Landbouwberichten
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
RECHTSZAKEN.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK TE
MIDDELBUBG.
De rechtbank heeft in hare zitting van 23
September de volgende vonnissen uitge-
sproken
iF. C. S., oud 35 j., leurder te Komen (B.),
is wegens diefstal veroordeeld tot 3 maan-
den gevangenisstraf met aftrek voorarrest.
J. A. V., oud 24 j., vischhandelaar te Bres-
kens, thans in voorarrest, is wegens alsvoren
veroordeeld tot 4 maanden gevangenisstraf
met aftrek voorarrest.
In dezelfde zitting werden de volgende
zaken behandeld:
C. de B., oud 35 j., landbouwer, wonende
te Eede, was in hooger beroep gekomen tegen
een vonnis van den kantonrechter te Oost-
bu,rg, waarbij hij wegens zich met een klem
beVinden in het veld buiten openbare wegen
of voetpaden, werd veroordeeld tot een geld-
boete van 15 of 10 dagen hechtenis.
(De Officier van Justitie eischte bevestiging
van het vonnis waarvan beroep.
De verdedger bepleitte op feitelijke gron-
den vrijspraak.
IW. B. J., oud 44 j., werkmeester S.B.M.,
wonende te Aardenburg, was door den Kan
tonrechter te Oostburg vrijgesproken van de
hem telastegelegde overtreding, n.l. geen
zorg dragen dat tramwagens bij avond zijn
verlicht, tegen welke beslissing de Ambtenaar
van het O. M. hooger beroep aanteekende.
Eisehvernietiging van het vonnis waar
van beroep en veroordeeling tot f10 boete of
10 dagen hechtenis.
Door D. C. H., oud 70 jaar, zonder beroep,
wonende te Temeuzen, was hooger beroep
aangeteekend tegen een vonnis van den Kan
tonrechter te Temeuzen, waarbij hij wegens
te Terneuzen een bouwwerk laten gebruiken
dat verkeert in een toestand die in strijd is
met de bepalingen der bouwverordening, werd
veroordeeld tot een geldboete van /6 of 3
dagen hechtenis.
De verdere behandeling dezer zaak werd
uitgesteld tot 14 October.
DE BESTRIJDING VAN HET MOND-
EN KLAUWZEER.
Men meldt aan de N. R. Crt.:
De centrale landbouworganisaties hebben
zich 7 dezer met een brief tot den Minister
van Economische Zaken gewend, waarin zij
diens aandacht vestigden op de mededeelingen
van prof. Woltmann betreffende de nieuwe
entingsmethode tegen mond- en klauwzeer.
Deze publicaties hebben in landbouwkringen
uiteraard groote belangstelling gevonden. Ge-
lijik de origanisaties vemamen was de Duitsche
regeering bereid, een hoeveelheid van de
nieuwe entstof aan Nederland af te staan ten
behoeve van het nemen van een proef en daar-
om meenden de organisaties er ten sterkste
op te moeten aandringen, hier te lanlde proe-
ven met de nieuwe entstof tegen mond- en
klauwzeer te nemen. Mochten op knrten ter-
mijn deze proeven een gunstig resultaat af-
werpen, dan zouden maatregelen moeten wor-
den genomen om de aanmaak van de nieuwe
entstof hier te lande op groote schaal ter
hand te nemen.
De Minister heeft daarop geantwoord, dat
hij reeds in Juli jl. aan Dr. H. Frenkel, direc-
teur van het staats-veeartsenijkundig onder-
zoekingsinstituut te Rotterdam heeft opge-
dragen, zich met den insepcteur van den vee-
artsenijikundigen dienst, P. J. 't Hooft, op de
hoogte te tgaan stellen van de onderwerpe-
lijke inenting in Duitschland. Op 9 September
kwam van het Duitsche gezantschap bericht
in dat de genoemde commissie op het oogen-
blik in Duitschland niet kon worden ont-
vangen.
In verband hiermede is van belang de mede-
d'eeling van dr. Schmidt in de Neue Ztircher
Zeitung van 21 Augustus jl., dat prof. Wolt
mann aan den Zwitserschen veeartsenijkun-
digen dienst, dank zij: de bemoeiing van diens
directeur, prof. Fltickiger, bereids een hoeveel
heid entstof ter beproeving in Zwitserland
heeft doen toekomen.
BEGROOTING VAN HET
LANDBOUW ORISISFON DS.
Aan de memorle van toelichting bij de be-
grooting van het Landbouwcrisisfonds wordt
het volgende ontleend:
De marktprijzen van de crisisproducten zijn
thans nog allerminst gestabiliseerd en de toe-
komst blijft zeer vele onzekerheden bieden
Liet de prijsontwikkeling zich in den aan-
vang van 1937 gunstig aanzien en kon in ver
band daarmede tot afschaffing van verschil
lende maatregelen en verlaging van heffingen
worden overgegaan, het beloop der prijzen ge-
durende het begin van dit jaar heeft teleur-
stellinig gegeven, zoodat het niet mogelijk was
op den inigeslagen weg van vermindering der
crisisl'asten voort te gaan.
