ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
PRESTO
12,
SPIERPUNEN in
zijn arm genezen
KLOOSTERBALSEM
No. 9599
VRIJDAG 30 APRIL 1937
77e Jaargang
Binnenland.
Specials CZariJ&oecLng?
VOOR OESCHOONMAAK
Feuiileton
Het Geheim van de
Zeven Schoorsteenen
DANK ZIJ KL00STERBALSEM
EERSTE BLAD
fi TWTtCTWIT
^^"geenexportbijslag op
nederlandsohe bank ontvangt
PAKKEN VOOR
BEN zeeuwsch onderzoek naar de
*n Pijn om razend tg worden
bij 't bewegen van den arm
AKKER'S
„Geen goud zoo goed"
TER N EUZENSCH E CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden - Bmten Ter Neuzen
fr per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar
Voor BelgiS en Amerika f 2,-, overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J- VAN DE SANDE
GIRO 38150 TEEEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Vioor elken regel meer 0,20.
KEEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Dr. J. P. FOCKEMA ANDREAE.
Dr. J. P. Fockema Andreae, oud-commissa-
ris der Koninigin in de provincie Groningen
en oud-burgemeester van Utrecht, zal zich
gaan wijden aan jo urnal is tie k en arbeid.
Dr. Fockema Andreae is medewerker ge- j
worden van het „Utrechtsch Dagblad".
Dr. Fockema Andreae stelt zich voor, be-
schouwingen te geven op het gelbied van wet-
g€*vmg en rechtspraak.
I>r. W. L. GROENEVELD MEYER.
Bij Kon. besluit is benoemd tot ridder in de
orde van den Nederlandschen Leeuw dr. W.
L. Groenerveld Meyer te 's Gravenhage, admi-
nistrateur bij het departement van Handel,
Nijverheid en Scheepvaart, regeeringscommis-
saris voor handel en nijverheid bij de uitvoe-
rine- van de landbouwcrisismaatregelen.
CONSUMPTIE-AARDAPPELEN
Op vragen van het Tweede Kamerlid Ver-
voom betreffemde het toekennen van een ex-
portbijslag op consumptie-aardappelen heeft
minister Deckers als volgt geantwoord:
Het is den minister bekend, dat er, evenals
zulks in andere jaren het geval was, nog on-
verkochte voorraden consumptie-aardappelen
bij de telers aanweziig zijn. Uit de hem ten
dienste staande gegevens blijkt echter, dat
niet van abnormaal groote hoeveelheden kan
worden gesproken; dat de telers deze aard-
appelen niet hebben kunnen verkoopen, meent
de minister dan ook te moeten ontkennen.
Voorts is het den minister bekend, dat de
opbrengst van de aardappelen voor vele kleine
boeren een belangrijk deel van hun inkomen
uitmaakt. Dat is dan ook een van de redenen
waarom steun wordt verleend.
iDe minister kan de meening, als zouden de
productiekosten het totale bedrag van den
marktprijs voor gedenatureerde aardappelen
en den denaturatiebijslag overtreffen, niet on-
dersdhrijven.
In verb and met het hiehboven vermelde is
de minister van meening, dat niet van een
groot verlies op de teelt van cansumptie-aard-
appelen kan worden gesproken. Naar zijn
meening bestaat dan ook geen aanleiding,
maatregelen te nemen om den prijs van de
aardappelen op een hooger peil.te brengen,
zulks te minder, daar reeds een regeling is
getroffen, krachtens welke voor de goede
oonsumptieaardappelen, welke aan bepaalde
vereischten voldoen, een hoogere denaturatie-
vergoeding kan worden toegekend dan voor
de mindare soorten.
(De vraag of de minister wil bevorderen, dat
door het toekennen van een exportbijslag de
overtollige voorraden tegen een loonenden prijs
kunnen worden geruimd, wordt ontkennend
beantwoord, aangezien de uitvoer van aardap
pelen ook zonder bijslag bevredigend is, en niet
verwacht kan worden, dat een bijslag den uit
voer zou stimuleeren en een wijziging van de
prrjzen hier te lande ^ot gevolg zou hebben.
PLUIMVEEVOEDER GEEN VEEVOEDER
IN DEN /IN DER WET.
