ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
GOUD
M
DOUWE EGBERTS
In dezen X3RIEP- tijd
LORRIE
%V<ilken vaav s$eiBot
Feuilleton
No. 9883
VRIJDAG 3 MAART 1939
79 e Jaargang
Binnenland
I
staat Gij elk oogenblik aan besmeiting Moot
Neem daarom elken avond een 'AKKERTJ&'!
Daarmede voorkomt Gij dat de in fee fie doorzet,
want "AKKERTJESnzijn echte GRIEP-besti jjders,
die een GRIEP in weinige dagen verdryven
EERSTE BLAD
*9£<*r/i7
1753
FRIESCHE HEEREN-BAAI en BAAI-TABAK
KffiMMMimiu
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
rr. per post'/1,55 per 3 maanden Bg voor uitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen brj vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIENper 5 regels 50 cent brj vooruitbetaling.
Grootere letters en eliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e6n dag vo.or de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
BESTRUDING COLORADOKEVER.
In verband met de bestriding van den
Ooloradokever in 1939, geeft ondergeteekende
de aardappelverbouwers den raad aardappelen
en groenten niet dooreen te venbouwen, daar
met de bespuiting tegen dien kever daarmede
geeri rekening zal worden gehouden.
De Burgemeester van Terneuzen,
Mr. P. TESLLEGEN.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Terneu
zen, maken bekend, dat bet verzoek van
SH, VAN WIJCK, Tbolensstraat 34, Terneu
zen. om in het perceel kadastraal bekend
gemeente Terneuzen, Sectie L no. 2094, ge-
legen aan de Tholensstraat no. 35 een petro-
leumbewaarplaats te mogen oprichten door
ben is ingewilligd.
Terneuzen, den 1 Maart 1939.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
P. TF.T-T-BGEN, Burgemeester.
B. I. ZONNEVXILLESecretaris.
TUMULT IN DE TWEEDE KAMER.
Daaromtrent meldt de N. R. Crt.:
Een zeer ongewoon voorval heeft zich
Woensdagmiddag bij den aanvang der verga-
dering van de Tweede Kamer afgespeeld. Het
zal wel zeer lang gededen zijn, dat ibinnen de
muren van 's Lands vergiaderzaal de gedach-
tenwisseling in een handgemeen is ontaard.
Voor het eerst sinds veler heugenis is dit
Woensdag gebeurd: De heer Rost van Tonnin-
gen is hi een weigering om op last van den
voorzitter de vergadering te verlaten, onder
■hevig verzet door de kamerboden uit de zaal
gebracht, evenals zijn partijgenoot de heer
Woudeniberg, die bean te hulp kwam.
Onder voorzitterschap van mr. J. R. H. van
Sjdhaik was aan de orde de behandeling van
de interpellatie-aanvrage-Rost van Tonnin-
gen met be trekking tot het spoedig weder
doen opnemen van de gestaiakte en andere
strafvervolgmgen in de zaak van de gewezen
brigade der Koninklijike marechauss^e te Oss.
De voorzitter zegt, dat de minister bg de
interpellatie-Drop reed's inlichtingen heeft
verstrekt. Daiarna verscheen de nota, welke
mondeling zal worden behandeld. Er is dus
thans geen reden om de interpellatie toe te
staan. Zij zou slechts een onvoorbereid dehat
veroorzalten en wanorde in de regeling van
zaken teweeghrengen. Bij stelt voor de inter
pellatie ndet toe te staan.
De heer Rost van Tonningen (n.s.b.) her-
innert aan de mededeeling van den voor
zitter der Eerste Kamer. De zedelooze toe-
standen in Oss kunnen niet langer worden ge-
duld. De aangelegenheid is dringend. De
jeugd in Oss kan niet worden overgelaten aan
geestelijken die haar reeds 25 jaar hebben
misbruikt. (De voorzitter roept den spreker
tot de orde.)
De heer Rost zegt, dat het Nederlandsche
volk gelegenheid moet hebben om zijn oor-
deel uit te spreken over de schenners van Oss
(de voorzitter hamert wederom), over hen,
<Me de wetten schenden.
De Kamer maakt zich, aldus spreker, door
niet in te grijpen medeplichtig aan hetgeen
in Oss gebeurt.