De steedis verder gaande daling van de
graanprijzen in het algemeen en van de rogge
en gerst in het bijzonder heeft er ten slotte toe
geleid, dat de monopolieheffingen op 4 April,
1 Augustus en 22 Augustus 1.1. in 3 etappes
tot 2,50 moesten worden verhoogd, terwijl
voor rogge en gerst de heffing ten slotte op
3,50 per 100 Kg. moest worden gesteld; deze
maatregelen zijtn echter niet voldoende ge-
weest om ide enorme prijsdalingen op de
wereldmarkt op te vangen, zoodat de Minister
in September j.l. wedenom genoodzaakt is ge-
weest een denaturatieregeling voor rogge in'
te voeren, n.l. f 1,50 per 100 Kg. met gelijk-
tijdige verhooging van de monopclieheffing op
dit product tot 4.
Aan de vereenvoudiging der crisismaat-
regelen acht de Minister groote voordeelen
verbonden en zijn streven blijft er op gericht
deze, waar mogelijk, door te zetten, ook ten
einde de aan den hancjel opgelegde belemme-
ringen zooveel mogelijk te verminideren.
De gunstige prijsontwikkeling voor de boter
maakte het mogelijk ook de regelingen voor
dit product aanme rkelijk te vereenvoudigen,
doch zou ook de boterprijs zich wederom in
sterk dalende lijn gaan bewegen, dan zal het
zeer lastig vallen eenerzijds den richtprijs te
handhaven en anderszijds de financieele positie
van het fonds niet in gevaar te brengen.
Een geleidelijke liquidatie der crisismaat-
regelen zal slechts mogelijk zijn bij opgaande
conjunctuur.
De prijsdaling van tal van producten ge-
durende den laatsten tijd doet dan ook ver-
wachten, dat de crisismaatregelen voorloopig
nog niet gemist zullen kunnen worden; in-
tegendeel, blijft deze beweging aanhouden, dan
zullen wellicht heffingsverhoogingen en weder-
invoering van steunmaatregelen tot het on-
vermijdelijike gaan behooren. De daling van
de zetmeelprijzen maakte het reeds noodzake-
lijk de zetmeelheffing te verhoogen, terwijl
in verband met de slechte vlasprijzen voor den
oogst 1938 reeds een nieuwe steunregeling is j
ingevoerd.
De Minister blijft er naar streven de over-
nemdng van verschillende regelingen door de
bedrijfsgenooten te bevorderen. De regeling
van de consumptiemelk door de bedrijfsgenoo
ten in het z.g. wettelijke gebied, zoomede in
verschillende andere streken des lands, heeft
sedertdien haar beslag gekregen, terwijl over
de andere genoemde regelingen overleg met
de betrokken organisatie gevoerd wordt.
De Minister hoopt ook hier gunstige resul-
taten te zullen bereiken.
Het voordeelige slot van den gewonen dienst
1938, dat aanvankelijk op 2.000.000 geraamd
was, wordt voomamelijk als gevolg van de
gunstige uitkomsten van 1937 thans op
4.000.000 geraamd, hetgeen ook in het on-
derhavige on twerp is opgenomen; het voor-
deelig Slot van den dienst 1939 wordt op
f 4.598.000 geraamd'.
De Minister is van meening, dat het met
het oog op de onzekere positie en de dalende
tiendenz van de prijzen noodzakelijk is een der-
gelijke reserve van ca. f 4.500.000 ter beschik-
king te houden.
De geheele dienst van het fonds sluit met
een nadeelig saldo van 382.000, bestaande
uit een voordeelig slot van den gewonen dienst
van 4.598.000 en een nadeelig slot van den
kapitaaldienst van 4.980.000.
Ulvenhout, 22 September 1938.
Amico,
Mee den scheur-
kalender op tafel, zat
Drd in gisteravond te
tuuselen op't leike.
,,'t Is nog gin
Bamis, Dr6!"
lachte-n-ik.
Ge wit, amico, mee
Bamis (1 October, St.
Bavo-mis) sluit den
boer z'n boekjaar af.
Betaalt ie z'n jaar-
rekeningen, z'n pacht,
z'nen hypotheek, afijn
Bamis is den Boeren-
Nuuwjaar.
,,'t Is nog gin Bamis, Drd," lachte-n-ik,
want 't jonk zat te cijferen mee de griffel
(tuusel, zeggen wij) op 't leike, dat ie er de
rimpels van in z'n veurhoofd kreeg.
(Hij keek me toen 'ns aan, erostig, van on-
der z'n wenkbrauwen, de tong tusschen de lip-
pen en tuuselde dan weer wijer.
