ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
No. 9667
VRIJDAG 8 OCTOBER 1937
77e Jaargang
BinnenJand
Buitenland.
Feuilieton
Twee uit een nest
Gemengde Berichten
EERSTE BLAD
TER NEUZEN, 8 OCTOBER 1937.
en U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr, per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige lan den f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
t
UitgeefsterFirma P. J. VAh^ DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. Sy
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor eliken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 6en dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEBEN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
PRINS BERNHARD EERE-LID VAN
DE WITTE.
Naar gemeld wordt is aan Prins Bernbard
het eere-lidmaatschap van de Witte Soeieteit
aangeboden. Prins Bernbard beeft in een
brief aan de commissarissen van de soeieteit
medegedeeld, dat bij dit eere-lidmaatschap
gaarne aanvaardt.
DE MINISTER VAN ALGEMEENE ZAKEN
VANGT ZUN AMBTSBEZIGHEDEN AAN.
De Minister-president Dr. H. Colijn heeft
Woensdagochtend zijn ambtsbezigheden als
Minister van Algemeene Zaken aangevangen.
DR. A. KUYPER TENTOONSPELLING
Ter gelegenheid van de Dr. A. Kuyper her-
denking te Amsterdam zal een tentoonstelling
worden gehouden in het Rijksmuseum. Het
ligt in de bedoeling van de tentoonstellings-
commissie, deze tentoonstelling te openen op
20 October. Zij zal gesloten worden op 3 Nov.
Waarschijnlijk zal de expositie zoo worden
ingericbt, dat de verschillende episoden uit bet
leven van Dr. A. Kuyper door geschriften, af-
beeldingen, waaronder portretten en caricatu-
ren, in de herinneringen worden terugge-
roepen. Naast deze min of meer chronologi-
sche ordening van de ten toon te stellen voor-
werpen zullen bepaalde onderdeelen meer in
het bijzonder licht doen vallen op den persoon
van Dr. Kuyper of op de sfeer, waarin hij
geleefd en gearbeid beeft. Daarbij is te noe-
men de inrichting van zijn studeervertrek,
welke tot in bijzonderheden beantwoordt aan
die van izijn studeerkamer in Den Haag in de
laatste periode van zijn leven.
Als secretaris van de tentoonstellingscom-
missie treedt op de beer D. Grosheide, Amster-
dijk 86, te Amsterdam-Z.
DE REDE VAN ROOSEVELT.
Aan de rede, door Roosevelt te Chicago over
den internationalen toestand gehouden, kan
nog worden toegevoegd, dat de president ook
bet volgende beeft gezegd:
De vredelievende naties moeten een ge-
zamenlijke poging doen tot bestrijding van de
scbendingen van verdragen en van het negee-
ren der ingeschapen gevoelens van mensche-
lijkheid, welke heden ten dage een intematio-
nale anarchie hebben geschapen en een in-
stabiliteit, waaruit geen ontsnapping mogelijk
is door een eenvoudige isolatie of neutraliteit.
Zij,' die hun vrijheid liefhebben en die het ge-
'lijke erkennen en respecteeren van hun buren
om ook vrij te zijn en in vrede te leven, moeten
samenwerken voor de overwinning van wet
en moraal, opdat in de wereld vrede, recht en
vertrouwen zullen blijven bestaan.
Japansch commentaar.
De woordvoeder van bet ministerie van
buitenlandscbe zaken te Tokio beeft commen
taar geleverd op de redevoering van president
Roosevelt en daarbij het volgende verklaard:
„De wereld is geschapen voor de geheele
menschheid. De vrede zal mOeilijk gehand-
haafd kunnen blijven, zoolang geen einde is
gekomen aan de ongelijke verdeeling van goe-
deren onder de volken.
Japan eischt de gelijkheid niet op als een
recht, want het rechtsdenkbeeld in het Westen
is niet te vereenzelvigen met de opvatting van
gerechtigheid zooals de Oosterlingen die zien.
Japan eischt fechter de vrijheid van beweging
voor zijn teveel aan bevolking. Onmenschelijke
wetten, in het bijzonder die welke de Ver.
Staten in 1924 hebben aangenomen, verhinde-
ren die Japansche emigratie. Eveneens
wenscht Japan de vrijheid voor een vreedzame
uitbreiding van zijn bevolking in China.
door
ANNY VAN PANHUYS.
13) Vervolg.
