ALGEMEEN NIEUWS- EN AOVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-YLAANDEREN
Steradent
lorrie
No. 9899
mm:
P#/;:
liiiiiiiitll
WOENSDAG 12 APRIL 1939
79e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
Dr. A.
STAVERMAN
EEHSTE BLAD
Altijd
Krachtige
Werkloosheids
bestrijding1
Verbetering
bestaansvoorwaarden
Middenstand
n Welvarend platteland!
STEMT:
No. 1 van lijst
NEUZENSCHE
r»V>T?T.T«. tvt-t oco A B»I K «B« '51
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
EEN OPENLUClHT KERKDIENST OP DEN
DAM TE AMSTERDAM.
Door samenwerking van vrijwel alle pro-
testantsche kerk-genootschapipen en oh-riste-
Iijke gemeent-en te Amsterdam is Zondag-
morgen als inzet van het P-aaschfeest een
plechtige liturgische d-ienst gehouden op den
Dam. Ongeveer tienduizen-d personen waren
op dezen mooien lente-ochtend op het plein
samengekomen om de indru-kwekkende en
voor ons land unieke pleehtigheid mede te
maken.
O.m. werd gezamenlijk gezongen bet
Paaschhed ..Daar juicht een toon, daar klinkt
een stem", begelei-d door het carillon van het
koninklijk paleis, dat bespeeld werd door den
beiaardier J. Vincent en het muziekcorps van
het Leger des Heils, onder leiding van majoor
Claeys. De apostolische geloofsbelijdenis werd
uitgesproken door Ds. R. Dijkstra, Hervormd
predikant. Nadat nog enkele liederen waren
gezongen, bad de Geref. predikant Ds. Y. van
der Zee het ,,Onze Vader". Na het zingen van
Psalm 72 vers 11 sprak de commandant van
het Leger des Heils de heer Bouwe Vlas den
ze-gen uit.
LANDELIJKE DEMON STRATIE VAN
N.V.V. EN SjD.A.P.
De Maandag door het N.V.V. en de S.D.A.P.
in Den Haag georganiseerde nationale de
monstrate voor werk en welvaart is een der
best geslaagde betoogingen van dezen aard
geworden. Extratrein-en en autobussen hadden
tienduizenden naar de residentie vervoerd,
terwijl ook groote groepen per rijwiel of
trams arriveerden, welke daar alle in bet
Zmderpark bijeenkwamen. Te 12 uur opende
de heer C. Woudenbeng de betooging, waama
zan-g volgd-e van „De Haagsehe Volksstem" en
declamatie van J. Sternheim. Verder werd
het woord gevoerd door den heer E. Kupers
van het N.V.V., terwrjl laatste spreker was de
heer Koos Vorrink, voorzitter van de S.D.A.P.
Tenslotte trokken de betoogers in 2 lange
stoeten door verschillende straten der resi
dentie.
BEPALINGEN BETREFFENDE
INKWARTIERING, ENZ.
Staatsblad no. 583 bevat het Kon. besluit
April, houdende machtiging op den
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0 20.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de ftitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
van 10
opperbe vel-hebber van land- en zeemacht be-
doeld in a-rti-kel 33 van de wet van 14 Sep
tember 1866 (Staatsblad no. 138), nopens
bepalingen betrekkelij-Jc de inkwartieringen en
het onderhoud van het krijgsvolk, en de trans-
porten en leverantien voor legers of vestin-
gen gevorderd. Daarbij is bepaa-ld:
Artikel 1. De opperbevelhebber van land-
en zeemacht wcrdt door ons -gemachtigd voor
zoov-er betreft de landstreek, waar zich af-
deel-ingen van zee- en landmacht bevinden
behoudens echter voor die afdeelimgen, welke
organiek zijn bestemd voor de bezettin-g van
linien, stellingen en sterkten om op zoo-
danuge wijze in de behoeften van inkwartie-
ring, onderhoud, transporten en leverantien
van allerlei aard (ook aan paarden, rund- en
ander vee) te voorzien of door zijne onder-
geschikten te doen voorzien, als hem, op zijne
veran-twoordelij-kheid, het meest geraden voor-
komt, hetzij door het benoodigde, na eene
voorafgaande vordering van zijnentwege, te
doen verstrekken, of in dringend'e omstandig-
heden, zonder voorafgaande vordering door
zijne ondergesehikten in gebruik of in eigen-
dom te doen nemen, hetzij door goedkeurin°-
van hetgeen te dien opiziohte, zonder zijn last,
in het vbelang v'an den krijgsdienst is verricht.
