ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTSEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LORRIE
Mo. 9887
MAANDAG 13 MAART 1939
79s Jaargang
Binnenland
FeuiSleton
Buitenland
EERSTE BLAD
Burgemeester en Wethouders van Terneuzen
EEN PONY VOOR PRINSES BEATRIX.
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden Bjj voor uitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bjj vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIfiNVan 1 tot 4 regels 0,80 1Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien _bjj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar Is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
brengen ingevolge artikel 75 der Lager On-
derwjjswet 1920 het volgende raadsbesluit ter
openbare kennis.
De gemeenteraad van TERNBUZEN,
overwegende, dat door het bestuur van de
Vereeniging Zusters van het Allerh. Hart van
Jezus te Moerdijk, onder dagteekening van 11
Februari 1939, een aanvraag is ingediend
overeenkomstig art. 72 van de L. O.-wet 1920
voor de aanschaffing van twee trapnaai-
machines;
dat bljjkens opgaaf van de genoemde ver-
eeniging deze aanschaffing een uitgaaf za,
vergen van 190,—;
dat in verband met de financieele omstan-
digheden der gemeente, ieder niet strikt noo-
cHge uitgave dient te worden vermeden en
door de aanschaffing van trapnaaimachines
voor het gewoon lager onderwijs de normale
eischen aan het geven van dit onderwijs te
stellen worden overschreden;
gelet op het voorstel van Burgemeester en
Wethouders van 28 Februari 1939;
gelet op de lager onderwjjswet 1920,
b e slu i t
aan het verzoek van het bestuur van de Ver-
eeniging Zusters van het Allerh. Hart van
Jezus te Moerdijk, tot het aanschaffen van
twee trapnaaimachines ten behoeve van de
FLK. school voor bijzonder gewoon lager on
derwijs te Sluiskil geen medewerking te ver-
leenen.
Terneuzen, 9 Maart 1939.
De gemeenteraad voomoemd,
P. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Terneuzen, 10 Maart 1939.
•Burgemeester en Wethouders voomoemd,
•P. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Een heel jonge pony zal aan Prinses Bea
trix als geschenk, worden aangeboden door
de rrjvereeniging te Baam ter gelegenbeid
van een concours hippique, dat op 29 April
a.B. in samenwerktog met de piaatselijke
Oanjevereenigingen zal worden gehouden.
iPrinses Juliana deed reeds weten, dat zij
dit geschenk gaame voor het Prinsesje zal
aanvaarden.
Aangezien het aan te hieden dier nog zeer
jong zal zijn kan het opgegroeid zijn tegen
den tijd, dat het Prinsesje er plezier van zal
kunnen hehben.
W. DROP f EN ZIJN OPVOLGER.
Het lid der Tweede Kamer, de heer W.
Drop, van wiens overlijden wjj1 in ons vorig
aummer melding maakten, was tevens lid van
den gemeenteraad te Rotterdam.
De heer Drop was 22 Aug. 1880 te Vlaar-
dlngen geboren. Hij bezocht er de lagere
school en kwam daarna in het haringpakkers-
vak, eerst als z.g. koffiejongen in een kuiperij.
Op zijn 21ste jaar werd hij haringpakker. In
1903 begon hij zich met de arbeidersbeweging
bezig te houden en het gevolg daarvan was,
dat hij in 1908 bestuurslid van een kuipers-
organisatie werd. Later werd hij bestuurslid
van een zeeliedenvereeniging. Van October
1917 tot October 1921 was hij secretaris van
het hoofdbestuur van den Centralen bond van
Transportarbeiders; eenigen tijd ook was bij
van deze organisatie voorzitter. Toen hij van
Vlaardingen naar Rotterdam was verhuisd,
werd hjj in Juni 1919 lid van den gemeente
raad voor de S.D.AjP. In Juni 1922 veriiet hij
31)
Door CHARLES GAR VICE.
Vervolg.
Lome zag hem budten komen en leunde
utt het raam.
