ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LORRIE
Ho, 9918
VRIJDAG 26 MEI 1939
79s Jaargang
9m Itsteyf csj
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
UZENSCHE
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij voor ui the taling fr. per post 5,60 per jaar -
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalinig.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIfiN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement teg en verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
WEGENS HET PINKSTERFEEST ZAL
A.S. MAANDAG GEEN NUMMER VAN
DIT BLAD VERSCHIJNEN.
EEN GIFT VAN H. M. DE KONINGIN
VOOR DE ARM EN VAN BKISSEL.
Bij geleg-enheid van haar officieel bezoek
aan Belgie iieeft H. M. Koningin Wilhelmina
den burgemeester van Brussel een gift van
30.000 franken doen toekomen voor de armen
van de stad.
DE BELGISCHE PERS OVER DE
SAMENWERKING VAN DE KLEINE
LANDEN.
©e Belgische pers die in de dagen voor en
tijdens het bezoek van Koningin Wilhelmina
buiteng-ewoon veel aandacht aan deze gebeur-
tenis heeft gew,ijd, en die de verslagen der
gebeurtenissen in grooten opmaak en met veel
foto's op de frontpagina's heeft gepubliceerd,
terwijl er tal van welkomstartikelen zijn ver-
sehenen, wijdt heden beschouwingen aan de
toespraken van Koning Leopold en Koningin
Wilhelmina aan het gala-diner gehouden.
Zoo scljrijft ,,Het Laatste Nieuws", dat
deze toespraken in-stemming -en diepen
weerklank zullen vinden omdat zij beantwoor-
den aan het algemeen gevoelen. Vooral wijst
het blad op de passages van de Ibeide rede-
voeringen, waarin gesproken wordt over de
taak van de kleine landen in dienst van den
-vrede. Het blad hoopt, dat de oproep, welke
van deze beide redevoeringen uibgaat, ook
buiten Belgische en Nederlandsche grenzen
•gehoor zal vinden.
GENERAAL SNIJDERS GAAT ACHTERFIT
De toestand van generaal Snijders gaat
langzaam achteruit. De krachten verminde-
ren, aoordat de patient tengevolge van zijn
hoogen leeftijd de uitputting niet te boven kan
komui.
DR. COIJJN WILDE KAB1NETSCRISIS
VERMIJDEN.
Uit anti-revolutionnairen kring schrijft men
naar aanleiding van het aftreden van minister
De Wilde aan De Rotterdammer:
„Men heeft gevraagd, of de minister-presi
dent en de afgetreden minister van financien
het in het financieele vraagstuk niet meer met
elkander eens waren. Lezing van het officieele
communique kan doen zien, dat er zakelijk
geen verschil is. Ook aan dr. Colijn staat een
budget in evenwicht voor 1940 voor oogen.
Intusschen moet er rekening mee gehouden
worden, dat de positie van den minister-presi
dent om allerlei redenen op 'n gegeven oogen
blik iets anders kon zijn dan van den heen-
geganen bewindsman. Een algemeene kabi-
netscrisis was onder andere niet gewenscht
aan den vooravond van het bezoek van H. M.
de Koningin aan Belgie, waarbij de minister
van buitenalndsche zaken Haar vergezellen
zal.
Hoe weinig verschil er is tusschen de beide
ambtgenooten kan wel het best hieruit blij-
ken, dat, naar wij meenen te weten, de voor-
zitter van den Raad van Ministers slechts
hewiliigd heeft in eenig respijt voor de betrok-
ken ministers. Hun is als het ware daarin
een laatste gelegenheid geboden om zich te
bezinnen en te toonen, dat zij alsnog binnen
niet te langen termijn bereid zijn, nieuwe uit-
gaven door besparingen te compenseeren, zoo-
als in 1938 als kabinetspolitiek was aanvaard.
