ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Steradent
LORRIE
Last van Uw zenuwen?
No. 9925
WOENSDAG 14 JUNI 1939
79® Jaargang
Binneniand
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
ijd een schoon Kunstgebit
Mijnhardt's Zenuwtabletten
r t
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per ptfst f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTLeN Van 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIfiNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
HINDER WET.
Burgemeester en Wethouders van TER-
NEUiZEN, maken bekend, dat het verzoek
van de STANDARD A.MERIKAANSCHE
PETROLEUM OOMPAGNIE N.V., gevestigd
te 's-Gravemhage, om op bet pereeel kadastraal
bekend! Igemeente Temeuzen, Siectie G, no.
144)6, gelegen aan de Benedenweg (iSluiskil),
een ondergrondsche petroleumbewaairplaats
met aftapinricbting te mogen opricbten door
ben is; verdaagd.
Temeuzen, den 12 Juni 1939.
Burgemeester en Wethouders voorhoemd,
P. THLLEGE3N, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
VHRORDENING KEURING VAN WAREN.
Burgemeester en Wethouders maken be
kend, dat vanaf heden gedurende (Me maan
den op de gemeente-secretarie voor een ieder
ter lazing is nedergelegd, de door hen afge-
•kondigde wijziging der verordening op de
Keurdng van Wairen, welke wijziging tegen
betalihg der kosten verkrijgbaar is gesteld.
Temeuzen, den 14 Juni 1939.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. TELLEGEIN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
HEEFT DE KAMER-COMMISSIE HAAR
BEVOEGDHEID OVERSCHREDEN
Ptrof. Mr. C. W. de Vries spreekt in het
,,A%. Htold." als zijn meaning uit, dat de
Kamer-commissie dnzake de kwestie-Oss bui
ten haar boekje is gegaan.
Hij schrijft:
,,Ie>der het zijne" is ook in de staatkunde
een regel van orde, een regel van oompetentie-
verdeeling.
Onze constituitie staat aan de beide Karners
der Staten-Generaal een eigen redht van
enquete toe. Dit recht moet worden uitge-
oefend ten einde aan elk der Kamers gegevens
te verschaffen, waarop de Kamer een oordeel
kan vestigen. Het besluit om een parlemen-
taire enquete ite houdenkan dus nooit gericht
zijn tegen de regeering.
Het recht van enquete is een typiseh parle-
mentair recht, dat onafhankelijkheid van het
parlemenit en de zelfstandigbeid van de regee
ring beide demonstreert. Thans ter zake: Oss.
Onze Tweede Kamer weigert een enquete.
Zdj aanvaardt een andere (ik zeg nog niet een
slecihtere) methode. De Kamer neemt genoe-
gen met een ,,Nota" van de regeering en zij zal
over 'die Nota een versiag doen uitbrengen.
Uit het nu, door de Kamer-commissie uitge-
brachte rapport, blijkt, dat de Kamercommissie
de consequentie en de beslissing der Tweede
Kamer niet heeft aanvaard. Zij is verder ge
gaan dan haar hand reikte.
Ieder heit zijne. De Tweede Kamer heeft
bij haar beslissing niet verder gezien dan
het licht van eenen dag. Daardoor heeft zij de
toekomst uit handen gegeven. De Kamer
heeft gewenscht een rapport over een Nota.
De Kamer wist, dat haar bij; het bestudeeren
en uitbrengen van dat rapport eigen middelen
van onderzoek zouden outbroken. Maar de
Kamercommissie gaat verder. Zij oversehrijdt
conetitutioneele grenzen; zij gedraagt zich
als een enquete-commisisie; zij citeert zeifs
verklaringen van getuigen. Dit is een fout.
De regeering, hiervan op de hoogte gebracht,
antwoordt nu harerzijds: ieder het zijne.
Had de Tweede Kamer openlijk den weg der
enquete gekozen, haar wel omschreven redht
zou onaantastbaar gebleken zijn. Ieder zou
behben meegewerkt om de waarheid te vdnden.
Er is; in Nederland recht te krijigen. Een ge-
■wone Kamer-commissie heeft echter niet de
•9)
Door CHARLES GARVICE.
(Vervolg.)
,,Je bent gek", beet ze hem toe. ,,Hersens!
