ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
WSM
DE BOEREN-BARON
No. 9736
VRIJDAG 18 MAART 1938
78e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
EERSTE BLAD
HET ONDER DE WAPENEN HOUDEN
VAN DE LIGHTING.
*n Lichtstraal bij KffJtiHOSST
Hoest-Oriep-Bronchitis-Asthma
I QO cent
hoegrooter flesch
hoevoordeeliger.
2aar?etEa!5»i_wiJ!rwwsj
NSCHE
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
tr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIKO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichAs worden naar plaatsruimte berekend.
Handeisadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIX BLAD VERSOHIJNX IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
PRINS BERNHARD BESXELX
AD V OCA AX.
IHet Fransicbe Mad Pari® Soir geeft (het vol-
g-etnde aardiige verhaal over het 'betzoek van
Prtos Barnhaitid aan Bond en
Na de onitvanigst bij' Komngin Mary, de moe-
der van Ko ruing George, begaif Prins Bemharrd
zidh in geizelscbap van Prins Asdhrwin en den
beer Hamilton Key, parti oul-ier isecrebaris van
Dtuff Cooper, naar de bar van het Savoye
Hotel. Prins As-cbwin en de heei' Key bestel-
dem een whiskey-sioida; Prins Bernhand be-
steaide... een adlvocaat.
(De barman liet niets van rijn verrwondering
bhrjjken, maar hij begreep ook niets van deze
besteilling.
iBesn advocaat vroeg hij. Met of zonder
water?
Zonder water.
'De barman ging naar den patroon om te
vragen, wat dit edigenlijlk beteeikeinide: een me-
neer, die een advocaat vraagt. Gelukkig kemde
de patroon adlvocaat, den speciaal Nederland-
schen drank, wedkien. mien elders niet vindt.
Maar tmen had hier geen flesch advocaat
voorbanden. In aherijll werd een motorrijder
uiitgezonden naar den eemgen wdhkel in Lon-
dien, waar amen advocaat verlkoopt en zoo kon
Prins Bemhard zijn Meveldngsgiaasj-e krrjgen.
DOOP VAN PRINSES BEAXRIX OP
ZONDAG 15 MEI A.S.
Naar „De Telegraaf' verneemt, ligt het in
het voomemen, de doopplechtigheid van
H. K. H. Prinses Beatrix ongeveer 15 Mei a.s.,
vermoedelij-k in de Willemskerk te 's-Graven-
hage te doen geschieden.
Alvorens tot den eigenlijken doop, die door
Ds. W. L. Welter bediend zal worden, wordt
overgegaan, zal prof. dr. H. Th. Obbink een
korte predikatie, speciaal gericht tot de
Koninklijke Ouders, houden.
De plechtigheid zal een zooveel mogelijk
intiem karakter dragen. De Koninklijke Doo-
pelinge, die waarschijnlijk gekleed zal zijn in
dezelfde met kostbare kant versierde doop-
jurk, als waarin Haar Moeder werd gedoopt,
zal, naar men aanneemt, Haar eersten offi-
cieelen rit door de residentie maken in ae
Gouden Koets. Zij zal het Paleis verlaten on
geveer een halfuur na Haar Ouders; zoodra
Ztj in het kerkgebouw is gekomen, zal de
o-rootmeesteres Prinses Beatrix aan Haar
Moeder overreiken, waarop terstond wordt
overgegaan tot het lezen van het doopformu-
lier en de bediening van den doop.
Een liar t ewe nsch van den ouden leermeester
van Prinses Juliana, den 88-jarigen Ds. W.
L. Welter, zal door het verrichten van deze
handeling vervuld zijn.
Prinses Beatrix zal, indien de plechtigheid
plants vindt in de Willemskerk, het eerste
kindle zijn, dat na Prinses Juliana in deze
kerk wordt gedoopt, daar dit kerkgebouw
geen dienst doet voor gewone doopdiensten.
