ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN HOEDEN - PETTEN LICHTZINNIGE JEUGD No. 9778 WOENSDAG 29 JUNI 1938 78e Jaargang Binnenland FeuiHeton Kleedingmagazijn Noordstraat 67a Buitenland de nieuwste modeller? en kleuren iw y numm NEUZENSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnsmenten voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer /0,20. KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Terneu- zen, maken bekend, dat het verzoek van de fa P. J. SOHEELE te Terneuzen, om op het perceel kadastraal bekend gemeente Ter neuzen, Sectie C, no. 5185, gelegen aan de Schuttershofweg, een opslagplaats tot bewa ring van kunstmeststoffen te mogen oprichten door hen is ingewilligd. Terneuzen, den 27 Juni 1938. Burgemeester en Wethouders voomoemd, L. J. GEELHOEDT, Wnd. Burgemeester. B. I. ZGNNEVIJLLE, Secretaris. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Terneu zen, maken bekend, dat het verzoek van de N.V. BATAAESOHE IPMORT MAAT- SGHAPPIJ, Verkoopkantoor van Koninklijke Shel-producten te 's-Gravenhage, om in en op het perceel kadastraal bekend gemeente Terneuzen, Sectie C, no. 4588, gelegen aan de Verlengde van Steenbergenlaan no. 5 een benzine-installatie te mogen oprichten door hen is verdaagd. Terneuzen, den 27 Juni 1938. Burgemeester en Wethouders voomoemd, L. J. GEELHOEDT, Wnd. Burgemeester. (B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris. DIENSTPUCHT. Uitspraak inzake vrijstelling. De Burgemeester van Terneuzen, brengt ter algemeene kennis, dat een uitspraak op aanvrage om vrijstelling van den Dienstplicht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een ieder ter inzage is nedergelegd. Tegen aeze uitspraak kan binnen tien dagen na den dag van deze bekendmaking in beroep worden gekomen. a. door den ingeschrevene wien de uitspraak geldt of door diens wettelijke vertegen- woordiger. b. door elk der overige voor deze gemeente voor dezelfde lichting ingeschreven per- sonen of door hun wettelijke vertogen- woordigers. Het verzoekschrift moet met redenen om- kleed zrjn. Het behoeft niet gezegeld te zijn. Het moet worden gericht aan de Koningin, doch worden ingediend bij den Burgemeester, ter secretarie dezer gemeente. (De Burgemeester zorgt voor de doorzen- ding. Terneuzen, den 28 Juni 1938. De Burgemeester voomoemd, P. TELLEGEN. EERSTE HOLLANDSCHE HARING VOOR H. M. DE KONINGIN. Maandag is de eerste Hollandsche maatjes- haring aan H. M. de Koningin aangeboden. De kwaliteit, welke voor de Koningin geschikt werd geacht, werd Zondagmorgen te Vlaar- dingen aangevoerd door ,,De Volharding" ,,K.W." 65. Deze haring is afkomstig van de ,,Aafje", schipper J. van Duyn. De auto met de oranje gekleurde vaatjes is om elf uur van het handelsgebouw te Vlaardingen vertrok- ken. Om ongeveer drie uur Maandagmiddag hoopte men te Soestdijk aan te komen. Ook H. K. H. Prinses Juliana en Prins Bern- hard zijn met een vaatje van het heerlijke zeebanket vereerd. door ARTHUR APPUN. 25) Vervolg. Eenmaal kwam Robert Despard naar haar toe, waarbij de advocaten voor hem plaats maakten. Hij maakte enkele conventioneele opmerkingen op zijn gebruikelijken gemaakt vriendeUjken toon. Rulby schonk hieraan geen aandacht. Plotseling scheen hij iets te zeggen, dat haar trof; zij keek hem aan met vlammenden blik, een blik, waarin verach- ting en haat te lezen stonden. U hadt hem kunnen redden! siste zij hem toe. Ik ben er van overtuigd, dat u weet, dat ik schuldig ben. U kwam dien namiddag in zijn kamer en zag juist, dat