ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN
BOfcrn.—
Twee uit een nest
No. 9689
MAANDAG 29 NOVEMBER 1937
77Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Vraagt de
Radio-Rede
van Mr. P. J. 0UD!
Buitenland
SlNTERKlAAS BLUFT MAAR KRAS
H'J^TshaC
Het is nijpe Sten Tabak
deM- B°.N° 1
ZtlnV"oJ-
I
■mwmuMiWi 'nw i r -
TER NEUZENSCHE COURANT
anB o toeavsm* w -a«a -tr^w oiii/on rco-Pl
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Tei Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abocnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,21.
KUEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 6en dag voor de uitgave,
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRUDAGAVONI
BADIOREDE VAN MINISTER ROMME.
<De minister van Sociale Zaken, prof. mr.
Romme, heeft Donderdagavond over beide
zenders de volgende rede gehouden
Waarde landgenooten.
Toen, korten tijd geleden, de nationale actie
voor het kleeding-, schoeisel en dekkingsfonds
werd ingezet, heb ik, als minister van Sociale
Zaken, met vertrouwen werkend Nederland
opgeroepen, door een vrijwillige daad te vol-
doen aan den zedelijken plicht, mee te helpen
aan een noodzakelijke verlichting van de zor-
gen van de buiten hun schuld werklooze land
genooten. Nu deze nationale actie ten einde
begint te loopen, is het met versterkt ver
trouwen, dat ik u vanavond nog een enkel
wOord kom zeggen. Want waarvan ik tevoren
overtuigd was, weet ik nu: de wekroep, die ik
tot u richtte, is niet tevergeefs geweest. Het
doel, om met ingang van den winter, tijdig,
den achterstand in te halen in de gezinnen
van die werklooizen, die daarvoor ook zelf
wekelijks wat ter zijde leggen hun aantal
groeit met den dag dat doel wordt (ik zeg
niet maar: wordt) bereikt. Dat dank ik
aan u, tallooze gevers, die met uw vrije daad
mijn oproep beantwoord hebt. Dat dank ik niet
minder aan al die veelzijdige medewerking, die
het mogelijk heeft gemaakt, dat ©ttelijke hon-
derden advertenties in de bladen, nog meerdere
homderdtallen filmvertooningen, en verschei-
dene duizenden platen konden worden ontwor-
pen, gedrukt, geplaatst, gedraaid, geplakt,
zonder dat edn cent van uw gave daarvoor be-
hoefde te worden besteed. Dat dank ik ten-
slotte aan de organisatoren en de uitvoerders
Van de plaatselijke collecten, die thans bijna
overal zijn gehouden.
jjn nu komt het sluitstuk van deze actie,
zooals wij, mijn ambtelijke en niet-ambtelijke
medewerkers en ik, dit hadden beraamd.
fWlanneer gij woont in een der weinige plaat-
sen, waar de collecten nog niet gehouden zijn,
en waar zij slagen moet zooals bijkans zonder
uitzondering elders het geval is geweest, hebt
gtj door de alweer geheel belangelooze mede
werking van het bedrijf der posterijen, een
briefkaart in uw bus gevonden. Zes vracht-
wagens vol zijn er van uitgegaan over Neder
land. Zorgt, mijtn landgenooten, dat er weer
zes vrachtwagens vol van binnenkomen, maar
dan... beplakt met 66n of meer postzegels, met
postaegels van groote waarde of met post
zegels van kleine waarde, al naar gelang ge
kunt. Elke cent van de opgeplakte postzegel-
waarde, letterlijk elke cent er van, zonder eem-
gen aftrek welken ook, komt ten goede asm
het fonds. Plakt uw zegel of zegels op de
briefkaart en bust haar, en de uitkomst zal
wezen, dat het doel, waarvan ik nu zeg dat het
bereikt wordt, dan bereikt is.