Er zullen uitgebreide maatregelen worder,
genomen, opdat de kleine Prinses geen nadee-
fige gevolgen van de plechtigheid ondervmdt
H K H. Prinses Juliana is destijds gedoopt
met water, dat in het Koninklijk Paleis was
gedistilleerd en dat op speciaal verzoek van
Prins Hendrik verwarmd was, voordat het m
het doopvont werd gegoten.
ARMAGEDDON.
De Minister-President besloot Dinsdagavond
zijn radiorede met de bede, dat in de toekomst
ops werelddeel, en daarmee ook ons vaderland.
voor „een nieuw Armageddon" behoed moge
blijven.
De opmerking moge geoorloofd zijn, schnjtt
De Telegraaf", dat Dr. Colijn met het bezigen
van deze uitdrukking de bijbelvastheid van
ons volk in het algemeen wel eenigszms te
hoog getaxeerd heeft. Want aan vele luis-
teraars zal de juiste zin van dit woord met
duldelijk zijn. Het komt voor m het laatste
boek van den Bijbel, de Apocalypse van Johan
nes (Openb. 16 16), waar lettelijk staat:
,,En zij hebben ze vergaderd in de plaats
welke in het Hebreeuwsch genaamd wordt
Armageddon". In zijn profetische visie ziet
de sohrijver ,,de koningin der aarde en der
geheele wereld, geinspireerd en geleid door
demonische geesten, bijeenvergaderd om in
een grooten krijg het drama der geschiedenis
tot zijn eindcrisis te voeren".
Armageddon is daardoor de aanduiding ge-
worden van den grooten wereldoorlog, waar
in volgens de eschatologische voorstelling-van
de Openbaring, de volken der aarde in een
laatste, geweldige krachtsontplooiing zich te
zamen verbinden tegen het Koninkrijk Gods,
dat door dit samentreffen met de umiverseel
georganiseerde wereldmachten in zijn voile
kracht en heerlijkheid zal doorbreken.
In kringen, die van uit het Openbarings-
standpunt in den Bijbel de ontwikkeling der
wereldgeschiedenis bezien en onder wie sterk
het gevoel leeft, dat in een zeer nadrukkelijken
zin een apocalyptisch tijdperk is ingetreden,
verstaat men dit woord Armageddon maar al
te goed. In het algemeen spraakgebruik i,s
het echter niet gangbaar en velen, die ter ver-
klaring een woordenboek te hulp namen, kon-
den daarbij geen nadere informatie winnen.
Het verband, waarin het woord1 voorkomt,
werpt voldoende licht op de beteekenis; etymo-
logisch bestaat echter groot-e onzekerheid
over de juiste herkomst en den histordschen
achtergrond er van. ,,Har Magedon" luidt bet
in het Grieksoh. En waarschijnlijk mag men
dat letterlijk vertalen door „Berg of bergen
van Megiddo". Met Megiddo betreden we
historisch -terrein. Het is het beroemde slag
veld van het Oude Testament, waar Barak en
Debora de strijdmachten van Sisera in een
roemrijke worsteling neersloegen. Maar in
het Richterenboek wordt in dit verband ge
sproken van de „wateren van Megiddo". Later
heeft in het tijdperk der Koningen hier het
bloedig samentreffen van de Egyptische en
Assyrische wereldmachten plaats gehad,
waarbij koning Josia het leven liet. Het ver
haal spreekt dan van de „vlakte van Megid
don".
Wel merkwaardig is, dat in de Israelitische
toekomstverwachtingen, die door het stroom-
bed van 'n vaak troebele apocalyptiek liepen,
van Megiddo niet het minste gewag gemaakt
wordt. In een lange traditie echter, die reeds
bij den profeet Jesaja voorkomt (hoofdstuk
14 13), wordt in de gewijde literatuur van
Israel gezinspeeld op een ,,.berg der samen-
komst", waar de wereldmachten zich in een
uitdagende beweging zull'en concentreeren.