De Amhemsche rechtbank heeft in hooger
beroep van rechtsvervolging ontslagen een
veevoederfabrdkant, die gemengd pluimvee-
voeder had afgeleverd, op welks verpakking
niet stond aangegeven de procentueele samen-
stelling, zooals de Wet van 31 December 1920
eischt in het veelomstreden artikel 4.
De rechtbank overwoog, dat deze wet, welke
spreekt van ,,veevoeder", niet van toepas-
sing is op pluimvee-voeder, aangezien
„pluimvee" niet is te brengen onder „vee",
blijkende o.a. uit de omstandigheid, dat naast
de Veewet een (speciale) Pluimveewet be
staat.
GOUD.
Blijkens den jongsten per 26 dezer opge-
maakten weekstaat van de Nederlandsche
Bank, toont de goudvoorraad een verdere sta
ging met f 40 millioen, na overdracht van
f 10% millioen gouden munten aan de Java-
sche Bank. Het goudaccres zal men wederom
op rekening kunnen stellen van een transactiie
ijiet het Egalisatiefonds.
De totale metaalvoorraad bedraagt thans
weer voor het eerst sedert ca. vier jaar meer
dan een milliard gulden. De rekening-courant-
saldi van anderen stegen met f 31.1 millioen
en die van het Rijk met 7.1 millioen.
R ADIO-N ACHTV ORSTBERICHTEN
Tot nadere aankondiging worden nacht-
vorstverwachtingen radiotelefonisch geseind
door bet station van het Kon. Ned. Meteoro-
logisch Instituut te De Bilt.
Deze berichtea worden op werkdagen uit-
gezonden op de golflsngte 1420 M. te 15 h 45
en 19 h 55 (in het laatste geval na het ge-
wone avondweerbericht), op Zon- en alge-
meen erkende christelijke feestdagen alleen te
19 h 55 na het gewone avondweerbericht.
Van 22 Mei 1937 af geschiedt de uitzending
op werkdagen te 15 h 45 en 21 h 00 ('zomer-
tijd), op on- en algemeene erkende christelijke
feestdagen alleen te 21 h 00.
EENHEID DOOR DEMOORATIE.
De Nederlandsche Beweging voor Eenheid
door Demooratie (EJD.D.) heeft in het R.A.I.-
gebouw te Amsterdam een nationale de-
monstratie gehouden, waarbij behalve door
den voorzitter van deze beweging dr. H.
Fdber, het woord is gevoerd door mr. P. J.
Oud, en de heeren Koos Vorrink, H. D. Lou-
wes en prof. dr. P. Geijl.
Duizenden en dui'zenden woonden deze de-
monstratie bij.
(De voorzitter dr. Faber zeide o.a.: „Wij zijn
nog niet, wat wij willen zijn. Maar wij zijn op
weg. Midden in Nederland staat, als, uit den
grond verrezen hecht en sterk, het grameten
blok van onze beweging. Vol trots wijzen wij
op onze tucht en onze eendracht. Vol trots
wijzen wij op onze werkers in 40 actieve en
levende afdeelingen. Vol trots wijzen wij op
ons groeiend aantal leden, dat sinds zes maan
den in een onafgeibroken stroom van 60 nieu-
we leden per dag toeneemt. Voor 22 maanden
waren wij een klein groepje van 71 Nederlan-
(Ingez. Med
ders, thans staan bijna 17.000 mannen en
vrouwen hi onze gelederen.
V66r de laatste der sprekers het woord ver-
kreeg, stelde de voorzitter de bijeenkomst in
kennis van het feit, dat van de gelegenheid om
zich als lid van Eenheid door Democratic"
op te geven, door niet minder danelfhon-
derd aanwezigen was gebruik gemaakt, welke
mededeeling met groot enthousiasme werd
ontivangen.
Te kwart over elf sloot dr. Faber de bij
eenkomst met een kort woord, waarbij de
aanwezigen gevolg gaven aan zijn uitnoodiging
om als symbool onzer vrijheid en eenheid
twee strophen van het „Wilhelmus" te zingen.
DUURTETOESLAG NOODIG?
