ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LICHTZINNIGE JEUGD
No. 9761
WOENSDAG 18 MEI 1938
78e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
EERSTE BLAD
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
A bom: em en ten voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van TER-
NEU2EN brengen ter openbare kennis, dat
ter gemeente-secretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van de N.V. BATAAF-
SOHE IMPORT MAATSOHAPPIJ, Verkoop-
kantoor van ,,Koninklijke/Shell" Producten te
's-Gravenhage, om vergunning tot het op-
richten van een benzine-installatie in en op
het perceel kadastraal bekend in sectie C no.
4588, gelegen aan de Verl. Van Steenbergen-
laan 5.
Op Dinsdag 31 Mei a.s., des namiddags
om drie uur zal in het gemeentehuis gelegen-
heid bestaan om bazwaren tegen de inwilli-
ging van dit verzoek in te brengen en deze
mondeling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen v66r het
bovengemelde tijdstip ter secretarie der ge-
meente kennis nemen van de ter zake in-
gekomen sahrifturen.
De aandaeht van belanghebbende wordt er
op gevestigd, dat volgens de bestaande juris-
prudentie niet tot beroep gerechtigd zijn, zq,
die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinder-
wet op de bovenbepaalde dag voor het ge-
meentebestuur zijn verschenen teneinde hun
bezwaren mondeling toe te lichten.
Terneuzen, 17 Mei 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. TELL EG EN, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, maken bekend, dat het verzoek van
de Wed. V. CIRACAU te Vlissingen, om op het
perceel kadastraal bekend gemeente Terneu
zen, Sectie C no. 4893, gelegen aan de Bastion-
straat no. 8, een opslagplaats tot bewaring
van oiide metalen en lompen, te mogen op-
richten, door hen is ingewilligd.
Temeuizen, den 17 Mei 1938.
(Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. TELLEGEN, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
VOOR ONZE DEFENSIE.
Op de lijist van verantiwoording van de vrij-
willige bydragen voor de vensterking van de
defemsde komt o.m. tvoor 1700 van het comito
Goes weermachtsiversterlking. In totaal is tot
heden ontvanigen 119.571.,
De vereeniiging voor nationale veiliglheid
he eft sinlds de vorige opgave 248,59 ontvan
gen. Het totaal der bijdragen sinds het begin
der imzameling bedraagt f 110.018.
NATIONAAL FONDS VOOR BIJZONDERE
NOODEN.
Men deelt mede, dat jbr. mx. J. T. M. Smits
van Oyen iwegens druikike bezigheden uit het
dagelijiksch bestuur van het Nationaal Fonds
voor Bijzondere Nooden is getreden en dat in
zijn plants tot bestuurslid is gekozen de Iheer
G. J. D. Bauduin, gep. generaal-majoor.
Met ingang van 1 Mei is tot adjunct-secre-
taris van het nationaal fonds ibenoemd de heer
J. A. Baud ter ivoorziening in de vacature, ont-
staan door de benoeming van mi, M. C. Bloe-
mers tot administratief amtotenaar van den
centralen crisis-controledienst.
DE STEUN AAN KLEINE BOEREN.
De minister van Economische Zaken schrijft
in een circulaire aan de gemeentebesturen be-
treffende den isteun aan kleine boeren:
door ARTHUR APPLTN.
Venvolg.
8)
Ik weet het, antiwoordde Rupert op wel-
wdllenden toon, ofschoon hij nooit vermoed
had, dat de zaiken er zo<5 somber voorstonden.
Weer hoorde bij; de stem van zijn geweten.
Hij dacht aan wat gebeurd zou zijn, als Ruby
Strode niet had1 imgegnepen; hij izou z'n vader
en z'n zuster helbben laten leven, ovengeleverd
aan de schande... onteerd
Na eenige oogenbliklken was Ruipert weer in
staat iets te zeggen
Maak u over het geld geen zongen, vader.
Ik heib liever, dat u mij qp dat punt geen vra-
gen stelt, maar ik heb een kledn gelukje ge-
had en genoeg geld over gehouden om, als
t moet, nog een jaar in London te wonen. Ik
heb zeifs ook voor u nog wat over.