Tegenover dezen berg staat een andere, de
berg Zion, waar de strijders aan Jehova's
zij.de bijeenvergaderd zijn. In een gigantische
worsteling zal hier over de geestelijke hege-
monie over de wereld' beslist worden.
Moeilijk kon Dr. Colijn den ernst van de
huidige wereldsituatie voor luisteraars, wier
gedachtenwereld gekleurd wordt door de voor-
stellingen van den Bijbel', beter in het licht
stellen dan door het gebruik van dit woord
Armageddon, ,,'Har Megiddo". Het miste
echter .tot nog itoe datigene, wat een woord
of uitdrukking tot een gangbaar spreekwoord
rnaakte, n.l. algemeene verbreiding en aan-
vaarding, zoodat het in den zin, waarmee
Dr. Colijn het bezigde, moeilijk voor alle luis
teraars verstaanbaar was.
GEVAAR VOOR GRENSOVERVALLEN
Nederland verkeert in een gunstiger
positie dan eenige jaren terug.
De militaire medewerker van het R. Nwsbl.
schrijft:
Er is steeds veel te doen geweest over het
gevaar, dat ons land dreigt bij eventueele ver-
storing van den vrede in West-Europa. Tel-
kens doemden er geruchten op over booze
plannen, welke zouden beoogen onze neuti ali-
teit niet te eerbiedigen, omdat dit niet strookte
met de strategische inzichten van een of
anderen generate staf.
Eenige jaren geleden kwamen de onrust-
barende berichten veelal uit het Zuiden. Dat
was in de jaren, toen een z.g. Belgisch-
29)
Vervolg.
tMaar waar heb je haar dan weer ontmoet
Zij' zijn van ons weg gegaan met de auto, om
naar de meren te rflden."
„De auto werd defect vlak bij ons in ae
toruurt", legde Roger uit. ,,En zij luuchte bij
oins, met haar vader. En dan, ja, toen... ik
weet het niet precies, Betty
„Wel", zed Betty, „je wieet, dat ik je het
alderheste wensch".
De komst van den keldner was een wel-
koime afleiding en verder praatte Roger over
niets anders dan over zijn plannen. Toen hij
na den maaltijd een sigaret rookte, merkte
hij, hoe ernstig Betty's igezicht stonld e<n toen
toetrok. ook het zijne.
„Viind je al die veranderingen niet goed"?
vnoeg hij.
,3c hdb niets goed te vinden", antiwoordde
ztj. ,3c dehk er adleen maar over. Ik vind
het vtreemd, dat je al die veranderingen zoo
maar ineen® toestaat. Niets voor jou."
Tk sta over meoelf veihaasd", zei Roger
peitnzend. „Maar 'kijk een®, ik kon toch ook
niet weigeren. Rata moet toch hejbben wat zij
gewend is. Ik gel oof, dat haar huiwelijk met
mij een offer voor haar is. Ik bedoel, ik ben
toch niet zoo'n pracht-ipartij, wel? Ik moet
dat een heetjie goed maken, begcrijp je."
„Ja, ik foeigrijp't", izei Betty. Alleen maar...
ads ze maar niet gauiw genoeg krijgt van Beck-
ford."
,,Ik hoop van niet", zei Roger met donke
Fransch operatiepian gepubliceerd werd,
waarin beschreven werd. hoe de legers van
Belgie en Frankrijk door ons land ten aanval
zouden oprukken naar Duitschland. Gelukkig
bleek weldra, dat het stuk vervalscht was.
Daama kwamen de berichten over plannen
van Duitschland om in tegengestelde richting
door Nederland te trekken. Eerst het plan Von
Epp, dat beoogen zoa.om met drie gemotori-
seerde colonnes op drie punten tegelijk ons te
overvallen, ten einde daarmee in een paar
dagen Frankrijk te bereiken. Later kwamen
de „onthullingen" van den Amerikaanschen
journalist Mowrer, die sensationeele berichten
in de kranten deed verschijnen over een beele
rij legerplaatsen langs onze Oostgrenzen...
