ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9579
VRIJDAG 12 MAART 1937
77e Jaargang
Binnenland
FeuHletoo
Het Gehe.m van de
Zeven Schoorsteenen
Buitenland.
y\i)tA tuMe* w*
3
EERSTE BLAD
PATROII I.I.KEREN EN OONV O YEEREN.
■FT NEDERLANDSCHE GEZANTSCHAP
TE BRUSSEL EN DE NEDERLANDSCHE
TAAL.
brach-
Ee° op bet
tentie met he
bloemen. en grim.
En nu «e zicb niet
„ige boo. Vetsf "j.e.rrte
en neetnt die j,OBdbeW'
pL verschiinselen v Jfcegai
MEER BUITENLUCHT EN Z0N
KRUGIKD00R RADION
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRUS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetalmg fr. per post 5,60 per jaar
/oor Belgie en Amerika 2,—, overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen by vooruitfcetaling.
fjitgeefster: Flrma*P. J. VAN DE 8ANDE
GIRO 33150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meeT f 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetalmg.
Grootere letters en cliehd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien brj regelabonnement tegen vermlnderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrggbaar Is. Inzending van advertentien liefst £dn dag voor de uitgavo.
DIT BLAB ViatSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRWDAGAVONO
INK RAABGEVBNDE OOMMISSIE VOOR
SOCljALE ZAKEN VAN DEN
VOLKENBOND.
©e regeeringspersdienst meldt:
Tot vertegenwoordiger van Nederland in de
raadgevende comimissde voor sociale zaken
van den Volkenlbond de gereorganiseerde
ramdgevende commissie voor de bescherming
van de kinderen en de jeugd is aangewezen:
mr. H. de Bie, vice-president van de rechtbank
te Rotterdam, voorzitter van den Nederland-
scthen bond tot kinderbescherming.
KB SOLLICITATIE VOOR CONTROLEUR
VAN MET UITVOERCONTROLEBUREAU
VOOR GROENTEN ENZ.
De heer Donker heeft den minister van
landtoouiw en yisscherg gevraagd:
1. Heeft de minister kennis genomen van
de in de vorige maand in eenige vaklbladen
epgenomen advertentie van het uitvoer-con-
trftlebureau voor groenten, fruit en aardappe-
len, waarin dit bureau sollicitanten oproept
voor de betrekking van controleur, wonende
te Rotterdam, zulks onder vermelding, dat de
seiirifteiyke sollicitaties uitvoerige inlichtin-
gein toetreffende levensloop, verkregen vak-
kennis, leaftyd, godsdienstige gezindheid enz.
moeten bevatten?
2. Is de minister niet van oordeel, dat de
eisdh van opgave van godsdienstige gezind
heid in sollicitaties bij een instelling als het
onderhavige bureau, aan hetwelk krachtens
de wet groote algemeene belangen ter behar-
tiging zgn toevertrouiwd, als ongewenscht
meet worden beschouwd
3. Zoo ja, is de minister dan bereid maat-
reg-elen te trefEen, dat in den vervolge door
dit bureau en eventueel door andere soort-
gelijke instellingen een dergelijke eisch niet
meer wordt gesteld en dat ook de beoordee-
ling van sollicitanten in de toekomst zal ge-
sehieden onafhankeiyk van hun godsdienstige
gezindheid
De parlementaire redacteur van het Han-
delstolad sehrijft
Naar wij van welingelichte zyde vememen
verwacht men, dat van de aaruwazigheid van
den kruiser „Java" in de Spaansche wateren,
waarop tegen het einde van deize maand te
rekenen valt, alsmede van het pantserschip
,,Hertog Hendrik", dat eerder ter plaatse zal
agn, preventieve werking zal uitgaan. Even-
als dat in den grooten oorlog is geschied,
anllen Nederlandsche koopvaardijsehepen zich
eventueel kunnen verzamelen en per. convooi
•nder geleide van onze oorlogsschepen, door
gevaarlgk geachte zones begeven.
Verder vernemen wij, dat het geval van het
stoomsohip .Triton" van de K.N.S.M. by oruzen
geizant te Tanger, den heer F. Gerth van Wgk,
n behandeling is.
