ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
«ijtit0
Tfot
LORRIE
No. 9879
WOENSDAG 22 FEBRUARI 1939
79s Jaargang
Binnenland
ZWANENBERG
Feuilleton
Burgemeester en Wethouders van Terneuzen
maakt - u at smaakt!
Pikant, welgevuld en zeld-
zaam appetijtelijk van geur
en kleurzoo zijn de
verschillende borrelworstjes,
waarmee Zwanenberg het
plezier van Uw „avondjes"
en huiselijke feestjes ver-
hoogt. Hot dogs, Frankfurter
worstjes... niemand maakt
ze zoo precies naar Uw
smaak, als Zwanenberg.
5 m m mm
M
'mm
IISSSl fl29333329 WS&k C8B W^BS&a v®s#&&!m irmmn - -rrvmrn inn w*vmMcn«M
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
I>IT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DIEN STPLIOHT.
Uitspraak inzake vrijstelling.
De Burgemeester van TERNEUZEN, brengt
ter algemeene kennis, dat een uitspraak
op aanvrage om vrijstelling van den Dienst-
plieht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een
ieder ter inzage zijn nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen tien
dagen na den dag van deze bekendmaking in
beroep worden gekomen.
a. door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door ddens wettelijke vertegen-
woordiger;
b. door elk der overige voor deze gemeente
voor idezelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hun wettelijke vertegen-
woordigers.
Het verzoekschrift moet met redenen om-
kleed zjjn. Het behoeft niet gezegeld te zijn.
Het moet worden gericht aan de Koningin,
doeh worden ingediend bij den Burgemeester,
te* secretarie dezer gemeente.
De Burgemeester zorgt voor de doorzending.
Terneuzen, den 22 Feibruari 1939.
De Burgemeester voornoemri.
P. TELLEGEN.
KIEZERSIAJST 1939/1940.
De vastgestelde Kiezerslijst voor- het jaar
1999/1940 Ugt op de Gemeentesecretarie voor
een ieder ter inzage vanatf 23 Februari tot
en met 16 Maart 1939. De Ijjist is tegen
betatling der kosten stemdistrictsgewijs in
uittreksel verkrijgbaar.
Terneuzen, 22 Februari 1939.
Burgemeester en Wethouder®
van Terneuzen,
P. TELLEGEN, Voorzitter. -
B. I. ZONNIEVUI,LE. Secretaris.
doen te weten, dat door den Raad dier
gemeente in zijn openbare vergadering van
29 November 1938 is vastgesteld de volgende
veawdening
VEIKjORD'EINTNG op de heffing van
opcenten op de gemeentefonds-
belasting in de gemeente Terneuzen.
Artikel 1.
Voor het belastingjaar 1 Mei 1939 tot en
met 30 April 1940 zullen ten behoove dezer
gemeente op de hoofdsom der gemeentefonds-
belasting worden geheven 75 (vijf en zeven-
tig) opcenten.
Artikel 2.
De opcenten worden niet geheven op de
aanslagen van hen, die binnen het Rijk geen
vaste woonplaats hebben.
Artikel 3.
Deze verordening wordt herzien zoodra de
gemeente voor de heffing der gemeentefonds-
belasting wordt gerangschiikt in een andere
dan de 3e klasse.
Artikel 4.
Ten aanizien van vorige belastingjaren,
blijven de voor die jaren geldende verordenin-
gen van kratiht.
Vastgesteld door den Raad der gemeente
Terneuzen in zijn openbare vergadering van
29 November 1938.
(w.g.P. TETdiEGEN, Voorzitter.
(w.g.) B. I. ZONNEVXJLLE, Secretaris.
Kjjnde aan deze verordening goedkeuring
verleend bij Koninklijk Besluit van 31 Januari
1-939, no. 24, en is hiervan afkon-diging ge-
eclhied waar het behoort op 22 Februari 1939.
(Burgemeester en Wethouders voomoemd,
P. TELLBGfEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVTJLliE, Secretaris.
PRINS BERNHARD DEELT
REPREVLANDE UIT.