En je wilt je zelf den last aandoen van een
vrouw zonder geld! Laat haar gaan, en trouw
geld je bent nog jong
„Stil!M En hiji vloekte weer. ,,Jiji je
maakt me gek! Ik zeg je, diat ik haar liefheb!
Ik zeg je bah! Jij begrrjpt er mets van!
Jij met je hart van steen. Laat haar en rnij
met rust. Wdjj zullen je niet lastig vallen.
Maar jij;? Wat ben jij van plan te gaan doen?
Wil jij, dien vent nog trouwen, nu je niet meer
de macbt hebt him verrot huis bijeen te hou
den, zoodat de brokken him niet om de ooren
vallen?"
Ze zwegen een oogenblik. Guy greep den
arm van zijn vader en omklemde die als een
stalen band, terwijl ze op antwoord wachtte.
Het kwam met een zacht spottend) lachje.
„Of ik hem nog zal trouwen Ja, Ik denk
van wel."
„Heb je hem dan lief?" zei hij met koude
verba zing.
Ze lachte weer, dit beer met spottende min-
achting.
„Hem liefhehhen! Een man liefhebhen, die
van een andere vrouw houdt! Denk je, dat
ik gek ben? Ik heb nooit erg veel van hem
gehouden, beste 'Seymour, maar ik geloof, dat
ik hem den laatsten tdjtd gehaat heb! Laat
me eensi denken!"
Een oogenblik heerschte er sitilte.
De graaf zonk achterover 'in zijn stoel en
veinborg zijn gelaat in zijn handen, maar Guy
stond als een steenen beelxl ,,Ja Seymour, ik
Bail met hem trouwen!-Er zal, er moet iets
uit de ineenstorting van Latcham overblijven
maeht naar buiten als rechtsorgaan op te
treden.
Tegenover een Kamer-commissie, die haar
bevoegdheid oversehrijdt, hield de regeering te
recht den voet stijf.
Het eenige middlel om nu nog recht te krij
gen is het bij wet dnstellen van een afzonder
lijke ikleine commissie van onderzoek, sarnen-
gessteld buiten de parlementsleden. Aan deze
commissie kan ibiji wet de bevoegdheid worden
verleend van een enquete-eommissie.
DE WETSONTWERPEN VOOR TIJDEN
VAN OORLOGSGEVAAR.
Aan de memorie van antwoord inzake de
acht wetsontwerpen betreffende voorzdeningen
in geval van oorlog, oorlogsgevaar en daar-
aan verwante of daarmede verband houdende
buitengewone omstandigheden, is het volgen-
de ontleend:
Inderdaad heeft de ervaring in den iwereld-
oorlog geleerd, dat een behoorlijk georgani-
seerde voorbereiding van1 de oeconoanische
verdediging niet kan worden geanist, zulks te
minder, daar het totalitaire karakter van een
modemen oorlog in veel sterkere mate dan
tervoren het oeconomische leven van de ge-
heele natie onvermijidelijik zal influenceeren.
Met betrekking tot de vraag, wat de regee
ring verstaat onder ,,daaraan verwante of
daarmede verband houdende buitengewone om
standigheden" moge worden medegedeeld, dat
daarmede slechts bedoeld worden buitenge
wone omstandigheden, waarvan het verband
of de verwantschap met oorlog of oorlogs
gevaar aanwijsbaar is.
Naar aanleiding van hetgeen door sommige
leden werd opgemerkt met betrekking tot het
vonmen en onderhouden van graanvoorraden,
deelt de Minister van Economische Zafcen o.a.
het navolgende mede:
Gelijk reeds eerder werd betoogd, wordt
steeds zooveel mogelijk overleg gepleegd met
de organdsaties van het 'betrokken bedrijfs-
leven en langs dezen weg getracht de verlang-
de mediewerking vrijwillig te verkrijgen. Dit
heeft ook in ruime mate plaats gevonden met
betrekking tot de vorming van graanvoor
raden. Het overleg te dier zake is op dit tijd-
stip echter nog niet geeindigd en omtrent ver-
schillende pimten is dan ook nog geen beslis
sing genomen.
Gezien de huidige veevoederpositie, moet
een minimum voorraad van 150.000 ton voe-
dergranen geenszins te hoog worden geacht;
het overleg met deze bedrijfsgroep dient onder
meer oan na te gaan tot welke hoeveelheid en
op welke wijze de importeurs deze voorraad-
vdrming vrijwilllig op zich zouden kunnen
nemen, terwijl daamaast wordt overwogen op
welke iwijze het nan het vereischte minimum
ontbrekende gedeelte in opslag zou worden
genomen.