Toch geen geleend gelid, of geld gewon-
nen met het spel vroeg John Dale. Doch
ik behoef je dit niet te vragen, is 't niet, Ru
pert Het is natuurlijk eerlijk verdiend geld
IRnipert durfide de herkomst vian het geld niet
te noemen. Ik heb het gefkregen door be-
middelinlg van een vriend, zei hij op onvasten
toon. Meer kan ik u thans niet zeggen-
later zal ik alles wel vertellen. Ik kan u alleen
zeggen, dat u zddh over dit alles niet bezorgd
behoeft te maken. Ik zal mij uwer waardig
toonen; dat belbof ik u.
Dale drukte met zijn harde, eeltige hand
kraclhtig die van zijn zoon. Dat weet ik
m'm jongen, dat weet ik.
Het eerste, wat Rupert deed- met het geld,
dat hij van Ruby had ontvangen, was aan Des
Overeenkomstig de foepalingen van de ge-
wone steunregeling kunnen weduwen met
kleine kinideren en weduiwen zonder kinderen
beneden de 25 jaar geenerlei sterol ontvangen.
Mede in overleg met zijn ambtgenoot van
sociale zaiken heetft de minister besloten ten
aanzien van bedoelde weduwen, voor wle der-
halve geen bedrijfsvoerder aanwezig is, en die
overeenkomstig de berekende netto-bedrijfs-
inkomsten in de B-gnoep van de kleine faoeren-
regeling vallen, het karakter van bedrijfssteun
te doen praevaleeren, zoodat zij van de eerste
uitkeeringsweek af volgend op het uitgaan van
deze circulaire, overeenkomstig de bepalingen
van de kleine boerenregeling op het eigen be-
drijf tewerkgesteld kunneh (worden.
DE „NIEUW AMSTERDAM" TE
NEW YORK.
Maandagmiddag laat is het stoomschip
,,Nieuiw Amsterdam!" op zijn eerste reis in de
haven van New York aangelkomen. De sirenes
der schepen loeiden ter verwelkoming van de
nieuwste aanwinist der Holland-Aimerikalijn,
die, bijna een halven dag eerder dan verwacht
wend, in een dok ite Hoiboken iwerd opgenomen.
Muziekcorpsen speelden het Nederlandsche
volkslied, toen de ,,Nieuw Amsterdam" aan-
legde.
[En de haven ging het vroalijk toe. Deze
vreugde werd overstraald door sohitterend
zonnig iweer. Tot degenen, die ter ibegroeting
aanwezig waren behoorden de consul-generaal
der Nederlanden te New York, Willem P.
Montyn, de president van de Nederlandsch-
Amerikaansche Kamer van Koophandel, L.
Louis van Zelm, ambtenaren der Holland-
Amerikalijn, en een delegatie namens den
gouvemeur van den staat New York, Herbert
Lehman. Olok anderen begaven zich aan boord
van het schip am de bemanning of passagiers
te begroeten.
IHet schip heeft een gemiddelde uursnelheid
gemaakt van 21.7 knoopen. Op een gedeelte
van de reis bedroeg de snelheid 23 knoop, hoe-
wel de sciheepsbouwers waren overeengeko-
men, dat slechts op een snelheid van 20% mijl
kon worden gerekend.
Het weer was zeer goed. Op het eerste stuk
der reis had men nogal wat tegeniwind, ter-
wijl het, toen mien Amerika naderde, mistig
was.
EEN VERKLARING VOOR DEN
VOLKENBONDSDAG OP 18 MEI 1938.
Vele jaren reeds wekt de Vereendging voor
Volkenbond en Vrede er de Nederlandsche
burgers toe op, om op den lSden Mei een
bijzondere aandaeht te wijden aan de Volken-
bonldsgedachte, welke nu 39 jaren geleden, op
dien dag opriieuw wortel beloofde te zullen
schieten, toen afgevaardigden van de voor-
naamste Staten op de roepstem van den Tsaar
Nicolaas II van Rusland in het Huis ten
Bosch te 's-Gravenhage bijeenkwamen ten
einde zich te beraden over de mogelijkheid om
,,tot een machtigen bundel sam-en te binden
het pogen van alle staten die er waarachtig-
lijk naar streven, wereJdvrede te doen zege-
pralen over vredebreuk en tweedracht, en deze
samenbinding hecht te maken door eenparige
erkenning van die grondregels van recht, zon
der welke ook tusschen mogendheden en vol-
ken veiligheid niet bestaanbaar is."
De destijds door den Tsaar en velen met hem
gekoesterde i'dealen gingen helaas niet in ver-
vulling en de overleggingen werden wreede-
lijk door den Wereldoorlog verstoord.
