ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Arabella de Verschrikkelijke
9945
MAANDAG 31 JULI 1939
79e Jaargang
Binnenland
Feuilletcm
Buitenland
EERfTE BLAD
OPENBARE RAADSVERGADERING.
GOUDSOHAT NAAR SPANJE
TERUGGEKEERD.
x RONXF.MKNTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P, J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
0,20.
ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer
KJLEINE ADVERTENTUSN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrrjgbaar is. Inzending van advertentien liefst een daS voor de uit£ave-
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEBEN MAANDAG-, WOENSDAG- BIN VRIJDAGAVOND.
De Burgemeester van TERNUUZEN brengt
ter openbare kennis, dat een openbare verga-
dering van den Raad dier gemeente is belegd
tegen Donderdag 3 Augustus 1939, des nam
2 uur.
Temeuzen, 28 Juli 1939.
Be Burgemeester voornoemd,
P. TELLEGEN.
FKLNS BERNHARD ONTHULT DEN
4000STEN WEGWIJZER VAN DEN
A. N. W. B.
Vrijdagmiddag werd de 4000ste wegwijzer
van den Koninklijken Nederlandschen Toeris-
tenbond A.N.W.B. geplaatst te Bilthoven aan
den provincialen betonweg van Soestdijk naar
Utrecht, waar deze weg zich splitst in de
richtingen Bilthoven en Maartensdijk.
Bit gedenkwaardig feit werd door Prins
Bernhard, eere-voorzitter van den A. N.
W. B., aangegrepen om persoonlijk sympathie
te betuigen met het streven van den bond,
door niet alleen bij deze korte en unieke plech-
tigheid zelf tegenwoordig te zijn, doch tevens
de onthulling te verrichten.
Omstreeks half Vier arriveerde Prins Bern-
hard met zijn auto op de plaats, waar de
plechtigheid zou geschieden.
Na een korte begroeting nam de heer H.
P. J. Bloemers, voorzitter van den A.N.W.B.,
het woord en sprak een rede uit, waarin hij
memoreerde, dat het bestuur van den%lge-
meenen Nederlandschen Wielrijdersbond reeds
kort na de oprichting besloot zijn werkzaam-
heid niet te beperken tot de behartiging uit-
sluitend van de belangen van zijn leden, doch
het dienen van het algemeen belang als
richtsnoer voor zijn werk te nemen. Spr.
wees uitvoerig op de ontwikkeling van den
dienst der wegwijzers.
Zich tot Prins Bernhard richtend zeide
de heer Bloemers, dat zijn belangstelling het
bestuur van den bond mede een spoorslag zal
zijn om dit belangrijk onderdeel van de
bondstaak te doen blijven beantwoorden aan
de eischen van het zich steeds ontwikkelend
verkeer. Hij verzocht den Prins vervolgens
door het wegnemen van de beletselen der
4000sten wegwijzer in dienst te stellen van
de weggebruikers.
Prins Bernhard trok dan aan een oranje-
koorcl waarna de A.N.W.B.-vlag van den weg
wijzer omlaag viel.
De plechtigheid werd bijgewoond door ver
schillende autoriteiten, leden van het dage-
lijksch bestuur van den bond en vele belang-
stellenden uit de omgeving.
EXIT COLIJN
Zal het aftreden van het Kabinet, dat zijn
naam draagt, ook het einde van de politieke
loopbaan vc Dr. Colijn zijn? vraagt het
R. Nbl.
Men zou het niet licht gelooven, als hrji niet
zelf daartoe reden had gegeven. Van zekere
zijden is ge'insinueerd, dat het voor de tweede
maal aanvaarden van de opdracht tot kabi-
netsformatie als een teeken van gehechtheid
aan zijn zetel mocht worden beschouwd. Merit-
baar ontroerd, is Dr. Colijn Vrijdag in de
Kamer met nadruk tegen deze aantijging in
verzet gekomen. Bat in de Kamer op die
„zetel-vastheid" was gezinspeeld, zooals de
Minister-president beweerae, was een vergis-
sing; het is buiten de Kamer geschied. Bit
maakt echter tenslotte weinig verschil. Doch
zoo er dar misschien wel Kamerleden waren,
die meenden aan dien hoon het oor te mogen
ieenen, de smartelijke toon waarop de heer
MMMUttflGwoiauKttH
EEN VROOLJJKE LIEFDESROMAN
van Berta Buck.