Bit is als het ware een uiterste poging om het
allerergste: een volkomen kabinetscrisis te
voorkomen, die naar wij vreezen niet
uitDlijven zal, indien enkelen halsstarrig willen
felgven gaan in een richting, die niet is in
Door CHARLES GAR VICE.
62) Vervolg.
,,Je gaat zeker weer naar dien man toe?"
vroeg ze.
„Ja," zei Guy zorgeloos, „ik heb een won-
derlijk soort genegenheid voor onzen vriend
opgevat en ik ga morgenochtend weer naar
hem toe."
„In dat geval," zei Diana bedaard, „zal
joUiW bezoek wel voldoende zijn en is het niet
noodig dat Lorrie gaat. Als Guy met u mee-
gaat, lady Collop, kan Lorrie zeker wel met
mij boodschappen doen, nietwaar?"
Zeker," zei lady Collop onmiddellijk.
Dolores zal heel blij zijn als ze zich nuttig
kan maken."
,,Ik zal heel blij zijn", zei Lorrie plichtmatig.
Eoo gebeurde het, dat Lorrie met Diana in
de auto opgesloten werd en van winkel naar
winkel meegesleurd werd, terwijl de jonge
dame zij, satijn en fijn linnen kocht voor haar
aanstaand huwelij-k met Guy.
Drie uur lang moest ze het aanzien, dat de
moede en geduldige winkelbedienden vlogen
voor de trotsche, gebiedende schoonheid, die
er niets in zag, om iemand naar het andere
einde van en groote zaak te sturen voor de
een of andere futiliteit, die ze tien tegen een
zou weigeren te koopen als ze haar werd
gebracht.
„In ieder geval is dit een goede oefening
veor je," zei ze tegen Lorrie, toen ze naar
Manchester Square terugreden. ,Je zult toch
zeker binnenkort wel met Seymour trouwen?"
„Nog in langen tijd niet," zei ze bedaard.
,,-Neen? Is dat niet erg riskant?" ant
woordde Diana, terwijl ze haar strak aan-
keek.
overeenstemming met het streven naar een
sluitend budget.
- Wat dat beteekent, wordt duidelijk, als men
de Millioenennota van September 1938 raad-
pieegt en rekening houdt met wat 1939 extra
heeft gevraagd en 1940 en 1941 nog vragen
zullen. Zelfs een zeer globale becijfering
brengt tot een totaal tekort van meer dan 2
c;jfers, dat vermoedelijk niet eens verdwijnt
als we de nog onbekende opbrengst van de
belastingplannen in rekening brengen. Daar-
naast komen dan nog de kapitaalsuitgaven
waarvoor mettertijd geleend zal worden, en
die ook weer voor tientallen jaren vaste las-
ten op ons budget zullen leggen. Maar nog-
maals: we hopen, dat een crisis zal kunnen
uitbhpven en overeenstemming alsnog zal wor
den verkregen. De door den minister-president
geboden kans daartoe ga niet onbenut of on-
voldoende benut voorbij".
VALSCHE BANKBILJETTEN IN OMLOOP.
Daaromtrent wordt nader gemeld:
De Nederlandsche Bank N.V. te Amster
dam geeft kennis, dat te Groningen en ook
in een enkele andere plaats eenige valsche
bsnkbiljetten van f 10 van het laatste model
zijn voorgekomen.
Bij eenige oplettendheid is de namaak vrij
gemakkelijk te herkennen. De blauwe druk
is belangrijk waziger en onscherper dan bij
de echte biljetten, hetgeen sterk tot uitdruk-
king komt bij den bovenrand en de woorden
,,De Nederlandsche Bank". De pet van den
,,ouden man" is vlak inplaats van geplooid.
terwijl de baard duidelijk is afgedrukt.
De voorgekomen exemplaren dragen de
serieaanduiding NX 071529 en den datum
4 April 1938. Verwacht kan worden, dat,
althans eenige verdere exemplaren dezelfde
serieaanduiding en datum zullen dragen,
maar voor herkenning mag hierop toch niet
mtsluitend worden afgegaan.
