ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANOEREN
Goed examen doen
No. 9621
WOENSDAG 23 JUNI 1937
77e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
Om een kind.
EERSTE BLAD
DE UITGEEFSTER.
H.H. KANTOORHOUDERS
Herijk van Maten en Gewichten
Ter Neuzen (Kom).
EEN VERHAAL, DAT OP FANTASIE
BERUSTTE.
'N ZWARE WAS?
LOOPHEEN
RADION WAST ALLEEN
HERDENKING VAN KOLONEL THOMPSON
TE DURAZZO.
EEN OPROEP VAN DEN PAUS.
-CTki'v
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Biirnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abounementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE AD VERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekend.
I-Iandelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de ultgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE A BONNE'S VAN HET
GEILLUSTREERD ZONDAGSBLAD
die bet blad per post ontvangen, worden ver-
zocbt, him abonnementsgeld zoo spoedig mo-
gelijik in te zenden, daar er anders over be-
scbikt wordt met verhooginjg van 15 cent.
worden verzocht bet abonnementsgeld over
bet 2e kwartaal 1937 van de Ter Neuzenscbe
Courant zoo spoedig mogelijk in te zenden.
Wrj vestigen er de aandacht van onze
abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst van
eene onbetaalde kwitantie, onmiddellijk de
toezending van bet blad zullen staken.
DE UITGEEFSTER.
ONZE ABONNE'S IN HET
BUITENLAND
worden dringend verzocht, bet verschuldigde
abonnementsgeld zoo spoedig mogelijk in te
zenden.
Abonnementen voor het buitenland worden
slechts aangenomen bij vooruitbetaling.
DE UITGEEFSTER.
Vanaf MAANDAGj, 21 JUNI t/m VRIJDAG,
25 JUNI 1937, dagelijks van 912 en van 13
16 uur. Zaterdag, 26 JUNI 1937, van 912
uur, ook voor de letters A, B, C en E, in de
vorigo publicatie abusievelijk vermeld op
21 Juli.
HINDERWET.
Burgemeeater en Wetbouders van TER
NEUZEN, maken bekend, dat het verzoek
van A. A. LEENHOUTS, Vlooswijkstraat 11,
Ter Neuzen, om in bet perceel kadastraal be
kend gemeenite Ter Neiuzen, Sectie L, no.
1627, plaatseljjk gemerkt, Nieuwstraat 50, een
bakkerij te mogen opricbten en in werking
brengen, door hen is verdaagd.
Ter Neuzen, den 21 Juni 1937.
Burgemeester en Wetbouders voomoemd,
P. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJDLE, Secretaris.
den 8 ministers zitting krijgen beboorende tot
de 3 groote rechtsche politieke partijen, waar-
nevens 2 kleurlooze vakmindsters van bet ka-
binet deel zOuden maken. De laatsten zouden
bazetten bet departement van waterstaat en
buiteiilandsche zaken, voor welk Laatste de
partement Volgens die geruchten nog geen
minister zou besc'hiklbaar zijn, waarom de
fonmateur, Dr. Golijn, dat departement voor-
loopig ad interim zou waamemen.
DE „SARKANI" VRIJ GEGEVEN.
Het Nederlandscbe stoomschip ,,Sarkani" is
te Ceuta vrij gegeven, waama het naar Rot
terdam is vertrokken. Ben gedeelte der lading
is gelost.
De Regeeringspersdienst rqeldt:
Ten vervolge op bet bericbt, dat het s.s.
,,Sarkani" door de Spaansche autoriteiten zou
worden vrijigegeven, is tbans op het departe
ment van Buitenlandscbe Zaken van Hr. Ms.
gezant te Tanger bericht ontvangen, dat het
s.s. ,,Sarkani" uiterlijk Dinsdag de haven van
Ceuta zou verlaten.
