ALCEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Marion's groote avontuur
No. 9832
WOENSDAG 2 NOVEMBER 1938
78® Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
SLECHTS 5ct. PER PAtt
EERSTE BLAD
t trwjt wrung
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
«r. per post f 1,55 per 3 maanden B(J vooruitbetaling fr. per post J 5,60 per jaar
BelgiS en Amertka 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
>v», wnenten voor het buitenland alleen bo vooruitbetaling.
tlrtgwfster: Finna P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KEEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en dichd'a worden naar plaatsruimte berekend.
Handeisadvertentien bjj regelabonnement tegen venninderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrjjgbaar is. Inizending van advertentien liefst 46n dag voor dr ultgave.
DIT BLAD VERS>U1IUNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
M. DE VRLES.
De minster van sociale zaken heeft aan
den heer M. de Vries op diens verzoek eervol
ontslag verleend als lid en algemeen secretaris
der rijkscommissie van advies in zake de
jeugdwerkloosheid, met dankbetuiging voor de
bewezen uitmuntende diensten.
DE IJITGESTELDE HERHADINGS-
OEFENINGEN ZUDLEN IN 1939 PLAATS
HEBBEN.
De Minister van Defensie heeft bepaald, dat
de dienstplichtigen van de lichtingen 1927 en
1928, behoorende tot de regimenten infanterie,
de wielrijders en het bataljon geneeskundige
troepen, die in 1938 herhalingsoefeningen
moesten volbrengen, doch die oefenin,gen
wegens de buitengewone omstandigfheden nog
niet hebiben volibraeht, deze oefeningen zullen
volbrengen in 1939 in mader te bepalen trjd-
vakken.
DE WILDE AUTOBUSDIENSTEN.
(De president van de Rotterdamsche recht-
bank heeft Dinsdagmiddag uitspraak gedaan
in het kort geding waarin de Nederlandsche
Spoorwegen geeischt hadden de onmiddellijke
stopzetting van de wilde autobusdiensten, die
de Rotterdamsche Reiscentrale ten Hope en
v. d. Graaf en de N.V. van Zetten's Tourtaxi
Oentrale op het traject Rotterdam^Amster
dam onderhouden.
De president heeft de beide gronden waarop
de onirechtmatigheidsverklaring door de Ned.
Spoorwegen was geeischt, ongegrond ver-
klaard en aan deze de vordering ontzegd met
veroordeeling van eisdher in de kosten van
het geding.
HET VOOR AMBTENAREN VERBODEN
UDM.AATSCHAP VAN VREDES-
ORGANISATTES.
Namens de Algem. Nederlandsche Vredes-
actie, den Algemeenen Nederlandschen Vrou-
wen Vredebond, de intemationale Vrouwen-
bond voor Vrede en Vrijheid, afd. Nederland,
de jongeren Vredesactie, de Roomsch-Katho-
lie!ke Jongeren Vredesactie en ,,Kerk en
Vrede" is het onderstaande adres aan H. M.
de Kortingin gezonden:
..Ondergeteekenden, overwegende, dat Uwe
Majesteit bij verschillende gelegenheden ge-
toond heeft, hoezeer haar de zaak van den
vrede ter harte gaat,
dat de organisaties uit wier naam zij spre-
ken, zich van haar opriohting af de verbrei-
ding der vredesgedachte ten doel hebben ge-
steld,
dat zij voortdurend dien oorlog bestreden
hebben, en den bewapeningswedloop, waarvan
Uwe Majesteit in haar antwoord aan president
Roosevelt in 1933 verklaarde, dat het einde
oorlog moest zijn.
dat ziji altijd de mogelijkheid van vreedzame
samenwerking tusschen de volkeren hebben
gepropageerd, en dat zij wegeni hebben ge-
zocht en aangewezen om deze samenwerking
mogelijk te maken,
dat zij daarom altijd stelling hebben ge-
nomen tegen het wapengeweld als middel om
geschillen tusschen de volkeren te beslechten,
en dat zij er daarom trotsdh op waren, dat de
traditie van ons land met zlch bracht, dat
Nederland zich mag beschouwen als bewaar-
der der vredesgedachte, zooals Uwe Majesteit
in 1903 aan den Carnegie schreef,
overwegende voorts, dat de beschikking van
Zijne Excellentie den Minister van algemeene
zaken van 13 September 1938, het lidmaat-
schap hunner organisaties voor ambtenaren
verhoden verklaart,
dat derhalve de leden hunner organisaties
worden beschouwd als minder goede staats-
burgers en zulks omdat zij altijd in eigen kring
en daarbuiten hun geloof en vertrouwen in
Roman van I. F. J. Groothedde.
