ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
1
mSmm
OE BOEREN-BARON
■ipi
t V rise hi opgedischt!
No. 9722
MAANDAG 14 FEBRUARI 1938
78® Jaargang
Feuilleton
EERSTE BLAD
TER NEUZEN, 14 FEBRUARI 1938.
pn>5
SLUISKIL.
HOEK.
mmteisx'f&ts&iBiz*
>>VFm.-i'*xs*vB£eKvm'r
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Brj vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Aimerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen by vooruitlbetaling.
UitgeefsterFimia P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TEEEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVEBTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitlbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar p-laatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VEBSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJD AG A V OND.
IN HET KANAAL GJ -WWID.
De storm blies aLhier de laatste dagen ook
met ontzetten.de kradht. Voor zoover we ver-
n aim en. moesten alleen dakpannen .bet ont-
geMen.
Eaterdaguamiddag k'wam echter nog een
ongeval voor, dat goed is afgel-oopen, omdat
temtond hulp bij de band was. Er kwamen
twee zoontjes van de fa-milie Domesset, wo-
nende aan de Westsluis, naar de kom om een
boodschap. Ter hoogte van de Sasscbe po-ort
werd een der jongens, een ongcveer lOjarige
kn-aap, door een rukiwind gegrcpen en in het
k-anaal geiworpen. Zekere Van Kerkvoort, die
m de o-mgeving werkziaaim was, het voorge-
vallene ziende, snelde te hulp en kon spoedig
het knaapje op het droge brengen.
DE ULO-AVOND.
Zaterdagavond had onder groote bel-angstel-
ling de gezellige bjjeenkomst plaats, georga-
niseerd door het personeel en de oudercom-
missie van de openbare Ulo.
Tal van genoodigden hadden, tot groote vol-
doening der organisatoren, .aan den oproep
gehoor gegeven en zich door de ongunstige
weersomslaxxdigheden niet laten weerhouden
op te komen naar het Concert- en Bioscoop-
gebouw.
By het opengaan van het doek zongen de
leerlingen der school eenige pittige liedjes, op
den avond betrekking hebbend, waarna het
Hoofd der School zijn openingswoord sprak.
Hierin hracht de spreker allereerst dank aan
de vele aanwezigen voor hun opkomst en ver-
der aan alien, die op eenigerlei wijze hun
spontane medewerking hadden verleend bij de
voorbereiding van dezen avond.
Vervolgens zette hy, zeer in het kort, de be-
teekenis van openbaar onderwrjs uiteen, daar-
bjj voornamelijk Wijzend op de algemeenheid
van dat onderwys en de verdraagzaamheid,
die ook reeds van af de prilste jeugd daardoor
wordt aangekweekt.
Voor de eerste maal in Ter Neuzen tra.d
toen op de heer Aug. W. van Gils van Rot
terdam, revueschry-ver, zanger, declamator en
snelteekenaar, bijgestaan door een achttal
Jiaeisjes der school. Met zijn, in het brjzonder
op het schoolleven betrekking hebbend pro-
gramma, waarbrj zijn (kundigheden zeer goed
tot uiting kwamen, heeft hij de zaal gedurende
eenige uurtjes op een onderhoudende en naar
het telkens opklinkend applaus deed aan-
nemen, genoeglyke manier beziggehouden.
Veel droeg hij op zeer vlotte en beschaafde
wflze voor uit eigen werk, rwaarvan wij slechts
will-en aanstippen: Berymde geschiedenis des
Vaderlands en Tumhalfuurtje in het Besjes-
huls. De door den heer Van Gils geformeerde
tableaux vielen uitstekend in den smaak der
aar.wezigen.
Tusschen het optreden van dezen heer wer-
den geveild de zeer vele artikelen, bijeenge-
bra-cht door het belangeloos zich beschikhaar
stellen van een damescomite, hetwelk daartoe
in staat was'gesteld door de allerwege spon-
taan verstrekte bydragen.
Bij zang en verkooping werd door mejuf-
frouw Fiek Schirris, guile medewerking ver
leend door haar muzikale begeleiding, welke
dermate werd gewaardeerd, dat haar een
bloemenmand werd aangeboden.
Vlot gingen de v-erschillende koopjes, waar-
onder prachtstukken, van de hand, zoodat de
beer* Leenhouts in zijn slotwoord dan ook van
een welgeslaagden avond kon gewagen en er
een klinkende steun als succes igehoekt kon
worden, het doel van den UEO-avond.