Dat een weggebluiker, die tegen de ver-
keersregels zondigt, een reprimande krijgt,
is een alledaagsch feit, doch indien men deze
krijgt van Z.K.H. prins Bemhard zal men
dit niet gauw vergeten. Dit ondervond dezer
dagen demand uit Borne, die zich met een
auto uit Deventer op den drukken verkeers-
weg ApeldOomAmersfoort bevond. Ter
boogte van Voorthudzen werd hij ingehaald
door een two-seater, die hem met groote snel-
heid passeerde en hem met de hand beduidde
dat hij zich niet midd'en op den weg, doch op
het rechtergedeelte hiervan moest begeven.
De automobilist begreep deze aanduiding
echter blijkbaar niet, want ca. 300 meter ver-
der stopte de two-seater plotseling en ging
diwars over den weg staan, zoodat hij genood-
zaakt was te remmen. Hij stapte terstond
uit en tegelijkertjjd stapte ook de bestuurder
van den tiwo-seater uit.
Tot zijn verbazing bemerkte hij, dat deze
bestuurder niemand minder was dan Z K H
Prins Bernhard.
Deze wees hem er op, dat hij voortdurend
midden op den ,weg gereden had en gaf hem
in overweging, op het rechtergedeelte van den
weg te rijden. De verkeersovertreder beloofde
Z.K.'H. zich voortaan aan dezen raad te hou-
den, waarna de Prins lachend weer instapte
en in pijlsnelle vaart in de richting Amers-
foort verdiween. Ook de Prinses, die naast
Prins Bernhard gezeten was, had blijkbaar
schik in het geval. (De Crt.)
DE KATH. DEM. PARTIJ ONTBONDEN.
Het Zondagmiddag te Utrecht gehouden
zesde jaarlijksche congres van de Katholiek-
Democratische Partij heeft met zoo goed als
algemeene stemmen tot ontbinding van de
partij besloten.
De vergadering'sfondrijffafr.Jeidmg- van den
partijvoorzitter Mr. P. ,M- Art's, ujt Tilthlfg',
en was zeer druk bezocht. Uitvoerig is er ge-
discussieerd over het voorstel van het partij-
bestuur, om de K. D. P. te ontbinden en een
overeenkomst aan te gaan met de R.K.S.P.,
waartegen van verschillende zijden ernstige
bezwaren werden geopperd. Het werd o.m.
verdedigd door den voorzitter en den partij-
secretaris, den heer C. D. Wesseling, die deze
oplossing als de eenig mogelijke schilderden
in de huidige omstandigheden, maar daar-
tegenover ook als eisoh stelden, dat de
R.K.S.P. haar bel-often, o.m. met betrekking
tot haar programma, zou nakomen.
Bij de stemming bleken de meeste bezwa
ren te zijn overwonnen: het bestuursvoorstel
werd met overgroote meerderheid van stem-
men aangenomen. De verdere agendapunten,
als bestuursverkiezing e.d., kwamen hiermede
te vervallen.
GELIJKTIJDIG GENOT VAN
BURGERLIJKE EN MIL1TAIRE
BELOONING.
De Minister van Binnenlandische zaken heeft
een -schrijven gezonden aan de verschillende
colleges van Ged. Staten van den volgenden
inhoud:
Het komt voor, dat personen gedurende het
tijd.vak der herhalingsoefeningen vrijiwillig in
werkelijken dienst treden, dan wel dat men,
ofschoon verplddht aan deze oefeningen deel
te nemen, vrijiwillig enikele dagen eerder op-
komt of eenige dagen langer blijft, of geduren-
de deze herhalingsoefeningen een korten tijd
voor een ander idbel vrijwillig in werkelijken
dienst komt.
Voor izoover onder de hierbedoelde personen
zich zouden bevinden ambtenaren of arbeids-
contractanten, werkzaam in dienst van uw ge-
west, zullen zij, daar zoodanige vrijwiilige op-
komst niet behoort tot de gevallen, waarin de
amfotemaar of arbeidiscontractant van rechts-
wege veriof geniet, voor deze opkomst dus
speciaal veriof moeten vragen.