Vertaald door TEO DE WTTTE.
18)
(Vervolg.)
Colijn verzekerde „na zes jaar in den storm
te hebben gestaan, veeleer te snakken naar
verlossing, dan er naar te haken, zijn taak
nog verder te vervullen", moet hen van hun
ongelijk hebben overtuigd.
Inderdaad, zes jaar lang eigenlijk al
lanaer heeft Minister Colijn ,,in den storm
gestaan". En hij is niet gezwicht. Indien hij
thans het stuurrad overgeeft, de brug en
mogelijk zelfs ook het schip verlaat om aan
den veiligen wal (waar altijd nog de beste
stuurlui staan) in waardigheid van zijn rust
te genieten, dan neme hij de dankbaarheid
van heel de Nederlandsche natie mee.
Al had zijn aftocht fraaier kunnen zijn, wat
hiji voor land en volk heeft gedaan zal men
daarom niet vergeten.
DE KABINETSCRISIS.
Verwarde toestand.
iH. M. de Koningin heeft Vrijdagavond te
acht uur op den Ruigenhoek den voorzitter
van de Tweede Kamer, Mr. J. R. H. van
Schaik (r.k.) ontvangen ten einde hem te
raadplegen over de oplossing van de kabinets-
crisis. Waarschijnlrjk, schrijft het R. Nwbl.,
zal H. M. eerst nog wel meer staatslieden
iraadplegen alvorens Ziji iemand opdracht
verleent tot het vormen van een kabinet.
H. M. de Koningin heeft Zaterdagmorgen te
tien uur op den Ruigenhoek ontvangen den
voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal, Mr. W. L. baron de Vos van Steen-
wijk.
De toestand is nog vrij verward, merkt het
blad op. Het is echter wel duidelijk gewor-
den, dat de R. K. aanvankelijk willen streven
naar een nationaal kabinet, de zeer breede
basis.
Maar hoe stellen de katholieken zich die
breede basis dan voor? vraagt 't^ Handels-
blad (lib.). Toen Dr. Colijn er een probeerde
te vormen, hebben zij geweigerd ook maar
iets van. hun eischen te laten vallen, zooals
ook Mr. Romme gelijk Dr. Colijn in de
Tweede Kamer mededeelde in het ,,positief
christelijk kabinet" voor 100 het voile pond
bleef verlangen ondanks de steeds zorgelijker
wordende begrootingspositie. Kunnen de
roomschen nu in redelijkheid verwachten, dat
de inschikkelijkheid, die zij1 aan Dr. Colijn
weigerden, nu door degenen die achter dezen
laatste bleven staan, jegens een roomsche
proeve van breede basis zal worden betoond?
Moet al het nemen aan de roomschen ten
goede komen en al het geven door de anderen
geschieden, alsof de R. K. Staatspartij het in
Nederland geheel voor het zeggen heeft.
iWaarlijk, dit ware, gezien ook de botte wijze
waarop de katholieken een spaak hebben ge-
stoken in een wiel, dat nog niet eens een
kails had gekregen om te draaien, toch waar
schijnlrjk te veel verlangd.
Van de anti-revolutionnairen behoeven de
roomsch-katholieken zeker geen medewerking
te verwachten. De Standaard (a.r.) vreest,
dat wij een periode van verwarring tegemoet
gaan nu de R. K. niet op daden van het vrjfde
kabinet hebben willen wachten. Voor de hand
ligt overigens, schrijft het blad, dat de leider
van de oppositie die zich ditmaal zeer
deloyaal gedroeg in de gelegenheid wordt
gesteld tot de formatie van een roomsch-rood
kabinet, waarin ook een of meer vrijzinnig-
democraten zitting nemen, en eventueel ook
de z.g. jongere christelijk-historischen ver-
tegenwoordigd worden.