Weer trof het Stefan von (Hbrnstein, dat
Maria Nermann jnaar niet begrijpen wou, ter-
wijl hij toch zoo duidelijk was. Zij moest in die
genoemde buurt zelf zeer goed den weg
weten.
Maar hem bleef geen andere mogelijkheid
dan de terugtocht. iDaarom zei hij gemaakt:
,,Ja, hoe zou u die ibuurt ook kennen!"
Maria lachte. i
„Weet u, wat mij zoo op'valt, mijnheer von
Hornstein? Dat u de gewoonste dingen zoo
zwaar kunt opvatten. Dat wil zeggen dit
valt mij vandaag pas op; de beide keeren, dat
ik u eerder sprak, maakte u integendeel juist
een vlotten indruk.'"
Stefan von Hornstein dacht, dat zij bedoel-
de, dat hij wat onderhoudender moest zijn. Hij
ging nog rechter staan.
„U zult wel gelijk hebben, juffrouw Nor-
mann, maar ik zal mij baasten mijn gebrek
af te leeren.
Nog eenmaal staarden zijn oogen in het
iieVe meisjesgezicht en keek hij Maria als in
stomme smeeking aan. iHet was als een hei-
melijk, dringend vragen om haar Vertrouwen,
maar daar Maria hem niet scheen te willen
begrijpen, besloot hij zich niet meer met din
gen te bemoeien, die hem niets aangingen.
'Daar kwam de moeder van Maria op hem
af, ruischend van zijde en schitterend van
brillanten.
„Beste mijnheer von Hornstein, nu leg ik
China's tegenstand tegen een samenwerking
met Japan is de oorzaak geworden van het
huidige conflict. De laatste vijftig jaar is de
bevolking van Japan, welke op zulk een be-
perkt gebied opeen is gepakt, meer dan ver-
dubbeld. Het voornemen van Japan om op het
Aziatische continent een vreedzame ontwikke-
ling te bewerkstelligen, is niet alleen ten voor-
dele der Japanners, maar komt ook den Chi-
neezen ten goede. Wij vertrouwen, dat het
Chineesche volk de ware bedoelingen van
Japan zal gaan inzien en aan den vrede in
Oost-Azie en in de geheele wereld zal willen
medewerken.
Uit Duitschlainl.
De Deutsche Diplomatisch-politische Kor-
respondenz bespreekt de rede, die Roosevelt te
Chicago gehouden heeft, en herinnert in dit
verband aan het initiatief, dat president Wil
son indertijd genomen heeft. Het gezag van
den President, zoo schrijft het blad, was niet
voldoende om de door hem verkondigde begin-
selen van den vrede ook maar eenigszins van
kracht te doen worden.
Het blad gaat voort: Wanneer de president
der Ver. Staten heil ziet in de aaneensluiting
der vreedzame naties en in het afschrikken
van de kwaadwillige, dan heeft een dergelijk
voorstel alleen 'zin, wanneer eerst duidelijk on-
derscheid tusschen goed en kwaad is gemaakt.
De criteria, die de president tot dusver heeft
opgesteld, zijn voor een dergelijk onderscheid
niet voldoende.
Wil de president der Vereenigde Staten ech-
ter in ernst de verantwoordelijkheid op zich
nemen voor een initiatief, dat tot een werke-
tijke verbetering der toestanden leidt, dan zal
hij niet kunnen nalaten te denken aan de
schipbreuk, die zijn voorganger heeft geleden
en zich er rekenschap van moeten geven of
hij naast den vasten wil ook de macht bezit,
werkelijk de gerechtigheid in de wereld te doen
terugkeeren.
AMERIKAANSCHE PREDIKANTEN
PROTESTEEREN.
Naar aanleiding van het door de Spaansche
bisschoppen ten gunste van generaal Franco
uitgesproken pleidooi hebben 150 predikanten
in N.-Amerika een open brief gepubliceerd,
waarin zij de houding van deze bisschoppen
veroordeelen. Zij schrijven:
De poging van de Spaansche prelaten om
den militairen opstand tegen de wettig ge-
vormde regeering te rechtvaardigen, is ver-
ontrustend, en verraadt gevoelens van vijand-
schap jegens de volksregeering, jegens de vrij
heid van geweten en de beginselen, die wij,
Amerikanen, diep aanhangen. Voorts merken
zij in den brief op, dat de Spaansche bisschop
pen ophef maken van den steun der sowjets
aan de wettige regeering, maar geenerlei mel
ding maken van de deelnemihg van Italie,
Duitschland en de Mooren aan den kant van
Franco, dat het conflict ,,een strijd is tusschen
de krachten der democratie en van den socia-
len vooruitgang aan den eenen kant en de
krachten der bevoorrechte klasse, die bond-
genooten zijn van het fascisme aan den
anderen".