Maar uit den oorlog zou toch iets goeds ge-
boreni worden. De menschheid hunkerde naar
vrede, naar een duurzamen vrede, en om 'dien
te bevorderen, liefst afdoende te verzekeren,
stichtte men by het sluiten van het vredesver-
drag in 1919 den Volkenbond, waartoe Wilson
in 1918 den weg had gewezen.
De uitnemende waarde van een Volkenbond
in het voile, heldere licht te stell-en, de
nohele denkbeelden, welke er aan ten grond-
pand de 25 ponid terugbetalen, welke hij ge
leend had.
Daama gaf hij Marjorie vijftien pond, tien
pond voor huisbouidelijlke uitgaven en vijf pond
voor haar aelf. Z'n zus was in de wolken; ze
weigerde edhter eenst het geld te aanvaarden.
Het leek haar wel een fortuin.
Zeg er maar niiets van aan vader, zei
Rupert, ofschoon hij wel wieet, dat ik een bof-
fertje heb gehad. Als hij echter iets noodig
heeft, koop het dan voor hem, je kunt dan
zeggen, dat het een cadeautje van mij is. Koop
ook voor jouzelf een aardige japon en een
paar leiuke schoenen.
Rupert was 'n beetje bang, dat het zware
voedisel en het ruiwe vleesch op Blackthom-
Farim z'n vniend vlug zou vervelen, doch hij
zag al heel spoedig in, dat hij het hij het ver-
keerde eind had. Het leek wed of Despard
steeds aan dit leven gewoon geweest was.
Voor dag en dauw stond hij op, even vroeg
als Marjorie; hij was in haar nabijheid, als zij
kamde of bo ter maak te; hij drong er op aan,
dit werk ook te mogen doen. Qolk op de farm
maakte hij zich verdiemstelijk, zoodat hij hier-
dcx>r gem'akkelijk den ouden Dale voor zich
won. Hij bleak een even goeld schutter te zijn
als Rupert, hij de jaciht op konijnen. Doch nog
steeds was het hern niet gelukt de ldstige en
vlugige forel te vangen en in dit opzdcht er-
kende hij dan oak openlijk z'n onmacht.
Ik zou wel eens graag een kijkje willen
nemen in de oude tmmijn, waarover je het
zoo dikwijls hebt gebad, zei hij op zekeren dag
tegen Rupert. Hij vroeg ook aan Dale enkele
inliehtingen omtrent die mijn, zooals bijvoor-
beeld, hioe lang de mijn in bedrijf was geweest,
sinds welk tijdistip er niet meer gewerkt werd
en ook haar huidiigen toestand.
Ze is budten .bedrijf gesteld, omdat er niet
genoeg tin werd uitgehaald om ze rendabel te
malken, zei de oude farmer. We dachten, dat
er 'n fortuin in verborgen lag, doch het is een
geheel andere richting uitgegaan.
slag liggen, te verbreid-en, ieder met de Vol-
kenbondsgedachte vertrouwid te maken,
overal de overtuiging te doen doordringen, dat
een Volkenbond een eerste voorwaartie is voor
het verstevigen van den vrede tusschen de
volkeren, ziet daar iets van wat onize Ver-
eeniging met den 18-Mei-dag beoogt.
Langen tijd heeft zij den wind meegehad!
De Vollkenbon'd had gezag, steeg in beteekenis
en aanzien, deed niet slechts nuttig, maar op
staatkundig gebied hoogst belangrijk werk,
oog-stte politieke successen.
Maar allengs keerde de wind. Met betrek-
king tot ernstige conflicten laatstelijk het
Italiaansch-Abessijnsche en het Japansch-
Chineesohe conflict faalide de Volkenbond.
Eenige staten, waaronder machtige, keerden
zich van hem af. Vele vroegere voorstanders
of gemafcigd-onverschilligen hadden nog slechts
hoon of een geringschatten-d schouderophalen
voor hem over. De gedach'te van saneti-es
scheen geheel te moeten worden losgelaten.
Ja, hier en daar verklaarde men den Volken
bond reedls vrijwel dood. Maar gelukkig leeft
en werkt hy nog, en heeft hij ook onder de
staten nog steeds warme vrienden. Deze be
raden zich over middelen om hem een spoe
dig herstel en daama een krachtig bestaan te
verzekeren.
