ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
GOLD
Super-kwauteit!
No. 9673
VRIJDAG 22 OCTOBER 1937
77e Jaargang
DE PACIFIC.
FeuiSfeton
Twee uit een nest
BinnenSand
r 10 CT. I
EERSTE BLAD
NIETSGAATZORAS
ALS EEN RADION WAS/
wrn/mimmiiMiiilim
Het is rype Ster TabaHl
Verkouden Kinderen
<aaeam£auMJUUB«5Si«g<^aE^xiHimgKg'<gftasr«»!BzafraiinB:uX'."WBaKt,is,7ii«»TaaiVj una iiijiirjaaMasu»graMa^v,j3KaE5M»mx:TirH»MKM^rr.nCTB»«
NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Bmnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr, per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abocnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor eliken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij ragelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst ££n dag voor de ultgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE NIEUWE WERELDZEE.
IV.
China.
Heft is welhaast ondoenlijk in de beperkte
ruimte van een dagblad ook maar een opper-
vlakkig inzicht te geven in de wordings-
geschiedenis van het Chineesche volk. Hoe ver
wij ook in de eeuwen terug grijpen, steeds
vindt men een periode, die eigen belangstelling
ten voile waard is. Dan zijn het de kumst-
uitingen, die vanaf het begin onzer jaartelling
tot op heden hun macht op het menschdom
hebben behouden, zooals bij den dichter Li Tai
Po, die leefde in het begin van onze 8e eeuw
en wiens verzen nog een Gustav Mahler kon-
den inspireeren tot diens ,,Lied von der Erde."
Dan is het weer de machtige figuur van den
Mongolenvorst Djenghis Khan of van diens
kleinzoon Koeblai Khan, die heerschten over
een rrjk van den Equator tot de Poolzee met
edn schrijftaal, een getallenschrift, voor drie
vierden ook den spreektaal; een doel, noch be-
reikt door Julius Caesar, nooh door Napoleon.
Toch is het niet in de eerste plaats de ouder-
dom der Chineesche cultuur, die ons verbaast.
Het Westen heeft oudere beschavingen ge-
kend: Egypte kende het gebruik van brons
2000 jaar eerder dan China.
Wat verbaast, haast onbegrijpelijk is voor
onzen geest, is de geleidelijke, door de eeuwen
steeds voortgaande groei. Nu bij ons de
beschavingen van Egypte, van Assyrie, der
Inca's en der Asteken reeds lang tot stof ver-
gaan zijn, leeft China nog voort op den ouden
wortel, die zich vastzette omstreeks 200 jaar
voor het begin onzer jaartelling.
Die allereerste ontwikkeling, duurde onge-
veer 400 jaren. Vanaf het jaar 200 breidt
China niet alleen steeds verder zijn grond-
gebied uit, maar vooral zijn invloedsfeer. De
vreemde overheerschers, die telkens weer en
steeds langs den karavaanweg uit het Noor-
den, het land binnen vallen, drukken niet hun
stempel op het land, maar, juist andersom,
worden zij volkomen geabsorbeerd, worden
Chineezen.
Vanuit de vruchtbare valleien der groote
rivieren, groeide dit, ook thans nog voor 90
uit landbouwers bestaande volk, ver uit-
stekende in beschaving boven alle omliggende
landen.
Uit die oorsprong valt ook de geheel andere
maatsohappelijke structuur te verklaren, dan
die, welke wij in het Westen kennen. Bij ons
stond van meet af het individu op den voor-
grond, zoowel bij de oer stammen, die jagend
en visschend van veld tot veld trokken in
kleine groepen en waar het recht van de sterk-
ste gold, als later, wanneer vanuit de alweer
dichter bevolkt geworden landen rondom de
Middellandsche zee, het daar tot een authori-
tair kerksysteem gegroeide Christendom zich
naar het dunner bevolkte Noorden vers^feidt
en het democratisch Protestantisme doet ont-
staan.