OOK TE MELBOURNE EEN ANTI-
JAPANSCHE PROTESTVERGADERING.
Te Melbourne is onder leiding van de plaat-
selijke Volkenbondsvereeniging op het stadhuis
een groote protestvergadering gehouden tegen
de Japansche actie in China. Er werd een
resolutie aangenomen, waarin afschuw werd
geuit over het bombardeeren van de burgerij
door de Japansche troepen en vliegtuigen. In
de resolutie werd er bij den Volkenbond op
aangedrongen stappen te doen om te komen
tot een beeindiging der vijandelijkheden en om
het plan van Bruce te steunen, welk plan van
den hoogen commissaris voor Australie te
Londen beoogt. dat een vredesconferentie zal
worden gehouden. Ook wordt in de resolutie,
te Melbourne aangenomen, de uitvoer van oor-
logstuig naar Japan afgekeurd.
eens even beslag op u, _ik heb nog zoovele
goede kennissen, die u allemaal moet leeren
kennen." Zij haakte zich aan zijn arm met
haar zoo lieve, jonge lach. .Tusschen de
dansen in stel ik u wel voor."
Zij had hem' zoo vast ingehaakt, dat zijn
meegaan (nauwelijks meer 'vrijwillig kon wor
den genoemd. Zij ging nu eens op den een dan
Weer op den ander toe en hij maakte nu hier,
dan daar ,een buiging, zonder zijn hoofd er erg
bij te hebben als hij een gelegenheidspraatje
in ontvangst had te nemen.
Hjj dacht er nog steeds over na hoe het
mogelijk was, dat deze zoo bijzonder fijne en
verzorgde vrouw haar dochter blootstelde aan
de gevaren, welke de straat in de leenzaam-
heid van den laten avond bood. Op dit oogen
blik, :in deze omgeving, kwam hem dit on-
gelooflijk Voor. Niemand van de gasten van
dezen avond zou willen gelooVen wat hij wist.
Stefan von IHornstein was blij toen het zoo
laat geworden was, dat hij, zonder op te val
len, kon verdwijnen. Voor een vroolijk gezel-
schap was zijn stemming gedrukt geweest en
het raadsel van zijn avontuur waarvan hij
de loplossing dien avond had ihopen te vinden
was nog eVen duister gebleven als vroe-
ger, zoo niet nog duisterder geworden.
Voordat hij het huis verlaten had, had de
gastvrouw hem nog met nadruk gevraagd om
toch vooral spoedig zijn bezoek te herhalen.
Dit beloofde hij; maar nauwelijks buiten was
hij reeds boos op ziehzelf, dat hij het beloofd
had. Een geheime macht dreef hem naar
Maria en pen andere geheime macht stiet
hem van haar weg. Het droevige, verschrikte
gezichtje van Maria zooals hij het dien
laten avond gezien had hield hem als in
een betoovering gevangen, de spottende trek
om den overigens zoo bekoorlijken mond
maakte de betoovering krachteloos.
Zonder dien spottenden trek om haar jonge,
frissche lippen, heelemaal zooals hij haar dien
bewusten nacht had gezien, mocht hij Maria
„,GRILLIG KATHOLICISME".
Naar Havas uit de Vaticaansche Stad seint,
heeft een artikel van Mussolini in de Popolo
d'ltalia aldaar zeer de aandacht getrokken, en
vooral een passage, waarin sprake is van een
zeker „grillig katholicisme", dat het artikel op
een lijn stelt met de diverse vormen van
reactie Van de vijanden van het fascisme. Wij
zullen vandaag of morgen onze rekening daar-
mee vereffenen en zulks volgens onze manier."
Deze phrase is des te interessanter, omdat
de Paus in zijn laatste encycliek, die over de
Rozenkrans, gewaarschuwd heeft tegen de
uitspattingen van de totalitaire regimes.