Artikel 2. Gelijke machtiging als boven
wordt verleend aan den commandant eener
lime, vesting of sterkte, doch alleen voor zoo
yer betreft het terrein in het gebied van de
iinie, stelling of sterkte, waarover de staat
van oorlog of van heieg zich zal uitstrekken.
DE WERELD IN SPANNING.
De reflex op Italies onverhoedschen aan-
val op Albanie .is, s-chrijft de N. R. Crt., toch
sterker dan zich aanvankelijik liet aanzien.
Scheen het Zaterdiag nog, alsof men zich in
Engeland' bij de uitgemaakte zaak zou neer-
laggen en alsof Chamberlain de Paas-chdagen
in het Noorden zou blijven, Zondag is er in-
eens te Londen en Parijis een geweidige diplo-
matieke nervositiet aan den dag getreden en
Chamberlain is ihaastig naar Londen terug-
gekeerd om daar Maandag den kabinetsraad
bij te wonen.
Men beeft ons niet rechtstreeksch onthuld,
wat de oorzaak is geweest van de nervosdteit
doch uit de berichten van Londen kan men
aannemen, dat deze in de eerste plaats de
positie van riekenland en met name van het
eiland Korfoe betrof. Korfoe ligt net voor de
Zuidpunt van Albanie. Kunnen d'e ItaJianen
door het bezit van Saseno en Otranto den toe-
gang tot de Adriatische Zee sluiten, een an-
dere maritieme mogendhead:, welke Korfoe als
basis zou bezitten, zou op haar beurt den
Italianen den in- en uitgang van de Adriati
sche Zee aanzienlijk kunnen bemoeilijiken.
Vandaar dat de vrees sdhijnt te zijn gerezen,
dat de Italianen bij wijze van voorzorgsmaat-
regel Korfoe en de bijbehoorende eilanden zou-
den bezetten.
Het was Dinsdagochtend nog niiet zeker, of
Griekenland Engelands hulp had ingeroepen
doch het soheen wel zeker, dat Engeland een
waakzaam oog hield op Korfoe en dat de on-
verwachte vlootbeweginigen in de Middel-
landsche Zee daarmee verband hielden. Kor
foe beschikt over eein goede oorlogshaven,
welke de Albaneesche kustplaatsen missen.
Als nuen spreekt van de vrees voor een be
zetting van Korfoe door de Italianen, moet
men^ niet vergeten, dat zij reeds eenmaal,
in bee oegin van Mussolini's Ibewind, het
eiland gebombardeerd en bezet hebben. Dat
was in 1923 na de vermoording van een
ItaliaansGh officier van de igrensaffoakening®-
cammassie in Zuid'-Allbanie. Toen hadden wij
echter nog een Volkenbond, die kraohtig ge-
noeg was om Italie te dwingen tot ontrudming.
De Volkenbond als middel van ,politieke pres-
sie beeft afgedaan en een lichaam, dat hem
kan vervangen, bestaat nog niet.
Het anti-aggressiefront, dat Engeland en
Frankrijlk na de overweldiging van Tsjecho-
Slowakije haastiglijk zijn begonnen in elkaar
te tmimeren, is nog niet meer dan een sta-
ketsel en mist het universeele karakter, dat
den Volkenbond in zijn oorspronkeiijke ge-
daante ook voor kleine en zwakke naties aan-
trekkejijk maakte. Hiermee is natuurlij-k niet
gezegd, dat het anti-aggressiefront niet van
waayde zou zijn. Polen en Griekenland, die
op bo l oogeniblik beide bedreigd schijnen,
zouden ervan kimnen profiteeren, evenals
Zuid-Slavie en Roemenie en misschien zelfs
Hongarije, hoewel het zeer de vraag is, of dat
land ziohzelf reeds tot de bedreigdte naties
rekent en niet beschouwd moet worden als
een onderdeel van de spil Rome—Berlijn.