„Waar is lord Kendale heen, Jack? Ik
hoop, dat hp mijn handschoenen niet zal ver
geten."
„0, daar zal hij beslist wel aan denken. Hij
is naar zijn vader, naar Latcham."
Lorrie trok zich terug achter de gordijnen
en een plotseiinge bleekheid maakte plaats
voor het verraderljjke rood.
„Naar zijn vader!" Drie dagen had ze ge-
wacht am hem te zien, om van hem te hoo-
ren. Drie dagen, die voor het ongeduld van
haar klappend hartje, drie jaren hadden ge-
echenen. Naar zijn vader gegaan! Hjj was den
ouden, trotsdhen graaf gaan vertellen, dat
zjjn zoon liefde had opgevat voor een doodarm
meisje, dien zoon, waarop hij bouwde om het
fortuin van het wankele huis Latcham te her-
Rtellen. En wat zou het resultaat zijn Zou
Guy haar schrjjven en hoe lang zou het duren
eer ze wat van hem hoorde?
Ongeduldig en rusteloos nam ze haar hoed
en ging naar budten. Drie dagen; misschlen
sctoreef hij vandaag, misschien kwam hjj wel
terug. Bij die ge-diachte vloog het bloed haar
weer naar het gelaat. O, als hjj maar terug
wilde komen! Als zij er ooit aan getwijfeid
had of ze hem lief had, dian was die twijfel
door deze drie dagen wel volkomen ver-
dwenen.
lAIle lioht en kleur scheen uit haar leven
verdwenen. Voor het eerst, sinds ze als kind
ziek was, zat ze over haar bord te hangen,
den raad, daar hij inmiddels, in October 1921,
tot penningmeester van het hoofdbestuur van
de S.D.A.P. was benoemd. Dit penningmees-
terschap bleef hjj tot October 1925 bekleeden,
toen hij gekozen werd in de Tweede Kamer.
De heer Drop vestigde zich toen hij Kamer-
lid was geworden, te Ginneken in Noord-
Brabant, in welke provincie hij optrad als
propagandist voor zijn partjj. In 1933 koos
hij Rotterdam weer als woonplaats, waar hij
in 1935 weer lid van den gemeenteraad werd.
Het lidmaatschap van de Tweede Kamer en
van den gemeenteraad te Rotterdam heeft de
heer Drop tot zijn dood bekleed.
Hjj had zich in den loop der jaren voorai
gespecialiseerd in het sociale verzekerings-
wezen en heeft zich als Kamerlid o.a. veel
ingelaten met de Zuiderzeesteunwet. Ook in
het religieus socialisme was hjj een vooraan-
staande figuur; zoo was hij van 1922 tot 1933
bestuurslid van de arbeidersgemeenschap de
Woodbrookers.
Als lid der Tweede Kamer hadden belangen
van 'Zeeland zijn bijzondere aandaeht, en
maakte hij ook meermalen studie van vraag-
stukken met betrekking tot Zeeuwsch-Vlaan-
deren, speciaal van die der haven te Terneu
zen.
Gelijk gemeld, zal Dr. H. Brugmans te Am
sterdam den heer W. Drop opvolgen als lie,
van de Tweede Kamer.
Henk Brugmans, zoon van den bekenden
Amsterdamschen hoogleeraar Prof. Dr. H.
Brugmans, is 13 December 1996 te Amsterdam
geboren en derhalve 32 jaar oud, zoodat hij
het jongste Kamerlid zal zijn.
Hij bezocht de gymnasium-afdeeling van
het Amsterdamsche lyceum en studeerde aan
de Amsterdamsche universiteit Fransche taai
en letterkunde. Reeds in zijn studententijd
toonde hij groote belangstelling voor cultu
reele en sociale bewegingen. Hij was o.a. rec
tor van het Amsterdamsche studentencorps
redacteur van het studenten-tijdschrift Pro
pria Cures en een actief lid van de Dietsche
beweging, waarbjj hij levendige belangstelling
voor de Vlaamsche kwestie aan den dag legde,
en tevens een der actieve leden van den
sociaal-democratischen studentenbond.
