Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
Sen beeld, dat steeds
Voor oogen staat.
plaatselijKe Ijtttze.
Valsche Voorstelling.
MARCELLA GRAGE,
No. 2452.
Zaterdag 7 Maart 1914.
25e Jaargang
aankondigingen van den
Provincialen Stoombootdienst op de
Wester-Schelde,
FEUILLETON.
Een roman uit Ierland.
in de tweede loonklasse f 132,58 p. jaar of f 2,55 p. week
derde
vierde
vijfde
uwn,39„
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij all©
Boekbandelaren. Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. Interc, No 15.
AD VERTEN TIEPR IJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 eent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsi uimte-
Redactie-adresNoordstraat 10, Ter Neuzen,
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen by den Uitgever M. DE JONGE, te Ter Neuzen.
De Burgemeester van TER NEUZEN
brengt ter kennis van logement-, koffie-
en bierhuishouders en verdere ondernemers van
voor het publiek toegankelijke bedrijven, dat van
af heden ter secretarie der gemeente op de gewone
kantooruren GRATIS verkrijgbaar zijn
van 1 Maart tot en met 31 October 1914.
Ter Neuzen, 4 Maart 1914.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
Onze afgevaardigde ter Tweede Kamer, de
heer De Muralt geniet het voorrecht, zich
nog steeds in de onverzwakte belangstelling
van Luctor et Emergo te mogen verheugen.
Zoo vraagt thans de redactie van dat blad,
naar aanleiding van eene beschouwing van den
hoefijzer -correspondent van het Handelsblad,
die den stat brak over de z. i. waarneembare
neiging, om het liberalisme steun van de
orthodoxen te verschaffen»Wat zegt Jhr.
De Muralt wel van die politieke en godsdienstige
kwakzalverij
Dit waren woorden uit het Handelsblad.
Omdat nu dit Handelsblad een critiek had
uitgeoefend op het eerlijke optreden van Jhr.
De Muralt bij de marinebegrooting, eene critiek,
die de redactie van Luctor et Emergo als
balsem op de wonde bekwam, denkt de redactie,
dat dit weer 'ets is voor onzen afgevaardigde.
»Wien de schoen past, trekke hem aan*,
schrijft ze boven haar artikeltje.
De heer De Muralt zal wei eens fijntjes
glimlachen bij de idee, dat zijn beeld in waken
en droomen steeds om de redactie van Luctor
et Emergo heenzweeft.
Wij begrijpen, dat het voor de redactie van
Luctor et Emergo een vervelende zaak is,
dat de heer De Muralt zich niet van de kerk
afwendt.
Wij herinneren ons nog, hoe van anti-rev.
zijde indertijd overal werd uitgebazuind in
ROSA MUL HOLLAND.
29)
Het bestuur van haar huishouden gaf haar
yeel te doen. Daar zy vast besloten was ooi
een daa,e te zijn in den vollen zin van het
woord, had zy zich allerlei boeken aange
schaft over de inrichting van eene goede
buisbonding, en als zij op moeilijkheden stuitte,
vroeg zjj Mr. Kilmorey om raad. Daar zjj ter
stond haar inkomen binnen de grenzen ge
bracht had, die haar geweten haar voorschreef,
richtte zjj haar huishouden daarnaar in, tot
groote teleurstelling en verontwaardiging zelfs
van „De O'Oooovan", zooals vader Daly hare
juffrouw van gezelschap ondeugend betitelde,
die van gevoelen was, dat drie nette meideD
en een oude knecht eene belachelijke bedie
ning was, geheel ontoereikend om de waar
digheid der oude O'Keily's op te houden. Op
dit punt was Miss Julia O'Flaherty het vol
komen eens met Miss O'Donovan. Wel is waar,
dreef het gebeele huishonden op Mount Rams
hackle op eene meid, die vrij ruw en onbe
kwaam waa, maar het was toch gedeeltelijk
hoeveel jaren Mr. Hennequin niet in de kerk
was geweest.
Later bij de stijgende populariteit van dezen
afgevaardigde, hoorde meD dit zoo niet meer,
maar ook tegenover den heer Van Oyen werd
meer dan eens geschermd met zijne z. g.
vijandigheid aan den godsdienst.
Zulke beweringen kon men thans moeilijk
ingang doen vinden, en dan zat men ook nog
met de wijziging van art. 171, welke Dr.
Kuyper zoo graag zou gezien hebben ja,
dat waren beroerde dingen.
Jammer, dat de redactie niet eens eene
spreekbeurt van Jhr. De Muralt heeft bijge
woond, dan had ze zich zoo goed voor eenigen
tijd over »ryst christenen® als thans met dit
artikel, voor onjuistheden kunnen wachten.
Wat de heer De Muralt in ons district heeft
gezegd, was volkomen op zijiae plaats en
niets daarvan behoeft hij te herroepen.
Maar voor zekere machinaltie's heeft hij den
pas afgesneden.
Volkomen terecht
Bij de voorstanders van plaatselijke keuze
hoort men dikwijls de opmerking, dat het al
leen belanghebbenden zijn, die hunne beweging
tegenstaan.
Niets is minder waar.