14)
Vervolg.
Ze zaten nu samen voor den haard.
,,Praat er eerst eens met vader over",
HBieekbe Betty.
„N-ee", zei Roger. ,,Ik zie heel goed in, wat
«k meet do-en. Oma's dood heeft het een
beetje vervroegd, ik meenide niet, dat het al
■oo -gauw zou zijn, ik moet gaanIk moet
het aanpakken. Mijn oude nicht is hulpeloos,
weet niet, wat zy moet doen. Myn grootmoe-
d-er bestu-urde alles."
„En zul je dan weten hoe alles moet?"
vroeg Betty tiwijfelend.
,,Dat zal wel lo-sloopen", meende hij. ,,En
wat ik niet weet, dat zoek ik wel uit. Ik vind
het lerven op de boerderij heerlijk, zie je, het
is ali-een, dat ik Oma zoo mis."
Na een -oogenblik hemam Betty:
,,Ik zou tooh liever h.hiben, dat je je nog
eens goed bedaclht, voor je een beslissing
nam. Later heb je er misschien spyt van. Je
k-unt nu wel zeggen, dat je -het buitenleven
heErlijk vindt, maar je weet to-ch wel, dat je
*tet heelemaal in de schoenen van je groot-
wader pas-t. Je moet met je tijd mee en daar
be<n je al mee begonnen."
Zij sprak vol wertuigin-g,en h-aar oogtn
sdhitterden.
,,Jy kunt niet meer het lev-en leiden van
een geiwone daglooner en daar komt het toch
op neer. Je zult geen tyd hefbben om een
boek open te doen, je zult je nooit met de
wereld kunnen bemoeien, omdat er altyd iets
te doen is, hooien af maaien, of zaaien, of
aooiets. Je wordt duf en klein -en ik voel, dat
ik dat niet zal kunnen verdragen."
„Wjea, wat kan jou dat schelen, Betty?"
vroeg Roger, verbaasd over haar heftigheid.
Betty st-ond haastig op.
,,'Ik zal het voor jou niet kunnen verdra
gen," prcboeride zij uit te leg-gen. „Ik zou het
A AN VABIN GEN.
Tijd'ens de vaart op het kanaal van Ter
Neuzen is het voor Gent hestemdie Fransche
slooms-chip ,,Aragaiz" in aaruvaring gekomen
met het van Gent komend-e Grieksche stoom-
schip Thetis A"_ Laatstgenoeawl schlp he-
kwam lichte averij aan de bov-enverschansing
terwijl de „Aragaz" geen schaJde hekwam.
Beide s-chepen hebb-en hun reis v-oortgezet.
Temgevolge van de zuiging, veroorzaakt
door h-et passeeren van het Enigelsche s.s.
Dennis Rose, tijdens d-e vaart op het kanaal
van Ter Neuzen, zijn de Belgische sileepsche-
pen Georgina en Elmma, die ge-sle-ept werden
door de sleepSboiot Silanie, tegen elkaar aange-
var-en. De Georgtne bekwam hierbij lichte ave
rij. De sleep die op weg was met een lading
kolen van de Ruhr naar Zamdvoorde (Belgie)
heeft haar reis voortgezet.
BRUG BESOHAJHGD.
Tijdens de vaart op het kanaal van Ter
Neuzen is het van Gent komende en voor
Amtwerp:n besteimde Engeis-che stoomsdhip
Baron Dunmore" tijdens een plotselimg op-
kcum-ende stormibui teigen de Hoeksche brug
aan-gevaren met het gevolg, dat deze bescha-
digd werd. De schade werd dioor den Rijks-
wat-erstaat geraamd op f 4000. Nadat de cau-
tie gesteld was, heeft h;t s-chip, dat zelf vrij-
wel geen averij be-kwam, de reis naar Antwer-
pen voortgezet.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
In den loop der maanid Januari 1938 werd
aan het kantoor der posterijen te Ter Neuzen
op spaaribanklboekjes ingele-gd f 102.345,63 en
terugtoetaald 56.217,77, derhalve meer inge-
legd dan terubetaald 46.127,86.
(Het aantal nieuw uit-gegeven hoekjes he-
dro-eg 93.