Mussolini gewaagt in het bedoelde artikel
van het veld winnen van de fascistische ge-
dachte. Hij rekent Japan en Brazilie reeds
min of meer tot de fascistische staten en ver-
trouwt er op, dat ieder land zijn eigen fascis
me, aangepast aan de speciale omstandig-
heden van elk land krijgen zal. De beschuldi-
ging, dat de fascistische staten door het dyna-
misme van hun nationalisme tot den oorlog
gebracht worden, wijst de schrijver van de
hand.
GESCHEIDEN BANKEN IN DE
OOLLEGEZALEN.
Op vordering van den rector der polytech-
nische school te Warschau Polen)ter gele
genheid van de hervatting der colleges, zijn
speciale banken gereserveerd voor de Joodsche
studenten, die lid zijn van Joodsche genoot-
schappen en voor de katholieke studenten die
lid zijn van Poolsche genootschappen, bene-
vens voor de studenten, die niet bij organisa-
ties zijn aangesloten. Deze maatregel wordt
gemotiveerd met de langdurige campagne, die
gevoerd is door de nationalistische studenten,
die weigerden in dezelfde bankenrijen plants
te nemen als hun Joodsche studiemakkers.
Deze campagne had in den loop der laatste
jaren aanleiding gegeven tot talrijke antise-
mietische incidenten.
KATTENDIJKE WORDT NIET
OPGEHEVEN.
Naar de Midd. Crt. verneemt zijn de plannen
tot uitbreiding van Goes, welke -gepaard gin-
gen met een geprojecteerde uitbreiding van
Kloetinge en de opheffing van Kattendijke
door Minister Van Boeijen niet goedgekeurd,
en aan Ged. Staten teruggezonden. Minister
Van Boeijen verklaarde zich een absoluut
tegenstander van de opheffing van Katten
dijke, hoewel hij de noodzakelijkheid erkende
van een beduidende uitbreiding van het
Goesche grondgebied.
Ged. Staten hebben nu nieuwe plannen in
ontwerp en naar verwacht mag worden, zul
len deze gedeeltelijk weer in de richting van
het eerste plan gaaneen uitbreiding van Goes
in de richting van Kloetinge (Kloetingsche
weg, Buys Ballotstraat).
LUXOR THEATER.
Marguerite Gautier.
En dus in den komenden filmwinter, Garbo.
Toch nog dit stille en nostalgieke gezicht, de
diepe en weeke stem, de verre blik van de
oogen
De filmliefhebber heeft er op gewacht.
Want zoo hij zich voor zijn seizoen in alle
genres door het kwahtum laat bevredigen, op
Gaibo wacht hij persddnlijk.
Zij zal altijd dat ick-en-weet-niet-wat behou-
den, niet alleen voor den naieven, doch even-
zeer voor den doorgewinterden bioscoopbezoe-
ker, die alle impressariotrucs van haar men-
schenschuwheid en haar ziektes-omtrent-den-
dag-der-premiere uitentreuren kent. Zij zal
daar altijd staan als een figuur anders dan alle
anderen: iemand die bezig is met gansch
andere dingen dan de voor hun carriere en hun
roem zwoegend'e collega's, iemand die hoe
naief en billijk het ook klinkt altijd ver
weg is.
duizendmaal liever. Ontroerend lieftallig was
zij toen geweest, iets liefs, iets zachts, dat
men zou willen beschermen.
Met een dterk verlangen dacht hij aan het
korte avontuur terug, dat in zulke onoplos-
bare raadselen gehuld was. Nieuwsgierig was
hij niet, maar hij wilde hulp bieden. Niettegen-
staande deze bereidWilligheid moest hij wer-
keloos afwachten, want de wijze waarop
Maria Nermann zijn 'toespelingen ontweek,
liet niet de minste twijfel bestaan, hoe zij
zijn houding wenschte. Als nu maar niet tege-
lijkertijd die afschuwelijke gedachten hem
gekweld hadden, die als klitten aan hem ble-
ven hangen en hem allerlei wilden aanpraten,
dat bij den goeden maam en het fijne meisjes
gezicht van Maria Normann heelemaal niet
paste.
Maar tenslotte waar bekommerde hij
zich ook eigenlijk om? Hij moest zooveel mo
gelijk vermijden, Maria te ontmoeten en het
geheimzinnige avontuur trachten te vergeten.
Anders liep hij maar vast (in al die verwarren-
de vragen.