Velen die geen cent in den drankhandel ver
dienen, verzetten zich niettemin tegen het
eenzijdig drijven, dat de drankbestrijders thans
ook in ons land voeren.
Het verheugde ons dat ook in het orgaan
van den Volksbond tegen Drankmisbruik leden
dier matigheidsvereeniging ernstig er> waardig
opkomen tegen den dwang, dien men aan vele
fatsoenlijke burgers wil opleggen.
In een dier stukken wordt gewezen op het
onrechtvaardige, dat in de eene gemeente de
drankhandel zou toegelaten zijn, in de gemeente
daarnaast niet, wat alleen zou maken, dat ver
plaatsing van gebruik zou plaats hebben tot
voordeel van de eene, tot schade van de andere
gemeente.
Als gemeente nabij de grenzen mag de
plaats onzer inwoning hierop wel dubbel letten.
Ook wordt op den gekken toestand ge
wezen, dat local option het meeste kans van
door geheele benden luie bedienden er op na
te houden, dat hare familie zich in hui en
tegeDwoordigen staat van treurige afhankelijk
heid bevond.
„loen wj) het doen konden, deden wjj bet
ook'1 zeide Miss Julia, alsof dat een voldoend
excuus was, dat de O'Flaherty's eens en voor
al van alle verwjjt onthief.
„Maar ik heb niet zulk eenen stoet bedien
den uoodig," zeide Marcella. „Het halve kas
teel is gesloten en Miss O'Donovan en ik zien
niet veel menschen. Wij jagen niet en voor
het oogentdik hebben wy alles, wat wij maar
begeeren. f
Zij had betere plannen met het geld, dat
zy overhield, dan om het te besteden aau een
onnoodig rijke huishouding. Maar daar zeide
zij geen woord van.
„De jacht is volstrekt geen zelfzuchtig ver
maak," zeide Miss O'Donovan. „Toen mijn
vader nog leefde, had by altijd de honden in
bewaring, en daardoor kon hy aan ver
scheidene menschen werk verschaffen."
„Dat deed papa ook," zeide Miss O'Fla
herty. „Hy had al de honden voor delaDgei
jacht, totdat zijne zaken achteruit gingen."
„Ik heb niets tegen jagen, als het niet over
dreven wordt," zeide Marcella, en hield zichi
toen stil, daar zjj niet gaarne gevaar liep
iemand te kwetsen, door bare gedachten over-'
dit onderwerp mede te deelen. Zy kon open
hartiger tot Miss O'Donovan spreken, wier
slagen heeft, waar weinig gebruik is eD het
minst, waar het gebruik veelvuldig plaats
heeft.
Een der schrijvers in het matigheidsblad
zou zelfs eene tegenbeweging op touw willen
zetten van lieden, die geene belanghebbenden
zijn.
Onnoodig te zeggen na onze vorige arti
kelen, dat het ons verheugt, dat er nog velen
zijn, die het opnemen voor de persoonlijke
vrijheid.
Eenzijdigheid en overdrijving werken immer
verkeerd.
Vreemd, dat die dwang zoo vaak steun
vindt bi] hen, die anders zoo hard over vrij
heid roepen.
Wij zijn tegen misbruik maar niet
minder sterk tegen den dwang van plaatselijke
keuze.
Herhaaldelijk kan men in clericale blaadjes
de voorstelling lezen en van clericale sprekers
en debatters de tneening hooren, dat de Invali-
diteitswet-Talma toch zoo veel meer aan de
arbeiders zou hebben gegeven dan de koste-
looze ouderdomsrente van f 2,die de heer
Trpnb thans zal geven aan alle behoeftige
ouden van dagen, met uitzondering van de
bedeelden. Men wijst dan van clericale zijda
op de veel hoogere pensioenbedragen, die de
heer Talma in zijn wet gaf. Zoo deed ook
de heer Regout in zijn redevoering in de
Eerste Kamer. Hij vertelde, dat volgens de
wet-Talma een arbeider, die geregeld premie
had betaald, behalve een Invaliditeitsrente nog
een ouderdomsrente zou krijgen van f 3,50 tot
£4,50 in de week en dat hij door de bijdrage
van den werkgever feitelijk ook f2,van
xijn ouderdomspensioen gratis ontvangt.
Natuurlijk gaat dat moois alle clericale
©orjranten door om de arbeiders te vertellen,
hoe prachtig de wet-Talma toch wel voor
hen as.
Hoe is het echter in werkelijkheid
De eerste 24 jaar dat de wet werkt, zal
niemand een ouderdomspensioen van f 9,
per week ontvangen.
Een invaliditeitspensioen van f3,krijgt
een arbeider, die een gemiddeld loon verdiende
fortuin niet door de jacht geleden had, toen
Miss O'Flaherty naar Mount Ramshackle te
ruggekeerd was.