Het bestuur van het N.V.V. zond het volgen-
de telegram aan minister Slingenberg:
Onder verwijzing naar onzen brief van 5
April, waarin ons bestuur aangedrongen
heeft op het verstrekken van een duurtetoe-
slag op de uitkeeringen der werkloozen, ver-
zoeken wij Uwe Excellentie opnieuw met de
meeste klem spoedig dezen duurtetoeslag toe
te kennen en de loonen voor de arlbeiders in
de werkverschaffingen dienovereenkomstig te
verhoogen. Een spoedige beslissing is te meer
noodzakelijk nu de positie van de werkloozen
door de aanhoudende koude weersgesteldheid
nog moeilijker geworden is.
HERKOMST DER N.-AMERIKAANSGHE
FAMILIE ROOSEVELT.
In de vergadering van het (Zeeuwsch Ge-
nootschap der Wetenschappen te Middelburg
heeft de secretaris, de heer Mr. A. Meerkamp
van Embden een mededeeling gedaan over
bovengenoemd onderwerp.
In 1929 ontving spreker als Rijksarchivaris
in Zeeland van Amerikaansche zijde een ver-
zoek om inlichtingen over een lid van het ge-
slacht Roosevelt, dat •omstreeks 1618 uit
Tholen naar Nieuw-Amsterdam zOU> zijn ver-
trokken. Bij onderzoek bleek de naam Van
Rosevelt op Tholen zeer veelvuldig voor te
komen, zooals wordt Ibevestigd door artikelen
van J. van der Minne in: De Nederlandsche
Leeuw, 1902 en 1911. Geen enkel spoor ech
ter wees naar Amerika. De Vereeniging tot
bevordering van het Vreemdelingenverkeer
stelde omstreeks Nie iwjaar 1936 de zaak op
nieuw aan de orde en spoedig daarop riep de
Aligemeeen Rijksarchivaris sprekers mede-
werking in bij een onderzoek, dat verschillende
provincies omvatte en was uitgelokt door den
Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen. De uitslag werd gerapporteerd,
maar in het openibaar heeft spreker tot dus-
verre gezwegen, omdat geen definitief resul-
taat was bereikt. Van verschillende zijden
echter werden hem inlichtingen gevraagd en
er bestaat geen overwegend bezwaar tegen
deze thans te geven. Ieder belangstellende
kan dan zelf zijn gevolgtrekkingen maken.
Be bekende overlevering meldt, dat om
streeks 1650 een Claes Martensen Roosevelt
uit het eiland Tholen, nader: uit Oud-Vosse-
meer, naar Noord-Amerika trok en daar de
stamvader werd van de nog bloeiende familie
I Roosevelt. Het lag dus voor de hand de be-
schikbare archiefstukken van Oud-Vossemeer
opnieuw aan een algemeen onderzoek te on-
derweipen. In de zeer onvolledig bewaarde
serieen is echter het gezochte niet gevonden.
Een ander element van de overlevering is,
dat de familie- of de bijnaam van den emi
grant Roosevelt luidde. Nu komt inderdaad
een Rosevelt voor op de kaarten van Hattinga
uit het midden van de 18e eeuw. Dit Rosevelt
vormde het Westelijk gedeelte van den polder.
De 1500 gemeten tusschen Tholen en Poort-
vl'iet, maar in de jurisdictie van de stad Tho
len. Een paar hoeven zijn geteekend aan den
Westelijken dijk van het Rosevelt. Uit de
schepen- en transportakten van de stad Tho
len tot 1650 is nu alles aangeteekend, wat be-
trekking heeft op hoeven in de 1500 gemeten.
Een groot a'antal gegevens groepeert zich om
Pieter Jorisse opt Rosevelt en zijn zoon Joris
Pieters. De eerstgenoemde komt sinds 1638
voor als: Pieter Jorisse opt Rosevelt. Zijn
hoeive aldaar (had hij gekocht van Mattheus
Blok. Pieter Joris' zoon, Joris Pieters, kocht
in 1648 een huis met sohuren enz. in Oud-
Vossemeer. Dit is het eenige gegeven, dat
spreker ontleent aan een dossier, bijeenge-
bracht door den heer W. van der Ploeg te
Oud-Vossemeer. Maar het is een belangrijk
gegeven, omdat Joris Pieters de stamvader
werd van de Oud-Vossemeersche Van Rose-
velts. In deze familie is echter met de be-
schikbare gegevens rpnieuw geen plaats voor
Claes Martensen gevonden.
