ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LORRIE
No. 9863
MAANDAG 16 JANUARI 1939
79e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
EERSTE BLAD
reVaccinatie,
acttUk%.T.)Ra£i
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
TJitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
.ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicbe's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSOHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
GEMEENTE TERNEUZEN.
Op Vrijdjag 20 Januari 1938, zal door den
gemeentegeneesheer g.elegenheid worden ge-
geven tot
KOSTELOOZE VACOINATIE EN
in een der iokalen van de voormalige open-
bare lagere school A aan het Sehoolplein, des
namiddags half drie.
Op Donderdag 19 Januari 1939, zal gelijke
gelegenheid bestaan te Sluiskil, des namid
dags 2 uiir, aan het adres Middenstraat 25.
Burgemeester en Wethouders van Terneuzen,
P. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
DR. COLIJN IN ZWITSERLAND.
Zaterdagmorgen te elf uur heeft Dr. H.
Colijn het Nederlandsche sanatorium te
Davos bezocht waar hij werd ingehaald door
de luid juichende patienten, die van balcons
en terrassen den minister-president begroette
en hem bij het betreden der gebouwen met
het Wilhelmus verwelkomden. Na te zijn be-
groet door den directeur-geneesheer dr. Guge-
lot, sprak Zijne Exc. eenige vriendelijke woor-
den voor de miorofoon van dte huisradio. De
minister gebruikte daama de koffie te mid
den der patienten. Na een rondgang door het
sanatorium vertrok Z.Exc. weer naar Klosters
wederom luide toeigejaiicht door de patien
ten, die de attentie van den minister-president
zeer op prijs stelden.
VLUOHTELINGEN IN ONMIDDELLIJK
LEVENSGEVAAR.
Wie oordeelt: De Minister of
ambtenaren
Het Eerste Kamerlid, de heer Van Embden
(vrijz. dem.) heeft den minister van justitie
vragen gesteld naar aanleiding van het ant-
woord, dat minister Goseling heeft gegeven
op vragen van het Tweede Kamerlid mevr.
Mackay—Katz (chr.-hist.) betreffende de
terugleiding van Duitsche vluchtelimgen. In
het bijzonder betreffen de vragen van Dr. Van
Embden de kwestie, of er wel zekerheid be-
staat, dat de vreemdelingen niet zullen wor
den teruggeleid wanneer er onmiddellijk
levensgevaar aanwezig moet worden geacht.
Het Eerste Kamerlid stelt vervolgens deze
vragen
Heeft de minister niet aan zekere ambte
naren opdracht of machtiging verleend, om
bedoelde terugleiding te voltrekken, tenzij
naar hun oordeel onmiddellijk levensgevaar
aanwezig moet worden geacht.
Zoo ja, aan welke amlbtenaren? En onder
welke waarborgen voor dit levensbelang van
den vluchteling oefenen zij deze bevoegdheid
uit?
Indden de minister zou hebben voorgeschre-
ven, dat aan hem zelf moet worden voor-
gelegd elk geval, waarin een vluchteling be-
toogt, dat terugleiding voor hem onmiddellijk
levensgevaar oplevert, op welke wijze ver-
krrjgt de minister dan zekerheid, dat alle
lagere autoriteiten dit voorschrift stipt na-
komen?
Wordt de diep ingrijpende beslissing, dat het
beweerde gevaar niet aanwezig moet worden
geacht, door den minister eventueel de lagere
autoriteit genomen uitsluitend op grond van
schriftelijke en zorgvuldig gemotiveerde rap-
porten Heeft de minister zekerheid, dat
die rapporten nimmer gebaseerd zijn bij-
voorbeeld tengevolge van tijdsgebrek op
louter indrukken zonder nader onderzoek?
Uit welke bronnen krijgt de rapporteerende
ambtenaar gewoonlijk gegevens, waarop hij
zijn advies grondvest?
Krijgt de vluchteling, alvorens het rapport
wordt overgelegd, er tijdig inzage van, opdat
hij- of zijn raadsman tegenover mogelijke
vergissingen of andere vermeende onjuist-
heden zijn nadere toelichting kan stellen?
Zijn den vluchteling ter bescherming van
zijn belangen wellicht nog andere verv/eermid-
delen toegekend, die aan de procedure, waar-
aan hijonderworpen wordt, althans eeniger-
mate een rechtskarakter zouden verleenen?