De rozetten van paarse en groene banden
(links en rechts naast den datum) zijn onrus-
tig door de te breede en niet passende witte
zoomen tusschen het paars en het groen.
De letters van de strafbepaling zijn sterk
geschonden en ten deele onleesbaar.
Op den achterkant is ter plaatse van het
witte vak een watermerk-imitatie aange-
bracht, welke aan de achterzijde bezien te
sterk naar voren komt en bij doorzicht als
een donker beeld verschijnt.
Het papier voelt dik en zacht aan.
Indien een dergelijk biljet wordt aangebo-
aen, dient daarvan onmiddellijk aan de politie
kennis te worden gegeven, zoo mogelijk onder
aanwijzing van den aanbieder.
DE ONDER DE WAPENEN GEROEPEN
WERKLOCKZE KOSTWINNERS.
De minister van Sociale Zaken heeft aan
de gemeentebesturen een circulaire gezonden
betreffende de steunverleening aan plaatsver-
vangers van onder de wapens geroepen
dienstplichtigen, plaatsvervangers die als
kostwinners in de steunverleening waren op-
genomen.
'Hieraan is het volgende ontleend:
De steunuit-keering aan het gezin van den
kostwinner-plaatsvervanger zal op denzelfden
grondslag gerekend blijven, alsof de kostwin-
ner als geheel werklooze in het gezin aanwe-
zig ware: er vindt dus geen aftrek plaats
welke dan ook als gevolg van zijn afwe-
zigheid uit het gezin. Dit impliceert, dat de
verstrekking van goedkoope levensmiddelen,
B-steun en deelneming aan de spaarregeling
op dezelfde wijze blijven doorloopen als vddr-
dat de kostwinner als plaatsvervanger op-
trad.
Mocht een gedeeltelijk werklooze als plaats
vervanger worden aangewezen, dan kan aan
diens gezin, boven wat het zou hebben ont-
vangen, als het een geheel werklooze betrof,
een bijslag worden uitbetaald, gelijk aan dat
deel van het loon, dat in de week van zijn in
diensttreding bij de bepaling van zijn steun-
bedrag zou zijn vrijgelaten.
Niet als inkomsten van het gezin zal wor
den beschouwd de normale soldij, die de kost
winner-plaatsvervanger ontvangt; deze zal
'bij de berekening van de steunuitkeering ge
heel buiten beschouwing worden gelaten.
Wi&l als inkomsten van het gezin zullen
worden beschouwd:
a. een derde deel van de militaire jaar-
wedde van den kostwinner-plaatsvervanger,
zoo deze een onderofficiers- of hoogeren rang
-bekleedt;
b. zijn militaire extra-inkomsten, zoo hij
een onderofficiers- of hoogeren rang be
kleedt, na aftrek van 25 cents per dag, wel
ke hij geniet boven zijn jaarwedde;
c. de vergoeding voor inkwartiering, in
dien hij bij zijn eigen gezin is ingekwartierd.
Deze inkomsten moeten geheel op het
steunbedrag in mindering worden gebracht.
WERKLOOSIIEIDSVERZEKERING.
De Hooge Raad van Arbeid heeft, meldt het
,,Handelsblad op Zaterdag j.l. zijn vijftigste
vergadering gehouden, onder leiding van zijn
voorzitter, prof. mr. P. J. M. Aalberse.
De Raad heeft zijn auvies vastgesteld met
betrekking tot het vocrontwerp betreffende
wettelijke regelen inzake de verzekering tegen
geldelijke gevolgen van werkloosheid. De Raad
heeft zich daarbij eerst eenstemmig uitge-
sproken voor een wettelijke regeling van ver-
plichte werkloosheidsverzekering, doch ver-
klaarde zich in groote rneerderheid tegen het
betrekken van de kleine zelfstan-digen bij deze
verzekering, waarbij eenige leden het voorbe-
houd maakten, dat in de toekomst de moge-
lijkheid daartoe moet worden geopend.