ik de cheque in m'n hand had. Ik voelde op dat moment, dat u me verdacht. Despard glimlachte en legde zijn hand op de hare. Ik heb u nooit verdacht. Ik zou het nooit kunnen! iZe trok snel haar hand terug. Ik weet wel, dat het uw verlangen is, dat hij wordt ver- oordeeld1, omdat gij Hier weifelde ze even; haar bleeke wangen werden plotseling vuurrood. Despard wist, wat zij op het punt stond te zeggen; hij kon niet nalaten wreed te wezen: Omdat ik je lief had? Hij haalde z'n schouders op. Ja, Ruby, eens was ik dol op je. Doch je her- innert je zeker wel, dat je me destijds hebt afgewezen. Dat al'les. is nu voorbij, want ik heb nu iemand onbmoet, die hartel'ijker zal zijln dan jij geweest bent. Feitelijk had het mij ook weinig kunnen schelen, als jij in de gevangenis waart terechtgekomen. 'Hij ging DE VERSCHERPTE CONTROLE OP VREEMDELIN GEN. Als men buitenlandsche familie of vrienden verwacht. De Minister van Justitie heeft den volgen- den brief gericht tot de procureurs-generaal tot de fungeerend directeuren van politie en tot den inspecteur der Koninklijke marine, bureau grensbewaking en rijksvreemdelingen- dienst: De verscherpte controle op vreemdelingen zal er toe leiden, dat hier te lande gevestigde personen die familieleden of vrienden van vreemde nationaliteit voor eenigen tijd op bezoek wenschen te ontvangen, zich veelal van te voren bij de politie van de plaats hun- ner inwoning zullen vergewissen of dergelijk tijdelijk familie- of vriendenbezoek kan wor den toegestaan. ,,In die gevallen ware door de politie nauw- keurig te onderzoeken, of het inderdaad een reeel familie- of vriendenbezoek van slechts tijdelijken aard en niet zooals in de prac- tijk herhaaldelijk voorkomt een poging om zich in ons land te vestigen of eenig ander doel geldt. „Ter zake zij, onder verwijzing naar mijn aanschrijving van 7 Mei j.l. medegedeeld, dat vreemdelingen, van wie kan worden aangeno- men, dat zij, onder den druk der omstandig- heden, het land, waar zij gevestigd zjjn ver laten en alzoo als ,,vluchtelingen" worden aan- gemerkt, ook niet voor bezoek hier te lande mogen worden toegelaten, tenzij zij kunnen aantoonen, dat zij in een ander land dan het welk zij verlaten hebben, met goedvinden van de betreffende autoriteiten, duurzaam, verblijf gevonden hebben. ,,Ik teeken hierbij nog aan, dat de in sommige paspoorten van vreemdelingen voor- komende verklaring betreffende hun geoor- loofden terugkeer naar het land van herkomst op zichzelf geenerlei waarborg biedt, dat houder daarvan niet als vluchteling in den zin mijner eerstgenoemde aanschrijving zou zjjn aan te merken. „Wanneer de realiteit van het tijdelijk be zoek komt vast te staan dan is het, ter voorkoming van moeilijkheden bij de toelating aan de grens gewenscht, dat zulks door of vanwege het hoofd van plaatselijke politie worde vastgelegd, bv.. door een onderschrift op den brief waarbij tot bedoeld bezoek wordt uitgenoodigd. „In het algemeen toch zal, vooral wanneer de vreemdelingen slechts over weinig geld- middelen beschikken, doorlating aan de grens voor familie- en vriendenbezoek zonder een dergelijke verklaring van de politie niet kun nen plaats hebben. ,,Bedoelde gedragslijn heeft bovendien het voordeel, dat de politie ter plaatse op de hoogte is en zooveel doenlijk behoort te con- troleeren of inderdaad vertrek plaats heeft na afloop van den voor het bezoek gestelden termijn. ,,Mogelijk ten overvloede zij opgemerkt, dat voor het vorenstaande geenerlei wijziging wordt gebracht