Welke tijdsduur staat gemeenlijk voor oogen
in de qualifdcatie .onmiddellijk levensgevaar".
Heeft de minister ook hieromtrent voorschrif-
ten gegeven?
Wordt een dreigende opsluiting in een con-
centratiekamp al of niet als een onmiddellijk
levensgevaar aangemerkt
200 VLUOHTELINGEN IN STILTE OVER
DE GRENS GELEID.
Donderdagmiddag zijn in alle stilte 200
Duitsche Joodsche vluchtelingen, die op ille
gal© wijze ons land waren binnengekomen.
naar Duitsohland teruggebracht. De vluch
telingen zijn ter beschiikking van den Duit-
schen grenscommissaris te Emme'rik gesteld.
Het Nieuwsblad vemeemt uit Emmerik,
dat bij aankomst daar de papieren van de
vluchtelingen nauwkeurig werden onderzocht.
Allen werden aan een verhoor onderworpen.
Indien men onder de vluchtelingen personen
antrof, die onlangs normaal over de grens zijn
gegaan, dus na vervulling van alle formali-
teiten inzake deviezenvoorschriften, en zij ook
hun belastingschuld in Duitschland bleken te
hebben betaald, werden deze personen, voor-
zoover er geen nieuwe bezwaren waren ge-
rezen, naar hun vroegere woonplaatsen terug
geleid. Ook mogen zij op eigen verantwoor-
ding naar hun woonplaatsen terugkeeren.
Er zijn echter maatregelen van de Duitsche
regeering en gemeentelijke bepalingen. Daar-
om gaat het onderzoek naar de identiteit van
de vluchtelingen in twee richtingen. Ver-
dachte Joden, d.w.z. groote of kleine overtre-
ders, worden gestraft na een vlug geveld
vonnis. Het ifiegaal verlaten van Duitschland
wordt als een eerste wetsovertreding be-
schouwd. Vermoedelijk zullen de straffen
normaal zijn en in uitzonderingsgevallen neer-
komen op deportatie naar een concentratie-
kamp.
EXTRA-DIENST OP NIEUWJAARSDAG
VAN PERSONEEL DER P.T.T.
Het Tweede Kamerlid Roosjen heeft den
minister van binnenlandsohe zaken de volgen-
de vragen gesteld:
Is het juist, dat aan het personeel van het
bureel brievenpost, afdeeling expeditie binnen
en buitenland te Amsterdam (c.s.), op Zondag
1 Januari 1939 extra-dienst is opgelegd.
Indien ja, is de minister dan niet van oor
deel, dat deze maatregel in strijd is met de
verklaring in de memorie van antwoord van
9 November 1938 (begrooting van het staats-
bedrijf der posterijen, telegrafie en telefonie
voor het dienstjaar 1939), waarin gezegd
wordt dat door de bedrijfsleiding gestreefd zal
worden naar verdere beperking van den Zon-
dagsdienst
DE PERS VAN HET NATION A LF,
DAGBLAD ONKLAAR GEMAAKT.
Vrijdagmiddag te ongeveer vier uur heeft
de rechter-commissaris uit Den Haag, jhr. mr.
P. G. M. van Meeuwen, in gezelschap van den
substituut-officier van justitie mr N. S. Hoek-
stra en een deskundige op typografisch gebied,
begeleid door Leidsche rechercheujrs, een inval
gedaan in de drukkerij van de N.V. Van Nif-
trik aan de Kaiserstraat te Leiden, waar het
Nationale Dagblad, uitgave van de stichting
de Nationale Pers gedrukt wordt.
De aanleiding tot dezen inval was gelegen
in artikelen in het Nationale Dagblad ver-
7)
Door CHARLES GAR VICE.
(Nadruk verboden.)
Vervolg.
•Hij wist de half verloopen zaak weer op
gang te krijgen, sloot in loop van tijd eenige
bijizonder voordeelige contracten af en ver-
diende tenslotte de kapitale som van rond de
dertigduizend pond.
Dat was het begin van zijn geluk. For-
tuna, die nooit lets half doet, glimlachte voort-
durend tegen hem en het eene contract na het
andere bracht hem voordeel. Hij was een rijk
mian; de menschen begonnen over hem te
praten.
Maar met al zijn rijkdom en zijn bekend-
heid toleef hij toch de Samuel Melford, die
•achter den kruiiwagen had geloopen; hij had
nog altijd reusachtig groote, roode handen en
hij harmonieerde slecht in zijn rijke om-
gevlng.
