ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN WSM DE BOEREN-BARON No. 9736 VRIJDAG 18 MAART 1938 78e Jaargang Binnenland Feuilleton EERSTE BLAD HET ONDER DE WAPENEN HOUDEN VAN DE LIGHTING. *n Lichtstraal bij KffJtiHOSST Hoest-Oriep-Bronchitis-Asthma I QO cent hoegrooter flesch hoevoordeeliger. 2aar?etEa!5»i_wiJ!rwwsj NSCHE ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen tr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIKO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clichAs worden naar plaatsruimte berekend. Handeisadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIX BLAD VERSOHIJNX IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. PRINS BERNHARD BESXELX AD V OCA AX. IHet Fransicbe Mad Pari® Soir geeft (het vol- g-etnde aardiige verhaal over het 'betzoek van Prtos Barnhaitid aan Bond en Na de onitvanigst bij' Komngin Mary, de moe- der van Ko ruing George, begaif Prins Bemharrd zidh in geizelscbap van Prins Asdhrwin en den beer Hamilton Key, parti oul-ier isecrebaris van Dtuff Cooper, naar de bar van het Savoye Hotel. Prins As-cbwin en de heei' Key bestel- dem een whiskey-sioida; Prins Bernhand be- steaide... een adlvocaat. (De barman liet niets van rijn verrwondering bhrjjken, maar hij begreep ook niets van deze besteilling. iBesn advocaat vroeg hij. Met of zonder water? Zonder water. 'De barman ging naar den patroon om te vragen, wat dit edigenlijlk beteeikeinide: een me- neer, die een advocaat vraagt. Gelukkig kemde de patroon adlvocaat, den speciaal Nederland- schen drank, wedkien. mien elders niet vindt. Maar tmen had hier geen flesch advocaat voorbanden. In aherijll werd een motorrijder uiitgezonden naar den eemgen wdhkel in Lon- dien, waar amen advocaat verlkoopt en zoo kon Prins Bemhard zijn Meveldngsgiaasj-e krrjgen. DOOP VAN PRINSES BEAXRIX OP ZONDAG 15 MEI A.S. Naar „De Telegraaf' verneemt, ligt het in het voomemen, de doopplechtigheid van H. K. H. Prinses Beatrix ongeveer 15 Mei a.s., vermoedelij-k in de Willemskerk te 's-Graven- hage te doen geschieden. Alvorens tot den eigenlijken doop, die door Ds. W. L. Welter bediend zal worden, wordt overgegaan, zal prof. dr. H. Th. Obbink een korte predikatie, speciaal gericht tot de Koninklijke Ouders, houden. De plechtigheid zal een zooveel mogelijk intiem karakter dragen. De Koninklijke Doo- pelinge, die waarschijnlijk gekleed zal zijn in dezelfde met kostbare kant versierde doop- jurk, als waarin Haar Moeder werd gedoopt, zal, naar men aanneemt, Haar eersten offi- cieelen rit door de residentie maken in ae Gouden Koets. Zij zal het Paleis verlaten on geveer een halfuur na Haar Ouders; zoodra Ztj in het kerkgebouw is gekomen, zal de o-rootmeesteres Prinses Beatrix aan Haar Moeder overreiken, waarop terstond wordt overgegaan tot het lezen van het doopformu- lier en de bediening van den doop. Een liar t ewe nsch van den ouden leermeester van Prinses Juliana, den 88-jarigen Ds. W. L. Welter, zal door het verrichten van deze handeling vervuld zijn. Prinses Beatrix zal, indien de plechtigheid plants vindt in de Willemskerk, het eerste kindle zijn, dat na Prinses Juliana in deze kerk wordt gedoopt, daar dit kerkgebouw geen dienst doet voor gewone doopdiensten. Er zullen uitgebreide maatregelen worder, genomen, opdat de kleine Prinses geen nadee- fige gevolgen van de plechtigheid ondervmdt H K H. Prinses Juliana is destijds gedoopt met water, dat in het Koninklijk Paleis was gedistilleerd en dat op speciaal verzoek van Prins Hendrik verwarmd was, voordat het m het doopvont werd gegoten. ARMAGEDDON. De Minister-President besloot Dinsdagavond zijn radiorede met de bede, dat in de toekomst ops werelddeel, en daarmee ook ons vaderland. voor „een nieuw Armageddon" behoed moge blijven. De opmerking moge geoorloofd zijn, schnjtt De Telegraaf", dat Dr. Colijn met het bezigen van deze uitdrukking de bijbelvastheid van ons volk in het algemeen wel eenigszms te hoog getaxeerd heeft. Want aan vele luis- teraars zal de juiste zin van dit woord met duldelijk zijn. Het komt voor m het laatste boek van den Bijbel, de Apocalypse van Johan nes (Openb. 