Inderdaad kan er twijfel over bestaan of de
christelijk-historischen bereid zijn mede te
werken aan de vorming van een nationaal
kabinet.
De Nederlander (c.h.) schrijft na te hebben
gezegd, dat het met zorg vervuld was voor
de werkloosheidspolitiek van 't vijfde kabinet-
Colijn„Voor het oogenblik gaat het er om
of een beleid in uitzicht kan worden gesteld,
dat bij' de groote meerderheid van ons volk
Peggy, die even geluidloos en vlug werk-
te als een sneeuwruimer gleed uit den achter-
grond naar miss Ames' kamer.
,,Wat? Ik zou naar beneden moeten komen
en met een echte hertogin thee moeten drin-
ken?" riep Arabella verschrikt uit, toen de
stille, goede Peggy tante Cattermole's bood-
schap had overgebracht. „Goede genade!
Nou, als het niet anders kan, vooruit dan
maar weer. Zeg, wil je even wachten als een
engel zonder vleugels om mij even te helpen
met mijn beste Zondagsche jurk?"
,,Ik geloof niet, dat we een Zondagsche
jurk noodig zullen hebben," merkte Peggy
bijna verontschuldigend op. Het goede kind
had in die enkele dagen reeds gemerkt, dat
miss Ames er het voordeeligst uitzag, indien
ze haar, volgens Arabella, meest gewone
japonnetjes aan had. ,,Als ik jou was zou ik
gewoon komen, zools je bent in je eenvoudige
bruine wollen rok en je witte zijden blouse."
.Werkelijk?" vroeg Arabella en toen
volgde de vraag, die beslissend voor haar was
geworden. JZou jij het ook niet anders ge
daan hebben?" Toen kwam de twijfel weer
boven of die anre Peggy het werkelijk wel
wist en zich wellicht door haar beperkte
gardetobe lielt belnvloeden. Daarom vroeg
ze nog eens en nu bijna ongeloovig. Wer
kelijk? Deze gewone spullen om een her
togin te ontmoeten? Wat heeft ze zelf aan?"
,,Niet zooveel bijzonders, dat kan ik je wel
venzekeren", verklaarde Peggy glimlachend,
vertrouwen wekt en dat perspectieven opent
voor hen, die economisch en sociaal zoo zwaar
zijn getroffen. Dan kunnen door de eendrach-
tige samenwerking van hen, die van de nood-
zakelijkheid van zulk een beleid overtuigd zijn,
groote resultaten bereikt worden".
Roomsch-Rood-Rose.
Toch verwacht men in parlementaire krin-
gen vrij algemeen een positieve mislukking,
wanneer Dr. L. N. Deckers zou willen pogen
een nationaal kabinet te vormen en met stel-
ligheid wordt het optreden binnenkort tege
moet gezien van een kabinet, bestaandfe uit
Roomsch-Katholieken, Sociaal-Democraten en
Vrijzinnig-Democraten, het kabinet van de
drie R'sRoomsch-Rood-Rose.
Reeds nu interesseert men zich voor de
vraag hoe in zulk een kabinet de getalsver-
houding zal zijn. Zijn er in het nieuwe kabinet
ook 11 porte'feuilles en worden deze verdeeld
over 5 katholieken, 4 socialisten en 2 vrijz.-
democraten, dan hebben de niet-katholieken
daarin de meerderheid, maar ook aan de ver-
houding 6-3-2 of 6-4-1 zijn verschillende be-
zwaren verbonden.
De sociaal-democraten zijn bereid aan een
nieuw bewind mede te werken en voor even-
tueele ministerszetels worden reeds de namen
genoemdj van ir. J. W. Albarda, dr. J. v. d.
