ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN LiCHTZINNIGE JEUGD No. 9790 WOENSDAG 27 JULI 1938 78e Jaargang Binnenland Feuilleton Buitenland DE TOESTAND VAN PASTOOR L. H. PERQUIN. UZENSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Ruiten Ter Neuzen fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. ItLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clichAs worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrrjgbaar is. Inzending van advertentien liefst feen dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. DIEN STPUCHT. Uitspraak inzake vrjjstelling. De Burgemeester van TERNEUZENbrengt ter algemeene kennis, dat een uitspraak op aanvrage om vrijstelling van den Dienst- plicht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een ieder ter inzage is nedergelegd. Tegen -deze uitspraak kan binnen tien dagen na den dag van deze bekendmaking in beroep worden gekomen. a. door den ingesctorevene wien de uitspraak geldt of door diens wettelijke vertegen- woordiger; b. door elk der overige voor deze gemeente volar dezelfde lichting ingeschreven per- sonen of door bun wettelijke vertegen- woordigers. Het verzoekschrift moet met redenen om- kleed zijn. Het beboeft niet gezegeld te zijn. Het moet worden gericbt aan de Koningin, docb worden ingedlend bij den Burgemeester, ter secretarie dezer gemeente. De Burgemeester zorgt voor de doorzending. Temeuzen, den 27 Juli 1938. De Burgemeester vqomoemd, P. TELLEGEN. DE KONINGIN OOK NAAR DE OOSTZEE. H. M. de Koningin is voomemens, het Prin- selij-ke gezin tijdens zijn vacantieverblijf aan de Oostzeekust te bezoeken. DE BELGISCHE MINISTER BALTHAZAR NAAR NEDERLAND. Het A.N.P. meldt uit Brussel: De Minister van openbare wenken, Baltha zar, gaat heden naar Den Haag, ten einde ter plaatse wegen en wegwerken te bestudeeren. Dienzelfden dag zal de Minister een onder- houd hebben met den Nederlandschen Minis ter van Waterstaat, Mr. Dr. Ir. J. A. M. van Buuren. Donderdag vertrekt Minister Baltha zar weer naar Brussel. VERHOOGING OREDIET VOOR WERKVERRUIMING. Aan de memorie van antwoord aan de Eerste Kamer inzake het wetsontwerp tot verhooging van het crediet voor de werkver- ruiming wordt het vol'gende ontleend: Ook naar de meening der regeering is het dringend noodzakelijk, niet alleen om de werkloosfheid in belangrijke mate te vermin- deren, maar eveneens om alle krachten er op geridht te houden, deze vermindering in het snelst mogelijke tempo te doen plaats vinden. Intusschen mag nimmer uit het oog worden verloren, dat de geheele toestand in de wereld er op wijst, dat het probleem van de werk- verschaffing er een is, hetwelk niet binnen zeer korten tijd in zijn vollen omvang is op te lossen. Hieruit vloeit voort, dat de te nemen maatregelen met beleid moeten worden genomen. Nimmer mag de regeeringspolitiek tot bestrijding van de werkloosheid er toe lei- den, dat op het Nederlandsche volk voor een lange toekomst zoodanige lasten worden ge- legd, dat de ontplooiing van het bedrijfsleven, waaruit de werkgelegenheid allereerst moet voortkomen, in de toekomst zou worden be- lemmerd. Voor wat betreft de outillage van het werk fonds wordt opgemerkt, dat het noodige is en wordt verricht om het met de noodige snelheid te doen werken. Versohillende leden meenen, dat de lasten, welke het werkfonds oplegt, voor een groot deel worden overgeheveld naar de lagere or- ganen. Die opvatting is in haar algemeenheid niet juist. Men behoort hier wel te onder- scheiden de bruto-lasten en de netto-lasten. Tegenover de eerste staan de baten, welke door de totstandbrenging van de werken door de gemeenten of haar inwoners direct of in direct worden verkregen. In de netto-lasten, welke bijv. als gevolg van de vervroegde uit- voering