ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Marion's groote avontuur
No. 9837
MAANDAG 13 NOVEMBER 1938
78e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
NEUZENSCHE COURA
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Cltgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetiwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 6en dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERS4JHUNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
ADRES DER GEMEENTEN AAN DE
TWEEDE KAMER.
De Vereeniging van Nederlandsche Gemeen-
ten heeft zich in verband met de door de
re-gee ring' ingediende wetsontwerpen tot
wederinvoering van een forensenbelasting en
van een gemeentelijke inkomstenbelasting (de
laatste alleen in sommige noodlijdende ge-
meenten) met een adres tot de Tweede Kamer
gewend.
Gewezen wordt in de eerste plaats op het
geVaar, dat schuiit in het verlies aan zelfstan-
diigheid, dat aan een voortdurende financieele
impasse verbonden is. Dit houdt het gevaar
in, dat het verantwoordelijkheidsbesef en
daarmede de mbreele kracht, die van eigen
verantwoordelijkheid uitgaat, bij den gemeen-
telijken bestuurder verdwijnt.
Bepleit wordt een algeheele herziening van
het financieel statuut der gemeenten.
In de werkeloosheidsuitgaven ziet de ver
eeniging in het bijzonder het stru-ikelblok der
gemeente-financien. iZij bepleit daarom van
de werkloosheidszorg een nationale zorg te
maken en daarbij otok den steun aan kleine
zelfstandigen als werkloosheidslasten te be-
schouwen. Subsidiair wordt een wijziging
van het subsidiestelsel gevraagd.
De saneeringsvoorstellen van de regeering
hebben niettemin de waardeering der vereeni
ging. De waardeering wordt echter gematigd
door de vrees, dat de beschikbaar gestelde
mdddelen voor het beoogde doel niet toerei-
kend zul'len zijn.
De inkomstenbelasting ten behoeve van
sommige noodlijdende gemeenten, die noodlij-
dend dreigen te worden, die in -dezen toestand
verkeeren, zoodat wij vreezen, dat de op-
brengst dezer -belasting gering zal zijn.
En dat zij, naast de verschillende heffingen,
die het inkomen als zoodanig treffen, de ten-
denz zal hebben den omvang der kwade pos-
ten te doen toenemen. Ook rijst de vraag, in
hoeverre het billijk geacht kan worden, dat
juis-t in die gemeenten, waar ten gevolge van
den financieelen noodtoestand, de overheids-
voorzieningen tot het uiterste -beperkt wor
den, en waar uit dien hoofde de burgers zelf
in hoogere mate dan elders (b.v. ten gevolge
van het in-trekken of ve-rlagen van subsidien)
bijdragen in de kosten van maatregelen, die
het algemeen plaatselijk belang -dienen, een
buitengewone belasting -wordt ingevoerd. Het
uitzonderlijk karakter van de noodlijdende ge
meenten zal door dez-en maatregel geaccen-
tueerd worden en het verschil in belastmg-
druk tusschen noodlijdende en andcre ge
meenten -zal zoo groot worden, dat on 'anks
de aan den voorgestelden maatregel verbonden
forensenbepal-img, belastingvlucht moot wor
den gevreesd, het-geen niet alleen derving van
inkomstenbelasting, maar ook van andere in-
komsten voor de noodlijdende gemeenten tot
gevolg heeft".
Ten aanzien van de forensenbelasting wordt
uitdrukking gegeven aan de voldoening, die
het herstel dezer heffing in de werkgemeen-
ten verwe'kt heeft, 'zonder dat de vereeniging
daanmede echter blind blijkt te zijn voor de
nadeelen, die aan de woomgemeentefi worden
toegebracht, nadeelen, die in het bijzonder
voor het jaar 1939, waar voor de gemeente-
besturen de begrooting gereed hebben, spre-
kend zijn. Een onderzoek naar de vraag, in
hoeverre de voordeelen eenerzijds tegen de
nadeelen anderzijds opwegen, wordt noodig
geacht.
DE NIEUWE „KIND"-ZEGELS.