Geeft uw medewerking ook aan den bouw
van dit sluitstuk ik vraag het u. met even-
veel aamdrang als vertrouwen. Daar moet, op
sociale zaken, van die briefkaarten een gansch
monument groeien, een monument, dat getuigt
van de saamhoorigheid van werkend Neder
land met werkloos Nederland, een monument,
dat blaadje voor blaadje verrijst, doordat in
elk dteel van ons land, in stad en in dorp, huis
aan huis de bouwstof wordt geleverd; een
pcstzegel op de kaart, en de kaart in de hne-
venbus.
En dan tenslotte nog dit. Ik heb straks er-
van gewaagd, dat alle leveranties en diensten,
die op zoo ruime schaal verleend zijn om de
gevoerde campagne te steunen, aan het fonds
niets hebben gekost noch zullen kosten. Dat
geeft mij aanleiding, van deze gelegenheid ge-
bruik te maken, mij in het brjzonder nog te
richten tot hen, die niet door leveranties of
prestatie hunner onderneming hun medewer
king hebben kunnen verleenen. Ik weet na-
tuurlijk, dat ik u, een enkele uitzondering
daargelaten, op dit oogenblik met spreek m
uw kantoor of fabriek, maar dat ik u lastig
val in uw hui'skamer. Ik weet daarenboven,
dat er onder u zijn, die zeer belangrijke giften
aan het fonds hebben doen teekomen. Maar
voor zoover er nu onder u zijn, die nog ach-
terstaan, maar uiteraard niet achter willen
blijVen, bij het prachti'ge voorbeeld, dat tal-
rijke collega's van u gegeven hebben, verooT-
loof ik mij, deze laatste maal dat ik voor deze
actie persoonlijk met u in verbinding ben, u
nog eens met nadnuk te noemen ons gironum-
mer: K.S.D.-fonds, no. 141400, Den Haag.
Wlant al is de postzegelruimte op de brief
kaart niet groot ik vrees, en hoop tegelijk,
dat zij voor u niet groot genoeg kan wezen.
(Landgenooten, dit was het, wat ik u van
avond nog even zeggen wilde: een woord van
dank en een laatste woord om medewerking.
Zij de voldoening, die gij, door den afbouw
dezer nationale actie, aan uw mede-burgers
geeft, tevens de rijke voldoening voor u zelf.
sGoeden avond.
WIJZIGING VAN DE DIENSTPUCHTWET.
Aan de Memorie van Antwoord inzake de
voorgestelde wijziging van den Dienstplicht-
wet is nog het volgende ontleend:
De vrees is niet gewettigd, dat het ontwor-
pen nieuwe stelsel zou leiden tot willekeur bij
het aanwijzen van diegenen, die als gewoon
dienstplichtige hun verplichtingen bij de weer-
maoht moeten volbrengen. Met uitzondering
van de vrijstelling wegens broederdienst wordt
aan de vrijstellingen niet getornd.
De kosten welke aan de verwezenlijking der
onderhavige voorstellen zullen zijn verhonden,
zijn ongetwijfeld hoog.
De regeering is echter van ooraeel, dat net
hier beiangen betreft, welke zoozeer het he-
staan van den staat zelf raken, dat in deze
uitgaven moet worden berust.
Met leedwezen heeft de regeering er kenms
van genomen, dat zeer vele leden verklaarden
met een eersten oefentijd van 11 maanden met
te kunnen instemmen.
De dienstplichtige zal, bij een oefening van
11 maanden, niet langer in werkelijken dienst
verblijven dan voor het bereiken van het ver-
eischte peil van geoefendheid der krijgsmacht
noodig is, waarbij tevens wordt voldaan aan
de andere eischen in het belang van de ver-
dediging des lands te stellen.
De regeering acht het noodzakelijk om
steeds een troepenmaoht in weikelijken dienst
te hebben van zoodanige sterkte en zoodanig
peil van geoefendheid, dat hiermede ook in
vollen vredestijd aan verrassende aanslagen
het hoofd kan worden geboden en d'at zij
(Ingez. Med.)
tevens de onontbeerlijke kern kan vormen van
de in tijden van ernstige spanning op te roepen
grensbeveiligingstroepen.
Er dient derhalve onderscheid te worden
gemaakt tusschen:
a. de in vredestijd' steeds aanwezige
,,kem",
h. de eigenlijke in tijden van ernstige
spanning op te roepen grensbeveiligings
troepen".