KINDLES BIJENTEELTCURSUS.
Dinsdag 8 Februari had in de Chr. Land-
bouwschool te Axel de eindles plaats van den
hijenteeltcursus, -gegeven door den heer St.
van Harn, ten overstaan van de Afdeeling
Zaamslag en Omstreken en 't Ijoofd der
school den heer K. Booij.
Na de opening stelde de heer Van Harn de
cursisten eenige vragen, welke zeer goed be-
antwoord werden.
De afdeelingsvoorzitter, -de heer Joh. de
Feijter, nam hierna het woord, schetste het
nut der bijenteelt en dankte den heer Van
Ham voor zijn goede wijze van les geven.
De heer Van Harn dankte het bestuur, dat
hem in staat had gesteld, dezen cursus tot een
goed einde te brengen.
Een der leerlingen en de heer K. Booij spra-
ken een woord van dank tot het afdeelings-
bestuur en den leider der cursus.
De heer D. H. Koeman wees de leerlingen
op de noodzakelijkheid van contact t-e hebben
met den ervaren practischen imker.
Tenslotte schetste de leeraar het nut van
aansluiting bij de afdeeling Zaamslag, waarna
de voorzitter deze eindles sloot.
EEN AVONTUUR DAT GOED AFLIEiP.
E:n groepje person-en, dat zi-ch j.-l. Zater-
dagmiididag aan de kaide te Ellewoutsdijk be-
v-on-d, meende op het water een v-oorwerp te
zien drijven, dat wel eenige gelijkenis ver-
toionid-e met de vormen van een groot vat. Ver-
moedelijk in de meer-ing verkeeren-d, dat het
hier wel eens een vat gevuld met wijn zou
kunnen zijn, begaven e n vader en zijn zoon
zich in een open roeilbo-ot naar buitem.
Er woai een hervigen Noordwesterstorm, die
de witgekuifde g-olven hoog opzwiepte. Zoo-
vreeselijk vihden, als Dick zich zoo levend
moes-t toe graven."
,,W-at draaf je door!" riep Roger uit. ,,Dat
ben ik ook heelemaal niet van plan. Maar
ik wil me op de boerderij toele-ggen. Ik heb
alkrlei plannen. 1-k droom er van om het
land t-erug te koopen. Ik zou vein Beckford
weer willen maken, wat het vroeger was. ik
ben j-onig en sterk. Mijn leven ligt voor me.
Waarom zou Ik er niet komen?"
,,-0, goed," zei Betty g-epikrerd.
,,Gaan jullie je niet verkleeden?" vroeg
mijnheer H-omock in de open deur.
Hij droeg ook nog de -zwarte kleerem van
de beigrafenis en Roger schrok er van. Die
arme Oma lag net in het -graf en de toekomst
was nog heel somber, ondanks zijn grootsche
plannen. Hij st-ond op en iging zonder een
woord te spreken lanigs zijn nichtje- de kamer
uit.
,,Arme kerel," zei mijnheer Homock. ,,Heb
jij hem niet een beetje getroost, -vrouwtje?"
,.Neen," zei Betty, „w: hetoben gekitobeld.
Och, paps, laat hij toch eens met u praten.
Hij wil naar mij niet luisteren. Hij heeft mij
te verstaan gegeven, dat ik me met mijn eigen
zaken moest bemoeiEn."
Zij fl-oot haar hon-d.
,,Kom, Mickie, je moet naar bed."
En zonder haar vader aan te zien, ver-
dween zrj. Sam stood alleen voor den haard
eri peinsde.
Den volgemden morgen waren zij samen aan
het onttoijt en Sam deed een voorstel, waar
hij al lan-g over gedacht had.
Roger, jon-gen, z-ou je niet graag jongste
firmant worden in de firma?"
Roger keek op, te verwonderd om te ant-
woorden en S-aim daeht, dat hij niet spreken
kon van dankbaarheid.