Tempel, W. Drees en prof. dr. G. v. d Bergh.
Ihtusschen merkt de Avondpost (lib), reeds
op, dat een roomsch-rood kabinet geestelijk
(godsdienstig) allerminst zou overeenstemmen
met het geestelijk leven van de meerderheid
van ons volk en dat eveneens de meerderheid
van ons volk de sociaal-economische politiek
van het socialisme verwerpt.
Die overweging speelt uiteraard bij de
kabinetsvorming ook een rol en daarom ook
zouden de R. K. het samenstellen van een
kabinet liever willen overlaten aan mr. P. J.
Oud, teneinde. de godsdienstige tegenstellingen
in ons land niet te verscherpen. Al met al is
de toestand vrij verward, ofschoon de conse-
quentie van het aannemen van de motie-
Deckers zou zijn een Roomsch-Rood-Rose
kabinet. Maar dan moet men het abele
schouwspel beleven, aldus de Avondpost, dat,
waarin pauselijke encyclieken en in bisschop-
pelijke zendbrieven op de scherpste wijze ge-
waarschuwd is tegen het gevaar van het
socialisme, thans katholieken en socialisten
gearmd in een kabinet zullen zitting nemen.
Het is deze omzwaai, die de oplossing van
de kabinetscrisis zoo moeilijk maakt en waar-
om de Roomsch-Katholieken eerst willen
pogen, een nationaal kabinet te vormen, aan
het succes, waaraan echter vrijwel iedereen
twrjfelt. En dan
want de oude hertogin was als het ware be-
ducht om haar meer dan eenvoudige kleeren.
„Als je het mij vraagt zou ik zeggen een
doodgewone ztwarte rok met een zwart lijf
zooals onze groentevrouw ook aan heeft."
,,Welnu, als het zoo is, mij ook goed. In
deze hooigere kringen sdhijnt het vraagstuk
der kleeding aammerikelijk aan actualiteit te
hebben ingeboet", merkte Arabella filosofisch
en gelaten op, teirwijl ze even de kam door
haar gouidlblonde manen trok. Indien je wer
kelijk beweert, dat ik kan komen, zooals ik
nu voor je sta, doe ik het natuurlijk. Maar
zeg me eens miss Delamere... moet ik een
reverence voor haar rnaken, net eender alsof
ik aan het Hof zou worden voorgesteld. Ik
kan het, zie je", zei Arabella.
,,iMijn papie zei, dat een rdverenee het eer
ste was dat je moest kennen in jullie krin
gen. Ik heb speciaal les genomen bij den
ouden onderwijizer op het d'orp, die in den
winter dansles geeft. Moet ik dus buigen en
knikken en glimlachen
,,Wel nee", zei Peggy lachend. „Je geeft
haar heel1 eenvoudig een hand. Doe maar zoo
gewoon mogelijk."
j.Afgesproken", zei Ar%bella.
Ondertusschen vervolgde de hertogin haar
inquisitoire met de vraag: ,,Htoe lang denkt
jullie onwelkome gast wel te blijjven?"
,,Tctdait ze getrouwd is", zuchtte mrs.
Catteronole.
„,Getrou[\vd!" flapte Hare Hoogheid eruit.
,,Met wien is zij dan verloofd?"
,,Ze is met nieimand verloofd, lieve me
ter", lagde Amlber uit. „Zij, komt juist naar
ons om het te worden. Haar vader heeft het
in zijn hoofd gezet om een man voor haar te
wensclhen uit ,,ons soort volk" zooals hij dat
erg poetisch weet uit te drukken. Zoolang
ze dus den echtgenoot barer keuze niet in
onze gasten heeft kunnen aantreffen, zal ze
onze gast zijn. Dat zal eeuwig zijn, veronder-
stel ik."