De ,,kern" zal, geheel in overeenstemming
met hetgeen ter zake door Dr. Colijn werd
meegedeeld, worden gevormd door de dienst-
pliohtigen der infanterie, die een oefentijd van
vijf maanden of langer hebben genoten.
De ..grensbeveiligingstroepen" zullen in tij
den van ernstige spanning worden gevormd
door de alsdan op te roepen plaatselijk georga-
niseerde dienstplichtigen, 't meest van oudere
lichtingen, in de grensstreken ter sterkte van
ongeveer 25.000 man.
De werkelijke oefentijd wordt in het door de
regeering voorgestelde stelsel niet feitelijk van
11 maanden tot 6 maanden terug gebracht.
De eerste oefening van 11 maanden vormt een
aaneensluitend geheel. Echter zullen de dienst
plichtigen van een aantal regimenten het
tweede gedeelte der eerste oefening volbren
gen in een ander gamizoen dan het eerste ge
deelte.
De legering van de dienstplichtigen gedu-
rende het tweede gedeelte der eerste oefening
zal niet in den letterlijkcn zin des woords ,,aan
of nabij de grenzen" geschieden. Bij de keuze
der nieuw op te richten garnizoenen zal ten
voile rekening worden gehouden met den eisch
van aanwezigheid van goede oefenterreinen,
terwijl deze garnizoenen tevens zoodanig zullen
worden gekozen, dat de troepen, zoo noodig,
in enkele uren d'e door hen bij dreigend gevaar
in te nemen opstellingen,. kunjien bereiken.
Met waardeering heeft de regeering er ken-
nis van genomen, dat men zich algemeen kon
vereenigen met een aanzienlijke verhooging
van het contingent.
De Minister teekent hierbij aan, dat jaar-
lijks 27.500 man moet worden ingelijfd om
gebruik makende van 15 lichtingen, het leger
op voet van oorlog te brengen. Wordt dus,
beginnende met de lichting 1939 het contin
gent vastgesteld op 27.500 man, dan zal het
leger eerst in 1954 compleet zijn.
Nu is de Minister vooiTiemens om, teneinde
den bestaanden achterstand op materieel ge-
bied zoo spoedig mogelijk in te halen, de aan-
schaffingen, welke ten laste van het Defensie-
fonds en van den kapitaaldienst zullen ge
schieden, zoo snel mogelijk, doch in elk geval
binnen vijf jaar te doen plaats vinden.
Daaruit volgt dan ook, dat ook het perso-
neel, hetwelk deze wapenen moet bedienen,
in 5 jaar beschikbaar moet zijn en dat het
noodzakelijk is om tijdel-ijk -gedurende 5 jaar
een grooter aantal dan 27.500 dienstplich
tigen op te leiden.
Dit grootere aantal is berekend en gebleken
op 4600 man te moeten worden gesteld, zoo-
dat het contingent moet worden verhoogd tot
32.000 man.
Geschiedde dit niet dan zou, wanneer het
nieuwe rnateriaal aanwezig is, slechts voor
rond een derde gedeelte daarvan het verdsch-
te personeei aanwezig zijn, hetgeen de Minis
ter voistrekt onverantwoord acht.
Na 5 jaar zou men het contingent wederom
tot 27.500 man kunnen terug brengen, aan-
gezien dit contingent volddende is om ge
bruik makende van 15 lichtingen, het uit-
gebreide leger op voet van oorlog te brengen
Het is echter zeer gewensoht om ook na
deze 5 jaai een contingent van 32.000 man te
behouden, aangezien daar door hij mobilisatie
slechts 12 lichtingen terstond behoeven te
worden opgeroepen met alle daaraan verhon
den voordeelen, voortvloeiende uit de verjon-
ging van de bij mobilisatie te velde gaande
strijdmacht.
Wat het getal zonen betreft, die in een ge-
zin tot dienstvervulling in vredestijd kunnen
worden opgeroepen, is ook de regeering van
oordeel, dat dit aan een maximum behoort te
worden gebonden. Voorshands lijkt het getal
drie hiervoor wel aanvaardbaar.