Vervolgens sprak -de Raad zich in over-
groote rneerderheid -uit voor een verdeeling
van de lasten tusschen werkgevers, werk-
nemers en overheid. Over den vorm der over-
heidsbijdrage bestond verschil van meening.
Terwijl sommige leden de verdeeling der laster
aldus zouden wenschen, dat werkgevers,
werknemers en overheid ieder een derde be-
talen, stond een aantal andere leden op het
standpunt, dat de overheid eerst een bijdrage
moet geven, wanneer de kosten van de ver
zekering een bepaalde grens overschrijden,
weer andere leden waren van meening, dat de
overheid steeds een dorde van de premies
behoort te betalen, en daamaast boven een
bepaalde grens bijdraagt.
Eenstemmig was de Raaci van oordeel, dat
het voorontwerp terecht de mogelijkheid open-
laat, dat de nelft van de premie, voor zoover
gedragen door het bedrijfsleven, door de werk
gevers op de arbeiders kan worden verhaald.
Een rneerderheid van den Raad sprak zich
er voor uit, dat in de wet een maximum wordt
opgenomen voor den op het bedrijfsleven te
leggen last. Terwijl een deel dezer leden hier-
bij dacht aan een uniform maximum voor het
geheele bedrijfsleven, wenschten andere leden
voor de onderscheidene bedrijfstakken te dif-
ferentieeren.
Ten aanzien van de kosten sprak de Raad
als zijn overtuiging uit, dat deze belangrijk
giooter zullen zijn dan uit de Memorie van
Toelichting zou kunnen worden opgemaakt.
De rneerderheid van den Raad was boven-
dien van oordeel, dat de regeling van het
voorontwerp, waarbij in ieder bedrijf, hetzq
de bedrijfsraad, dan wel de bedrijfsvereeni-
ging (c.q. de algemeene bedrijf svereeniging
naast het rijksorgaan met de uitvoering wordt
belast, ,n het algemeen aanvaardbaar is, zij
het dat het ontwerp op eenige punten aan'
vulling behoeft. Het dient naar de meening
der rneerderheid in de wet te worden vast-
gelegd, dat de verschillende 'plaatselijke
organen bevoegd zijn een zekere samenwer-
king tot stand te brengen.
De rneerderheid stond tevens op het stand
punt, dat het op den grondslag van het ont
werp niet mogelijk is, een wettelijke verplich-
ting voor de bedrijfsorganen in het vooront
werp op te nemen om de vakorganisaties met
een deel der uitvoering te belasten.
Een deel der rneerderheid zou een derge-
lijke bevoegdheid ook niet wenschelijk achten.
De rneerderheid van den Raad stelde voor de
bevoegdheid van de bedrijfsorganen om zulks
te doen, uitdrukkeJijk in het ontwerp op te
nemen. Andere leden stelden hiertegenover,
dat dit volkomen overbodig is, omdat men in
de practij-k vol-ledige vrijheid heeft naar be-
vind van zaken dit onderwerp in de reglemen
ten te regelen.
De vergaaering werd bijgewoond door den
minister van Sociale Zaken.
REGELING VOOR HET STEMMEN
DOOR TEWF.RKGESTELDEN.
De minister van sociale zaken heeft aan
de inspecties der werkverschaffing 'n rond-
schrijven gericht, waarin hij de aandacht ves-
tigt op de regeling voor tewerkgestelden die
hun stemplicht moeten vervullen. Zij luidt
als volgt:
a. Voor zoover de werkverschaffing ligt in
de gemeente, waar de tewerkgestelden hun
stemplicht moeten vervullen, vangen de werk-
zaamheden op den dag van de stemming aan
uiterlijk om 10 uur v.m. Vergoed worden
twee uren, berekend naar de voor die gemeente
gel den loonnorm(en).
b. Indien de werkverschaffing buiten de
gemeente ligt en de arbeiders elken dag op
en neer gaan, wordt door de inspectie in over-
leg met het gemeentebestuur in elk voorko-
mend geval vastgesteld, hoe laat de arbeiders
op den dag der verkiezing uiterlijk op het
werk moeten zijn. Slechts het aantal verzuim-
uren, door de inspectie bepaald, mag worden
vergoed en wel op de basis van de voor de
gemeente geldende loonnorm(en).