De voorzitter ontzegt den heer Rost van
Tonningen het recht, verder aan de vergade
ring deel te nemen (geroep: ,,Eruit")
Als de heer Rost van Tonningen weigert de
Door CHARLES GARVTCE.
..i.i,; i .v
2/7Vervodg.
,Jk hen big u te zien, mylord," zei de oude
knecht, eerbiedig buigend.
„Daruk je wel! Je ziet er patent uit Guif-
ftths. Is mijn vader erg ziek?"
De chauffeur schudde zgn hoofd.
„De graaf is erg ziek geweest, mylord. Ik
boorde Gillow zegigen" dat was de kamer-
dienaar van den graaf „diat zgn lordschap
.kinds jaren niet zoo'n aanval had gehad. Hij
«al hlij zijn u te zien, myloTd."
Lord Kendale knikte emstig en stapte in de
auto, terwijl Rawlings voor in ging zitten.
Hler kon hij, den gretig luisterenden chauffeur
de geschied'enis van Guy's overwinning van
dien vorigen dag vertellen.
Binnen een fcwartier bereikten zg bet
kasteel. Het was een van de merkwaardlg-
heden van de streek, waaxln het stond en in
grootte en belangrgkheid ongeveer het derde
of vierde in de rij van de Engelsehe kasteelen.
De witte voorgevel het was geheel van
steen opgetroikken strekte zich langs de
oprijzende heuvelen tot een mactotige breedte
uit. De statievertrekken, die een vorst waar-
dig waren, gaven toegang tot een mozaiek
terras, versierd met bceldhouwwerk uit de
modeme Italiaansche school. Meer naar acb-
teren lagen de voomaamste slaap- en logeer-
kamers en in een rechten hoek hierop waren
de bediendenkamers gebouwd.
De roodgebonden gidisea noemden het „een
indrukwekkend gehouw". Reeds meermalen
had de Right Tonourahle the Earl of Lat-
®ham, de tegenwoordige eigenaar, het gebouw
met een zu,cht bekeken en met den heimelij-
fcan wenscih, dat het toch maar drtekWart
zaal te verlaten, wordt hij onder hevig verzet
van de boden naar buiten gebracht, evenals
zijn fractle-genoot, den heer Woudenberg, die
hem te hulp kwam.
De vergadering werd daarna voor een tien-
tal minuten geschorst.
De lezing van den heer
Rost van Tonningen.
- De heer Rost van Tonningen heeft het
A.N.P. na afloop van het incident opgebeld
om ztjn lezing van het voorgevallene te
gerven.
Volgens de heer Rost van Tonningen heeft
het roomsch-katholieke Kamerlid de heer
R.uyter, nadat de vergadering was geschorst
en nadat de voorzitter had gelast, dat de heer
Rost van Tonningen de zaal zou verlaten, in
het toen ontstane tumult den heer Rost van
Tonningen toegevoegd ,,landverrader". Daar-
op ontstak de heer Rost van Tonningen in
toorn en riep ,,Wat zegt u daar?" Een aantal
Kamerleden drong zich toen tusschen de hee-
ren Rost van Tonningen en Ruyter, doch de
heer Rost van Tonningen drong door hen
been om den heer Ruyter rekenschap te vra-
gen. Hij! werd daarop tegelijk met den heer
Woudenberg door kamerboden uit de zaal
gebracht.
De heer Rost van Tonningen deelde mede,
tegen den heer Ruyter een klacht bij de
justitie te zullen indienen wegens beleedi-
ging. Verschillende Kamerleden zal hij daar-
blj als getuigen doen dagvaarden.
Van andere zrjde is ons bevestigd, dat de
heer Ruyter de uitdrukking ,,landverrader"
heeft gehruikt.
MINISTER DE WILDE WEER THUIS.
Zooals reeds gemeld, heeft Z. Exc. Minis
ter Mr. J. A. de Wilde na een verblijf van
ongeveer een week na het auto-ongeluk hij
Montfoort, het Diaconessenhuis Bronovo
mogen verlaten.
Een redacteur van de Standaard, die een
kort onderhoud had met den heer De Wilde,
vertelt
,,Op onze vraag hoe de Minister zich ge-
voelde, antwoordde hij,,Moreel hen ik niet
gesohokt en ik zou eigenlijk zoo wel aan het
werk willen gaan.