De maatregel om ook de sterkte van de
lichting 1938 te verhoogen en daartoe beslag
te leggen op personen, die aanvankelijk op
grond van broederdienst of van het lotings-
nummer er op gerekend hadden, van dienst
vervulling in vredestijd bevrijd te blijven, is
slechts noode voorgesteld om de bekende
redenen. De gelegenheid voor jongelieden om
door middel van een verbintenis de verplich-
ting van een gewoon dienstplichtige op zich
te nemen, staat reeds open en er is ook wel
toenemende helangstelling voor deze verbin
tenis waar te nemen, doch niet in die mate,
dat langs dezen weg in de behoeften voor de
lichting 1938 voorzien zou kunnen worden.
De kosten.
door
ANNY VAN PANHUYS.
33) Vervolg.
Miaria was volkomen rustig, maar haar
moeder trilde van opwinding en steeds meer
txanen drup-pelden neer op het blanke meisjes-
hoofd.
Maria schoof haat moeder zachtjes ter-
zijde.
,,Wiiidt u toch niet zoo op, moeder. Het
gaiat mij net als mijniheer von Hornstein, ik
heb hem net zoo min lief als hij mij."
Met een gebaar van ontzetting deinsde
anevrouw Normann achteruit.
„Je bent ziek, Maria, jie zenuwen hebben
dien 'zwaren slag niet kunnen doorstaan.
Ze greep haar man hij den schouder. „Bel
toch even om den dokter, Maria is heelemaal
van streek en oversipaniuen!"
IMaria brak uit in een schaterlach.
rk ben zoo normaal als iets en u kunt mij
geen grooter plezier doen dan. door de tafel
voor het avondeten klaar te maken."
Mevrouw Normann gaapte haar dochter
aan als zag zij een wonder gebeuren. Zoo ge-
makkelijk gaf die een baron op! Dat was on-
gelooflijk! Wlat dat aangin-g leek zij in niets op
haar. Dat moest wel het Kaiserbloed zijn, dat
zich zoo onbegrijpelijk gedroeg!
Robert Normann trommelde met zijn vin-
gers op tafel.
i(AJs Miaria er genoegen mee neemt, dan is
alles toch in orde, Therese", zei hij, terwijl hij
zijn beminde vrouw een liefdevollen hlik toe-
wierp.
Therese haalde de schouders op.
„Jij en Maria bekijken het geval als eenvou-
dige lieden, maar wij hebben toch rekening te
houden met wat men in onze kringen denkt.
Vergeet dat toch alsjehlieft niet!"
Robert Normann sprak zijn vrouw maar zel-
den tegen. Ditmaal echter waagde hij het.
„Maar Therese, het is toch geen misdaad,
als twee jonge menschen nog tijdig m-erken,
dat zij niet bij elkaar hooren. Als zij dat pas
na het huwelijk inzien, is het heel wat erger."
Stinner knikte zijn directeur met instem-
ming toe. Maar mevrouw Normann gaf zich
zoo gemakkelijk niet gewonnen.
„iDenk nu toch eens aan, Robert, hoe de
menschen zullen kletsen!"
Zooals ze het zei klonk het als een nood-
kreet.
Herman Stinner keek de opg-ewonden vrouw
rusti'g aan.
,,'Wlat kan u nu de meening van een aantal
kletskousen schelen, mevrouw Normann?
Het levensgeluk van Maria is toch te kost-
baar om het op het spel te zetten enkel en
alleen terwille van de publieke opinie!'
Therese Normann keek den ouden vriend
des huizes met onzekeren hlik aan.
„Ja, als men het zoo opvat", mompelde zij.
Herman Stinner had haar altijd een zeker
respect ingeboezemd. Ze veegde zich met haar
zakdoek de oogen af.