Wat de bedreiging van Griekenland betreft.
deze komt niet alleen van den kant van Kor-
foe en eventueel den Epirus, de Zuidgrens van
Aibanie, doch ook uit het Zuiden, waar de
Italianen en Rhodes en de eilanden van de
Dodekanesos .een springplank hebben ge-
maakt, welke zoowel Griekenland als Tur-
kije, maar ook Engeland (Cyprus en Palesti-
na> en Frankrijk (Syrie) foedreigt. De lig-
ging van Korfoe op.zichzelf is niet zoodanig,
dat Italie het noodig zou hebben voor die be-
neersching van het Oostelijk ^bekken van de
Middellandsc.be Zee, doch, zooals gezegd, Kor
foe in handen van een andere sterke maritieme
mogenrlineid zou :en belemmering vormen
voor een werkelijke overheerscbing. Vandaar
klaarblijkelijk bet Italiaanscbe1 d'reigement,
dat het toetred'en van Griekenland tot het
anti-aggressieverdrag met Engeland en Frank
rijk beschouwd zou worden als een verstoring
van den status quo in de Middellandsche Zee,
waartegen Italie igedwongen zou zijn maati
regel en te nemen. De militaire bezetting van
Albanie wordt natuurlijk niet als zoodanig
beschouwd van Italiaansehen kant, omdat men
dat land toch reeds als een wintgewest be-
schouwde.
Er zi:t een merfkwaardige overeenstemming
m de houding van Italie tegenover Grieken
land en die van Duitechland tegenover Polen.
Duitschland zegt, dat het niet met Polen foe-
hoorlijk kan onderhandelen, voordat dit land
de veiligheidsmaatregelen, die het getroffen
beeft tegen een Duitsche ovenrompeling, in-
trekt. Dat Duitschand intusschen zijn' ge
weidige militaire macht onder de wapenen
handhaaft, spreekt vanzelf. Evenzoo eischt
Italie, dat Griekenland van maatregelen tot
verdediging af zal zien, maar behoudt het
zichzelf alle rechten voor om te beslissen, wat
wel en wat niet mag.
Geldjk de overweldiging van Tsjecho-
Slowakiie in Midden-Europa, heeft de over
weldiging van Albanie in het Zuidoosten de
toch reedis zoo groote spanning nog verhoogd
en het gevaar van oorlog dreigender gemaakt.
Het is helaas maar al te waar, wat de Pa us
in zijn Paaschrede heeft gezegd: „Er kan geen
vrede zijn, zoo]ang nog zoo dikwijls tusschen
de naties het wederzijdsche begrip ontbreekt.
zoclang plechtige gesanctioneerde pacten en
het gegeven woord de zekerheid en de waarJe
hebben verloren, welke de onontbeerlijke
basis zijn van het wederzijdisoh vertrouwen,
zonder hetwelk de zoozeer begeerde materieele
en moreele ontwapening van dag tot dag min
der uitvoerbaar wordt".
In de Ver. Staten, waar een groot deel van
de openbare meening tot voor kort onver-
schillig bJeef voor de ye beurtenissen in1 Euro-
pa. begint men de waarheid, welke door den
Paus nog eens onder woorden is gebracht,
steeds auidelijker te beseffen en schaart men
zich hoe langer hoe meer openlijk aan de zijde
.an rankrijk en Engeland in hun strijd
tegen de aggressie van de totahtaire staten.
Mocht het tot een conflict komen, dan kun
nen die beiden zich vcrzekerd houden van
den steun van Amerika, al behoeft dit in den
aanvang nog geen militairen steun te zijn. De
totalit.aire machthabhers zien dit natuurlijk
wel in. Hun pogingen tot intimidatde, verge-
zeld van hun snel toegebrachte en met succes
bekroonde slagen, .schijinen hun echter 'het ge-
voel bijgebracht te hebben, dat zij' zich kun
nen permitteeren, wat zij wenschen, omdal
het van de andere zijde toch sleahts bij afkeu-
rer.de woorden blijft. Dit is een van de oor-
za.ken, waardoor- de spanning aanhoudt en
waardoor ook de vrees, dat deze spanning
vroeg of laat tot een gewapend conflict zal
leiden, blijft bestaan.
DE IXALLAANSCHE OPVATTING.
In politieke kringen te Rome is men," naar
Havas meldt, van meening, dat het AJlba-
neesche vraagstuk van militair standpunt be-
zien is afgedaan en men verwacht, dat het
vraagstuk ook van diplomatiek standpunt
bezien spoedig zal worden opgelost, aangezien
de Westersche demooratieen hebben besioten
de uitgemaakte zaak te aanvaarden, omdat ziji
beginnen te begrijpen, dat Italie slechts; zaken
beeft geregeld, welke alleen Italie aangaan.