Het is een flinke jaap geweest, dien ok
over mijn hoofd gekregen heb, wel 10 cm
lang, maar hij is praohtig gehecht".
,,En de rib, Excel'lentie
,,Die doet af en toe nog wel pijn, maar ik
heb er toch geen ergen last van. Zooals U
weet, mag ik vanmiddag naar huis, maar de
dokter vindt het beter, dat ik nog een paar
dagen rust houd en in het geheel geen bezoek
ontvang. Daarom trek ik er vanmiddag, na
even thuis geweest te zijn, gauw tusschen uit
en hoop tot Maandag onzichtbaar te zijn.
Maar ik neem op reis m'n studiemateriaal
mee, en heb dan fijn gelegenheid om rustig
te werken. Als alles goed gaat, hoop ik Maan-
dagmorgen m'n werkzaamheden op het De
part ement te mogen hervatten!"
DE V ESTIGINGSWET EN HET
SOHOENBEDRIJF.
Bij het Vestigingsbesluit schoenbedrijven
ztjn eenige diploma's van de Nationale fede-
ratie voor de vakopleiding in het schoenbe-
drijf aangewezen als stukken waarmee men
kan aantoo-nen, dat men -voldoet aan de in
genoemd beslu.it omschreven minimumeischen
van vakbekwaamheid, voor zoover deze diplo
ma's de handteekening van een gecommit-
inkoop en ruiling in vertrouwen
aan den hoogsten prijs bij
HEURSEL, 2 LANGE MUNT, GENT
(Ingez. Med.)
kleiner mocht zijn. Het piachtige houwwerk
vereischte 'n leger van person eel om het in
orde te houden. Iedere generatie van slagers
in Latoham vergaarde een fortuin, alleen door
het bedienen van het kasteel en met de bak-
kers gtn.g het al preeies zoo. Behalve het
kasteel had de graaf nog een klein huis in
Park Lane en een villa in Florence en de graaf
zou gaame het kasteel zelf ook verhuurd
hebben, maar dat lukte hern niet en daarom
bleef hij dezen witten olifant onderhouden,
die zooveel verslond en nlets inbracht dan
last en moeilgkheden.
,,tk vraag me af hoe Lorrie het oude huis
zou vinden", dacht Guy, terwtjl hij de breede
marmeren stoep opliep. Den heelen weg lang
had hij ziich voortdurend afgevraagd hoe zij
dit of dat zou, vinden en hij had al de kamer
uitgezocht, die haar bo-udoir zou moeten zijn,
wanneer zijn vader in het huwelijk toestemde
en haar op het kasteel te logeeren vroeg.
De butler en een paar bedienden stonden
op de treden om hem te verwelkomen; de
butler had al even witte haren als de chauf
feur.
,/De graaf sltaa.pt op het oogenblik, mylord",
zei hij. ,,Hij heeft met verlangen naar u uit-
gezien. Het was werkelijk een hevige aan
val, mylord. MiisscMen wil uw lordschap zich
edrst verkleeden; dan zal de graaf wel wak-
ker zgn. Ik zal uw koffie op uw kamer laten
brengen, mylord. Mag ik zoo vrg zijn u te
fel'iciteeren met het succes van gisteren W|ij
zagen het vanmorgen in de krant, mylord, en
we zijn er erg trotsch op" en het gezicht van
den ouden man straalde van genoegen.
Dank je, Linnet, heel attent van je. Het
scheelde anders maar een haartje."
Jk ben hlij, dat u niet gewond bent, my
lord", zei de butler. ,,Ik vrees dat het ver-
haal in de kranten omtrent het ongeluk den
graaf sterk heeft aangegrepen. Wij waren
allemaal ongerust over u, mylord."
Op den langen weg naar zijn kamer be-
vonden zich overal buigende en glimlaehende
bedienden en telkens bleef lord Kendale staan
om op zijn luchthartige, vrlendelijke m£inier
hun een goed woord toe te voegen. Het kostte
teerde Man den Minister van Eoonomische
zaken dragen.