,,Ik vind het ■verschrikkelijk, de kennissen te
ontmoeten, nadat het verhaal de ronde heeft
gedaan, dat de baron onze Maria", ze hield
even op, dm dan op een diep neerslachtigen
toon te vervolgen, „dat de baron onze Maria
heeft laten zitten. Ik zal mij voor de men
schen zoo verschrikkelijk schamen!"
Maria wisselde een vluchtig lachje met Her
man Stinner, terwijl zij vroeg:
,,En hoe zoudt u het geval opvatten, moeder
tje, his het omgekeerd was en ik om mij
van uw uitdirukking te bedienen den baron
had laten zitten?"
Het zeer globaal geraamde bedrag van f 22
millioen kan als volgt worden gespecificeerd:
Maken van nieuwe kazemementen voor 21
bataljons infanterie f 12.3 millioen.
Voorzieningen aan hestaande gehouwen ten
behoeve van de huisvesting van de genees-
kundige groepen c.a. en de militaire gas-
school f 100.000.
Maken, c.q. uitbreiden van kazemementen
voor de regimenten wielrijders, motorrijders en
vechtwagens en het eerste eskadron pantser-
wagens 3,1 millioen.
Wijzigen en uitbreiden van hestaande kazer-
nementen voor artillerie te Arnhem, Ede,
Bergen op Zoom, Breda, Naarden, Utrecht en
Amsterdam f 1.5 millioen.
Maken van een kazernement voor een regi
ment artillerie c.a. f 1.8 milioen.
Wijzigen en uitbreiden van de kazerneering
voor het regiment genietroepen en het corps
pontonniers en torpedisten /1.46 millioen.
Uitbreiden van Ihet logies voor scholen voor
reserve-officieren der infanterie en voor
dienstplichtige onderofficieren-administrateur
f 380.000.
Verplaatsen van voorraden, o.a. tot het ver-
krijgen van meer logiesruimte in hestaande
kazemementen 600.000.
HET NIEUWE MATERIA AL VOOR DE
ZEEMACHT.
In een nota naar aanleiding van het verslag
van dc Tweede Kamer over de begrootingen
van defensie zegt de minister:
Voor wat de zeemacht betreft, zullen alle
schepen hier te lande worden gebouwd. Hierbij
dient in aanmerking te worden genomen, dat
de ruwe materialen uit het buitenland dienen
te worden betrokken, terwijl enkele onder-
deelen, welke hier te lande niet of nog niet
vervaardigd worden, eveneens in het buiten
land zullen moeten worden aangeschaft.
De mogelijkheid bestaat, dat de torpedo-
motorhoot in het buitenland zal moeten wor
den besteld, ten einde te kunnen profiteeren
van de groote ervaring, die men in het bui
tenland met den bouw van dit soort vaartuigen
heeft.
Wat de vliegtuigen voor de zeemacht
betreft, deze zullen hier te lande worden ge
bouwd, met dien verstande, dat van een der
typen een eerste serie in het buitenland in
uitvoering is; hierbij is wederom rekening te
houden met de omstandigheid, dat het ruwe
rnateriaal uit het buitenland wordt betrokken,
terwijl ook motoren, schroeven, navigatie-
instrumenten, mitrailleur-bewapening, enz. ten
deele in het buitenland zullen moeten worden
aangekocht.
EEN NIEUW TEHUIS VAN HET
LEGER DES HEILS.
Tallooze belangstellenden in den lande heb
ben het Leger des Heils in verband met de
viering van zijn gouden jubileum in Mei gif
ten doen toekomen. Deze werden verzameld
in een z.g. „jubileumfonds"\ waaruit aange
kocht werd de buitenplaats „Berkenheide" aan
de van Hengellaan te Hilversum. Deze mooie
villa, omringd door 20.000 vierk. meter tuin
Tegen inzending van onderstaande
bon (in open enveloppe, gefran-
keerd met Vh cent) wordt U gaarne
kosteloos een exemplaar toege-
zonden van de Radio-rede over
de politieke toestand, gehouden
door Oud-Minister Mr. P.J. OUD
voor de VRIJZINNIG DEMO-
CRATISCHE BOND.
iT*fflMVRUllNl4lG - Haarlem
Naa®
i
Adres
f Ingez. Med
werd ingericht voor het opnemen en verplegen
van een vijftigtal oude dames.