Natuurlijk volgden op al die onthullingen
later weer geruststellingen.
Niettemin is van al die onrustbarende
tijdingen in ons land het gevoel blijven han-
gen, dat er toch wel iets van waar kon zijn,
zoodat de mogelijkheid van een overvalling
hetzij dan uit het Zuiden naar het Oosten,
hetzij in omgekeerde richting niet geheel uit-
geschakeld kon worden.
Geheel zonder grond is die gedachte zeker
niet!
„Eventjes door ons land racen".
De snelbeid der automobielen en het schijn-
baar open liggen van de grenzen, deze beide
factoren, lijken, de partijen als het ware uit
te lokken om ,,eventjes" door ons land te
„racen" ten einde den eigenlijken tegenstander
plotseling uit een onverwachte richting op
den huid te vallen!
Daarbij komt, dat Frankrijk langs zijn
grens met Duitschland een reeks versterkin-
gen gebouwd heeft, zoo sterk als de modeme
teohniek maar toeliet. Deze linie, 'de z.g.
Maginot-linie heet onneeanbaar en zal inder-
daad een rechtstreekschen aanval van Duitsfih-
land op Frankrijk sterk kunnen belemmeren.
Belgie heeft die linie zoo goed mogelijk naar
het Noorden voortgezet.
In deze situatie klinkt het niet onwaar-
schijnlijk, dat Duitschland, wanneer het zijn
legers met snelheid in Frankrijk wil laten
binnendringen, deze aan de Noord- of aan de
Zui'dzijde om de vleugels van die linie zal heen
zenden. En wanneer de keuze valt op de
Noordelijke omtrekking, dan zou deze door
ons land gaan!
Bovendien heeft Duitschland zelf eenige
aanleiding gegeven om aan dergelijke plannen
te denken.
In den tijd n.l. toen Duitschland nog z.g.
,,ontwapend" was, stond aan het hoofd van
zijn kleine weermacht de generaal von Seeckt.
Deze heeft de kwaliteit van het beroepslege-,
dat aan Duitschland gelaten was tot de
grootst mogelijke hoogte opgevoerd. De Duit-
sche soldaten heetten destijds gelijk te staan
met de onder-officieren van andere legers, de
Duitsch onder-officieren met buitenlandSche
officieren. En bovendien heeft Von Seeckt
met genialen bluf de leer gepropageerd, dat
het kleine beweeglijke en uitmuntend geoefen-
de Duitsche leger buitengewoon geschikt was
om er de logge buitenlandsche millioen-legers
mee te overvallen, voor ze igereed konden zijn
en deze dan uit elkaar te slaan en te vernie-
tigen.
Ook Duitschland heeft titans een
millioenenleger.
Von Seeckt heeft met die leer bereikt, wat
hij beoogde: den tegenstanders ontzag in te
boezemen. Toen Duitschlan.d' echter zijn vi ij-
heid hernomen had, heeft het dadelijk het
eigen kleine leger uitgebouwd tot een millioe
nenleger; de theorie van Von Seeckt had
haar diensten bewezen.
Maar de indruk, dat het Duitsche leger wel
eens tot overvalling kon overgaan is bewaard
gebleven en leeft tot in onze da.gen voort.
Hij heeft zelfs onze Regeering tot omvang-
rijke beschermingsmaatregelen aanleiding ge
geven.
Wat heeft men nu van dit grensgevaar te
denken? Hierboven werd reeds opgemerkt,
dat Duitschland, wanneer het de Maginot-linie
wil doen omtrekken, een keuze kan doen uit
twee richtingen: om de Noord of om de Zuid,
of met andere woorden: door Nederland en
Belgie of door Zwitserland. Wanneer Duitsch
land ooit tot een overvallingspoging mochc
besluiten, zal het voor ons land van het hoog-
ste gewicht zijn, hoe die keuze uitvalt. Uit
dat oogpunt is er reden om dte beide oplossin-
gen: Noord en Zuid, tegen elkaar af te wegen.