in de mrjnentwege uitgegeven aanschrijving van den inspecteur der Konink lijke marechauss<§e (grensbewaking en rijks- vreemdelingendienst) van 31 Mei 1938". EEN NEDERLANDER IN DE COMMISSIE VAN WAARNEMERS? De correspondent der N. R. Crt., te Londen telefoneerde Maandagavond: De Engelsche regeering heeft in Den Haag laten informeeren naar de mogelijkheid, een Nederlander toe te voegen aan de internatio- nale commissie van waamemers, die naar Spanje zouden worden uitgezonden om rap port uit te brengen over het bombardeeren van open steden. Tot nu toe zijn in deze commissies slechts drie landen vertegenwoordigd, Engeland, Noorwegen en Zweden. De Ver. Staten heb- verder, zijn stem temperend: Alles goed en wel bekeken, komt het mij eigenlijk beter uit, dat Rupert schuldig wordt bevonden. Op de keper beschouwd, zaten jullie beiden in het zelfde schuitje en had het recht een normaal verloop, dan zou je alle twee moeten boeten. En jij... jij zegt, dat je Rupert's vriend waart? riep ze woedend uit. Als Rupert ge- vangen wordt genomen, dat zweer ik hier, dat jij je straf niet zult ontloopen; je zult het ge- lag betalen; want ik weet, dat, had je willen spreken, je hem ook had kunnen redden; dan had je de waarheid van mijn affidavit kunnen bevesbigen. Despard stand op. Hiji nam z'n hoed in de hand en stofte hem terloops af. Ik zou me maar niet zoo druk maken; als je zoo hard praat, dan loop je kans, dat ze je uit de zaal verwijderen. Hij boog spottend. Voor het geval, dat we elkander niet meer onbmoeten, zal ik nu maar afscheid van u nemen, miss Strode. We zullen elkander tdch nog eens ont- moeten, zeide ze met opeenigeklemde tanden. iHiaar hoofd zonk weer op haar borst; op- nieuw klemde ze haar handen wanhopig tegen elkander en overwoog haar houding van zoo- even. Een half uur ging voorbij drie kwartier de spanning werd weldra ondragelijk. Ze hoordc in de gang lachen. Achter haar zaten een paar advocaten met fluisterende stemlmen enkele aardigheden te vertellen. Een der aaniwezige dames verloor haar waaier; dit veroorzaakte bijna een opstootje. En gedu- rende al dien tijd lag de eer, het heele leven, alles van haar verloofde in de weegschaal. Ze liet haar oogen vreesachtig diwalen door de rechtszaal; minstens de helft van al die aan- wezigen was er louter uit nieuwsgierigheid juist alsof men naar den schouwburg of de bioscoop ging. Niet een stelde innerlijk be long in het drama, wat zich hier afspeelde. Ze wist nu wat „haat" was, want ze haatte hen nu alienalien. Een vol uur was nu verstreken. Een oogenblik later had een plot- ben het verzoek om aan de commissie deel te nemen, afgewezen. De Engelsche regeering tracht nu het zoo ontstane hiaat op te vullen met een Neder lander. Het is nog niet bekend of de Neder- landsche regeering zich bereid heeft verklaard hieraan mee te werken. Reuter meldt nog dat de Spaansche regee ring een nota heeft overhandigd aan den Britschen zaakgelastigde te Barcelona, waar in zij het besluit tot vorming eener commissie tot onderzoek van de luchtbombardementer, op de open steden toejuicht. DE HEFFING VAN OPCENTEN. Een weteontwerp tot wijziging van de wet van 20 December 1935. Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging van de wet van 20 December 1935, tot heffing van opcenten op enkele belastingen ter ver- sterking van de middelen tot dekking van de uitgaven des rijks. De memorie van toelichting luidt: De heffing van opcenten op verschillende belastingen, zoowel krachtens de wet van 8 December 1933, Staatsblad no. 663, zooals die nader is gewijzigd, als krachtens de wet van 20 December 1935, Staatsblad no. 725, zullen 31 December 1938 of 30 April 1939 af- loopen. Te zijner tijd zal dienen te worden overwogen of de heffing van deze opcenten al dan niet moet worden verlengd. Ten aanzien van de 20 opcenten op de dividend- en tantiSmebelasting, welke krach tens artikel 4 van laatstgenoemde wet gehe- ven worden, dult deze beslissing echter geen uitstel. Dit is een gevolg van het feit, dat volgens de bestaande wettelijke omschrijving de beantwoording van de vraag of deze opcen ten al dan niet moeten worden geheven afhan- kelijk is van het tijdstip van aanvang van het boekjaar, waarover de belaste uitdeeling wordt gedaan. Thans moeten reeds aanslagen worden geregeld over boekjaren, welke met of in 1938 zrjn aangevangen met name ter zake van interimuitdeelingen over het boekjaar 1938 en ter zake van liquidatie-uitkeeringen over dat boekjaar. Op het oogenblik wordt, naast bovenbedoelde 20 opcenten krachtens artikel 5a der wet van 8 December 1933, Staatsblad no. 663, zooals deze wet luidt na de wrjziging bij de wet van 25 Mei '38 (Staatsbl. no. 406), een heffing van 73 opcenten toegepast. Deze heffing loopt over de boekjaren, welke eindigen tusschen 1 Mei 1938 en 1 Mei 1939. Voorgesteld wordt ook de onderwerpelrjke heffing van 20 opcen ten thans slechts tot 1 Mei 1939 te verlen- gen. De heffing van alle rijksopcenten op de dividend- en tantifrmebelasting loopt dan gelijk af. Bij de overweging te zijner tijd in hoe- verre opcentenheffing moet worden gecon- tinueerd, zullen dan alle opcenten tegelijk worden bezien; ook kunnen dan eventueel ter vereenvoudiging de voorschriften worden gecombineerd. DE AUSTRALISCHE MINISTERS UIT NEDERLAND VERTROKKEN. Nadat de beide Australische ministers Sir Earle Page en White met hun gezelschap Zondag als gasten der K.L.M. een rondrit hadden gemaakt over Hilversum, langs de Vecht, kasteel Nijenrode en Zeist, met als doel huize De Breul, waar de heer Paul May hun een lunch aanbood, zijn zij naar Soester- berg gereden, waar 'n vliegtuig gereed stand, waarmee het gezelschap over Schiphol naar Croydon is teruggekeerd. Voor zijn vertrek sprak een vertegenwoor- diger van het A.N.P. nog even den plaats- vervangenden premier, Sir Earle Page; hij was zeer voldaan over het verblijf in ons land en zeide o.a.: „Ik wil gaame uitdrukking geven aan den dank van de Australische bezoekers voor de hartelijke gastvrijheid, die het Nederlandsche selinge opschuldding plaats. Het publiek nam zijn plaatsen weer in. De deur waarop Ruby's oogen rustten, werd' geopend en langzaam kwamen de juryleden de zaal in. Algeheele stilte volgde. Men had een speld kunnen hooren val'len. De rechter boog zich toen in de richting van den voorzitter der jury. De kleine formaliteiten, welke nu plaats grepen deden noodeloos wreed aan. Ruby hoorde nauwelijks wat men zei... ze wachtte in spanning op een der woorden: schuldig of onschuldig. Het duurde lang voor de voorzitter der jury een antiwoord gaf op de laatste hem door den rechter gestelde vraag. Zooals iedereen had verwacht klonk het: Edelachtbare, we hebben den gevangene schuldSg bevonden. Ruby Strode ging plotseling overeind staan; de advocaten, die haar hadden gadegeslagen, grepen haar bij de armen en dwongen haar te gaan zitten. Daarna sprak de rechter het vonnis uit: Vijf jar en dwangarbeid. De stilte was vertoroken. Onmidd'ellijk stand de rechter weer op. Enkelen schenen ver- wonderd over