ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AKKERTJES CACHETS)
tiorodt
No. 9574
MAANDAG 1| MAART 1937
77e Jaargang
Aankondiging.
Binnenland
FeuHleton
Het Geheim van de
Zeven Schoorsteenen
Buitenland.
Wegen en Voetpaden met de
Kunstwerken.
TER NEUZENSCHE COURANT
tBQNNEMENTSPRUS: Binnen Ter Neuzen 1.25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
i per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
v'oor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abounementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
tttgeefster: Fimia P. >1. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bg vooruitbetaling.
Grootere letters en clieh§'s worden naar plaatsruimte berekend
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraa
verkrrjgbaar is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de ultgaw
DIT BEAD VERS CHUM IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Burgemeester en Wethouders van ZAAM-
SLAG, brengen ter algemeene kennis, dat, te
begimnen op Dinsdag 9 Maart 1937, vanwege
de gemeente eene algemieene opneming zal
worden gehouden van de
Zaamslag, 1 Maart 1937.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
S. VAN HOEVE, Burgemeester.
J. STOLK Lizn., Secretaris.
A.-R. KAMERGANDIDATEN.
De lijst der a.-r. candidaten voor de Tweede
Kamer is thans vastgesteld en luidt aldus
deelt de Standaard mede als volgt:
1. Dr. iH. Colijn; 2. mr. J. A. de Wilde; 3.
J. Schouten; 4. J. J. C. van Dijlk; 5. LL. F.
Duymaer van Twist; 6. C. Smeenk; 7. J. Terp-
stra; 8. C. van den Heuvel; 9. W. Wagenaar;
10. H. Amelink; 11. C. van der Zaal; 12. J.
Tjalma13. A. Zijlstra; 14. T. A. van Dijken;
16. G. A. Diepenhorst; 16. H. J. W. A. Meye-
riimk; 17. A. B. Roosjen; 18. J. Algera
RIJKSUITVOERKEUR1NG VOOR
GROENTEN.
Naar wordt medegedeeld, is in voorberei-
diag een regeling voor de control® op den
ui-tvoer van kropsla, tomaten en komkommers
aan de hand van de landbouwuitvoerwet 1929,
waarvan de invoering is vastgesteld op 1
Maart 1937 en waarvan de uitvoering zal wor
den opgedragen aan het uitvoer-eontrole-
bureau voor groent^n, fruit en aardappelen te
's-Gravenhage
De uitvoer van bovengenoemde producten
a&l van 1 Maart af alleen kunnen geschieden,
inidlen de zendingen zijn vergezeld van een
eertificaat, waaruit blijkt, dat de producten
aan onderstaande eischen voldoen
a. ,gezond", vrij van plantaardige- en
dierlijke aantasting en van andere teeltge-
breken;
b. „gaaf": vrij van hagel-, vorst- en wind-
beech adiging;
c. „zuiver"vrij van aangewende ziekte-
bestrijdlngsmiddelen en verontreinigingen;
d. ,,rijp": in een zoodanige graad van rijp-
heid verkeerend, dat het in goeden toestand
ter plaatse van bestemming aankomen rede-
lijkerwijze mag worden verwacht;
e. „versch": in een zoodanigen staat van
verschheid verkeerend als met het oog op het
product en de bestemming wenschelijk is.
DE INTERNATIONALE CONTROLE
OP DE NON-INTERVENTIE.
(Het ligt, naar de Tel. vemeemt, in het voor-
nemen van de mogendheden, die in de non-
hoterventie-actie een leidende rol spelen, am
een aantal vooraanstaande Nederlanders uit
te nooddgen tot het vervullen van ,de meest
verantwoordelijke functies bij het uitvoeren
der international® controle.
Zoo worden in de eerste plaats genoemd
vice-admiraal b. d. J. de Graaf als bevelvoer-
cier van de intemationale vlootpatrouille die
de controle langs Spanje's kust zal uitoefe-
nan en generaal-majoor J. J. G. baron van
Voorst tot Voorst, als leider van de controle-
organisatie langs de Fransch-Spaansche
grens.
Een offi-cieele ultnoodiging aan deze Neder
landers kan eerst volgen, wanneer de non-
interventie-commissie in plenaire zitting daar-
toe een besluit heeft genomen. Het staat in-
door
AGATHA CHRISTIE.
32) Vervolg.