Kort nadat hij zooveel geld had verdiend,
was mevrouiw Melford gestorven. Een zoon
en een dochter, Seymour en Diana, waren
hem overgebleven. Voor die tiwee vond de
millionnair ndets te goed. Zij waren in de
schoot der weelde groot gebracht. Zooals de
meeste mannen die zelf geen opvoeding heb
ben gehad, hechtte de heer Melford er groote
waarde aan, voor zijn kinderen. Seymour en
Diana .hadden de beste leermeesters gehad.
Seynsour was naar Eton en Oxford geweest;
Diana had haar opvoeding eerst gehad op 'n
aristocratische kostsehool en daarna van de
duurste en beroemdste leermeesters, die er
te vinden waren. Geld was geen bezwaar,
waar het de kinderen betrof en hij besteedde
het met voile handen aan hen.
Hij zelf was een man zonder behoeften en
met een eenvoudigen smaak. Hij beschouwde
een biefstuk met een glas bier als het beste
diner en hij zou zelfs op een plank goed ge-
slapen hebben.
Diana Melford zag er zeker als een dame
uit, nu zij in haar voile lengte op den divan
lag. Zij was blond, buitengewoon stralend
blond. Haar huid was van ivoor, als door
een meesterhqnd: geschilderd. Er was geen
sproetje op haar gelaat, geen enkel vlekje
ontsierde haar witte hals en armen, en de
donkere wenikbrauwen schenen de blanke
huid nog fraaier te maken. 'Haar oogen wa
ren iblaujw;, maar nu en dan verdiepte dat
blauw zich tot violet; haar handen waren wel
niet bapaald klein, maar ze waren goed ge-
vormd en blank.
Terwijl ze daar op den divan lag, leek ze
een Ariadne; zaoht, mooi, blank, glanzend en
slaperig. En niemand, die naar haar keek,
zou ooit gedacht hebben, dat achter die
zachte, blauwe oogen een verstand zetelde,
even scherp en fel als dat van een makelaar
in effecten.
Zij had het huis gemeubileerd, had de or-
namenteering gekozen en de gordijnen met
hun gedekte tin ten uitgezocht; zij had beslist,
dat de bedienden een donkere, haast sombere
livrei zouden dragen inplaats van de purpe-
ren of blauwe, die haar vader zou hebben uit-
gekozen. In een woord, zooals ze daar lag,
leek ze uitermate slaperig, onverschillig en
zorgeloos, maar in werkelijkheid was ze even
oplettend en op haar qui-vive als de tijgerin
die met geslo.ten oogen schijnbaar ligt te sla-
pen in de jungle gereed om op te springen
bij de minste beweging in het struikgewas.
iNaast haar, nagenoeg verborgen in de
plooien van haar soepele zomerjapon, lag
.Burke's Peerage" en zij wilde het boek juist
weer opnemen, toen de klok op den schoor-
steenmantel sloeg en vodr de klank geheel
verstorven was, werd de deur geopend en een
knecht kondigde met zachte stem ,,mijnheer
Seymour" aan.
schenen, op vermoeden, dat deze artikelen
beleedigend worden geacht' voor den minister
van justitie en voor de katholieke geestelijk-
heid. Het gaat hier om het artikel van Don
derdag 23 December getiteld: „Het hemel-
tergend vonnis. Een open brief aan een mare-
chaussee betreffende de zaak Oss". Voorts
een artikel van 29 December, -getiteld: ,,De
eer der Nederlandsche Jeugd", meer in het
bijzonder het gedeelte waar gesproken wordt
van: vijf minderjarigen zijn in Oss straffeloos
misbruikt. Voor beide artikelen heeft mr.
M. M. Rost van Tonningen, „hoofdopsteller'
van het Nationale Dagblad, zich aansprakelijk
gesteld. Voor het schrijven van deze twee
artikelen is reeds, zooals gemeld tien dagen
geleden proces-verbaai opgemaakt. Ten slotte
is de inval een gevolg van het artikel, voor-
komende in het Nationale Dagblad van 4
Januari, getiteld: „Methoden van politiek
katholicisme", eveneens betretkking hebbende
op zedenmisdrijven te Oss. Naar aansprake-
lijkheid voor het schrijven van dit artikel is
het onderzoek nog gaande.