de zwaarte der straf; anderen zeiden, dat Dale deze wel degelijk had ver- diend. Voor het groote publiek was de sen- satie er nu echter af, de voorstelling was uit en in de haast, waarmede iedereen naar budten wilde, schonk niemand meer eenige aandacht aan Ruby Strode. Zij was opgestaan en hief haar armen op naar den heengaanden rechter. Edelachtbare, ik... ik alleen heb het ge daan. Ik zweer voor God, dat het zoo is! Ze duizelde en verloor het bewustzijn. Zij zou zijn gevallen had mr. Marshall haar niet ge- grepen. Arm kind! zei hij zacht bij zichzelf, ter- wijl hij, geholpen door een der zaalwachters, Ruby naar een aangrenzende kamer bracht. Arm kind, wat moet ze van hem hebben ge- houden! M'n hemel en dan zegt men nog, dat vrouwen niet zooveel durf hebben als mannen! volk voor ons aan den dag heeft gelegd. Ons bezoek was wel bezet, interessant, informa- tief en nuttig en wij verlaten Nederland met een betere kennis van zijn speciale problemen en een hoogere waardeering van onze vriendschap. Wij zijn onder den indruk gekomen van uw landbouwmethoden en van de wijze waarop gij uw land en uw hulpbronnen ge- bruikt en wij hebben hier bemoediging en inspiratie opgedaan, welke ons bij de oplos- sing van onze eigen ontwikkelingsproblemen zullen helpen. Het vliegveld1 Schiphol heeft ons doen blijken welk een belangrijk middel van inter- nationale samenwerking het vliegtuig kan zijn en wij waardeeren daardoor des te meer de waarde van uw nieuwe luchtlijn op Australie. Ik vertrouw, dat de nieuwe dienst een weg zal zijn naar inniger betrekkingen tusschen Nederland en Australie, zoowel door de in- vesteering van Nederlandsch geld in de Australische industrie als door het zenden van Nederlandsche kolonisten, die ons zullen helpen ons continent tot ontwikkeling te brengen". VERHOOGING CEEDIET VOOR WERKVERRUIMING. Aan het voorloopig verslag der Eerste Kamer over het ontwerp van wet tat verhoo- ging van het zevende hoofdstuk B, der rijks- begrooting voor het dienstjaar 1938 (vertooo- ging crediet voor werkverruiming) wordt het volgende ontleend: Een aantal leden betoogde, dat het vraag- stuk van de bestrijding der werkeloosheid een veel breeder gebied omvat dan dat van het thans aanhangige wetsonwerp en huns in- ziens een gansch complex van maatregelen, volgens een bepaald plan, noodzakelijk is om met de vereischte kracht de werkeloosheid tegen te gaan. Zich echter beperkende tat het onderhavige wetsontwerp verklaarden zij de verhooging van het crediet voor het Werkfonds met een bedrag van zestig millioen gulden voor krach- tige bestrijding der werkloosheid geheel on- toereikend te achten. De werkloosheid in haren tegenwoordigen vorm, aldus deze leden, schept niet alleen een ondragelijken toestand voor de betrokke- nen zelf, maar houdt ook groote gevaren in voor de geestelijke gesteldheid en de weer- kracht van een groot deel van ons volk. Met het oog op dezen emstigen toestand en de gevolgen, die daaruit kunnen voort- komen, is het dringend noodzaak, niet alleen om de werkloosheid in belangrijke mate te verminderen, maar eveneens om deze vermin- dering in snel tempo te verwezenlijken. Verschillende andere leden meenden, dat de regeering met de besohikbaarstelling van een bedrag van zestig millioen gulden een juiste keuze had gedaan. Naar hun oordeel hebben regeering en volksvertegenwoordiging beide ernstig rekening te houden met den toestand van 's Rijks schatkist en het daarmede ver- band houdende staatscrediet. Er zijn, aldus deze leden, buitenlandsche