In dezelfde kringen wijst men er op, dat
Griekenland en 'Zuid-Slavio kalm zijn. Men
eroncierftelt, dat wanneer deze lamden even-
wel zich zullen aansluiten bij het door Groot-
Brittannie voorgestelde garantieverdrag, dit
zal worden beschouwd als een vijandige daad
jegens Italie en dat de garantie, welke Italie
te Londen en Athene heeft gegeven, dat Ita
lie geenszins voornemens is Korfoe te bezet
ten, slechts waarde zal hebben zoolang Grie
kenland de banden met Engeland niet nau-
wer aantrekt.
Blijkbaar is Italie, in nauwe samenwerking
met Duitschland, voornemens met onmiddellijk
handelend optreden iedere actie van Engeland
en Frankrijk te beantwoordten, welke, volgens
de meening van de leidende figuren te Rome,
de sterkteverhouding in de Middellandsche
Zee zou wijzigen.
In fascistische kringen, waar men verheugd
is over succeis in Alhanie, gelooft men, dat in
een officieel communique den nieuwen status
van Albanie bekend zal worden gemaakt.
MEEK ITALIANEN ONDER DE WAPENEN.
Reuter meldt uit Rome:
Manschappen van verschillende liohtingen,
doch voor het meeremideel van de lichting
1912, zijn ,naar gemeld wordt, onder de wape
nen geroepen voor een korten
de
tijd, teneinde
naar Albanie
door dageliiksche
behandeling
Door CHARLES GAR VICE.
(Vervolg.)
43)
Toen was het met haar fcracht gedaan en
met een zachten ikreet viel ze tegen Greta
aan, die vol medelijden haar armen om haar
zuisje heensloeg.
,,0 Greta, het geeft niet of ik al proheer
flink te zijn. Mijn hart is igebroken," fluis-
rtrle f t zw^es- "Het is gebroken, Greta. en
Ik had hem lief, ik heh hem nog lief. En hij I dig vergeten' Maar
zei m.e, dat hij mdj liefhad en dat hij niemand I en al W w
anders wilde trouwen dan mij, -zelfs niet om
Latcham te redden! En nu nu Greta
zijn alle mannen zoo? Vergeten ze alles in
een paar wbken en ze greep Greta's arm
vast, terwijl zij haar bleek, vertrokken. ge-
zichtje verborg, voor de oogen, die vol tranen
stonden en haar medelijd-end aanzagen.
,,Sbil, stil nu," fluisterde Greta. ..Miss
beruist alles op een vergisising!"
Lorri-e! lachte bitter, wanhopig.
,,Neen, t is geen vergissing!" zei ze met
een drogen s.nik. ,,lk zie al hoe het gebeurd
is. Ik bagrijp best hoe ze hem hebben °e-
vangen. Gevangen, hoor je Greta! AIsi °hij
hier bij mij was gefbleven, zou ik hem behou-
den hebben. Maar -ze hebben hem van me
weggehaald en in haar armen gedreven en
en ze heeft hem van mij gestolen!"
Ben ocgeniblik zwe-gen ze. -Geen traan kwam
m! de h-ooggebrande oogen om het gioeiende
pijnlijke 'hart te verzachten.
„Wat kan ik zeggen, Lorrie, lieveling lie-
veling. Arm -kind! Ik heb het mooit vermoed!
O Lorrie, de hemel zal hem straff-en!"
,,Neen. dat zal die hemel niet," antwoord'de
de hees-cihe, verstikte stem. „Mannen worden
nocit voor zoo-iets -ges-traft. Hij zal haar en
Misschien
haar geld| trouwen en gelukkig zijn. Zij zal
hem mettertijd leeren om haar lief te hebben
terwijl ik iik o Greta, als- dk maar kon
sterven!"
,,Arme Lorrie. Wanneer wanneer is dit
tuss-chen jullie gebeu-rd
Lorrie streek met een rusteloo-ze, ongedul-
d-ige bew-eging -de haren uit .haar gezi-cht.