(Hiermede zijn alle wegen echter nog geens-
zins afgesloten. Maar het is noodig zich
goed duidelijk te maken, dat: op of van het
Rosevelt een zuivere plaatsaanduiding vormt,
die dus aanvankelijk geen deel uitmaakt van
den persoons- of den familienaam. Ook latere
bezitters van Pieter Joris' hoeve noemden
zich: opt Rosevelt. Het kon dus zijn nut heb
ben de verdere geschiedenis van die hofstede
na te gaan.
De nakomelingen van Pieter Joris verkoch-
ten de hoeve in 1649 aan Maerten Comelisse
Geldersman, behoorend tot een aanzienlijk ge-
slacht, afkomstig uit Reimerswaal, later ge-
vestigd te Westkerke bij Scherpenisse. Ook
hij voert na 1649 bij zijn naam de toevoeging:
opt Rosevelt. In 1647 kocht hij een huis in
Oud-Vossemeer. Vooral door den aankoop
van de hofstede op het Rosevelt geraakte hij
in financieele moeilijkheden.
(Heeft nu wellicht deze Maerten Geldersman
opt Rosevelt, die ook te Oud-Vossemeer ge-
goed is geweest, een zoon Claes Maertensen
gehad, die, afgeschrikt door den tegenspoed
van zijn familie, omstreeks 1650 naar Nieuw-
Amsterdam emigreerde en 'zich daar niet
noemde: Geldersman, maar: Roosevelt? On-
mogelijk lijkt dit zeker niet. Tot dusverre is
het echter niet gelukt zijn spoor te vinden.
Voorloopig is dus slechts een vermoeden ge-
wekt. Spreker hoopt te hebben aangetoond,
dat wie het onderzoek zou willen voortzetten,
aandacht zal dienen te schenken aan alle per-
sonen en geslachten, die achter hun naam de
bijvoeging: opt Rosevelt hebben gedragen.
ALGEMEEN VERBINDEND EN
ONVERBINDEND VERKLAREN VAN
COLLECTIEVE ABEIDSOVEREEN-
KOMSTEN.
Verschenen is het voorloopig verslag der
Eerste Kamer over het ontwerp van wet be-
treffende het algemeen verfoindend en onver-
bindend verklaren van bepalingen van collec-
tieve arbeidsovereenkomsten, waaraan het
volgende is ontleend:
Vele leden spraken hun voldoening uit over
de indiening van dit wetsontwerp.
Verscheidene leden betreurden het, dat het
tot 1936 moest duren, aleer een pu'bliekrech-
telijke regeling van de collectieve arbeids-
overeenkomst bij de Staten-Generaal aanhan-
gig werd gemaakt.
Eenige leden verklaarden den goeden in-
vloed, die de collectieve arbeidsovereenkom
sten op de verhoudingen tusschen werkgevers
en werknemers hebben gehad, schreven zij
dien voornamelijk toe aan het feit, dat deze
cvereenkomsten slechts vrijwillig konden wor
den gesloten, zoodat dus rekening moest wor
den gehouden met hetgeen wezenlijk bereik-
baar was.
Nu bepalingen dezer arbeidsovereenkomsten
verbindend kunnen worden verklaard, vrees-
den deze leden, dat in vele gevallen de rechten
der minderheid in het bedrijf zullen worden
onderdrukt en dat allerlei regelingen kunnen
worden vastgelegd, die op vrijwilldge wijze niet
tot stand zouden zijn gebracht.
Enkele leden kenschetsten dit wetsontwerp
als een voorbeeld van verkeerde ordening. Zij
betoogden, dat hier geen sprake is van ar-
door
AGATHA CHRISTIE.
55)
Vervolg.
Hoofdstuk XXIV.
Het huis in Dover.
„U vindt het zeker wel goed, dat ik wat
harder rijd dan gewoonlijk? Ik ben te laat
weggegaan... minstens een kwartier later
dan ik me voorgenomen had."