De heer Rost van Tonningen was tijdens
den inval van de justitie te Utrecht. Hij werd
telefonisch van het bezoek op de hoogte ge
bracht, waarna hij zich onmiddellijk naar
Leiden heeft begeven, waar hij de justitie nog
aantrof. Nadat proces-verbaai was opge
maakt, is de eenige rotatiepers, welke de
drukkerij bezit, onklaar gemaakt, hetgeen is
geschied door het in beslag nemen van de
inktbakken van de pers, welke in een mee-
gebrachten overvalwagen naar het politie-
bureau te Leiden zijn gebracht. Het desbetref-
fende artikel in de wet spreakt van onder
zich nemen van de stukken van overtuiging".
Daar het niet wel mogelijk is, om de heele
pers onder zich te nemen, heeft men zich ten
deze beperkt tot de inktbakken, die zooals
van officieele zijde werd meegedeeld, niet ge-
makkelijk te vervangen zullen zijn. De moge-
lijkheid blijft intusschen open, dat het Natio
nale Dagblad of Volk en Vaderland, welk blad
op dezelfde pers wordt gedrukt, ergens anders
zal worden ondergebracht. Onze wetgeving
kent nl. niet het verbod van verschijnen van
een blad, zoodat rekening wordt gehouden met
de mogelijikheid, dat beide bladen elders zullen
worden gedrukt.
Toen de inval van Vrijdagmiddag geschded-
de, was het -grootste Seel van de oplaag van
het Nationale Dagblad van Vrijdag reeds afge-
drukt, zoodat een klein deel niet is versche-
nen.
Bij het justitieele bezoek, dat tot half zes
heeft geduurd, werden geenerlei moeilijkheden
van de zijde van het Nationale Dagblad onder-
vonden.
Naar aanleiding van bovenstaande wordt
nog gemeld, dat het blad Zaterdag als „nood-
uitgave" is verschenen in kleiner formaat; het
is op een pers van een ander type gedrukt.
Woensdag zal het, naar het blad meldt, ver
schijnen in het fomjaat van het Arbeidsfront,
ook een orgaan van de N.S.B.
Naar de Maasbode uit goede bron verneemt,
is de justitie opgetreden op bevel van den
Minister. Het parket heeft hier op eigen
initiatief gehandeld.
Als verdediger van Mr. M. M. Rost van Ton
ningen, hoofdredacteur van het Nationale
Dagblad, die zich voor het schrijven van twee
der beleedigende artikelen aansprakelijk heeft
gesteld, zal optreden Mr. W. J. C. A. Nijgh.
MINISTER GOSELING'S NOTA OVER
OSS.
Naar de Tele-gr. verneemt, wordt ten depar-
temente van Justitie thans de laatste hand
gelegd aan de nota, welke Minister Goseling
aan de Tweede Kamer heeft toegezegd in ver-
band met zijn optreden jegens de vorige bri
gade Oss der Koninklijke marechaussee.
Het is de bedoeling, dat de Kamerleden in
het bezit zullen zijn van deze nota voordat de
Kamer op 7 Februari a.s. weder bijeenkomt.
NATIONAAL FONDS VOOR BIJZONDERE
NOODEN.
Het bestuur van het Nationaal fonds voor
bijzondere nooden deelt mede, dat de ont-
vangsten in December f 10.417,28 hebben be-
dragen, zijnde 6.704,38 uit periodieke bijdra-
•gen en f 3.712,90 uit losse giften.
De uitkeeringen over hetzelfde tijdvak be-
droegen 19.519,85.
Onder leiding van de commissie van samen-
werking werd ten behoeve van dezelfde geval-
len bijeengebracht 29.720,17, zoodat in die
maand aan aanvragers, verdeeld over 104 ge-
meenten, een bedrag van 49.240,02 kon wor
den uitgekeerd.
Uit het bovenstaande blijkt, hoe dringend
versterking van de geldmiddelen noodig is.
Het gironummer van het Nationaal fonds
voor bijzondere nooden te 's-Gravenhage is
272727.
DE NEDERLANDSCH—BELGISCH—
LUXEMRURGSCHE BESPREKINGEJN.