OOKES-ACCOORD GESLOTEN.
Reuter meldt uit Londen:
Te Londen is een intemationaal cokes-
aocoord gesloten, dat, naar verluidt, de vol-
gende maand in werking zal treden. Vgf
landen zgn overeengekomen, minimum-ver-
kooppryizen vast te stellen en den export als
volgt te verdieelen: Duitschland 48.43, Enge-
lan-d 20.88, Nederland 17.83, Belgie 9.66 en
Polen 3.20 pet.
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt:
In verband met de vragen door het Tweede
Kamerlid Teulings aan den minister van
buitenlandsche zaken gesteld betreffende het
geihruik van de Naderlandsche taal op het
avondfeest van Don-derdag 21 Januari in het
Nederlandsche gezantschap te Brussel gehou-
door
AGATHA CHRISTIE.
S7)
Vervolg.
,,Ik vroeg me juist af, of u daaraan zou
denken. Prins Nicholas Qbolovitch is nu de
erfgenaam, hij is een neef in den eersten
graad van den man, die gisteravond ver-
*100rd is.'"
,,En waar is die prins Nicholas op het
•ogenblik?" vroeg Anthony, terwijl hij zich
lets afkeerde om een nieuwe cigaret op te
steken. ,,Je hoeft me met te vertellen, dat je
't niet weet, Battle, want dan geloof ik je
•iet."
„We heblben reden oan aan te neimen, dat
oip het oogenblik in Amerika is. Verleden
week was hij er in elk geval nog. Aan 't
geld opneanen met als onderpand datgene, wat
hij te wachten heeft."
Anthony liet een langgerekt gefluit van
veTfbaizing hooren.
„Nou snap ik 't," zei hy dan. ..Michael had
Engeland aohter zich, Nicholas Amerika. In
ailebei de landen is een groep financiers, die
op jacht zijn naar petroleum-concessies. De
royalistische party had Michael als haar can-
didaat uitgekozen en nu moeten ze een ande-
ren zoeken. Wanhoop en tandengeknars In
het kamp van Isaacstein Co. en Mr. George
Lomax. Vreugde en hoerageroep in Wall
Street. Is 't niet zoo?"
„U bent er niet heelemaal naast," gaf
Battle toe.
den welk feest door Koning Leopold werd bg-
gewoond, meenen wij te weten dat de veron-
derstelling als zouden, bij deze gelegenheid
uitsluitend in de Fransche taal gestelde uit-
noodigingen zijn verzonden, onjuist is. Er
waren Fransche en Nederlandsche uitnoodi-
gingen. Wij vergissen'ons zeker ni^t wanneer
wij schrijven dat de Belgische minister van
Openlbaar onderwijs mr. J. Hoste en diens col-
lege van kolonien, mr. E. Rubbens, als-
j ook de president van de Nationale Bank,
i minister van Staat mr. L. Franck, majoor
van den Heuvel, commandant van de Konink-
lijke Paleizen, prof, van Straelen, directeur
van het Natuurhistorisch Museum en de
Vlaamsche letterkundigen Herman Teirlinck
en F. V. Toussant van Boelaere, deze laatste
in zijn kwaliteit van voorzitter van de Vlaam
sche P. E. N.-club, een Nederlandsche uit-
noodiging hebben ontvangen.
Aan een paar Vlaamsche invite's de pers,
ook de Nederlandsche, was dien avond niet
uitgenoodigd hebben wij de vraag gesteld
of zij iets gemerkt hadden van een eventueel
ordewoord, dat aan het personeel van het
geizantschap 'zou zijn gegeven, op bedoeld
avondfeest geen Nederlandsch te spreken. "Het
antwoord luidde beslist ontkennend en gold
ook voor de vraag of het juist is dat aan-
wezige Vlaamsche gasten door den Nederland -
schen gezant in de Fransche taal zouden zijn
aangesproken en dat dit zelfs met eenigen
uiterlijken nadruk zou zijn geschied.
INBESIJ|AG GENOMEN LADINGEN NAAR
DUITSCHLAND.