In 1932 werd hij benoemd tot leeraar in de
Fransche taal aan de H.B.S. te Terneuzen en
in 1934 promoveerde hij aan de Amsterdam
sche universiteit cum laude tot doctor in de
letteren en wijsbegeerte op een dissertatie, ge-
titeldGeorges de Porto-Riche, sa vie son
oeuvre. In 1935 werd hij in het bestuur ge
kozen van het sociaal-democratische instituut
voor arbeiders-ontwikkeling, waarvan hij wel-
dra voorzitter werd en waaraan hij zijn ge-
heele werkkracht gaf, zoodat hij zich weer
te Amsterdam vestigde.
NEDERLANDSCH-BELGISCHE
HANDELSBESPREKINGEN.
De Regeeringspersdienst meldt, dat op 8, 9
en 10 dezer te Brussel door een Nederiandsche
delegatiie, onder voorzitterschap van, dein
heer A. Th. Lamping, directeur van de han-
delsaccoorden, onderhandelingen zijn gevoerd
over handelspolitieke aangelegenheden. Naast
incidenteele kwesties, voortvloeiende uit de
tusschen Nederland en Belgie bestaande
regeling, heeft het regime, dat zal gelden na
afloop van de tegenwoordige contingentee-
ringsovereenkomst, welke met 1 Mei a.s. ten
einde loopt, een onderwerp van bespreking
uitgemaakt.
De besprekingen zullen binnenkort worden
voortgezet.
MINISTER STEENBERGHE IN
DUITSCHLAND.
Vrijdagavond werd uit Berlin aan de
N. R. Crt. gemeld:
De rijksminister voor oeconomische zaken
Funk, heeft Vrijdagavond ter eere van mi
nister Steenberghe een receptie gehouden,
inplaats van met den gezonden eetlust, die
haar tot nu toe nog nooit verlaten had, er op
aan te vallen.
iDe slaap, die troost en toeverlaat, had haar
in den steek gelaten en haar vroeger zoo zor-
gelooze gedachten hielden zich met 66n tihe-
ma bezig Guy!
•Hem liefhebben! Op dezen stralenden, zon-
nigen morgen beteekende immers de heele
wereld niets anders voor haar dan Guy Ken-
dale. De vogels schenen diien naam te flui-
ten; de weinige bladeren die er nog waren
ritselden in zachten cadans met andere en in
haar hart klopte de echo.
•Het was alles zoo vreemd, zoo nieuw en
wonderlij'k, dat ze verbaasd nu en dan bleef
staan.
Langzaam en in gedachten verzonken liep
ze naar het dorp. Alle wegen waren dezen
morgen hetzelfde voor haar en ze wist ter-
nauwemood waar ze liep, tot ze den postbode
over de brug zag komen, die over het geiief-
de riviertje van Jack lag.
Haar hart knipte sneller van plotseiinge
hoop, die nog stenker werd toen de man bleef
staan en terwijl hjj aan zij.n pet tikte. zijn
tasch nakeek.
,,Ik ben laat vanmorgen, juffrouw", zei hjj
op verontschuldigenden toon. ,,De positrein is
ontspoord. Zal ik de torievan -maar naar de
pastorie hrengen, of
,,Geef ze mjj alsjeblieft maar", zei Lorrie
met sleoht geveinsde onverschilligheid.
,,Drie voor dominO en ddn ik geloof dat
er edn is voor u, juffrouw. Ja, hier is hjj",
en tergend langzaam zoclit de man in zjjn
tasch en haalde er den brief uit.
