Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
ytrinacf ingen aan het Verleden.
Kabinetsformatie Van 3908.
MARCELLA GRACE.
No. 2443.
Woensdag 4 Februari 1914.
25e Jaargang.
FEUILLETON.
Een roman uit Ierland.
Gemeenteraad van Ter Neuzen
1 de
veek
ader
van
i tot
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekbandelaren. Brievengaarders en den Uitgever.
ADVERTENTIEPRIJS
Telef. latere. No 15.
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen,
Deze Courant verschijnt eiker. Woensdag - en Zaterdagmorgen bij den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen.
Het Algemeen Handelsblad achtte zich ge
roepen onzen afgevaardigde Jhr. De Muralt
eene afstraffing toe te dienen.
Waarom
De lezers zullen zich herinneren hoe de
Minister van Marine over het mogelijke af
stemmen van een begrootingspost voor herstel
van een tamelijk minderwaardig schip een
«onaannemelijk" deed hooren.
Dit «onaannemelijk" naar aanleiding van
zoo'n onbeduidende zaak wekte met recht bij
velen ontstemming.
Niet alleen de socialisten deden zich hooren,
maar ook onze afgevaardigde en Dr. Bos.
Nu kwam de heer De Meester als voorzitter
der Unie-liberalen verklaren, dat Jhr. De Muralt
alleen voor zichzelven gesproken had.
Er was niets tegen die verduidelijking.
Maar de hoefjjzercorrespondent van het
Algemeen Handelsblad had zich gerust wat
mogen inbinden.
Jhr. De Muralt heeft zich geuit, zooals hij
zich heeft doen kennen in de verkiezingsdagen,
iemand van een eerlijke inborst, die open en
rond voor de zaak uitkomt, daarbij iemand
van temperament, kortom iemand, die «geen
duivel op zjjn hart kan smoren», om de in
onze streek veel gebruikte spreekwijze aan te
halen.
Wij kunnen dan ook verzekeren, dat zijn
optreden, waarin misschien te weinig «politiek»
zat, door de kiezers misschien juist om die
reden ten zeerste gewaardeerd wordt.
De redactie van Luctor et Emergo ver
kneukelt er zich in, dat het Handelsblad, o.i.
ongemotiveerd, van leer trok.
Dat verstaan wij.
Luetor et Emergo heeft geene aangename
herinneringen van haar optreden in de ver
kiezingsdagen.
En zooals Roodhuijzen lang eene nachtmerrie
bleef voor het blad, zoo zal ook De Muralt
niet gauw in vergetelheid raken.
Wat nog zoo'n slecht teeken niet is.
De oud-minister Heemskerk schrijft het
volgende in de (a.-r.) »Rotterdammer«
Zeer dikwijls kan men in de Standaard
ROSA MULHOLLAM).
20)
Ons landschap bestaat uit een oneindig
aantal mereD, rivieren, baaien, die door
frisschen weligen plantengroei aan elkaar ver
bonden zjjn en elk met mos omzoomd meertje,
elke poel, elk kronkelend stroompje weerkaatst
de wolken, die er boven drjjven, en weerspiegelt
een stuk van den helderen, blauwen hemel,
zoodat de aarde letterlijk hemel wordt, en
het dikwjjls is alsof wij de maan en de zon
niet alleen boven onze hoofden, maar ook
ouder oDze voeten zien opkomen en ondergaan.
Geen wonder, dat wjj in een land, zoo vol
met grillige mist-effecten en bedriegelijke
watervlakken, waar heldere zonneschijn en
sombere wolken elkaar elü oogenblik afwis
selen, by iedere schrede feeën, elfen en geesten
tegenkomen, die ods aanstaren uit de meren
en grotten en uit de kloven in de bergen tot
ons nederdalen.
Het is dus niet meer dan natnorlijk, als wij
hen op den rand van eeuen vijver zien zitteu,
wanneer de schaduwen in de schemering
lezen, dat het tusschentijds optreden van het
Kabinet oorzaak is geweest van grpote moei
lijkheden.