Op de vragen van den beer Albarda betref-
fende formaliteiten, welke door een Neder-
landscben ingezetene te Utrecht op een bureau
van de Nationaal .Socialistisehe Beweging
moesten worden vervuld, ter verkrijging van
toestemming voor bet verleenen van gastvrij-
heid aan een bloedverwante uit Duitschland,
bebben de ministers van buitenlandscbe
zaken en van Waterstaat geantwocfrd, dat
laatstgenoemdie minister naar het betrokken
courantenbericiht reeds een onderzoek heeft
doen instellen. Dit heeft uitgewezen, dat het
in bet bericbt toedoelde venhaal onjuist is en
op fantasie berust.
S^»-A.P. EN KONINGSOHAP.
In de Sociaal-Democraat scbrijft de heer E.
Boekman:
Het Blauwe ZandHet is de buurt in
Amsterdam-Noord die door het edgenaardige
optreden van den heer Mussert voor eenlgen
tijd, een zekere bekendheid heeft verkregen.
Het is de buurt ook waar bij de jongste ver-
kieiziing voor de Tweede Kamer de N.S.B. nog
geen twee procent van de stemmen op zich
vsreenigde, de S.O.A.P. veertig procent en de
Communistiische partij twee en dertig procent.
En het is deze buurt ook, waarvan wij in
een verslag van Het Volk over het bezoek
DE PRINS IN DEN RAAD VAN STATE.
Prins Bernbard heeft Dinsdagmiddag de
wekebjikscbe zitting van den Raad van State
bijgewoond.
EX-KEIZER WILHELM BEZOEKT
PALEIS SOESTDIJK.
Maandagmiddag beeft de ex-keizer van
Duitschland, Wilbelm II, een bezoek gebracht
aan bet paleis Soestdijk.
Te half vjjf arriveerde bij van zijn buiten
te Doom aan bet paleis, waar hij op het hor
des werd verwelkomd door het Prinselijk paar
en de moeder van Prins Bernbard, Prinses
Armgard. Om kwart voor zes is ex-Keizer
Wilbelm wederom per auto naar Doom ver
trokken.
DE KABINETSFORMATIE.
Met betrekking tot de k abine tsfo rm a tie
luidten de laatste berichten, dat men in poli
tieke kringen algemeen de totstandkorrmng
van een rechts kabinet weMra kan verwach-
ten. Men verwacht, dat dit Dcmiderdag of
Vrijdag bet geval zal zijn. In dat kabinet zou-
RAD 12-/*
(Ingez. Med.)
van de Kominklij'ke Familie aan Amsterdam
lezen: „Bij den inganlg van het Blauwe Zand
stond een dichte menSgte, welke in geestdnift
geenszins onderdeed voor die, welke in andere
stadsgedeelten deze week is getoond."
Met deze simpele mededeeling is de toege-
nomen waardeertng voor het koningschap en
de Koninklljke Familie in Nederland feitelijk
volkomen geteekend; zij vervangt lange be-
toogen en bewijsvoeringen.
Mien mag tthans veilig constateeren, dat de
°ude vraag van republiek of constdtutdoneele
monarchlie, voor Nederland geen beteekenis
meer heeft,. omdat zij verouderd is. Die vraag
is voor de tegenwoordige generatie opgelost.
VerscMUende oorzaken, waarover hier reeds
vroeger is gescbreven, hebben tot die oplos-
sing bijgedragen.
Staatsrechtelijk was er eigenlijk toch reeds
geen vraagstuk, maar in bet denken van een
belangrijk deel van het volk bestond het nog.
Het is, in de laatste jaren vooral, het op-
dringen van de gedachte van het regeeren
door een Leider, en de daarmede in het bui
tenland opgedane ervaring, die het konings-
sclbap in Nederland een hechter grondslag
hebben gegeven dan het voordien bezat. Daar-
bij voegt zich de groeiende waardeering voor
de wijze waarop de Koningin Haar taak ver-
vult.