Nadruk verhoden.
20 J (Vervolg.)
„Heeft hij dat rondgebazuind Ja, dat was
een beroerde kwestie met die erfenis. Zijn en
mijn vader schijnen erg bevriend met elkaar
geweest te zijn."
Weer lachte Bluecom.
„Ik heb oude ooren, Pavlick, die hebben veei
gehoord en mijn oogen hebben veel gezien.
Bevriend, zei je? Het ligt er maar aan, wat
je bevriend noemt".
Jim werd onrustig. Die geschiedenis van
zijn vader scheen verder bekend te zijn, dan
deze ooit vermoed had. Maar hij liet niets
merken en vervolgde:
Nu ja, bevriend, ik bedoel eigenlijk, dat ze
veel verplichtlngen tegenover elkaar hadiden."
,,,Je drukt je nog niet goed uit, kameraad,
je wilt zeggen, dat de een, Pavlick, veel ver-
plichtingen tegenover den ander, Pennook,
had. Kijk eens, die zaak gaat mij geen steek
aan en ik heb je niet gevraagd, er wat van
te vertellen, maar als je mij wat vertellen
wilt, doe het dan eerlijk. Spaar echter je
moeite. Ik heb toen van nabij die zaak mee-
gemaakt en altijd mijn vermoedens gehad. Nu
ik vemam, dat die Pennock met de helft van
de erfenis is gaan strijken, tusschen twee
haakjes die helft leek me erg klein, maar dat
gaat mij natuurlijk niet aan, ik zei, nu ik
hoorde, dat Hall Pertnock zoo goed bedacht
was door je vader, wist ik genoeg. Hier werd
een oude schuld vereffend."
een meer vreedzame samenleving hebben uit-
gesproken,
verzoeken Uwe Majesteit eerbiedig wel haar
invloed te willen aanwenden, dat aan deze
grievende bejegening een einde wordt ge-
maakt".
DE REGELING VOOR DE
OUDEROOMMISSIES EN OUDERRADEN
Thans is verschenen het Kon. besluit tot
regeling van de inri'chting, de wij'ze van ver
kiezing van de leden en de verdere bevoegd-
heden van de oudercommissies en van de
ouderraden.
Hieraan wordt het volgende ontleend:
Aan elke openbare school voor gewoon
lager of voor uitgebreid lager onderwijs is een
oudercommissie verbonden. In een gemeente,
waar meer dan 4£n oudercommissie bestaat,
kan door den gemeenteraad een ouderraad
worden ingesteld.
De oudercommissie en de oulderraden geven
aan de gemeentebesturen en aan de leden
van het rijksschooltoezicht alle inlichtingen,
die dezen verlangen.
Zij hebben tot taak hij de ouders, voogden
en verzorgers liefde en belangstelling voor
de school van hun kinderen aan te kweeken,
den bloei dezer ^school te bevorderen en die
school te steunen bij de vervulling van haar
taak.
De oudercommissie wordt gevormd uit en
door de ouders, voogden of verzorgers van de
kinderen, die als leerlingen der school zijn
ingeschreven.
Het aantal leden van de oudercommissie
wordt bepaald door Burg, en Weth., met dien
verstande, dat het tenminste drie en ten hoog-
ste tien hedraagt.
Uit hetzelfde gezin kan niet meer dan e6n
persoon lid zijn van dezelfde oudercommissie.
Verkiezing voor drie jaren.
De leden van de oudercommissie worden ge-
kozen voor drie jaren. Elk jaar treedt vol-
gens een door de commissie vast te stellen
rooster een derde gedeelte, of het dichtst
daaraan nabijkomend aantal van de leden af.
In tusschentijds ontstane vacatures wordt
voorzien bij de eerstvolgende jaarlijksche ver
kiezing.
De voorzitter wordt gekozen voor drie
jaren. Hij is herkieSbaar.
Tot de taak van de oudercommissie behoort
het zich wenden tot B. en W. of tot den Ge
meenteraad, met be trek king tot de belangen
van de school, waaraan zij is verbonden.