Allee, 't is 'nen tiep, m'n baaske! Staat
steuvig op eigen beenen!
Trui, die sokken zat te stopper^ zag over
den bril 'ns naar Dr6 HI, daar aan de tafel,
nam 'm 'ns sjecuur op, keek dan naar mij,
knipte 'n oogske. Dan stak ze mee veul vie-
ren en vijven 'nen nuuwen sjet-draad in 't oog
van de naald en onderwijle zee ze: „hij zit uit
te rekenen, hoeveul z'n kindskinderen later
van In erven zullen."
Maar op zulke aardigheidjes van Trui gaat
Dre HI nooit in. Trui, zoo zijn Moeders
en Grootmoeders, mag 'm geren plagen,
als ie erg seerjeus doet. 't Vrouwvolk houdt
heur kroost geren lang „kind". Spot dus
gaauw mee den emst van de kleine mannen.
Dre HI voelt wel, dat z'n Opoe 'm nie veur
,,vol" wil aanzien. En op zulke oogenblikken
is ie dus doof.
Ik zat m'n krantje te lezen, z66 vol van
oorlogsdreiging, da'k er sjuust teugenover
stond, als Dre IH teugenover z'n grootmoe-
der: ,,Klets maar teugen m'nen rug."
Ja, amico, mee oorlog, revolutie en kwaai-
weer is 't zoo gesteld: dat komt nie op be-
stelling! Dat valt ineens van de locht. 'k Heb
't nooit anders meegemokt. Die dingen heb
ben den Dolf, Chamberlain en de Bilt nie al-
leen in de hand. Afijn, lot de kranten maar
schrijven! Ik verkoop er veul eerpel en boo-
nen mee...!
Veul menschen doen weer 'ns 'nen ouwer-
wetschen winterprovisie op en ik zal deuzen
September nie veul te kuilen hebben!
Over den rand van „den a.s. oorlog" zag ik
't spul tusschen Trui en Dr6 HI 'ns af. Trui
zat te loeren, of den Drd nie ,,hapte"; maar
hij beet nog 'n bietje straffer op z'n tong en
tuuselde. Toen stak ie, in antwoord op Trui's
geestigheid, 'n pepske-n-op.
Net als Opa..., ge wit.
En Trui was afgevuurd! Schoof 'nen an-
deren sok op heuren arm, spande 't gat over
den vuist en begost weer te stoppen. Heuren
schoot lag vol, ze kost vooruit, vanavond.
Zelfs zee ze teugen mij: „schenkte gij den
koffie maar 'ns in." En, amico, dat geeft ze
evenmin geren uit handen, als ik 't stoppen
van m'n pijp. Maar mee de oogstdrukte van
de leste twee maanden is er veul verstelwerk
blijven liggen, m'nen Toeteloeris hee 66k
maar twee handen aan 't lijf dus 't is alle
avonden repareeren veurloopig!
Nou, dat komt bestig uit deus tij. Want
de avonden zijn al 'n heel stukske langer.
Als ik den koffie had ingeschonken, drie
tassen, twee op de plattebuls gezet, veur Trui
en m'n eigen eh e6n bij den Dr6, dan vielen
negen slagen in den stillen huis, uit de steert-
klok. Efkens later gonsden negen dreunen
over 't verlaten durp, uit de kerkeklok.
Toen 'lee den Dr6 z'nen tuusel neer, zuchtte
'ns, schoof z'nen stoel 'n bietje van de tafel
af, gong wat luier, wat plazieriger zitten en
sprak toen, na 'n half u,ur zwijgens, z'n eerste
woord.
,,Mooi zoo," zee-t-ie.
Ik keek 'm 'ns aan, hij knipte 'n oogske.
D"n zurg was van z'n gezieht.
,,Klopt de rekening, Tinus?" vroeg ik.
,;As 'n bus, Beukers!" antwoordde-n-ie.
Ja, amico, da's zo'n prive-huis-lolletje tus
schen mij en hum, om malkaar, op plazierige
oogenblikken, alderhande namen te geven.
IWe slurpten gezellig aan onzen koffie.
Den Dr6 had 'n klein stukske zurg den huis
uitgecijferd en ge kost dat voelen. Zurg, die
hum alleen aangong, maar die dan toch maar
in den huis was gewist.
Ik vroeg naar niks.
Trui ook nie.
Da's misschient onzen boerenaard, maar
nuuwsgierigheid laten we nooit blijken. Ten-
minste, nie mee woorden.
Als wij nuuwsgierig zijn, kijken we bij voor-
keur den anderen kant uit, om zoo te zeggen.
,,Hehe," zee den Dr6 ik dooht, nou komt
't ,,hehe, goei bakske, Dorus!"
Ik knikte: ,,nie kwaad, van Dullemen."