Detze ontwikkeling lijkt mij voor de Neder
landscbe verhoudingen gelukkig. Niet bet
minst omdat zij de onwezenlijke verschillen in
het geestelijke en politieke leven elimineert,
en een mogelijkheid helpt scheppen de andere
juist te waardeeren.
iHder voltrekt zdch een ontwikkeling als in
de Scandinavische landen, in Engeland, in
Belglie. En ook hier, als daar, hebben wij uit
die ontwikkeling die practische consequenties
te trekken.
PLAATSING VAN ONDERWIJZERS ALS
AMBTENAAR.
De commissie (onder voorzittersohap van
den heer C. P. van Ginikel), ingesteld tot het
beramen van maatregelen ter bevordering van
de plaatsiing van bouders van de akte als on-
derwijzer bij het lager onderwijs in ambte-
naarsbetrekkingen buiten bet onderwijs, heeft
haar rapport dezer dagen aan den Vborizitter
van den Raad van Ministers ingediend.
(De burgemeester van Amsterdam ontving
dezer dagen een telegram van zijn ambtge-
noot van Durazizo, waarin deze mededeelde,
dat de bevolkdng van die stad bij het ter eere
van wijlen kolonel Thompson opgerichte ge-
denkteeken is samengekomen op 15 dezer, den
dag, waarop voor 23 jaar „daze dappere zoon
van Nederland", gelrjk het telegram luidt, is
gestorven. Deze samenkomst beteekende
tevens een hulde aan ons land.
De burgemeester heeft dit telegram met
een brief met dankbetuiging beantwoord.
DE ZIEKENFONDSEN IN 1936.
Volgens een onderzoek van het oentraal
bureau voor de statistiek waren op 1 Januari
1937 bij de 636 ziekenfondsen, waaromtrent
gegevens konden worden verzameld, 3.557.114
personen aangesloten. Onderscheiden naar de
verschdilende categordeen van fondsen, ver-
krijgt men het volgende beeld: 84 maatschap-
pijfondsen met 1.179.887 personen, 216 onder-
ling bebeerde fondsen met 966.928 personen,
50 directdefondsen met 588.008 personen, 62
ondernemingsfondsen met 356.756 personen,
203 doktersfondsen met 145.985 personen en
21 overige fondsen met 319.550 personen. Het
aantal aangesloten personen nam over 1936
met 4,2 pet. toe. De sterkste groei vertoonde
de catagorie der overige fondsen (10,2 pet.),
doeh ook de maatschappijfondsen vertoonden
een belangrijike toeneming van het ledental
(7,6 pot.). Sterk groeiden de ondeirling be-
heerde fondsen (3,9 pet), terwijl de andere
categorieen slechts wednig wijizigiing vertoon
den.
ROMAN VAN NORBERT GARAI.
(Nadruk verboden.)
6) Vervolg.
„Had u met de adoptie geen moeilijkheden
Het kind heeft immers nog een vader?"
,,Inderdaad', ja. Dat is lang niet gemak-
kelijk gegaan. Maar tenslotte is aan het licht
gekomen, dat het in Cairo gesloten huwelijk
van de Coverley's volgens onze wet niet gel-
dig was. De voogdijraad heeft daarom zijn
aanvankelijk gekoesterde bezwaren tegen de
adoptie ingetrokken".
,,Mr. Gordon, laten wij eens openhartig met
elkaar praten." In Benett's toon klinkt
thans duidelijk eenig ongeduld. ,,Als Cover-
ley van zijn kind houdt, dan moet het voor
hem wel een zeer zware slag zijn, wanneer
hij vemeemt, dat de man, die hem als zijn
grootste vijand beschouwt, zijn kind als het
zijne kan beschouwen."
-hU houdt mij wel ten goede, inspecteur, dat
mij de gevoelens van dien man weinig inte-
resseeren.
Een oogenblik flikkert er een doodelijke
haat in Gordon's gTijze oogen.
,,iEn als ik jegens mijn geadopteerde doch-
ter edn plicht te vervullen heb, inspecteur,
dan isi heit wel deze, haar te beschermen tegen
een door de politie gezochten misdadiger, ook
al is die man dan haar vader"'.