Die pogingen zullen vroeg of laat moeten
slagen, mits de stem der volkeren zelf, roe-
pende am een hechte volkerengemeenschap en
een duurzamen vrede, zich bij voortduring
duidelijk hoorhaar wete te maken.
In Nederland heeft deze stem steeds helder
geklonken, en zij is gelukkig nog allerminst
verzwakt.
Er is geen reden, haar het zwijgen op te
leggen, of zelfs maar haar te temperen. In-
tegendeel! E!n daarom zegt de Vereeniging
tot alien, die haar vragen: is het er wel de
tijd naar, om als vorige jaren luide de Volken-
bondsgedachte te prediken, zonder aarzelen:
ja, meer dan ooit is het daar de tijd voor.
Overal in de wereld. Zeker niet in de laatsfe
plaats in Nederland, het land onzer vaderen,
die nooit voor tegenwind uit den weg gingen,
odk bij stormweer zee kozen en dan de reis
wonnen.
Ons volk, dat zijn zelfstandig bestaan be-
stendigd wenscht te zien, wil gaame met alle
andere volkeren in vrede en vriendlschap
leven en het zijne doen om overal in de wereld
den vrede te bevorderen.
Niet de figuur van een verzameling van
Staten, die door een aan alle kanten inuner
hooger opgevoerde bewapening zoo goed als
het gaat in een udteraard wankel evenwicht
wordt gehouden, doch een op beginselen van
recht berustende ware volkerengemeenschap
biedt daarvoor nog steeds den waardigsten,
tevens den hechtsten grondslag.
De wereld, die een oogenblik sterk genoeg
scheen voor de taak, de organisatie en het
beheer van zulk een gemeenschap op zich te
nemen, is daarvoor nog te zwak gebleken.
Het komt er thans op aan, haar innerlyk zoo
te verstevigen, dat de Volkenbond er een
goe'de, blyvende plaats kan vinden.
En daarom: sterker dan ooit klinke de roep
stem der Nederlandsche burgers om vrede in
het koor der millioenen vredesgezinden, dat
steeds duidelijk moet worden gehoord over de
wereld, opdat stap voor stap, misschien mil
limeter voor millimeter de damonen van twee
dracht, nayver, onderdrukking en kryg wor
den teruggedrongen of, zoo zij al even terrein
wonnen, hun dat weer worde ontnomen met
de kracht, welke er uitgaat van wie de heer-
sohappij van recht en vrede voorstaan.
Anders gezegd, een heirleger van vredes-
toortsen, op 18 Mei te ontsteken en, van hand
tot hand gaande, door de landen te dragen,
mage allerwegen vredevuren doen oplaaien,
macbtig en onbluschbaar, en krachtig bevor-
derend het doel van Vereenigingen als de
onze: de ontwikkeling van een internationale
rechtsorde, in het hyzonder door middel van
den Volkenbond, de verbreiding van de vre-
desgedachte en het bestrijden van den oorlog.
Despard sdhudde zijn hoofd en wreef, in ge-
dachten verldiept, over z'n snorretje. Ik weet
een en ander af van de aomisb-mijnen en ik
heb in een paar van die ontdernemingen eenige
aandeelen. Zooals u weet, heeft men een paar
jaren geleden de exploitatie Ihervat en nu gaat
alles wel. 'it Is- lang-metonlmogelijk, dat uit
uw tinmijn toch nog wait geld te maken is,
mr. Dale.
Dan ben ik er warkelijk benieuwd naar,
wat u uit die mijn nog halen zult, zei Dale
een beetje spottenid. Alles wat u vinldt is wel-
kam.
Rupert en Despard bratihtem een geheelen
namliddaig door met het oniderzoek der mijn.
Dit ging niet zonder gevaar en moeilijkheden.
Tot Rupert's verwondering stond er bebrekke-
lijk weiniig water in de mijn. Despard betoog-
de, dat de omligigende moeraslanden en de na-
bije rivier wellicht wenkten als draineerings
systemen. Het bleek niet moeilijk, sporen van
tin te viniden op de plaateen, waar m,en het
laatst getwerkt had.
'Het zou de mioeite waard geweest zijn,
zoo men het werk had voortigezet. zei Despard
in gedaclhten verdiept.
'n Geval van te veel of te weinig be-
drijfskapitaal, of de ingenieur, die het bedrijf
leidde, moet een eizel zijn geweest.