Tenminste eenmaal 's jaars roept de ouder
commissie de ouders, voogden en verzorgers
bijeen tot een ouderavond.
De leden van het onderwijzend personeel
zijn bij de ouderavonden tegenwoordig. Zij
hebben een adviseerende stem.
De voorzitter der commissie heeft het recht
aan het hoofd der school schriftelijk of mon-
deling vragen te doen, die op de geheele
school betrekking hebben; evenzeer om aan
elk der andere leden van het onderwijzend
personeel schriftelijk of mondeling vragen te
doen, die op het onderwijs in diens klasse he-
trekking hebben. De leden van het personeel
zijn verplicht tot beantwoording in den vorm,
waarin de vragen gedaan zijn.
Ouderraden.
De ouderraad wordt gevormd uit de leden
der oudercommissien in de gemeente.
Het aantal leden van den ouderraad wordt
bepaald door B. en W., met dien verstande,
dat dit aantal tenminste vijf en ten hoogste
vijftien hedraagt.
De leden van den ouderraad worden door
en uit de oudercommissien ge'kozen. De ver
kiezing wordt geregeld door B. en W.
Zij worden gekozen voor drie jaren. Elk jaar
treedt volgens een door B. en W. vast te stel
len rooster een derde gedeelte, of het dichtst
nabijkomend aantal, van de leden af.
De voorzitter van den ouderraad wordt
voor den tijd van drie jaar gekozen. 'Hij is
herkiesbaar.
Tot de taak van den ouderraad behoort het
Jim trok strepen in de asch op den grond.
,,Hoe het ook zij, Bluecom, ik wilde hem in
ieder geval niet op de ranch hebben."
„Het was mijn goed recht, hem wel aan te
nemen", herhaalde Bluecorn, ,,de jongen leek
me wel, maar ik geloof, dat ik me in hem
vergist heb. Ik heb hem vanochtend ontslagen,
omdat er vannacht vee verdwenen is."
„Ik hoorde van uw boys, dat hij vannacht
de wacht had, maar ik wist niet, dat u hem
voor schuldig hi eld."
,,Ik had voldoende bewijzen," zei Bluecorn
kort, omdat het gevraag hem begon te ver-
velen.
„Natuurlijk, natuurlijk", haastte Jim zich
te zeggen, „maar ehwas hij erg kwaad,
toen hij zijn conge kreeg?"
Als antwoord haalde Bluecom zijn schou-
ders op.
,,U zult natuurlijk vragen, wat ik daarmee
bedoel," ging Jim voort, ,,maar dat zeg ik
eigenlijk liever niet. Het is bekend, dat Hall
Pennock en ik op voet van vijandschap leven
met elkaar en nu zou het lijken, alsof ik hem
wilde belasteren. Weet u ook, hoe de brand
ontstaan is?"
„Ik zou het je niet kunnen zeggen", zei
Bluecom, nu met meer belangstelling, ,,weet
jjj er soms iets van?"
,,Ik zal u zeggen, wat ik weet. Er wordt
gefluisterd, dat de brand gesticht moet zijn.
Ik hoorde zeggen, dat de verzekeringsmaat-
schappij wel niet zou uitbetalen, maar daar
weet natuurlijk niemand nog iets van. Nu
verklaren een paar van mijn boys, die op de
helling lagen te praten, dat ze vanaf sche-
merdonker iemand om het huis hebben zien
sluipen. Ze kondien niet zien, wie het was,
maar ze verklaren, dat hij dezelfde, gestalte
had als de redder van Marion. Ze sloegen
eerst geen ac.ht op hem, maar de man bleef
rondsluipen en reed eerst een paar uur later
weg. Nog vermoedde de boys niets, maar hij
zich wenden tot B. en W. of tot den gemeente
raad met betrekking tot de gemeenschappe-
Ijjke belangen der openbare lagere scholen in
de gemeente.
Alle geschillen, voortkomende uit de toepas-
sing van dit besluit of van de huishoudelijke
reglementen van de oudercommissien of van
den ouderraad, wordt. onderworpen aan de
beslissing van B. en W.
Dit besluit treedt in werking op 1 November
1938.
EEN RARE BENOEMING.
De vergadering van ingelanden van het wa-
terschap Surhuisterveen (Friesl.) had zekeren
B. benoemd tot secretaris-ontvanger van dit
waterschap.