Blijkens eenige in de Staatseourant van
Wbensdag gepubliceerde ministerieele be-
schikkingen is deze lestrictie niet van toe-
passing voor diploma's, afgegeven tot en met
1938.
DE CO-VIMISSTE TOT HERZIENING DER
DRAKKWET GEINSTALLEERD.
De Minister van Sociale Zaken, Prof. Mr.
C. P. Romme, heeft Donderdiagmorgen te
zijnen departemente de commissie geinstal-
leerd aan welke is opgedragen te onderzoe-
ken, welke wijzigingen moeten worden aange-
bracht in de Drankwet en deze wijzigingen
voor te bereiden.
In zijn installatierede zeide Minister Romme
er zich van bewust te zijn, dat hij een wijzi-
ging van de Drankwet vele belangen betrok-
ken zijn. De ideeele belangen van de drank-
bestrijding, de materieele belangen van hen,
die werkzaam zijn in de bedrijven, die door de
Drankwet worden geregeld of geinfluenceerd.
Daarom heeft de Minister gemeend in deze
commissie een veelzijdige vertegenwoordiging
van al deze belangen te moeten samen bren
gen, aangevuld met vertegenwoordigers van
overheidsinstituten, die op de een of andere
wijze hij de uitvoering van de Drankwet zijn
betrokken.
Aan alien, die bereid zijn gevonden om een
benoeming tot lid van deze commissie te aan-
vaarden, bracht de Minister een woord van
dank, in het bijzonder aan den voorzitter.
Met de beste wenschen voor bet welslagen
van haar arbeid verklaarde de Minister de
commissie voor geinstalleerd.
De voorzitter der commissie, Mr. Dr. A. L.
Scholtens, secretaris-generaal van het depar-
tement van Sociale Zaken, zeide in zijn ant-
woord op deze rede, dat de commissie er van
doordrongen zal moeten zijn, dat de groei en
de verandering van de maatschappelijke om-
standigheden en maatschappelijke en indivi-
du.eele gewoonten zijn stempel op de wette-
lijke regeling zal moeten drukken. In zoover
zal de commissie zich dus eenigszins los van
het verleden moeten voelen en niet zonder
nieuwe toetsing alle eenmaal overgeleverde
regelen moeten aanvaarden. Maar aan den
anderen kant is zij vrij.
De wetgeving van nu meer dan een halve
eeuw heeft belangen beschermd, andere be
langen bewust geschaad, kortom een rechts-
toestand op het gebied van den drankverkoop
geschapen, die mdssehien niet in alle opzich-
ten zal behoeven te worden geeerbiedigd, maar
in ieder geval niet zonder de meest behoed-
zame overweging mag worden aangetast. De
commissie weet, welke groote geldelijke be
langen op dit terrein zijn ontstaan en het zal
zeker niet het gemakkelijkste deel van haar
taak zijn om wijzigingen, door de maatschap
pelijke ontiwikkeling gevorderd, met de zorg
voor gevestigde belangen te vereenigen.
Na deze redevoering heeft de commissie
onmiddellijk haar taak aangevangen.
SiPOORWEGEN BESCHERMEN ZICH
TEGEN LUCHTAANVALLEN.
De direotie der Nederlandsche Spoorwegen
heeft voor haar bedrijf een z.g. urgentie-plan
voor bescherming tegen luchtaanvallen doen
opstellen.
Bij de laatste groote luchtbeschermings-
oefeningen in het westelijk deel van ons land
heeft men namelijk vele ervaringen opgedaan,
die een juist inzicht hebben gegeven in de
moeilgkheden, die op het gebied voor de
spoorwegen zijn te overwinnen.
,,De inspecteur voor de bescherming van de
bevolking tegen luchtaanvallen heeft zijn in-
stemming met de plannen betuigd. Wat be-
treft de afscherming der verliehting, het even-
tueel aanhrengen van noodverliohting, de aan-
schaffing van gasmaskers, de bestrijding van
hem, geen moeite, hij deed het als vanzelf
sprekend en hij won daarmee de harten van
zijn personeel meer, dan wanneer hij hen
met bandenvol goud had bedeeld
Voor hij zich geheel verkleed had, kwam
Gillow, de kamerdienaar van den graaf aan
de deur kloppen.
„De graaf wil u gaame ontvangen, mylord,
maar hij verzoekt u, zich niet te haasten."