situaties aanwrjs- baar, die doen zien, hoe funest het onbeperkt uitgeven van geld voor een land kan worden. Enkele leden waren de meening toegedaan, dat alle gelden, welke de tegenwoordige regeering voortgekomen uit en gedragen door, gelijk deze leden zich uitdrukten, het demo-liberale systeem door middel van het Werkfonds als toekomstige last op de schou ders van de Nederlandsche volksgemeenschap legt, als onddeltreffend moeten worden be- sohouwd. Hieruit mag, zoo vervolgen zij, volstrekt niet de conclusie worden getrokken, dat zij niet bereid zouden zijn, aan de regeering, die door het vertrouwen van het Nederlandsche volk wordt gedragen, de middelen zelfs tot een veelvoud van de thans door de regeering De uitslag van de rechtszitting werd aan John Dale in het ziekenhuis overgebracht door mr. Rediway. De vriendelijike heer kweet zich naar best vermogen van zijn moeilijke taak. Hij wist, dat het nutteloos was een of ander te verbloemen om den ouden man op een diwaalspoor te brengen. Hij kon niets doen, waardoor de slag minder hard zou aankomen. Hij was alleen in staat alles te vertellen, hij kon slechts door een hartelijken handdruk zijn sympathie betuigen... om Dale daarna te ver laten, Dale zei niets. Hij had zichzelf voorbereid op het allerergste. Toch was de tijding op dat oogenblik meer dan hij kon verdragen. Hij bedekte zijn gelaat met de handen, opdat nie mand hem zou zien. Het ongeluk had hem wel niet d'ieper kun nen treffen. Zijn aoon zijn eerstgeborene zijn eenige zoon! Hij bad God, dat Hij hem uit deze wereld zou wegjhalen. Alles, alles was voor hem toch ver'loren. Dit was de gemoedstoestand, waarin sir Reginald Crichton den ouden man eenige uren later aantrof. De edelman had toestemming gekregen om bij het bed' te blijven zitten tot laat in den avond. Hij zag in, dat hier geen woorden zouden baten; doch Dale was alleen in Londen, izonder vriend of fbekendehij voelde, dat hij hem in dit groote hospitaal nu niet alleen kon laten. U hier?... waarom bent u hier?... vroeg Dale eindelijk, u, dien we zoo schandelijk heb ben benadeeld. Ook ik heb 'n zoon, zei sir Reginald. Ook deze zoon is voor mij alles. Dit had hem kunnen overkomen, mr. Dale, hem, mijn jon- gen. Daarom ben ik hier. Wij zullen dezen slag sarnen moeten dragen. De oogen van den ouden Dale vulden zich met tranen, die over zijn wangen rolden. Hij wilde iets zeggen, doch z'n lippen beefden. Ulw zoon is 'n man van eer... een gent leman... zooiets zou hij onmogelijk kunnen doen, sir Reginald. Ingez. Med. aangevraagde millioenen ter beschikking te stellen, om die voor werkverruiming door openbare werken aan te wenden. Zulk een werkverruimingspolitiek zou ech ter een onderdeel moeten uitmaken van een weloverwogen plan, dat een samenstel van maatregelen zou moeten omvatten, die met de grootst mogelrjke kracht gelijktijdig zouden moeten worden getroffen. Sommige leden vroegen of het niet mogelijk zou zijn verschillende noodzakelijke werken, als b.v. uitbreiding van laboratoria, met be- hulp van een voorschot uit het Werkfonds in versneld tempo uit te voeren, om in den loop der volgende jaren de door het fbnds beschik- baar gestelde bedragen te verrekenen. EVENREDIGE VRACHTVERDEELING. Op 30 Juni zou de tegenwoordige wet op de evenredige vrachtverdeeling in de binnenvaart venvallen als de minister niet het onderwerp van een betere regeling bij de Tweede Kamer zou hebben ingediend. Aanvankelijk heeft men gedacht, deze bin- nenvaartregeling bij de algemeene