16 16), waar lettelijk staat: ,,En zij hebben ze vergaderd in de plaats welke in het Hebreeuwsch genaamd wordt Armageddon". In zijn profetische visie ziet de sohrijver ,,de koningin der aarde en der geheele wereld, geinspireerd en geleid door demonische geesten, bijeenvergaderd om in een grooten krijg het drama der geschiedenis tot zijn eindcrisis te voeren". Armageddon is daardoor de aanduiding ge- worden van den grooten wereldoorlog, waar in volgens de eschatologische voorstelling-van de Openbaring, de volken der aarde in een laatste, geweldige krachtsontplooiing zich te zamen verbinden tegen het Koninkrijk Gods, dat door dit samentreffen met de umiverseel georganiseerde wereldmachten in zijn voile kracht en heerlijkheid zal doorbreken. In kringen, die van uit het Openbarings- standpunt in den Bijbel de ontwikkeling der wereldgeschiedenis bezien en onder wie sterk het gevoel leeft, dat in een zeer nadrukkelijken zin een apocalyptisch tijdperk is ingetreden, verstaat men dit woord Armageddon maar al te goed. In het algemeen spraakgebruik i,s het echter niet gangbaar en velen, die ter ver- klaring een woordenboek te hulp namen, kon- den daarbij geen nadere informatie winnen. Het verband, waarin het woord1 voorkomt, werpt voldoende licht op de beteekenis; etymo- logisch bestaat echter groot-e onzekerheid over de juiste herkomst en den histordschen achtergrond er van. ,,Har Magedon" luidt bet in het Grieksoh. En waarschijnlijk mag men dat letterlijk vertalen door „Berg of bergen van Megiddo". Met Megiddo betreden we historisch -terrein. Het is het beroemde slag veld van het Oude Testament, waar Barak en Debora de strijdmachten van Sisera in een roemrijke worsteling neersloegen. Maar in het Richterenboek wordt in dit verband ge sproken van de „wateren van Megiddo". Later heeft in het tijdperk der Koningen hier het bloedig samentreffen van de Egyptische en Assyrische wereldmachten plaats gehad, waarbij koning Josia het leven liet. Het ver haal spreekt dan van de „vlakte van Megid don". Wel merkwaardig is, dat in de Israelitische toekomstverwachtingen, die door het stroom- bed van 'n vaak troebele apocalyptiek liepen, van Megiddo niet het minste gewag gemaakt wordt. In een lange traditie echter, die reeds bij den profeet Jesaja voorkomt (hoofdstuk 14 13), wordt in de gewijde literatuur van Israel gezinspeeld op een ,,.berg der samen- komst", waar de wereldmachten zich in een uitdagende beweging zull'en concentreeren. Tegenover dezen berg staat een andere, de berg Zion, waar de strijders aan Jehova's zij.de bijeenvergaderd zijn. In een gigantische worsteling zal hier over de geestelijke hege- monie over de wereld' beslist worden. Moeilijk kon Dr. Colijn den ernst van de huidige wereldsituatie voor luisteraars, wier gedachtenwereld gekleurd wordt door de voor- stellingen van den Bijbel', beter in het licht stellen dan door het gebruik van dit woord Armageddon, ,,'Har Megiddo". Het miste echter .tot nog itoe datigene, wat een woord of uitdrukking tot een gangbaar spreekwoord rnaakte, n.l. algemeene verbreiding en aan- vaarding, zoodat het in den zin, waarmee Dr. Colijn het bezigde, moeilijk voor alle luis teraars verstaanbaar