,,iSchenk nog maar 'ns vol", zee Trui: „daar
kwikte 'nen mensch van op."
,,Zet mrjn tas ook maar op de plattebuis",
vroeg den Dr6 en meteen nam ie z'nen stoel
en 't leike en schoof bij.
„Ik spring er wel uit, mee m'nen spaarpot,
Opa".
„Opa" hij was weer seerjeus.
Ik luisterde: ,,iOch, is 't datte?"
(Z'n donkere snuit stond weer strak.
,,Kek", zee-t-ie, mee z'nen tuusel op het
leike tikkend: ,,6en week hee den Eeker ge-
legen teugen zeuven en "nen halven gulden
per dag; da was die eerste week as er levens-
gevaar was. Zeuven keer zeuven en 'n half
mokt twee en vijftig en 'n halven gulden.
Ik knikte.
Trui had efkens opgehouwen mee stoppen;
heur armen lagen 'n bietje moei in den schoot
vol sokken, mee den bril daar boven op. Ze
luisterde en rekende mee.
„Mergen", ging Dre wijer; „dan lag-ie er
vier weken, den Eeker. Dat wordt drie weken,
is een-en-twintig dagen teugen tweevijftig,
da's..." hij tikte op de lei: da's ok twee en
vijftig en 'nen halven gulden. Wordt samen:
honderd en vijf gulden, 'k Heb honderd pop
vooruitbetaald, 'k heb in Laurentius dus 'n
schoone lei."
,,'Op vijf gulden na", zee Trui.
„Tien veur wiskunde, Opoe", zee den brak
droog.
,,'t Is toch waar, snappert", foeterde Trui.
Maar den Dr6 klasjeneerde wijers.
,,Tweehonderd gulden bezat ik, Opa..."
,,Ja, jonk".
,,Ik heb dus nog vijf-en-negentig piek over
veur de verbandmiddels, middelcijnen en den
dokter. Zou 'k daar mee uitkomen...
jMee gemak!"
,;Ha'k ook gedocht."
,,Ge houdt er nog van over, dunkt me," zee
Trui.
Dunkt mij ook," docht ik hardop.
,,Witte wa'k dan doei, menschen?" stelde
den Dr6 veur. „Dan gaai 'k, as den Eeker
thuis is, achter malkaar den dokter betalen,
dan he 'k meteen schoon schip!"
„Da's pront", zee ik.
,,Da's 't beste", zee Trui: 'nen kwaaien kies
kunde beter maar dalijk laten trekken."
Toen spoegde den Dr6 op 't leike, veegde
't mee z'nen elleboog schoon, hong 't dingske
weg en onderwijlle keken Trui's oogen lachend
naar mij. We hadden de eigenste gedachten
over onzen kleinzeun!
Hij gong weer bij ons zitten. Had nog meer
op z'n lever, scheen.
„Kek 'ns, opoe", zee-t-ie na 'n oogenblikske
gepeins: ,,mergen komt den Eeker weer thuis.
Hij weet 't al!"
„Is ie blij? Ja, zekers?!" vroeg Trui.
,,Ja", antwoordde den Dr6: „hij is veul con
tent. Hij schijnt te denken, dat ie dan na 'n
paar dagen weer aan den slag kan, maar...,
ik heb 'm da nie willen zeggen maar daar
is nog gin kijk op. Weet ik van den dokter.
Om te beginnen zal ie nog 'n paar weken in
bed motten blijven, krachtig eten, aansterken,
ge verstaat! En... opoe..." vast keek ie Trui
in d'oogen: „nou wou ik oe iets vragen." Hij
boog veurover naar Trui, lee z'n handen op
heur knieen.
,,Ik... eh... ik heb den Eeker beloofd... hij
mocht dan op mijn kamerke liggen..., in mijn
bed. Is-da-goed? Opoe?"
„En gij dan?" vroeg Trui.
,,Dan slaap ik zoolank op zolder, in den
Eeker z'n wolleke."
Trui knikte.
,,Nog iets, opoe. Hij mot goed verzurgd,
veul nageloopen worden...! Wilde gij da doen,
overdag? Dan doei ik 't 's avonds, as ik
thuis ben van den akker!"
Zulke dingen hoefde toch nie te vragen",
zee Trui: „da sprikt toch vaneigens, Dr6!"
Toen liet ie Trui's knieen los, sprong op
en pakte Trui. ,,Opoe", zee-t-ie: „gin tien
veur wiskunde, drie tienen veur oew goeie
hart! Dre I draai-d-oe om!" Toen kuste-
n-ie m'nen Toeteloeris op allebei de wangen.
,,En as den Eeker weer heelegaar beter is,
Opoe, en as ik over heb g'ouwen na de
betalingen, dan meugde gij zeggen, wa ge
van me hebben wilt!"
„Och, gekken Tinus, niks", lachte Trui:
,,maar witte wa ge doet? As onzen Eeker
beter is, dan geven we 'n avondje en gij trac-
teert!"