„0 ja, dat doet me dfenken aan iets, dat ik
u nog moest vragen... Is dat daar irw raam?
Het tweede van den hoek, redht iboven de
Vergaderzaal
„Nee, mijn kamer is in den ouden vleugel,
heelemaal aan den anderen kant. Waarom
,,Omdat, toen ik gisteravond naar m'n auto
terugliep, dus na het schot, in die kamer het
iicht opging."
„Wat eigenaardig! Ik weet niet van wien
die kamer is, maar ik kan't makkelijk genoeg
te weten komen. Bundle even vragen. Mis-
echien hebben ze daar ook 't schot gehoord?"
„'t Kan zijn, maar ik zou denken, dat ze
het dan wel gezegd hadden. Uit hetgeen
Battle vertel-d heeft, heb ik den indruk ge-
kregen, dat niemand in huis het schot ge
hoord heeft. Hoe het zij, 't is een aanwijzing
en al is die niet veel waard, ik ben van plan
er uit te halen, wat er uit te halen is".
,,'t Is wel heel eigenaardig," zei Virgina
nadenkend.
Onder het praten hadden ze het bootenhuis
aan het meertje bereikt en waren op den stei-
ger blijven staan praten.
,,En nu het heele verhaal," zei Anthony.
,»Maar niet hier; op het meer. We pagaaien
kalmpjes op en neer... vrij van de te scherpe
ooren van Scotland Yard, Amerikaansche
gasten en nieuwsgierige kamermeisjes."
tusschen nog niet vast, of deze de eervolle
uitnoodiging zullen aanvaarden.
Inmiddels meldt Havas uit Parijs, dat de
controle-comimissies, welke aan de Fransch-
Spaansche grens toezicht zullen uitoefenen,
voor het meerendeel uit Nederlanders samen-
gesteld zullen worden.
Eerst wanneer de Nederlandsche regeering
vanrwege de commissie of de groote mogend
heden in deze zaak gemengd is, zal zij zich
kunnen beraden over het standpunt dat naar
haar meening door de Nederlandsche belan-
gen, zoo ruim mogelijk bezien, wordt gedic-
teerd.
Ook admiraal De Graaff heeft nog geen
verzoeik uit Londen ontvangen, waaromtrent
hij reeds thans een beslissing zou moeten
nemen.
CONCENTRATIE VAN BIJZONDERE
SCHOLEN.
Thans is bij de Tweede Kamer ingediend een
wetsontwerp, waarvan de strekking is ook be-
zuiniging op de onderwijsuitgaven te verkrij-
gen door beperking van het aantal bijzondere
scholen, nadat reeds zooveel openbare de be-
zuinigingsbijl ten offer zijn gevallen. Men zal
zich herinneren, dat indertijd in het algemeene
bezuinigingsontwerp der regeering reeds in
een bepaalde „concentratie" van bijzondere
scholen werd voorzien. De rechterzijde in de
Kamer wilde daar echter niet aan. Er werd
toen een Kamercommissie ingesteld, welke on-
langs de regeering i'ap,f>ort uibbracht en nieuwe
bezuinigingsvoorstellen deed. De regeering
heeft thans de denkbeelden der commissie in
het ingediende wetsontwerp belichaamd.
Het strekt vooreerst tot verhooging van de
minimum-aantallen leerlingen voor de stich-
ting van bijzondere scholen voor gewoon lager
onderwijs, waarvam de kosteu geheeil of gedeel-
telijk door de openbare kas worden gedragen.
De minima worden met een vierde verhoogd.
Aan deze bepaling sluiten aan bepalingen
betreffende de minimum-aantallen leerlingen,
bij de bijzondere scholen voor gewoon lager
onderwijs vereischt voor de jaarlijksche ver-
goedingen van rijk en gemeenten. Daarin is
vervat een regeling voor de dispensatie, welke
met betrekking tot het behoud der jaarlijksche
vergoedingen van bijzondere scholen zal wor
den verleend voor best aan d-e scholen, wier leer-
lingenaantal beneden de nieuwe minima daalt.
Bovendien zijn nader amschreven de reeds
in de wet voorkomende bepalingen, volgens
welks van de minima dispensatie kan worden
verleend bij het stichten van nieuwe scholen
en voor het behoud van de vergoeding voor
de ibestaande.