Maar wat baatten al de nog zoo vaste voor-
nemens? Een bekoorlijk, (blond meisjeskopje
dook telkens weer voor hem op en joeg al die
voornemens op de vlucht. iZoo werd Stefan
von Hornstein onophoudelijk opnieuw ge
kweld door het raadsel van het nachtelijk
avontuur, totdat op een goeden dag het beeld
van het armoedig gekleede meisje matter
werd en hij begon te twijfelen of in dien
nacht misschien niet een toevallig zeer sterke
gelijkenis hem parten had gespeeld. In ge-
zelschap van (Dona Jensens 'had hij te voren
den wijn nogal flink aangesproken en daar-
door liet zich een vergissing, een verwisse-
ling, toch wel verklaren.
Deze oplossing van het raadsel beviel hem.
Het was hem, alsof daardoor het beeld van
Maria weder licht en stralend Werd. Hij wilde
nu eenmaal geen vlek daarop zien. Haar ge-
drag moest zoo zijn, dat het open kon liggen
Die stemming beheerschte haar Christina
en haar Painted Veil; die stemming
beheerscht thans haar Marguerite Gautier.
Haar Dame aux camdlias, die slechts behoeft
op te komen om den toeschouwer ook al
kent hij de geschiedenis niet te doen weten
dat alle pret om haar been haar niet bekoren
kan, en dat zij wanhopig zal eindigen
Het is intusschen een zielstoestand die mo
gelijk zeer wel bij den romantisch visionairen
Dumas-fils, doch minder goed bij onzen tijd
past, deze droefenis der edele courtisane. Ons
jaar 1937 is een sceptisch jaar en het laat zich
veel me£r overtuigen door de platte en drukke
vroolijkheid der eonfrateressen van Gautier
door zoo'n daverende Olympe van niemand
minder den Lenore Ulric b.v. -dan door Gau-
tier-zelve en haar getemperd en aristoc.ratisch
courtisanendom.
Men ziet twee groote scenes in deze film;
de een is die waarin zij den minnaar dien zij
zielslief heeft, wegstuurt, de ander die waarin
zij sterft. In beide ziet men Garbo in haar
voile grootheid, en beide zijn evenementen van
haar loopbaan en van ons filmseizoen.
Een oudere (Garbo, met scherper trekken
en 'n diepe en bittere pijn in de oogen, speelt
ze, leeft ze: een wrangere figuur dan men tot
dusver zag. Maar een groote: een vrouw, die
met haar gansche persoonlijkheid, haar stijl,
haar gebaar, haar stem, fascineert, en die alle
smarten van haar leed wakker roept in uw
hart. Een vrouw, een mensch, naar wien uw
gansche wezen uitgaat
Dat zijn de momenten, waarin ge realiseert,
wat Garbo beteekent. Dianas doet er niet
meer toe, Gautier doet er niet meer toe: ge
accepteert het gegeven en de uitwerking n
alles critiekloos om der wille van Garbo. EVen
critiekloos als de verdere bezetting met een
sympathieken en niet hi te Amerikaanschen
Duval van Robert Taylor, een vaardigen, doch
wel te Amerikaanschen vader van Lionel
Barrymore, een goedmoedige Nanine van
Jessie Ralph en een uiterst aristocratischen
Varville van Daniell.
Liefdeshistorio uit het keizerlijk Wecnen.
Men zou het ook best ,,In den Gouden Os"
hebben kunnen noemen, deze Weensche lief-
deshistorie tusschen een hupsch jong luitenant
en een hupsche jonge modiste; want dat
voortreffelijke logement, waar de voortreffe-
lijke hertog van Bejeren voortreffelijk bier
drinkt, vormt een middelpunt der weder-
waardigheden van deze operette die een film
is, en waarin de jonge luitenant niemand
minder is dan de jonge keizer Frans Joseph,
en de jonge modiste, eerlang zijn gemalin, een
prinses van Beieren.
Een dubbel romantisch incognito dus, dat
samen vroolijk en stiekem ter kermis gaat op
's keizers verjaardag en Frans Joseph had
zijn wederpartij al m de gaten kunnen hebben
in de schiettent. Want dat een Beiersche prin
ses van de twaalf pijpekoppen er twaalf raakt
is begrijpelijk zooiets leert men op de jacht
maar dat een Weensch modistetje z66 het
geweer hanteert, beter dan een Oostenrijksche
keizer, dat zou zelfs een regeerend vorst in
luitenants-uniform in een operette te denken
moeten gevenEnfin, hij heeft het oudste
excuus ter wereld: hij is tot over zijn ooren
verliefd.