De weldadigheidspostzegel'S ,,Voor het kind"
zullen dit jaar wederom verschijnen dn de
waarden 1 Yz cent (met een bijslag van IY2
cent, 3 cent (plus 2 cent), 4 cent (plus 2 cent),
5 cent (plus 3 cent) en 12V2 cent ("plus 3%
cent) en verkrijgbaar worden gesteld van 1
December tot en met 5 Januari a.s. De netto
opbrengst boven de frankeerwaarde komt ten
24)
Vervolg.
bate van het bescherming- en steunbehoeven-
de kind.
IDe zegels zijn ontworpen door den jongen
kunstenaar Pam G. Rueter te Sloterdijk. De
voorsteliing is voor alle waarden dezelfde: een
knaapje, dat te midden van bloemen, in zijn
fluitspel verzonken, viscb en vogel tot luiste-
ren lokt, een beeid van vertrouiwelrjkheid tus
schen kind en natuur.
De kleur der zegels is resp. bruin-zwart,
paarsrood (purper), groen, roodbruin en
blauw.
De izegels zijn vervaardigd -in rotogravure.
De afmetingen van het beeldvlak zijn 18X27
mm, de geldigheidsduur loopt tot 31 Decem
ber 1943.
VOLDOENING OVER HET BEZOEK VAN
KONING LEOPOLD.
Het aanstaand bezoek van Koning
Leopold HI der Bel-gen geeft Minister Patijn
-gelegenheid, in zijn antwoord aan de Tweede
Kamer over de begrooting van zijn departe-
men-t, uitinig te geven aan de bijzondere vol
doening waarmede hij, evenals de zeer vele
Kamerleden, wier gevoelens ten deze in bet
Voorloopig Verslag werden vertolk-t, deze ge-
beurtenis tegemoet ziet. De betrekkingen tot
Belgie ademen een geest van oprechte weder-
zijdsche waardeering, daarom, en niet minder
wegens den hder te lande alom ge^oelden eer-
bied en sympathie voor den persoon van den
hoogen bezoeker, zal zijn komst in geheel
Nederland met groote ingenomenheid worden
begroet, aldius 'de Minister.
HET BELGISOHE VORSTELIJKE
BEiZOEK.
Zooals reeds gemeld, zal de Belgische ge-
zant, baron Herry, op 23 dezer in het 'legatie-
gebouw te Den Haag een gala-diner geven ter
eere van het bezoek van Z.M. Koning Leopold.
iNaar vernomen wordt zullen 'H.M. de Ko-
ningin, Prinses Juliana en Prins Bemhard aan
dit diner aanzitten. Ook de minister-president
dr. Colijn en de minister van buitenlandsche
zaken, mr. Patijn, zul-len tot de gasten be-
hooren.
DE NEDERLANDSCHE GEZANT
TE BERN.
Naar de N. R. Crt. ter oore komt, valt bin-
nenkort de benoeming te verwachten van
Mr. E. N. van Kleffens, thans chef vam de
afdeeling diplomatieke zaken van het Mini-
sterie van Buitenlandsche Zaken, tot buiten-
gewoon -gezant en gevolmachtigd minister te
Bern, als opvolger van Dr. A. Loudon, die
k-ortgele-den tot gezant te Washington be-
noemd is.
De beer Van -Kleffens is den 17den Novem
ber 1894 geboren te Heerenveen, promoveerde
in 1918 te Leiden op de dissertatie ,,De in-
ternationaalrecht-erlij'ke betrekkingen tusschen
Nederland en Japan1". Van 19191920 was
hij verbonden aan het Volkenbondssecreta-
riaat, van 19211922 aan het secretariaat
van de directie der Kon. Shell te Londen, om
daarna in 1922 over te gaan naar het Depar-
tement 'van Buitenlandsche Zaken, eerst aan
de afdeeling juridische en daarna aan de af
deeling diplomatieke zaken.