Hij heeft met toenemende opwinding ge-
sproken, maar blijkbaar heeft hij «nmiddellijk
spijt van dit gebrek aan zelflbeheersching,
want, plotseling veel kalmer, vervolgt hij:
,,Als u inderdaad verlangt, dat wij open
kaart spelen, mr. Benett, dan moet ik u zeg-
gen, dat ik den stand van zaken wel zeer
zonderling vind. Voor mij staat het wel vast,
dat de door de politie- gezochte Ooverley naar
Engeland is teruggekeerd. Bovendien twijfel
ik er geen moment aan, dat de ontvoering van
de kleine Maud zijn werk is. En ik hen er
stellig van overtuigd, dat hij aan den moord
op dien man in de heide bij Kensington op de
een of andere wijze debet is. Wanneer de
politie er niet eindelijk in slaagt op dit ge-
vaarlijk individu de hand te leggen, dan zal
ik er ernstig over moeten gaan denken En
geland te verlaten, omdat ik hier van mijn
leven niet zeker ben. Als ,ik me niet meer
beschermd weet door de wet en de politie..."'
,,M3r. Gordon"', valt Benqft hem in de rede,
op elk woord den klemtoon leggend, „de
politie zal alles doen, wat zij voor haar plicht
houdt."
Vorschend, bijna uitdagend ziet Gordon in
specteur Benett aan. Een seconde lang ont-
moeten de blikken van beide mannen elkaar.
En gedurende dit korte oogenblik lijkt het,
aLsof zij felle tegenstanders zijn. Onmiddel
lijk daarna echter zitten zij weer minzaam
glimlachend tegenover elkaar, zonder een
spoor van wrok vraag en antwoord wisselend.
Als Gordon een kwartier later het bureau
heeft verlaten, wendt Benett zich tot Kaynes,
die al diien tijd tegen den muur heeft ge-
leund, met intense belangstelling het onder-
houd volgend, zooals een student de boeiende
voordracht van zijn professor.
„iNu, Kaynes, vertel jij me nu eens welken
indruk je van mr. Gordon hebt gekregen!"
„'Een allergoedigste man..." geeft Kaynes
zondler aarzelen ten antwoord.
En de ironische trek om zijn mond roept op
Benett's scherp gelaat een glimfachje te voor-
schijn, waaruit duidelijk de voldoening van
den leeraar over de intelligentie van diens
leerling blijkt.
Kitty grijpt in.
Men went aan kinderen.
Men went zelfs zeer gauw aan kinderen.
Vooral dan, wanneer men zich zoo eenzaam
en ongelukkig voelt als Kitty Devine.
Nog wil zij het zichzelf niet bekennen "dat
het een zeldzaam wonderlijk gevoel is zoo
over het welzrjn van een klein schepseltje te
mogen waken. Dies zegt zij s morgens vroeg,
onmiddellijk na het ontwaken, op zeer beslis-
ten toon tot Nicolle, dat die geschiedenis met
Maud nu direct moet worden afgedaan.
,^Als we eenmaal de zorg voor het kind op
ons hebben genomen, moeten we ook bij alles
rekening met haar houden. En die weelde
kunnen wij ons niet veroorloven. Als we voor-
uit willen komen, moeten we vrij en onafhan-
kelijk zijn.'"
Vooruit komen!
Dat is Kitty's devies.
Voor haar is het leven een stuk klei, dat
men kneden kan, maar natuurlijk slechts zoo-
lang men jong isen elasticiteit bezit.
Het is nog geen zes uur in den ochtend.
De slaapdTonken Nicolle gevoelt nog niet
de minste lust tot een discussie.
„Ach ja, dat is nu eenmaal niet anders
mompelt ze om direct daarop weer in te sla-
pen. Haar roode, voile lippen zijn half ge-
opend en laten twee rijen parelwitte tanden
zien. Haar ademhaling is rustig en gelijk-
matig en op haar gelaat ligt een vreedzaam
glimlachje, ondanks het hopelooze faillisse-
ment van het AdViesbureau voor Vrouwen,
ondanks de huuropzegging van de zijde van
den huisfoaas en ondanks de vijfhonderd pond,
die zorgvuldig in een geldkisitje zijn opge-
borgen.