Het ligt niet in het voornemen der regee
ring voor de toenood'igde gelden het Landtoouw-
crisisfonds aan te spreken.
Afgezien van de vraag, welke .begrooting
hier dient te worden' belast, zullen toch de
middelen ter dekking van dezen begrootings-
post moeten worden gevonden. Juist daar een
afwentelmg der kosten op de verbruikers die-
genen zou belasten, die het meeste belang
hebben bij' een veigrooting van den voorraad
voedengranen, wil een afzonderlijke heffing de
regeering voorshands niet onredelijk voor-
komen.
Inderdaad ligt het in de bedoeling voor
haktarwe een afzonderlijke regeling te tref-
fen. Reeds werd door de regeering in de af-
geloopen spanningsperiode een toelangrijke
voorraad aangekocht.
Reeds thans vindt in ruime mate overleg
tusschen de bij de lUtvoering dezer wetsont
werpen betrokken instanties plaats.
Inderdaad behoort zooveel mogelijk allies te
worden vermeden, wat schadelijk zou kunnen
zijn voor het prestige, hetwelk de burgemees
ter in zijn gemeente dient te bezitten, of dat
op den burgemeester een verantwoordelijkbeid
zou laden, waarmedc hij niet dient te worden
belast. Dat echter het een of het ander kan
worden gezegd van de taak, welke ibij dit
wetsontwerp aan de .burgemeesters wordt op-
gelegd, vermogen de ministers niet in te zien.
Immers de taak der gemeenten in het stelsel
van het betrokken wetsontwerp is in hoofd-
zaak een administratieve, zoodat de verant-
woordfelijkheid voor de materieele uitvoering
in veel stenker mate dan in 19141918 bij de
regeering- komt te liggen.
Voorts zijn de voordeelen, aan de inschake-
ling van de burgemeesters bij; de dnvoering van
dit wetsontwerp verbonden, van dien aard en
is het vertrouwen der regeering in het beleid
en het inzioht van de burgemeesters wel zjoo-
danig, dat zij meent hen de bun in dit wets
ontwerp. toebedeelde taak te kunnen toever-
trouwen zonder de vrees der hier aan het
woord zijnd'e leden te deelen.
„Hamsteren".
De vraag, wat onder hamsteren moet wor
den verstaan, meent de Minister van Oecono
mische Zaken het eenvoudigst te kunnen be-
antwoorden aan de hand van artikel 9 van het
wetsontwerp. Zoodra een artikel ingevolge
deze bepaling door hem is aangewezen, ,,ham-
stert" men, wanneer men binnen een tij.dsver-
loop van een week een grootere hoeveelheid
daarvan insiaat, dan de normale wekelijksche
behoefte bedraagt. V66r dat een dergelijke
aanwijzing is bekendgemaakt, vormt het
insiaan van voorraden derhalve geen ham
steren'', zooals dat in dit wetsontwerp wordt
verboden.
DE VLUGHTEDNGEN VAN DE
SAINT-LOUIS.
Een oplossing gevonden.
Havas meldit uit Parijs, dat Frankrijk, Enge-
land, Belgie en Nederland tot overeenstem-
ming zijn gekomen inzake het verleenen van
asyl aan de vluchtelingen aan boord van de
Saint-Louis, die niet op Cuba aan land moch-
ten. De American Joint distribution commit
tee heeft een waarborgsom van 500 dollar per
persoon gestort, hetgeen een totaal van on-
geveer 700.000 gulden maakt; dit ter garan-
tie is, dat deze menschen niet ten laste van
de resp. schatkisten zullen komen.
Besioten is, dat Frankrijk, Belgie en Enge-
land ieder 250 vluchtelingen zullen opnemen,
terwijl Nederland 194 onderdak zal verleenen.
Zoodra de Saint-Louis te Southampton zal
komen zullen de contingenten verdeeld wor
den.
Men merkt verder op, dat van de 944 pas-
sagiers aan boord van de Saint-Louis reeds
700 toestemming hebben zich naar de Ver-
eenigde Staten te begeven, zoodat zij zich na
de bij' de immigratiebepalingen vastgestelden
tijd naar dit land zullen kunnen begeven.
DE VACATURE-VAN DER PUTT IN DE
TWEEDE KAMER.