Aan dit besluit onthielden Ged. Staten van
Friesland echter hun goedkeuring, waarbij
werd overwogen, dat B. wegens verschillende
sehulden in staat van faillissement is ge
weest, welk faillissement is geeindigd met een
geringe uitkeering aan concurrente crediteu-
ren. In dit verband gaven Ged. Staten als hun
oordeel te kennen, dat iemand, die failliet is
verklaard en wiens faillissement niet is geein
digd met volledige vol'doening der crediteuren,
niet beschikt over het prestige, dat een amb-
tenaar van een openbaar lichaam tegenover
het publiek. waarmede hij in zijn functie in
aanraking komt, hebben moet en dat dit te
minder het geval is, wanneer de functie me-
debrengt het beheeren van geldem, aan een
publiek lichaam toebehoorende, terwijl deze
redenen nog te meer klemmen, nu er ingelan
den zijn, tegenover wie de benoemde nog on-
afgedane verplichtingen heeft. Onder deze orn-
standigheden achtten Ged. Staten het onge-
wenscht en in strijd met het algemeen belang,
dat de benoeming van B. gehandhaafd werd.
Van dit besluit kwamen B. en tal van in
gelanden in beroep bij de Koningin.
De Kroon heeft thans deze beroepen onge
grond verklaard, daarbij overwegende, dat
met de uitdrukking „algemeen belang" in art.
22 der Wlaterstaatswet weliswaar is bedoeld
het belang van het geheel in tegenstelling
met dat der deelen, doch dat het inderdaad
met hot belang van het geheel in strijd moet
worden geach't, dat iemand, die na het einde
van dat faillissement nog verscheidene geld-
schuMen te zijnen laste heeft gehouden, be
noemd wordt tot een pufoliekrechtelijke func
tie als de onderwerpelijke, waaraan mede het
beheeren van tot een openbare kas behooren
de gelden is verbonden.
Tenslot'te wordt nog overwogen, dat hier
aan niet kan afdOen, dat de ongunstige finan-
cieele positie van B., zooals in de verschillen
de beroepschriften werd gesteld, niet te wijten
is aan zijn eigen toedoen, doch aan de moei-
lijke tijdsomstandigheden.
DE LOTERU TEN BATE VAN HET
LUCHTBESCHERMINGSFONDS.
Het Tweede Kamerlid, de heer van der Putt,
heeft aan de ministers van Binnenlandsche
Zaken en Financien de volgende vragen ge-
stel'd
Is het den ministers bekend, dat een dezer
dagen in een portvrijen omslag van het de-
partement van binnenlandsche zaken door de
Nederlandsche Vereeniging voor luchtbescher-
ming, afd. organisatie loterijen, een circulaire
is verspreid ter aanbeveling van de door die
vereeniging georganiseerde loterij ten bate
van een Nationaal Luchtheschermingsfonds
Weten de ministers, dat het deelnemen aan
die loterij wordt aantrekkelijk gemaakt door
het, gelijktijdig met die aanbeveling, doen van
een aanbieding van een bepaald merk sigaren,
in dier voege, dat bij aankoop tot een waarde
van tien gulden een gratis lot wordt ver-
strdkt
Achten de ministers het Juist, dat deze ove-
rigens zeer nuttige vereeniging handel drijft
en zien zij daarin geen ernstige benadeeling
van het toch reeds zoo noodlijdend distrihutie-
hedrijf
Kunnen de ministers mededeelen, of de aan-
'biedster beschikt over de vereischte vergun-
ning krachtens artikel 14 van de Tabakswet?
Indien zulks inderdaad het geval is, zijn de
kon goed en wel een paar minuten weg zijn,
toen aan alle kanten de vlammen uit het huis
sloegen. Volgens mij lijkt het dus brand-
stichting en het zou niet geheel onmogelijk
zijn, dat Pennock er meer van wist, temeer
nu ik hoor, dat hij ontslagen is. Iemand met
wraakzuchtiige gevoelens is tot alles in staat".
Marion stond als aan den grond genageld.
Het gehoorde vervulde haar met ontzetting.