was. GEVAAR VOOR GRENSOVERVALLEN Nederland verkeert in een gunstiger positie dan eenige jaren terug. De militaire medewerker van het R. Nwsbl. schrijft: Er is steeds veel te doen geweest over het gevaar, dat ons land dreigt bij eventueele ver- storing van den vrede in West-Europa. Tel- kens doemden er geruchten op over booze plannen, welke zouden beoogen onze neuti ali- teit niet te eerbiedigen, omdat dit niet strookte met de strategische inzichten van een of anderen generate staf. Eenige jaren geleden kwamen de onrust- barende berichten veelal uit het Zuiden. Dat was in de jaren, toen een z.g. Belgisch- 29) Vervolg. tMaar waar heb je haar dan weer ontmoet Zij' zijn van ons weg gegaan met de auto, om naar de meren te rflden." „De auto werd defect vlak bij ons in ae toruurt", legde Roger uit. ,,En zij luuchte bij oins, met haar vader. En dan, ja, toen... ik weet het niet precies, Betty „Wel", zed Betty, „je wieet, dat ik je het alderheste wensch". De komst van den keldner was een wel- koime afleiding en verder praatte Roger over niets anders dan over zijn plannen. Toen hij na den maaltijd een sigaret rookte, merkte hij, hoe ernstig Betty's igezicht stonld e<n toen toetrok. ook het zijne. „Viind je al die veranderingen niet goed"? vnoeg hij. ,3c hdb niets goed te vinden", antiwoordde ztj. ,3c dehk er adleen maar over. Ik vind het vtreemd, dat je al die veranderingen zoo maar ineen® toestaat. Niets voor jou." Tk sta over meoelf veihaasd", zei Roger peitnzend. „Maar 'kijk een®, ik kon toch ook niet weigeren. Rata moet toch hejbben wat zij gewend is. Ik gel oof, dat haar huiwelijk met mij een offer voor haar is. Ik bedoel, ik ben toch niet zoo'n pracht-ipartij, wel? Ik moet dat een heetjie goed maken, begcrijp je." „Ja, ik foeigrijp't", izei Betty. Alleen maar... ads ze maar niet gauiw genoeg krijgt van Beck- ford." ,,Ik hoop van niet", zei Roger met donke Fransch operatiepian gepubliceerd werd, waarin beschreven werd. hoe de legers van Belgie en Frankrijk door ons land ten aanval zouden oprukken naar Duitschland. Gelukkig bleek weldra, dat het stuk vervalscht was. Daama kwamen de berichten over plannen van Duitschland om in tegengestelde richting door Nederland te trekken. Eerst het plan Von Epp, dat beoogen zoa.om met drie gemotori- seerde colonnes op drie punten tegelijk ons te overvallen, ten einde daarmee in een paar dagen Frankrijk te bereiken. Later kwamen de „onthullingen" van den Amerikaanschen journalist Mowrer, die sensationeele berichten in de kranten deed verschijnen over een beele rij legerplaatsen langs onze Oostgrenzen... Natuurlijk volgden op al die onthullingen later weer geruststellingen. Niettemin is van al die onrustbarende tijdingen in ons land het gevoel blijven han- gen, dat er toch wel iets van waar kon zijn, zoodat de mogelijkheid van een overvalling hetzij dan uit het Zuiden naar het Oosten, hetzij in omgekeerde richting niet geheel uit- geschakeld kon worden. Geheel zonder grond is die gedachte zeker niet! „Eventjes door ons land racen". De snelbeid der automobielen en het schijn- baar open liggen van de grenzen, deze beide factoren, lijken, de partijen als het ware uit te lokken om ,,eventjes" door ons land te „racen" ten einde den eigenlijken tegenstander plotseling uit een onverwachte richting op den huid te vallen! Daarbij komt, dat Frankrijk langs zijn grens met Duitschland een reeks versterkin- gen gebouwd heeft, zoo sterk als de modeme teohniek maar toeliet. Deze linie, 'de z.g. Maginot-linie heet onneeanbaar en zal inder- daad een rechtstreekschen aanval van Duitsfih- land op Frankrijk sterk kunnen belemmeren. Belgie heeft die linie