Tot opvolger van Mr. Van Kleffens als chef
-van de afdeeling diplomatieke zaken schijnt
bestemd te zijn dr. J. H. van Roijen, thans
gezantschapssecretaris ls-te klasse te Tokio.
DE ITTVOERING VAN DE
LANDARBEIDERSWET.
Ten aanzien van de uitvoering van de Land-
arbeiderswet wordt in de memorie van ant
woord nopens de begrooting van financien aan
de Tweede Kamer het volgende opgemerkt.
De moeilijkheden, welke zich in verschillen
de gemeenten ten aanzien van de betaling van
renten en annuiteiten voordoen, hebhen den
minister doen besluiten een afzonderlijk on
derzoek naar den in de betaling -ontstanen ach-
terstand in te stellen. Het resultaat van deze
enquete is betrekkelijk meegejjallen. De terug-
Roman van I. F. J. Groothedde.
Nadruk verbodien.
Hall knipoogde naar Bill, maar deze
maakte een geruststellend gebaar. Hij kende
zijn pappenheimers en wist, dat het alleen
maar te doen was, om een paar dollar van
den prijs af te krijgen.
,,Zock er t-wee uit", riep Hall, ,,we kunnen
todh niet zonder pakpaard."
Dat gaf. weer nieuwe herrie. Nogmaals
werden alle paarden stu,k voor stuk bekeken,
betast en beklopt. Bill moest weer wat van
den prijs afdoen, omdat ze nu in massa kodh-
ten, nieuwe scheldwoorden daalden op zijn
hoofd neer, maar het slot was toch, dat Pat
en Tom ieder op een glanzende, goedgevorm-
de merrie de poort uitreden. Het magere be-
zit van Pat en Tom had nog 45 dollar opge-
braoht en die werden aan Hall overhandigd.
Toen deze ze ieder 15 dollar ervan gaf, kende
hun vreugde geen grenzen meer en luid zin-
gend verlieten ze Regina, den dag prijzend,
die hen ruzie had doen maken om een glas
absinth.
.,Maar denk er aan", waarschuwde Hall,
,,deze paarden verkoop je niet meer."
Toen trokken Pat en Tom zoo'n veront-
waaidigd gezioht, dat Hall voor den zooveel-
sten keer dien dag- in lachen uitharste, ter-
wijl Baby wijs met het hoofd knikte.
Over het stuik naar Prince-Albert aan de
Saskatchewan-rivier deden ze drie dagen.
'Hall had geen spijt, dat hij ze als reisgenoo-
gang in de betalingen is niet bepaald helang-
rijk gebleken en het bedrag, dat de landarbei-
ders in hun hetahngen ten achter zijn, is voor
de gemeentefinancien niet verontrustend.
Hiertegenover staat, dat de moeilijkheden zich
over het geheele -land voordoen en dat de uit
voering der wet daar\ an belemmering onder-
vindt. Op grond van de resultaten van het on
derzoek is de regeering tot de overtuiging ge-
komen, dat het gewenscht is de ernstige moei
lijkheden te ondervangen. Het ligt niet in de
bedoeling opnieuiw over te gaan tot verlaging
van de rente der uit 's rijks kas verstrekte
voorschotten. De tegenwoordige rentevoet van
3 pet. is voor deze voorschotten zeker -niet te
hoog. Een verdere verlaging van den rente
zou trouwens on-doeltreffend we-rken. Een
maatregel is in voorhereiding, welke de ge
legenheid biedt daar hulp te ver-leenen, waar
aan een dergelijken steun het meest hehoefte
bestaat.
MEER GEBRUIK VAN ATJTHENTIEKE
AKTEN.
Wat de zaakwaarnemerij betreft is de
Minister tot de conclusie gekomen, aldus
le'zen wij in de memorie van antwoord aan
de Tweede Kamer over de begrooting van
Justitie, dat in het belang van de rechtszeker-
heid in meer gevallen het gebruik van een
authentieke akte dient te worden voorge-
schreven.