Charmante ooren, en terecht verliefd, maar
wie begrijpt het hofkabaal niet dat zoodoende
ontstaat, als de keizer ten langen leste des
morgens bij het vroege daglicht de paleis-
wacht passeert, gezeten achter een huurkoet-
sier, dien hij broederlijk de hand schudt op
hetzelfde oogenblik dat de geheime politie, die
hem is kwijtgeraakt, de keizerin-moeder ver-
zekert dat de keizer vredig te bed ligt.
Ach, ware de wereld zoo prettig en genoe-
gelijk als een filmoperette, waarin de hertog
van Beieren slechts zijn beste uniform met
wuivende witte haneveeren behoeft aan te
trekken om zelfs zulk een groot kabaal te
doen bedaren hoe prettig zou de wereld
zijn. Waren er zelfs alleen maar meer
voor alle menschen en geen geheim het om-
gaf. Nooit (zou hij haar spreken van de warme
gevoelens, die hij voor haar had, maar ze
waren een kostbare schat, die hij in het hei-
ligdom Van zijn hart zou bewaren.
iStefan von Hornstein aanvaardde tenslotte
deze oplossing volkomen en op een goeden
Zaterdagmiddag besloot hij, door een plotse-
ling verlangen gedreven, een bezoek te bren-
gen aan de witte villa van zijn directeur
die hij zich voorgenomen had, zooVeel moge
lijk te mijden.
Maria had hem bekoord van het eerste
oogenblik af en 'hij gaf nu aan zijn verlangen
toe alsof een roes hem bevangen had.
MevrouW Normann ontving hem met haar
'beminnelijksten lach.
,,Daar doet u goed aan, beste ,,Frauenlob",
dat u ons eens komt opzoeken. Freule von
Ewald heeft ons voor kort het tijdschrift ge
bracht, waarin uw gedicht stond. Het bevalt
Maria en piij buitengewoon." Ze reikte hem
de hand. ,,Hoe aardig, dat een dichter bij ons
aan huis komt!"
De bezoeker kreeg een kleur.
Mevrouw, spreekt u toch niet over mijn
zoo middelmatige letterkundige poging", en
lachend vervolgde hij: „de naam ,,Frauen-
lob" past overigens op mij als een bloemen-
krans op den kop Van (een lompen beer."
(Uit een zijkamer trad Maria binnen en
lachte den gast even vrieridelijk toe als haar
moeder.
,,Wat aardig, mijnheer von Hornstein, dat
u nog eens aan ons denkt. UW verzen zijn
als muziek ,en toen ik ze las, hoorde ik de
woorden zingen ,en vormden Ze een melodie.
Ik componeer een beetje en zou gaarne uwe
toestemming hebben om het gedicht op mu
ziek te zetten."
Hij stohd voor haar en keek geboeid naar
de fijne trekken Van haar gezicht. Nauwelijks
hoorde hij, dat mevrouw Normann hem ver-
zocht plaats te nemen.
Elken dag moet Uw lever een liter gal in de inge-
wanden doen vloeien. Wanneer de galafscheiding on-
voldoende is, wordt Uw voedsel niet verteerd, het be-
derft. Er vormen zich gassen in Uw lichaam, U raakt
verstopt. Uw organisme wordt vergiftigd en U wordt
humeurig en loom. U ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen:
een geforceerde stoelgang neemt de oorzaak niet weg.
Maar CARTER'S LEVERPILLETJES zullen zorgen
roor de vrije toevoer van gal, waardoor U weer geheel
kerstelt. Een plantaardig, zacht, onovertroffen middel
»rn de gal te doen vloeien.
Eischt Carter's Leverpilletjes, verkrijgbaar bij apo-
ihekers en drogisten in flacons van 0.75.
(Ingez. Med.)
hoteliers als deze zonderlinge heer Pretzel-
berger, waard van den Gouden Os" de wereld
ware al veel genoegelijker
En nu al dit genoegelijke en operette-
achtige en fantastisch-historische bij elkaar
komt, met een muziek van Kreisler en een
liedje op zijn tijd, is het eigenlijk min of meer
een sprookje.
DE LYNCHWET.