De opening van het nieuwe tehuis, dat
„Avondzon" heet, zal op 1 December a.s.
geschieden.
De openingsrede zal worden uitgesproken
door den Minister van Binnenlandsche Zaken,
Z. Exc. H. van Boeijen, terwijl voorts de heer
J. M. J. H. Lambooy, burgemeester van Hil
versum, Dr. A. Th. Planten, alsmede enkele
leger-autoriteiten het woord zullen voeren.
EEN NEDERLANDSCHE VOLKSPARTIJ.
Naar de N. R. Crt vemeemt zijn de plannen
voor de oprichting van een beweging, die de
nationale beginselen op andere manier dan de
NjS.B. zal propageeren, thans zoover gevor-
derd, dat dezer dagen te Amersfoort een hij-
eenkomst is gehouden, waar reeds een uitvoe-
rend eomite is samengesteld. In dit eomite
heeft o.a. zitting Ds. van Duyl, de uit de
N.S.B. getreden voorman.
De oogen van mevrouw Normann schit-
terd-en.
„Dan zou ik gauwer over mijn ergemis en
schaamte heen kouien, want dan viel het ver-
nederende weg."
Toen zei Maria haar, dat het de wensch van
Stefan was, dat men-- tegenover de buiten-
wereld deze voorstelling van zaken zou doen
geld-en.
(Het geeicht van mevrouw Normann ont-
spande zich.
„Dat lucht mij heel wat op", zei ze, ,,en zoo
kan ik de ontgoocheUng beter verdragen."
Miaar uit haar woorden klonk toch een slecht
verborgen teleurstellhig.
Het is ook niet prettig afstand te moeten
doen van een schoomzoon met een baronnen-
kroontje.
De fabrikant had Stefan von Hornstein zijn
verlovingsring terug gegeven en hem daarbij
gez-egd, dat ook Maria Normann het gevoel
had gehad, dat zij hem niet werkelijk beminde
en, bedwelmd door den wierookgeur zijner ge-
dichten, sympathie met liefde had verwisseld.
Deze toelichting had hij den ingenieur niet wil
len onthouden.
Dat was hij aan Maria verplicht geweest.
demand, die het geldik niet waard was, een
Maria Normann de zrjne te noemen, kon die
mededieeling niet anders dan goed doen.
Stefan werd er echter niet in het minst door
gekrenkt integendeel, ze deed hem genoe
gen. Hij had Maria dus geen verdriet gedaan
en kon dus met veel lichter hart met Barbara
gaan spreken.
Herman Stinner had hem ook gezegd, dat
het maar beter was, dat hij na de gebeurtenis
zoo spoedig mogelijk Frankfort verliet. Maar
inplaats van hem zijn be trekking op te zeggen
zooals von Hornstein vast verwacht had
had hij hem een positieverbetering aange-
boden.
„Spreekt u zich met juffrouw Kaiser uit,"
had Hermann Stinner gezegd, „dan kunt u
direct daarna afreizen en de leiding van onze
zaak in Stettin ovememen. Zoodra u met uw
toekomstige vrouw alles in orde hebt, komt u
maar hij mij en dan zal ik de noodige verdere
maatregelen nemen."
Zijn dankbetuiging had hij evenmin in ont-
vangst willen nemen als toen hij had aange-
boden m,et Maria te spreken.
Deze gedachten sohoten den jongen inge
nieur telkems weer door het hoofd en hij voelde
zich bovenmate gelukkig, wanneer hij er over
nadacht hoe effen en gemakkelijk nu de weg
voor hem lag, dien hij had te volgen.
'Ben zalig, koortsachtig verlangen dreef hem
zoo snel mogelijk naar Barbara toe en hij
wachtte haar op in de buurt van het huis van
den professor, zooals hij reeds zoo dikwijls
gedaan had.
iEen paar minuten na vijven kwam Barbara
als naar gewoomte de deur uit en hem tege-
moet.