Van den mergen vroeg, teugen achten, gong
ie gelijk mee mij van huis. Afrekenen mee
den dokter. ,,Kek", zee-t-ie onder 't ont-
bijt: „dalijk hee-t-ie spreekuur, ik gaai ge-
woon in de wachtkamer zitten en as 't mijn
beurt is, dan kuier ik de spreekkamer in en
zeg: dokter, trekt me dieen kwaaien kies ef
kens uit; sehrijft oew briefke, dan zijn we
;weer kiet!"
,,As ie da maar doet'-', docht Trui.
,,Mot ie", verzekerde den Dr6! Z'nen boek
lee-d-op dieen lessenedr, in den hoek bij 't
raam, hij hoeft er maar twee passen veur te
loopen!"
Trui schudde d'r hoofd. „Ge zijt 'nen heete",
bromde ze.
,,Opoe, as den Eeker vanmiddag daar fijn
in mijn bed leet, dan mot ie daar liggen zon
der schulden aan z'n broek", zee-t-ie en met
een zette-nie z'n prachtige tanden in den zeu-
venden botram. Ge verstaat ons dok-
terke hee toe motten geven. Teugen zo'n
soort jonge knapen is 'nen grootep mensch
nooit opgewassen, amico!
(En sjuust als ik docht wat ie 'm ge-
rekend hee..., 't is 'n schandaal
Zo'n bietje!
Als ik mee den groentenwagel thuisree, dan
stond 't doktersvrouwke naar me uit te zien.
Zij wit wanneer ik langs kom, - twee keer
per dag en ze is 'n klantje van me. E6n
van m'n plazierigste zelfs. Ik meen, da 'k
oe da wel meer verteld heb.
Ze wenkte me.
,,Zeg, Dre, ik heb heel den dag al leut in
m'n eigen om dieen Drd III van jullie!"
,,Ik begrijp zooiets, mevrouwke
„Van den mergen, onder m'nen man z'n
spreekuur, is ie hier gewist."
,,Weet ik, ja!"
,,iHij had heel zijnen spaarpot bij 'm", lachte
ze: ,,'n ijzer kistje, in 'n krant, achter op den
bagagedrager van z'n fiets."
We keken malkaar 'ns aan en lachten hard
over den stillen weg, om dieen origineelen
tiep.
„Nou motte weten, Dre, ik schrijf de reke-
ningen en quitanties uit, veur m'nen man. Op
'nen oogenblik, ik stond de kinders aan te
kleejen, dieen vacantie is gelukkig weer veur-
bij, dan kwam ie in de huiskamer, mee zijnen
boek. ,,Vrouw", laehte-n-ie: „ik heb bekanst
ruzie mee 'nen klant, die mee alle geweld be
talen wil. Mokt 'ns 'n briefke." Ik liet Drd
toen in de huiskamer en daar stapte-n-ie bin-
nen, mee de geldkist onder z'nen erm. Ik
docht da 'k er iets van kreeg.
En as ie 't briefke aannam en 't totaal-be-
drag las, 'k had nie 't meeste gerekend
veur 'm, ik wist dat ie opkwam veur z'n
kamerodje, dan vroeg ie: „is da-d-alles,
mevrouw den dokter? Ik bedoel: zitten daar
de middelcijnen en zoo ook bij?" Jawel, Dr6,
zee ik: valt 't mee of teugen?
,,Mee", zee-t-ie. Hij draaide z'n geldkist
open, z66 da 'k nie zien kost wat er in zat
en telde 't bedrag prontjes uit. 't Briefke
gong in de kist, pats den deksel er op, de
krant er omhenen, toen kreeg ik 'n hand en
hij zee: ,,guillie hebt me netjes behandeld.
Veul bedankt!" En witte wat ie toen gedaan
hee? Hij broeht 'n uurke later 'n mand
pruimen, man, nou, we hebben hier veur
loopig gin last van verstopping!"
En dit kortje zat er bij. Ze haalde 'n wit
kartonneke uit heur sleuteltasch. Ik las:
,,Van mij en den Eeker, voor den goeden op-
pas en zoo, met onzen hartelijken dank.
Dr<5 IH."
Ik schaterde. Vooral omdat ,,en zoo", wat
op 't billijke briefke sloeg.
„We kunnen er 'ns om lachen, Dr6", gong
't mevrouwke wijers: „maar mijnen man zee
ook: 't is 'n pront jonk! Ge zult er veul pla-
zier van beleven!"
,,Heb ik al, mevrouw!" zee ik fier.