Wanneer? Jaren geleden! Eeuwen ge-
1-eden! Neen; pas een paar weken. -geleden'
een .paar iweken! De -avomd van de wedren-
nen! O he-me-1!" en ze .bedekte haar gelaat
met haar handen met een wanhopig gebaar
„Ik zi-e hem nog. Ik hoor nog ieder woordi
dat hij zei. Het was- voor het eerst d-at
lemand zoo tegen me sprak" met een bit-
teren -glimach ,,en ik zal -het wel niet spoe-
tar hdj- heeft he-t vergeten
en al heel gauw!"
„Hij is wreed en sl-echt,
w-aardagd.
Lorrie hief haar hoofd- op en z-e-i met vlam-
men-de oogen:
„Hoe durf je -dat te z-eggen? Wreed, slecht?
N-een! Het is zijn -schuld niet, het is hun
schuild de schuld van dien wreeden, ouden
vader van hem en van haar van Diana
Melford. O -Greta, je mag geen woord kwaad
van hem zeggen. Hij zou mij zijn blijven lief-
hebben, als :ze hem niet weg hadden gehaal-d!
Het was zijn schuld- niet en -de mijn-e ook niet,
maar maar het was het noodlot!" Een
oogenblik zrweeg ze, toen keek ze vermoei-d
rond.
(Ingez, Med.)
zei Greta veront-
-ik niet verd-ragen. Je bedo-elt he-t goed, dat
weet ik wel en... en i-k -ben j-e toch wel d-ank-
baar; maar preeken i-s nutteloos. Met p-reeken
krijg je hem niet -terug en dat is- het -eeni-ge
wat mij zou -kunnen helpen! Neen, hij komt
nooit terug! zei ze met een wanhopigen
zucht. Nooit, nooit, nooit! O G-uy, als ik
maar gestorven was voor je dien avond met
me ges-proken had! Zie je" vervol-g-de ze
smartelijik ,,ik wist niet, hoe he-t met mli
stond voor hij sprak. Ik had hem lief; o ja,
ik had hem al lamg lief al da.gen tevoren.
Maar toen h-ij- sprak. toen hiji zijn armen o-m
mij heen sloeg en me kuste Z-ij zweeg en er
ging een rilling door haar heen. „Greta!"
fluisterde ze hees-c-h en droog, „nuzal hij
Diana k-ussen en mij: niet mij niet!" en -ze.
ver-borg haar gelaat.
Wa t kon Greta doen Wat zoud-en de -bes-
ten van ons op zoo'n oogenblik gedaan hebben
als -alleen geduld prediken voor het gepijni-gd
hart? En Lorri-e wilde niet, d-at ze zou
preeken
„Ge naar -boven, naar je -kamer, liefje! Ga
wit 1'iggen, loievefltog?" zei Gre-ta, die angstig
werd.
„En wat moet ik nu doen? Zeg het me
©ens, Greta Ik kan niet'1' hu-iverde ze
„:de dagen blijven- doonleven en steeds den-ken
d-enken, denken! Greta, wat zal ik doen? o'
kon ik maar -doodgaan! Wat is het nut van te
leven wanneer j-e hart i-s gebroken en je leven
voorlbij- is!"
..Lievelinig, j-e leven i-s, de .hemel zij gedankt
nog niet voo-rbij!" fluis-terde Greta, terwijl ze
beschermend over de zijdien. haren streek;
maar Lorrie duwde h-aar hand weg.
„Ga niet tegen me preeken, Greta. Dat kan
.,Ga wat liiggen!" spo-tte Lorrie. „Waarom
zou ik igaan liggen. Ik ben niet zie-k. Ik heb
geen hoofdpijn! Al ging ik liiggen tot -d-en dag
van mijn dood, dan zou het venleden niet
terugkeeren. Den-k je," vroeg ze scherp, „dat
ik m heir ga liggen en het verlaten meisje
spelen, dat ik mijn hoofd al-s -een t-reurwi-lg zal
lafen hangen en huilen tot ik niet meer kan
Dan ken je me slecht!" E -ze uitte een -kort
hard lac'hje.
,,Neen, ik zou nog liever! Ik zal ze in mijn
hart laten kijken, en all© vrouwen van Carshal
me laten ultl-achen! Geef me geef m-e een
glas wijn!" en ze duwde Greta van zich weg
Greta ging naar het buffet en deed droevig,'
wat haar gev-raagd was. Haar hand beefde
meer dan die van Lo-rr-ie, toen -deze het glas
aannam en ledigde.