De Rotterdamsche correspondent van het
Handelsblad meldt:
De ..Triton" van de K.N.S.M. is niet het
eerste sinaasappelschip, dat van Valencia, de
Spaansche uibvoerhaven van sinaasappels,
komende, door de zeestrijdkrachten van Fran
co in beslag genomen is. Men zal zich af-
vragen, waarom de nationalisten zich op het
buitmaken van handelswaar toeleggen. Na-
tuurlijk zit hierbij voor het handelsverkeer van
regeerings-Spanje met het buitenland te hin-
deren, want bij den tegeniwoordlgen stand van
zaken kan Spanje moeilijk invoeren als het
den invoer niet met uitvoer betaalt. Dat
geldt met name voor het verkeer met Neder
land, omdat de Nederlandsche regeering een
autonomic clearing voor het handelsverkeer
heeft ingesteld met Spanje.
!Het is in den zuidvruchtenhandel bekend,
dat de ladingen sinaasappelen, die Franco's
zeemacht buit maakt, uitgeladem en weer in
een nieuw schip worden geladen en zoo naar
Duitschland worden vervoerd. Franco bezigt
natuurlijk deze sinaasappelen als een betaal-
middel om daarmede zijn Duitsche crediteuren
te kunnen voldoen, bij wie hij zoo sterk in het
krijt staat. De piraterij is in onze dagen
plotseling herleeft in de Middenlandsche Zee.
Scandinavische schepen zijn reeds eenige
malen van een lading sinaasappelen beroofd.
Met Nederlandsche schepen had zich dit tot
nu toe nog niet voorgedaan. De sinaasappe
len import naar ons land uit Spanje is in
dit seizoen tot nu toe geheel normaal ver-
loopen. Deze uitvoer is voor een belangryk
deel mede het middel, waardoor via de clea
ring van Nederland uit op Spanje handel kan
worden gedreven. Na de aankomst van de
„Java" in de Middellandsche Zee zullen
Nederlandsche schepen, die met sinaasappelen
van Valencia komen, wel niet meer gehinderd
worden.
SANEERING VAN DEN BRA.ViXSTOFFEN-
HANDELIN GEVAAR?
De Bond van Nederlandsche Handelaren in
brandstoffen heeft Maandag te Utrecht een
spoedvergadering in het getbouw voor Kun-
sten en Wetenschappen gehouden ten einde
zijn bonding te bepalen inzake de saneering in
het brandstoffenbedryf.
De voorzitter, de heer H. van Galen Last,
bracht in herinnering, dat de kolenconventie
in 1935 z.eer terecht onderschei-d heeft ge-
„Hm," zei Anthony. „En nu weet ik ook,
dat wil zeggen, ik durf er mijn hoofd onder
verwedden, dat ik weet, wat u in dat boschje
uitgevoerd hebt."
De detec'tieve glimlachte, maar onthield
zich van antwoord en.
.Internationale politiek is geweidig inte-
ressant," zei Anthony, „maar tot mijn spijt
kan ik dit gesprek niet verder voortizetten.
Ik heb een afspraak om in de leerkamer thee
te komen drinken."
Hij liep vlug het terras over en ging door
de hoofddeur naar binnen. Een kort consult
met Trediwell had als gevolg, dat hij een
paar minuten later voor de deur van de leer
kamer stond. Hij. klopte aan en ging naar
binnen.
IHonkie en Snoekie renden op hem af en
brachten hem in triomf naar hun gouver-
nante.
Bij het zien van mademoiselle Brim over-
viel Anthony, 6dn seconde lang, een gevoel
van schaamte. De Frangaise was een kleine
magere vrouw van een. jaar of vijftig, met
een lang, smal gezicht, peper en zoutkleurig
haar en een snorretje. Als avonturierster zou
ze in elk milieu een droevig figuur geslagen
hebtoen.
„Ik geloof, dat ik leelijk de kluts kwijt ben,"
zei Anthony tegen zichzelf. „Enfin, op het
oogenblik niets aan te doen... hiermee door-
gaan tot het bittere einde, is m'n motto."