Er is wel wat veranderd.
Er is een tijd geweest, dat ons land voor die
keuze in een ongunstiger positie verkeerde dan
tegenwoordig. Dat was in den tijd, dat Belgie
met Frankrijk den blok vormde. Toen be-
hoefden, bij een eventueel conflict tusschen
Duitschland en dit blok, de Duitsche colonnes
alleen maar door Limburg en Brabant te rij den
om het land van de tegenpartij binnen te drin-
gen. Sedert heeft echter Belgie zijn zelfstan-
digheid hernomen en daarmee zijn ook onze
papieren d.w.z. onze kansen om buiten het
conflict te bliiven aanzienlijk gestegen.
Na deze verandering ntoeten n.l. de Duit
sche colonnes door twee landen dringen v66r
zij den tegenstander bereiken. De overvalling
zal door de bestrijding, die zij in deze beide
landen zullen ondervinden, belangrijk ver-
traagd worden, zoodat deze moeilijk als zoo-
danig tot haar recht kan komen. En boven
dien zal deze daad beide landen dwingen om
met hun legers de zijde van Duitschlands
tegenstanders te kiezen.
Daarbij komt dan nog, dat Engeland er
nooit in berusten zal, dat de Duitsche macht
zich uitbreidt tot aan de Noordzee. Wanneer
dus Engeland nog niet in het geschil betrok-
ken is, dan zou de schendlng der Hollandsche
en Belgische gebieden ongetwijfeld ook Enge
land aan de zijde van deze landen brengen.
Dat wordt een beetje veel; Duitschland zat
het gebeurde van 1914 nog niet geheel ver-
geten zijn. In deze opzichten verkeeren wij
dan ook in een gunstiger positie dan Zwitser
land. Er zijn natuurlijk meer factoren in het
spel, waar wij nog wel eens op hopen terug te
komen.
Alleen zij hier nog opgemerkt, dat de goede
kans voor ons land natuurlijk bedorven zou
worden, indien wij niets deden om de overval
ling te keeren. Men leide dus uit deze kans-
rekening niet af, dat alle verweer overbodig
zou zijn; het is altijd verkeerd de voorzienig-
heid te tarten.
De voorzitter van den raad van ministers,
Dr. H. Colijn, heeft reeds Dinsdagmiddag de
voorzitters van de beide Kamers der Staten-
Generaal door middel van den volgenden brief
op de hoogte gesteld van het besluit der regee
ring tot het onder de wapenen houden der
dienende lichting:
,,De regeering heeft in -de gebeurtemssen
der laatste dagen in het buitenland aan
leiding gevonden, bepaald-e voorzienimgen te
treffen op het gebied van de landsverdediging.
Weliswaar is -de regeering van meening, dat
op dit oogenblik geen onmiddellijk oorlogs-
gevaar dreigt, maar zij ontveinst zich niet, dat
de jongste gebeurtenissen een effect moeten
hebben, dat men thans nog wel niet met nauw-
keurigheid bepalen kan, maar dat tocb hiei op
neerkomt, dat het gevoel van onzekerheid en
onveiligheid in Europa in zeer sterke mate is
verhoogd.
Rekening houdende met de omstancigheid,
•dat het deel der lichting, dat aanvang Octo
ber van het vorige jaar voor eerste oefemng
onder de wapenen kwam, den 25sten Maart
a.s. onder normale omstandigbeden met groot
verlof zou worden gezonden, zou na dien dag
de toestand intreden, dat gedurende eenige
maanden over geen geoefende militairen zal
kunnen worden beschikt.