Gelukkige Nicolle...
Kitty springt haar bed uit.
In de lichtblauwe pyama ziet de kleine
blondine er nog jonger uit dan anders, als zij
door een degelijk kapsel, lange rokken en af-
NIEUW MINISTERIE IN FRANRRIJK.
Vrij spoedig in Frankrijk verstaat men
de kunst, want daar was tijdens het bestaan
der republiek nog aleens een nieuwe regeering
noodig is het aan Chautemps gelukt, een
nieuwe regeering samen te stellen. De presi
dent van het vorige ministerie, de heer Blum,
is nu vice-president-minister geworden in het
nieuwe kabinet.
Het nieuwe kabinet bestaat uit soc. radica-
len en socialisten.
DE POSITIE VAN DEN FRANSCHEN
FRANC.
dharles Morice schrijft in de Petit Parl-
sien:
,,De stukken, welke dezer dagen in de com
missie van financien en in de politieke groe-
pen tot zooveel commentaar aanleiding heb
ben gegeven en welke het groote publiek
niet kent, zullen stellig gepubliceerd worden.
Onder deze bevindt zdch de ontslagbrief van
Rist e*n Baudoin, die op grond van hun be-
voegdhejd, hun ervaring en ook hun politieke
herkomst be last waren met het beheer van
het egalisatiefondB voor de wisselkoersen.
„Rist en Baudoin geven te kennen, dat
de positie van den franc moeilijk is en dat,
om het behoud te verzekeren, een oonversie
van leeningen en een n'ieuiwe devaluatie nood-
zakelijk is. Bluan en Auriol meemden niet tot
die maatregelen te moeten overgaan, daar zij
voorstanders waren van andere maatregelen,
met name ter verzekering van den terugkeer
van het uitgewekem kapdtaal. Deze maatrege
len wenden door de financieele deskiundigen in
den Senaat illusoir geacht, die vooral een
ruime politick van bespaningen voorstonden.
Het is dus nogmaals het financieele vraag-
situk, dat tot het aftreden der regeering heeft
geledd".
EEN BETOOGINtG VAN MILITANTE
SOCIALISTEN TE PARIJS.
De socialistisehe federatie van het departe
ment van de Seine heeft Maandagavond te
Parijs een demonstrate gehouden, welke door
verscheddene duizenden militante socialisten
werd bijigewoond en waarin verscheidene
sprekers 'zich voor handhaving van het volks-
front en de regeering Blum uitspraken. Op
de verhoogiing stond een dock met het op-
scbrift: „Blum aan de machtl". Een der
sprekers werd luide toegejuicht, toen hij zeide
„Wij edschen een ministerie onder dezelfde
leiding en van dezelfde samenstelling. Dat
dient de president van de republiek te weten;
anders zou de vo Iks wil niet worden geeerbie-
digd". Tenslotte werd een motie aangenomen,
waarin verklaard wordt, dat men zich met
alle middelen verizet tegen een terugkeer van
de financieele oligarchieen en de politieke
reactie en de vorming vraagt van een regee
ring, die een getrouWe afspiegeling is van de
partijen van het volksfront.
Na de vergadering van de socialistisehe
partij in het Lunapark te Parijs zijn ongeveer
drieduizenid betooigers in optocht naar de
Avenue de la Grande Armee getrokken. De
politic trachtte verscheiden malen hen uiteen
te drijven, maar de mandfestanten slaagden er
in op de Place de l'Etoile weer bijeen te ko
men en de Champs Elysfies af te dalen. Zij
stuitten hier op een afizetting van de mobiele
garde en een emstige hosting ontstond. Ten
slotte werd en zij uiteengejaagd. Tegen mid-
dernacbt was de kahnte weergekeerd. Er vie-
l'en geen gewohden en er zijn geen arrestaties
verricht.
is er voor zorgen, dat Ge op't examen in Uw
geheugen alles kunt terughalen, wai Ge hebt
geleerd. Daarvoor zorgt zoo'n „AKKERTJE".