,,Ik heto er al lang over gedacht," gin-g hy
voort, ,,sinids -de eerste dag, dat ik je ont-
moette, ben ik nooit erg gerusit geweest over
je boekemst. Kijk eens, als je moeder gehad
had, wat haar -toekwam, dan was jij nu rij-k
Mijn grootva-der, die de firma hE-eift op-gericht
had drie kinid-eren, mijn vader, jouw moeder's
vader, en de ou-d-e Martha. Toen je moeder
tegen zijn zin trouwde, onterf-de haar vader
haar en ik kr:eg het leeuwenaan-deel. Nu zit
lang zij zich met hun toootj-e in het haventje
bevonden, ging het nog, doch eenmaal buiten-
gaats gekomen, werd het bootje spoedig door
den stroom en den wind meegesleurd. Vanaf
den wal violgd-e m-en met groote spanning de
bewegingen der -beide in-zitteniden. Zij tracht-
ten de roeispanen te getoruiken, doch zulks
ble-Ek niet mogelij-k. Ze koniden het tegen de
aansbormen-de golven niet bolwerken. Het
bootje dat hulpeloos he-en en weer gesiagen
w,erd, dreefsteeds me. r en meer van de haven
af en in de richtimg van de middelplaat.
Aan den wal maakce men zich terec-ht zeer
on-gerust over h-et lot d-er b:ide waaghalzen.
Als hier niet snel hulp -getoo-den werd, dan
z-ouden heiden het met den dio-od moeten be-
koopen. Een boot die zich met goed gevolg in
dit -weer op uc Westerseh1 de zou kunnen be-
geven, was helaas niet voorhan-den. Goede
raad was duur en men wendde zich tot den
burgemeester. Deze zond onimiddellijk een
tileigram aan het kantoor van de ,,Terneuzen
Tuglbioat Company", met verzoek reddings-
pogin-gen in het werk te willen stellen. Hier
aanzel.de men geen opigentolik. Ondanks het
felt, dat de vaart op de W-esters-chelde tijdens
d-e herhaaldelijk opkomende stonmtouien, zeer
gevaarlrjk te noeonen was, besloot men hnlp
te verleenen.
De in de haven liggende sleeptooot „Hooge-
zand" kreeg opdracht onverwijld uit te varen
en t-e - trachten -de beide s-ohiphreukelingen op
,te pikken. -
Eenmaal in de natoyheid van Ellewoutsdijk
gekomen, zag m-fn in -de verte het roeito-ootje
rondzwalken. Het bevond zich reed's dicht bij
de branding van de middelplaat. Men voer
behoedzaam in de richting van het roei'bootje,
het-geen zeer voorzichtig moe-st geschieden,
daar de sleepboot zelf aan den grond zou kun
nen geraken en dan verloren zou zijn. Een
maal raakt-e men zelf den grond, doch even
daama bevorud men zich weer in vlottend
water.
'Een reddingstooei, die aan een werplijn be-
vestiigd was, werd nu vanaf de sleepboot in
de richting van het bootje geworpen. De boei
dreef af en een der in-zittenden s-laagde erin
haar te grijpen. Aan de werplijn werd toen
aan tooord van de ,,iHoogezand" een zwaar-
deren draad hevestigd, die de schipbreukelin-
gen kon-den inhal-en. Zij honden hun bootje
hieraan vast en -d-e s-icepbo-ot sleepte hen in
dieper water, waar zij geheel verkleumd en
doornat aan boord genomen werden.
Men heeft beid-e waaghalzen toen behouden
in de haven van Ellewoutsdijk aan land gezet.
Hiermede eindigde dit gevaarlijke avontuur.
Aan het doortastend en oordeelkundig op
treden- van den eigenaar en de hemanning der
sleepiboot ,,Hoogezand" is het te danken, dat
beide mannen gered konden worden.
EEN GOEDE Bl l.R.
Door enkel-e bewoners van de Couwerve-
straat t-e Goes was, aldus de Midd. Crt., ge-
klaagd, over overlast, die zij meenden van een
buur, of buren, te ondervinden. Tuintjes, af-
rasteringen, vensters, enz. werden beschadig-d
of besm-eurd. Weshalve de politie besloot een
oogje in 't zeil te houden. En Vrijdagmorgen,
te even vijf uur, had de politie succes. Want
toen zag een agent, die zich verdekt opgesteld
had, de echtgenoote van F. M. voorzichtig de
deu-r van haar wonin-g uitkomen, met in de
hand een nachtelijk toilet-artikel. Juist op het
oogenhlik, dat -de niet-nader-te-noemen inhoud
uitgestort werd over h-et fraaie r-ozenperkje
van buurman, flitste ook de zaklantaarn van
den agent aan en kwamen misdrijf en die het
pleegde in het voile licht te staan. Dat de
dame danig schrok en van het geval proces-
verbaal word opgemaakt, laat zich -begrijpen
het me altij-d nog diwars, dat mijn kinderen
zooveel krij-gen door een onrechtvaardige
daad, te meer, omdat ik, toen ik Anna trouw
de, het-zelfdc bclb gedaan, als waarvoor jouw
moeder onterfd werd. N-ou, Roger, ais je fir
mant wilt worden, komt alles tferecht."