Verder zijn in het ontwerp opgenomen
eenige voorschriften uit de wet van 4 Augus
tus 1933, 'waarvan het practisch nut in die
mate is gebleken, dat het raadzaam werd ge-
acht deze over te nemen.
Voor het overige bestaat de inhouid uit wij-
zigingen, die ten gevolge van het opnemen van
bovenbedoelde bepalingen ncodzakelijk werden
geacht, en overgangsbepalingen, waarvan die
betreffende de handhaving van bestaande
reehten van reeds opgerichte scholen de be-
langrijkste is.
Voorgesteld wordt, de wet met ingang van
1 Juli 1937 in werking te doen treden. Die in-
werkingtreding valt dan samen met den dag
waarop de wet van 4 Augustus 1933 zal op-
houden te gelden.
NEDERLANDSCHE ZUIVELCENTRALE.
Naar gemeld wordt zal de beer L. F. Britzel
met ingang van 8 Maart, ontslag nemen als
voorzitter van het bestuur en dagelijksch be-
stuur der afdeeling zuivel der Nederlandsche
Zuivel centrale.
De heer Britzel zal dan in genoemde func
ties worden opgevolgd door den heer A. van
Wijnen te Gouda.
Gelijik hekend, maakt de heer van Wijnen
thans reeds deel uit van gemelde colleges.
„Ik heb al 't een en ander van Lord Cater-
ham gehoord," zei Virginia. ,,Maar volgens
mij niet genoeg. Om te beginnen: wie bent u
nu eigenlijk, Anthony Cade of Jimmy Mac-
Grath"'
Voor de tweede maal binnen een kwart
dozijn uren vertelde Anthony de geschiedenis
van de laatste zeg weken van zijn leven
met dit verschil, dat zijn verhaal dezen keer
niet op zekere plaatsen.besnoeid of veranderd
werd. Hij eindigde met de merkwaardige con-
frontatie met ,,Mr. Holmes."
„0, ja, Mrs. Revel," bedacht hij opeens,
toen het verhaal uit was, ,,ik heb u nog niet
behoorlijk gecomplimenteerd over den moed,
waarmee u uw geweben bezwaard heeft, door
'te beweren, dat ik een oude vriend van u
was..."
„Maar u bent toch een oude vriend!" riep
Virginia uit. „Wat dacht u, dat ik u eerst iets
dergelijks als dat van gisteravond zou laten
opknappen en dat ik dan, als ik u weer ont-
moetbe, net zou doen of u niets meer dan een
kennis van me was? Nee boor..."
Ze zrweeg en keek nadenkend voor zich uit..
,,Weet u, wat mij in deze kwestie zoo treft,"
ging ze voort, ,,dat die memoires zoo extra
mysterieus zijn. Daar zit een geheim achter
iets dat we nog niet ontdekt hebben."
„,Dat geloof ik ook," stemde Anthony toe.
En nu moet u me nog eens wat vertellen,"
ging hij voort.
„Wat?"
Waarom u zoo verbaasd keek, toen ik gis-
teren in Pont Street, den naam Jimmy
McGrath noemde. Had u dien naam meer ge
hoord?"
„Ja, Sherlock Holmes... George mijn
neef George Lomax je hebt vanmorgen
kennis met heni gemaakt is twee dagen
geleden bij me geweest en heeft me toen een
heel ritsie vervelende dingen voorgesteld. H'
wou onder anderen dat ik voor dit weekend op
„De Schoorsteenen" kwam en extra beminne-
HET DROEVE LAND.
De laatste dagen hebben ons, schr. de N. R.
Crt., nogmaals het beel'd doen herleven, dat
menig Eurcvpeaan zoo spoedig mogelijk zou
willen vergeten, de bezetting van Abessinie.
Een zaak, waarin Europa een rol gespeeld
heeft, die een schandvlek zal blijven voor den
tijd, waarin internationaal overleg en inter
national! recht een zoo belangrij'ke ontwikke-
ling schenen te hebben genomen, een rol, die
spotte met alle begrippen van beschaving en
recht, waarop de Westersche democratieen
zich als hun hoogste goed zoo dikiwijls beroe-
pen. Abessinie, we Iks - verbagenwoordigers
steeds van een zoo groote kennis van het vol-
kenrecht hebben blijk gegeven, heeft zijn ge
loof in een Europaesch prineipe met een hoo-
gen prijs moeten hetalen.