Lorrie trok hem bjjna wild uit zjjn handen
en terwijl ze langzaam bleef doorwandelen tot
de man uit het gezicht was-, vloog ze daarna
naar het kerkhof. Ze leunde tegen een steen
denzelifden steen waarachter ze verborgen
had gelegen op den dag van het eerste bezoek
van lord Kendale en draaide de enveloppe
om, die ze gretig bekeek.
waar o.a. aanwezig waren de Nederiandsche
gezant, jhr. mr. H. M. van Haersma de With,
de rijksminister voor verkeerswezen, Dorp-
miiller, rijksminister Lammers en een reeks
andere leidende figuren uit kringen van amb-
tenaren, industrie, bankwezen en handel.
Minister Funk verwelkomde den Neder-
landscnen gast en zeice, dat zijn bezoek reeds
daarom bijzonder bc.angrjjk en noodig was.
omdat de oeconomische betrekkingen tusschen
Nederland en Duitschland belangrijk en voor
beide partijen met succes ontwikkeld zjjn.
Spr. gaf^uitdrukking aan de overtuiging,
dat ook de thans gevoerde onderhandelingen
gebracht kunnen worden tot een voor beide
partijen bevredigend slot.
Minister Steenberghe verklaarde in zjjn
antwoord-rede, dat de verzorging van het uit-
gebreide Nederlandsch-Huitsche handelsver-
keer een deel der veelvuldige en vriendschap-
pelijke betrekkingen tusschen Nederland en
Duitschland vormt, welke betrekkingen er
een waarborg voor bieden, dat van beide kan-
ten ook de eventueel bestaande verschillende
opvattingen met de groote objectiviteit zul
len worden beschouwd. De handelsstatistiek
van beide landen toont, dat Nederland den
grootsten handelsomzet met Duitschland
heeft en dat ook Duitschland met geen andec
land een grooteren omzet heeft dan met Ne
derland. Een saneering van de wereld-oeco-
nomie kan eerst geschieden, wanneer de be-
langrijkste prohlemen der nationale oeconomie
zjjn opgelost. De saneering van de nationale
huishouding biedt den grondslag voor den
wederopbouw van de wereldhuishouding. De
bij de onderhandelingen der wederzijdsche
regeeringscommissies getoonde gezindheid vol
begrip heeft spr. het vertrouwen, dat in ge-
meenschappelijke samenwerking de wegen
zullen worden gevonden, die de wenschelijke
uitbreiding der wederzjjdsche oeconomische
betrekkingen zullen bevorderen.
DR. MARTENS OP REIS.
De laatste dagen zjjn in Belgie verscheidene
stappen bij Dr. Martens gedaan, hoofdzakelijk
door socialistische politici, teneinde hem te
bewegen toch nog' onslag te nemen ala li
van de Kon. Vlaamsche Academie van Genees-
kunde. Dr. Martens bleef echter zijn stana-
punt getrouw, constateerde dat niemand in
het Vlaamsche land, dat geen Vlaamsche
krant, geen Vlaamsche vereeniging, geen
Vlaamsche personaliteit zich ooit tegen zijn
benoeming heeft verzet, dat deze benoeming
door de ministers en den Koning werd gedaan
en alleen deze instanties het recht hebben
haar weer ongedaan te maken. Dr. Martens
gaat binnenkort op reis naar het buitenland
en zal eenige weken afwezig blijven.
DE DEFENSIERAA D IS DEN TOESTAND
IN MADRID NOG NIET MEESTER.
Zaterdagavond om zeven uur heeft Union
Radio" medegedeeld, dat de communisten 18
stukken geschut op de wijik Veritas del Espa-
triu Santo hebben gericht.
De opstandelingen in het Casa de Campo,
in het westen van de stad, trachten door te
dringen tot 'de Plaza de la Repuhlica. De
nationale verdedigingsraad zal versterkingen
laten aanruikiken.