Europa is bij uitstek de bakermat der demo
cratic.
In het dichtbevolkte China had het individu
echter geem waarde, daar was en is nog de
groep hoofdzaak, gebonden aan zijn grond, die,
met naar verhouding weinig arbeid, rijke
vrucht afwerpt. Het land van de massa's,
beheerscht door enkelingen, uitgezogen ook
voor de belastin'gen, want al die oorlogen
kostten geld. Tot het de mass a te veel wordt
en zij opstaat en wegveegt de Mongoolsche
heerschers, de Mingdynastie, ten slotte de
door
ANNY VAN PANHUYS.
18)
Vervodg.
Maar Francisca Kaiser was stug em hard,
em wie we eft we Ik een bitteren strijd hij zou
doem omtlbramdem, ind'ien hij zich in het geval
mengde. Daarover moest hij eemis rustig en
emistig nademken, amders zou hij meer kwaad
dan goed stichten.
Barbara Kaiser keek mlm of meer verbaasd
dem heer aam, die zoo lamg zweeg em haar vra-
genldem blik herimnerde hem eraan, dat hij ten
slotte toch iets zetgigen moest.
,,iHeeft u geem zuster, die uiw moeder wat
kam helipem?" vroeg hij vriemidelijk.
Barbara schudlde haar hoofdje
,,Neen, ik bem de eemige dochter."
Zij zei het zoo zeker en beslist, dat (Her
man Stimmer ervan overtudgid was, dat Pran-
ciisca Kaiser haar dochtertje nooit geopem-
baard had', dat er nog een tweelimfgzuister van
haar im leven w*as. Hard was die vrouw
maar ze handelide niet amdiers dan Therese
Normiamm. Ails Maria niet toevallig eem stukje
wiaarheid had vennomiem, was ze mog even om-
wetend als Barbara.
Hij keek Barbara lamg aan, de geiijkemis
met Maria omtstelde hem. Maar wat zou hij
dioen, wat mocht hij doem Maria's zuster had
eem. moeilijlk leven, .hij moest haar helpen.
Het ischoot hem te binnen, dat een professor
diem hij goed kende, een privd-secretaresse
zocht. Diem zou hij Barbara aamibevelem.
Hij zei dus:
„JuffroiUW, het spijt mij, maar de beitrekking
is eigemiijk al half em half aam een andere
Mandchous en daarmede eindelijk, in 1911, een
eind maakt aan het Chineesch keizerrijk, dat
dateerde van het jaar 221 v. Chr.
De eerste, minstens gelijkwaardige bescha
ving, waarmede China in aanraking kwam,
was die van het Westen, dat langs een achter-
deur, namelijk over zee, het Aziatisch conti
nent naderde.
Begrijpelijk, dat na eeuwen van algemeen
erkende en althans bewezen superioriteit,
China door de daaruit noodzakelijk gevolgde
isolatie volkomen afwijzend stond tegenover
deze nieuwe ,,barbaren"; merkwaardig was
hoogstens, dat de „barbaren" met gelijke
gevoelens bezield waren.
China bleek in vele opzichten de mindere.
Trachtte nog wel de oude tactiek van vroeger
tegenover de landbarbaren, nu tegen de zee-
barbaren toe te passen: deels door over te
nemen en naar eigen geest om te vormen wat
bruikbaar was, deels door tusschen de vreem-
delingen onderlinge tweedracht te bevorderen.
Tot dit laatste was in die eerste jaren van
contact, in de 16e en 17e eeuw, maar al te
gereede aanleiding. Portugeezen en Spanjaar-
den, later nog Hollanders en Engelschen, voch-
ten om den voorrang tot het ontginnen van
deze onbekende gebieden.
Maar, evenals bij Japan, moest om het mid
den van de vorige eeuw het land als met
geweld worden opengebroken om den overvloed
van Westersche energie haar plaats te geven.
Dan komt ook het groote versohil met Japan
uit.