Aangezien het voor de administratie, die
met het hetaal-baar stellen van de burgerljjke
belooning belast is. niet altijd igemakkeiijk
zal zijn uit te maken, of en in (hoeverre deze
vrijwiilige militaire dienst als herhalings-
cefening kan worden beschouwd of daarmede
dient te fworden gelijkgesteld en mitsdien aan-
spraa-k geeft op het voile genot van bezoldi-
ging of loon, verdient het aanbeveling, over
dergelijike gevallen het oordeel van mijn ambt-
genoot van Defensie in te winnen, teneinde
een billijke en uniforme gedragslijn in dezen te
verzekeren.
Namens den Minister van Binnenlandsche
Zaken hebben Ge'd. Staten de besturen der
gemeenten, waterschappen e.d. aangeschreven
en in kennis gesteld met den inhoud van
bovenstaand schrijven, met verzoek in voor-
komende gevallen, dienovereenkomstig te wil-
len handelen.
DE WILDE BUSSEN.
De justitie en de opsporinigsamfotenaren zijn
nog steeds bezig'om na te gaan, welke moge-
lijkhed-en tot ingrij.pen ten aanzien van dte on-
geconcessdonieerde busdiensten door het gewij-
zigde (nieuiwe) R.A.P. zijn ontstaan.
Dinsdagmiddag is, in verband hiermede, in
den Haag een conferentie gehouden onder lei-
ding van den procureur-generaal bij het ge-
rechtshof aldaar, waaraam door vertegenwoor-
digers van de politiekorpsen van een groot
aantal gemeenten in Zuid-Holland is deelge-
nomen.
U1TVOER VAN POOTAARDAPPELEN
NAAR ZWrrSERLAND.
De Minister van Economische Zaken heeft
tot 1 April a.s. den uitvoer naar Ziwitserland
toegestaan van in spoorwagons losverladen
pootaardappelen, indien die wagons door of
vanwege den Nederlandschen Algemeenen
Keurinigsdienst te Wageningen zijn geplom-
beerd.
- WUZIGING DER DRANKWET.
De Minister van Sociaie Za3ten Jieeft een
commissie aangewezen o.m te onderzoekeri,
welke wijzigingen moeten worden aanigebracht
in de Drankwet van IP31 er om deze wrjeigin-
gen voor te berei-den.
In die commissie hebben zitting als voor
zitter de secretaris-generaa! Dr. A. L. Schol-
tens en als vice-voorzitter, Dr. C. v. d. Berg,
directeur-generaal van de voiksigezondheid.
Als vertegenwoordigeris van andere departe-
mienten zitten in de commissie de heeren W.
H. van den Berge van financienMr. J. M.
Kan van Binnenlandsche Zaken, Mr. W. F.
Sikman van Economische Zaken. De provin-
cies zijn vertegenwoorddgd door Mr. A. J.
Backer van de provinoiale griffie in Noord-
Holland en Th. Roeffen van de provinciale
griffie in Noord-Brabant; de gemeenten door
H. R. Stoet, inspecteur van politie le klasse
te Amsterdam; J. M. P. J. Verstegen, hoofd-
ambtenaar der Ver. van Nederl. gemeenten
en P. C. Wesseling van de secretarie te 's-Gra
venhage; de inspectie van de voiksigezondheid
door den heer J. Maarleveld te 's-Gravenhage;
de organisaties van belanghebbenden door de
heeren T. Blok van den Ned', bond van slijters;
P. Jac. van Dijk (pl.v. Mr. G. W. J. Jonikeri
van den R.K. bond van hotelhoiuders enz.; Mr.
Abel J. Herzberg (pl.v. Mr. A. J. Roest Crol-
lius) van Horecaf; Mr. D. den, Hollander van
den Ned. bond van hotel-, koffiehuis-, restau-
ianthouciers en slijters; Mr. H. Ivems van den
Bond van brouiwerijenN. F. v. Moorsel van
De vereenigde ddstillateursA. Rijks (pl.v. R.