Voordat aan deze plannen vaste vorm kan
worden gegeven, dient evenwel naar het ge-
voelen der regeering een nieuwe we-ttelijke
regeling van de notarieele tarieven te worden
voorbereid, waarbij tevens de noodige waar-
borgen voor een stipte naleving moeten wor
den gescbapen. Het ligt in het voomemen,
een kleine comm-iss-ie met het ont-werp-en "van
een dergelij'ke regeling te belasten.
REORGANISATIE VAN DE POLITIE.
In zijn Memorie van Antwoord op de Justi-
tiebegrooting deelt Minister Goseling mede,
dat hij van oordeel is, dat -ter verbetering
van de organisa-tie van de pdlitie, waarbij ge-
streefd moet worden naar een coordinatie,
die tot sterkere eenheid zal leiden, -gebod-en is.
De behandeling v£in de zaak-Oss ter open-
bare terechtzitting Van het ambtenarenge-
recht te 's-Gravenhago heeft ernstige -symp-
tomen doen zien van niet te dulden toestah-
den en verhoud-ingen, welke mede kunnen
worden toegeschreven aan bestaande ge'bre-
ken in de organ-isatie van de politie hier te
lande.
Verbetering van de politie-organisatie zal
echter niet kunnen bestaan in het oplossen
der problemen, welke voortspruiten uit het
naast elkaar aanwezig zijn van twee rijks-
politlecorpsen. Zij Omvat een hreedere taak,
waaraan sinds enkele jaren gestadiig wordt
gearheid.
BRANDSTOFFENBIJSLAG VOOR KLEINE
BOEKEN EN TUINDERS.
De Ministers van Economische Zaken en
Soc-iale Zaken hebben ter kennis van de ge-
meentebesturen gebracht, dat aan de kleine
boeren en tuinders, die in de B-groep zijn
gerangschikt, gedurende het tijdvak 30 Octo
ber 1938 tot en met 15 April 1939, een brand-
stoffenbijslag mag worden toegekend. Deze
bijslag mag ten hoogste bedragen: a. van 30
October 1938 t/m 26 November 1938 1 per
week; b. van 27 November tot en met 11
Maart 1939 1,30 per week; c. van 12 Maart
1939 tot en met 15 April 1939 f 1 per week.
De som vein de feitelijke steunvergoeding,
de berekende bedrijfsinkom-sten en eventueel
loon van den ondersteunde zelf mag met in-
begrip van- den brandstoffenbijslag n-im-mer
meer bedragen dan 95 pet. van het loon, het-
wblk de hetrokken grondverhruiker zou kun
nen verdienen, indien hij als landarbeider c.q.
tuinarhedder in het vrije bedrijf in loondienst
zou zijn tewerkgesteld gedurende de weken
waarin hij thans steun geniet.
ten aangenomen had. Hij lachte in die drie
dagen meer, dan hij zijn heele leven gedaan
had. In P-rince-Alhert voorzagen ze zich
rijkelijk van pro viand, want de eerste plaats
van eenige beteekenis, die ze zouden aandoen.
Fort-Reliance, namelijk, lag op een afstand
van bijna 700 mijl, een afstand waarover ze,
als alles goed ging, zeker veertien dagen zou
den doen. Het pakpaard kreeg het zwaar te
verantwoorden, maar het dier gaf geen blij-
ken van vermoeidheid en hi eld zelfs de straf-
ste galop bij. En galoppeeren deden ze nogal
eens. De Ieren waren letter!ijk met een zucht
tot wedden bezeten en iedere vlak-te, die zich
aan hen voo-rdeed, wend een wedstrijdterrein.