In het oostelijk deel van de stad hehben
de regeeringstroepen op sommige punten tot
nu toe meer succes. De Plaza de la Indepen
dence en de Calle de Alcala zouden Zaterdag-
morgen na hevigen strijd op de rebellen her-
overd zjjn, die ook het hoofdkrwartier der
communistische partij in de Calle de Ser
rano, waar zij zich met mitailleurs verschanst
hiadden, zouden hebben ontruimd.
iZaterdagmiddag cmstreeks 12 uur is mede-
Natuurljjk was de brief van hem. Lorrie
had maar weinig menschen, waarmee ze cor-
respondeerde en dat. waren allemaal dames.
Deze grove, onhandige letters konden niet van
een vrouw zijn.
Toen ze haar oogen lang genoeg op het
adres had laten rusten, opende ze de enve
loppe langzaam en zorgvuldiig en nam er den
brief uit. Het was haar eerste liefdestorief en
zij wilde er zoo lang mogelijik van genieten.
,,Mjjn lieveling", had Guy geschreven. ,,Ik
hoop dat Jack je Vrijdag verteld heeft, dat
mijn vader me thuisgeroepen heeft; ik heb
hem een boodschap voor je geschreven. Mijn
vader was beter dan ik verwachtte, maar hjj
is erg ziek geweest. De ,,herrie", die je voor-
spelde, Lorrie, hebben we inderdaad gehad,
maar het is beter geeindigd dan je dacht. Ik
heb mijn vader moeten beloven, dat ik een
maand bij hem zou blijven of in ieder geval,
dat ik voor een tnaand verlof zou nemen. Hij
denikt natuurlijk, dat ik tegen dien tijd wel ge
noeg zal hebben van zekere persoon. Daar is
veel kans op, hd? Ik zou het wel onmiddellijk
geweigerd hebben en weor naar je toe zijn
gekomen, maar dat zou tusschen vader en mjj
een onherstelbare breuk hebben varoorzaakt,
die nooit moer te heelen was en dat zou een
sleoht begin voor ons zijn geiweest, is het niet,
lieveling? Maar als je eens wist, wat het me
gekost heeft, je in geen maand te zien of te
schrijven! Als hjj niet de beste vader was, die
je je ooit zou kunnen wenschen, dan zou ik
hem en Latcham liever voorgoed verlaten
heblben, dan dit te beloven! Ja een maand lang
niet zien. Jou zal het misscihien kort genoeg
schjjnen, maar ik ben hier opgesloten, terwijl
mijn hart in een zekere pastorie is bij het lief-
ste en mooiste kleine vrouwtje van de we
reld. D'och er was niets aan te doen; ik moest
dit beloven of met dien goeden, ouden vader
voorgoed breken. Scfarijf me, dat ik goed heb
gedaan, liefste. Schrijf me een langen brief.
Over een maand komt alles in orde, want of
hij toestemt of niet, ik ben de jouwe tot aan
gedeeld, dat de provinciale comitd's der com
munistische partjj zich aan den verdedigings
raad hadden overgegeven.
Kort daarna deelde generaal Miaja, volgens
een Reuter-bericht, persoonlijik door de radio
meda, dat de rust te Madrid terugkeerde.
Ondanks deze en andere optimistische
mededeelingen aldus Renter geven be-
richten uit andere bron aan, dat de positie
voor den verdedigingsraiad van uur tot uur
emstiger zou worden.
Volgens van de zijde van Franco ontvangen
berichten b.v. wordt in de Calle de Peirano,
waar de communisten er in geslaagd zijn het
gebouw van hot dagblad A. B. C. te bezet-
ten, met toenemende hevigheid gevochten. De
strijd gaat hier om de beheersching van de
Paseo de Reooletos tusschen de wjjk Chamar-
tin en de Calle de Alcatd.
Voorts wordt hevig gevochten bij het Reti-
ropark en den ingang van den ondergrond-
schen spoorweg aan de Oalle de Alcata. Daar
in hoofdzaak straatgevechten worden gele-
verd, is het onmogeljjk van veel troepen ge-
bruik te maken.