Denik je dan, dat het loomend zou zijn de
zaak weer aan te paldken? vroeg Rupert op
verbaasden toon.
Despard haalde z'n schouders op. Het risico
zou te groot zyn. Was het maar 'n goudmijn,
dan zou men vecihten am er geld in te mogen
steken; tenizij... ja, tenzij we het tooverwoord
radium zouden kunnen lanceeren!
iPlotseling hield< Despard op; hij hief z'n
lantaam op en lidhtite in Rupert's aangezicbt.
Al sprekenide had hy den grond in de gang,
waarin ze zich bevonden, omgewioeld met een
kleine schop, welke hij voor dat doel had mee-
genomen.
Hy hield in z'n hand een klein s-tukje van
HET LIJK VAN BARON VON KETTELER
GEVONDEN.
Havas meldt uit Weenen:
Een te Heinburg nabij de Oostenrijksch-
Tsjecho-Slowaaksche grens uit de Donau op-
gehaald lijk, is door de Weensche politie
herkend als dat van baron von Ketteler, den
vroegeren secretaris van Von Papen te Wee
nen, wiens vendwijnen eenigen tijd geleden
gemeld is.
SPIONNE VEROORDEELD.
De rechter te Edinburgh heeft Maandag de
51-jarige Jessie Jordans tot vier jaar gevan-
genisstraf veroordeeld wegens spionnage ten
gunste van Duitschland. Zij is de weduwe van
een Duitscher die in den oorlog gesneuveld
is en heeft het grootste deel van haar leven
in Duitschlanld doorgebracht, want reeds op
zestienjarigen leeftijd was zij de ouderlyke
woning in een Schotsch dorpje ontvlucht. In
het begin van het vorige jaar had zy een
kapsalon te Dundee geopend onder haar eigen
naam, nadat zij by een bezoek aan haar doch-
ter in Duitschland in aanraking was gekomen
met een Duitschen agent, die haar heeft over-
gehaald te trachten teekeningen te maken van
verdedigingswerken langs de Schotsche kust,
speciaal vsun een plek in Fifeshire, welke
voor het gewone publiek verboden terrein is.
Zij is daar betrapt terwyl zy bezig was een
ruwe schets van -de ligging van bepaalde
werken te maken en ofschoon de rechter
erkende, dat de teekening het werk van een
dilettante was, zou zy toch van groot beiang
hebben kunnen zijn voor den bestuurder van
een vyandelijk bombardeervliegtuig. De ver-
dediiger gaf een overzicht van den zeer be-
wogen levemsloop van de vrouw, die slechts
weinig geld voor haar moeite gekregen had,
terwyl bovendien geen der teekeningen in
hand en van den agent was gevallen, die ze
besteld had.
VERSCHIL TUSSCHEN BELGIfi'S
KATHOLIEKEN
De door Paul Spaak gevolgde methode om
snel de regeering samen te stellen, alsook de
vermindering van het aantal ministers, heb
ben in de pers vry algemeen een gunstig ont-
haal gevonden.
De politieke groepen zijn omzichtig en daar
zij by de voorbesprekingen niet geraadpleegd
werden, leggen zij groote terughoudendheid
aan den dag. De heer Spaak kan er inmid-
dels zeker van zijn, dat hij vrijwel dezelfde
oppositie als zijn voorgangers, de heeren Van
Zeeland en Janison, terug zal vinden, n.l. de
communisten, de Vlaamsche nationalisten, de
rexisten, wellicht enkele radicale liberalen, de
conservatrieve katholieken en enkele onafhan-
kelijken, zooals oud-minister Sap.
Bij de bestrijding van de financieele ont-
werpen der regeering-Janson waren de katho-
lieke conservatieven van de richting van graaf
d'Aspremont-Lynden en van oud-minister Sap
er in geslaagd de meerderheid van 42 katho
lieken tegen 19 christelijk democraten op hun
hand te krijgen. De vraag is thans vooral:
waar zal de scheddingsilijn loopen in de libe-
rale en speciaal in de katholieke partij
BELGISCHE MIJNBOUW IN
MOEILIJKHEDEN.