Woldring) voor de organisaties van fruitver-
werkers, wijnhandelaars en vruohtenwijn- en
limonadefabrikantenMr. M. M. van Velzen
van dte Ned. ver. van distillateurs en likeur-
stokers; J. F. van Bijsterveld, F. A. Claasen
en J. C. B. van Hilst van de personeelsorgani-
saties in het hotel-, -cafe- en restaurantbedrijf;
W. Blokker, pater Elpidiuis Bruna, W. Elgers-
■iA&l&BSm
Ingez. Med.
23)
Door CHARLES GAR VICE.
Vervolg.
zei hij barsch, ,,je hebt gelijk. Voor
zul tenminste alles akeli-g zijn."
,,Mijn s-chuld is -het niet," zei ze pruiiend.
,,Neen," antwoordde hij. ,,'Het is jouw
eehuld niet, dat ik je liefheb. De hemel weet
<tat je je best hebt gedaan om mij er van
terug te houden. Ik had gewaarschuwd moe
ten zijn door de manier waarop je mij be-
handelde. Ik kon weten dat dat het een
onmogeldjkheid is voor je om emst-ig te zijn.
Je hebt me alleen maar voor den gek gehou
den. Neen!" ging hij voort, want haar oogen
werden verdacht vochtig, „ik geef jou de
sdhuld niet. Je had geljjk. Waarom zou je om
mij geven. Ik heb mezelf al van het begin af
voorgehoudendat je min of meer een hekel
aan mij had, maar zie je, een man redeneert
niet verstandig als hij demand lief heeft; ik
deed het tenminste niet. Ik kon alleen maar
Jieftoebben. O, ik geef jou de schuld niet. Maar
het spijt me toch niet, dat ik met je heb ge-
sproken. Ik zou je niet beter kunnen liefheb-
ben dan op dit oogenblik, al kende ik je ook
jaren ik hield al van je op den eersten
dag dat ik je zag."
(Hij hield zijn hand over zijn oogen en be-
dekte zijn gezicht ermee. Lorrie dacht een
oogenblik met schrik, dat hij misschien
scihreide. Maar dat was niet zoo. Hij leed,
zooals een sterk man lijdt, die in zijn eerste
liefde wordt gedwarsboomd, zonder snikken
of tTanen.
,,'De hemel weet, dat dk je maar weinig kan
aanbieden, Lorrie", ging hij doort. ,,Het kan
je toch niet schelen, dat ik je Lorrie noem
De weinige keeren, dat ik je nog zal zien, zal
het plechtig: juffrouiw Latimer zijn. Ik kan
je slechts weinig aanbieden; veel bijzonders
ben ik niet en bovendien ben ik zoo arm als
een kerkrat."
Zij wendde zich verontwaardigd tot hem.
,,Denk je, dat ik daanom geef?" vroeg ze
haastig.
„Neen", zei hij, „dat denk ik niet. Ik weet
dat jou dat niet kan schelen. Maar wat zou
je vader
Zij keek hem plotseling aan. ,,Mijn vader!
En de jouwe dan?" Hij schrok op, alsof zij
hem had geslagen. Ben man denkt niet aan
zijn vader of aan andere dingen dan liefde,
als hij zijn hart aan de voeten van zijn aan-
gebedene legt en Guy had zijn vader totaal
vergeten en ook den brief die zijne hoogheid,
de graaf van Latcham hem had geschreven.
„Mijn mijn vader?" stamelde hij.
,,Ja", zei ze. ,,Wat zou die wel zeggen ails
ik „ja" antwoordde Wat zou hij zeggen als
je hem ging vertellen, dat je de straatarme
dochter van een dorpsdominte had gevraagd
om je vrouw te worden
IHij bleef zwijgend staan, overbluft, zijn
oogen op den grond gevestigd.