zoo goed mogelijk naar het Noorden voortgezet. In deze situatie klinkt het niet onwaar- schijnlijk, dat Duitschland, wanneer het zijn legers met snelheid in Frankrijk wil laten binnendringen, deze aan de Noord- of aan de Zui'dzijde om de vleugels van die linie zal heen zenden. En wanneer de keuze valt op de Noordelijke omtrekking, dan zou deze door ons land gaan! Bovendien heeft Duitschland zelf eenige aanleiding gegeven om aan dergelijke plannen te denken. In den tijd n.l. toen Duitschland nog z.g. ,,ontwapend" was, stond aan het hoofd van zijn kleine weermacht de generaal von Seeckt. Deze heeft de kwaliteit van het beroepslege-, dat aan Duitschland gelaten was tot de grootst mogelijke hoogte opgevoerd. De Duit- sche soldaten heetten destijds gelijk te staan met de onder-officieren van andere legers, de Duitsch onder-officieren met buitenlandSche officieren. En bovendien heeft Von Seeckt met genialen bluf de leer gepropageerd, dat het kleine beweeglijke en uitmuntend geoefen- de Duitsche leger buitengewoon geschikt was om er de logge buitenlandsche millioen-legers mee te overvallen, voor ze igereed konden zijn en deze dan uit elkaar te slaan en te vernie- tigen. Ook Duitschland heeft titans een millioenenleger. Von Seeckt heeft met die leer bereikt, wat hij beoogde: den tegenstanders ontzag in te boezemen. Toen Duitschlan.d' echter zijn vi ij- heid hernomen had, heeft het dadelijk het eigen kleine leger uitgebouwd tot een millioe nenleger; de theorie van Von Seeckt had haar diensten bewezen. Maar de indruk, dat het Duitsche leger wel eens tot overvalling kon overgaan is bewaard gebleven en leeft tot in onze da.gen voort. Hij heeft zelfs onze Regeering tot omvang- rijke beschermingsmaatregelen aanleiding ge geven. Wat heeft men nu van dit grensgevaar te denken? Hierboven werd reeds opgemerkt, dat Duitschland, wanneer het de Maginot-linie wil doen omtrekken, een keuze kan doen uit twee richtingen: om de Noord of om de Zuid, of met andere woorden: door Nederland en Belgie of door Zwitserland. Wanneer Duitsch land ooit tot een overvallingspoging mochc besluiten, zal het voor ons land van het hoog- ste gewicht zijn, hoe die keuze uitvalt. Uit dat oogpunt is er reden om dte beide oplossin- gen: Noord en Zuid, tegen elkaar af te wegen. Er is wel wat veranderd. Er is een tijd geweest, dat ons land voor die keuze in een ongunstiger positie verkeerde dan tegenwoordig. Dat was in den tijd, dat Belgie met Frankrijk den blok vormde. Toen be- hoefden, bij een eventueel conflict tusschen Duitschland en dit blok, de Duitsche colonnes alleen maar door Limburg en Brabant te rij den om het land van de tegenpartij binnen te drin- gen. Sedert heeft echter Belgie zijn zelfstan- digheid hernomen en daarmee zijn ook onze papieren d.w.z. onze kansen om buiten het conflict te bliiven aanzienlijk gestegen. Na deze verandering ntoeten n.l. de Duit sche colonnes door twee landen dringen v66r zij den tegenstander bereiken. De overvalling zal door de bestrijding, die zij in deze beide landen zullen ondervinden, belangrijk ver- traagd worden, zoodat deze moeilijk als zoo- danig tot haar recht kan komen. En boven dien zal deze daad beide landen dwingen om met hun legers de zijde van Duitschlands tegenstanders te kiezen. Daarbij komt dan nog, dat Engeland er nooit in berusten zal, dat de Duitsche macht zich uitbreidt tot aan de Noordzee. Wanneer dus Engeland nog niet in het geschil betrok- ken is, dan zou de schendlng der Hollandsche en Belgische gebieden ongetwijfeld ook Enge land aan de zijde van deze landen brengen. Dat wordt een beetje veel; Duitschland zat het gebeurde van 1914 nog niet geheel