Die Jim was de duivel in eigen persoon. Zij
begreep direct, dat Hall op deze bewijzen ver-
oordeeld zou worden. Jim had gelijk, dat hij
beter speelde en Hall had groot gelijk, dat Jim
valsch speelde, zoo ontzettend valsch, dat
Marion er van rilde. Snelbesloten liep ze het
veld in, floot haar merrie, die oogenblikkelijk
kwam aandraven, sprong op haar ongezadelde
rug en reed, zoo snel ze kon, naar ,,The Ran
cher's Joy".
De waard keek vreemd op bij haar verschij-
ning, maar toen hij zag, hoe geagiteerd ze
was, haastte hij zich aan haar verzoek te vol
doen en Hall te roepen. Het duurde eenigen
tijd, voor hij hem gewekt had en nog langer.
voor hij hem had overtuigd, dat zqn komst
dringend noodzakelijk was.
Inmiddels keek Marion naar den liohten
gloed alan den hemel, die langzaam minder
werd en luisterde beangst naar ieder geluid,
dat de stilte verstoorde. Het leek haar een
eeuwigheid toe, voor Hall verscheen. Ieder
oogenblik verwachtte ze de hoefslagen te
hooren van de ruiters, die hem kwamen halen
om hem naar de gevanigenis te sleepen.
Toen Hall naar buiten trad vloog ze hem
met een lichten kreet om den hals en fluis-
terde gejaagd.
,,Jij hebt mij gered, Hall, ik kom jou redden.
Haal vlug je paard en kom mee het veld in".
Hall zag, dat ize erg opgewonden was en
deed, wat ze hem vroeg. Samen reden ze weg
en niet voor ze een mijl gereden hadden, ver-
telde Marion, wat ze gehoord had van het
ministers dan bereid de gronden bekend te
maken, waarop deze vergunning is verleend?
Achten de ministers, ook dan wanneer de
aanbiedster in het bezit is van de vereischte
vergunning, de bovengenoemde wijze van
aanbieding niet in strijd met de Tabakswet,
n.l. met artikel 45 dier wet, dat het verstrek-
ken van geschenken verbiedt?
Zijn de ministers bereid nu maatregelen te
nemen, opdat aan het bovenbedoelde optreden
ten spoedigste een einde komt?
DE INCIDENTEN TE ANTWjERPEN.
Naar aanleiding van de relletjes, die zich op
26 October in de Pelikaanstraat te Antwerpen
hebben voorgedaan, bereiken ons, schrijft het
Handels'blad, berichten waaruit blijkt, dat de
verslagen in ,,De Standaard" en andere
Vlaamsche bladen de toedracht van de klop-
partij tusschen Duitschers en Joden onvol-
ledig en in sommige gevallen niet geheel juist
hebben weergegeven. Uit het onderzoek van
de politie is gebleken, dat zich onder de toe-
risten een paar medewerkers van de ,,An-
griff" bevonden, die talrijke foto's maakten
van de op het voetpad handeldrijvende Israe-
lieten, die men daar ter plaatse alle middagen
aantreffen ksin.
•Het zou dit feit zijn, dat aanleiding gaf tot
hot opstootje.
Dat het incident niet op zichzelf staat, blrjkt
uit onderstaanid relaas, van Joodsche zijde aan
het ,,Handelsblad van Antwerpen" toegezon-
den: „Sinkis meer dan een jaar zwerven te
Antwerpen rond de middenstad zoogenaamde
Duitsche „toeristen", wier doel het is foto's
te nemen om deze ter beschikking te houden
van den ,,Sturmer", den ,,iS.A.-Mann" of an
dere nazikranten. Aan de geschiedenis van zg.
fotografeerende Duitsche ,,toeristen" gaat
reeds iets vooraf, wat een duidelijke voorstel-
ling geeft van de hedoelingen dezer foto-
grafen.
V66r eenige maanden had het diamantcen-
trum het genoegen het bezoek te ontvanigen
van DuitsChe fotografen. Eenigen tijd later
kwam ons het nummer van het nazi-blad
,,S.A.-Mann" in handen, waarin wij de pro-
ducten van deze fotografen vonden, omkleed
met een tekst, die een tendentieuse en ver-
wirongen voorstelling gaf van het Antwerp-
sche diamantcentrum, natuurlijk geheel in den
zin der antisemietische propaganda.
Wij nemen aan, dat het ditmaaJ hier ook
ging om een gelijkaardig geval.