van een gemeentewerk ontstaan, komt het Rijk tegemoet door voor de gelden, welke uit het werkfonds worden verstrekt, een lagere rente te berekenen, dan bij leenen op de vrij-e mar.kt zou moeten worden betaald. Nu in het voorloopig verslag enkele opmer- kingen zijn gemaakt met betrekking tot het vraagstuk van de loonen, herhaalt de regee ring, dat een oplossing van het probleem, waar het hier om gaat, bemoeilijkt zou kunnen worden, wanneer zonder meer voortdurend op loonsverhooging wordt aangestuurd. De re geering zal in nauw overleg met het bedrijfs leven te bevorderen. Zij heeft het vertrouwen, leven zelf, dus oolk met de organisatie van de arbeiders, izoeken naar de beste oplossing om het bedrijfsleven te bevorderen. Zij heeft het vertrouwen, dat ook de arbeidersstand, waar- toe mede behoort het gros der thans werkloo- zen, -hierbij volledig zal willen medewerken. De opmerking is gemaakt, dat de werken van het Werkfonds niet tegen het normale loon worden uitgevoerd. Naar aanleiding hiervan wordt de aandacht er op gevestigd, dat het verschil met het normale loon heel gering is en dat over de hoogte van het loon steeds overleg wordt gepleegd met de bona- fide vakbonden. Niet juist is, dat bij het Werkfonds sprake is van eigen beheer, noch, dat het werk ge- concentreerd wordt bij enkele groote werk- gevers. Alle bonafide aannemers hebben recht tot inschrijving en maken daarvan dan ook gebruik. Het vraagstuk van den loonbijslag bevindt zich niet alleen in de sfeer van de studie, doch ook in die van de practijk. Elk voor- komend geval wordt zeer nauwkeurig op Zijn merites beoordeeld. Bij die beoordeeling wordt nauwgezet met de bezwaren, die de regeering ten voile kent, rekening gehouden. De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft aan de gemeentebesturen dezer dagen een circulaire doen toekomen, welke de moge lijkheid opent om onder verschillende voor- waarden woningen te verbeteren met premie van Rijk en gemeente. Het is geenszins bui- tengesloten, dat ook voor de uitbreiding van laboratoria hulp uit het Werkfonds zal wor den verleend. ONTSLAG VERNJETIGD. Het Ambtenarengerecht te Utrecht heeft 't twistgeding tusschen den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht en den ge- meente-veldwachter G. H. Koenders te Hoog- land, inzake het ontslag van den laatste, een uitspraak gedaan, waarbij het besluit van den Commissaris der Koningin werd vemietigd en het beroep van den veldwachter gegrond werd verklaard. Zoodat deze thans geheel is gere- habiliteerd. De lichte verbetering, welke ruim een week geleden in den toestand van pastoor Perquin, den voorzitter van den K.R.O., mocht worden vastgesteld, heeft niet aangehouden. Opnieuw is er een inzinking gekomen, zoodat de toe- stand zich weer ernstig laat aanzien. Onder geen beding kan bezoek, van wie dan ook, worden toegestaan. DE Z.G. B-STEUN EN DE TUINDERS. Het Tweede Kamerlid Van der Sluis heeft aan den minister van sociale zaken de vol- gende vragen gesteld: 1. Is het juist, dat de z.g. B-steun (steun in den vorm van schoeisel, kleeding en dek- king), waarvoor de kleine boeren in aanmer- king komen, gedurende het jaar 1938 niet aan de kleine tuinders wordt toegekend? 