Hij was gedurende het thee-uurtje de rid-
derlijkheid in eigen persoon en mademoiselle
gevoelde zich blijkbaar zeer gecoiffeerd door
het bezoek van den knappen jongen man.
Zoo werd de visite een groot succes.
Maar dien avond, toen hij in de mooie fris-
sche slaapkamer, die Bundle hem toegewezen
had, eindeiijk weer alleen was, schudde hij
het hoofd.
,,Zoo gaat het niet!" zei hij. „Hoor je 't
Anthony, zoo gaat 't niet. 't Is gek, maar ik
raak hy deze zaak telkens den draad kwyt."
maakt tusschen de cooperaties A en B. Hij
legde er den nadruk op, dat in de besprekin-
gen, welke dit jaar over een nieuw sanee-
ringsplan zijn gehouden, geen enkel woord
van conventiewege is gezegd, waaruit zou
blijken, dat men nu plotseling ten deze een
algeheele zwenking zou maken. Hij zette
uiteen, dat de conventie twee jaar geleden,
toen het den mijn/bedrijven slecht ging, bereid
was den handel recht te doen wedervaren,
doch dat men thans nu de wereldmarkt vas
ter is, dan sinds vele jaren en de mijnen
een saneering niet meer in die mate noodig
hebben, traoht een wig te drijven in de or-
ganisatie door de belangen van het platteland
op te offeren en'die van de steden te ontzien.
Spr. achtte het ontoelaatbaar, dat van eep
dergelgk moment wordt gebruik gemaakt,
om na twee jaar ordening van het bedrijf, na
gevoerd overleg en gehouden besprekingen,
onverhoeds de organisatie een ultimatum te
stellen. Met klern drong spr. er op aan, dat
de handel van stad en platteland ter zake
den lijn zouden trekken, ten einde stelling te
nemen tegen het streven van de conventie.
De deur voor onderhandelen moet open blij-
ven en nadrukkelijk mOet worden verklaard,
dat de organisatie de saneering wenscht voort
te zetten, doch niet tot elken prijs. Spr. ves-
tigde er voorts de aandacht op, dat ook ten
aanzien van de vestiging van de cooperatie
reeds zekere toezeggingen zijn gedaan.
Op deze rede, welke met luid applaus werd
beantwoord, yolgde een zeer uitgebreide be-
spreking, welke zeer positief tot uitdrukking
bracht, dat de handel er niet aan denkt voor
den eisch van de conventie te zwichten, doch
overigsns onmiddellijk bereid is elk aanneme-
lijk voorstel tot behoud der saneering te over-
wegen.
Een motie, waarin dit standpunt werd
vastgesteld, werd met algemeene stemmen
aanvaard.
DE CANDIDATUUR-VAN ZEELAND.
De Belgische politieke wereld maakt
schrgft de N. R. Crt. eens een periode van
groote beweging door. Rex, de party van
L6on Degrelle, heeft in het arrondissement
Brussel een tusschentijdsche verkiezing uifcge-
lokt, door het zittende Kamerlid en zijn plaats-
vervangers him ontslag te laten indienen.
Waar het wetsontwerp tot voorkoming van
tusschentydsche verjtiezingjen, dat reeds ge-
ruimen tijd aanhangig was, Dinsdag eerst in
de Kamer werd aangenomen, waarbij de be-
doeling een herhaling van; deze manoeuvre in
de toekomst gelijk Degrelle had aangekon-
digd te voorkomen de behandeling heeft
versneld, zal men ditmaal nog een verkiezing
moeten uitschrijven.
Waar Rex hier qua Kamerzetel niets te
winnen heeft immers wanneer zij zou win-
nen bleef de situatie in de Kamer juist zooals
zij was gaat het hier om een demonstratief
geibaar. Rex wenscht stof om de agitatie
tegen db regeering voort te zetten en Degrelle
wil nu de kiezers 'n uitspraak laten doen tus
schen het regeeringsbeleid en zijn critiek.