Lorrie haalde diep adem. ,,Ik weet, wat hij
zou zeggen dat je je heele leven had ge-
ruineerd en dat je evenveel beneden je stand
was getrouwd, alsof je met Molly, ons dienst-
meisje was weggeloopen. En," ging zij na
een oogenblikje bedaard, te bedaard, glim-
lachend voort, ,,hij zou geljjk hebben".
Zijh gezicht werd gloeiend rood en hij zag
op, terwijl hjj haar vast en beslist antwoord
de. ,,Neen", en de mannelijke klank in zijn
stem verheugde Lorrie's ziel. ,,Neen. Dan zou
hij ongelijk hebben. Beneden mijn stand ge
trouwd! Je bent zooveel beter dan ik en staat
zooveel boven me als de sterren staan boven
de steenen van den weg hier."
,,Ik ben Dolores Latimer, de dochter van
een dominte en jij bent burggraaf Kendale",
zei ze.
•W'aarom gooi je mij dien ellendigen titel
voor mijn voeten?" zei hij bijna boos. „Wil je
mij straffen, omdat ik niet doodeenvoudig
Smith of Jones heet? Ik wilde, dat het waar
was! Ik haat mijn titel en ik haat alles wat
eraan vast zit en ik zal hem nog meer
haten, als jij hem als een slagboom tusschen
ons wilt stellen. Lorrie, luister eens naar me.
Je hebt over mijn vader gesproken. Ik zal je
de waarheid zeggen. Hij zal eerst teleur-
gesteld zijn. Even maar, zie je! Maar als hij
je zou zien en leeren kennen, dan zou hij je
liefhebben als een eigen dochter.
Wat klopte haar hartje bij die eenvoudige,
moedige woorden. Maar zij schudde beslist
haar hoofd.
..Luister eens, Lorrie, lieve Lorrie, ik heb
mijn beroep, ik kan werken om bevorde-
ring te krijgen. Vergeet dien heelen ellendi
gen titel en wordt de vrouw van luitenant
Kendale. O lieveling, breek mijn hart toch
niet! Alsje eens wist, hoe ik van je houd!"
En hij, strekt beide handen smeekend uit. Zij
wendde haar hoofd nog verder van hem af,
zoodat hij er niets op kon lezen.
Een oogenblik stond hij met uitgestrekte
handen; toen liet hij ze langs zijn lichaam
neervallen. ,,Ik zie wel", zei hij, „dat er geen
hoop voor mij is. Je hebt mij niet lief en je
kunt me ook niet liefhebben, dat bedoel
je natuurlijk en je wilt het niet graag zeg
gen. Ik moet het zoo goed mogelijk dragen;
denk niet, dat ik jammerend door Carshal
zal kruipen. Neen, ik zal maken, dat ik er
meteen uitkom je zult geen last meer van
mij hebben. Wanneer je mijn vrouw niet kunt
worden zal ik zoo ver mogelijk van je heen-
gaan. Vaarwel, Lorrie". En hij knoopte zijn
overjas dicht met bevende vingers. Zijn be
sluit stond vast om den slag, dien het nood-
lot hem had toebedeeld, zoo goed mogelijk te
dragen."
Zij plukte zenuwachtig aan de franje van
haar shawl. ,,Waar waar ga je naar toe?"
vroeg ze. Waarom zou je .gaan?"
ma, Ds. J. Henri Ledeboer, Mr. J. In 't Veld
en Th. v. d1. Woude als vertegenwoordilgers van
de Nationale commissie tegen het aloohoLisme
en J. H. van Linden van den Heuvel van dien
Volksbond tegen drankmisbruik.
Secretarissen van -die commissie zijn mej.
Mr. FMulder, adjunct-commies ten bureele
van den inspecteur van de volksgezondheid
drankbestrrjding) te 's-Gravenhage en mej.
M. C. J. Pipel, adj.-commies bij de"'aTil. Volks
gezondheid van Sociaie Zaken.
DE NEDERLANDSC'HE M1JNWERKERS-
BOND VRAAGT LOONSVERHOOGING.
De Algemeene Nederlandsche Mijnwerkers-
bond heeft dezer dagen een bondsvergadering
gehouden, waar de loonpositie van de mijn-
werkers een punt van bespreking heeft uit-
gemaakt.