Gezien de snelheid, waarmede de gebeur
tenissen in Oostenrijk zich hebben afgespeeld,
acht de regeering zulk een toestand niet toe-
laatbaar. Zij is daarom te rade geworden,
o-ebruik te maken van de bepalingen van de op
5 Maart j.l. in werking getreden gewijzigde
Dienstplichtwet om den oefentijd van 1.
ren blik. Dat is het eenige waar ik bang
voor ben. Zij, vindt het een gat. Ik zal me
een beetje moeten aanpassen."
„,jPas je niet be veel aan", czed Betty vlug.
"wat ibeldoel je daar mee?" vroeg hij en
leunde over de tafel naar haar toe. Br vontote
iets in zijn oogen.
„Ik bedoel, dat je jezelf moet blijven. Geen
vrouw mag jou am haar vimger winden."
(Rogers trots, de trots van een jongen man,
was dadelijk in het hamas.
,,Geen kwestie van", beet hij dadelijk af.
„Ik wil je niet kiwetsen", zed zijIk geloof
wel, dat zij van je houdt om wat je bent.
Nou, dan moet je dat ook blijven. Nu moet
ik heusclh weg, moeder daoht, dat ik al v66r
de lunch terug zou zijn. Mag ik het thuis ver-
tellen?"
„XJoe het maar", zei Roger. „Ik ga zelf
naar neef Sam."
Toen Betty thuis lawam, was Lady Anna
uit, een zieke bezoeken in het dorp, zooals
haar gezegd werd. Dick en majoor Rickstead
waren uit jagen, dus gdng Betty naar haar
kiamer, wdenp haar hoed af en ging zdtten.
Haar hoafld voel'de heet en zij. moest op
haar lippen bijten om haar tranen terug te
dringen. Hoe kon Roger zoo dom zijn? Bijna
moest zij lachen am de ironie van die ont-
moeting. Dat zij judst dien ring voor Rita
imoest helpen uitizoeken! Het was waar, zij
had gehoipen om die tiwee samen te brengen
en zij had het kunnen venwacbten. Maar
waarom deed het da nu zoo'n pijn En zij kon
zich niet eens troosten met de gedachtie, dat
Roger gelukkig zou worden. Hij blijf.t niet
eens de Roger waar ik zoo t-rotsch op was.
Toen begonnon de tranen be vallen.
Toen zij opzag, stond tot haar groote schrik
majoor Rickstead in, de: open tuindeur. Met
een snik liet zij haar hoofd in haar handen
zinlken. Als majoor Rickstead tact of wijsheid
had bezeten, zou hij gedaan hebben of hij niets
zag en zich haastig teruggetrokken helbben.
TvrHsr hij had noch tact noch wijsheid. Daar
om zette hij zijn geweer tegen den muur en
kiwam naar haar toe, als een onhandige,
groote, trouwe hond.
Hij ging rechtuit naar het meisje toe en
legde zijn hand op haar blonde haren.
Betty", zei hij en toen het maisje door
bleef snikken, voegde hij er zijn geliefkoosde
,,Ah zoo" aian toe.
,,Ik ,ben een idioot", zei Hetty ten laatste
Zij gaf de hand een tikje, zooals ze bij een
hond gedaan zou helblben en keek door haar
tranen heen glimlachend naar hem op. Dan,
met een blik op haar natten zakdoek: „Ik
moet een schoone gaan halen.
,,{De mijaie is heel sehoon", zei majoor Rick-
stead en haalde een groote lap uit zijn zak,
nog netjes in de plooi, maar vreeselij'k rui-
kend naar talbak. Betty veegde haar oogen af,
terwijl de majoor ernstig naar haar stond te
kijken.
„Is Dick in de burnt?" vroeg zij. „Ik zou
niet graag helblben, dat hij mij zoo zag."
,,Neen", zei hij., ,,Ik ben eerder thuis ge
komen. Ik hob nieuiwe schoenen aan en die
zijn een beetje nauw."