BIJZONDER SPOORWEGTARIEF VOOR
PADVINDERS.
Tusschen de Nederlandsche Spoorwegen en
het nationale hoofdkwartier van de Neder
landsche Padvinders is een overeenkomst ge-
sloten, waarbij een speciaal tarief is vastge
steld voor padvinders. Dezen zullen voortaan
ook in kleine groepen van tenminste zes leden
kunnen reizen tegen het tarief voor kinder-
gezelschappen. Ook de padvindsters zijn
in de getroffen regeling opgenomen. Van-
wege de padvindersbeweging is aan de Spoor
wegen een minimum aantal km's gegaran-
deerd, door de padvinders in den loop van een
jaar te reizen.
„Riskant?" vroeg Lorrie.
,,Ja. De beste mannen zijn onbetrouwbaar,
je kunt niet van ze opaan. Seymour mocht
'Sens van idee veranderen."
,,Dat risico durf ik wel loopen," zei Lorrie,
nog steeds even bedaard. Als je broer Sey
mour van idee verandert, hoeft hij het maar
te zeggen."
,,Och, het is een zaak, waarin ik me niet
mengen wil, en ik wil er ook niets mee te
doen hebben," zei Diana geeuwend, ,,dat moe
ten jullie samen uitmaken. Ik veronderstel
dat jullie elkaar nu en dan schrijven?" voeg-
de zij er met onverstoorbare kalmte aan toe.
,,Ja," zei Lorrie koud. ,,Hij schrijft me."
.Schrijven is vervelend," zei Diana kwij-
nend, „en mannen zijn zoo precies. Guy ten
minste wel; hij verwacht, dat ik hem iederen
dag schrijf, als we niet bij elkaar zijn."
De lunch stond al op tafel toen ze thuis-
kwamen. Guy leunde met een doodelijk ver-
veeld gezicht tegen densohoorsteenmantel,
hetgeen niet te verwonderen was, daar lady
Collop hem gruwelijk had geergerd.
»Waar zijn jullie in 's hemelsnaam ge-
weest?" zei hij, terwijl hij op zijn horloge
keek en Lorrie aansprak, die er bleek en moe
uitzag.
„Boodschappen doen, dwaze jongen," zei
Diana, terwijl ze haar hand streelend op zijn
arm legde.
,,A1 dien tijd boodschappen gedaan! Je
zult die ongelukkige winkelbedienden den
dood op het lijf gejaagd hebben, om over
jullie zelf nog maar niet te spreken. Jij ziet
er moe genoeg uit" en hij knikte tegen Lorrie.
Lorrie ziet er altijd moe uit," eonstateer-
de Diana koel, ,,zoo is haar gezicht nu een-
maal."
,,Ja, dat is de natuur van het beestje, zoo-
als de spullebaas zei," stemde Lorrie luchtig
toe. ,,En, ben je naar het ziekenhuis ge"
weest?"
,,Ja, glimlachte hij, en het resultaat was
nagenoeg hetzelfde. Maar toch sprak hij
■vandaag."
,,Ja?" vroeg ze.
,,Ja, hij vroeg me, waarom jij niet gekomen
was."
„Ik? Dat is al een stap vooruit, nietwaar?
Als lady Collop me vamEtriddag niet noodig
heeft, zal ik even naar hem toegaan."
,,Je kunt beter naar bed gaan en uitrus-
ten, zei hij, bijna ruw, hoewel zijn oogen niet
hard stonden, toen ze op het lieve, teere ge-
zichtje bleven rusten.