„Het sehynt mij toe," zeide Marcella, „dat
menschen, die anderen werk verschaften, ter
wijl zjj hun eigen fortuin door de jacht laten
•verslinden, over het algemeen al heel weinig
jgoed doen, vooral als men bedenkt, dat zjj
«eigenlijk tot niets Dnt meer zijn, als het spel
vit is, en al het geld verloren is gegaan. Het
jachtvermaak is goed en wel, maar een bank-
Met is minder fraai. Waar zyn de menschen,
die door buitensporige uitgaven verrijkt zijn
Om de rente der hypotheken, die bij op zyne
bezittingen heeft moeten nemen, te betalen,
is JVIr. O'Flaherty verplicht byoa gebrek te
lydeu, en kan hij zyne kinderen geen cent
.nalaten. Zijne pachters worden uitgemergeld
<eu dat geld gaat naar woekeraars. Van welke
zij'de ik myn eigen plan ook beschouw, ik ge-
lom* vast, dat het blijken zal het beste te zyn.
Als ik afstand doe van mijn goud, hoop ik
iets te Men, dat ik er voor gekocht heb,
drooggemaakt land, of nette goed gebouwde
huizen, waarin mijne pachters kunnen wonen,
of ruimen oogst van beter zaad ian tot na
toe hier gebruikt werd, of eene bloeiende vis-
scherij. AJs ik mij in myn eigen hais minder
rijk inricht, aal ik toe minste uit rnijae ven
sters eeu fraaier uitzicht üebbeu, dan nu het
geval is.
Op dit a.Ucs antwoordde Miss O'Donovan
van f6,tot f7,50 's weeks op zijn vroegst
over 50 jaar.
Om dat invaliditeitspensioen te verdienen
moet men 50 jaar lang en dan nog 49 weken
per jaar zijn premie in de tweede loonklasse
(f 400f 600 per jaar) hebben betaald.
Een hooger pensioen is alleen te verkrjjgen
voor hen, die een hoog loon verdienen, na
jarenlange premie-betaling.
Zoo is voor een pensioen van f 3,50 noodig,
dat iemand jaarlijks tusschen f400 en f 600
verdient en 48 weken per jaar gedurende 40 jaar
zijn premie betaalt
Toen het sociaaldemocratische Eerste Kamer
lid, de heer Polak, den heer Regout voor zijn
cijfers op de vingers tikte, gaf de heer Regout
de volgende
Iemand, die van zyn 16de tot zijn 70ste
jaar minstens 40 weken per jaar premie heeft
betaald, krijgt een pensioen van
f2,82 in de tweede loonklasse
f3,78 derde
f 4,72 vierde
i 5,65 vijfde
>Het Volk" heeft ook deze cijfers volgens
de gegevens van professor Kluyver nagerekend
en komt tot de conclusie, dat zelfs deze cij
fers van den heer Regout nog te hoog zijn.
Het pensioen zal na premiebetaling van het
16de tot het 70ste jaar bedragen
«220,98f4,28
f268,f5 15 09
»Het Volk" wijst er zeer terecht op, dat
dit in werkelijkheid de cijfers niet zullen zijn,
want in het practische leven begint geen werk
man op zijn 16e jaar met het loon, waarnaar
hij op later leeftijd in een klasse der wet zal
worden ingedeeld. En dan vergete men niet
dat deze cijfers eerst gelden over tientallen
van jaren. Met de voorstelling van den heer
Regout maakt men de arbeiders blij met een
doode musch. Met de ouderdomsrente van
Treub wordt al dadelijk voor hen hulp ge
boden. Men vergete bovenal niet, dat de In
validiteitsrente bi] de wet-Talma afhangt van
het aantal betaalde premiën, eerst op later
leeftijd hooger wordt en voor den arbeider,
met eenen zucht, dat het duizendmaal te be
treuren was, dat Miss O'Kelly zoo jong in de
handen der Kilmorey's was gevallen.
„Zij wordt door die radicale golf geheel
meegesleept," zeide zy later tot miss O'Fla
herty. Miss O'Donovan las ijverig de couran
ten en hield veel van snorkende zinnen. „Ik
ben overtuigd, dat er wat demacmisch bloed
in hare adereD vloeit, en niet uitsluitend het
koninklijke bloed der O'Keily's. Maar in den
toestand, waarin ik mij bevind, moet ik ge
duld met haar hebbeü, en ik moet zeggen,
dat zij zeer vriendelijk voor my is, vele op
lettendheden voor mij heeft en weet, wat mjj
toekomt. Ik zou het niet beter kunnen hebben
ik heb hier al mijne kleine geriefelijkheden
juist als vroeger in myn ouders huis. Eu
hoewel ik gaarne wat weer styl zou zie
enz. enz.
Miss O'Flaherty, die, nadat zy niet langer
eene toekomstige erfgename was, minder
ongenietbaar in hare zienswijze en manieren
was geworden dan vroeger bewees door hare
veelvuldige bezoekendat het goede dat Crane's
Castle onder Marcella's beheer opleverde, voor
haar ook ruimschoots opwoog tegen de eigen
zinnigheid van de bewoonster.
O'Flaherty toonde ook al spoedig, dat hy
Miss O'Keily's beminnelijke gastvrijheid zeer
waardeerde men kon hem dikwijls in zijne
oude sjees het eenige overgeblevene van al
de rijtuigen die vroeger de poorten Mount
NAAK HET EnGELSCH VAN
n