,,Mbeder mag mc ook niot zicn zeddo zij.
,,Kom dan mee naar den doolhof, daar vindt
geen mensch ons."
,,Goed".
Zij liepen zwijgemd den tuin in, maar m den
doolhof begon Betty:
,,Moet u geen andere schoenen aandoen?
,,Neen, Betty, ze zitten goed. Of wil je me
weg helblben?"
,,Neen, ga maar mee."
Zij liepen zander spreken tot in bet mididen.
Majoor Rickstead keiok niet op, maar als
Betty naar hem keek, zag zij, dat zijn gezicht
zorgelijk stond. Toen zei zij plotseling:
leder, wiens kinderen aan Kinkhoest
lijden, moet gebruik maken van
Akker's Abdijsiroop, op bijzondere
wijze bereid met die bestanddeelen.
die rechtstreeks op een Kinkhoest-
aanval inwerken. Abdijsiroop werkt
grondig, want ze bevri|dt de adem-
halingsorganen van slijm en andere
ziekte-verwekkende stoffen. Akker s
Abdijsiroop verruimt de ademhaling,
neemt benauwdheden weg, heelt de
aangedane en ontstoken plekken.
Geef dus in vol vertrouwen aan
Uw kleine en groote kinderen bij:
AKKER'S
Ingez. Med.
,,Wil(t u niet weteni, waarom ik huilde?
,,Nu", begon hij, dan na een tusschenpoos
„iHuil niet meer."
..Neerit, ik ben klaar", zei Betty. ,,En u
moet er niet meer aan denken. Ik belhoef u
niet te vragen., er niet over te praten, want
ik weet, dat u dat toch niet zoudt doen."
„Neen", stemde hij toe.
Ik geloof niet, dat ik het u kan zeggen
ging zij voort. „Ik kan hut mezelf niet eens
duidelijk maken, begrijpt u?"
,Ja". zei hij vlug. Venwonderd keek Betty
hem aan, tenwijl hij: naast haar voorthinkte
en hoewel zijn giaziicht van haar was afge-
wen|d, zag zij, dat zijn mon'd zenuwachtig
trok.
„U heeft me heerlijk gehoipen' zuchtte zij.
..O ja?" zei majoor Rickstead.
Na enkele stappen wendde zij zich weer tot
hem:
„Zijn mijn oogen erg rood?"
„,Rose", gaf hij toe.
,,Dan gaan we nog niet terug. Zeg t me,
als ze weer geiwoon zijn."
Zij liepen nog em poosj-e en toen zij weer
in het voile zonlicht kwamen, keek majoor
Rickstead haar aan.
„Ze zijn goed", zed 'hij.
Langzaam liepen zij terug en Betty sprak
niet meer, totdat zij het huis bereikt hadden.
Dan wendde zij rich met een beverige glimlach
tot haar gezel
,,U is vreese-lijk lief", zed ze.
Majoor Rdcikstjead ging stil naar zijn kamer
en toen hij voor fte thee beneden kwam, was
de heele famiiiie druk beizig, het groote nieuws
te bespreken.
,,De:nk eens, Roger en Rita verloofd", kreet
Dick. ,,Denk eens aan, de dollar-prinses en
onze aafdworm Roger."
Roger blijft gem aardworm", zei Lady
Anna ,een beetje scherp. ,,Hij miikt hoog".
maanden ook van toepassing te doen zijn op
de lichting 1938. Daardoor riet de regeering
dus af vein de bevoegdheid, die zij rich had
voorbehouden en die met hare aanvankelijke
bedoelingen overeenstemde, om den verlengden
oefentijd eerst toe te passen op dte lichting
1939.
Daar de beide Kamers der Staten-Generaal
thans niet bijeen zijn, brengt de regeering
langs dezen weg haar voomemen ter kennis
der St.aten Generaal."
De voorzitters hebben van dezen brief een
afschrift aan de leden der Kamers doen toe-
komen.