Europa wil het Ahessijnsche conflict liqui-
d'eeren. De niet-volledige• erkenning van het
Italiaansche recht op Abessinie zou de aange-
name betrekkingen tusschen zekere Europee-
sche landen verstoren, zoo kunnen wij telkens
weer hooren. Wat het zwaarste is, moet het
zwaarst wegen en dan slaat de balans door
naar de zijde van het eigeh belang, dat preva-
leert boven de idealen, waarvan men zich eens
als de verdedigers heeft opgeworpen. En men
zoekt formules, die aan dezen daad een schijn
van rechtmatigheid kunnen geven. Niet meer
dan een schijn nochtan®. Want wanneer men
zal besluiten, gelijk van de eerstvolgende bij-
eenkomst van den Voikenbond wordt ver
wacht, dat er geen red-en ineer is het land in
kwestie als souvereine staat te erkennen, om-
dat gelijk men zal vaststellen, er in dat ge-
bied geen wettige regeering mfeer is, die het
gezag uitoefent, dan zal men zich wellicht for-
meel aan de regels van het volkenrecht hou-
den, maar dan zal men zijn geest vertrappen.
Want zoolang het mogelijk is een regeering
te verjagen en daama op grond van het ont-
breken van die regeering de erkenning als
souvereine staat terug te nemen, zoolang zal
alles mogelijk zijn, wat in strijd is met de
meest -elementaire grondbeginselen van de in
temationale rechtsopvatting, zoolang ook zal
dit, voor de menscbheid bet ongetwijfeld he-
langrijkste, deel van het internationaal recht
een letter maar geen recht zijn.
Hoewel de Italiaansche bezetting van Abes
sinie de facto erkesid wordt, men denke aan
de vestiging der consulaten, hoewel men in
Italie en oak in andfere landen dlaarbuiten hen
die den strijd tegen. den indringer volhouden
als ,,opstandelin-gen" betitelt/en behandelt,
blijkt die ibezettinig nag geenszins zoo volledig
als men dikwijls agnnam, en blijkt het gezag
van Italie zich tot enkele gebieden, steden wel
licht, te beperken. De vewnetele, maar wan-
hopige poging van Ras Desta om Addis Abeba
te overvalien, en de gevechten, welke in ver-
band daarmede zoo vlak bij de voormalige
hoofdstad hebben plaats gevond-en, bewijzen,
hoe betrekkelijk het Italiaanschhe gezag nog
Is. Zeggen andere berichten ook niet, dat het
land onveiliger is geworden, dat de treinreis
langer duurt dan vroeger.
Graziani mage na het fusilleeren van Ras
Desta, geen lot een zoo onoedig voor de vrij-
heid van zijn vaderland strijd end krijger waar-
dig, aan zijn heer en meester hebben berioht,
dat hiermede het laatste veraet is gebroken,
het is voor hem en Italie te hopen, dat hij
juist heeft gezien. Want er zijn meer redenen
om aan te nemen, dat de kleine oorlog, de
guerilla, waartoe het land zich zoo uitstekend
leent, nog langen tijd zal worden voortgezet.
Bij het heengaan van Ras Desta denkt men
terug aan de groep van menschen, met wier
lot en heldenmoed wij Nederlanders, die zelf
voor onze vrijheid (hebben moeten strijden, en
kele maanden hebben medegeleefd, menschen,
die in den bonten wirwar van onzen tijd heel
spoedig tot het verleden zullen behooren, maar
lijk tegen dien meneer McGrath was en op die
manier proheerde, hem de mdmoires afhandig
te maken. Niet, dat hij 't zoo onder woorden
bra/cht. Daarvoor is George te diplomatiek.
Hij had het over Engelsche vrouwen uit den
goeden stand en zulk soort dingen meer, maar
zijn echte bedoeling schemerde aldoor door dat
camouflagetuletje heen. Zoo echt iets voor
George die heeft altijd van. die lichtelijk vun-
zige vondsten. En toen wou ik te veel weten
en toen proheerde hij, met leugens, die een
kind van tien jaar niet geloofd zou hebben me
om den turn te leiden."
„Enfin, hij kan tevredfen zijn," zei Anthony.
„Z'n plan is, wat de groote lijn betreft ge-
slaagd. Hier zit ik, de pseudo McGrath en
daar zit u, en u bent zeer beminnelijk tegen
me."