Als Hall meedeed, zegevierde hij altijd en
daarom liet hij het meestal aan hen over. Ze
reden dan als duivels, want het ging gewoon-
lijk om een slok absinth, waarvan ze ieder
een ruimen voorraad hadden opgedaan in
Prince-Albert. Op die manier sehoten ze
flink op en Hall moedigde daarom die wed-
s-trijden aan, door een halve dollar als prijs
uit te loven, die afwisselend door Pat, Tom
en Baby gewonn-en werd. Verder gebeurde er
op den heelen weg niets, tot even voorbij het
Othabaskameer. Het terrein wend hier heu-
velachtig en toen zich een natuuriijke rots-
barricade voor hen uitstrekte, stelde Baby
voor, ter afwisseling een springconcours te
houden. Hall zou op de barricade gaan Staan
en moest kijken, wie het hoogst sprong en
het mooist sprong. Het voorstel werd met
algemeene stemmen aangenomen. Hall pos-
teerde zich op zijn plaats. Pat liet zijn paard
een aanloop nemen en suisde in een prachtige
boog over de barricade. Hall klapte, maar
Baby zed, dat het niets was. Tom sprong nu.
Zijn merrie tipte even een steen mee, waar-
door het d-ier minder fraai neerkwam. ,,-Hcele-
maal niets," zed Baby, ,,nu ik!" Hij liet zijn
paard een tiwe-e keer zoo langen aanloop
nemen en dreef toen het dier ranselend voor-
uit. In voile galop stoof hij op de barricade
toe, maar op het moment, dat het paard den
sprong moest nemen, bleef het stoks-tijf staan
AFSCHAFFING VRIJEN ZATERDAG IN
FRANKRIJK.
De kabinetsraad heeft Zaterdagochtend en
Zaterdagmididag de door Reynaud, minister
van fin'ancien ingediende ontwerpen van
wetsdecreten onderzocht. Daarna zijn in een
minsterraad onder voorzitterschap van den
president der republiek alle ontwerpen goed-
gekeurd.
Een der -door den ministerraad goedgekeurde
wetsdecreten hepaalt de herwaardeering van
den goud voorraad der hank van Frankrijk
op den grondslag van 170 frank voor een pond
sterling.
Het belangrijkste decreet op sociaal gebied
bepaalt, dat met behoud in beginsel van de
40 uren week, gedurende drie jaar de week
van vijf dagen van acht uren wordt afge-
schaft en vervangen door een werikweek van
vijf en een halven dag.
Als buitengewone maatregel zal een natio
nale heffing van twee procent zonder aftrek
worden geheven op alle inkomsten voort-
vloeiende uit het iheroep. De belastingen op
de inkomsten, op fondsen, op zegelrechten
en op loonen worden verhoogd.
Op de lijst der geteekende wetsdecreten
komen voorts decreten voor betreffende wij
ziging der procedure voor arbitrage, bestrij-
ding der werikloosbeid, een nieuw stelsel van
gezinsdnkomen ter verhooging van het ge-
boortecijfer, prijsregeling, finanoieele aanmoe-
diging voor den landbouw etc.
Minister Reynaud heeft des avonds in een
radiorede een gemotiveerd overzicht gegeven
van de maatregelen welke hij heeft voorbereid
tot financieel en economisch herstel van het
land.
CHAMBERLAIN WEIGERT EEN
LANDHUIS IN FRANKRIJK.
Zooals na enkele vroegere weigeringen
reeds te verwachten viel, heeft de Brltsche
premier Chamberlain ook het z.g. ,,Maison de
la Paix", een landhuds, dat men hem in Frank
rijk als vrucht van een openbare inzameling
wilde aanbieden, niet aanvaard.
Minister Chamberlain heeft venzocht het
inge-zamelde bedrag, dat ruim een half mil-
lioen francs beloopt, in zijn naam te willen
overdragen aan de Fransche oudstrijders. De
ministers Daladier -en Bonnet, die uit het-
zelfde fonds een souvenir zouden ontvangen,
hebben zic-h onmiddellijk bij deze geste aan-
gesloten.
In een brief aan den directeur van Paris
Soir", welk blad het initiatief voor de inza
meling genomen had, schrijft minister Cham
berlain o.m.: „De wonden van den vorigen
oorlog bestaan en op onze generatie rust de
schuld deze te heelen zooveel wij kunnen.
Daarom wil ik u voorstellen, dat het fonds
van Paris Soir" ter hand gasteld zal worden
aan het nationale bureau van oud-strijders.
oorlogsverminkten en oorlogsweezen, om
door deze instelling aangewend te worden
zooals zij het best oordeelt".