De Regeeringspersdienst meldt:
De -gemengde NederlandschBelgisch—
Luxemburgsche regeeringscommissie heeft
van 1114 Januari 1939 haar tweede bijeen-
komst te 's-Gravenhage gehouden. Tijdens
deze bijeenkomst is onder het oog gezien,
welke wegen zouden kunnen leiden tot een
bevredigende oplossing Inzake verschillende
vruagstukken, welke de Nederlandsche regee
ring had aanhangig gemaakt met betrekking
tot den invoer van bepaalde producten in de
Belgisch-Luxemburgsche oeeonomiscbe unie.
De Nederlandsche delegatie van haar kant
heei t, in den geest van welwillendheid, welke
de besprekingen heeft gekenmerkt, bepaalde
Belgische en Luxemburgsche wenschen on
derzocht betreffende cijfers en prijzen van
don invoer in Nederland van verschillende
producten.
Van wearszijden is voor een aantal der
vraagstukken een bevredigende oplossing ver-
kregen. iDe andere zijn aangehouden teneinde
opnieuw door de bevoegde instanties te wor-
dien onderzocht.
Beide delegaties zijn tenslotte tot overeen-
stemming gekomen inzake de wenschelijkheid
zoo spoedig mogelijk de onderhandelingen te
openen met het oog op vernieuwing van de
contingenteeringsovereenkomst, op 13 Augus
tus 1938 door beide landen onderteekend welke
op 30 April 1939 afloopt.
De commissie zal haar volgende bijeenkomst
te Brussel houden.
POSITIE VAN ENGELAND TEN AANZIEN
VAN NEDERLAND.
Renter meldt uit Londen:
In een commentaar op de Duitsche cam-
pagne, die thans tegen Nederland wordt ge-
voerd, schrijft de diplomatieke correspondent
van Reuter, dat officieele kringen in Londen
niet verontrust zijn. Ofschoon geruchten over
„de volgende beweging van Hitler" wijd ver-
spreid zijn, waarbij afwisselend Roemenie,
Rolen, het Memelgebied, Dantzig, Nederland
en Belgie worden genoemd, keurt de Britsche
meening het af, wanneer de zenuwspanning
wordt vergrr.ot door officieele bekendheid te
geven aan ieder schrikaanjagend bericht. De
politiek, die ten gevolge heeft, dat geheel
Europa op heete kolen wordt gehouden. wordt
betreurd, of nu het resultaat is een in het
geheim voorbereide militaire actie in de eene
richting, dan wel een openlijke economische
druk in een andere richting.
De positie van Engeland ten opzichte van
Nederland is niet gedefinieerd in formeele
verdragen, gelijk dat met Belgie het geval is.
Aan den anderen kant brengen de historische
banden tusschen Engeland en Nederland, te-
zamen met de aardrijkskundige ligging van
Nederland, de belangen van de twee landen
nauw tot elkander.
In officieele kringen heeft men geen beves-
Diana wendde haar hoofd. E'en magere
jonge man kwam de kamer binnen. Hij was
in ieder opizdcht tegenovergesteld aan haar.
Zij was blond, hij was dionlker, zoo donker,
dat zelfs zijn huid een aweem van zwart ver-
toonde. Zij was lang voor een vrouw, hij was
weinig grooter dan de middelmaat en terwijl
zij voor het uiterlijik liidolent en onverschillig
was, was hij levendig en energiek. En toch,
nu hij de groote kamer door liep, was er een
flauwe gelijkenis tusschen hen beiden, want
hij liep zacht sluipend, als een kat en de
manier, waarop hij zich over haar heenboog
en zijn hand op de hare legde, deed denken
aan de bewegingen aan een roofdier.
„Wel Seymour", zeide ze, teriwijl ze met
haar slaperige oogen naar hem opizag, ,,iben
je al terug?"
.,Ja", zei hij en terwijl hij sprak trok hij
zijn overjas uit, die, hoewel het pas vroeg in
den herfst was en nog zomersch warm, toch
met bond was gevoerd.
,,.En vader?"
Hij haalde zijn schouders op.
,,Ik )ie.t hem in Londen."
,,Je wilt zeker dineeren", zei ze slaperig.
Hij maakte een beweging met zijn handen,
zools een Franschman zou doen.
Dineeren? Neen; ik ben met een kleinig-
heid tevreden ik dineerde in de stad. is er
nieuws?"
Diana lachte zacht, wat bitter.
Nieuws? Wat voor nieuws zou er kunnen
zijn? Gisteren ging ik naar de kerk en van-
daag ben ik gaan rijden. Wat -voor nieuws
heb jij?"