,,Maar mag ik oe 'ns vragen: hoe is 't mee
den Eeker?" (Ja amico, ge kimt heur gerust
zooiets vragen! 't Is 'n echt Truike, dat dus
mee de zaken van d'ren baas pront op d'hoogte
is!) „Goed", zee ze. ,,Puik! M'nen man
had er eerst 'n zwaar hoofd in, maar't is on-
begrijpelijk, zee-t-ie, zoo taai die „Sproeten-
verzameling" is. Nog 'n paar weken rust en
goeien inslag en 't manneke is er mee klaar!
Den Drd hee nou wel betaald, lachte ze, maar
ge verstaat, den dokter komt nog 'n paar
keeren kijken, horre. Hij komt dikkels ge-
nogt mee den wagel bij jou veurbij. Ik zal
wel zurgen, dat ie 't nie vergit!"
Amico, ge zou, als ge ziek waart, alleen
mijn dokterke al nemen om zijn wefke. Ge
hebt om zoo te zeggen, 'nen dubbelden oppas!
Want z66 als deus goeie zieltje begaan is
mee den dokter en z'n patienten, allee 'n
Truike! D66r!
En da's 't beste wat ik er van zeggen kan!
Waar of nie?
Den Eeker is thuis.
En terwijl ik deuzen brief zit te schrijven,
hoor ik heel den avond de twee mannekes al
praten, hiernaast op d'opkamer.
Nou en dan komt den Dr6 iets veur 'm
halen. Van patroon is ie nou ziekenvader ge-
worden.
Over den Eeker 'nen volgenden keer.
't Jonk is blij, weer op den hof te zijn.
En wij hier, we zijn allemaal content, dat ie
weer binnen is!
Hij hoort er bij, teugeswoordig! Dus ons
huishouwen is weer compleet en da's 'n pla-
zierig gedacht!
„Ik heb weer ineens twee kinders om me
henen", hee Trui daarstraks al gezeed. En de
manier waarop ze dat zee afijn, gij ver
staat da nie zoo lijk ik, maar't is dik in orde,
man!
Den Eeker komt er bovenop!
En nou schei ik er af.
Veul groeten van Trui, Dr6 IH en als altij
gin horke minder van oewen t.a.v.
DRE.
WEERSPANNIGE ARRESTANT SCHIET
OP EEN POLITIEAGENT.
Men meldt uit Amsterdam:
De laatste dagen staan er den heelen dag
tot laat in den avonid voor de krantenbureaux
aan deu N.IZ. Voorburgwal volksverzamelingen
nondom lieden, die daar diepzinnige en soms
opgewonden debatten over den internationalen
toestand en in verband daarmede over de bin-
nenlandsche pohtiek voeren.
De omiwonenden hebben reeds meermalen
over daarvan door hen ondervonden last bij
de politie geklaagd. Deze is thans begonnen
aan dergelijke oploopjes een einde te maken.
Toen Donderdagavond eenige agenten een
groep debaters en belangstellenden ronidom
dezen voor het bureau van het dagblad ,,De
Tijd" wilden verspreiden, weigerde een 34-
jarige man alan het bevel tot doorloopen ge
volg te geven, waarop een der agenten hem
greep om hem met geweld te verwijderen.
De man verzette zich toen nog sterker en
wist ongemerkt een revolver te trekken, waar-
mee hij een schot op den agent loste, hetwelk
dezen echter niet getroffen heeft. Tegelijk
wist hij zich los te rukken en te vluchten.
Een andere agent heeft hem toen een schot
uit zijn wapen achtema gezonden, hetwelk
den weerspannigen arrestant in het onderbeen
trof. Deze is niet-emstig geiwond naar het
Binnengasthuis vervoerd, waar de kogel uit
het been verwijderd is.
OOEAANREIS VAN LUCHTBALLON VAN
ZANDVOORT NAAR NEW YERSEY.
Niet gekiekt en gefilmd, noch toegejuicht
en geeerd, doch stil en bescheiden landde een
dezer dagen te New Yersey (U.S.A.) een
Nederlandsche oceaanvlieger, die enkele weken
geleden temidden van de uitgelaten feest-
vreugde te Zandvoort was opgestegen op het
strand. Geen radiobaken of weerbericht hielp
hem op zijn tocht, die hij eenzaam volbracht
over den oceaan. Geen super-moderne machine
droeg hem doch slechts enkele kubieke
decimeters gas.
Het was een kinderballon, die deze prestatie
verrichtte, een gewoon gasballontje, dat door
een kind te Zandvoort werd losgelaten bij een
uitstapje van het Tweka-personeel uit Geldrop
bij Eindhoven. Een adreskaart verzocht om
mededeeling door den vinder de vindster
was een Amerikaansche dame in New Yersey
en zij zond de kaart onverwijld op naar Gel-
drop, waar vanzelfsprekend groote verbazing
het gevolg was, terwijl omtrent den winnaar
van den aan het uitstapje verbonden ballon-
wedstrijd geen twijfel meer kan bestaan.
OORZAKEN VAN KINDERVERLAMMING.