Ginds een hecht aaneengesloten volk met
dem Mikado als geestelijk en maatschappelijk
middelpunt, een sterke krijgsmanskaste, man-
nen die wisten te leiden. Een eilandenrijk ook,
gelegen tegenover het continent van Azie,
zooals Emgelamd ligt tegenover Europa. Japan
legt zich als geheel op de Westersche techniek
toe en vermeestert deze. Thans een moderne
wereldmacht met gemeenschappelijke idealen,
Cdn gemeenschappelijk ideaal.
China heeft ook een modernen kant. De
jonge omtwikkelde Chinees is intelligent, char-
mant; hij heeft gestudeerd in Amerika of
Engeland, ook wel in Japan, zooals Sun Yat
Sen, de groote leider bij de eerste revolutie,
maar het zijn er maar enkelen op die millioe-
(Ingez. Med.'
damme toeigezegld. Ik geloof echter, dat ik toch
een plaatsje voor u weet. Hij gaf haar ver-
volgems zijn kaartje, waarop hij geschreven
haid: „(Hierbij ibeveel ik u juffrouw Kaiser bij-
zonlder aan"', em het adres van idem professor.
Barbara bedankte zij willide zich direct bij
dem professor gaan presemteerem. Nogmaals
damkend mam zij afischeild.
Herman Stinmer ,gimig weer voor zijn schrijf-
bureau zittem em dacht over het merkwaar-
dige toeval na, dat hem kenmis had doem
maken met' de tweeiimgzuster van Maria.
[Professor Bauer was eem oude heer, die bij
vrijwel1 miemand aam huis krwaimi, duis in dit
geval was de gelijkenis der beide meisjes geem
bezwiaar. Hij was rijik en leeflde uitsluitemd
voor zijm liefhebberij, de genealogie, gaf bro
chures en artikelen aver afstamming van fa
milies en geslachten im het licht en hadi daar-
voor een stenio-tyipiste noodig, de hij uitste-
kenid betaalde.
Alls Maria zou frouwen dan pas moest
Therese Normann spreken. Tot zoo lanig zou
ook hij zwijgem, dat leek het verstandigst.
Barbara Kaiser had het kantoor verlaten
en iging nu door een lange igang, die naar de
trap leidde. Een lange heer trad juist uit een
der kamtoorilokalem naar buiten en bleef, haar
ziemide, als door den hliiksem getroffen staan.
Zij versnelde hlaar stap, mlaar reeds Wias hij
naast haar.
Juffrouw! Als 't u blieft, alleen maar een
paar iwoordem."
Ze hield den pais in, maar zei geem woord.
IPlotseQimg echter schro'k zij. Het gezicht
wan den heer was haar opeenis ,bekend. Dui-
deiijk kwam in haar herinnerimg een scene
opdoeanen, die een anaanigenamen, pijnlijken
indiruik bij haar har achtergelatem.
„Ik heto geem tijid", zei ze met een lichte
mimachting in haar stem, ,,zetgt u viug wat
u zeggen wiilt."
,,Mijn naaiml is Stefan von Hormisteim", en
zich een weinig tot haar oveilbuigend, voegde
nen boeren, zij wonen aan de kust in de groote
steden, die niet Chineesch zrjn, zij zitten in de
ministeri.es van Zuid, van het Midden en van
Noord China, zij beheeren groote banken.
Maar het contact met de massa is er niet.
Een godsdienst heeft de Chinees niet: van het
Boedhisme van Boedha nam hij slechts het
ritueel over en vervormde den inhoud tot zede-
leer, stelt daardoor wel hooge zedelijke eischen
aan hen, die hem leiden moeten, maar voelt
niets voor getheoretiseer, hij heeft zijn grond
en zijn gezin, dat is hem voldoende. Het leger
is er niet vergroeid met het volk, maar steunt
aan den eenen kant op de steedsche gemoder-
niseerde elementen, aan den anderen kant op
de landheeren, die het geld uit de bevolking
moeten halen.