2. Als de eerste vraag bevestigend door ARTHUR APPLTN. wordt beantwoord, is de minister dan bereid om alsnog te bevorderen, dat ook de kleine tuinders in 1938 van dezen aanvullenden steun kunnen profiteeren? GEEN VERNIETIGING VAN AARDBEIEN. Naar aanleiding van- een in de pers ver- schenen bericht, als zouden op de veilingen aangevoerde aardbeiden, -die niet den mini- mumprijs opbrengen en door de Nederland sche groenten- en fruitcentrale worden over- genomen, vernietigd worden, wordt van be- voegde zijde medegedeeld, dat dit bericht onjuist is. Het ligt in geen geval in de bedoeling, tot vernietigin-g van aard-beien over te gaan. Partijen, welke door de centrale worden over- genomen, worden verduurzaamd en aldus tot waarde gebracht. DE BIJEENKOMST VAN DE OSLOSTATEN TE KOPENHAGEN. Het Deensche ministerie van buitenlandsche zaken deelt, naar de N. R. Crt. meldt, mede: -De ministers van buitenlandsche zaken van Belgie, Denemarken, Finland, Luxemburg, Noorwegen-, Nederland en Zweden, die 23 en 24 Juli te Kopenhagen hebben vergaderd, hebben den intemationalen toestand aan een bestudeering onderworpen. Zij erkennen, dat de toestand eenige reden tot ongerustheid geeft, doch zij blijven vol vertrouwen in de hoop, dat de volken en staatslieden het noo dige zullen doen om voor de ernstige proble- men van het oogenblik een oplossing te vin den. De te Kopenhagen vertegenwoordigde landen zijn bereid, actief mede te werken aan ieder internationaal streven naar verzoening in een geest van onpartijdigheid en onafhan- kelijkheid ten opzichte van de verschillende mogendheden-groepen. Zich bewust van de gevaren van een bewapeningswedloop zijn de ministers het er over eens, dat alle mogelijk- heden bestudeerd moeten worden om te komen tot een internationaal aecoord, dat een einde zal maken aan den bewapeningswedloop. Zij zijn o.a. vast besloten elk initiatief te steu- nen, dat de totstandkoming van een conventie inzake luchtbombardementen beoogt. De ministers zijn er van overtuigd, dat hun landen de deelname aan het werk van den Volkenbond moeten voortzetten. Zij stellen vast, dat hun on-derscheidene regeeringen vastbesloten zijn, de uitgestippelde gedrags- lijn te blijven volgen, en dat zij van meening zijn, dat het sanctiestelsel onder de tegen- woordige omstandigheden en na de praktijk der laatste jaren, een niet-verplichtend karak- ter heeft gekregen. De ministers kwamen overeen, de tusschen hen gesloten accoorden inzake bestudeering van kwesties van gemeenschappelijk belang te bandhaven. Zij zullen ter gelegenheid van de volgende Volkenbondsvergadering te Geneve bijeenkomen. Het oordeel van Mr. Patijn. De Scandinavische correspondent der N. R. Crt. telefoneerde Zondagavond uit Kopen hagen: Nog bijna 3 uur zijn de ministers van bui tenlandsche zaken van de zeven Oslostaten vandaag op Ohrstiansborg bijeen geweest om den tekst van het -officieele communique vast te stellen. Direct na afloop van deze slotbij- eenkomst mochten wij een kort onderhoud hebben met minister Patijn. Op onze vraag, wat Zijne Excellentie het belangrijkste achtte antwoordde hij: ,,-De hoofdzaak was ongetwij- feld de gedachtenwisseling over art. 16 van het pact, waaromtrent toij alle ministers een volkomen een-dere opvatting bleek te heer- schen. Onze regeeringen han-dhaven het in 1936 bekend gemaakte standpunt inzake het facultatfeve karakter van de sanctie-bepalin- gen, maar wij voelen de noodzakelijkheid, dit te gelegenertijd nog eens nadrukkelij-k te herhalen, in het midden latend of een for- 37) Vervolg. iHet was haiar onaangenamer vrienden of bekenden te ontmoeten -dan vreemdelingen die er slechts behagen in schenen te scheppen, het oude landhuis in oogenschouw te nemen. Evemiw-el, haar intultie zei haar, dat, nu men wist, dat de oude tinmij-n schatten scheen te bevatten, die het bestaan van de familie ver- zekerden, de menschen gemakkelijker de sch-ande en oneeir zouden vergeten door haar broer den ouden n-aam aange-daan. Men zou haar niet meer zien als de zuster van den tot dwamgarbeid veroordeelde, doch als de toe- komstige erfgename van een groot vermogen. Schaamte deed haar echter iedereen, behalve haar verloofde, ontlOopen. Zelfs ontweek ze zooveel mogelijk haar vader, de landarbeiders en hun helpers uit de omgeving. lESndelijk, 't was op een Vrijdagochtend, ont- ving ze bericht van Jim. 