Nu zou het streven naar een overwinning
op zichzelf een vrij hachelijke ondememing
zijn. Bij de laatste verkiezingen in 1936
behaalden de partijen, die de candidatuur van
Zeeland steunen, driekwart van de uitge-
brachte stemmen, zoodat Degrelle hier tegen-
over een drievoudige meerderheid komt te
staan. Het is duidelijk, dat hij dus er op
rekent den Kamerzetel te riskeeren om
agitatiemateriaal te krijgen. Een belangrijke
verschuiving in de uitgahrachte stemmen zou
hem materiaal in handen kunnen geven om
den Koning Kamer-ontbinding te verzoeken
op grond van het feit, dat de samenstelling
van de Kamer niet meer in overeensteimming
zou zijn met de meening van het volk.
Het staat vast, dat de grootste Belgische
parijen, de socialisten, en de katholieken, den
Hij staakte zijn wandeling en bleef mid
den in de kamer stokstijf staan.
„Wel verdikke..." begon hij.
De deur werd belhoedzaam opengedaan.
Toen de kier wijd genoeg was, schoof een
man zich erdoor en. bleef in eePbiedige hou-
ding by de deur Staan.
Het was een groote, zwaargebouwde man
met blond haar, hooge jukbeenderen en
eigenaardige, fanatieke oogen.
„Wie ben jy vroeg Anthony met zijn
oogen strak op het gezicht van den onibe-
kende.
.Boris Anchoukoff!"
,,Zoo. De iijfknecht van prins Michael,
h&?"
,,Ja. Ik heb mijn meester trouw gediend.
Hy is dood. En daarom dien ik nu u."
,,Bui'tengewoon vriendelijk van je," zei An
thony. ,,Maar ik hah geen bediende noodig."
„Gij zijt nu mijn meester. Ik zal u trouw
dienen.'"
„Ja, dat is alles goed en wel, maar ik heb
geen bediende noodig. Dat is een luxe die
ik me niet veroorloven kan."
Boris Anchoukoff keek hem bestraffend
aan.
„Ik vraag geen geld. Ik heb mijn meester
trouw gediend. Zoo zal ik ook u dienen...
tot in den dood!"
Hy deed een Stap naar Anthony toe, liet
zich op zgn eene knie neer, greep Anthony's
hand en legde die fegen zijn voorhoofd. Dan
stond hij op en verliet de kamer, even on-
verwacht als hy gekomen was.
Anthony staarde hem na met een gezicht,
dam van verbluftheid.
,,Dat is al heel merkwaardig, zei hij, toen
hij wat begon te bekomeh. „Wat je noemt
een trouwe waakhoad. Opmerkelijk wat een
instinct die kereils hefctoea!"
Hy keerde zicb om en zette z'n wandeling
door de kamer voort.
laatsten tyd vele moeilijkheden hebben. De
tegenstelling tusschen Spaak en de Man
eenerzijds en Vandervelde anderzijds houdt
de socialistische party reeds geruimen tijd
bezig. Men splitste zich over vragen van
algemeen politiek beleid in twee kampen, die
scherp tegenover elkaar stonden en hoewel
de partijvergadering dezer dagen een uit
spraak heeft gedaan, maar tegelijkertijd ge-
tracht heeft een venzoening tot stand te bren-
gen, lijkt het weinig aannemetUjk, dat in de
practijk de hier ontstane kloof kan worden
overibrugd.
Voor de katholieke party heeft de tegen
stelling tusschen Vlamingen en Walen de
moeilijkheden gebracht. De taalstrijd heeft
haar veel aanhangers in het Vlaamsche volk
doen verliezen. Men krijgt van den precairen
toestand van deze partij eenig idee, wanneer
men kennis neemt van de gedachte de partij
te hervormen en wel zoodanig, dat er een
katholieke partij zou zijn voor het Vlaamsche
en een voor het Franschsprekende deel der
bevolking met als toporganisatie een kleine
partijraad. Deze gedachte staat op het punt
verwezenlijkt te worden. Een katholieke
Vlaamsche volkspartij is reeds opgericht en
de oprichting van een katholieke party van
de Pransch-sprekende bevolking is aanstaan-
de.