De voorzitter van het centraal stembureau
heeft in de vacature, ontstaan door het ont-
slag nemen van den heer K. L. H. van der
Putt als lid! der Tweed® Kamer, tot lid van die
Kamer benoemd verklaard mr. K. L. C. M. L.
baron dfe Wijkerslooth de Weerdestein te
Utrecht.
door dagelijksche
behandeiing met
en dat zal beter zijn dan mets. Trouwens, ik
wordt dan toch lady Kendale en toinnenkort
gravin van,. Latcham, want de oude man gaat
hard achteruit." Ze lachte een gemeen lachje
van- laaghartig leedlvermaaik. ,,Op alle moge-
lijke manienen moet er haast achter het huwe-
lijk worden gezet; hij moet niet we ten wat
er gebeurd is voor het te laat is! Seymour!"
zij wachtte even en haalde ddep adem
„je vroeg me vanavond hoe i'k zoo gemeen kon j
zijn om die twee te laten flirten waar ik bij
stond? Je daoht, dat ik er niet om gaf! Ais
je eens wist hoe het me geergerd heeft; ik
werd er hijna gek van! Maar ik zal nu mijn
wraak hebben! Hiji wil me trouwen, omdat ik
geld heb, he? Me trouwen om zijn naam en
zijn huis te reddten. Seymour, geloof je niet,
dat ik rnijm. wraak zal hebben, als ik tegen i
hem zeggen kan: „Je hebt de dochter van
een oplichter getrouwd en ten slotte je dier-
baar huis toch niet gered!"
Seymour lachte zacht, sinister.
„Goed", zei hij. ,;Goed zoo! Diana, ik ben
trotsch op je! Ja, dat zal bet teste zijn. Er
Mijift wel iets uit de ruine van Latcham over j
en je zult gravin zijn! Je titel kan niemand
je afnemen! Ja, je hebt gel'ijk, trouw met
hem, zet haast achter het huwelijk. Ik zal
de boel tot zoolang drijvende houden. Hoeveel
geld heb je?"
,,Ik weet het niet. Er is iets op de bank,
geloof ik. Dat kan je krijgen. En dan heb
ik mijn juweelen nog. Hij. heeft me een paar
aardige cadeautjes gegeven, neem die maar!"
,,Dank je. Ik kan je vertrouwen, Diana.
Je hebt vanavond bewezen, dat je van het
goed.e soort bent. Kan je het volhouden?"
Zij, lachte. ,,Je zult het zien, Seymour, de
ged'achte aan mijn wraak, doet m-e bijna ver-
zoend raken met het verlies van ens geld. Als
jij dat kind van Latimer met haar bleeke ge-
zi'Cht maar overboord wou gooien."
,,,Houd je mond" zei hij boos, ,,ik zieg je
nog eens, dat de gedachte aan haar me alles
doet vergeten, wat ik verloren heb. Ons hu
welijk moet, evenals het jouwe, bespoedigd
worden. Als zij, eenmaal de mijne is, kan ik de
werald zonder vrees tegemoet treden. De ge
dachte, dat ik haar zou kunnen verliezen
maakt me gek gelk! Jij. hegrijpt dat niet
„Neen!" zei ze minachtend. „,Wat is er toch
aan haar dat ze zocwel jou -als Guy tot gek-
kem maakt."
,,Zwdjg!" zei hij woediend. ,,Je zuit haar
naam niet noemen verbonden met den zijne!
O beveling, mijn beveling!"
Ze lachte minachtend.
,,Ais je van plan bent te gaan rhapso-
diiieren, kan je beter weggaan", smaalde ze.
,,'t Is niet voor haar, dat ik je aanraad haar te
laten sohieten. Ik zal me over haar schrik
verheugen, wanneer ze merkt, dat de man
voor wien ze geintrigeerd heeft, niet de zoon
van een mibionair is maar van een faillieten
oplichter!"
Geintrigeerd herhaalde hij,, razend van
woede, „iik heb geintrigeerd?" herhaalde hij,,
razend van woede, ,,ik heb geintrigeerd om
haar te krijgen! O, je weet niet alles, Diana,
je weet met door welk een poel ik heb gewaad
am haar te winnen! Hoe ilk haar vader in
mijn maoht kreeg en haar aan handen en
voeten ,aan me heh gebonden! Hoe ik Maar
ach, je hegrijpt er toch niets van! Je hebt
geen hart."