vervoers- codrdinatie onder te brengen. Deze is echter een zoo ingewikkeld probleem, dat daarop nog geruimen tijd zal moeten worden gestudeerd alvorens een wetsontwerp tot stand kan komen. Daarom zal nog voor het eind van de maand een nieuwe wet op de E. V. bij de Kamer worden ingediend. Dit wetsontwerp kan echter pas in het najaar worden behan- deld. De bestaande regeling gaat dus ook na 30 Juni door. IHet nieuwe wetsontwerp zal op allerlei pun- ten de bestaande regeling trachten te verbete- ren, in hoofdizaak om meer goed naar de sehip- persbeurs te voeren. Dat kan gebeuren door beperking der vaste relaties, beter omlijndng van wat beurtvaart is en het stoppen van het lek in de E. V., dat ontstaan is door het in het geding komen van de Rijnvaartakte. Die zich niet bij de E. V. wil aansluiten zou udtsluitend op het vervoer in het vrije gebied blijven aan- gewezen. Vcorts zal de nieuwe wet verbetering brengen in de onderlinge verhouding der Be- vrachtingscommissies en de financien van deze instellingen. MARNIX-HERDENKING NIET IN 1938, MAAR IN 1940. Naar ons uit Souburg wordt gemeld, zal de officieele herdenking van den staatsman en letterkundige, Mamix van Shit Aldegonde, die aanvankelijk bepaald was op 10 September a.s., worden uitgesteld. De Regeering heeft n.l. besloten de herden king te doen plaats hebben in 1940, aangezien wordt aangenomen, dat het geboortejaar van Mamix niet was 1538, maar 1540. (De Z.) Of HEFFING VAN HET ALCOHOL! ERBOD IN BELGIE? Gevolg gevend aan den wensch, herhaalde lijk uitgedrukt door leden van de liiberale nim—,1 m m n in m mm Men kan nooit weten, antwoordde Chrich- ton. Uw zoon moet wel een geweldigen strijd achter den rug hebben... als hij het gedaan heeft. Dale ging rechtop in zijn bed zitten en veegde de tranen weg. Hij heeft het gedaan, riep hij uit met harde stem en hij moet voor zijn misdaad boeten. Het is niets meer dan recht, dat hij zijn straf uitzit. Ik ben nu oud. Het zal niet gemakkelijk zijn het hoofd fier rechtop te houden, doch ik zal het doen. Ik blijf toch den strijd voeren! Goed zoo! zei sir Reginald op hartelijken toon. U bezit nog altijd iets, waarvoor u kunt strijden... u hebt nog uw dochter, mr. Dale... Dale schrok op en liet het hoofd weer op het kussen vallen; andermaal verborg hij zijn aangezicht in de handen. Zijn dochter Mar- jorie... De zoon van sir Reginald hield van haar.., en zij hield van Jim. Een gevoel van afkeer bezielde hem plotse ling ten opzichte van Rupert Hij had niet alleen z'n vader ten vol gebracht, doch ook het leven en levensgeluk van Marjorie stond op het punt te worden vernietigd. Ik moet morgen reeds de stad verlaten, zei sir Reginald, even voor hij Dale verliet. Ik geloof echter, dat u reeds over een paar dagen weer naar huis zult kunnen terugkeeren. Mijn- heer Despard verzocht me u zijn groeten over te brengen; hij zei, dat hij u zoo mogelijk mor gen zou komen bezoeken. En wanneer u weer moogt reizen, dan zal hij zelf u vergezellen naar Devonshire. Onmiddellijk nadat de rechtszitting was afgeloopen, deed hij mij een voorstel, hetwelk in alle opzichten voor hem pleat. Ik heb geen vrijheid me daar verder over uit te laten, doch ik hoop, dat u het voor stel zult kunnen aanvaarden... zoo niet voor u zelf, dan toch in ieder geval voor het welzijn van uw dochter. Voor haar zullen wij nu moe ten zorgein, mijnheer Dale. Wij komen daar- bij op de tweede plaats, want voor haar begint het leven pas. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1938 | | pagina 1