Vindt u, dat Dolores er niet goed uit ziet,
lord Kendale," zei lady Collop, toen Lorrie de
'kamer uit was.
"Of ik", antwoordde hij. „Natuurlijk vind
ik dat. Ik meen, dat iedereen dat wel kan
zien. Je hebt haar uitgeput vanmorgen" en
hij keek Diana verwijtend aan.
,,Nonsens!" antwoordde zij op haar lang-
zame manier, Lorrie is tweemaal zoo sterk
als ik en ze heeft zich reusaehtig geamu-
seerd."
,,Daar ziet ze naar uit," spotte hij.
..Misschien zou het haar toch goed doen om
bij lady Parnham te gaan logeeren", merkte
lady Collop op, terwijl ze Diana vragend
aanzag.
„Bij lady Farnham?" vroeg Guy.
„Lady Farnham was zoo vriendelijk om te
vragen of wij met u beiden mee wilden terug-
komen en ik wilde het al aannemen voor mij
en voor Dolores, maar toen zei die lieve juf-
frouw Melford, dat zij er zeker van was, dat
Dolores niet graag zou gaan."
„Hebt u het haar gevraagd?" informeerde
bij.
■Nee nee," zei lady Collop. „Juffrouw
Melford dacht, dat ik beter kon zwijgen over
de uitnoodiging."
.Maar mijn hemel!" zei hij woedend. „Ziet
u, dan niet, dat ze ziek is en naar verandering
verlangt, lady Collop? Ik zou hebben ge-
dacht, dat iedereen dat duidelijk kon zien!
Neemt u de invitatie toch aan."
ENGELSOHE KONING SPREEKT TOT
OUDE EN NIEUWE WERELD.
Het Engelsche Koningspaar is Woensdag
om half elf 's ochtends in Winnipeg aange-
komen, alwaar Koning George des avonds zijn
groote radiorede heeft gehouden tot het
Britsche rijk.
Wij spreken dikwijls, aldus de Koning, vol-
gens het Handelsblad, van de oude en de
nieuwe wereld en het is een van de igrootste
verdiensten van het Britsche rijk, dat het als
schakel optreedt om de twee met elkaar in
overeenstemming te brengen. Gedurende
langen tijd in de geschiedenis was het de
geest van Europa, die den pas aangaf en de
doeleinden van den vooruitgang in de wereld
vaststelde, doch dit getij van inspiratie stroomt
niet meer zooals in voorbije dagen.
De christelijke beschaving van Europa
wordt thans ernstig aangetast en van binnen
uit belaagd. Wij trachten de maatstaven er-
van te doen herleven, ofschoon deze taak
lang is en moeilijk.
Azie eveneens verandert snel en zijn geest
is diep gesohokt. Is dit niet een oogenblik,
waarop de oude wereld op haar beurt voor
hoop en leiding moet opzien naar hetgeen de
nieuwe wereld heeft tot stand gebracht?
Een voorbeeld in het bijzonder kan Noord-
„Ik weet zeker, dat Lorrie geen zin heeft
om te gaan," viel Diana haastig in de rede.
„Ze heeft me al ontelbare keeren gezegd, dat
ze alleen maar met rust gelaten wil worden.
Ze houdt zooveel van eenzaamheid, ziet u,
sinds den dood van haar vader."
..Flauwe nonsens!" antwoordde hij nijdig.
,,Ze teert hier weg neem me niet kwalijk,
lady Collop, ik wilde niet onbeleefd zijn, maar
Lorrie is een meisje, dat evenmin buiten ver
andering en menschen kan leven, als een
bloem zonder zonlicht."
,,Je schijnt buitengewoon op de hoogte te
zijn met Lorrie's temperament," merkte
Diana koel op, terwijl ze achterdochtig naar
zijn opgewonden gelaat keek.