Hij ging op den hoek van een straat dicht
tegen de huizen staan, om niet direct gezien
te worden. Hij wilde Barbara verrassen
dacht hij jongensaehtig.
Ze liep zoo snel, dat zij reeds dichtbij was.
Hij trad op haar toe en bemerkte tot zijn ver-
rukking, hoe haar fijn gezichtje donkerrood
werd en de blauwe oogen schitterden.
Hij wilde haar de hand geven, iets zeggen
tot opheldering. Maar de woorden bestierven
hem op de lippen Barbara's trekken waren
plots el ing hard en afwijzend geworden.
,,'Ik verwonder mij er zeer over, mijnheer
von Hornstein, u terug te zien nadat u mij
pas voor enkele dagen over uw lange reis had
gesproken. Maar het gaat mi) niets aan of u
reeds terug is of nog op reis moet. Ik wou u
alleen maar verzoeken, niet meer op mij te
wachten, want ik stel er geen prijs op, door u
hegeleid te worden."
Stefan von Hbmstein kon van verbazing en
schrik geen antwoord vinden. Hij liep, geheel
TWEEDRACHT BIJ BELGISCHE
LIBERALEN.
De Belgische liberale ministers van staat
Deveze, Hymans en Max hebben kennis ge
geven van hun uittreden als leden van de libe
rale federatie in het arrondissement Brussel in
verband met een door deze federatie aange-
nomen motie.
Gnmiddellijk na de samenstelling van het
nieuwe Belgische kabinet heeft de Brusselsche
liberale federatie in een v£rgadering den poli-
tieken toestand besproken. De jonge liberalen
waren er namelijk niet over te spreken, dat
Janson, die al enkele jaren niet meer aan
politick doet, kabinetsformateur was gewor
den. Ook vonden zij de verhouding 'in het
kabinet ten nadeele van de liberalen.
i Toen Dierckx, die de portefeuiile van bin
nenlandsche zaken heeft aanvaard, even ter
vergadering kwam, werd hij door zijn partij-
genooten op alleshehalve vriendelijke wijze
ontvangen. Een verklaring van den minister
werd smalend aangehoord en tenslotte werd
een motie aangenomen, waarin de liberale
in de war, naast het knappe meisje voort, dat
snel trachtte weg te komen.
,,iWat heb ik u gedaan, waarom behandelt
u mij als een melaatsche?" bracht hij ten
slotte uit, ,,ik heb u toch niets kwaads ge
daan."
Barbara's oogeh flikkerden.
,,Gaat u naar juffrouw Normann, uw ver-
loofde, mijnheer von Hornstein", stiet zij met
bevende stem uit. „Het is uiterst pijnlijk voor
een arm meisje, met den verloofde van een
deftige jongedame gezien te worden!"
Ah! Dat was het hem dus!
Stefan had wel kunnen juichen. Maar hij be-
dwong zich.
,,Je bent in de war, Barbara, ik ben niet
verloofd", zei hij met gemaakte kalmte.
(Barbara stapte nog sneller door.
,,Een dergelijke leugen had ik toch niet van
u verwacht", zei ze op droevigen toon, zonder
hein aan te zien, ,,ik heb echter zelf uw ver-
lovingsannonce in de krant gelezen. Op den-
zelfden aVond, dat u afscheid van me nam. Ik
vertelde het moeder, en zij toonde mij de an-
nonce, waarvan de datum al een paar weken
oud was.
„Ik ben niet verloofd?" herhaalde hij met
klem.
Ze keek hem verwijtend en emstig aan.
Mijnheer -von Hornstein, u is mrj geen ver
klaring noch rekenschap schuldig, maar liegt
u nu niet dat past zoo heelemaal niet hij
uw deftigen naam."
(Barbara bleef staan.
,,Het gaat mij niets aan, maar het zou toch
wel wonderlijk zijn, indien uw niet-alledaag-
sche naam tweemaal in Frankfort voorkwam."
Een aarzelende, heimelijke hoop was plotse-
ling in haar opgekomen en wilde zich niet door
verstandelijke argumenten op de vlucht laten
drijven.
(Wordt vervolgd.)