Guy deed zgn gekfeade jas aan en Gillow,
die was blijven waehtcn om hem voor te gaan
de ievenswijze op het kasteel was bgna
komnklijk bracht hem naar de appartemen-
ten van den graaf. De graaf leunde achter-
over in een grooten leunstoel bg het vuur, een
leeslamp stond naast hem op een tafeltje. De
kamer was behangen met gordijnen om ieder
tochtje uit te sluiten en in de tusschenkamer,
die naar slaapkamer en kleedkamer voerde,
brandde een tweede vuur. Hij was- een magere,
lapge man met een verfijnd, aristocratisch
gezdcht. Zijn zoon leek sterk op hem.
Vader en zoon hielden zeer veel van elkaar
en de oogen van den ouden edelman straal-
den van genoegen, toen hij zgn zoon zag. Hij
stond echter niet uit zgn halfliggende hou-
ding op om hem welkom te heeten en hij zei
alleen met h'el'dere stem, terwgl hij zgn dunne,
witte hand uitstak:
,jW!el, Guy?"
Guy nam de hem toegestoken hand en
drukbe die harteigk.
,,Ik vind het aardig, dat je zoo gau/w ge-
komen bent, Guy", zei de graaf. ,,Ik vrees
dat je zult vinden dat er weinig reden he-
stond om je zoo haastig hierheen te roepen,
want ik ben nu veel beter. Ik geloof, dat ik
inderdaad veel beter werd, zoodra je telegram
kwam."
,,Natuurlrjk ben ik dadelijk gekomen, vader,
ik ben blij, dat u weer beter bent; ik heb mc
emstig ongerust gemaakt."
„X>ank je dank je Guy, ga zitten mijn
jongen," want Guy .die in de etikette van
Latcham Court was opgevoed, was natuur-
lijk blijven staan tot hij toestemiming kreeg
om te gaan zitten: hij bevond zich in de ver-
trekken van ztjn vader.
"I***
Ieder pak D.E verschaft U wolken van genot. Let
daarom op het merk D E. U rookt dan geurige, milde
en goed brandende tabak, uit de aloude Friesche
tabaksfabriek van Douwe Egberts. Tabak, die dus de
naam verdient van Echfe Friesche Heeren-Baai.
(Ingez. Med.)
brandbommen, enz. zijn verschillende maat-
regelen in voorbereiding.
,,Bovendien zal binnen afzienbaren tijd een
reglement voor de luchtbescherming bij de
Nederlandsche Spoorwegen verschijnen, o.m.
regelende het oprichten van brandploegen,
ploegen voor de eerste hulp, ontsmettings-
ploegen, enz."
DE HAAGSCHE DIERENTUIN.
De bekende oude dierentuin in ons land
hebben alle met moeilijkheden te kampen,
daar de haten de kosten niet meer kunnen
dekken. Hoe het met die te Amsterdam
staat, is bekend, de Rotterdamsche heeft
zaken" gedaan met haar terrein en zal naar
een goedkooper terrein worden verplaatst en
met de Haagsohe schijnt het denzelfden weg
op te gaan.
Naar aanleiding van de onderhandelingen
inzake verkoop van den Haagschen Dieren
tuin onder voorwaarde, gesteld door de nieuwe
eigenaresse, dat zij met de gemeente tot over-
eenstemming komt omtrent de wijze van be-
bouwing van het terrein, wordt gemeld, dat,
indien de transactie slaagt, de vennootschap,
die tot nu toe de exploitatie van den geheelen
tuin de dieren inbegrepen beheert, deze
exploitatie zal trachten voort te zetten op een
andere plaats in de gemeente 's-Gravfahage,
omtrent de keuze waarvan echter nog geener-
Ingez. Med.
,,Ik hoop dat je een goede reis beht gehad
Guy; het is een lang traject. Je ziet er goed
uit. Zet de lamp eens zoo, dat ik je beter
kan zien."
Guy verzette de lamp en boog zich iets
voorover.
,,Ja heel goed! Dus je hebt je race gis
teren gewonnen?" vroeg hg glimlachend.
,,Ja vader, gelukkig wel. Het was een
rhooie rabe"
„Dat schijnt wel. Heb je je bezeerd?"