ver- geten zijn. In deze opzichten verkeeren wij dan ook in een gunstiger positie dan Zwitser land. Er zijn natuurlijk meer factoren in het spel, waar wij nog wel eens op hopen terug te komen. Alleen zij hier nog opgemerkt, dat de goede kans voor ons land natuurlijk bedorven zou worden, indien wij niets deden om de overval ling te keeren. Men leide dus uit deze kans- rekening niet af, dat alle verweer overbodig zou zijn; het is altijd verkeerd de voorzienig- heid te tarten. De voorzitter van den raad van ministers, Dr. H. Colijn, heeft reeds Dinsdagmiddag de voorzitters van de beide Kamers der Staten- Generaal door middel van den volgenden brief op de hoogte gesteld van het besluit der regee ring tot het onder de wapenen houden der dienende lichting: ,,De regeering heeft in -de gebeurtemssen der laatste dagen in het buitenland aan leiding gevonden, bepaald-e voorzienimgen te treffen op het gebied van de landsverdediging. Weliswaar is -de regeering van meening, dat op dit oogenblik geen onmiddellijk oorlogs- gevaar dreigt, maar zij ontveinst zich niet, dat de jongste gebeurtenissen een effect moeten hebben, dat men thans nog wel niet met nauw- keurigheid bepalen kan, maar dat tocb hiei op neerkomt, dat het gevoel van onzekerheid en onveiligheid in Europa in zeer sterke mate is verhoogd. Rekening houdende met de omstancigheid, •dat het deel der lichting, dat aanvang Octo ber van het vorige jaar voor eerste oefemng onder de wapenen kwam, den 25sten Maart a.s. onder normale omstandigbeden met groot verlof zou worden gezonden, zou na dien dag de toestand intreden, dat gedurende eenige maanden over geen geoefende militairen zal kunnen worden beschikt. Gezien de snelheid, waarmede de gebeur tenissen in Oostenrijk zich hebben afgespeeld, acht de regeering zulk een toestand niet toe- laatbaar. Zij is daarom te rade geworden, o-ebruik te maken van de bepalingen van de op 5 Maart j.l. in werking getreden gewijzigde Dienstplichtwet om den oefentijd van 1. ren blik. Dat is het eenige waar ik bang voor ben. Zij, vindt het een gat. Ik zal me een beetje moeten aanpassen." „,jPas je niet be veel aan", czed Betty vlug. "wat ibeldoel je daar mee?" vroeg hij en leunde over de tafel naar haar toe. Br vontote iets in zijn oogen. „Ik bedoel, dat je jezelf moet blijven. Geen vrouw mag jou am haar vimger winden." (Rogers trots, de trots van een jongen man, was dadelijk in het hamas. ,,Geen kwestie van", beet hij dadelijk af. „Ik wil je niet kiwetsen", zed zijIk geloof wel, dat zij van je houdt om wat je bent. Nou, dan moet je dat ook blijven. Nu moet ik heusclh weg, moeder daoht, dat ik al v66r de lunch terug zou zijn. Mag ik het thuis ver- tellen?" „XJoe het maar", zei Roger. „Ik ga zelf naar neef Sam." Toen Betty thuis lawam, was Lady Anna uit, een zieke bezoeken in het dorp, zooals haar gezegd werd. Dick en majoor Rickstead waren uit jagen, dus gdng Betty naar haar kiamer, wdenp haar hoed af en ging zdtten. Haar hoafld voel'de heet en zij. moest op haar lippen bijten om haar tranen terug te dringen. Hoe kon Roger zoo dom zijn? Bijna moest zij lachen am de ironie van die ont- moeting. Dat zij judst dien ring voor Rita imoest helpen uitizoeken! Het was waar, zij had gehoipen om die tiwee samen te brengen en zij had het kunnen venwacbten. Maar waarom deed het da nu zoo'n pijn En zij kon zich niet eens troosten met de gedachtie, dat Roger gelukkig zou worden. Hij blijf.t niet eens de Roger waar ik zoo t-rotsch op was. Toen begonnon de tranen be vallen. Toen zij opzag, stond tot haar groote schrik majoor Rickstead in, de: open tuindeur. Met een snik liet zij haar hoofd in haar handen zinlken. Als