Bij deze zg. „toeristen op doorreis te Ant
werpen" werd ook een persoon opgemerkt,
die tamelijk vlot Vlaamsch sprak, echter zoo,
dat men kon opmaken, dat het een Duitscher
was. Verder werd opgemerkt, dat men geen
bezienswaardige gebouwen opnam, doch per
sonam Het incident werd dan ook uitgelokt
toen een der ,,toeristen" zijn apparaat richtte
op eenige personen die hiertegen protesteer-
den.
SOHUILKEIDERS VOOR DE
PARLEMENTSLEDEN TE LONDEN.
Schuilkelders tegen gasaanvalien waren,
volgens Reuter, een der verrassingen, welke
den leden van Hooger- en Lagerhuis Dinsdag
Wachtten bij het /bijeenkomen van het parle-
ment. De werkzaamheden zijn verricht tijdens
het reces. Voorts is er eenig schilderwerk
uitgevderd, zijn er nieuwe meuhelen gekomen
en zijn verdere moderniseeringen aange-
bracht.
BEZORGDHEID OVER DE
LANDSt'F.RDEDIGING IN ENGEIAND.
*Havas rneMt uit Donden:
Talrijke personen die de marine, het leger,
de lucbtmacht, de kerk, de Industrie en han
del en de politick vertegenwoordigen, hebben
in een open brief uiteen gezet, dat Engeland
zijn eiland'karakter heeft verloren. Zij ver
langen derhalve een reeks maatregelen tot
het besehermen van de vrijheid des lands.
Onder de onderteekenaars merkt men op de
markies van Salisbury, de markies van Wil-
lingdon, de bisschop van Donden, generaal
sir Ronald Charles, admiraal sir William
Goobenough en lu,chtmaarschalk sir John Sal-
mond. De onderteekenaars verlangen op de
eerste plants de instelling van een ministerie
van nationalen dienst, dat verantwoordelijk Is
voor de coordinatie, organisatie en contr61e
van de geheele landsverdediging. Ook ver
langen zij, dat onmiddellijk een register wordt
aangelegd, waarin de bijzondere geschiktheid
van alle Engelschen wordt vastgelegd. Zij
verlangen verder systematische lichamelijke
opvoedinig van de jeugd en een rationeele op-
leiding, waardoor de jeugd wordt voorbereid
voor een eventueelen dienst in de actieve of
passieve verdediging van het land. De onder
teekenaars verwerpen evenwel de conscriptie.
KRAOHTIG LUCHTAFWEERGESCHUT.
De Daily Express meldt met veel ophef, dat
de publicatie van het rapport van de parle-
mentaire begrootingscommissie voor het eerst
het bestaan heeft onthuld van een luchtdoel-
kanon van 4% duim (11,4 CjM.), dat het
krachtigste luchtafweerkanon ter wereld zou
zijn. De bijizonderheden zijn geheim, maar
het is veel krachtiiger dan het stuk van 3.7
duim (9.3 cJVI.), waarmee twaalf schoten per
minuut kunnen worden gelost, tot een maxi
mum hoogte van 9000 meter.
EERBIED VOOR DE PERSOONUJKHEID
HET EERSTE PRINCIPE DER R.K.
OPVOEDING.
Tegen den totalitairen staat.
Ter gelegrenheid van de viering van het
75-jarig hestaan van het St. Rombout-coliege
te Mechelen, een der vermaardste katholieke
onderwijsinstellingen in Vlaanderen, heeft de
aartsbissdhop van Mechelen, kardinaal Van
Roey, die zelf een Vlaming is, Zondag naar
het Handelsblad meldt, een redevoering over
de r.k. beginselen der opvoedkunde gehouden.
Onze collegesi, aldus den kardinaal, stellen
zich ten doel de hun toevertrouwde jongelie-
den tot volwaardige menschen te ontwikkelen.
„homines humaniores'" van hen te maken; de
eerste voorwaarde daartoe is de eerbied voor
de persoonlijkheid. Elke door God geschapen
mensch bezit een eigen en onverdelgbare per
soonlijkheid, de bron van de kennis, de zetel
van de vrijheid1, den grondslag van het recht.
Heel de opvoeding1, zooals de R.K. kerk haar
verstaat en beoefent, streeft naar de ontwik-
keling der menschelijike persoonlijkheid: ont-
PRO 26-0419 A
gesprek, tusschen Jim Pavlick en haar vader.