Wanneer men dit alles overweegt, begint de
groote opschudding, die de Rexistische ma
noeuvre in kringen van regeering en parle-
ment teweeg bracht, eenigermate verklaar-
baar te worden. Want het is opmerkelijk, dat
Van Zeeland hierover door den Koning werd
ontvangen, dat twee zittingen van het kabinet
hieraan werden gewijd en dat tenslotte de
candidauur-Van Zeeland, gesteld door de drie
oude partijen, waarschijnlijk door de gezamen-
lijke anti-rexistische partijen zal worden ge-
steund.
Dit wijst er op, dat de regeering en de ver-
schillende partijen de situatie wel degelijk als
zeer emstig beschouiwen. Anders toch zou
men van een figuur als Van Zeeland, die zich
nimmer in de partijpolitiek heeft willen men-
gen, niet kunnen verwachten, dat hij in-
stemt met een candidatuur, gedragen als het
ware door een democratisch blok, waardoor
in den verkiezingsstrijd naast de tegenstelling
voor of tegen het tegenwoordige regeerings
beleid ook die van fascisme tegenover demo
cratic wordt gelegd. Want juist het wegne-
men van de partijnuanceeringen kan voor de
verdere ontwikkeling van den politieken toe-
stand zeer gevaarlijk zijn en vormt zelfs by
een vemietigende nederlaag van Degrelle voor
dezen een dankibaar agitatie-argument.
Het is begrijpelijk, dat wanneer Rex den
aanval richt op het regeeringsbeleid in het
algemeen, ook de wensch ontstaat van die
zijde den aanval te keeren. Daaruit zou men
den wensch van een .nationale candidatuur"
kunnen verklaren, waar ook de regeering een
nationaal kabinet is, waarin de verschillende
partijen samenwerken. Toch blijft het dan op
merkelijk, dat het juist de socialisten zijn ge-
weest, die zoo sterk hebben aangedrongen op
het regeeringsfront tegen Degrelle, terwijl zij
lang niet in ieder opzicht, bijv. in de Spaan
sche kwestie, achter de regeering hebben ge-
staan. In dat licht is ook de klaarblijkelijke
aarzeling van de katholieken begrijpelijk.
Geheel duidelijk is de situatie dus aller-
minst. De inzet de Kamerzetel is niet
het ware abject van den strijd, bij het .natio
nale" antwoord der regeeringspartijen doen op
den achtergrond ook andere overwegingen hun
invloed gelden. Een tegenstelling na^lert en de
verkiezingsuitslag zal in belangrijke mate be
palen, hoe die er uit zal zien.
De Brusselsche correspondent der N. R. Crt.
meldt
De meeste ochtendbladen wijden beschou-
wingen aan de wijze, waarop de regeering de
uitdaging van den rexistischen leider Degrelle
heeft beantwoord. De socialistische en liberale
kranten juichen de kordaatheid van den mi
nister-president van Zeeland toe. Zekere Ka-
,,Maar ondertusschen kan 't tot gekke
complicatdes aanleiding geven," mompelde hij,
„tot verduiveld gekke complica'ties."
Hoofdstuk XVII.
Een middemachtelijk avontuur.
Het coroner-onderzoek had den volgenden
morgen plaats. Het was in alles absoluut
het tegenovergestelde van de onderizoeken,
die in de zoogenaamde amusements-lectuur
beschreven worden. Zelfs George Lomax was
tevreden, z66 radicaal waren alie interessante
bijzonderheden geschrapt. Hoofdrechercheur
Battle, de coroner en kolonel Melrose hadden
de hoofden bijeengestoken en het resultaat
was een zitting van een paar uur, die wat
ontoelangrijkheid en verveling betrof, op een
bijzonder hoog peil stond.
Dadelijk na het ondenzoek nam Antihony af-
scheid en vertrok.
Zijn weggaan was voor Bill Eversleigh een
opluchting. George Lomax was, door zgn
angst dat er iets uit zou lekken, nag moeilijker
en veeleischender dan anders geweest. Miss
Oscar en Bill hadden geen oogenblik rust ge-
had en, zooals gewoonlijk, had de verdeeling
van den arbeid, wat billijkheid aanging, wel
wat te wenschen gelaten. Miss Oscar was
al het belangrijke en nuttige werk toegewe
zen en Bill was gebruikt, am tallooze bood-
schappen en boodschapjes te doen en als een
soort van toetssteen voor de steekhoudend-
heid van de argumenten, die Lomax hij den
meter aanvoerde en bij den kilometer her-
haalde.