(Ingez. Med.)
PiUS XI heeft den aartshisschop van
™edoJ-'n Primaat van Spanje, kardinaal Isi-
kthl v"11/ Thomas, gemachtigd tot alle
kathokeken ter wereld een oproep te richten
om gelden an te zamelen voor den heropfbouw
van de kerken, die tijdens. den burgeroorlog
in Spanje vemield werden. De primaat heeft
evenwel in een schrijven aan den aartsbds-
scttiop van Genua verklaard, dat hij thans het
moment voor een dergelijke inzameling noz
met gekomen. acht, weshalve hij verzoekt
dat er op het oogenblik in Italie nog niet ge-
collecteerd zal worden.
HET NIEUWE HEIDENDOM IN
DUITSCHLAND.
Havas meldt uit New York:
In een hoofdartikel over het neo-paganis-.
me m Duitschland constateert de New y0rk''
Times, idat de onderdrukking der vrije katho-
lieke schqlen de laatste schakel vormt in den
langen keten van schendingen van het door
Hitler bij zijn ambtsaanvaarding ondertee-
kend concordaat. a
Het artikel eindiigt: „Kan Hitler of zoo dom
of zoo overmoedig zijn om den terugslag niet
te vreezen dien alle kathokeken en protestan-
ten in de geheele besehaafde wereld zullen ge-
voelen bij de officieele aanmoediging van het
Duitsche neo-pagamsme door de eigen regee
ring? 6
HET INCIDENT MET DE ..LEIPZIG".
Gistermiiddag werd uit Londen aan de Tele
graaf gemeld, dat de amfbassadeurs van
Frankrijk, Duitsohiland en Italie opnieuw met
minister Eden zouden hijieenkomen om na te
gaan of een oplossinig der moeilijkheden, ont-
staan door het incident met de ..Leipzig" mo
gelijk is zonider dat Duitschland tot afzonder-
lijke actle (besluit. Men geeft zich er hier ten
voile rekenschap van, dat een afzonderlijk op
treden van Duitschland op dit oogenblik neer
zou komen op actieve interventie waarmede
aan die non-interventie-actie de doodsteek zou
worden toegebracht. Men gelooft echter niet,
dat Duitschland biervoor de verantwoordelijk-
heid op zich zou willen laden en is bovendien
van oordeel, dat Duitschland met de conse
quenties van zuik een stap ernstig rekening
zal houdien.
Men blijft daarom in bevoegde kringen nog
faopen op een compromis, doch de Britsche
regeering is niet bereid tegen Valencia straf-
fer maatregelen te nemen dan een protest en
een waarschuiwing. Zij blijft zich op het stand-
punt stellen, dat, waar geen concreet incident
heeft plaatsgevonden, het niet noodig is thans
concrete ei.sehen te stellen, zooals bijvoor-
beeld de uitleverimg der duikbooten, welke
in het bezit zijn der roode regeering.
Duitschland verlangt, naar hier verzekerd
wordt, dat deze tijdens den verderen duur van
den burgeroorlog in een neutrale haven onder
interaationale bewaking zouden worden op-
gelegd.
Het zou n.l. v£un meening zijn, dat zoolang
deze onderzeebooten in het bezit der rooden
blijven, de veiligheid der schepen van de con-
trole-mogendheden niet verzekerd is. Men
adht het niet uitgesloten, dat overeenstem-
ming zal worden bereikt op den grondslag
van een aankondiging der vier mogendheden,
dat de eisch tot uitlevering der duik/booten
zal worden gesteld ingeval opnieuw een aan-
val op een der controleschepen zou plaats
vinden. Hiermede zou het aan de regeering
van Valencia duidelijk worden gemaakt, dat
elke poginig tot het toebrengen van schade aan
de controleschepen niet alleen gestraft zal
gemeten bewegingen een waardigen indruk
tracht te maken.