„M-aar ik moet voor Bec-kford zorgen!"
riep Roger uit.
Kernel," riep mijnheer Homock ongedul-
dig uit, ,,wat is nou Beckford. E:n paar
honderd bunder land en e-en oud vervallen
boerderrjtj-e. Daar kun j-e in je wijen trjd
voor zorgen, -mijn jon-gen, als je -absoluut een
stokpaardj-e wilt hebben."
Roger bloosde.
„M:jn grootva-der en mijn voorvaderen gaven
zich h-eelemaal aan Beckford", zei hij, ,,Ik
heb Oma belo-o-fd, dat ik het ook zou doen.
Ik zou mijn woord tegenover -haar niet kun
nen hreken, al -wilde ik het ook."
Sam floot en nam zijn pijp uit den mond.
Dan leun-de hij voo'rover en keek Roger em-
stig aan.
..-Bedenk je wel, Roger. Het is he si goed
mcigelijk, je belofte tegeno-ver je grobtmoe-
der te houden, in d-en geest, -wel te verstaan,
zonder dat je het andere weg gooit. En dit
is een schitterende toekomst. West je wel,
wat een deel-genoot in de firma per j-aar ver-
dient? De omzet loopt over de honderddui-
zend, het kapitaal in ds milli-oenen, er is bijna
geen gren-s aan wat zoo'n huis -kan doen. De
beste en verstandi-gste vrouwen weten toch
nog maar weinig van zaken af. Denk goed
na, v66r je mijn worstel afketst."
Roger stelde -zi-ch in de stilte die hier-op
volgde voor, wat dan -zijn leven zou zyn.
's Morgens met de auto naar de stad, na een
st-eviig ontbijt ure-n in een rijk en duur geaneu-
bileerd kantoor, met dubtoele ramtn, die het
lawaai van de straat buiten sloten, maar tege-
lijk de fris-sche lucht, als je tenminste nog
van friss-che lucht kon spreken tuss-chen die
vu-il-e stads-geurm.
Tellen en rekenen en lan-ge stu-kken nazien
en orders uit-geven en brieven dicteeren, dan
gaan lunchen, een zwaren maaltyd, met an
dere -geld-s-chrapende hecren. Als hij dan
even tijd z-ou vinden om -met d-e hoogste snel-
h-eid waartoe zijn aut-o in staat was, naar
De frissche geur van Holland's velden ruikt U,
zoodra U zoo'n Zwanenberg-blik opent. Niets is
verloren gegaan van de malschheid der jonge ge-
wassen, niets van de voedzame sappen en de heil-
zame vitaminen. Daar zorgen Zwanenberg's nieuwste,
wetenschappelijke conserveeringsmethoden voor!
J
Ingez. Med.
Ouderavond Chr. School.
Vrrjdag 11 Febr. werd in de Chr. School de
gewone jaarlijksche ouderavond gehouden,
onder leiding van het Hoofd -der School.
Ondanks het minder gunstige weer was er
nog een flink laantal belangstellenden aan-
wezig.
Na de opening op de gebruikelijke wijze
sprak het Hoofd der School een openingswoord
naar aanleiding van Jes. 48 17 en 18, waar-
in hij wees op: 1. de leicling en de zegeningen
Gods; 2. de roeping tot gehoorzaamheid; 3.
de vrucht dier gehoorzaamheid.
Door de leerlingen der hoogste klasgen werd
opgevoerd het zangspel: De elf provincien
onder het motief: Met God voor Vorstenhuis
en Vaderland.
Dat de versiering van het podium en ook
dit zangspel in het „Oranje"-teeken stond,
spreekt wel van -zelf.
De aanwezigen genoten van het frissche
vroolijke zingen en van de kranig marchee-
rende jongens.