,,Neen," stemde ze op ddep minachtenden
toon toe; ,,ik beb alleen een groot hevig ver-
langen naar wraak en ais ik die heb en
mijn titel dan ben ik tevreden. Maar ga
nu been Ik wil alleen zijn om te denken, O,
ik zie het gezicht van dien oudan graaf al en
van Guy, als ze de waarheid vememen! Lat
cham onder den bamer en de erfgenaam ge
trouwd met de dochter van een faillieten
vader! Seymour, ik zou mijn vooruitzicbten
diet willen ruilen, voor de jouwe, hoewel ik
geen hart bezit! Je mag je Lorrie Latimer
hebben, maar geef mij mijn kro-ontje en mijn
wraak! Goeden nacbt! Doe even dat roam
ddcht, -wil je?"
Daar ingevolge de gemaakte afspraak in
de R.K.S.P. de heer De Wijkerslooth alleen
voor den kieskring Utrecht als plaatsvervan-
ger zou optreden, terwijl de vacature-Van der
Putt igeldt voor den kieskring 's-Hertogen-
bosch, waarvoor het oud-Tweede Kamerbd Th.
F. M. Schaepman eerste plaatsvervanger is-,
kan worden aangenomen, dat de heer De
Wijkerslooth voor de benoeming zal bedanken
en dat de heer 'Schaepman in de vacature zal
worden benoemd veriklaard.
HET FENANCIEELE BELEID VAN
DE REGEERING.
Wij, lezen in de „N. R. Ort.:
Nadat de verschiUende departementen op 6
Mei j.l. in verband met het ontwerpen van de
begrooting voor 1940 hun voorstellen aan het
departement van financien hadden doen toe-
komen, is bepaald, dat zij zorg hebben te
dragen voor inzending van hun nadere nota's
naar aanleiding van iwat er sinds dien over de
diverse voorstellen is opgemerkt uiterbjk op 8
Juli e.k. Dit is het gebruikelijike procede bij
het opmaken van de rijksibegrooting.
Intusschen schijnt er aangaande de kwes-
ties, welke een rol speelden bij! het aftreden
van Minister De Wilde als minister van Finan
cien, nog een zeer special© inter-ministerieele
briefwisseling te zijn geopend.
De minister-president zou aan (verschii-
lende van) zijn mede-ministers verzocht heb
ben, om hem, los dus van de gebruikelijke
nota's, voor een bepaalden datum, een uiteen-
zetting en gegevens te doen toekomen, welke
hij; noodig acht om te kunnen nagaan of en in
hoeverre verwezenlijking van allerlei kost'bare
wenschen met een tactrijk en in zijn oogen
te verantwoorden financieel beleid samen zou
kunnen gaan.
In parlementairen kring hoorden wij 15
Juni als tijdstip noemen, waarop de antwoor-
den hij Dr. Colijn ihinnen zouden moeten zijn.
Dit wil echter nog geenszins zeggen, dat dan
ook al in de volgende week in het kabinet de
beslissing zal vallen over de vraag, of men
het onderling eens kan worden over de voor-
naajmste kiwesties betreffende den omzet van
de begrooting 1940.
Naar ons althans ter oore kwam, zou in den
Ministerraad afgesproken zijn, eerst na 22
Juni eenig definitief besluit dienaangaande te
nemen, zoodat men dus zou mogen verwach-
ten, dat er v66r dien datum, den dag waarop
Minister Colijn 70 jaar wordt, in elk geval
binnen het Kabinet geen botsing zou ontstaan.
Hieraan kan nog worden toegevoegd, dat,
gelijk wij van venschillende zijden uit het par-
lementaire kamp vemamen, de minister-presi
dent zich buitengewoon veel moeite geeft om te
probeeren onderling overeenstemming te be-
reiken' en aldus het uitbreken van een kabi-
netscrisis te voorkomen. Voorshands, schijnt
hiji het er op ,te willen aansturen, te bereiken,
dat het leven van het Kabinet ten minste tot
na het parlementaire zomerreces zal verlengd
worden.
In hoeverre 'zich intusschen moeilijkheden
met de Kamer zullen voordoen, is een tweede
vraag. Wel hoorden wiji, met betrekking tot
de kwestie-Oss nog verluiden, dat 'tot nu toe
in het Kabinet ten opzichte van het door
minister Goseling gevoerde beleid eensgezind-
heid zou hebben bestaan.