„Maar de memoires! Om de memoires is
de heele geschiedenis begonnen en die zijn er
niet! Arme George... Maar nu heh ik een
vraag voor u. Toen ik zed, dat ik die brieven
niet geschreven had,, zei u, dat u dat wist.
Maar hoe kon u dat weten?"
„Om.dat ik, op psyohologisch gebied, nogal
goede voelhorens heb," zei Anthony.
„0! U -bedoelt, dat u door het buitengeiwoon
hooge peil, waarop ik moreel sta
Anthony schudd-e zeer gedecideerd het
hoofd. ,,Nee, nee, dat is't niet. Ik weet niets
van 't peil, waarop u moreel staat, af. Kijk,
ik toedoel dit... 't zou kunnen zijn, dat u op
een gegeven oogenblik een minnaar hadt en
ock, dat u hem brieven schreef. Maar u
zoudt u nooit geld laten afpersen. En dat deed
de Virgina Revel van de brieven wel. Die was
zoo bang als een wezel. Maar u... u zoudt
anders doen, u zoudt vechten!"
„Ik zou wel eens willen weten, wie de
pseudo Virginia Revel is... of eigenlijk, waar
ze is. 't Geeft je een onplezierig gevoel. Net
of je een dutobelganger hebt."
Anthony stak een cigaret op.
„Weet u, dat een van de brieven van uit
die hun leven hebben gegeven voor de vrijheid
van hun land en die misschien als de marte-
laren van een Volkenbondsldeaal gezien mogen
worden.
Het moeilijke in de handing van de Euro-
peesche landen tegenover Abessinie heeft nog
aanleiding gegeven tot een niet minder pijn-
lijk conflict. De uitnoodiging aan Z. M. Haile
Selassie, zich bij de kroning van koning George
VI te doen vertegenwoordigen, heeft -tot heel
wat geschrijf aanleiding gegeven. Velen heb
ben daarin een beleedjging van Italie gezien,
anderen weer hebben daarin aanleiding ge-
vonden om een versnelling van de erkenning
van de Italiaansche annexatie te bepleiten.
De Italianen zelf geven aan him woede op tal
van manieren uiting, dneigen met een boycot
van de kroningsplechtigheid, indien men de
onibeschaamdheid zou hebben een vertegen-
woordiger van Abessinie naast Italie toe te
laten.
En in het trefpunt van dit rumoer staat voor
ons de voomame figuur van den negus. Be-
schamend, dat is dit lawaai zeker, maar niet
voor den man, die voornaamheid en waardig-
heid aan tact heeft weten te paren.
TKAGEDJE IN EEN CONCENTRATIE-
KAMP.
De Zwitsersche Evangel'ische persdienst
meldt aan Der Bund:
Naar wij uit betrouwbare bron vem-emen is
dr. Weissler, die werlizaam was op het bureau
van de voorloopige -kerkleiding te Berlijn, dood
in het concentratiekamp Sacksenburg aange-
troffen. iDr. Weissler, die vroeger ,,Landesge-
richtsdirektor" was, werd in September van
het vorige jaar, nadat de protestnota aan
Hitler van de voorloopige leiding van de kerk
was bekend gemaakt, gearresteerd. Eerst kort
geleden is (hij in het concentratiekamp aan-
gekomen.
In d-e kringen van de Belijdenisheweging
maakt dit bericht daarom zoo'n diepen indruk,
om-clat het hier niet gaat om een natuurlijke
doodsoorzaak, want dr. W-eissler heeft door
ophanging het leven verloren.
Op grond van bepaalde aanwijzingen, is het
wel uitgesloten, dat men hier met zelfmoord
te doen heeft. Ook wordt verzekerd, dat de
overledene zijn gevangenschap rustiig heeft
gedragen en de overbrenging naar het concen
tratiekamp als een verlichting beschouwde.
GAAT DE BONO DUELLEEREN
De Romeinsche correspondent van de Eve
ning Standard, seint aan zijn blad, dat maar-
scholk De Bono, die de Italiaansche troepen
heeft aangevoerd in het begin van den Abes-
sijnschen veldtocht, Lessona, den minister van
kolonien, tot een duel heeft uitgedaagd.