Mogelijk kunnen de jongste onderzoekingen
van prof. Gosta Haagqvist, hoogleeraar aan
de medische faculteit te Stockholm, eenig
lieht werpen op de oorzaken van kinderver-
lamming. Volgens het ,,Zweedsch Persbur."
heeft prof. Haagqvist zich bijzonder bezig-
gehouden met het onderzoek naar een tot dus-
ver weinig bekende groep zenuwen. Mis-
schien ligt hier tevens een sleutel tot het
verstaan van andere verlammingsverschijnse-
len als epidemische meningitis, encephalitis en
andere ziekten. De hoogleeraar schonk in
het bijzonder aandacht aan de z.g. ,,tonische"
paralysis, waarbij de spieren op de meest
straffe wijze samenkrimpen. In een inter
view verklaarde hij, dat in het algemeen
samentrekking van spieren geactiveerd wordt
door twee verschillende zenuw-centra in de
hersenen en het ruggemerg, maar tot nog toe
bleef onopgehelderd, hoe de „tonische" im-
pulsen overgeleid werden naar de spieren.
De isolatie van een groep fijne zenuwdra-
den van beide tot nu toe gekende groepen,
heeft tot oplossing van dit probleem belang-
rijk bijgedragen. Prof. Haagqvist acht het
onderzoek nog niet rijp genoeg om reeds nu
practische toepassingen te wettigem.
Maar hij is de overtuiging toegedaan, dat
voor de behandeling van de gevolgen van ver-
lammingen beloftevolle perspectieven zijn ge-
opend.
EEN BEER TUSSCHEN DE MENSCHEN.
IBij menschenheugenis was de streek van
Condom, niet ver van Toulouse, niet door een
wild dier onveilig gemaakt gelijk op het
oogenblik gebeurt dooY een beer, dien eenige
bewoners waargenomen hebben. Men vraagt
zich af, hoe hij: er komt, uit een menagerie,
ofschoon zulk een vlu,cht niet aangegeven is,
van een berenleider, die de dorpen rondgaat
of uit de niet al te verre Pyreneeen, waar nog
enkele van die exemplaren voorkomen.
DOOR HOUTGAS GEDREVEN
MOTORBUSSEN.
Nu het blijkens de jongste te Nice genomen
proeven mogelijk is motorbussen op uit houts-
kool getrokken gas te laten loopen zonder dat
het uiterlijk van de wagens noemenswaard
wijziging ondergaat, is de maatschappij te
Parijs doende een soortgelijk experiment daar
ter stede te nemen.
DE ORKAAN AAN DE OOSTKUST DER
VEREENIGDE STATEN.
De nadere berichten van de Oostkust der
Nieuw Engeland-staten geven steeds meer
dooden, vermisten en gewonden. Er heerscht
groote ongerustheid over een veerboot die van
de kust moest komen en acht uur over tijd
was. Er zijn 20 passagiers en zeven leden
der equipage aan boord. De stad New York
heeft niet de voile kracht van den storm on
dervonden, maar toch voldoende om het ge
heele verkeer te ontwrdchten. In den langen
breeden trechter dien de 5de Aven/ue dwars
door de stad vormt had de wind nagenoeg vrij
spel en honderden winkelruiten zijn ingewaaid
en bommen ontworteld. In de stad zijn geen
dooden maar eenige hond#rden gewonden en
de schade is groot. Op Dong Island zijn dertig
dooden herkend en meer dan 100 lieden wor
den vermist. Bailey's Beach aan het strand
bij Newport met zijn honderden bungalows is
volkomen vernield en alleen hier zijn 300 luxe
vaartuigen gestrand, naar zee afgedreven of
vernield. De wind bereikte hier gedurende
eenige minuten een sterkte van 160 K.M. per
uur en boomen vlogen door de lucht als luci-
fer houtjes. De schade wordt voorloopig ge-
schat op 100 millioen dollar. De storm is ten
slotte naar zee afgetrokken en uitloopers
werden reeds langs de Engelsche kust ver-
wacht.
Het aantal dooden werd op 200 geschat.
Nader wordt nog gemeld:
Het aantal dooden ingevolge de vloedgolf en
de overstroomingen, veroorzaakt door den or-
kaan, is gestegen tot 441. De herstelde ver-
bindingen hebben thans den volledigen om-
vang der vemielingen in New England, New
York en New Jersey aan het licht gebracht.
De schade aan eigendommen toegebracht is
gestegen tot boven 150 millioen dollar. Hon
derden menschen werden nog vermist en in
New England alleen zijn 5000 bewoners dak-
loos. De stad New Dondon in Connecticut is
gedurende 30 uur van elke verbinding versto-
ken geweest. De stad is bovendien geteisterd
door een zwaren brand.
Verscheidene steden en dorpen in New Eng
land zijn overstroomd. Anderen werden door
het water bedreigd. De door de regens ge-
zwol'len rivieren blijven nog steeds wassen.