Men zal wellicht kunnen verstaan, dat ik
over de moeilijkheden waarmede het vorig
Kabinet had te kampen en de oorzaken daarvan
eene meening heb, die eemgszins afwijkt van
die van de Standaard en dat ik die meening
ook wel zou kunnen toelichten indien ik
daartoe vrijheid vond. Met het oog daarop
zou er iets voor te zeggen zijn, dat niet tel
kens over deze aangelegenheid eenzijdig tot
het antirevolutionair publiek werd gesproken.
Toch zal ik mij niet tot polemiek laten
verlokken. Liever laat ik maar wat pijltjes
op mij afschieten.
In de driestar «Ongezonde politiek» in de
Standaard van Woensdag 28 Januari, No.
12822, staat nu echter iets, dat al te onjuist
is om het zonder rectificatie te laten, namelijk
«Het Kabinet-Heemskerk toch zag zich toen
genoodzaakt, de liberale Ministers van Oorlog
en Marine over te nemen uit het liberale
Kabinet, en hiermede in den Ministerraad 1/i
van het Kabinet op verkeerd fundament te
doen rusten.»
Inderdaad ik zag mij genoodzaakt den
vice-admiraal Wentholt uit het Kabinet-de
Meester over te nemen, maar niet omdat het
een tusschentijdsche formatie was.
Maar de minister van oorlog? Het Kabinet-
Heemskerk trad op, omdat de begrooting van
den minister van oorlog, generaal van Rap-
pard, verworpen was, en het zou genoodzaakt
zijn geweest daarom dien minister over te ne
men
Ik ben overigens nog steeds erkentelijk aan
den generaal Sabron die nimmer gepoogd heeft
op eenigerlei wijze het Kabinet tegen te wer
ken in het volgen van de politiek der rechter
zijde.
Zitting van 3 Februari 1914.
Voorzitter de heer Huizinga.
Aanwezig alle leden behalve de heeren
Wieland en Moggré.
1. De notulen van vorige vergadering worden
gelezen en goedgekeurd.
Waarna de Voorzitter het| woord geeft
aan den Secretaris, die mededeelt, dat hij of
scherper wordeD, als wij hunne avondklokjes
hooren luiden, wauueer de zon in vuurgloed
ondergaat achter de toppen der boomen, of als
wij ben gesluierd en in gepeins verzonken langs
den weg zien zweven, dien de kieviten over
het sombere moeras genomen hebben, of de
punten hunner lansen in het maanlicht zien
schitteren achter de kreupelboschjes aan den
oever der rivier.
En men kan het ons niet kwaljjk nemeo,
als wjj er heB van verdenken, door het sleutel
gat te kruipen om aan onzen haard te zitten,
wanneer wjj slapen of als wjj in het vroege
morgenuur ontwaken en de horens van den
elfeDjaebt hooren weerklinken en hunne tonen
flauw tegen de bedauwde, purperen toppen
der heuvels hooren weerkaatsen.
Bryan Kilmorey had eiken ruwen met mos
begroeiden steen lief, dien hjj op zjjnen weg
voorbijging, eiken diamanten 'waterdroppel, die
hem tegenblonk op zjjn pad over moerassen
en poelen, eiken eenzamen boom, die op een
of anderen hoek van den straatweg het om-
gebouwen wond, waartoe hij eens behoord had,
stond te betreuren. Hjj kende alle elfen en
feeën even goed als de waterleliën in de rivier,
de wuivende pluimen van het riet en de gril
lige vormen van het hakhout, dat maar even
boven bet vochtige groene mos uitstak. Soms,
als hjj in de scuemeriDg tbnis ronddwaalde,
terwjjl de roerdomp klaagde en de vleermuis
om zjjn hoofd fladderde, en het haast als van
ten der ambtenaren nimmer gezegd heeft, dat
als de raad de voorgestelde pensioenregeling
aannam, zij niet om verhooging van tractement
zouden vragen. Dit zou geheel in strijd zijn
met zijn karakter om uu toch om verhooging
te vragen.