's Avonds arriveerde hij te Pos t-B ridge -HallDe gebeurtenissen, die zich te Blackthorn-Farm voltrokken, wa- ren intusschen ook tot hem doorgedrongen. Sir Reginald was toevall-ig op reis voor enkele dringende zaken. Jim nam deze gelegenheid te baat haar te vragen hem's avonds te ontmoe ten. Hij vdrzocht haar echter, niemand van zijn komst in kennis te stellen. Marjorie zweeg dus. Haar liefde was haar te dierbaar om er met anderen over te spre- ken. Bovendien was het beter Despard geheel er buiten te laten. Daar hij zich nog steeds in zijn gevoelens voor Marjorie gesteund zag door Dale, liet hij haar nagenoeg geen oogen blik met rust. Gfschoon hij zijn zaak bij haar niet m-eer bepl-eitte, kon hij toch niet nalaten haar zijn tegenwoordighei-d op te dringen op de meest o-nbescheiden manier. MarjOrie lachte hem vierkant uit. U kunt nu wel lachen zijn toon was nijdig doch voor mij staat het vast, dat u mijn vrouiw zult worden. Ik zal uw weerstand breken. Slechts weinigen zouden voor een vrouw doen, wat ik voor u heb gedaan. Ik heb uw familie gered van den ondergang en wat daarmede gcpnard gaat. Misschien zelfs zou ik er voor kunnen zorgen, dat uw broer weer op vrije voeten komtals we een- maal getrouwd zijn. Marjorie was er in haar hart steeds van overtuigd geweest, dat Despard, als hij dit slechts had gewild en tijdens het proces de waiarheid had geproken, Rupert s onschuld had kunnen bewijzen. Een paar dagen na dit onderhoud dach ze over die woorden nog na. Kort na de lunch verliet Marjorie dus Blackthorn-Farm en wandelde naar Bear- dwon, daar ze het plan had opgevat de nog overblijvende uren van den dag aldaar met eenige leetuur door te brengen, tot het tijd wias haar verloofde op het kasteel te ontmoe ten. Toen echter een mistbank kwam opzet- ten, zag ze zich genoodzaakt haar plannen te wijizigen, ze nam den hoofdweg, ten einde de goede richting niet te verliezen. Ze was ook bevreesd, dat Jim, door den mist, over tijd zou zijn, derhalve bleef ze zoo dicht mogelijk in de nabijheid van Post-Bridge-Hall, tot de duisternis was ingevallen. Ze hield zich zoo intens met den man, dien ze liefhad, bezig, dat ze nauwelijks het kanonschot hoorde, dat van uit de gevangenis van Princetown werd gelost, ten teeken, dat een of meer gevange- nen waren ontsnapt. De mist was juist opgetrokken, ze bevond zich in de groote laan, die naar het kasteel voerde, toen een auto haar achterop kwam, deize stopt-e en Jim stapte uit. Ze keken elk-aar aan, doch spraken geen woord. Jim gaf den chauffeur order om door te rijden; hij kwam naar Marjorie, gaf haar z'n arm en samien wandelden ze naar het slot. Eerst toen ze in de eetzaal waren, waar het haardvuur een gezellige warmte verspreidde, sprak Jim. Hij nam haar hand, en keek haar diep in de oogen. Ik kan nauwelijks gelooven, dat jij nu hier bent, Marjorie, zei hij zacht. Het lij-kt te mooi, am waar te zijn. De maanden token me wel jaren. Doch ik heb je geen oogenblik vergeten zelfs in m'n werk was je altijd bij me dag en nacht. Als ik er ooiit aan ge- twijfeld had, dat liefde het grootste is in het leVen van een mensch, dan zou ik dit zeker nu moeten weten. Marjorie glimlachte gelukkig. Ze maakte wel een beweging met de lippen, alsof ze iets wilde zeggen, doch de woorden wilden niet komen. Hij had juist d&t gezegd, wat ze ver- wacht had op rustigen, kalmen toon. Eenige oogenblikken was het stil. Toen liet hij haar hand los en omhelsde haar innig. De sehei-ding van enkele maanden had hun liefde niet verminderd, integendeel! M'n meisje, m'n lieveling! Wat kan het ons schelen, wat rondom ons gebeurt, zoolang we elkaar maar hebben, zei Jim zacht. jim! Jim! snikte ze, niet in st-aat iets meer te zeggen. Ze