Fire Island en Westhampton Beach op Long
Island zijn, uitgezonderd enkele huizen, die
ook zware schade hebben bekomen, letterlijk
weggevaagd. Op Fire Island werden onge-
veer 500 huizen vernield. De verkeerswegen
zijn geblokkeerd door omgevallen boomen en
duizenden forensen ondervonden vertraging,
aangezien de treinen niet verder konden. In
Manhattan heeft men urenlang in het donker
gezeten door storing aan de electrische lei-
ding. De ondergrondsche spoor werd tot stil-
stand gebracht. De orkaan, die van West-
Indie noordwaarts ging, heeft Long Island,
Connecticut, Rhode Island en het westen van
Massachusetts in vollen omvang getroffen.
Hij loeide ook over Vermont en de grens van
Canada, maar met minder kracht. Alle ge-
teisterde gebieden hebben krachtige maat
regelen genomen om piunderingen te voor
komen, en de orde te handhaven. President
Roosevelt heeft aangemaand, alles in het
werk te stellen om den nood te lenigen.
TIEN BANDIETEN PLUNDEREN EEN
TREIN IN FRANKRIJR.
Met verbazingiwekkende brutaliteit hebben
meldt de Telegraaf, Donderdagnacht tien ge-
maskerde bandieten in het Zuiden van Frank-
rijk een gopderentrein overvallen en leegge-
plunderd. Het treinpersoneel had niets in te
brengen tegen de gewapende gangsters, die
begonnen met twee salvo's uit hun revolvers
op de verraste beambten af te schieten van
wie er een licht gewonid werd. Onder bedrei-
ging met den dood werden zij vervolgens door
enkele bandieten in bedwang gehouden, ter
wijl de overigen een wagon met kostbare
zaken leegdroegen.
De overval was tot in de pimtjes geregeld.
De goederentrein was om tien over halftwee
van het station St. Charles bij' Marseille ver-
trokken voor Avignon. Een machinist, een
stoker en een hoofdconducteur voerden den
trein. Bovendien bevond zich een z.g. finan
cieele beambte in den wagon met kostbaar-
heden om deze in het bijzonder te bewaken.
Eenigen tijd na het vertrek bemerkte de
machinist plotseling, dat de remmen aange-
trokken werden. De trein stopte in het open
veld op enkele tientallen meters van het sta-
tionnetje St. Barthelemy. De machinist sprong
van zijn locomotief om den hoofdconducteur
op te zoeken. Hij had slechts enkele passen
gedaan toen plotseling tien jonge mannen,
gemaskerd en met revolvers in de hand, te
voorschijn sprongen.
Twee salvo's verscheurden dte nachtelijke
stilte. De roovers stortten zich op den trein
en openden den wagon met kostbaarheden,
waaruit zij de zakken en kisten begonnen weg
te dragen. De weg kiwam op deze listig ge-
kozen piaats vlak bij de spoorbaan en daar
stond op enkele meters van den aangehouden
trein een auto te wachten. Snel werd alles
daarin geiaden tot iemand, blijkbaar de leider
van de bende, riep: ,,Er is genoeg". De ban
dieten kropen toen ijlings in den auto, die snel
in den nacht verdween. Het treinpersoneel
dat hier en daar verspreid met revolvers in
bedwang gehouden was, verzamelden zich om
den geplunderden trein. De financieele be
ambte had een kogel door de pols gekregen,
toen hij zijn revolver trachtte te trekken. De
overigen waren ongedeerd.
De uitkijkpost van een der goederenwagons
bleek opengebroken te zijn en dit liet geen
twijfel aan de manier, waarop de bandieten te
werk gegaan waren. Een medeplichtige moet
bij het station van vertrek reeds in het huisje
gekropen zijn en daar, toen de trein de afge-
sproken plek bereikt had, de remmen aange-
draaid hebben.
Natuurlijk maakte het treinpersoneel van
St. Barthelemy uit alarm. Op alle wegen
naar Marseille werden terstond versperringen
opgericht met gendarmes en gardes mobiles,
maar tot dusver hebben de roovers zich niet
laten snappen, Intusschen wordt een uitge-
breid onderzoek ingesteld. De leeggestolen
wagon is uit den trein gerangeerd en in het
depdt geplaatst opdat de experts er even-
tueele sporen in kunnen gaan zoeken, terwijl
de plek van de overval onder politiebewaking
gesteld is. Over den aard en de waarde van
het gestolene werden Donderdagmorgen nog
geen gegevens verstrekt. Noch van de roo
vers nog van hun auto is een signalement
bekend, zoodat er voor het oogenblik niet
veel hoop op spoedige arrestatie bestaan kan.
Voor de zooveelste maal is de geblind'doekte
Fortuna op de hand der stoutmoedigen ge
weest.