En nu kan het den indruk wekken, dat die
verarmde boerenmassa toegankelijk is voor
sowjet-idealen van geen belastingen en com-
munaal igrondbezit, met voor ieder een gelijk
voldoende deel in de opbrengst, maar wat zich
communisme noemt in China gaat niet zoover,
het spreekt voorloopig nog slechts van een
her-verdeeling van den grond.
Zoo viel al gauw na den dood van Sun Yat
Sen, den te vroeg gekomen en te vroeg ge-
storven leider, het land in drie deelen: het
Zuiden overwegend „communistisch", het mid
den met de centrale nationale regeering van
Chang Kai Sjek, en het Noorden om Peking,
dat reeds naar Japan neigde, ook alweer met
de echt Chineesche overweging, dat de Japan-
ners als overheerschers toch wel Chineezen
zouden worden.
En nu beleven wij den laatsten tijd het
merkwaardig schouwspel, dat de eerste, beide
tot dien vijandig tegenover elkaar staande
groepen zich hebben vereenigd in den strijd
tegen Japan. Ongetwrjfeld zal de uitkomst
leeren, dat hun doeleinden geheel verschillend
zijn.
Tenzij Chang Kai Sjek de man is, die de
eenheid zal weten te bewaren. Tenzij ook, dat
het Westen zich bewust zal blijken van de rol,
die het in dezen heeft te vervullen, wil niet
met een verwoest Oosten ook het Westen in
vuur en vlammen opgaan.
PRINSES JULIANA EN PRINS BERNHARD
TERUG.
Donderdagmorgen om kwart v66r 8 zijn
Prinses Juliana en Prins Bemhard per D-trein
uit Duitschland, waar zij eenige weken hebben
vertoefd, te Apeldoom aangekomen.
De Koningin was op het perron aanwezig
om hen te begroeten. Het gezelsehap is per
auto naar het paleis Het Loo gereden.
NOG EEN RADIO-REDE OVER HET
KLEEDING-, SCHOEISEL- EN DEKKINGS-
FONDS.
Zaterdagavond a.s. zal de heer Van Hoeven
te 9 uur over den KRO-zender, in aansluitimg
aan de rede, die door den Minister van Sociale
Zaken, prof. mr. C. P. M. Romme, is gehouden,
een vervolgrede houden over het kleeding-,
schceisel- en dekkingsfonds voor werkloozen.
HET BOEKENONDERZOEK BIJ DE N. S. B.
Het A.N. P. meldt
Op de laatste door de N. S. B. te Lunteren
gehouden bijeenkomst heeft de heer Mussert,
naar aanleiding van veronderstellingen, als
zouden de uitgaven der N. S. B. niet bekostigd
kunnen worden uit de bijdragen der lgden
alleen, volgens de dagbladverslagen opgemerkt
hij diaar aan toe: ,,ilk zou u vergiffenis willen
vragen, omdat ik mij eens afschuwelijk tegen
over u geidragen heb."
Hij sneefd haar den weg naar de trap af,
omdat hij vreesde, dat zij hem niet zou willen
aanholoren en snel verdiwijnen. Dat mocht zij
echter niet eerst izou hij moeten wetien, wie
deize geheimzinnlge vreemide wasi, die hij twee-
mlaal voor Maria had aamgetzien en die hij wan-
daaig voor dfe derde maal met haar zou heb
ben verwisseM, inldien hem niet plotselinig uit
een paar bijkomstiig|heden was gebleken, dat
zij niet Maria zedf maar een dubbelgamgster
van haar was zoo sprekend op haar gelij-
kend dat verwisseldng voor de hand lag. Ze
geleek sprekenld op Maria ailleen was haar
voorkomen zachter, meer vergeestelijkt. En
knapper had hij bijna gedacht want de
lichte spottrek om Maria's mtond ontlbrak vod-
komen am de lippen van de schoone onbe
kende.
Het meiisje haalde even de schouders op.
