waardoor de Amerikaansche films
een geheel eigen ontwikkelingsgang zou gaan
volgen, en bracht breede lagen van de be
volking de loonsverhoogingen, die niet te
schatten duizendtallen nieuwe bezoekersnaar
de bioscopen deden stroomen. Grootere en
mooiere theaters begonnen te verrijzen om
den behoeften van het filmpubliek tegemoet
te komen, beginnende met de Strand Thea
ter op Broadway, en daarna in snelle volg
orde de Rivoli, de Capito, Warner V. S., de
Colony en andere, die al spoedig door het
geheele land geïmiteerd werden. Eigenaars
van kleine stuivers-bioscoopjes sloten hun
inlichtingen en verbouwden stedelijke ope
ra's en allerlei andere zalen. De filmindustrie
begon een groote en bloeiende onderneming
te worden, en aarzelend volgden veel produ
cers het voorbeeld van de Famous Players,
en begonnen zich eveneens toe te leggen op
het maken van langere films.
In die jaren waarin de film een ontzaglijke
populariteit kreeg, stegen de productiekosten
op vaak onrustbarende wijze. Wat men thans
ook zeggen mag van het dure en wellicht
verouderde star-systeem, niet de producers
waren hiervan de schuld. Het publiek aan de
cassa's maakte de sterren, het koos zijn hel
den en heldinnen, die het immer opnieuw
wenschte te zien. Met films waarin bekende
en geliefde artisten optraden, werden kapi
talen verdiend, terwijl een werk dat niet
rondom een dezer halfgoden was opgebouwd
meestal viel als een baksteen, enkele zeer
groote films uitgezonderd. i
De concurrentie dreef de salarissen der
stars op tot in het ongehoorde. In 1909 ver
diende Mary Pickford drie dollars per dag.
In 1916 sloot zij een contract met Famous
Players, waarbij haar voor den tijd van twee
jaar een som van ruim een millioen dollars
gegarandeerd werd, plus een groot aandeel
mers, daar in elk opzicht te zien was dat
Kruiningen ongeoefend was.
Wij hebben kunnen constateeren dat na
eenige oefening Kruiningen gopd spel te zien
zal geven.
APOTHEEK GEOPEND
Zondag 11 October is de apotheek geopend
van wylen den heer S. J. ENGERING, Hen
drikstraat.
HOOGWATER TE VLISSINGEN
October
Zondag 11N.M. 0.38 12.50
Maandag 12 1.17 13.27
Dinsdag 13 1.53 14.08
Onder redactie van
TRUUS EYGENHUYSEN.
VOOR DE VROUW.
Onze kleine logé's.
Nu we ons zeer gemakkelijk verplaatsen
kunnen, komt het menigmaal voor, dat we
voor korten of langeren tijd logeergasten
hebben. Over de „groote" logé's zullen we het
niet hebben, maar wel over de kleintjes en
voornamelijk over die, welke zonder vader en
moeder te logeeren zijn gekomen. Want als
we een kind te logeeren vragen, nemen we
tegelijkertijd een taak op ons, die misschien
wel gemakkelijk lijkt, maar het daarom vol
strekt nog niet voor iedereen is. Daar is
bijvoorbeeld de tante, die geen kinderen heeft,
of de grootmoeder, die thuis niets anders
meer heeft te verzorgen dan haar man, haar
pees en haar planten. Haar schat van teeder-
heid, zoo lang teruggedrongen, stort zij over
het logeetje uit. Maat weet zij niet te houden
en haar hart is baas over haar verstand ge
worden. Het is voor haar niet genoeg, dat
het kind eens in een andere omgeving ver
toeft. Ze neemt het verscheiden keeren mee
naar een speeltuin, een bioscoop of een melk-
salon. Ze koopt het nu eens een bal en dan
weer een spoor treint je. Ze vindt het heele-
maal niet erg als het kind de kamer vol
snippers maakt en met de voetjes zóó door
het grint van den tuin woelt, dat dit in de
perken vliegt. Ze draagt het met liefde als
haar logeetje bij het baden den boel volspat
en een miniatuur-zee maakt in de badkamer.
Als het kind door dit alles allen schroom
verliest en telkens, wanneer het langs een
speelgoedwinkel komt, om een popje of een
doos kralen zeurt, krijgt het zyn zin. Want
nietwaar, straks is de schat weer naar huis
en dan is tante of oma weer alleen. Boven
dien kan tante of oma het best doen. Haar
financieele staat is van dien aard, dat ze ge
rust eens een zijsprongetje kan maken.