,,'Zoo! Nu ben ik ibeter," lacht© ze gefor-
ceerdi en er kiwam een bios op het strakke,
de -plaats in te nemen van
gezonden troepen.
Offici-eele k-rin-gen weigeren het opgeroepen
aantal nader aan te geven, doch volgens de
geruchten gaat het om ongeveer 200.000 man.
HALIFAX ONTVANGT DEN
ITALIAANSCHEN ZAAKGELASTIGDE.
Lord Halifax heeft Zondag den Italiaan
sehen zaakgelastigde te Londen niet minder
dan drie malen ontvangen. Bij deze bespre-
king-en liet Lord Halifax -d-en Italiaans-chen
di-plomaat er niet over in twijfel, dat de En-
gelscbe regeering de Italiaanscbe actie in
Albanie zeer e-mstig opvat. Tevens stelde
Halifax den zaakgelastigde in kenmi-s van de
kracht der Brits-c-he gevoelens te dien aan
zien.
De Italiaans-clbe zaakgelastigde gaf den
minister in krachtige en categorische -bewoor-
dingen verzeike-ringen ten aanzien van den
streng bepeikten aard van de Italiaan-sche
actie in Albanie.
Des midd-ags beeft Lord Halifax een bezoek
gebracht aan d'e bureaux van de commissie
der imperiale defensie in Richmond Terrace.
Hij was daarbij vergezeld door sir Alexander
Cadcgan, den permapenten onder-staatsseore-
taris van he-t Foreign Office. Aan-wezig waren
voorts o.m. Lord Gort, de chef van den impe-
rialen genera-len .sitaf en vice-admi-raal Cun
ningham, deputy-chief van den marinestaf.
Zondagnacht mel-dde Reu-ter uit Londen, dat
de on-gerusitheid over den intemationaien
toestan-d' 's avonds eenigszins minder was dan
Zondagmorgen.
DE REACTIE IN DE
MOHAMMEDAANSCHE WERELD.
De corr. van- de Times te Kairo meldde
Maandag":
De ItaliaanscJie invasie in Aibanie iheeft met
een slag alle overgebleven p-r-etenties van
Mussolini, om zi-ch als vriend van de Moham-
medaan-sche w-erel-d voor te do-en, verni-etiigd.
De stud-enten van een theoiogische instelling
staakten Dinsdagmorgen het werk, als teeken
'v prote-st tegen de daad van aggressie van
nenge-en, die zichzelf heeft opgeworpen als
verdediger van den Islam tegen een overheer-
bteeke gezichtje. „Hij had haar Mef en -hij
reed heen! Ik -l-adhte het verl-aten m-eisje in
het .gedaicht altijd uit, Greta; maar nu het mij.-
zelf over-komt, moet ik toch heelemaal niet
lachen. Zi-e ik er uit als -een .verlaten meisje,
zie -ik er ui-t als i-emand" ze zweeg toen en
werd vuu-rrood „al-s iem-and -die ze hebben
laten zitten?"
Greta zag haar medelijd-end aan, ©en en a-1
li-efde.
„Ga n-u naar je kamer om wat te -rusten,
lieveling,'' fluisterde ze, maar Lorrie keerde
zich ongeduldig om.
,,Neen, dank je wel. Dan gaat Jack zich
weer afvragen, wat er toch eigenlijk a-an de
han-d is.
,,A-ls Jack het wist," zei Greta en haar lief
gezi-cht werd rood en boos, al-s Jack het wist
zio-u -lord Kendal© nog niet gelukki!°- zijn
L-orri-e."
Lorrie s-ohrok op en greep haar arm vast.
Greta, Jack moet er niets van weten.
Niemand moet het weten. Hoor j-e me. Denk
er om'-' ging ze haastig verder niemand
moet het weten. Er moet geen geen ruzie
tus-schen Jack en Guy i-k .bedoe-1, lord Ken-
dale - komen! Neen, het is zijn schuld niet
ik heb evenveei schuld -als hijHet is alleen
de schuld' van het nood-lot! Jack moet het niet
weten en paps niet, niemand. Ailleen jij en ik,
Greta; en ik wou, dat ik het je- niet verteld
had. Maar en haa-r lippen heefden
was te veel om het alleen te dragen!"
Greta sl-oeg haar armen met een moeder-
lijik gebaar om Lor-rie's islanke figuurtje- en
trok het mooie gebogen. -hoofdje aan haar
bors-t.