In den loop van den nacht hebben de com
munisten tal van aanvallen gedaan op het
Princesa-'ziekenhiuis. Zjj hebben ettelijke par-
tiouliere huizen bezet en stellen loopgraafmor-
tieren en machinegeweren op om de troepen
van den verdedigingsraad aan te vallen. Een
der voomaamste doelen van de communisten
is het radiostation te veroveren, dat in het
bezit is van den verdedigingsraad. Regee-
ripgsvliegtuieen cirkelen boven de stad en be-
stoken de communisten in de Chamartinwijk
met mitrailleurvuur.
De bevolking heeft het zwaar te verduren,
daar het moeiljjk is levensmiddelen te krijgen.
De communisten maken gebruik van draag-
bare tenders, waarmede zij de manschappen
der regeerinigsgetrouwe troepen oproepen zich
■bij hen aan te sluiten om een overwinning van
het proletariaat mogelijk te maken.
Ook buiten Madrid, langs den weg naar
Valencia, duurt de strijd tegen do opstandelin
gen voort.
PAUS PIUS XII GEKROOND.
Op de middelste loggia van de St. Pieter
ten aanschouwe van een half millioen geloovi-
gen, die uitbundig aan hun geestdrift uiting
gaven, is de nieuw-gekozen Paus, Pius XII,
Zondagmiddag met de tiara gekroond. Getooid
met deze vorsteljjke met kostbare edelsteenen
gesierde driekroon heeft de Paus voor de
tweede maal sinds zijn keuze vanaf de
loggia zijn zegen „Urbi et Orbi" aan Rome
en de wereld gegeven.
Nimmer in de geschiedenis heeft een Pans
van deze loggia af zulk een enorme en jui-
chende menschenzee voor zich gezien; dit-
maal stonden de honderdduizenden niet alleen
op het St. Pieterplein, maar ook op den nieu-
wen, hoiiderd meter breeden, weg, die den
naam van ,,Weg der Verzoening" ontving.
Het was gistermorgen niet alleen een feest
van een Pauskroning, het was ook de bekro-
ning van de door Pius XI gesloten verzoening
met het Quirinaal. Voor het eerst sinds 1846
heeft een Paus zich in het openbaar laten
kronen voor het eerst sinds 93 jaren werd
in den nieuw-gekroonden Paus ook de erkende
vorst van den kerkelijken staat toegejuicht.
De kroning was het jubelende slot van den
pleehtigen pontificalen dienst in de St. Pieter,
waar het Pauselijk ritueel zich gistermorgen
in zijn vollen luister ontplooide, in tegenwoor-
digheid van 50.000 genoodigden, onder wie de
vertegenwoordigers van veertig mogend-
heden.
Een heldtere maan stond nog aan den wol-
keloozen hemel meldt men uit Rome aan
,,De Courant" en reeds trekt 'n stroom van
duizenden door Rome's straten naar de Vati-
caansche basiliek. Het zijn de bevoorrech-
ten, die een toegangsbiljet hebben weten
machtig te worden: 50.000 uitverkorenen van
den dood, als je ten minste zoo'n nietsnut als
mjj wilt hebben. Vergeet me niet, lieveling.
Voor altijd,
je Guy."
P.S. Stuur me een foto van jezelf dit
keer. Ik hoop, dat je mijn gekrabbel kunt
lezen, ik ben geen goed schrijven. Ik wou,
dat ik je alles zelf kon vertellen."
Niet 66n- of tweemaal, doch wel een dozjjn
keeren las ze het gekrabbel over. Haar ge
zicht je had nu geen kleur; het was even wit
als de steen, waartegen ze leunde. Een maand!
Een heele maand! Haar niet schrijven! Wat
moest die graaf een hardvochtige, wreede oude
man zijn! Met een ikorten snik drukte zjj den
brief tegen haar lippen en kuste hem harts-
tochteljjk.
•Hem vergeten! Daar was weinig kans op.