,,Zoo'n ploert", riep Hall uit, „hij wil met
mij dezelfde lage streek uithalen, als zijn vader
tegenover den mijnen. Het vervelendste is,
dat ik werkelijk om jullie huis gezworven heb
en de brand is inderdaad kort na mijn vertrek
uitgebroken. Ik wilde jou voor het laatst
spreken, Marion, om uit jouw mond te ver-
nemen, dat jij niet aan mijn schuld geloofde.
Ik floot, maar je kwam niet".
,,Daar heb ik nog niet aan gedacbt", schrok
Marion, „ik hoorde je, maar vader hoorde je
ook en verbood mij, naar buiten te gaan. Hij
weet dus, dat jij er geweest bent en hij heeft
gezegd, dat hij je niet voor de tweede maal
sparen zou. O, Hall, het is verschrikkelijk,
Ze zullen je uitlaohen, als je zegt, dat je on-
schuldig bent. Nieanand zal je gelooven en je
zult de gevangenis in moeten".
,,Ze hebben me nog niet", gromde Hall.
,,Neen, Hall, ze hebben je nog niet, daarom
kwam ik je waarschuwen. Je moet vluchten,
of je verborgen houden. Wacht het niet af,
je vader werd veroordeeld, jou zullen ze ook
veroordeelen. Vlueht, Hall, terwille van mij!"
,,Als ik dat doe, beken ik schuld".
,,Als je het niet deed, verklaren ze je schul
dig. Heusch, Hall je moet vluchten, het kan
niet anders. Ik heb al een plan. Verberg je
in het hoi van den heuvel. Stelt vader geen
rechtsvervoliging tegen je in, dan kan je je
weer vertoonen. Doet hij het wel, dan zullen
we wel verder zien. Ik zal wel zorgen, dat
het je niet aan voedsel en drinken ontbreekt".
,,'t Is goed, Marion, ik zal gaan, nu direct.
Maar bewijs me dan nog een dienst. Ga naar
de herberg en stuur Joe Blackburn naar mij
toe. Daiat hem wach.ten bij den poulier. Hij
moet papier, pen en inkt bij zich hebben. Wil
je dat nog voor mij doen?"
Ze sprongen van hun paarden, omhelsden
elkaar lang en innig en vertrokken dan in
tegenovergestelde richting.
De vlueht.
Hall zette zijn paard in draf, reed in een
groote booig am Pavlick's bezittingen heen en
bereikte ongezien het hoi in den heuvel. Hij
kluisterde zijn hengst, trad binnen en sloot de
deur zorgvuldig achter zich. Hij liet zich op
de kist zinken, zuchtte en steunde zijn hoofd
in de handen. Een eigenaardige gewaarwor-
ding doortrilde zijn ziel, nu hij zich op dezelfde
plaats bevond, waar hij het eerste vertrouwe-
lijke gesprek met Marion had gehad en waar
de eerste grondslag van hun liefde gelegd
was.
Alle gebeurtenissen sedert dat gesprek pas-
seerden zijn geest. Steeds was het Marion,
waaromheen alles zich afspeelde, maar ook
steeds doemde naast haar lieflijke gestalte de
figuur van Jim Pavlick op, die bestemd scheen
te zijn, telkens hun geluk te verstoren.
Hij was er van overtuigd, dat Jim ook in
dit laatste geval de hand weer had gehad. Hij
of een van zijn handlangers' had natuurlijk
den brand gesticht, met het doel, hem ervan
te besehuldigen.
,,Je hebt een goeden slag gedaan", gromde
hij, ,,maar toch zul je het nooit winnen, om
dat ik Marion op mijn hand heb. Zij zal wel
zorgen, dat jij met al je valsch sjpel nooit iets
bereiken zult. Eens komt de dag der ver-
gelding. Jim en dan zul je boeten voor alles,
wat je nu aan ons misdreven hebt."
Een zacht fluitsignaal deed hem opsprin-
gen. Voonzichtig opende hij de deur en sloop
naar den populier. Bij het zwakke sterren-
licht zag hij een ruiterfiguur onder den een-
zamen boom staan. Het was Joe Blackburn.
Hij floot zacht terug. Joe wendde zich in Z'jn
richting en kwam langzaam aangereden, naar
alle kanten uitkijkend.
.Hallo, hen jij het Joe?" riep Hall onder-
drukt.
(Wordt vervolgd.)