Naar het ,,Laatste Nieuws" meldt, zullen
te beginnen met deze week de mijnen in de
Borinage en in het gebied van Bergen een dag
per week het bedrijf stopzetten. Deze maat-
regel, die reeds Zaterdag j.l. op verschillende
mijnen is ingegaan, vindt haar verklaring in
de economische moeilijkheden van het land,
die er toe geleid hebben, dat de afzet van den
mijnhouw voortdurend achteruitgaat. Dien-
tengevdlge zijn de kolenvoorra'den in Borinage
de laatste maanden sterk gestegen.
een zwarte substantie, die veel weg had, zoo
wel wat kleur als samenstelling betreft, van
pek. Hij vroeg Rupert dit product nauwkeu-
rig te bekijken.
Welnu? zei Despard, op scherpen toon.
Z'n stem klonk zenuwachtiig. Nog nooit was
dit aan Rupert opgevallen.
Ja?... S
Goeie hemel! 't Is niet te verwonderen,
dat je drie keeir bestolen bent! riep Despard
uit. Weet je dan niet wat deze substantie is?
Rupert bekeak de materde met aandaeht.
Het heeft veel weg van pekerte.
Ja... hi klein beetje, snauwde Despard
spottend terug.
Rupert kon 'n kreet niet onlderdrulkken. 'Hij
bocg zich voiorover en-nam de massa nu nauw-
keuriger op.
't Is pekerts.
Doe je lamp uit, beval Despard.
Rupert gehoorzaamjds. Langen tijid stonden
ze in het pikkeidonker. Nu begon Despard de
wanlden en den gronld van den gang weer om
te woelen. Na een poos maakte hij weer licht.
Dat was te veel geboopt, zuchtte hij.
Ze namen het pekerts miee. Despard knoopte
het in z'n zakdoek, dien hij in zijn zak stak.
Ik .zal dit goeldje eens onld-enzoeken en
er vanatvomd een pro«f mee nemen. Zeg ech
ter nog niets van ons avontuur, aan niemand.
bagrepen? Zelfs niet aan je vader. Want, of
schoon we pelkerts hebben gevonden, is dit nog
geen afdoende bewijs voor de aanweizigheid
van radium. Doch... weet je misschien, dat
men radium-sporen heeft gevonden in enkele
Gornish-mijnen
Marjorie wachtte hen op aan den ingang der
mijn. Ze schrok even, toen -ze de twee man-
nen, wier kleeren er vuil en modderig uitza-
gen, weer te voorschijn zag komen. Ze waren
ook door en door nat.
En hoeveel tin hebben jullde gevonden?
vroeg ze sch-ertsend. Nu worden we zeker heel
gaiuiw rijik?
De algemeene toestand van de Waalsche
kolenmijn is bedenkelijk. Verschillende mynen
hebben eenige schachten geheel moeten slui
ten, daar de aders volkomen zijn uitgeput.
De werkiieden zijn zooveel mogelijk over de
andere schachten van dezelfde mijnen ver-
deeld, terwijl boringen worden verricht in de
hoop nieuwe kolenaders te vinden. Naar ver-
luidt zal ook de ,,Charbonnages du Bois de
Tour" eeriang de ontginning stopzetten, daar
ook deze mijn is uitgeput. Bij de mijnwerkers
vindt op het oogenblik een beweging ingang
om de mijn „Fief de Lambredhies" weer in
idienst te stellen. Men zal zich herinneren,
dat In deze mijn in Mei 1934 een instorting
plaats had, waarin tientallen mijnwerkers om
het leven zijn gekomen. Tengevolge van een
kolenstofontploffing ontstond er brand in de
mijn en was men gedwongen de gangen ge
heel onder water te zetten.
HET „ARISCH-MAKEN" VAN BEDRIJVEN
WORDT VOORTGEZET.
De Berlijnsche correspondent van de Tele-
graaf schryft:
Zooals bekend, gaat men in Duitschland
nog steeds vender met het Arisch maken van
Joodsche ondememingen en beldryiven. De niet-
Arische bezitteir verliest daarbij niet zyn ver-
mogen, doch wel het beheer over het bedrijf
of de ondememing., Wanneer hij zijn firma
verkoopt, verihindert ham niets het ontvangen
geld in effecten te beleggen.
De liquidatie-mogelijkheden zyn echter zoo
als te begrijpen is, minder gunstig geworden.
De eerste niet-Arische bedrijven, die van eige-
naar verwisselden, hebben daanby in het al
gemeen meer opgebracht dan op het oogen
blik nog mogelylk is. Intusschen is ook zuiver
economisch een zekere waardevermindering
van niet-Arische bedrijven inigetreden, daar
de omizet voor het gnootste gedeelte terugloo-
pende tendenizen vertoont, en omdat boven
dien in het economisch leven thans andere
principes gelden dan vroeger het geval was.