Maar zou hjj haar vergeten? Een maand
duurde lang. Lorrie wist niet veel over de on-
gedurigheid van een man, maar regels van
sommige diehters, die het over dit onderwerp
hadden, klonken in haar hoofd. Een heele
maand, waarin hjj voortdurend mooie, be-
schaafde vrcuwen zou zien, vrouwen uit zjjn
eigen kring. Zou hrj dan nog wel denken aan
het kleine meisje uit de pastorie te Carshal,
het meisje wier hart hjj had gestolen
,,G Guy, Guy!" zei ze zaeht, vergeet me
niet!"
Ze had temauwemood uitgesproken, toen
ze een voetstap achter zich hoorde. Onmid-
delljjk verdween de brief in haar zak en ze
wendde zich om, bevend, doch uiteiiijk be-
daard.
•Het was Seymour Melford.
Goeden morgen, juffrouw Latimer", zed
hjj, terwijl hij zijn hoed afnam, met een zacht,
voldaan glimlachje. ,,Bent u aan het peinzen
tusschen de °rafsteeneh?"
,,Ja", zei Lorrie zacht.
„Ik hoop, dat ik u, niet gestoord heb. Ik
ging juist naar de pastorie. Is uw- vader
thuis
,,Ja", antwoordde Lorrie kortaf, ,,ik geloof
van wel."
de 250.000 uit alle deelen der wereld, die om
toegang gevraagd hadden. Nog zjjn de groote
poorten van den 114 Meter breeden ingang
gesloten, nog flikkert het zwakke licht van
de lantarens in het duister en reeds -"pp
de talrijke soldaten van de fascisti3ch£ militie
en de Italiaansche carabinieri met hun van
daag zoo zware taak beginnen: het liTnoe-
dwang houden van de opdringende menigte.
Als dan om 6 uur eindelijk de poorten open-
gaan, is het reeds e6n groote massa, die de
immense, gewijde ruimte binnentrekt. Het
duurt nog wel eenige uren voor de pontificate
'dienst gaat beginnen, doch reeds neemt men
haastig bezit van de eerste plaatsen: de eer-
sten willen vandaag niet de laatsten zjjn.
Inmiddels gaat een stralende zon boven
Rome op en zet de stad der zeven beuvelen
in een gloed van lentevreugde; het werd een
heerlijke lentedag met een wolkenloozen diep-
blauwen hemel en louter zon.
Langzaam aan vult zich de groote basiliek,
die straalt in het licht van dezen heerlijken
lentedag. De zware klokken beieren dreunend
haar vreugdelied en de duiven fladderen ver-
schrikt weg uit de galmgaten, waarin men de
klokken in een regelmatig rhythme heen -,en
weer ziet deinen. Nog steeds rijden bonder- --
auto's Vaticaanstad binnen. C. D. ziet
men oj^de nummerborden staan; de diplo-
maten en de leden van den Romeinschen ade!
arrjfveep^n, de vorsten en vertegenwoordigers
van vorsten en presidenten uit het buitenland.
daar is ook de wagen van den prins en de
prinses van Piemont. De dames, die de diplo-
maten vergezellen, zjjn in het zwart gekleed,
en hebben het hoofd met zwarte sluiers ge-
dekt. Alleen de prinses van Piemont is in
het wit.
8.15 uur. Een schok gaat door de reeds
lang wachtende menigte. Het klokkengelui
houdt plotseling op en zilveren bazuinen
schallen door het kerkruim. De bazuinbla-
zers spelen de Paushymne: Paus Pius XII
nadert. Het wordt een ontroerend en onver-
•geteljjk schouwspel. Duizenden beginnen reeds
te juichen en in de handen te klappen, van
louter geestdrift, al kunnen zij den nog onge-
kroonden vorst van Vaticaanstad nog niet
aanschouwen.
De kroning van Paus Pius XH werd een
gebeurtenis, welke alle beschrijving tart. Op
het immense St. Pietersplein, het aangren
zende Rusticucciplein en de bjjna een kilo
meter lange Via della Conciliazione en verder
nog tot aan de overzijde van den Tiber, stond
het zwart en zwart van menschen. Daar-
boven trilde de lucbt van de zonnewarmte en
welfde zich 'n diepblauwe Italiaansche hemel.