,,Goed, ik neem uw verontschuldiiginigen aan,
houd1 u mij echter niet langer op ik izou
daardoor nadee'l hebben."
Stefan von Hormstein trad direct terizijde,
bleef echter naast haar loopen en vroeg
rustig
,,U heeft zich iwaarschijnlijk aangemeld voor
de vacature van stenotypiste bij ons, niet?"
Zij knikte.
,,Ik kwam helaas te laat, maar kreeig een
aartbeveling voor een andere plaatsi, die
open is."
Stefan von Homstein, die met den nactot
trein uit Mjunchen was gekomen en Maria na
zijn thuiskomist nog niet begroet had, zei:
,,Dan wemsch ik u veel succes, juffrouw...
hoe was ook alweer uw naam?" besloot hij
listiig.
Ze mioest even lachen om den strik, dien hij
haar sipande. Hij vond, dat zij er allleirfliefst uit-
zag alls zij laehfce.
Direct kedk ze echter weer ernstig.
dat „de accountantsdienst van de regeering
een week op het hoofdkwartier heeft doorge-
bracht, om alle boeken na te zien" en daaraan
toegevoegd, „dat niets te constateeren viel dan
de groote offervaardigheid." Is met deze woor-
den de bedoeling van den heer Mussert juist
weergegeven, dan moet zoo vememen wij
van gezaghebbende zijde worden geconsta-
teerd, dat er nimmer een justitieel onder-
zoek in de boeken van de N. S. B. is ingesteld
en dat, zoo er mogelijk een onderzoek door een
andere overheidsinstantie heeft plaats gehad,
dit dan van zuiver fiscalen aard moet zijn ge-
weest.
(Voor de belasting op de doode hand, waar-
aan uiteraard ook de stichtingen, welke de
heer Mussert in het leven heeft geroepen, zijn
onderworpen. Overigens wordt bij een derge-
iijk fiscaal onderzoek geen acht geslagen op
de bron, waaruit de inkomsten binnenvloeien.
Red. N. R. Crt.)
HOE HET ONGELUK MET DE T 1
ZICH VOLTROK.
Omtrent de toedracht van het ongeluk met
de T-l zijn tot dusverre, als gevolg van ver-
schillende omstandigheden, nadere bijzonder-
heden uitgebleven.
Nu het vloot-eskader, waartoe feitelijk ook
de T-l behoorde, als medewerkend aan de
groote oefeningen, Makassar aandeed, heeft
Aneta opnieuw gegevens verzocht omtrent de
oorzaak van de ramp.
Een ooggetuige heeft daarop het volgende
verklaard
Drie vliegtuigen stegen op de reede van
Banda op en vlogen af in formatie. Men
maakte toen een linksche bocht. De T-l, welke
het meest links vloog, moest daardoor (ten
einde in formatie te blijven) vaart minderen.
Hoogstwaarschijnlijk is hierbij teveel vaart
verminderd, zoodat het toestel afgleed en in
zee stortte. Onmiddellijk daama zonk de T-l
weg. De andere vliegtuigen daalden toen neer.
Een sergeant-vlieger van een dier vliegtuigen
dook naar de T-l ten einde een poging te doen
om de deur van het vliegtuig te openen. Hij
geraakte echter door te lang onder water te
blijven bewusteloos.
De T-l heeft bij den val de water-opper-
vlakte geraakt met een snelheid van circa 200
K.M. per uur, zoodat de inzittenden direct door
den schok gedood zijn.
De ramp geschiedde dicht onder den wal,
zoodat het geheele verloop voor ooggetuigen
goed zichtbaar is gewbest.
Het eskader (dat reeds eerder was vertrok-
ken) keerde, op noodseinen van het vliegtuig
terug en was een half uur later ter plaatse.
Het voorschip van de T-l is totaal verpletterd,
zoodat van het stoffelijk overschot van den
heer Van Haften niets is gevonden. Ookwde
lijken der andere slachtoffers waren verschrlk-
kelijk verminkt, zoodat besloten werd het stof
felijk overschot te Banda te begraven en dit
niet per jager naar Java te vervoeren.