De gewaagde methode om niet-Arische on
dememingen aohiter Arische stroomannen te
verbergen, wordt door de bevoegde instanties
met strenge maatregelen bestreden. Wil een
ondemeoning ais Arisch gelden, dan moet ook
wat het kapdtaal betreft de zaak Arisch ge-
funldeerd zyn.
In. het algemeen wordt als een geschikte
methode aahbevolen, bij het „verariseeren"
van een ondememing de bankrelatde de onder-
handelingen te doen leiden, waanmee echter
nog niet gezegd wil zyn, dat uitsluitend de
bank invloed op de transactie kan uitoefenen.
De baniken zelf hebben immers ook beiang bij
een venmogensverandering en wel liefst zoo,
dat zij er een nieuwen iklant bijkrygen. Overi-
gens zullen de banken er het beste over kun
nen oordeelen, welke economische waarde een
ondememing, die Arisch zal worden, heeft,
want de bank zal toch meestal met de be-
wuste ondememing in relatie blijven.
Bovendien zal het haar aangenamer zijn,
wanneer de oniderneming blijft bestaan en niet
om een of andere treden naar een concern over-
gaat, waardoor voor haar een Want verloren
gaat. De bank heeft meestal oiok het beste in-
zicht in het materieele aspect van de onder-
neming, voorai wat de investeeringen der laat
ste jaren bet/reft. Op deze wijize zal het in den
regel mogelijk zijn een Arisch gemaakt be
drijf, dat zich dikwijls hooge uitgaven moet
getroosten voor beleggingen en reclame, weer
amhoog te werken. Daarbij dient men echter
wel in het oag te houlden, dat de methodes en
winstmanges tegenwoordig volkomen anders
zijn dan in den tijd, toen deze soort bedrijven
ftoreerde.
DE BRITSCHE GEZANT VERLAAT
MEXICO.
O'Malley, de Britsche gezant te Mexico,
heeft een beizoek gebracht aan het ministerie
van buitenlanidisdhe zaken aldaar en een nota
overhandigd, waarin gezegd worldt, dat hij in
opdraoht van zijn regeering Mexico verlaat
met den geheelen staf van het gezantschap.
Despard keek haar aan. Doch, veronderstel
eens, dat ik werkelijk voor u een kapitaal zou
winnen, welke beiooning krijg ik dan?
Wel, vijtftig procent van de winst, lachte
ze, terwyl ze haar oogen neergesiagen had.
Dat zou ik nooit kunnen vragen, zed hij
zacht.
Ik zou dan iets wililen, dat voor geld niet
te koop is.
Hot avondeten stond 'klaar toen ze op den
farm aanikwaanen. De duistemis viel in; het
werk van den dag was achter den rug. De
oude Dale echter was nog niet thuis.
We konden beter wachten, stelde Mar
jorie voor. Vader komt nooit laat thuis. Mis
schien is ie naar Pois't Bridge Hall gegaan om
sir Reginald Crichton over zaken te spreken.
'Bij het hooren van dien naam herinnerde
Rupert zich, wat z'n vader hem had vertold
in veiband met de hyipoitheek op de landerijen.
Veronderstel, dat zij dien middag iets had
den ontdekt, dat dengelijlke mogelijkheden
bood, dat de hypotheck weldra zovi kunnen
worden opgelost. Rupert begaf zich naar de
kamer van Despiajrd en stelde voor, in afwach-
ting van Dale's thuiskomst, het monster pek
erts, dat ze hadden meegebracht, te onder-
zoeken.
Despard sloot de deur en legde de massa
op de tafel.
Als we absolute zekerheid willen heb
ben, dan zullen we het monster ter onderzoek
naar een laboratorium in Louden moeten zen-
den, zei hij. Er is echter een eenivoudige me
thode, die...
De komist van Marjorie was oorzaak, dat hij
zijn zin niet voltooide.
Rupert, je moet zoo gauiw mogelijk naar
Post Bridge Hall gaan, zei ze. Vader is daar.
Je wordt veirzoeht mee te gaan met den be-
dienide, die de boodsebap hier heeft afgegeven
en op je wacht.
(Wordt vervolgd.)