Te Milton in Florida heeft de menigte weer
een neger gelyncht die beschuldigd was van
een zedenmisdrijf tegen een knaap van 12
jaar.
ZWAAR WEDER IN CATALONIe.
In geheel Catalonie (Spanje) en in Barce
lona zijn overal overstroomingen veroorzaakt
door hevige onweders en regenbuien. De spoor-
lijn BarcelonaManresa en BarcelonaPuig-
cerda staat gedeeltelijk onder water, zoodat
het verkeer op beide lijnen moest worden
gestaakt. Twee bruggen zijn ingestort. Ook
het goederenverkeer op het traject Barce
lonaFransche grens is gestagneerd.
OVERPRODUCTIE VAN ARTSEN.
De Times meldt uit Weenen:
Voorbijgangers waren Woensdagnacht ver-
baasd een 50-tal jonge mannen in slaapzakken
gehuld op het trottoir v6dr het Anatomisch
Instituut te zien liggen. Het bleek, dat het
studenten waren, die zoo vroeg mogelijk een
zetel in de collegezaal wilden innemen, omdat
bekend geworden was, dat er meer studenten
zouden zijn dan zetels.
OOSTENRIJKSCH LEGERVLIEGTUIG
VERONGELUKT.
Te Leopoldau bij Weenen is een Oostenrijk
sche bommenwerper van Italiaansche makelij,
bij een oefening tengevolge van vleugelbreuk
verongelukt. Twee officieren en twee onder-
officieren zijn gedood.
HACHELIJK AVONTUUR VAN DRIE
ITALIANEN.
De Paris Medi verneemt uit Grenoble, dat
drie Italianen, die op 28 September besloten
hadden uit Acireale naar Frankrijk te gaan
zonder kosten te maken, zich verborgen had
den in een wagon met kisten citroenen, die
naar Modane gingen. De wagon werd echter
verzegeld en met geringe snelheid naar Frank
rijk gereden. Woensdagavond kwam hij op
het station van Modane aan. Na zes dagen
opgesloten te hebben gezeten en honger en
dorst te hebben geleden, werden de totaal uit-
geputte Italianen door Fransche douane-amb-
tenaren gevonden. Zij werden van het noodige
voorzien en ter beschikking van de Italiaan
sche autoriteiten gesteld.
Toen hij een stoel had, antwoordde hij.
.Juffrouw Normann, mijn eenvoudige ver
zen zijn die eer niet waard."
'Hij wist nauwelijks, wat hij zei, zijn oogen
keken stralend diep in de hare.
Een beetje verward keek zij een anderen
kant uit.
,,Laat ons elkaar .over en weer geen com-
plimenten maken, mijnheer von Hornstein.
Uwe verzen zijn mooi en goed en ik hoop dat
u look itevreden zult zijn met wat ik er van
maken 'zal.'" Zij keek hem weer aan. ,,Mijn
vingertoppen jeuken ,al en het allerliefste
speel ik u direct de noten voor, die mij door
het hoofd dansen."
„Kunt u dat direct zoo maar spelen?"
vroeg hij verwonderd, terwijl hij er zich over
verheugde, dat Maria blijkbaar de ziel van
een kunstenares had.
Hij |ging voort: „Als iu het lied in uzelf
hoort, dan moet u het ook vast houden, ik
zou mij 'zeer gelukkig rekenen indien mijn
woorden door u op muziek werden gezet."
Mevrouw (Normann hield zich buiten dit ge-
sprek zij wist niet preces wat zij zou moe
ten zeggen en was te verstandg om de kans
te loopen iets te miszeggen. Maar, fijngevoe-
lig als zij was, begreep ze, dat zachte en rag-
fijne draden zich weefden tusschen de beide
jonge menschen. ,Wat zij van den eersten dag1
af, dat zij den 'baron had leeren kennen, reeds
met eenige berekening gehoopt had, begon nu
werkelijkheid te worden. Onder al de mannen,
die tot nu toe als verloofde (voor Maria in aan-
merking waren gekomen, was de knappe,
slanke ingenieur ongetwijfeld de beste. (Hij
was bekwaam |in zijn vak; zijn naam sprak
voor ziehzelf en had ^en opvallende goeden
klank. Waarom zou Maria zich nfet een
kroontje op haar uitzet laten borduren en
niet een wapen op het portier van haar auto
hebben? Zooiets kan nooit kwaad.
(Wordt vervolgd.)