majoor Rickstead tact of wijsheid had bezeten, zou hij gedaan hebben of hij niets zag en zich haastig teruggetrokken helbben. TvrHsr hij had noch tact noch wijsheid. Daar om zette hij zijn geweer tegen den muur en kiwam naar haar toe, als een onhandige, groote, trouwe hond. Hij ging rechtuit naar het meisje toe en legde zijn hand op haar blonde haren. Betty", zei hij en toen het maisje door bleef snikken, voegde hij er zijn geliefkoosde ,,Ah zoo" aian toe. ,,Ik ,ben een idioot", zei Hetty ten laatste Zij gaf de hand een tikje, zooals ze bij een hond gedaan zou helblben en keek door haar tranen heen glimlachend naar hem op. Dan, met een blik op haar natten zakdoek: „Ik moet een schoone gaan halen. ,,{De mijaie is heel sehoon", zei majoor Rick- stead en haalde een groote lap uit zijn zak, nog netjes in de plooi, maar vreeselij'k rui- kend naar talbak. Betty veegde haar oogen af, terwijl de majoor ernstig naar haar stond te kijken. „Is Dick in de burnt?" vroeg zij. „Ik zou niet graag helblben, dat hij mij zoo zag." ,,Neen", zei hij., ,,Ik ben eerder thuis ge komen. Ik hob nieuiwe schoenen aan en die zijn een beetje nauw." ,,Mbeder mag mc ook niot zicn zeddo zij. ,,Kom dan mee naar den doolhof, daar vindt geen mensch ons." ,,Goed". Zij liepen zwijgemd den tuin in, maar m den doolhof begon Betty: ,,Moet u geen andere schoenen aandoen? ,,Neen, Betty, ze zitten goed. Of wil je me weg helblben?" ,,Neen, ga maar mee." Zij liepen zander spreken tot in bet mididen. Majoor Rickstead keiok niet op, maar als Betty naar hem keek, zag zij, dat zijn gezicht zorgelijk stond. Toen zei zij plotseling: leder, wiens kinderen aan Kinkhoest lijden, moet gebruik maken van Akker's Abdijsiroop, op bijzondere wijze bereid met die bestanddeelen. die rechtstreeks op een Kinkhoest- aanval inwerken. Abdijsiroop werkt grondig, want ze bevri|dt de adem- halingsorganen van slijm en andere ziekte-verwekkende stoffen. Akker s Abdijsiroop verruimt de ademhaling, neemt benauwdheden weg, heelt de aangedane en ontstoken plekken. Geef dus in vol vertrouwen aan Uw kleine en groote kinderen bij: AKKER'S Ingez. Med. ,,Wil(t u niet weteni, waarom ik huilde? ,,Nu", begon hij, dan na een tusschenpoos „iHuil niet meer." ..Neerit, ik ben klaar", zei Betty. ,,En u moet er niet meer aan denken. Ik belhoef u niet te vragen., er niet over te praten, want ik weet, dat u dat toch niet zoudt doen." „Neen", stemde hij toe. Ik geloof niet, dat ik het u kan zeggen ging zij voort. „Ik kan hut mezelf niet eens duidelijk maken, begrijpt u?" ,Ja". zei hij vlug. Venwonderd keek Betty hem aan, tenwijl hij: naast haar voorthinkte en hoewel zijn giaziicht van haar was afge- wen|d, zag zij, dat zijn mon'd zenuwachtig trok. „U heeft me heerlijk gehoipen' zuchtte zij. ..O ja?" zei majoor Rickstead. Na enkele stappen wendde zij zich weer tot hem: „Zijn mijn oogen erg rood?" „,Rose", gaf hij toe. ,,Dan gaan we nog niet terug. Zeg t me, als ze weer geiwoon zijn." Zij liepen nog em poosj-e en toen zij weer in het voile zonlicht kwamen, keek majoor Rickstead haar aan. „Ze zijn goed", zed 'hij. Langzaam liepen zij terug en Betty sprak niet meer, totdat zij het huis bereikt hadden. Dan wendde zij rich met een beverige glimlach tot haar gezel ,,U is vreese-lijk lief", zed ze. Majoor Rdcikstjead ging stil naar zijn kamer en toen hij voor fte thee beneden kwam, was de heele famiiiie druk beizig, het groote nieuws te bespreken. ,,De:nk eens, Roger en Rita verloofd", kreet Dick. ,,Denk eens aan, de dollar-prinses en onze aafdworm Roger." Roger blijft gem aardworm", zei Lady Anna ,een beetje scherp. ,,Hij miikt hoog". maanden ook van toepassing te