,,Niet veel', zei hij. Zijn kleine kraaloogen
keken, alsof er niets onder hun oppervlakte
verborgen lag. ,,Ze willen /ader geen baronet
maken. Het schijnt, dat ze den laatsten tijd
te veel baronets hebfben gefabriceerd en nu
moeten ze er een stokje voor steken."
..Dan izal jij dus. niet sir Seymour Melford
zijn. Gecondoleerd."
..Dank je", was het antwoord.
..En waar ben je de geheele week ge
weest?", vroeg ze, terwijl zij zich op den divan
omdraaide om hem beter te kunnen zien.
,In goed gezelschap", was zijn antwoord.
,,Ik heb gelogeerd op Latcham Court, bij den
graaf van Latcham."
,,Hoe ben je daar gekomen?" vroeg zij.
,,Door den ouden heer", vertelde hij. ,,De
graaf zit er benauwd voor. Hij heeft geen
cent meer. Al zijn toezittingen zijn hoog ver-
hypothekeerd."
„Heeft vader hem geld .geleend?" vroeg zij.
,,Ja", anbwoordde hij, ,,een hoop?"
Hen oogenblik zwegen ze beiden. Diana
spreidde handig haar rokken uit over de
Peerage" en bedekte die volkomen.
,,Verder?" vroeg zij.
Hij liep naar het raam en weer terug naar
het haardkleedje op zijn sluipende katten-
manier.
,,De graaf heeft een zoQn burggraaf
Kendal e."
„Ja"
,,'Die is in het leger. Hij kan al net zoo veel
geld aan alis zijn vader. Hij zal den titel erven,
maar als hij niet oppast, weinig meer."
,Heb je hem gezien?" vroeg ze op ver-
veelden toon, maar haar oogen werden door-
dringend en donker.
,,Neen, hij had dienst, Diana" en hij
kwam naar den divan en legde zijn smalle
witte hand er op ,,begrijpen wij elkaar?"
,,Ik geloof van wel", glimlachte zij zacht.
,,Ik geloof het ook", zei hij. ,,Wij beiden
hebben slechts een doel e6n streven om
in het leven vooruit te komen. We zijn rijk,
we hebben geld. Er is geen reden, waarom
ik iben mijn dood geen graaf zou zijn en jij
een gravin op zijn minst.
,,,:Onze vader was een sjouwerman" hij
keek naar de deur en haalde de schouders op
toen hij het woord uitsprak; „maar jij en ik
behoeven niet de zoon en de dochter van een
sjouiwerman te blijven wij kunnen ons om-
hoog w-erken en worden wat we maar
willen."
Zij knikte langzaam, lui, maar haar blauwe
tiging gekre-gen van den gemelden hevigen
Duitschen eoonomischen druk op Nederland.
Men acht het in hooge mate onwaarschijnlijk.
dat eenigerlei militaire actie aan dit front zou
worden geriskeerd.
COMMISSIE VOOR UITVOER VAN
KOUDBLOEDPAARBEN.
De Minister van Economische Zaken heeft
aan den heer Mr. H. van Haastert, te 's-Gra-
venhage, op diens verzoek, eervol ontslag ver
leend als lid en voorzitter van de commissie
voor den uitvoer van koudbloedpaarden naar
Duitschland en benoemd tot lid en voorzitter
dier commissie den heer Mr. W. Rip te
's-Gravenhage.
OMVANG VAN HET CADEAUSTELSEL
IN 1938.
Door het Nationaal Comite tot Beteugeling
van het Cadeaustelsel is opnieuw een onder
zoek naar den omvang en wijze van toepassing
van het cadeaustelsel gedaan.
Hierdoor is komen vast te staan, dat in
Nederland in 1938 meer dan 400 verschillende
artikelen door middel van het cadeaustelsel
als z.g. cadeau-artikelen aan het publiek wer
den aangeboden.
Het uitvoeri-ge materiaal door genoemd
comite in samenwerkin-g met een aantal
Kamers van Koophandel* en vele organisaties
op het gebied van handel en nijverheid bijeen
gebracht, is inmiddels ter kennisname ver-
strekt aan de regeering.
Het onderzoek heeft aangetoond, dat in het
afgeloopen jaar het cadeaustelsel, wat veel-
zijdigheid van toepassing en verscheidenheid
van beschikbaar gesteld cadeau-artikelen aan-
gaat, niet den minsten teruggang vertoont.