D-oor mej. Rekkers werd een keurig ref-sraat
geleverd over ,,Kijikjes in de school", terwijl
de heer De Putter een -degelijke inleiding gaf
over h-et onderwerp: ,,Opvoeding tot waar-
heidsliefde".
In de pauzes werden ververschingen rond-
gediend.
Zeer voldaan keerden bezoekers en leerlin
gen huiswaarts na deze goedgeslaagde avond.
30jarig bestaan Chr. werklieden-
vereenigpng.
Gp 12 Februari herdacht de Ghr. Werklie-
denivereeniging alhier haar 20jarig bestaan in
de Chr. -school op de Knol. De vergadering
ston-d on-d'er leiding van den heer Mar. de
Bruijne, die de ibijeenkoims-t opende door het
laten zingen van Ps. 103 8, waarna hij voor-
ging ,in getoeid. Verder sprak hij een woord van
wel-kom, waarin hij wees op -het hijzondere
Beckford te r-enncn, dan zou hij daar alles in
het honderd vinden, knechts die niet wisten
wat te doen, verwaarloozing, ergemis.
Hoe kon hij Bec-kford besturen in zijn
vrrjen tijd? Zijn hart ging uit naar Beck
ford. Terwijl hrj op Haiwkhurst zat, verlang-
de zijn hart naar zijn akkers cn weilanden,
naar het beu-kenwou-d en de gele k-orenvel-
den, de velden, die hij had helpen zaaien en
die hij zou maaien en oogst-e-n.
,,Je kunt Beckford vo-or de aardiigheid aan-
houden," zei Sam, die Roger's zwij-gen voor
toestemmin-g aan-zag. ,,Je zult geld in over-
vloed hebben en je zult naar hartelust kun
nen veran-dtren en verbeteren."
Roger haalde diep adem en dan s-choot hem
met 'n gevoel -van verliehtiirg be binnen, dat
hij -zich niet bang behoefde te maken voor het
saaie kantoorlevEn, want -dat hij het voorstel
van zijn oom niet kon aanvaarden.
,,Maar ik heb mijn woord -gegeven," zei hij
snel. ,,-En dat is voor mij evenigoed als een
eed. Ik zou er mijn levenstwer-k van maken,
Beckford te besturen, -zooals grootv-ader en
de ander-en v66r mij. Daar kan ik niet af. Ik
dank u heel ei-g -voor uw aanbod, neef Sam
en nu kunt u er gerust over zijn. Er is geen
sprake meer van onrechtvaardigh-eid, want u
heeft aangeboden om alles goed te maken. Ik
zal het best stellen op Beckford, vooral nu ik
het gel-d van tan-te Martha hah. Ik heb em
heeldboel plann-en," gin-g hij verder, ,,ik z-al
het huis kunnen op-knapp-en en land terug
koo-pen. Het is twee hond;rd vijftig morgen,
dus niet zoo'n heel klein beetje, neef Sam."
Sam keek aandaehtig naar het flinke, jonge
ge.zicht, de hel-dere oo-gen, den vastlberad-en
mend en nam dan met een zucht zijn pijp
weer op.
,,Ik geef het op, Roger. Een eigenzinnig
mensch moet je zijn gang laten gaan. Maar
als je er later nog eens an-ders over denkt,
moet je je niet sohaimen bij mij terug te
komen."
,,Dank u, neef Sam," zei Roger. ,,Maar dat
zal wel niet getb-euren.
Later op den daig vertel-d-e Sam aan Betty,
wat er gebeur-d was en dat hij niets voor den
j-onigen k-on doen. Hij vo-egde er bij, dat hij
heim ee-n beetje dwaas vond.
van dezen avond, de herd'enking van het 20-
jari-g bestaan.
Uit de jaarverslagen bleek, dat deze ver-
eeniging 42 leden telt en dat er over 1937 een
klein na-deelig slot was, zoodat van het totaal
beizit iets was ingeteerd.
Een -bestuursv-oorstel, cm bij ziekte de uit-
keeringsduur eenigszins te wij-zigen, werd met
bijna algemeene ste-mmen goedgekeurd en
aanigenomen.
De aftredende bestuursleden werden her-
k-O'zen, terwijl in de plaats van wijlen M. de
Bruijne g-ekozen werd dlens breeder J. de
Bruijne Bz. Tot lid va-n de coiitroleco-irjmissie
werd gekozen Jac. Bolleman.