Hoewel het idee om den Britschen eerste-
min-ister en mevrouw Chamberlain een land-
huis met een stukje Franschen bodem aan
vischrij'k water aan te bieden, in Frankrijk
izeer popu-lair was, geeft men natuurlijk zon
der eenig verzet gevolg aan den bescheiden
wensch van den grijzen staatsman, welke des
te treffender is aan den vooravond van den
dag, dat voor de twintigste maal de wapen-
stilstand en de duur gekochte overwinning
herdacht zullen worden.
DE HERTOGEN VAN WINDSOR EN
GLOUCESTER BIJEEN.
Vrijdag hebben de hertog en hertogin van
Gloucester een bezoek gebracht aan den her
tog van en de hertogin van Windsor te Parijs.
Het was de eerste ontmoeting van de
en niet het dier, maar Baby zweefd-e in een
sierlijken bocht door de lucht en kiwam met
een klap op den grond terecht. Daar hij
-kreunend bleef liggen, snelden ze verschrik-t
op hem toe en Hall vroag bezorgd
,,Iets gebroken?"
-A-lles", jammerde Baby, met tranen in de
oogen. Hij ging staan en opende zijn jas.
Toen dacht Hall, dat hij het bestierf van het
lachen. Baby had een tou-w om zijn mi-ddel
en daaraan hingen twaalf halsen van gebro
ken flesschen, terwijl de absinth langs zijn
beenen stroomde. Uit vrees, dat Pat en Tom
zich v-ergissen zouden, had hij ze niet aan het
pakpaard durven toevertrouwen.
[Hall ging er bij zitten, om eens goed uit te
lachen en knikte tenslotte:
,,Toch heb jij den prijs verdiend, Baby, jouw
sprong was onnavolgbaar. Hier, twee dollar
voor den schrik".
De schrik scheen echtier dieper te zitten,
want Baby was het verdere gedeelte van den
dag ongenaa'kbaar en sprak geen stom woord.
Zonder verdere ongevallen hereikten ze Fort-
Reliance aan het Groot Slavenmeer. Het fort
deed zijn naam geen eer aan, want het ver-
trouwen was ver te zoeken. Men vroeg buiten-
sporig hooge prijzen voor lev-ensmiddelen,
messen, bijlen en wat ze verder noodig had
den. Hall was de Ieren dankbaar, want door
hun razen en schelden wisten ze de prijzen
zoodanig te drukken, dat hij zeker honderd
dollar bespaarde.
'Bepakt en bezaRt aanvaard'den ze het laat
ste gedeelte van den tocht. Ieder had een
deel van de lading bij zich, want het pak
paard kon onmogelijk alles dragen. De plaats,
waar zich, volgens de Ieren veel wild bevond,
lag ten Noorden van het Groot-Berenmeer,
dus in de Noord-West Terr-itorien. Ze dachten
er in een dag of zes aan te komen, maar de
paarden waren zoo monter niet meer en ook
zijzelf moesten zich langere rusten gunnen.
Zoo kwam het, dat ze pas na tien dagen halt
hielden aan den zoom van een dennenwoud,
volgens alle drie een uitgelezen plaats en dan
Koninklijke brooders sedert den troonsaf-
stand van Edward VHI in December 1936.
De hertog en hertogin van Gloucester wa
ren op hun terugreis van een bezoek aan
Oost-Afrika, te Parijs afgestapt. Zij ge-
bruikten de lunch in het hotel Meurice, waar
de hertog en hertogin van Windsor logeeren.
Des middags werd gezamenlijk een rit door
het Bois de Boulogne gemaakt, waarbij de
hertog en de hertogin van Windsor hun gas-
ten hun nieuwe verbltjf hebben getoond, dat
aan den rand van het Bois ligt.
In de appartementen van den hertog van
Windsor hadden de 2 broers een onderhoud
met elkaar, dat een uur duurde. De hertog
van Windsor toonde zich zeer belangstellend
voor de gebeurtenissen in Engeland in de
afgeloopen maanden.