,,0 zei hij stamelend, met neergeslagen
oogen. ,,Ik spreek in het algemeen. Ze is
een jong meisje
Maar op dat oogenblik kwam Lorrie weer
binnen en natuurlijk zwegen ze plotseling alle
drie.
Heeft u met zijn drieen ruzie gehad of
heeft lord Kendale geweigerd een bijdrage te
geven voor de a.s. bazar, lady Collop?" vroeg
ze, terwijl ze aan tafel ging zitten.
„Zou je met me mee willen om bij lady
Farnham te gaan logeeren, Dolores?" zei
lady Collop, terwijl ze als alle domme men
schen met de deur in huis viel.
„0", riep ze uit, maar toen sloeg ze haar
oogen neer; hadden ze over haar ruzie ge-
maakt ,,Neen, dank u," zei ze.
„Ik was er zeker van, dat Lorrie dit zou
zeggen," zei Diana lief, maar met slecht ver-
holen opluchting. ,,Je zoudt veel liever stil
thuis blijven, nietwaar lieveling."
"Onzm, viel Guy in de rede, voor ze kon
antwoorden. ,,Kom Lorrie, wees geen hypo-
criet. iSpreek de waarheid en laat ze alle-
maal naar de ik bedoel want lady Col
lop schrok op „zeg eerlijk, dat je dolblij
bent met het verzetje."
'Lorrie keek over de tafel naar het mooie
gezichtje met den valschen glimlach en de
Amerika den anderen deelen der wereld
geven. Het rasgenbewustzijn kan een gevaar-
lijke en ontbindende kracht zijn, doch de En-
gelschen en Franschen hebben in Canada
laten zien, dat zij de trots en de kenmerken-
de cultuur, waartoe het ras inspireert, kun
nen behouden, terwijl zij zich nochtans ver-
mochten aaneen te sluiten om samen grootere
vrijheid en veiligheid tot stand te brengen,
dan elk hunner alleen zou hebben kunnen be-
reiken. N
Dit is echter niet het eenige voorbeeld uit
de geschiedenis van het Amerikaansche we-
relddeel, vervolgde de koning. Canada en de
Vereenigde Staten hebben in de afgeloopen
honderd jaren diepgaande verschillen van
doelstelling en belang moeten overbruggen,
doch nooit is een van die geschillen door ge-
weld of door bedreiging opgelost. Niemand
zal, Gode zij dank, ooit weer op de gedachte
komen van zulk een opgedwongen regeling
tusschen de volken van mijn rijk en dat der
Vereenigde Staten. Daar deze rijken de zelf-
de idealen nastreven.
Niet in macht en rijkdom alleen, noch in
heerschappij over andere volken, ligt de ware
grootheid van een rijk. Deze zaken zijn slechts
het middel, niet het doel of het uiteindelijk
ideaal. Dit uiteindelijk ideaal is vrijheid,
rechtvaardigheid en vrede in gelijke mate voor
alien, genoten in veiligheid tegen een aanval
van buiten of van binnen.
De Koning besloot met een specialen groet
aan de jongeren onder zijn toehoorders.
Ik weet, zoo zei hij, wij leven in donkere
tijden, maar dat mag geen reden zijn om den
moed te verliezen. Het leven is een groot
avontuur en elk uwer kan een pionier zijn,
die den weg baant naar een betere toekomst!
EEN ANTWOORD OP HET VERDRAG
VAN BERLIJN.
De correspondent der N. R. Crt. te Geneve
meldde, dat de redevoeringen van Lord Hali
fax en Bonnet in de openbare bijeenkomst van
den Volkenbondsraad, natuurlijk het onder
werp van alle besprekingen in het Volken-
tondspaleis vormden.
Over het algemeen was men van oordeel,
dat de Engelsch en Fransche regeering aldus
een eerste antwoord op het Woensdag te Ber-
hjn gesloten Duitsch-Italiaansche verdrag
hebben willen geven. Lord Halifax en Bonnet
wilden blijkbaar nogmaals te kennen geven,
dat Engeland en Frankrijk weerstand zullen
bieden aan iedere verdere poging om geschil
len door de methode van geweld op te lossen.