De legering van de troepen.
Het A.N.P. meldt:
Het is uitgesloten, dat de nieuwe lichting
gelijktijdig met de lichting welke thans onder
de wapenen is in de bestaande kazemementen
wordt ondergebracht. Maar ook al zou zulks
kunnen, dan zou dit toch niet geschieden,
omdat het legerbestuur thans in staat is, de
nu geoefende oude ploeg van 1938, die einde
Maart met groot verlof zou zijn vertrokken,
zooveel mogelijk te bestemmen voor hetzelfde
doel, als waartoe de geoefende manschappen
van de lichting 1939 in het jaar 1939 zouden
worden bestemd, n.l. ter verzekering van de
grensbeveiliging.
Daarbij doet zich thans de vraag voor, boe
de kazerneering van deze manschappen zal
moeten geschieden. Er is alle tijd om voor de
lichting 1939 de hiertoe noodige maatregelen
voor te bereiden, maar thans zullen er tijdelijke
maatregelen moeten worden genomen om de
manschappen behoorlijk ter plaatse onder te
brengen.
Voor deze tijdelijke maatregelen is, naar
wij uit goede bron vernemen, de medewerking
ingeroepen van de verschillende departemen-
ten van algemeen bestuur, die plaatselijk wel-
licht gebouwen hebben, welke op zeer korten
termijn in gereedheid zouden kunnen worden
gebracht. Voor zoover dit nog niet volledig
kan geschieden, zal tijdelijk met inkwartiering
worden volstaan.
De bedoelinig is, dat omstreeks 28 Maart de
troepen naar -de verschillende plaatsen zullen
vertrekken, omdat met 1 April de nieuwe
ploeg onder de wapenen komt en de kazernes
dan zullen moeten zijn ontruimd.
Mijnheer Homo'ck dronk zijn thse met een
ontevreden gezicht.
,,Ik v-ind het een dWaas plan", meende hij.
Als Roger een gewone kerel was, die graag
zijn geld uitgeeft, dan zou ik het best vinden.
Maar nu hij met hart en ziel hangt aan die
oude boerderij en niets am de wereld geeft..."
„En een riieisjie-, dat niet bij hem past",
voegde Lady Anna er bij.
„Goed, maar als hij nu van haar houdt",
tmeenlde Betty. „Dat is tocb het voornaaim-
ste. Als hij van haar houdt en zij van hem.
Waarom zouden rij dan niet gelukkig zijn
,,Daar Betty ze saimen gebracht heeft, zei
Dick, ,jvoelt rij er natuurlijk meer voor dan
een amder.
„Hoe bedoel je dat?" vroeg Lady Anna een
beetje vlnnig, want Betty vertoondte teeke-
-nen van verwardheid.
,,Dat weet u ooik wel'', zei Dick, die nooit
on-gelijk wou helblben. Heeft zij Rita niet hier
gevraagd, om te beginnen?"
,,-Neen, Dick", zei Betty, die zichzelf weer
meester was. ,,Tante Joan wist geen raad met
haar en moeder zed, we konden het niet goed
weigeren. Maar ik heb wel die week-end partij
in elkaar gezet voor Roger."
„Mooi zoo", plaagde Dick. „Je hefbt het ge
wone zoodje gevraagd. Ik had Rita zelf wel
wil-len habben, als hij me haar maar niet voor
den neus weggelkaapt had- En jdj hebt de heele
zaak tocb verder bedisaeld, Betty."
„Ja", zei Betty. ,,Ik heb hem gewaarschuwd
niet te hard van s-tapel te loopen. En we
waren toch dikke vrienden Hij was veel aar-
-diger vo-or me dan jij, mijnbeer Dick."
,,Ik ben altijd aardig geweest. Vader, ik
vind jiet prachtig, een roman zoo vlak onder
je neus in je eigen familie. Ik zie Rita al op
Beckford."
(Wordt vervolgd.)