De bondsraad constateerde, dat den mijn-
werkers van de vrij groote winsten, die de
mijnondememingen over 1938 hebben ge-
maakt, een onvoldoende deel is toegekend.
Nocn ten aanzien van werktijdverkorting,
noch ten aanzien van een uitkeering ineens
zijn de mijndirecties in het jaar 1938 aan de
wenschen van dte mijnwerkers tegemoetge-
komen. Daarom besloot de bondsraad het
hoofdbestuur op te dragen om bij de beeindi-
gmg der loonovereenkomst op 31 Maart aan
de mijnondernemers voor te stellen de loonen
met tien procent te verhoogen.
DE MIDDENSTANDSBONDEN EN DE
Z.G. ANTI-POUEP-ACTIE.
De contact-centrale der drie Nederlandsche
MiddenstandSbonden deelt mede, dat de hoofd-
besturen hebben besloten, ten aanzien van de
houding tot het Nationale anti-polie.p-actie-
comitte, aan hun afdeelingen en aangesloten
vakorganisaties het volgende gemeenschappe-
lijke adyies te geven:
>Het onderwerp van de actie van het N. A.
P. A.-conutte, n.l. het voeren van v'erweer te
gen de gevaren, welke voor de maatschappij
in het algemeen en het zelfstandig midden-
standsbedrijf in, het bijzonder kunnen voort-
vloeien uit de toenemende concentratie in de
"Waar ik heenga?" zei hij heesc-h. ,,Waar
ik van plan was heen te gaan als als je
„neen" zei. Denk je soms, dat ik hier wil blij
ven rondihan-gen en je vervelen? Neen, ik zal
overgaan naar een regiment, dat naar Pales-
tina gaat om dat zaakje daar op te knappen.
Ik zal het niet vergeten ik geloof niet, dat
ik je ooit z,ou kimnen vergeten, Lorrie, maar
daarginds zal ik niet zooveel tijd hebben om
voortdurend aan je te denken, als hier in de
barakken in Carshal. Vaarwel dus, voor
altijd".
Zij bleef .zwijgend staan en behalve dat zij
zenuwachtig aan haar shawl plukte, bewoog
zij zich niet.
>.Wil je me zelfs niet vaarwel zeggen?"
vroeg hij gekwetst. „Wil je me voomde laatste
maal een hand geven, Lorrie?" en hij kwam
wat dichter bij haar en stak zijn hand uit.
Zij gaf hem de hare, die hij een oogenblik
vast hie Id en toen aan zijn lippen drukte. Haar
hand was gloeiend heet en ze beefde als een
gekooid vogeltje.
Vaarwel. Ik ga morgen naar Londen en
ik wil Jack liever niet meer zien. Zeg hem
zeg hem, dat ik er wee van ben geworden
om steeds in Carshal te blijven hangen en dat
ik naar de Palestrjnsche herrie ben getrokken
voor een opfrisschertje. Die goeie Jack. Ik zal
hem missen en ik denk, dat hij mij ook zal
missen. Hij is waarschrjnlijk de eenige, die nog
aan me zal denken."
Een korte, gesmoorde snik klonk onder de
shawl.
,,Neen, nietiwaar", zei ze met moeite iets
wegslikkend.
Hij keek haar verdrietig aan en zijn gelaat
werd zachter. ,,Kijk eens, nu heb ik je aan
het huilen ge-maakt. Wat ben ik tpch een
egoistische kerel. Let maar niet op wat ik ge-
zegd heb, Lorrie, vergeet het maar of ver-
beeld je, dat het een droom is, Ik ben niet
waard dat iemand me lief heeft en zeker niet,
dat iemand om me huilt. Vaarwel", en hij
keerde zich om.
verschillende industrieele bedrijfstakken, heeft
reeds geruimen tijd dte voile aandacht van de
drie Nederlandsche middenstandsbonden.