schreide van vreugde. Ik ben maar 'n vrouw, Jim. Daarom is liefde alles voor mij. Jij bent echter een man, die Niets kan doen zonder z'n trouwe meisje. [Het haardvuur gaf aan alles een f-antastlsch uiterlijk. Buiten werd de stilte verbroken door het geroep van mannen en het geblaf van honden. iPlotselin.g klopte men zenuwachtig op de deur. Na het gebruikelijke binnen" van Jim, kwam een bedien-de de eetzaal in. Wat is er aan de hand? vroeg Jim, die even tevoren licht had gemaakt. De bediende verkeerde blijkbaar in zenu-w- achtige stemming. Hij gaf te kennen, dat meele erkenning van dit standpunt zal wor den verlangd. Behalve met het probleem van de sanctie-bepalingen hebben wij ons nog met verscheidene andere vraagstukken bezig gehouden, zooals het vluchtelingenvraagstuk en de kwestie van de betrekkingen tot het nationalisfische deel van Spanje, al wordt dat dan niet in het communique verm eld. Om nog iets positiefs te noemen, aldus minister Patijn verder, kan ik U mededeelen, dat wij overeen gekomen zijn een onderzoek in te stellen naar het standpunt van de verschil lende staten in den Volkenbond omtrent be- perking van de bewapening en aangaande de mogelijkheid van een reglementeering van de kwestie van de bombardementen uit de lucht. Mijn algemeene indruk is tenslotte, aldus Zijne Excellentie, dat het goed was eens met ekaar over al deze dingen van gedachten te wisselen, al is aan den anderen kant het practisch nut van een conferentie als deze nu niet zoo groot, dat wij de behoefte zouden gevoelen er een vaste instelling van te ma ken, zooals de Scandinavische ministerconfe- renties dat geworden zijn. In feite is het ver schil met de onderlinge besprekingen, die wij in Geneve plegen te voeren, niet groot en dat overleg zal natuurlijk bij voorkomende gelegenheden plaats hebben. Tot zoover minister Patijn. Enkele zijner Scandinavische ambtgenooten verzekerden ons, het van veel belang te ach- ten dat Nederland, Belgie en Luxemburg aan deze conferentie -hebben deelgenomen en de Finsche minister Holsti legde er speciaal den nad-ruk op, dat het hem veel genoegen had gedaan minister Patijn, dien hij te Geneve heeft leeren kennen, hier in het Noorden op nieuw te mogen ontmoeten. Eenige teleurstelling. Naar de Scandinavische correspondent ver der nog meldt, heeft het officieele communi que onder de journalisten te Kopenhagen eenige teleurstelling gewekt. Het is niet zoo een uitvoeri-ge en belangrijke verklaring ge worden als verscheidene deelnemers aan de conferentie Vrijdag meenden te kunnen voor- spelen. De oorzaak hiervan moet gezocht worden in de omstandigheid, dat men het betreffende enkele punten gewenscht acht voorloopig nog niet al te veel te zeggen en dat het ten aanzien van andere op het oogen blik nog niet wel mogelijk is reeds een stand punt te bepalen. Bovendien en hierop kan nog wel eensi den nadruk gelegd worden was deze conferentie in de eerste plaats be- doeld om ervaringen en opvattingen uit te wisselen, om de behandeling van -de problemen die over anderhalve maan-d te Gendve aan de orde komen voor te bereiden voor zoover de kleine staten daar dan bij betrokken zullen zijn, maar was zij niet bijeengeroepen om belangrijke, bindende besluiten te nemen. De relatieve beknoptheid van het communique maakt het ons mogelijk op grond van inlich- tingen van verschillende zijden nog enkele aanvullingen te geven. Betreffende het vraagstuk van de sanctie valt nog te vermeliden, dat een poging om formeeile erkenning van het standpunt der kleine staten te verkrijgen, in September ge daan zal worden, indien zich daar dan een geschikte gelegenheid toe voordoet. Dit wordt door sommigen als een „overwinning" voor Sandler opgevat en men neemt ook aan, dat de passage in het