Aneta teekent hierbij aan, dat het officieele
rapport eerst later beschikbaar zal zijn, zoo
dat bovenstaande gegevens louter den indruk
weergeven van ooggetuigen.
HET NUT VAN ZWEMMEN.
Het water is Nederlands vriend en vijand.
Langzaam wordt het steeds meer vriend dan
vijand, dank zij het feit, dat Nederland met
het water leert omgaan; men leert zwemmen
en reddend zwemmen.
De Ned. Bond tot het redden van drenkelin-
gen deelt cijfers mee. In het derde kwartaal
van dit jaar verdronken 187 personen tegen in
het eerste en tweede kwartaal resp. 191 en
184. Gered werden of: er wisten zich te
redden in het derde kwartaal 303 drenke-
lingen, eerste en tweede kwartaal resp. 184
en 186. In totaal reden in het derde kwartaal
25 auto's te water (4 menschen verdronken,
86 gered); in het eerste en tweede kwartaal
45 en 24 auto's.
Het nut van het zwemmen: 30 jaar geleden
„Mijn naam is zoo alledaagisch als mijm be-
roep en mijn leven en uw belanigistelling nau-
welijkis waard", antwoordide zij rustig, knikte
tot afscheid em liep toen snel voor hem uit de
trappem af.
Eem piaar werklied'en kwamem juist binnen
en iginigen de trap lop. Als hij niet wi'lde op-
vafflem, moest hij het meiisje la/ten gaan. Hij
wiist temmimiste waar zij woonde en dat was
altijld een houvast.
Wlat een geluk, dat hij Maria nog niet om
opheilderimig had ,gevraa:gd dat zou alleen
mlaar venwarring veroorzaakt hebben.
Maria? Wat leek zij op de vreemde en toch
die was lief tall iger, knapper, im haar eem-
voudiige kleedij.
Hij had reeds vernomen, dat Robert ziek
was. 'Herman Stimner was de sprekende ge
lijkenis echter zeker opgevallen. Hij zou hem
onder een voorwemdsel in zijn bureau opzoe-
ken en dan well hioorem of hij zich daarover
uit wou latem.
Bern voorwendsel wias gauw gevonden.
Herman Stinner deed echter volkomen on-
versichiillig en sprak met geen woord over de
vreemde. Eindelijk vroeg Stefan vom Horn-
stein of de vacature reeds verrvuld was.
De faibrikant zei van neen.
,,Tot nu toe heeft zich geen geschikte dame
voor de vacature aangemeld."
iStefan« merkte op: „Dat ils jammer. Ik
kwam zooeven op de gamig een kmappe, blonde
daJrne tegen die kwam zeker ook voor de
vacature
Herman Stinner keek even verbaasd.
„iO„ ja die ja, die kwam: ook daarvoor,
ze leek bajzonder op juffrouw Niormann. Dat
viel mij op, alleen wat matter, niet zoo knap
alls Maria."
Stefan von Homstein lachte.
„Ja, die wonderiijike gelijk elfis viel ook mij
op. Maar minder knap vond ik die andere niet,
integendeel..."'
J Hij brak zijn woorden af. Bijna had hij iets
BLAUW BAND VOL AROMA
I WIT BAND EXTRA LICHT
(Ingez. Med.)
verdronken in ons land gemiddeld 939 men
schen, in de jaren 19201936 bedroeg dit aan-
tal gemiddeld 648, terwijl de bevolking met
ruim twee millioen zielen is toegenomen!
Hr. Ms. VAN GALEN BLIJFT TE
SJANGHAI.
Aneta meldt uit Batavia:
Het departement van Marine heeft bericht
ontvangen, dat de regeering heeft beslist, dat
de Van Galen te Sjanghai zal blijven, en dus
voorloopig niet door een ander sehip zal wor
den vervangen.