Sommigen gaan in hun oordeel over de be-
teekenis van de redevoeringen nog verder en
willen hierin zien, dat de toetredin.g van
Sowjet-Rusland tot het door Engeland en
Frankrijk gevormde vredesfront tegen aanval-
len, reeds verzekerd zou zijn.
Net is echter moeilijk eenige aanwijzing van
dezen aard in de redevoeringen te zien. Dit
neenu niet weg, dat men Woensdagavond in
Volkenbondskringen vrij algemeen overtuigd
is, dat de Britsche regeering Donderdag inder-
daad onder den indruk van het verdrag van
Berlijn zoo groote concessies aan het stand
punt der Sowjet- regeering heeft gedaan, dat
een positieve afioop der Britsch-Russische
onderhandelingen met groote waarschijnlijk-
heid te verwachten zal zijn. Dit toegeven van
Engelsche zijde aan de Russische verlangens
zal dan het werkelijke antwoord op Berlijn
zijn, nadat Halifax en Bonnet gisteren het
e voorloopige antwoord er op gegeven
hebben.
Hun redevoeringen trokken verder nog in
andei opzicht de aandacht. Van Duitsche en
Italiaansche zijde werd reeds terstond de vraag
gesteld, of de kleine staten, die in een even-
tueelen oorlog neutraal willen blijven, thans
nog wel lid van den Volkenbond kunnen blij
ven nu de Britsche en Fransche regeering den
Volkenbond in hun onderhandelingen hebben
betrokken. Het schijnt echter, dat zelfs de
Scancunaviers. die op dit punt toch heel ge-
wensch om Diana Melford dwars te zitten
maakte zich van haar meester.
,,Als het me zoo plechtig wordt gevraagd"
antwoordde ze luchtig, ,,dan moet ik eerlijk
zeggen, dat ik graag zal gaan".
,,Natuurlijk. zei hij triomfantelijk, ,,en
voor je weer van gedachten kunt veranderen,
zal ik aan lady Farnham schrijven op hoeveel
personen ze kan rekenenl" en liij ,ging regel-
recht naar de schrijf tafel zonder op de woede
te letten, die in de oogen van zijn mooie ver-
loofde te lezen was.
Daar zij voorzag, dat een middag in het ge-
zelschap van Diana onder de huidige omstan-
d'.gheden nog onaangenamer zijn dan gewoon-
lijk, vroeg Lorrie verlof om naar het zieken
huis te gaan en een half uur nadat Guy naar
zijn club ws vertrokken, ging ze op weg.
,,Hij is veel beter vandaag, juffrouw", zei
de verpleegster, toen Lorrie de zaal binnen-
kwam, ,,en hij heeft aan mylord naar u ge
vraagd."
,,Dat heb ik gehoord," zei Lorrie en ze ging
bij het bed zitten.
Het gezicht van den man kreeg een kleur-
tje, toen hij haar zag. Hij keek haar met
zijn schitterende, diepliggende oogen een paar
minuten zwijgend aan, toen zei hij zwakjes:
,,U bent dus toch teruggekomen, juf
frouw?"
,,Ja," zei Lorrie, ,,ik hoop dat je het niet
erg vindt."
„Neen juffrouw, ik ben u dankbaar. Ik
ik wou u graag spreken en ik vroeg lord
hij wachtte even en fluisterde, alsof hij den
naam liever niet uitsprak ,,lord Kendale
om u dat te zeggen."
,,'Dat iieeft hij gedaan," zei Lorrie.
,,Wilt u mij uiw naam zeggen, juffrouw?"
,,Ik heet Latimer," antwoordde ze, "Dolo
res Latimer. Ken je me? Ik bedoel had
je me wel eens gezien voor gisteren?"
Leverick keek haar niet aan en plukte aan
zijn dekens.
Wo rd t vervolgd