De Voorz. spijt het, dat de woorden, ge
sproken in een afdeelingsvergadering, niet zijn
opgeschreven. Nu kan hij alleen verklaren,
dat zijn woorden die bedoeling niet hebben
gehad.
De heer De Jager spijt het dat de secre
taris, hetgeen hij nu zegt, niet direct in be
doelde afdeelingsvergadering heeft gezegd.
Aan de orde komt:
II. Ingekomen stukken
a. bericht van de heeren J. A. Tazelaar en
S. van Rees, dat zij de herbenoeming tot com
missaris der gemeente brandweer aannemen
b. bericht van de heeren L. J. de Vries en
J. Risseeuw, dat zij de herbenoeming tot le
en 2e secretaris der gemeente brandweer aan
nemen
c. bericht van Ged. Staten met goedkeuring
van het kohier No. 1 van schoolgeld M. O idem
M. U. L. O. idem suppl. kohier M. U. L.O. en
idem suppl. kohier Hoold. Omslag.
d. bericht van Ged. Staten met goedkeuring
van het raadsbesluit betreffende pensioenen
gemeente ambtenaren;
e. bericht van Ged. Staten, dat de reclame
tegen hun aanslag in den Hoofd. Omslag van
K. Hamerlink en A. Meijer is teruggebracht
van de 17e naar de 12e klasse.
dat vernietigd zijn de aandragen van Wed.
Mels Leunis en D. van Wijck.
Een en ander werd voor kennisgeving aan
genomen.
Ingekomen is een adres van de tele-
grambestelster Marie Goossen te Sluiskil, met
verzoek evenals het vorige jaar het verschil
tusschen haar tractement en de door het rijk
voor haar betaalde gelden te mogen ontvan
gen. Dit adres wordt gerenvoyeerd naar B.
en W. om advies.
III. Adres van den centralen bond van
Transport- en havenarbeiders met verzoek te
willen bevorderen, dat ook te Ter Neuzen een
goed geregelden geneeskundigen dienst in 't
leven wordt geroepen.
De Voorz. stelt namens B. en W. voor dit
adres voor kennisgeving aan te nemen en ter
zelf sprak, wanneer men verwachtte een door
zichtige gestalte met menscheljjke vormen uit
de rotsspleten te zien stappen, of onder de
krnin der ruiscbende wilgen te voorschjjn te
zien komen, had hjj bjj zich zeiven gedacht,
dat, svanneer al die Ierscbe wateren droog
gemaakt werden en de Iersche pacht minder
hoog werd, die liefelijke elfen-bevolking uit
deze bekoorljjke, maar onvruchtbare wilder
nissen gezamenljjk zon verhuizen naar een
andere plek op aarde, waar nog steeds de mist
uit vochtige moerassen, begroeit met gepluimde
riethalmsn, opstjjgt, en in de hersenen van
een hongerende, wegkwijnende bevolking
dringt, om daar allerlei visioenen in het leven
te roepen.
Bjj het eerste sprenkelen van kooro, wjjn
en olie zouden de elfen ongetwijfeld ver
dwijnen en ofschoon hun landheer (want
dat was hjj over dat volkje, dat zjjne boomen
en zjjne naakte, grjjze rotsen bewoonde) dien
uittocht der geesten zeer zon betreuren zou
hjj toch gaarne de poorten van den morgen
ontsluiten, die bem zon doorlaten welke geen
ander voegsel behoeven dan den dauwdrop,
om plaats te maken voor den zaaier en den
maaier, voor de hand die den aardappel zon
poten op de plek waar nu de nachtschade
groeide en twee grashalmen zon doen ont
kiemen, daar, waar er zich nu maar één ver
hief. Maar voor het ongelak scheen de schei
ding tusschen de elfen en hunoen landheer
gelegenen tijd daarop terug te komen. Voorts
deelt hij mede dat door dr. Buysse een cursus
is gehouden over de eerste hulp bij ongeluk
ken en dat er thans opnieuw wordt onderhan
delt over het houden van een dergelijke cur-
ros waar dr. Buijze toe bereid is.