In Anthony's opinie liet hun rit, wat snel-
heid betrof, niets te wenschen. Maar toen
hij zonder behoorlijk na te denken, als ant-
woord op haar vraag even knikte, ondervond
hij, dat die vaart niets was, vergeleken bij de
amelheid, die de Panhard wist te bereiken, toen
Bundle in ernst begon te chauffeeren.
,,Er zijn menschen", zei Bundle, toen ze in
verminderd tempo door een dorpje raceden,
,,die niet met mij in een auto durven zitten.
Mijn goeie vader, bijvooTbeeld. Voor geen
geld ter wereld zou hij in dit wagentje mee
naar de stad gaan..."
Anthony vond, dat er voor Ket standpunt
van Lord Caterham vddl te zeggen was. „Tuf-
fen" met Bundle achter het stuur was niet
bepaald de meest geschikte sport voor ner-
veuze heeren tusschen de vijftig en de zestig.
,,Maar u bent absoluut niet zenuwachtig of
bang," ging Bundle goedkeurend voort, ter-
wrjl ze op twee wielen een hoek nam.
„Ik ben op dat gebied door en door ge-
traind," zei Anthony met een rustig gezicht.
,,En ik heb zelf ook haast," voegde hij er aan
toe, alsof dat op dat oogenblik pas tot hem
doordrong.
,,Zal ik nog wat meer vaart zetten?" stelde
Bundle bereidwillig voor.
,,De hemel beware me, neen," zei Anthony
haastig.
,,Ik (brand van verlangen om de ware reden
voor dit onverwacht uitbreken te hooren," zei
Bundle na een fanfare op de claxon, die het
dorpje, waar ze juist dooiheen gestoven wa
ren, tijdelijk stokdoof gemaakt moest hebben.
,,Maar ik mag er zeker niet naar vragen, he
Alleen moet u me hierop antwoord geven: u
probeert toch niet aan den langen arm der
wet te ontkomen?"
,,Daar kan ik niet positief neen op zeggen,"
zei Anthony. ,,Tenminste op het oogenblik
niet. Morgen wel."
,,'De Scotland Yard-meneer is niet zoo'n
ezel als ik eerst dacht," zei Bundle nadenkend.
.Battle is goed, uitstekend zelfs," stemde
Anthony toe.
„U had diplomaat moeten worden," zei
Bundle. „Z66 weinig als u loslaat!"
,,iEn ik dacht nog wel, dat ik aan 't uit-de-
school-klappen was."
,,iO, hemel! U bent toch niet van plan,
mademaiselle Brun te schaken?"
„Niet graag," zei Anthony met overtuiging.
Een poos lang zweeg Bundle, omdat ze haar
•aandacht noodig had bij het inhalen en passee-
ren vein drie andere auto's. Toen dit werkje
achter den rug was, ging ze voort:
„(Hoe lang kent u Virgina al
,,Dat is een vraag, die moeilijk te beant-
woorden is," zei Anthony eerlijk. „Ik ken
haar nog niet lang, maar ik heb 't gevoel of
ik haar al jaren gekend heb!"
(Bundle knikte.
.Virginia is intelligent," zei ze met iets
stugs in haar toon van spreken. „Ze praat
altijd onzin, maar ze is buitengewoon intelli
gent. In Herzo-Slowakije moet ze ook. zoo
goed geweest zijn. Als Tim Revel was blij-
ven leven, zou hij carriere gemaakt hebben
door Virginia, uitsluitend door Virginia!
Ze heeft voor hem gewerkt, gezwoegd! Alles
en alles heeft ze voor hem gedaan. Weet u
waarom
„Omdat ze van hem hield?" zei Anthony
met zijn oogen strak op den kilometer-teller
voor hem.
„Neen, omdat ze niet van hem hield. Be-
grijpt u niet? Ze hield niet van hem... ze
had nooit, zelfs in het begin niet, van hem
gehouden en daarom deed ze wat ze kon om
dat goed te maken. Dat 's echt Virginia,
Maar, begrijp goed: niet omdat ze van Tim
Revel hield. Dat staat als een paal boven
water."
,,U lijkt nogal zeker van uw zaak," zei An
thony. Hij draaide zijn hoofd om en keek
haar aan.