Tijdens de pauze was vo-or eenige tra/itatie
gez-orgd. Na de pauze werd door den secre-
taris een overzicht gegeven over het werk der
vereeniging in de afigelocp-sn 20 jaren. Daar
door leefden vo-oral degenen die vanaf dse, op-
richting lid zijn, weer geheel met hun gedach-
ten in het verleden.
Door den heer J. Geelhoed werd gerefereerd
over: ,,Geest-Elrjk weertoaar". Spr. stond stil brj
den w-ereldoiorl-o-g en wees er op, dat ook thans
de geest van Nietsche weer hoogtij gaat -vie-
ren, n.l. de wil tot macht. Ook thans leetft er
weer onder de volkeren dat steeds maar jagen
naar de macht, dat toch eindalrjk tot een
catastrophe leiden moet. Aan de hand van
Smeen-k wees hij er op, hoe de ehri-stelyk so-
ciale beweging in dez.n tijd leven moet. Niet
naar den geest van Nietsche, maar jagen naar
het: ..Draagt elkanders lasten en vervuld
aJjz-oo de wet van Christus".
Door enkele leden werden nu in pr-oea of in
dichtvonm enkele stukken voorgedxagen.
Vooral die oiver het soldatenlev-en in motoilisa-
tietij-d door den heer J. de Kraker vie-len zeer
in den smaak. Ernst en luim wisselden elkaar
af. 't Was dan ook niet vr-oeg meer, toen de
vnorzitte-r alien dank zegde voor hun mede
werking tn, aan het h-oofd der school vroeg
vcor te gaan in dank-gelbed, nadat nog geaon-
gen was Ps. 25 2.
Van de zusterver-een; gingen te Ter Neuizen
en te Drieweigen, waaTvan afgevaard'igden uit-
genoodigd waren, was niemand verschenen,
zoodat alleen -het woord werd gevoebd door
,,En toch is hy een flinke 'vent," ein-digda
hy.
,,Hij heeft my nooit iets geze-gd van die be
lofte aan zijn -grootmoeder," klaagde Betty,
een beetje beleedigend.
Toen zij haar neef tegen kwarn, v-: nweet zij
hem dat gebrek aan vertrouwen.
,,P-aps heeft me verteld, wat er gebeurd is",
zeide zij. ,,Natuurlijk moet je doen wat je
d-cn-kt, dat recht en eerlijk is. Al heb i-k dat
gis-teren gezegd, toch hen ik een beetje trotsch
op je, dat j-e voor je principes uitko-mt. Maar
je ha-dt mij to-ch wel kunnen vertellen van die
belofte aan je Oma. Paps ziet niet in, dat
het ten vers-chil ma-akt."
,,Ik hen blij, dat jij het wel inziet, Betty."
Hij was op weg naar de rivier geweest, een
hengel over zijn sch-ouder en Betty liep met
hem mee.
,,-Weet je no-g de eerste dag, dat je kwam
en ging visschen en terug k-wam, omdat je
het mij -beloofd had?" vroeg zij.
Hij knlkte gltmlacherd.
,,Je hent n-cg precies deizelfde Roger van
toen", girg .zij voort. ,,J-e bent alleen maar
veranderd tegeno-ver mij."
,,0, neem, Betty, vast niet."
„Jawel, vroeger vertelde je me veel meer.
We waren heel dikke vrienden. Waarom kun
nen we dat nu niet zijn... echte vrienden?
Ik vind het erg, dat je het Paps verteld hebt
en mrj niet."
,,Ik moest het hem wel zeggen", verdedig-
de hrj zich. ,,Ik mcest het hem uitleggefi. Ik
der-1-. Betty, da-t bet vanzelf komt; als je
ouder wordt, word je ook eenizelviger."
Laten we den ouden tijd niet heel en al
verliezen, Roger", pleitte Betty. ,,Laat me niet
voelen, dat jij een nieuw leven begint en ik
er buiten sta. Ik wil niet achter blijven."
Roger was vermurwd.
,,Goed, we zijn kameraden, van n-u af."
,,E!n we zullen elkaar helpen", zei Betty.
,,Ik zal mijn best voor je doen, heusch, altijd
en altijd."
Zij lachten, toen zij elkaar de hand er op
gaven, maar zij meenden het echt.
(Wordt vervolg-d.)