De voorraden voor de Van Galen zullen per
particuliere gelegenheid naar Sjanghai wor
den opgezonden.
De Flores, welke zooals vroeger is ge-
meld voor een eventueel vertrek werd ge-
reed gehouden, zal dus niet aan de sterkte van
de zeemacht in Indie worden onttrokken. Dit
schip zal naar de Java-Zee vertrekken om zijn
oefeningen voort te zetten.
HET MOND- EN KLAUWZEER.
Het Tweede Kamerlid Wijnkoop heeft den
Minister van Oeconomische Zaken de volgende
vragen gesteld:
Is het de regeering bekend, dat door het
heerschende mond- en klauwzeer, waardoor
wel een vierde deel van den Nederlandschen
veestapel is aangetast, vooral vele financieel
niet draagkrachtige boeren met den ondergang
worden bedreigd?
Zoo ja, wat is de regeering dan van plan,
boven en behalve de handhaving vgn den voor
de boeren noodzakelijken gewonen crisis-steun,
brjv. door een geldelijke toelage voor het door
de ziekte getroffen deel der werkende boeren,
tot directe ondersteuning in dezen te doen?
HET BEHOUD VAN DE KAASMARKT
TE ALKMAAR.
De gemeente heeft aan de leden van het
comitC van aotie tot behoud van de kaasmarkt,
aan de handelaren en fabrikanten welke de
markt trouw bleven en aan enkele anderen, die
zich voor het behoud van de markt bijzonder
verdienstelijk hebben gemaakt als blijk van
waardeering een kaasstolp geschonken.
Indien Uw kinderen hoesten of verkouden zijn,
wrijf dan 's avonds keel, rug en borstje in
met DAMPO, dan zijn ze weer spoedig beter.
Doos 30, Pot 50 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
(Ingez Med.)
dwaas gezegd. Hij zei tenslotte: ,,De vreemde
en Maria verhouden zich als een droef, liefe-
Irjk lied tot een vroolijk."
Herman Stinner lachte cyerluid1.
,,be bent een dichter, beste vriend, en die
drukken zich dikiwijUs anderts uit d>an gewone
stervelinigen,"
Stefan von Hornstein had1 graaig den naam
van de vreemde gevraagd. Maar dat durfde
hij toch niet wat mjoest zijn chef wel van
hem denken als hij, de verloofde van Maria,
zoo vol belangstelling naar een ander meisje
informeende.
Hij ging dus aan zijn werk en daar hij dien
oehtend heel wat te dioen had, verdreef hij de
gedachten, welke telkens weer als woiken
kiwamen opizetten. Maar op weg naar Maria
kon hij ze niet meer kwijt worden en hij
schaamlde zich bijna, dat hij bijna meer aan
het zachte evenbeeQid van Maria dacht dan
aan zijn verloofde.
Herman Stinner, zonder wien een avondje
in den huiize Normann ondenklbaar was, was
bang, dat Stefan von Hormstein het gesprek
op Barbara Kaiser zou bremgen, wier gelijke
nis met Maria hem direct was opgevallen, en
had zich hienop reeds voorbereidMaar de
jonge ingenieur isprak met geen enlkel" woord
over de ontmoetimg, niettegenstaande hij dien
midldag' nog had laten blijken, dat hij het
bleeke typistetje knapper vond dan Maria.
Omzin? Met Maria kon niemanid vergeleken
worden. Het rustige zelfbeiwiustzijn in haar
houdimg, haar heJdere oeigen en de lichte spot-
trek om haar rnOrnd dat alles miste Bar
bara. Een aligeheelle bescheidenheid kenmerkte
haar.
Een wieindig wantrouwen tegen Stefan von
Homstein werd in hem wakker. Het was toch
wonderlijk, dat hij met geen woord over de
ontmoetdmig van dien morgen sprak. Het was
volkomen onbegrijpelijk.
(Wtordt vervolgd.)