doen zijn op de lichting 1938. Daardoor riet de regeering dus af vein de bevoegdheid, die zij rich had voorbehouden en die met hare aanvankelijke bedoelingen overeenstemde, om den verlengden oefentijd eerst toe te passen op dte lichting 1939. Daar de beide Kamers der Staten-Generaal thans niet bijeen zijn, brengt de regeering langs dezen weg haar voomemen ter kennis der St.aten Generaal." De voorzitters hebben van dezen brief een afschrift aan de leden der Kamers doen toe- komen. De legering van de troepen. Het A.N.P. meldt: Het is uitgesloten, dat de nieuwe lichting gelijktijdig met de lichting welke thans onder de wapenen is in de bestaande kazemementen wordt ondergebracht. Maar ook al zou zulks kunnen, dan zou dit toch niet geschieden, omdat het legerbestuur thans in staat is, de nu geoefende oude ploeg van 1938, die einde Maart met groot verlof zou zijn vertrokken, zooveel mogelijk te bestemmen voor hetzelfde doel, als waartoe de geoefende manschappen van de lichting 1939 in het jaar 1939 zouden worden bestemd, n.l. ter verzekering van de grensbeveiliging. Daarbij doet zich thans de vraag voor, boe de kazerneering van deze manschappen zal moeten geschieden. Er is alle tijd om voor de lichting 1939 de hiertoe noodige maatregelen voor te bereiden, maar thans zullen er tijdelijke maatregelen moeten worden genomen om de manschappen behoorlijk ter plaatse onder te brengen. Voor deze tijdelijke maatregelen is, naar wij uit goede bron vernemen, de medewerking ingeroepen van de verschillende departemen- ten van algemeen bestuur, die plaatselijk wel- licht gebouwen hebben, welke op zeer korten termijn in gereedheid zouden kunnen worden gebracht. Voor zoover dit nog niet volledig kan geschieden, zal tijdelijk met inkwartiering worden volstaan. De bedoelinig is, dat omstreeks 28 Maart de troepen naar -de verschillende plaatsen zullen vertrekken, omdat met 1 April de nieuwe ploeg onder de wapenen komt en de kazernes dan zullen moeten zijn ontruimd. Mijnheer Homo'ck dronk zijn thse met een ontevreden gezicht. ,,Ik v-ind het een dWaas plan", meende hij. Als Roger een gewone kerel was, die graag zijn geld uitgeeft, dan zou ik het best vinden. Maar nu hij met hart en ziel hangt aan die oude boerderij en niets am de wereld geeft..." „En een riieisjie-, dat niet bij hem past", voegde Lady Anna er bij. „Goed, maar als hij nu van haar houdt", tmeenlde Betty. „Dat is tocb het voornaaim- ste. Als hij van haar houdt en zij van hem. Waarom zouden rij dan niet gelukkig zijn ,,Daar Betty ze saimen gebracht heeft, zei Dick, ,jvoelt rij er natuurlijk meer voor dan een amder. „Hoe bedoel je dat?" vroeg Lady Anna een beetje vlnnig, want Betty vertoondte teeke- -nen van verwardheid. ,,Dat weet u ooik wel'', zei Dick, die nooit on-gelijk wou helblben. Heeft zij Rita niet hier gevraagd, om te beginnen?" ,,-Neen, Dick", zei Betty, die zichzelf weer meester was. ,,Tante Joan wist geen raad met haar en moeder zed, we konden het niet goed weigeren. Maar ik heb wel die week-end partij in elkaar gezet voor Roger." „Mooi zoo", plaagde Dick. „Je hefbt het ge wone zoodje gevraagd. Ik had Rita zelf wel wil-len habben, als hij me haar maar niet voor den neus weggelkaapt had- En jdj hebt de heele zaak tocb verder bedisaeld, Betty." „Ja", zei Betty. ,,Ik heb hem gewaarschuwd niet te hard van s-tapel te loopen. En we waren toch dikke vrienden Hij was veel aar- -diger vo-or me dan jij, mijnbeer Dick." ,,Ik ben altijd aardig geweest. Vader, ik vind jiet prachtig, een roman zoo vlak onder je neus in je eigen familie. Ik zie Rita al op Beckford." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1938 | | pagina 1