De beide hertogelijke echtparen hebben
s avonds het diner gebruikt in een restau
rant nabrj de Madeleine.
Zaterdag is de hertog en hertogin van
Gluocester per vliegtuig naar Londen terug-
gekeerd.
Volgens de ,,News Chronicle" zullen de
hertog en hertogin van Windsor zich waar-
schijnlijk in Engeland gaan vestigen. Hun
keuze zal waarschijnlijk vallen op het fort
Belvedere waarvoor de hertog altijd een bij
zondere voorliefde heeft gehad toen hij prins
van Wales en koning van Engeland was.
DE UITDAGING VAN DE DEMOCRATIE.
Bij het debat in het Lagerhuds heeft, meldt
de N. R. Crt., oud-minister Eden gezegd, dat
men de groote gevaren van den tegenwoor-
digen tijd niet moet verkleinen. In verschei-
dene deelen der twereld, in het Verre Oosten
zoowel als in Europa, blijven groote staten
op oorlogsvoet georganiseerd, terwijl wij in
Europa staan tegenover den algemeenen on-
dergang van de vrijheid. Dit te beseffen en
zelfs dit verlies van de vrijheid te betreuren,
staat niet gelijk met het toonen van een
ideologis-ch vooroordeel, doch is de erkenning
van een stand van zaken, welke ons plaatst
tegenover een wereld, waarin de staatslieden
bereid zijn oorlog te gebruiken als middel
van nationale politick en waarin zij dit mid-
del verheerlijken. Het 1 ijkt Eden het juiste,
dat de democratic, zooals de Engelschen haar
verstaan, op ieder terrein deze nieuwe uit-
daging moet weerstaan, niet minder op het
gebied van den band-el en de levensomstandig-
heden dan op dat van buitenlandsche politiek
en bewapening. Ik geioof, dat wij er nog verre
van zijn de kracht van die uitdaging en de
wij-ze, waarop zij het dagelijksche bestaan van
ons volk zal treffen, in te zien. Tezamen
met de opkomst van het bombardementsvlieg-
tuig zal deze- uitdaging het geheeel karakter
en uiterlijk van Engeland hervormen.
Wil Engelian-d het hoofd eraan bieden, dan
is een enorme vrijiwillige krachtsinspannin-g
vereischt, welke zich moet kunnen meten in
omvang en kracht met hetgeen andere landen
onder dwang tot stand brengen. Dit zal een
zekere mate van zelfverloochening vergen van
iederen burger en zeker van de meer welge-
stelden de opoffering van hun huidig levens-
pedl. Het zal een reorganisatie eischen en
vooral moet het tempo van de democratische
machine versneld worden. Dit alles betee-
kent uiteraard een omwenteling in Engelands
nationale leven. Het kan geschieden, maar
tenzij een dergelijke -krachtsdnspanning wordt
ondernomen, bestaat er geen toekomst voor
het Britsche volk en de zaken welke het ter
harte gaan, afgezien dan van een geleidelijke
verzwakking van zijn gezag, een langzaam
afglijden van de helling.
Groot-iBittannie moet een mogendheid zijn
van den eersten rang of niet zijn.
-Dit deel van Eden's rede werd gesteund
door toejuichingen van beide zijden van het
Huis.
Voortgaande over de herwapening zeide
Eden, dat Engeland niet bewapent met de
zou het wel zoo zijn, want ze waren heit den
geheelen weg lang oneens met elkaar ge-
weest, omtrent de plaats van vesfiging.
„Welgeteld heb ik achtendertiig dagen te
paard geizeten, sinds ik de Grasvallei ver-
liet", zuchtte Hall.
Pat keek hem aan. „Grasvallei? Toch niet
hij Pavlick in Kansas?"
,,Toch wel", glimlachte Hall.
,,Dan ken je zeker Tom O'Ruark wel, zoo'n
dikke, als onize Baby, maar dr-ie keer zoo
lang
„Ik ken hem", lachtte Hall. ,,'Hij was al net
zoo'n nathals als jiullie."