Maar intusschen wordt het kind wat men
noemt „leelyk bedorven", en als de logeer
partij ten einde is, krijgen vader en moeder
een zoontje of dochtertje thuis, dat met het
bestaan van allen dag nog maar matig te
vreden is. Alles wat het kind bij tante of oma
mocht, wil het ook thuis. Het dwingt om een
in de winst op haar films.
Doch niet slechts Mary met de gouden
krullen genoot zulk een fabelachtig salaris.
Weldra wemelde de pay-rol van de Famous
Players van de namen van hen die in korten
tijd de populairste burgers van de Vereenig-
de Staten werden. Artisten als Douglas Fair
banks, William S. Hart, Geraldine Farrar,
Marguerite Clark, Elise Ferguson, Pauline
Frederick, David Wark Griffith, Thomas H.
Ince, Mark Sennet. Velen van hen, thans
vergeten, werkten voor Zukor's onderneming.
En zoo ontstond later ook langzamerhand
de Publix Theaters Company, die groote aan
tallen theaters onder haar beheer had
honderden eerst duizenden later. Eerst
kort geleden besloot men de beide maat
schappijen ook in naam te laten samenval
len, en de Paramount Publix Corporation
was het resultaat. En Adolf Zukor, de gebo
ren leider, de kleine, doch moedige en vol
hardende man, die het bedrijf trots tegen
werking en ongeluk tot grootheid wist te
brengenwat ook de moeilijkheden waren,
met vaste hand en kalm inzicht wist hij im
mer aan te sturen op het juiste doel. Als een
monument aan zijn groot leiderschap verrijst
dan thans op den hoek van Times Square en
Broadway, de plaats die de New-Yorker zoo
graag „the cross roads of the world" noemt,
het magistrale Paramount Building. En des
avonds wanneer de zon de trotsche toren
huizen als donkere silhouetten heeft achter
gelaten, straalt nog Paramount's koepel over
Manhattan, hoog boven de roezige straten,
waar vlammende lichtreclames de nieuwste
talkies aankondigen. En in den langen nacht,
wanneer alle lichten gedoofd zijn, blijft het
zachte schijnsel in die koepel als een baken
voor Zukor's eigen huis zijn eigen groote
schepping „the house that shadows built".
de gewichtigste gebeurtenis in
de europeesche filmindustrie.
Seton Margrave, een der journalisten van
de bekende „Daily Mail" schrijft in een arti
kel het volgende
„Ik ben nu in de gelegenheid een nog niet
gepubliceerde mededeeling over den groot
sten geluidsfilm-acteur te doen. Eenige maan
den geleden ging het gerucht, dat Jannings
ijverig de Engelsche taal bestudeerde ten
einde naar Hollywood terug te keeren. Zoo
als ik nu verneem, heeft Jannings echter
besloten te Berlijn te blijven. Zijn eerstvol
gende geluidsfilm, d'** in het Duitseh en En-
gelsch wordt gedra^- ïvyrinfc de volgende
maand. Afgezien van den leelijkeji ti*g
bij gelijken prijs
en kwaliteit
Hiermede dient
gij Uw land
uitgangetje naar een speeltuin of een bios
coop en om nieuw speelgoed, tegen welke
eischen moeder's beurs niet is opgewassen.
Het maakt den tuin tot een chaos, het ge
bruikt de kamer voor prullemand en het flod
dert naar hartelust in de keuken onder de
waterkraan of in de badkamer. Het is een
rebelsch, „vrij gevochten" kind geworden,
zooals moeder zegt. Het steekt ook de andere
kinderen in huis aan en thuis wordt het een
leven als een oordeel. De rust en harmonie,
die er vroeger heerschten, zijn op de vlucht.