De hatelijke hertogin zat me warempel te
grinniken. Dit was nu juist een van die tragi-
sche grappen, die een bij'zondere kitteling
DE TIMES
OVER DE KABINETSCRISIS.
De Times noemt het in een hoofdartikel
ongelukkig voor Nederland, dat Dr. Colijn
terwijl hij voor de publieke opinie onmisbaar
schijnt, onvoldoende gesteund is door het
parlement.
Toen hij zijn nederlaag incasseerde, aldus
het blad, sprak de Minister-president als een
man, die bereid en bijna verlangend was, zich
terug te trekken, doch voelde dat het niet
het oogenblik was om zijn land in den steek
te laten. Na betoogd te hebben, dat Dr. Colijn
inderdaad de meest ervarene van de Neder
landsche staatslieden is, vervolgt de Times:
,,De moeiltjkheid, waarvoor hij; zich, als zoo-
vele andere staatslieden tegenwoordig ge
plaatst ziet, is dat het gevaar van een aanval
door agressieve naties het land dwingt, voor
de landsverdediging meer uit te geven dan
het zich in werkelijkheid kan veroorloven.
In het buitenland wordt Dr. Colijn beschouwd
als het voorbeeld van financieele orthodoxie,
en hij weigert dan ook, zijn geloof in vrijen
handel, een gezonde valuta en in evenwicht
zijnde begrootingen prijs te geven. Niettemin
veroorzaakten op baar gevoel voor humor.
,,Zou je geen advertentie plaatsen voor een
butler met uitgesproken goede manieren",
stelde ze voor. ,„iSteek hem in een pak van
Eric en scheep de jonge dame en haar vader
met dezen pseuido-graaf af. Of zou je niet..."
Mlaar haar sarcastiscihe voorstellen om haar
vrienden van dit blok aan hun adellijike bee-
nen te verlossen, werden plotseling gestoord
door de kornst van het blok in hoogst eigen
persoon.
Men had haar laten roqpen om bekeken te
worden. Waarom zou Hare Hoogfheid dit
sumrnum -van ongewenschtheden niet eens
kalm opnemen? Dat was blijkbaar de ge-
dacihtengang van de hertogin van Counts-
hire. Ik verdedig dien in geenen deele, ik ver-
tel u alleen, hoe zij er persoonlijk over dacht.
Zij knipte haar met schildpad bekleede
face-a-main open en toen ze die voor haar
oogen had gabradht, staarde ze naar de nieu
we gast alsof ze een nieuiwe aanwinst van de
diergaarde was komen bezidhtigen.
Hierop reageerde Arabella met iets, wat
Beryl nog dien eigen rn'orgen als een onmo-
gelijkiheid bij miss Ames had beschouwd. Er
kwam een le/vendig rose vanuit haar melk-
witten hals en dit steeg tot aan haar goud-
blonde haren, het vullde haar geheele gezidht.
Arabella bloosde, bloosde heel even.
,,HT!m! Wat een verademing", merkte de
oude hertogin onverholen op. ,,Wat een heer-
lijke verrassing om een meisje nog eens te
zien blozen!"
Arabella's bios verdiepte zich tot karmijn-
rood.
Toen deed ze iets anders.
De hertogin had gedaan wat haar beliefde,
toen ze de gast op haar gemak zat op te
nemen; de gast deed nu op haar beurt wat
haar beliefde, toen ze die geste op haar per-
soonlijke wijze beantwoordde.
Ze vouwde haa^ armen over haar borst,
wierp haar practtitig hoofd uitdageiid in den
praohtigien hals en keerde het starend wezen
vierkant den rug toe.
Ja! Deze onmogelijke dochter van een
is hij er zich duidelijker dan eenigen van zijn
landslieden van bewust, dat de wereld buiten
Nederland nooit terug zal keeren tot het
„normale" oeconomische leven van een
kwart eeuw geleden en dat de noodmaat-
regelen van thans waarschijnlijk enkele blij'-
vende wijzigingen met zich mee zullen
brengen.