Het geschil, dat tot dit duel geleid heeft,
vin-dt zijn oorsprong in een critiek van De
Bono op Lessona in zijn boek over den veld
tocht. De Bono is sindsdien voortgegaan Les
sona te gispen en de twist is zoo hoog ge-
loopen, dat zij nu met de wapens beslist moet
worden. De Bono, -die als een van de vier-
mannen van den marsch naar Rome in den
fascistischen staat een vrijwel ontaantastbare
positie bekleedt, is 70 jaar oud. Lessona is
45 jaar.
VERHOOGING SPOORWEGTARIEVEN
IN BELGIE.
Op verzoek van de Nationale Maatschappij
van Belgische Sp-oorw-egen, heeft de regeering
toegestemd in een verhooging van de spoor-
wegtarieven. Deze verhooging bedraagt 5
voor de personentarieven. Voor de m-e-este
speciale goederentarisven zal zij echter 10 a
11 bereiken. Voor andere tari-even, b.v. de
tarieven voor de douaneformaliteiten, kan de
verhooging op 15 en zelfs op 20 worden
geforacht. De Nationale Maatschappij van
Belgische Spoorwegen verwacht, dat haar in-
,,De Schoorsteenen" geschreven is?" vroe-g hij.
,,Wat?" Virginia keek hem bijna verschrikt
aan. Wanneer is die (brief geschreven?"
,,Niet gedateerd. Wei merkwaardig, vindt u
niet?"
,,Maar ik ben er absoluut van overtuigd,
dat er nooit een tweede Virginia Ijevel op ,,De
Schoorsteenen" gelogeerd he-eft. Lord Cater-
ham of Bundle zouden beslist iets gezegd heb
ben over 't merkwaardige van zoo'n zelfden
naam, terwijl Revel toch heusch geen gewone
naam is."
,,Ja. 't Is wel eigenaardig. Langzamerhand
begin ik aan 't bestaan van die tweede Vir
ginia Revel te twijfelen."
,,Ik ook. Ze is mij te weinig tastbaar," zei
Virginia.
„Absoluu-t niet tastbaar. Als u't mij vraagt,
Mrs. Revel, geloof ik, dat de schrijfster van
die brieven opzettelijk uw naam gebruikt
heeft."
,,Maar waarom"' riep Virginia uit. „Waar-
om zouden ze zoo iets doen?"
„Ja, daar gaat het nu j-uist om. Bij deze
kwestie zijn er dozijnen dingen, die nog op-
gelost moeten worden."
,,Wie denkt u, dat Michael doodgeschoten
heeft?" vroeg Virginia opeens. ,,De Breeders
van de Roode Hand?"
„'t Kan natuurlijk wel", zei Anthony onte-
vreden. ,,Net iets voor hen! Doodschieten
zonder te weten waarom."
„Kijk, daa-r (heb je Lord Caterham en
Bundle," riep Virginia uit. ,,'n Prachtige ge-
legenheid om meteen aan 't werk te gaan.
V66r we weten, wie de doodgeschoten man is,
Michael of iemand anders, kunnen we niets
beginnen."
Anthony pagaaide naar den steiger bij liet
sclmitemhuis en een paar minuten later hadden
3-e Lord Caterham en zijn d'oehter ingehaald
„De lunch is laat," zei Lord Caterham op
neerslachtigen toon. .Battle heeft onze keu-
kenprinses zeker in het harnas gejaagd."
tusschen de werking van
"AKKERTJES" en van
waardelooze namaak. Let
daarom goed op dat het
merk AKKER op elk
AKKERTJ E"voorkomt.
/V "AKKERTJES" zijn van een bijzondere
samenstelling, welke snel en zeker helpt
K tegen hoofdpijn, kiespijn, onbehaaglijk-
OVKKERl heid, griep, kou, koorts of rheumatiek.
E Zeverdrijven 'n "kater" verrassend snel!
Nederlandsch Product Recept van Apotheker Dumont
Koker met 12 stuks 52 ct. Zakdooaje, 3 stuks 20 ct.
Ingez. Med.
komsten, tengev-olge van dit besluit, met onge-
veer 80 millioem francs zullen stijgen.
WAT HET DUITSCHE MEISJE MOET
LEEREN.