De machtige hemel van de St. Pieter in zjjn
blond travertjjnmarmer rees daartegen op als
het meest volmaakte decor dat zich voor de
plechtigheid der kroning denken liet.
De plechtigheid der kroning duurt maar
zeer kort. Nadat de Paus in de Salla delle
Benedizioni op den troon heeft plaats geno-
men, intoneert een verborgen opgesteld koor
de hymne „Corona aurea super caput eius".
waama kardinaal Granito di Belmonte met
een gebroken, oude stem, die wij stechts door
de luidsprekers kunnen verstaan, de voor-
geschreven gebeden bidt.
De kroning begint. Met voile stem zegt
kardinaal Caccia Dominion!: ,,Ontvangt de
drievoudige kroon en weet, dat Gjj' Vader
der vorsten en koningen zjjt, leider van de
aardsehe wereld en plaatsbekleeder van
Cbristus, aan Wien de eere en de glorie in
de eeuwen der eeuwen".
Een prelaat neemt den Paus den gouden
mjjter af. Kardinaal 'Caccia Dominioni
kroont den Paus met de tiara van Pius IX.
Het publiek wuift met zakdoeken, hoeden en
kranten en jubelt en juicht. Spoedig valt
weer een stilte over het plein, want de Paus
is van zjjp troon opgerezen; hjj gaat den
zegen ,,Urhi et Orbi" geven.
Wie maar eenigszins ruimte heeft, zinkt
,,Mag ik met u meeloopen?" vroeg hjj
smeekend.
,,Ik ga naar het dorp, antwoordde ze. „U
zult mjjn vader in zjjn studeerkamer vinden"
en met een knikje liep ze haastig het pad af.
Seymour Melford keek haar na. Het vrien-
delijke glimlachje had voor een hateljjike, val-
sche trek plaats gemaakt. Hjj bleef kijken, tot
het sianke, sierljjke figi',urtje verdwenen was,
toen vervolgde hjj langzaam zjjn weg, naar
de pastorie.
De domind zag hem voorbjj de studeer
kamer locpen. Hjj deed de glazen deuren open
en riep hem Seymour Melford stapte naar
binnen.
„Het is nog wat vroeg voor een visite",
lachte hij, ,,maar ik kom feiteljjk voor zaken."
,,Ik ben heel blij u te zien", antwoordde
doming Latimer. ,,W!i'lt u plaats nemen? Ik
hoop, dat het aangename zaken zjjn, In den
regel krijg ik al rillingen, wanneer ik het
woord hoor", en hjj glimla&hte, maar o, zoo
verdrietig.
,,Daar moet u zelf maar over oordeelen",
zei Seymour, terwijl hjj achterover leunde en
zijn blantoe handen om zjjn knieen sloeg. ,,Ik
kwam over de nieuwe scholen spreken."
De doming zuchtte.
,,0 juist. De nieuwe scholen, die nog cp pa
pier staan, mijnheer Seymour. Ik vrees, dat
ze nog voor langen tijd op papier zullen blij
ven staan. Ja, ik heb uw vader eenige hulp
gevraagd om de veranderingen te kunnen
uitvoeren. De tegenwoordige gebouwen zjjn
totaal verwaaricosd en niet te herstellen, zelfs
al waren ze groot genoeg. We hebben nieuwe
scholen hard noodig, heel hard zelfs."
,,Ze zouden niet veel kosten, nietwaar?"
vroeg Seymour nadenkend.
De doming schudde glimlachend het hoofd.
,,Voor u zou het ongetwijfed geen groote
scm zijn", zei hij, ,,maar voor ons is het veel
geld. Hot is een arme parochie, mijnheer Mel
ford en ik vrees, dat de domirte even arm is
als zjjn parochianen."
(Wiordt vervolgd. I