Het is te hopen, zoo besluit het Britsche
blad, dat de parlementaire tegenstellingen
niet de gelegenheid krijgen, een bolwerk van
stahiliteit, dat in deze onzekere tijden van
bijzondere waarde is, te verzwakken.
SOESTDIJK IN AFWACHTING.
De correspondent van het Handelsblad
schrijft uit Baam:
Het is lang stil geweest,, maar nu begint
de spanning rondom het Paleis Soestdijk te
komen. Dit is merkbaar aan het publiek,
veelal vacantiegangers, die zich geruimen tijd
voor het Paleis ophouden. Het is ook merk
baar aan de ingezetenen van Soest en Baarn,
die anders bun dagen zittend of wandelend in
het bosch slijten, maar zich nu dikwijls ge-
wapend met een vouwstoeltje naar Soestdijk
begeven om daar eenigen tijd door te brengen
en nauwkeurig waar te nemen, wat er het
Paleis in- en uitgaat. Alles in afwachting,
tot de blijde gebeurtenis in het Paleis een
feit zal zijn.
De technische dienst van de Rijkstelefoon
heeft de laatste weken hard gewerkt om de
verschillende installaties, waarmee het ver-
heugende nieuws van de geboorte van een
Prins of van een Prinses de wereld wordt in-
gezonden, gereed te maken. En sedert Vrijdag
is een en ander bedrijfsklaar. In Hotel Trier
zetelen thans twee Amsterdamsche telefonis-
tes, die de negen lijnen, waarmee dit hotel
nu met de Amsterdamsche telefooncentrale
verbonden is, bedienen. Druk hebben deze
dames het nog niet, want het meerendeel der
journalisten is nog afwezig en vanzelf hebben
ze nu meer tijd om een praatje met him klan-
ten te maken. Zijt hebben de vorige maal
de drukte in het .jBadhotel" meegemaakt.
Thans, nu de telefoondienst in Hotel Trier
dat aangekondigd wordt als ,,Bijkantoor
Trier" zooveel uitgehreider is dan toen, zijn
deze telefonistes hier gedetacheerd. Het
A.NjP. zal een van de eerste dagen van
Augustus zijn intrek weer nemen in het Bad-
hotel te Baam, waar reeds, evenals in Hotel
Trier te iSoestdijk, een volledige telex-instal-
latie benevens een direete telefoonverbinding
met het Paleis Soestdijk wacht.
Dr. De Groot, de behandelende geneesheer
van de Prinses, heeft Donderdagmorgen een
bezoek op het Paleis gehracht, maar heeft
daar nog niet, zooals biji de geboorte van Prin
ses Beatrix, zijn intrek genomen. De dokter
logeert met zijn familie in het Badhotel. Hij
moet zelfs, naar wij1 vemamen, doende zijn
geweest in Baam een gemeubileerde villa te
huren. De zusters, welke op de kraamkamer
dienst zullen doen, zullen in het begin van de
week op het Paleis Soestdijk arriveeren.
Men deelt ons mede, dat de Prinses zich
zeer gezond gevoelt en tot voor kort zelfs
nog regelmatig in de zweminrichting achter
het Paleis een bad ging nemen. Nog dagelijks
wandelt of speelt zij met de kleine Prinses
in het Park van het Paleis.
A.s. Dinsdag komt er te Soestdijk een
detachement Rijksveldwacht, hetwelk nog ver
der wordt aangevuld. De rijksveldwacht zal
belast zijn met de regeling van het verkeer,
dat na de geboorte van bet Vorstenkind ge
heel wordt omgelegd, zoodat rondom het
Paleis Soestdijk een volkomen rust zal heer-
schen.
Eerst verluidde het, dat H. M. de Koningin
reeds j.l. Zaterdagavond voor eenigen tijd
Haar intrek in het Paleis te Soestdijk zou
nemen, doch de kabinetscrisis schijnt veran-
dering in die plannen te hebben gehracht.
dorpskruidenier keerde een hertogin en
welke hertogin keerde Hare Hoogheid
Christina, hertogin van Countshire, den
scihrik van alle adellijke kringen... den rug
toe!