,Doe hem de groeten van ons, als je hem
nog eens ziet."
-Hall heltfofde het grif, alsof hij van plan
was, -den an'deren dag reeds een kijkje te gaan
nemen in de Grasvallei. De eerste jaren zou
hij die wel niet teru-gzien. Zijn gedac'h-ten ver-
bleven een oogenblik bij Marion. Hij voelde
zich weemoedig worden en staarde met om-
floerste oogen voor zich uit. Achtendertig dag-
reizen was hij van haar venwijderd. Het leek
een niet te overbruggen afstand, die zich tus
schen hem en haar had geplaatst. Het luid
geschreeuw van de Ieren wekte hem uit zijn
gepein-zen. Pat kwam naar hem toe:
,,Een ideaal oord, juist geknipt voor ons."
Hall keek om zich been. Hoewel hij er niet
veel verstand van1 had, leek de plek hem toch
ook wel geschikt. Recsht voor hem lag een
met gras begroei'd dal, aan de Noord- en
Oostzijde beschut door een didht dennenwoud.
Aan den Westkant verhief zich een hoog rots-
plateau,, dat trapsgewijze opklom naar de
verre horizont. De Zuidgrens werd gevormd
door den uitersten Noordoever van het Beren-
meer en lag dus open.
Pat stelde voor, eerst een verkennings-
tocht te maken. De drie Ieren gingen ieder
een kant op, terwijl Hall in het dal bleef en
het pakpaard van zijn last bevrijd'de.
Bij zonsondergang keerden de verkenners
terug. Het bleek, dat het dennenbosch zich
eindeloos ver naar het Oosten uitstrekte. Tom,
die het rotsp-lateau heklommen had, meldde,
dat zich daarachter een laagvlakte uitstrekte
met enkele kleine meren. Ze hadden geen van
drie en een spoor van menschelijke nederzet-
tingen ontdekt, terwijl de wildstand naar hun
meening goed te noemen was.
Hall had in den tusschentijid de tenten op-
gericht en nadat de Ieren, als naar ge-
woonte, eenige liederen hadden gezongen na
he!t avondmaal en een paar pijpen hadden
leeggerookt, strekten ze zich welvoldaan uit,"
overtuigd, dat het begin goed was en sl-iepen
spoedig een gerusten slaap. Hall alleen sliep
niet. Lang zat hij voor zijn tent naar de ster-
ren te staren, zich afvragend, niet hoe het
leven hier worden zou, maar wanneer de dag
zou komen, dat hij zou kunnen wederkeeren
naar Mari'on, die nu even eenzaam was als
hij en misschien vanuit het venster naar de
zelfde sterren staarde, denkende aan hem, zoo
als hij dacht aan haar, vervuld van hetzelfde
ver langen.
Lang zat hij daar, eem droefgeestig liedje
neuriend, steeds starend naar de sterren, die,
onmerkbaar haast, voortschoven naar den
ochtend.
De Ieren waren 's morgens vroeg bij de
hand, plasten wat nond in het meer, flot-en en
zongem, kiblbelden een partrjtje over het soort
gras, dat in het dal groeide en ladhten Hall
uit, toen deze met een slaperig gezicht te
voorschijn kwam. Tom klopte hem vriend-
sc'happelijk op den schouder en fluisterde:
,,Zet het verleden opzijkameraad. Het be
gin is moeiilijk, dat weet ik. Ook ik liet een
meisjc achter in het goede Ierland. Vroeg op,
Vroeg naar bed en overdag hard werken is de
beste remedie. Neem dezen raad van mij aan,
hij is -goed en behoedt je voor den geestelijken
ondergang."
Hall drukte hem dankbaar de hand
,,Je raad is inderdaad g-oed en ik zal er naar
handelen. Het is, zooals je zegt, het begin is
moeilijk, maar ik twijfel er niet aan, of ik zal
me er doorheen Slaan."
(Wordt vervdgd.)