DE NEDERLANDSCHE ZOUTCONVENTIE
WEER VOOR EEN JAAR VERBINDEND
VERKLAARD.
De Nederlandsche Staatscourant van Dins-
dag bevat een ministerieele bes,chikking,
waarbij1 de Nederlandsche zoutconventie we-
derom voor den duur van een jaar algemeen
verbindend wordt verklaard.
Deze door een zestal zieders gesloten con-
ventie heeft tot inhoud 'n afzet-quoteregeling,
een prijsregeling en een aantal leverings- en
betalingsvoorwaarden.
Het belang van de conventie moet hierin
worden gezien, dat zij, in het afgeloopen jaar
een einde heeft kunnen maken aan den con-
De graaf en Guy hoorden Seymour het
raam sluiten en even later luistenden zij
naar zijn voetstappen, toen hij door de
gang naar zijn kamer liep. Toen zuchtte de
graaf diep en stond hevend op.
Latcham! Latcham is verloren!" kreunde
hij, terwijl hij vergat, dat hij, toen hij voor
Lorrie pleitte, tevreden ermee was geweest
het te verliezen.
,,Ja'zei Guy heesch. Latcham is ver
loren!"
„Maar jij bent gered!" riep de ouide man en
hij sloeg zijn armen om Guy's hals.
HOOFDSTUK XXIX.
Lady Farniham had Lorrie gezegd te gaan
slapen en ze had gehoorzaamd, maar in haar.
slaap kwarnen een menigte droomen. Nu
eens zat ze op het muurtje van de pastorie en
luisterde ze naar Guy, dan weer zag ze Gypsy
met Guy over de baan rennen; aldaar zag ze
Guy, steeds stond hij op den voorgrond. Dan
zag ze Seymour Melford weer voor haar
geest oprijzen, die met zijn eeuwig glimlachje
tusschen hen stapte en zijn armen uitstrekte,
alsof hij haar omhelzen wilde en op dit punt
van haar droomen werd ze rillend wakiker
met een kreet van angst en afschuw.
Lang voor de bel ging was ze klaar wakker
en het du.urde niet lang of ze wist weer wat
er gebeund was'. Seymour Melford was ge
komen. 'Haar tyran en meester was gekomen
om haar er aan te herinneren, dat zij nog
steeds aan hem toebehoorde en dat zij haar
deel van de afspraak, die ze terwille van haar
gestorven vader met hem had gemaakt, moest
houden. Zij Meedde zich langzaam aan en
met een verlangen naar eenzaamheid, zooals
ongelukldge menschen altijd hebben, ging ze
na&r beneden naar den tuin.
De morgenzon lokte de bloemen tot ontlui-
ken, de vogels zongen vroolijk in de boomen,
de geheele natuur scheen zich te verheugen,
over den vroolijken lentetijd en met een ver-
Spoedig weer opgewekt en gekalmeerd met
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
currentiestrijdweike in de eerste helf't van
1938, als gevolg- van het uiteenvallen van de
vroegere zoutconventie, in toenemende ma'te
leidde tot een ontwricniing van de zoutmarkt
en die uiteindelijk een door de huidige pro-
ductie- en afzetverhoudingen niet gemoti-
veerde vemietiging van een gedeelte van het
Nederlandsche productie-apparaat tengevolge
zou hebben gehad.
Evenals het vori,ge jaar zal de uitvoering
van de conventie worden opgedragen aan de
algemeene Zout-commissie, waarin naast het
meerendeel der zieders ook vertegenwoor-
digers van de afnemers en de arbeiders zitting
hebben. De taak van deze commissie zal o.a.
bestaan in het vaststellen van de prijzen van
de verschillende soorten zout.
In bovengenoemde beschikking zijn de over-
wegingen, welke tot de algemeene verbimdend-
verklaning hebben geleid, alsmede de ver
bindend verklaarde bepalingen, opgenomen.
Ten behoeve van belanghebbenden kan wor
den medegedeeld, dat deze beschikking ter
inzage ligt bij' alle Kamers van Koophandel.
AARDAPPELEXPORT NAAR
ZWITSERLAND.