Toen Bill dien bewustea Zaterdagavond naar
bed ging, was hij aan het eind van zijn krach-
ten. Hij had geen enkele behoorlijke gele
genheid gehad, dank zij de veeleischendheid
van Lomax, om met Virginia te praten en
dus voelde hy zich ongelukkig en veronge-
lykt. E6n geluk nog, dat die man uit Zuid-
££N echt met oranje band
Eli BAY-PR KRUIS
Inge/.. Med.)
tholieke bladen, als La Libre Belgique en de
Standaard, zijn minder enthousiast en vreezen
blijkbaar, dat talrijke Katholieke kiezers hun
stem aan Degrelle zullen geven.
In zijn blad Le Pays Reel beweert Degrelle,
dat geen enkele politieke partij afzonderlijk in
het strijdperk durft treden tegen Rex. Van
Zeeland, aldus Degrelle, is nu candidaat van
het soeialistische-eammunistisohe volksfront.
Moskou snelt hem te hulp. Toch zal hij niet
meer dan 100.000 stemmen op zijn naam ver-
eenigen, daar de Brusselsche Katholieken en
de liberale patriotten er voor zullen bedanken
hun stem met die van de communisten-en de
communitisch gezinde socialisten te vereeni-
gen. Binnen 37 dagen, voorspelt Degrelle, zal
Van Zeeland geen minister meer zgn.
In parlementaire kringen is men echter vrg
algemeen van oordeel, dat de verkiezing van
den heer Van Zeeland als kamerlid voor Brus
sel verzekerd is. De rexisten, zelfs gesteund
door de Vlaamsch-Nationalist-en en 'n deel van
de zgn. vlottende massa, zal ten hoogste 90.000
RAD11-A
(Ingez. Med j
Afrika van "t toon-eel verdwenen was. Die
monopoliseerde Virginia of hij er recht op
had en dat begon Bill te vervelen. Maar -na
tuurlijk, als- Lomax voortging met zichzelf
belachelijk te maken... Ondanks z'n apstan-
digheid vielen zijn oogen dicht. Eversleigh
slie-p. En in zijn slaap vond hij troost, want
hij droomde van Virginia.
Het was een heldhaftige dr-oom... een
droom van een brandend h-uis en vonken-
spetterende balken... waarin hij de rol van
den held speelde. Hij bracht Virginia in zijn
armen van de bovenste verdieping naar be-
neden, in den rustigen koslen tuin. Ze was
foewu-steloos. Hij lei haar in het zachte gras
neer en ging weg om een pakketje sandwi
ches te zoeken. George Loanax had het maar
in plaats van het aan Bill te geven, begon hg
telegrammen te dicteeren. Nu waren ze in
het voorportaal van een kerk; hij ging trou-
wen met Virginia en zij kon elk oogenblik
komen. Groote genade! Hij had zijn pyjama
aan! Hij moest naar huis om behoorlijke
kleeren aan te trekken. Zoo hard hij kan
liep hij de deur uit, naar -de au jo toe. Maar
de auto wou niet wegrgden... Geen benzine
in het reservoir, 't Was om wanhopig te
worden. En daar hield een groote autobus
stil en stapte Virginia, geholpen door den
baron met het kale hoofd, uit... zoo koel en
rustig in een soort van muisgrijize japon. Ze
kwam naar hem toe, pakte hem been en
weer. ,,Bill," zei ze. „0! Bill...!" Zonder
reden begon ze harder te schudden. „Bill,"
zei ze, ,,word wakker!... Vooruit! Word wak-
ker!"
Bill werd wakker. !Hg lag in zijn slaapka
mer op ,,De Zeven Schoorsteenen". Maar een
ge-d-eelte van den droom was waar. Virginia
stond over hem heengeibogen en herhaalde de
droomwoorden met verschillende variaties.
(Wordt vervolgd.