Op bloote voeten sluipt zij (voor de vierde
maal in dezen nacht) naar Maud; schudt het
kussen op, trekt de weggleden deken recht en
weerstaat (voor de vierde fnaal in dezen
nacht) een opkomend verlangen om een kus
op het lieve, zongelooze gezichtje van het kind
te drukken.
Tien minuten later echter is de kleine
woning in rep en roer.
Nicolle zit huiverend en met een zeer ver-
warde coiffure op den rand van haar bed en
staart verschrikt in het ochtendblad, dat
Kitty haar met alle teekenen van de groot
ste opwinding in de hand heeft gedrukt.
Op de voorpagina is een foto van de kleine
Maud opgenomen.
Daarnaast het conterfeisel van een man, die
ongeveer vijf-en-dertig jaar kan zijn en wiens
gelaat, niettegenstaande de oogen gesloten
zijn, een somberen, haast dreigenden trek
heeft.
Roofmoord!" staat in vette letters boven
de heide foto's.
En daaronder, wat kleiner:
„Vierjarig kind ontvoerd!"
,,Wie heeft de kleine Maud Gordon gezien?
Een half uur later bevinden de beide stu-
denten zich op het dicht bij gelegen politie-
bureau.
De brigadier, die hun met een lichtelijk ver-
veeld gazicht ontving, is na een paar minuten
een en al oor. Een stortvloed1 van vragen
daalt op de (beide meisjes neer, terwijl de
kleine Maud, zonder zich ook maar in het
minst foewust te .zijn van de beteekenis van
haar persoontje op dit oogenblik, op een stoel
bij het raam zit en totaal onverschillig voor
hetgeen zich hierbinnen afspeelt, naar buiten
kijkt. Een lichtgeel gelakte auto, waarin een
ongeduldige meneer herhaaldelijk de claxon
laat loeien, neemt haar aandacht geheel in
beslag.
Uit een aangrenzend vertrek zijn nog twee
politie-agenten er hij gekomen. Ook zij stel
len diverse vragen, terwijl de brigadier
eenigszins geagiteerd met een of andere af-
deeling van Scotland Yard telefoneert. Als
hij de hoorn weer op den haak heeft gelegd,
verzoekt hij den beiden studenten een minuut
of tien geduld te willen hebben. Inspecteur
Benett, die deze zaak behand'elt, zou zich on
middellijk hierheen begeven.
De twee agenten doen intusschen hun
uiterste best om met Maud op goeden voet
te komen, in de hoop een en ander over den
man, die haar ontvoerde en diens moordenaar
te zullen vernemen, maar Maud drukt zich
vast tegen Kitty aan, kijkt met groote, ver-
schrikte oogen naar haar op en is er niet
toe te bewegen ook maar een woord uit te
brengen. Alle goede bedoelingen van de beide
agenten hebben tenslotte slechts als eenig
resultaat, dat Maud begint te huilen. Het
ijle, hooge stem/metje laat een. langgerekt,
klagend gehuil hooren, verstomt voor het on-
derdeel van seconden om dan met hernieuwde
kracht en een verbijsterende hardnekkigheid
wederom in te zetten.
Kitty neemt het meisje bij zich op schoot
en tracht haar tot bedaren te brengen. In
derdaad klaart het, 'zooeven nog door tranen
verduisterde gezichtje weer spoedig op en als
Kitty het kind op haar knie laat rijden, ver-
drijft een Vroolijk lachje de laatste sporen
van het groote verdriet.
'Er stopt een auto voor het gebouw en on
middellijk daarna stapt inspecteur Benett met
een korten igroet het vertrek binnen.
In het algemeen herhaalt hij de' vragen,
welke de brigadier en de beide agenten reeds
gesteld hebfben, noteert een en ander en ver-
gelijkt dan zijn aanteekeningen met die van
den brigadier.
(Wordt vervolgd.)