Vader en moeder, als ze verstandig zijn
en gelukkig worden ze door de omstandig
heden hiertoe meestal wel gedwongen
trachten zoo spoedig mogelijk hun spruit
weer in het rechte spoor te krijgen. Natuur
lijk gelukt dit wel, maar het gaat niet zonder
strubbelingen gepaard, waardoor de heele
sfeer in huis te lijden heeft. En wie zal zeg
gen wat zich in het kind afspeelt 1 In elk
geval méér dan wij, met ons redelijk ver
stand, veronderstellen. De uitroepen „Van
tante mocht 't welen „Van oma kreeg ik
het altijdgetuigen er van. Een kind moet
nog leeren, dat de zuiverste en innigste liefde
zich niet altijd openbaart in toegeven, maar
vaak juist zich uiten moet in verbieden en
straffen. Wie weet of het door die logeerpartij
bij oma of tante niet een wrok tegen vader
en moeder gaat voelen Wie weet of hierdoor
aan zijn jeugd niet dat kostbare, zijn liefde
voor vader en moeder, ontvliedt, dat zacht
brandende vuur, dat ook nog het later leven
verwarmt en verlicht
Ontvangt dus altijd uw logeetje met open
armen en een warm hart, maakt het 't kind
prettig en genoeglijk, maar eerbiedigt zijn
opvoeding, zijn opvoeders en zijn tehuis,
waardoor ge mee zult bouwen aan zijn toe
komstig leven.
Het bont in de nieuwe mode.
Het is weer tijd om bont te dragen, en daar
de mode het niet uit haar programma b~~ft
geschrapt, vraagt de vrouw, die zich op dit
gebied iets nieuws wil aanschaffen, zich dus
af wat de voorkeur verdient en .op welke wijze
het gedragen wordt.
Op den voorgrond zij gesteld, dat de vrouw
dit jaar met bont zeer sober voor den dag
komt. Lange bontjassen worden nog maar
heel zelden gezien. Wie er een heeft, kan er
zich op koude dagen geluk mee wenschen,
maar de vrouw, die er nog geen bezit, behoeft
daarom niet te treuren en zich geenszins
achtergesteld te voelen. Het zijn nu enkel
garneeringen van bont en korte bontjasjes,
„Slave of his Passion" (Slaaf van zijn wel
lust) zal de film ongetwijfeld een meester
lijke dramatiseering van het Berlijnsche
nachtleven worden. De regie voert Robert
Siodmak, een jonge Duitsche regisseur, wiens
carrière een merkwaardig parallel vertoont
met die van Sternberg. Het weder optreden
van Jannings met een zoo begaafden regis
seur is de meest gewichtigste gebeurtenis in
de Europeesche geluidsfilmindustrie."
„HET SLIPPERTJE".
Binnenkort zal de Ufa een filmcomedie in
ons land uitbrengen, waarvan onlangs de
première te Berlijn een uitbundig succes
mocht oogsten. De hoofdrol speelt de popu
laire filmster Renate Müller.
DER WEG INS LEBEN.
De film „Der Weg ins Leben" van den
Russischen cineast Ekk, is voor Nederland
aangekocht door de firma Tuschinski. De
première zal binnenkort te Rotterdam plaats
vinden.
NEDERLANDSCHE
GELUIDSBEDRIJFSFILM.
Te Amsterdam werd de eerste Nederland-
sche Geluids-Bedrijfsfilm vertoond. De film
van het Philips-bedrijf door den Nederland-
schen cineast Joris Ivens. En men heeft kun
nen zien dat Ivens, die de merkwaardige ga
ve heeft een documentaire „publiek"-film te
maken zonder de minste concessie te doen
wat betreft zijn artistieke en filmische over
tuiging, onder uiterst moeilijke omstandighe
den in het wereld-bedrijf te Eindhoven een
film, soms streng, met minder stijging dan
in „Zuiderzee" en „Wij houwen", heeft ge
maakt, waarvan de kwaliteiten wel t sterkst
spreken na vergelijking met de film „Radio
Europa" van Hans Richter, welke film trou
wens met een geheel andere doelstelling ge
maakt is. Er is hier niet nuchter een bedrijf
in beeld gebracht, de lezers zullen zich de
close-ups herinneren, de overgangen, welke
Ivens gebruikt, de suggestieve opname van
machines, die de cineast werkelijk levend
v/eet te maken, de voorstelling, hoe de ma
chine het werk van den mensch overneemt,
enz. Wie de Philips-fabrieken bezichtigt, zal
niet, werkend op geheugen, zelf lampen en
radiotoestellen gaan maken, maar hy zal een
indruk krijgen over een groot en een „den
kend" bedrijf en dien indruk geeft de film
van Ivens ook#1 -