Dhr. De Jager vindt het verzoek te be
scheiden om dat zoo maar voor kennisgeving
aan te nemen.
De Voorz. merkt op, dat op iedere boot
die aan de losplaats komt een verbandkist
aanwezig is, evenals aan het station. Op ieder
punt kan toch geen verbandkist geplaatst
worden, bovendien is niet dadelijk een persoon
bij de hand die er mee om kan gaan.
Dhr. De Jager dunkt, dat het toch over
weging zou verdienen een telefoon aldaar te
plaatsen. Aan de werkgevers kan die wenk
worden overgebracht.
Dhr. Van Borssum Waalkes wijst er op,
dat het adres wel wat eenzijdig is. Iedere
zeeboot heeft-een verbandkist aan boord zooals
je maar kan wenschen terwijl aan het station
een telefoon is, die bij een ongeluk wel ge
bruikt zal worden. Het station is zoowat
het centrum. Maar iets anders is het voor
de schippers, die aldaar of verder aan het
kanaal moeten lossen.
Dhr. Lensen wijst er op, dat op iedere
boot die tusschen Sluiskil en Ter Neuzen
lossen of laden moet, een verbandkist aanwezig-
is en op die boot allicht een persoon is die
daaruit hulp kan bieden. Maar de kleine
schepen, die pe^n, guano, enz. lossen of laden,
daarvoor zouden de bevrachters moeten zorgen.
Alles kan toch niet van de cargadoors komen.
Het voorstel van B. en W. wordt aange
nomen.
De Voorz. deelt alsnu mede, naar aanleiding
van het gezegde van dhr. D. Scheele in een
vorige vergadering, dat er na de inwerking
stelling van de pensioenwet door het Burg.
Armb. kortingen van de bedeelden plaats
hebben, eenige cijfers mede, waaruit blijkt
dat daarin een waarborg ligt, dat reddijker
wijze gedaan is wat gedaan kon worden.
IV. Verzoek van den gemeenteraad van
Hoek, om instemming te betuigen aan het
adres van den Minister van Oorlog tot ver
betering van den toegangsweg tot de gemeente.
De Voorz. deelt mede dat het gaat over
den toegangsweg aan de Sassche poort. In
nog niet op handen te zijn, want nog steeds
misten de kinderen der menscheid die het
bewoonden, het noodige voedsel.
Tegen het einde zjjner reis had hjj gele
genheid al de wonderen van den zonsondergang
op te merken, terwjjl hjj de eene schilderach
tige vallei na de andere doorreed, de eene
bergkloof na de andere achter zich liet en
hier een dal, daar een open moerasland door
trok. Evenals een blanke ziel door de vlammen
van het vagevuur, ging hjj door de vurige vlam
men, die de groene valleien dreigden te verteren
en de bergen tot aan hunnen grondslag wilden
versmelten. Eerst was het een gonden glorie-
schijD, die van den hemel neerdaalde, en door
zjjn schitteren bijna verblindde, toen werd het
geel rose, en het rose vuurrood, totdat de
vnren achter de bergen geblnscht waren en
valer tinten de brandende aarde en lucht
kwamen afkoelen.
Juist toen de atmosfeer frisscher begon te
worden, had hjj den top van oenen vrjj steilen
heuvel bereikt, en begroette een tooneel vol
woeste schoonheid en grootschheid zjjn oog.
Daar, op een klein eilaod, in een donker meer,
verrezen de gevels en schoorsteenen van het
huis zjjner moeder. Hjj kon den rook zien
van den haard, waaraan hjj over eenige
oogenblikken zou zitten en de boot waarmee
bij Daar het eiland zon oversteken, lag nog
aan een oever. Op de kost aan den overkant
van het eiland verhief zich een hooge berg,
T
VOLKSBLA
NAAK HET EnGELSCH VAN