communique betreffende het voor alle leden geldende facultatieve karakter der sanctie-bepalingen, opgenomen is om Munch, die bij een formeele erkenning alle aanspraken op hulp meende te zullen verliezen, voor het standpunt, dat een poging tot het verkrijgen van erkenning toch wel gewenscht is, te winnen. De kwestie van de bewapeningbeperking is ter sprake gebracht door den Noorschen minister Koht. Hoewel men over 't algemeen moeilijk kan gelooven, dat onder de op het oogenblik heerschende omstandigheden de arbeiid voor beperking van de bewapening iemand van de Princetown-gevangenis Jim wenschte te spreken. Ik heb gehoord, sir, dat twee gevangenen hedenmiddag van de mist- bank geprofiteerd hebben om te ontsnap.pen. Een is er gesignaleerd, die de richting van het slot heeft genomen. Hij werd gewond J-or een schot van een der bewakers. Zij vragen toestemming de landerijen en de gebouwen te doo-rzoeken. Jim twijfelde even. Natuurlijk kunnen ze hun gang gaan, antwoordde hij even- later, oe weet toch, waar de sleutels zijn van de ga rage, de stallem en de andere gebouwen, Per kins? Het zal wel het beste zijn, dat jij de l.ii vergezel-t. Denk er echter aan, alles goed af af te sluiten. In orde, sir! De bediende stond op het punt heen te gaan, toen een bewaker in uniform in de deur- opening verscheen. Hij groette. Ik heb vernomen, dat sir Reginald niet thuis is. Mag ik u vragen, mij eenige oogen blikken te woord te staan, sir? Jim keek in de richting van Marjorie. Ze zat wat achteraf, in een armstoel. Met genoegen, antwoordde hij. Hij ging naar de deur -en volgde den man in uniform door de vestibule, na eerst de eetzaal te heb ben afgesloten. Terwijl hij dit deed, hoorde Marjorie in den Wi-ntertuin een ongewoon ge- rucht. Er viel iets stuk. Ze luisterde even. Ze stond op. Lan.gizaam, met zachten tred gin-g ze ver der; ze schoof de goidijnen op zij en keek door het raam HlOOFDiSTUK XIX. „Terug!" Marjorie zag niets. Buiten was het volsla- gen -doriker. Ze luisterde aandachtig; geen geluid drong echter tot haar door. Het ge- rucht was dus veroonzaakt geworden door iets wat was omgevallen of omgestooten. Blijk- haar bevond er zich dus iemand hier. hervat kan worden, wil men tooh voorbereid zijn om, mocht er zich een gelegenheid voor- doen, direct naar beste krachten aan derge- lijk werk deel te kunnen nemen. Over het vluchtelingenprobleem is lang- durig van gedachten gewisseld. Het bleek dat dit probleem voor de verschillende ter conferentie vertegenwoordigende landen een vaak nogal sterk afwijkend aspect heeft, het- geen uiteraard het bepalen van een gemeen schappelijk standpunt bemoeilijkt. Bovendien verwacht men een positief voorstel van de desbetreffende Vokenbondscommissie op de vergadering in September; een voorstel tot een nieuiwe regeling van den arbeiid, die nu door het Nansenbureau en door den hoogen commissaris te -Londen verricht wordt, en dat vermoedelijk in belangrijke mate met de wenschen van de Oslo-staten overeen zal stemmen, vooral omdat de zaak nu in vocr- bereiding is en binnenkort wellicht tot een oplossing gebracht kan worden, achtte men het niet opportuun nu verklaringen dienaan- gaande af te leggen. POLITIE-EXCESSEN IN RIO DE JANEIRO Een bericht van het Duitsche Nieuwsbureau uit Rio de Janeiro beheilst, dat na de inhech- tenisneming van het voormalige hoofd van de politieke politic aldaar nu ook diens vroegere secretaris in hechtenis is genomen. Zij zou den zich hebben schuldig gemaakt aan mis- handeling van politieke gevangenen. Verschei dene speurders van de politieke politie zijn ontslagen. POOLSCHE BOEREN TRACHTEN NAAR SPANJE TE KOMEN. Naar de Elustrowan Kurjer Codzien-ny meldt, zijn in het district Pinsk in Oost- Polen een aantal gewapend'e Poolsehe boeren