Genoemde bonden zijn er van doordrongen,
dat het op bun weg ligt, aan dit verschijnsel
bij voortduring groote aandacht te wijden en
eventueele maatregelen te beramen, om onge-
wenschte sociaie, economische en staatkundi-
ge gevolgen te verrrnjher.
Hieruit voigt, dat genoen.ue bonden in be-
ginsel sympathiseeren met de doelstelling van
het N. A. P. AT-comitte, doch zij zijn ander-
zijds van meening, dat zij als centrale organi
saties van het mid'denstandsbedrijfsleiven eigen
verantwoordelijkheid hebben te dragen, het-
geen medebrengt, dat zij alleen op zuiver or-
ganisatorische basis naar buiten wenschen op
te treden en derhalve zich niet onder de lei-
ding van het N. A. P. A.-comitd kunnen
soharen.
Het ligt in hun voornemen om het ter zake
reeds geopende overleg met de centrale land-
bouworganisaties voort te zetten en verder in
onderling overleg zelfstandig in deze materie
op te treden.
Dit slu.it in, dat afdeelingen en bij de mid
denstandsbonden aangesloten vakorganisaties
zich behooren te richten naar het hierboven
uiteengezette standpunt."
DE SOESOEHOENAN VAN SOERAKARTA
OVERLEDEN.
Pakoe Boewono X, de Wijze.
Maandagmorgen te half acht Javaschen tijd
(dus omstreeks middemacht Nederlandschen
tijd) is, na een langdurige ziekte, overleden de
Soesoeh-oenan van Soerakarta.
De zoo juist overleden Zelfbestuurder heeft,
schrijft de N. R. Crt., een hoogen leeftijd be-
reikt na een zeer lange regeering, waarin hij
zeer veel veranderingen heeft aanschouwd.
De keizer van Soerakarta, wien het praedd-
caat verleend is van Zijne Vorstelijke Hoog
heid, kon zich als erfgenaam beschouwen van
het oude rijk Mataram, dat destijds een leger
van 100.000 man op de been bracht om Jan
Pietersizoon Coen te verjagen. Hij was de
hooggeplaatste der vier Javaansche zelfbe-
Lorrie strekte verlegen haar hand uit.
,,Wacht even", zei ze. ,,Ik ik wou wat
zeggen."
Hij keerde weer om, gehoorzaam als een
soldaat, die een commando opvolgl.
Zij vocht met haar stem en haar triliende
lippen en zweeg ziweeg, terwijl hij gedul-
dig wachtte, zonder eenige hoop.
,,Wel?" vroeg hij eindelijk.
.■Ik ik wilde alleen maar zeggen", zei
ze bijna onhoorbaar, „dat dat ik denk -
ik ben er niet zeker van dat ik van je
houd een klein beetje."
Het was niet te verwonderen, dat hij. haar
bleef staan aanstaren, alsof hij zijn eigen
ooren niet vertrouwde.
„Je je" riep hij verwonderd uit, niet
wetend wat te doen van vreugde. Lorrie,
houd je een beetje van me?"
Toen zweeg hij plotseling en hij zag haar
twijfelend aan. Ze had hem eens voor den
gek gehouden hij dacht aan het portret
van den Afrikaanschen zendeling zou ze
nu ook met hem spelen?"
,,Is het waar?" vroeg hij heftig. ,,Meen je
het. Laat eens zien!" en bijna ruw trok hij
haar naar zich toe.
Neen, ze hield hem niet voor den gek, hij
kon den emst onmiddellijk aflezen van haar
vuurrood gezichtje, de donkere oogen, die
slechts half oniwillig in de zijne keken en
waarin meisjesachtige openhartigheid en be-
scheidenheid te lezen was.
Met een kreet nam hij haar in zijn armen
en hield haar stevig vast.
„Lorrie, lieveling, het is waar! De hemel
mogte het mij vergeven, maar ik dacht, dat
je met me speelde. Het is waar! O lieveling,
waarom heb je me zoo laten lijden?" en zijn
stem brak. „,Houd je een beetje van me
en wil je mijn vrouw worden?"
(Wordt vervolgd.)