Aangezien verbetering in den stand van het
mond- en klauwzeer is ingetreden in Neder
land, behoeven zendingen vroege aardajppelen
naar Zwitserland niet vergezeld te gaan van
eem verklaring van den veearts van de plaats
van herkomst, waarin staat vermeld, dat de
aardappelen van bedrijven afkomstdg zijn,
waar geen mond- en klauwzeer heerseht of
sinds 1 April 1938 geheerseht heeft, zooals
tot diusver werd vereischt voor zendingen
pootaardappelen. De wagens behoeven ook
niet onmiddellrjk v66r het inladen te worden
ontsmet. Handelsblad.
DE REIS VAN HET BRITSGHE
KON INK LIJK L PAAR.
Koning George van Engeland heeft presi
dent Roosevelt een telegram doen toekomen,
waarin hij zijn erkentelijkheid hetuigt voor de
vriendelijke ontvangst in de Ver. Staten.
In dit telegram herdenkt de koning de
vriendelijkheid en de hartelijkheid door de
Ver. iStaten betoond, „welke ons het hart
heeft geroerd".
Gewoonlijk gaan dergelijke telegrammen
van dankbetuiging via de geiwone diploma-
tieke kanalen. Het feit, dat de koning zqn
boodschap direct gericht heeft tot president
Roosevelt, wordt beschouwd als een onder-
streeping van den geest van onofficieele
vrlendschappelijkheid, waarmede de koning en
de koningin van Elngeland in de Ver. Staten
hij hun bezoek zijn omringd geweest.
Nu het bezoek van het Britsohe koninklijk
paar aan de Ver. Staten voorbij is, wijzen
politieke kringen te Washington en de pers
op het bij'zonder helang daarvan. De meeste
bladen en de algemeene meening getuigen,
dat tusschen het IBritsche rij'k en de Ver.
Staten voortaan gelijkheid van opvattingen
bestaat ten aanzien van hun houding jegens
de wereldproblemen en de beginselen, die ten
grondslag liggen aan de beschaving.
De afwezigheid van versterkdngen aan de
Canadeesche grens is een symbool voor de
vreed'zame betrekkingen tusschen Amerika en
Groot-Britannie. Men kan aannemen, dat de
Koning en de President particuliere bespre-
kingen hebben gevoerd, die zeer belangwek-
kend waren. Wanneer 24 senatoren en een
langen om van het huis weg te komen, waar
in zich de man bevond, die zij had beloofd te
trouwen, liep ze over het groote grasveld naar
de plek, waar het huis'je van den poortwach-
ter tusschen de eiken struiken stond. Daar
hoorde ze de ontbijttafel en met een zucht
keerde ze teru'g, toen ze plotseling een stap
achter zich hoorde en ze den man, waaraan
ze zoo'n hekel had, vlak bij haar zag.
,,Ik zag je van af het terras, lieveling", zei
hij, haar hand nemende. ,,Ben je iheter?" en
hij nam haar gelaat angstig op.
,,Ja, ja", zei Lorrie; ,,ik ben uitstekend in
orde, het het was niets. De kamer was
heet
„En ik kwam te onverwaeht!" viel hij haar
in de rede. „Het was dom en gedachteloos
van me. Je zdet nog bleek, lieveling. Wil je
me een arm geven?"
Zij sloeg het met een hoofd'beweging af.
,,Laat ons een paar minuten gaan zitten",
zei hij. ,,Het is zoo lang geleden, dat ik je
zag en ik heb zooveel te vertellen."
,,De bel voor het ontbijt is gegaan", zei ze,
maar toch ging ze zitten op een bank onder
de boomen.
,,Het ontbijt kan wachten", antwoordde hij.
Lorrie, kan je niet raden, waarom ik geko
men ben?"
,,Neen", antwoordde zij bijna onverstaan-
baar, met haar oogen op den grond gericht.
..Omdat ik niet lan'ger bij je vandaan kon
hlijiven, lieveling", ging hij voort. „Ik schijn
jaren van je gescheiden te zijn geweest en
en ik kon het niet langer verdragen, Lorrie,
heb medelijden met me, denk eens aan het
geen ik geleden heb. Je was bijna mijn vrouw
het is vreeselijik om den beker van het ge-
luk van je mond weggerukt te zien. En toen
moest ik heengaan en zoo langen tijd weg-
blijven, zoo lang! Lieveling, wil je me niet
langer laten wachten, wil je gauw mijn
vrouw worden, Lorrie?"
(Wordt vervolgd.)
o
J