Gezien het aantal firma's, dat na de afwij-
zende houding van de regeerin-g ten opzichte
van de invoering van de wettelijke maatrege
len inmiddels tot toepassing van het cadeau
stelsel heeft besloten, is voor 1939 een nieuwe
uitbreiding van dit verkoopsysteem te ver-
wachten, over welk vooruitzicht men zich in
de handelskringdn, welke van het cadeau
stelsel hebben te lijden, ernstig ongerust
maakt.
MR. MS. TROMP AANGEVAREN IN DE
HAVEN VAN LISSABON.
Blijkens een bericht in ,,De Courant" is
Hr. Ms. ,,Tromp" flottielje-lfeider en jongste
aan'.vinst van de Nederlandsche marine, Zon
dag in de haven van Lissabon door het Duit
sche s.s. .Orinoco aangevaren en zwaar
beschadigd.
De ,,Oronico" (van de Hamburg-Amerika
Lijn en 9660 ton metenae) verliet tijdens
stormweer de haven geassisteerd door twee
sieepbooten. Bij het passeeren van de
■Tromp lag het scnip, als gevolg van een
hevigen windstoot, uit den koers en kwam
met den oorlogsbodeni in aanvaring, welke
aan stuurboordzijde werd getroffen.
Een aantal stalen platen van de Tromp"
werd mgedrukt. Het verluidt, dat de flot-
teilje!eider ook een gat beneden de waterlijn
heeft gekregen. De sieepbooten hebben tever-
geefs getracht de aanvaring te voorkomen,
waarbij het weinig scbeelue, of een van beide
vaartuigen was gekapseisd. Na de botsing
heeft de .Orinoco" die niet beschadigd is, de
reis voortgezet.
De havenautoriteiten hebben een onder
zoek naar de Tromp" ingesteld. Zij waren
van meening, dat het sohip ter reparatie in een
droogdok zal moeten worden op-genomen. In
verband hiermede is het vertrek van de
Tromp", dat op a.s. Woensdag was vast-
gesteld tot onbepaalden tijd uitgesteld..
De commandant van de Tromp" kapitein-
ter-zce Doorman, bleef den geheelen dag aan
Loord om persoonlijk al.c veiligheidsmaat-
regelen te nemen.
oogen waren nu violet.
,,Vertel me iets over dien graaf", sprak ze.
Vader heeft hem geld geleend. Voor zoo-
ver ik weet, heel veel. Hij moet het terug-
betalen, of Hij haalde zijn schouders op.
.,En zijn zoon, de burggraaf?"
..Die is hier in de barakken van Carshal.
Hij is luitenant en heet burggraaf Kendale,
later graaf van Latcham."
„En
Hij richtte zich op en wreef zijn slanke
handen, terwijl hij op haar neerzag.
„Ik heb burggraaf Kendale vandaag opge-
zocht. Morgen of overmorgen zal hij wel hier
komen; de rest", hij spreidde zijn handen
uit de rest, lieve Diana, laat ik aan jou
over."
HOOFDSTUK IV.
Het was 's morgens ongeveer tegen het ont-
bijt, den ochtend nadat Lord Kendale een be
zoek had gebracht. Jack was buiten op het
grasveld en prutste iets aan een hengel, ter
wijl hij luid en niet bepaald zuiver ,,De Vaga
bond" floot; Greta bewoog zich geluidloos
door de kamer, om te zorgen, dat alles op
tafel zou staan, wat er op hoorde.
Lorrie was nog niet te voorschijn gekomen,
maar ze was al een half uur geleden in haar
koude bad gaan plassen en een luchthartig
gezang, dat sindsdien langs de trap naar be
neden klonk, toonden aan, dat zij wakker was
en bezig zich aan te kleeden.
Greta liep naar het raam; zij zag er uit
als een duifje in haar grijze japon en het
sierlijke, geborduurde schortje.
,,Jack, de 'bed is al gegaan."
,,Goed. Zeg, luister eens,, Greta! Wie heeft
er in mijn vischgerei gescharreld? Alles ligt
door elkaar en de snoeren zitten in de war.
Je zoudt er waarachtig bij g'aan vloeken! Als
er iets is, waarin ik niet gerommeld wil heb
ben, dan is het mijn vischgerei. Wie kan dat
nu weer gedaan hebben?"
(Wordt vervolgd.)