aangehouden, die zich naar Sowjet-Rus-land wilden begeven om van daar naar Spanje te gaan en te strijden aan regeerin-gszijde. En kele dagen geleden is een gevecht ontstaan tusschen de politie en een groep gewapende boeren, die eveneens naar Sowjet-Rusland wilden gaan. Het is thans vast komen te staan, dat ook deze boeren door agenten wa ren overgehaald in Spanje te gaan strijden. IS ER ONTSPANNING IN EUROPA? Na afloop van het bezoek, dat von Dirksen, de Duitsche ambasadeur in Londen, -in het laatst van de vorige week aan Chamberlain heeft gebracht, wees, schrijf.t de N. R. Crt., de politieke barometer van Europa volgens de international^ pers althans plotseling op mooi weer. Waanschijnlijk omdat men be- seft, dat verandering der vooruitzichten, als zij slechts op stemmingsiwisselingen berust, door de ervaring bewezen heeft geenszins duunzaam en nog minder betrouwbaar te zijn, wilden velen hieraan ook een materieelen grond geven. Zij beseffen wel, dat zooals de omstandigheden nu in -Europa zijn, alleen nieuwe concrete stappen of maatregelen tot een ontspanning kunnen bijdragen. Al spoedig deden dan ook allerlei geruchten de ronde over wat Duitschland zou hebben voorgesteld o.a. betreffende een accoord van vier, garan- ties voor de Tsjechische integriteit, een ple- biscdet na een reeks van jaren enz. Zij wer- den echter alle door officieele kringen te Lon den ontkend en naar men kan aannemen te- recht, omdat zij berustten op een meer of minder onjuiiste interpre-tatie van het behan- delde. Hoe deze interpretaties tot -stand kwa men, is niet moeilijk te beden'ken, indien men in het oog houdt, dat alle diplomatieke en aanverwante kringen eensgezind waren in de overtuiging, dat de Tsjechische zaak op deze wijize niet Voor elkaar komt en dat het ont- breken van overeenstemming tot een crisis in Europa kan leiden, redenen waarom men overal ijveriig zoekt naar wegen, welke een uitweg uit de impasse zouden kunnen bren gen. Dat men de mogelijkheid van het zoeken naar andere oplossingen in het oog moet hou den bij mislukking van de thans gevolgde methode, ontkent men trouwenis ook te Lon- iZe betastte den deurknop, de deur was open. Haar eerste gedacht gold een der honden, die wellicht bij vergissin-g was opgesloten. Eenige vrees bezielde haar toch, toen ze door den wlntertuin liep, want p-lots-eling dacht ze aan de mogelijkheid, dat een der ontsnapten zich hier kon verbergen. Deze vrees was echter even vlug verdwenen als ze gekomen was. Ze was nu aan de duis ternis gewoon en- onderscheidde de vormen der varens, klimplanten en palmen. De lucht was vervuld met een subtielen geur van frisch groen. Ze ging nu naar de tuindeur; deze was ge sloten en gegrendeld. Niemand kon dus bin nen zijn gekomen. Toc-h kwam weer de ge- dachte biji haar op, dat iemand zich hier be vond. Ze riep, doch er kwam geen antwoord. Ze stond op het punt weer naar de eetkamer teru,g te gaan, toen ze tegen een scherf van een gebroken pot stootte. Ze keek scherp toe en zag, dat een groote stapel bloempotten omver moest zijn gevallen, waarbij tevens ook een voile emmer water. Ze lachte 'n beetje zenuwachtig wat was alles vanavond toch mysterieus. Zou er dan toch ietaand binnen zijn? Ze vond deze ge- dachte bespottelijk... toch... de emmer met water... de bloempotten... 't was toch niet vanzelf gebeurd?... Misschien wel een groote rat... Ze bukte even en keek onder de groote plank. Ze hoorde buiten duidelijk voetstappen op het kiezel; een helder licht scheen door de deur, die toegang gaf tot de eetzaal; -een be diende had de lamp daar blijkbaar neergezet, want ize hoorde Jim in druk gesprek met een paar bewakers van de Princetown-gevangenis. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1938 | | pagina 1