Bundle's kleine, magere handen hielden in
krampachtigen greep het stuurwiel omklemd;
haar kin stak, in een exces van vastbesloten-
heid, wel een centimeter medr naar voren.
,,Ik weet 't een en ander. Toen zij trouw-
de, was ik niet veel meer dan een kind, maar
kin'deren onthouden wat ze hooren en toen
ik naderhand Virginia leerde kennen, kostte
't mij niet de minste moeite het ontbrekende
aan te vullen. Tim Revel was tot over zijn
ooren verliefd op Virginia. Hij was een Ier,
begrijpt u, een buitengewoon aantrekkelijke,
knappe jonge man, die beschikte over een ge-
vaarlijk-goede manier om zijn gedachten on
der woorden te brengen. En Virginia was
nog heel jong. Achttien of negentien, als ik
't wel heb. Ze kon zich nergens vertoonen
of ze zag Tim als de geincameerde misere en
ze hoorde jammerklachten of dreigementen,
dat hij zich dood zou schieten of aan den
drank zou gaan, als ze niet met hem trouwde.
Meisjes gelooven die dingen... of beter, ze heb
ben ze vroeger geloofd, in de laatste zeven,
acht jaar zijn ze geweldig vooruit gegaan.
Virginia werd verliefd op het gevoel, dat ze
bij hem opgewekt had. Ze trouwde met hem
„De pijn begon in mijn bovenarm en
zette zich zoo voort tot in mijn nek,
soms z66 hevig, dat het huilen mij
nader stond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone pijn te
genezen Ten einde raad ben ik met
Kloosterbalsem begonnen. De uitwer-
king is enorm qeweest. Na de eerste
behandeling verminderde de pijn al
en na voortgezet gebruik zijn al mijn
pijnen verdwenen, dank zij Klooster
balsem, den grooten pijndooder."
E. v. C. te A.
ORIGINEEL TER INZAGE
Onovertroffen by brand-en snij wonden
Ook ongeevenaard als wrijfmiddel bij
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/z ct. en f 1.04
(Ingez. Med.)
beidsovereenkomsten tusschen werkgevers en
arbeiders, doch van contracten tusschen werk
gevers en bestuurders van organisaties van
werknemers. Deze bestuurders zijn naar hun
meeninig hier niet te zien als vertrouwens-
mannen der arbeiders, doch als functionaris-
sen van politieke partijen. Als aoodanig zijn
ze te beschouwen als exponenten van den
marxistischen klassenstrijd en hun optreden
te dezen zal steeds de kiem van nieuwen
strijd in zich dragen.
Andere leden weerspraken nadrukkelijk de
meening der hiervoor aan het woord zijnde
leden, als zouden de bestuurders der vakver-
eenigingen functionarissen van politieke par
tijen zijn. Slechts een zeer gering aantal hun-
ner heeft zitting in politieke colleges. Afge-
scheiden hiervan is het lidmaatschap van
zuike lichamen geen beletsel om zich bij het
voeren van onderhandelingen over arbeids
overeenkomsten al'leen te laten leiden door het
belang der werknemers en dat der bedrrjven,
welker belangen geen teigenstelling vormen,
doch veeleer parallel loopen.
Vele leden betreurden het afwij'zend stand
punt der regeering tegenover de pogingen tot
opneming in het ontwerp van een voldoend
controle-apparaat op de naleving van verbin
dend verklaarde bepalingen.
De bepalingen van het wetsontwerp inzake
de onverbindendverklaring vonden van ver
schillende zijden bestrijding.
Sommige leden, die de indiening van een
wetsontwerp op de verbindendverklaring van
collectieve contracten met belanigstelling had -
den tegemoet gezien, konden het thans in be
handeling zijnde ontwerp niet met ingenomen-
heid begroeten, omdat daarin het element der
onverbindendverklaring is opgenomen, hetwelk
huns inziens een geheel ander karakter draagt
en de ontwikkeling van het instituut der col
lectieve contracten in gevaar brengt.
Eenige andere leden verklaarden, dat het
wetsontwerp voor hen onaannemelijk zou zijn
geweest, indien daarin niet de onverbindend
verklaring ware opgenomen.