,,0 lieveling, had ik het maar -eerd-er ge-
wetenWat heb ik een hoop- na-re dingen
gezegd, om-dat ik het niet w-i.stWat moet
i'k j-e arme hartje een pijn gedaan heto-ben!"
,,Het hin-dert niet. antwoord-d-e Lo-rrie moe.
,,M-ijn arme hart, zooals jij he-t noem-t, doet
nu .geen pijn meer. Het is versuf-t en
dood. Stil1 wat is dat?'
(Ingez. Med.)
schend Mohammed'aansch land. De politie
heeft circulaires, waardn- de aggressie van
Italie in heftige bewoor-dingen word-t v-e-roor-
deeld, in beslag genomen en als voorzorgs-
m-aatregel posten gepl-aatst voor de Italiaan-
sche legatie.
De verontwaardiging is niet alleen -gegrond
op -god-sdienstige motieven. Sedbrt -de -dagen
van Mahommed Ali -bestaan er inndige dynas-
tieke en andere banden tuss-chen Egyp-te en
Albanie en een aanzienlijk aantal Egyptenare-n
is van Albaneeschen afkoms-t.
Afgescheiden van histo-ri-sc-he, godsdien-st:«ge
en andere sympathieen, is ook verontwaardi
ging -gewekt door d-e manier en het oogenblik
van de invasie.
Naar uit Jeruzalem wordt gemeld, heeft de
Italiaan-sche bezetting van Albanie ook een
-sterke reactie gewekt onder de Pal-estijns-che
Arabier-en, -die zich herinneren hoe Tripolis
-werd bezet door Italie e-n die nooit veel ver
trouwen hadden in Mussolini's vriendschaps-
Greta keek haastig naar buii-ten. „He-t is
Seymour Melford," zei -ze waarschuwend. ,,Ga
mee, lieveling!" Maar het was al te laat,
want Seymour Melford deed de deu-r open.
,,Neem mij met kwal-ijk," zei hdj; tegen
Greta, maar intusschen nam hijt Lorrie bru-
taal op, diie hem haar rug had toegek-eerd.
,,I-k dacht, -dat mijnheer Latimer hier was."
,,-Ik zal heim halen," zei Greta,
Lorri-e
,,-ga je mee,
,,het
en
want er klon-
ken voetstap-pen op het igrint buiten.
In Lorrie was een geest van verzet en kop-
pigheid gevaren.
„Neen," zei ze langzaam en terwijl ze naar
de .pi-ano ging, begon ze .lu-id- en wild te spelen.
Seymou-r Melford stond haar vanon-d'er zijn
halfgesloten ocigleden aan te kijiicen, zijn blanke
handen hielden op- zijn rug zijn hoed istevig
omklemd. Ge-en trek op het liove, .bleeke ge^
zi-chtje on-tgi-ng hem; hiji wist heel go-ed, wat
-die don-kere s-chaduwen onder haar oogen, die
bleeke lippen, ibe-teek-enden en hij; wist, dat de
tijd .was gekomen, d-at hij- zijn hand slechts
had uit te strekken om den p-rijis te grijpen,
waarvoor hij had1 geintrigeerd.
,,Dat lis -een fo-rsch s-tuk muziek, juffrouw
Latimer," zei hiji, te-rwijil hij- wat di-chter bij de
piano kwam.
„J-a", zei Lorrie kortaf, terwijl haar hand
woeste aoooorden op de toetsen sloeg.
„Hoe -hee-t h-e-t?" vroeg h-ij-.
„U moet luid-er -spreiken! Ik ve-rsta u niet,"
z-ei ze.
Hij- herhaalde de vraag en -kwam nog dich-
terbij, zoodat hij vlaJk .bij haar elleboog stond
en zijn oo-g-en in het treuriige, bleeke gezichtje
keken.
,,The March o-f the Men of Harleek," ant-
woord-de ze ikortaf. „Dus" noodzaakte
zi'chzelf te zeggen Diana wordt
van -Latciham!"
Ze mo est vroager of later toch tegen de
feiten oiptornen, ze kon dus beter onmiddellijk
beginnen; niemand -zou ooit vermoeden, wat
het haar kostte -oim de -woorden uit te spreken.
(Wordt vervolgd.)
ze
gravin