Althans iH. M. kwam Zaterdag wel naar
Soestdijk maar is ongeveer te 8 uur weder
in Den Haag teruggekeerd.
Deze week wordt ook Prinses Armgard,
de moeder van Prins Bernhard, voor eenigen
tijd op het Paleis Soestdijk verwacht.
WEGGELD IN NOORD-BRABANT.
Eigenlijk, na een strijd van jaren in woord
en geschrift, is het zoover gekomen, dat het
provinciale weggeld voor de fiets in Noord-
Brahant zal verdwijnen.
In de laatste zitting van de Provinciale
Staten van Noord-Brabant is men in principe
tot overeenstemming gekomen met Gedepu-
teerde Staten die voorstelden het weggeld af
te schaffen en het benoodigde bedrag van
166.374 te dekken door de heffing van 3
opcenten op de hoofdsom der vermogens- en
inkomstenbelasting.
In de najaarszitting zullen de voorstellen
definitief aan de orde komen.
Het laat zich aanzien, dat met ingang van
Mei 1940 het weggeld tot het verleden be-
hoort.
OUD-MINISTERS IN AFSCHECDSGEHOOR
BIJ DE KONINGIN.
Van officieele zijde meldt men dat H. M.
de Koningin Vrijdag ten paleize Noordeinde
in afscheidsgehoor heeft ontvangen de Minis
ters van het vorige kabinet, Goseling, De
Wilde, Van Buuren, Steenberghe, Romme en
Welter, die daama aan het noenmaal van
Hare Majesteit hebben aangezeten.
De Minister Slotemaker de Bruine was
verhinderd hierbrj aanwezig te zijn.
HDOFDSTUK VII.
Arabella krijgt een „aanzoek".
Nooit, nooit zullen de Cattermole's die
scene vergeten.
Nooit zullen zij uit hun geheugen den
verscfhrikkelijiken sdhok kunnen bannen, die
deze geste daar teweeg bradht. Het ontizet-
tende kind waagde het, haar beleedigingen te
reseriveeren voor de eenige persoon uit al hun
kennissen, waarvoor ziji werkelijk eenparig
ontizag hiadden.
De hertogin!
Ni'ciht Ctoristina!
Petembei!
Zij, die zoo spoedig beleedigd was en in
haar ontstemming alle mi'ddelen te baat nam
om hen, die haar beleedigd hadden, langs alle
kanten te breken!
In haar eerste wanhoop daoht mrs. Catter-
mole „dat zal ze op ons verlhalen". Ditmaal
klonk uit den rnond der meesteresse des hui-
zes zonider den stereotiepen klaaglijken onder-
toon, in krasse verontwaardiging, die tot een
afstrafffing steeg:
,,MSss Ames..."
Miss Ames bleef fier in haar bouding vol-
harden. Haar goudblonde haren met het zwart
fluiweelen bandje een goedkoop succes,
waartvan ze nooit afstand wilde doen flink
in de lu,oht. Haar rug was nog altijd het
groote cencentratievlak van zes paar ver-
baasde oogen. Nog altijd bloosde haar gezieht,
maar de verlegeriheid had plaats gemaakt
voor woede. Op waarlijk gekrenkte wijize
luchtte ze haar verontwaardiging
,,Welnu, wat heeft miss Ames nu 'weer ge-
dan? Waarom heeft iemand het recht mij zoo
aan te gapen? Of heeft ook maar iemand het
redht een anider, wie bet ook zij, als een pas
DE KWESTIE-DANTZIG.
De Poolsche minister van Buitenlandsche
Zaken Beck, is Vrijdag per vliegtuig van
Warschau te Gdynia aangekomen, waar zich
ook de Poolsche commissaris in de Vrije Stad
Chodaoki, bevindt.