Sommiige leden hadden evenmin bezwaar
tegen de onverbindendverklaring.
6n... is een soort van engel ten opzichte van
hem geweest. Als ze van hem gehouden had,
zou ze niet half zoo lief geweest zijn. Want
ze is er eentje met spirit, hoor. Maar dit kan
ik u zeggen: ze geniet van haar vrijheid. En
't zal niet makkelijk zijn om haar te bewegen,
die op te geven."
Waarom vertelt u me dat alles?" vroeg
Anthony langzaam.
„Wel... 't is wel interessant om van die din
gen van menschen te weten. Dat wil zeggen,
van sommige menschen."
,,Ik wou 't heel graag weten," gaf Anthony
toe.
,,En u zou 't nooit van Virginia gehoord
hebben. Maar zoo ben ik nu. Als ik iemand
een tip kan geven, ben ik altijd klaar. Vir
ginia is een schat. Zelfs vrouwen houden van
haar, omdat ze zoo heelemaal niet kattig is.
En daarbij," Bundle keek met heroische
kalmte recht voor zich uit, „moet je altijd
sportief zijn, vindt u niet?"
,,Ja, natuurlijk," zei Anthony zonder een
flauw vermoeden van wat ze met die laatste
bewering bedoelde. 'Hij zat te bedenken wat
Bundle genoopt kon hebben, om hem dat al
les te vertellen. Niet, dat hij er haar niet
dankbaar voor was, maar.
,,Daar heb je de trams," zei Bundle met een
zucht. ,,Nu zal ik wat voorzichtiger moeten
rijden!"
,,Ja, dat is wel zaak", stemde Anthony in.
Zijn opvatting van voorzichtig rijden en
haar opVatting verschilden nogal, dat bleek
I in de volgende tien minuten. In dien tijd lie-
ten ze een verontwaardigde voorstad achter
zich en reden Oxford Street in.
,,Niet slecht gedaan, he zei Bundle met
een blik op haar armbandhorloge.
Anthony stemde volmondig toe.
,,'Waar zal ik u afzetten?"
,,Hindert niet. Waar u naar toe moet."
,,Den kant van Knightsbridge uit."
,,0, dat is uitstekend. Zet u me dan maar
bij Hyde Park Cornel af."
,Adieu," zei Bundle, toen ze op de afgespro-
ken plaats stil hield. ,,Hoe moet het met
teruggaan
,,0, ik zal wel zien. Denkelijk met den
trein."
„De man is toch bang!" constateerde
Bundle.
,,Dat is dwaasheid! Ik zou tuff en met u
niet bepaald als een zenuwstillend middel voor
nerveuse oude dames aanraden. Maar per-
soonlijk heb ik het heel prettig gevonden. Den
laatsten keer, dat ik een dergelijke sensatie
gehad heb, was, toen een kudde wilde olifan-
ten me op de hielen zat."
,,Ik vind u heel onaardig," zei Bundle. ,,We
hebben niet eens een aanrijding gehad."
,,'t Spijt mij, dat u zich voor mij heibt moe
ten inhouden," gaf Anthony ten antwoord.
,,Ik geloof niet, dat mannen echt moedig
zijn," zei Bundle.
,Dat is een schandelrjke aantijging," zei
Anthony. „Ik verdwijn vernederd en ver-
ontwaardigd." Bundle knikte hem toe en
reed weg. Anthony riep een taxi aan; zei:
„Victoria Station" en stapte in.
Bij aankomst aan het station betaalde hij
den chauffeur en informeerde aan het loket
naar de treinen naar Dover. Tot zijn groote
spijt kreeg hij te hooren, dat er juist een ver-
trokken was.
Er zat niets anders op, dan geduldig op den
volgende te wachten. Een uur lang liep An
thony met gefronste wenkbrauwen diep in
gedachten het perron op en neer. En een keer
of drie, vier schudde hij ongeduldig het hoofd.
Gedurende de reis naar Dover gebeurde
niets, dat het vermelden waard was. In
Dover stapte hij uit, liep met vlugge passen
naar den uitgang, bleef daar staan, of hij zich
bedacht, ging terug en vroeg aan een kruier
den weg naar: ,,Hurstmere, Langly Road."
(Wordt vervolgd.)