Hij vroeg het onverschillig genoeg en alr
ieen zijn oogen verrieden de angst, die hij
voelde
,,Heelemaal niet, vader. Een paar blauwe
plekken. Gelukkig heeft het paard zich ook
niet bezeerd. Het is een goed paard, vader."
,,Dat heb ik gelezen Ik geloof dat ik het
mij herinner; ik hen er niet zeker van; je
hebt er zoo veel gehad".
Guy glimlachte verontschuldigend.
,,Ja vader, maar meestal suffers."
,,Racen is een dure liefhebberg," zei de
graaf, terwijl hij in het vuur keek. „Maar ik
veronderstel, dat Latcham daarin moet be-
rusten. Ik hoop, dat je iets van je geld hebt
teruggewonnen, Guy" en hij glimlachte.
,,Bijna dujzend pond, vader."
,,Zoo veel Ik feliciteer je. Gewoonlijk
wint men niet met wedrennen. Ik herinner
me, dat mijn grootvader dertigduizend pond
verloor bij de races in St. Leger." Hij glim
lachte droevig. „Toen was er meer geld dan
nu in de schatkist van Latoham, Guy. Hij
heeft kans gezien die aanmerkelgk lichter te
maken. Ik herinner me, dat mijn vader be-
weerde, dat wanneer de I-at cham's hun paar-
den op stal hadden gehouden en ze guineas
hadden gevoerd in plaats van haver, dat het
huis dan niet zoo arm zou zgn geworden als
nu ze aan wedrennen hebben meegedaan.
Maar ik ben blij, dat je gewonnen hebt."
,,Ik wilde, dat u, er bg was geweest, vader."
Jk ben erg hlij, dat Ik er niet bg was,"
antwoordde de graaf bedaard. „Ik zou je niet
graag hebben zien vallen, Guy. Het was al
erg genoeg er over in de krant te lezen. Ik
wil me niet met je genoegens bemoeien, Guy,
ik geloof niet, dat ik dat ooit heb gedaan."
Zeker niet, vader", antwoordde Guy.
,,Dank je. Ik ben blij, dat je er zoo over
denkt. Ik heb het volste vertrouwen in je,
Guy, maar ik wilde" hij zweeg even „4k
wilde, dat wedrennen met hindemissen niet
zoo gevaarlijk waren", en hij glimlachte. „En
hoe maakt de kolonel het?"
Guy vertelde over het regiment en de oude
graaf zat te luisteren, terwijl hij zijn gelaat
achter zijn witte hand verborg. Maar ze voel-
den beiden, dat ze in de ruimte spraken en
dat ze iets beiangrijikers te zeggen hadden.
Lorrie kwam Guy in de gedachte. Zou hg
het zijn vader nu meteen maar vanavond ver
tellen of zou hij nog wachten? Terwgl hij nog
overlegde wat hij zou, doen, kwam Gillow ge-
luidlpos binnen.
,,Het diner is opgediend, mylord-", kondigde
hij aan.
„Een eenzaam maal voor je, Guy", zei de
graaf. Het spijt me, dat ik je geen gezelschap
kan houden. Kom je straks nog terug, als je
het tenminste niet vervelend vindt?"
.Natuurlijk kom ik terug, vader", zei Guy,
..Breng je sigaar maar mee als je lust
hebt."
Guy boog en volgde den bediende, die hem
naar beneden voorging, alsof hij een vreemde
was.
Guy dineerde als een prins, maar hg wist,
dat er meer ztlver op tafel was, dan zrjn vader
op de hank had staan. Het huis Latcham stond
op zijn laatste beenen ondanks alle plechtig-
heid en praal. Alleen hij kon het redden. Kon
hij zijn vader wel vertellen, dat hij van plan
was niets te doen om den slag te voorkomen
Wat moest hij beginnen? Hij zat lang in
het vuur te staren en trachtte een besluit te
nemen, maar toen hij tenslotte opstond, wist
hij nog ndet wat hij moest doen. Hij belde
Gel low omdat de dtiquette het hem niet toe-
stond om zonder diens geleide zich naar de
veitrekiken van zijn vader te begeven. Nog
twijfelde hij, wat hij moest doen.
(Wordt vervolgd.)