De commissaris had 's ochtends een onder-
houd met den Volkenbondscommissards,
Burckhardt, gehad. In Poolsche kringen be-
waart men het stilzwijgen over het doel van
de reis van Beck, doch in buitenlandsche
kringen te Warschau neemt men algemeen
aan, dat de minister zich persoonlijk wilde
laten inlichten over den toestand te Dantzig
en den commissaris-generaal wellicht instruc-
ties heeft gegeven in verband met de ontwik
keling te Dantizig, in het bijonder met de her-
militariseering, welke sedert begin Juli voort-
duurt.
Beck is des avonds naar Warschau terug
gekeerd.
Arrestables van Polen en Duitschcrs.
Gemeld wordt uit Dantzig, dat tiwee Pool
sche spoorwegamtotenaren en een ambtenaar
der posterijen door de poiitie om onlbekende
redenen zijn gearresteerd.
Drie Duitschers zijn in Polen gearresteerd.
Zij worden er van beschuldigd geprabeerd te
hebben 64.000 zloty uit Polen over de grens
te smokkelen. Te Zbaszyn is een Duitsche
spoorwegbeamtotc gearresteerd die er van be
schuldigd wordt een Pooischen spoorweg-
amlbtenaar te heWben beleedigd.
De Poolsche arbeider Klac is wegens belee-
diging van bet Duitsche volk tot 4 maanden
gevangenisstraf veroordeeild.
De geheele Sipaansche goudschat, welke
Vrijdag van Mont de Marsan is verizonden, is
zonder incidenten in Spanje aangekomen.
Hiermede is een der voomaamste clausules
gek'ooht paard op te nemen? Ik kan het geen
al te nette manieren noemen, wie het ook
doet, om een ander,, door twee glaasjes aan
het eintd van een stuk kam, af te zitten loe-
ren, of dat nou hertoginnen of keukenmeiden
zijn.'"
Nieuiwe ontizetting onder de Cattermole's,
een onlbeschrijfelijk geluid, dat het midden
hield tusschen een gegiohel en een geronk,
van Pearl. Wat... wat zou er nu gebeuren?
Weer vond er iets plaats, dat geen van alien
ooit hadden durven verwachten.
De gevreesde, de hatelijke, de kwaadaardi-
>ge hertogin, die de verschrikkelijke reputa-
tie genoot het meest omgenietelijke mensch
van heel Donden te zijn, beantwoordde dezen
woedebden udtrval van de kruideniersdoohter
met een opgewekten ladh.
Haar gezieht klaarde werkelijk heelemaal
op.
Zij was op haar numlmer gez'et; zij had de
bons gekregen van een kruideniersdochter.
zij had moeten hooren, dat zij geen manieren
kende, asjeblief... asjeblief... Dat was een
pdikante nieuwigheid! dat was een sensatie...
en nieuwe sensaties hadlden haar altijd Ver-
bazend in haar sdhik gehracht! Die streeMen
haar ongedoofden levenslust.
Zij. sprak. De Cattermole's vielen van de
eene verbazing in de andere. Was dit werke
lijk tante Christina met haar vlumscherpe
tong en haar koele bijitende stem die zooveel
kist af te breken en bijna nooit iets goeds,
iets aandigs wist te vertellen? Zoo'n zicht
timbre, zopveel wellwillendheid, zooveel goed-
heid had men nog nooit uit den mond van dit
onmogelijke hertogelijke type gehoord.
,,Je hebt vOlkomen gelijk", sprak ze tegen
Arabella's ruig op den meest innemenden; toon
dien men van een oude, lieve dame kan ver
wachten. „Je hebt volikomen gelijk! Dit..." en
ze maakte een gebaar naar haar lorgnette,
„is een heel slechte gewoonte, zelfs voor
komtizdctotdge, oude hertoginnen als ik ben
kind, ik vraag je beleefd vergeving."
(Wordt vervolgd.)