De minister van onderwijs heeft een be-
sdhikking uitgevaardigd, waarin geizegd wordt
dat schoolgaanide meisjes niet tot hoogere
examens mogen worden toegelaten, voor zij
de beginselen van den huishoudeiijk-en arheid
geleerd hebben. Meisjes, die onigeveer 16 jaar
oud zijn, zullen oniderricht ontlvarugen in het
koken van aardappelen, het bakken van een
omelette, vateniwasschen, vlofer schrdbben enz.
EEN DUITSCHE BIOGRAAF VAN PRINS
BERNHARD UIT DE RIJKSCULTUUR-
KAMER UITGESLOTEN.
-Overeen-komstig een mededeeling in het
Borsenblatt fiir den Deutschen Buchhandel
heeft de president van de Rijkskamer voor
literatuur van het lidmaatschap uitgesloten
Georg Freiherr von Eppstein, oud-kabinets-
minister en kahinetschef van het vorstenhuis
Lippecurator van de Leoppld-Hoogeschool en
Wirklicher Geheimer Rat. Zooals bekend, heeft
prof, von Eppstein oak tezamen met Hofrat
Max Staeroke de biografie van Prins Bern-
hard geschreven, die in 1936 bij de firma
Bruna te Utrecht is verschenen.
'De uitsluiting uit de Rijkskamer voar lite
ratuur wordt gemotiveerd met een verwijzing
naar par. 10 van de eerste verordening tot uit
voering van de Wet op de Rijksicultuurkamer.
Genoemde paragraaf bevat de bepaling, dat
een lid kan worden uitgesloten, indien fe-iten
aanwezig zijn, waaruit blijkt, dat de betrok-
ken persoon niet de betrouwbaarheid en ge-
schiktheid bazit, noodig voor de uitoefening
van zijn werkzaamheid.
ONRUST IN BRITSCH-INDIE.
Naar Renter uit New Delhi meldt, zijn er
Britsche troepen overgebracht naar Mir Ali
in Waiziristan bij wijze van voorzorg. Er
heerscht hier, zooals men weet, al ruim ge-
ruimen tijd onrust. De huidige moeilijkheden
dateeren al van 1935 toen een 14-jarig Hin-
doemeisje uit Bannu verdween, naar de Hin-
dk>es zeiden ontvoerd door de mohamrnedanen
en onder dwang bekeerd tot de leer van Mo
hammed. De rechtlbank te Bannu gaf last, dat
het kind aan haar ouders zou worden terug-
gegeven. De mohamrnedanen liepen toen te
hoop, omdat, naar hun zeggen, het meisje van
huis was weggeloopen en zich vrijwillig be
keerd had. Verleden jaar April trok de fakier
van I-pi met een grooten troep mannen van
den stam van Neder-Daua op naar het Khai-
soradal, om druk op d-e regeering uit te oefe-
nen. Thans vreest men onlusten ter gelegen-
heid van het mohammedaansche Bakr-id feest.
Bundle... Mr. Cade, een vriend van me,"
stelde Virginia Anthony voor. ..Vriendelrjk
zijn, hcor!"
Bundle taxeerde hem wel een halve minuut
lang zwijgend en richtte dan weer, op een
manier of Anthony zelf er niet bij was, het
woord tot Virginia.
,,Hoe kom jij toch altijd aan die leuke jon-
gelingen, Virginia?" vroeg ze afgunstig, ,,kun
je mij het kunstje niet eens leeren?"
,,Je mag hem van me hebben," zei Virginia
edelmoedig. ,,'t Is mij op het oogenlblik om
Lord Caterham te doen."
Ze stak haar arm door dien van haar gast-
heer, die komisch gestreeld keek, en wandel-
de met hem weg.
„Converseert u?" vroeg Bundle. „Of bent u
er een van de sterke, zwijgzame soort?"
„Converseeren?" zei Anthony. ,,In alle
toonaarden! Ik praat, ik klets, ik zwam, ik
mompel, ik murmel... als 't beekje tusschen
de overhangen-de, zich s-piegelende varens. En
soms stel ik vragen."
,,Bijvoorbeeld
„Wie bewoont die kamer daar... de tweede
van den hoek links?" Terwijl hij die vraag
deed, wees hij naar de bewuste ramen op de
eerste verdieping.
,,Wat een merkwaardige vraag!" zei Bundle.
,.Om iemand dood-nieuwsgierig te maken.
Laat eens -kijken ja, diat is de kamer van
Mademoiselle Brun. De Fransche gouvernante,
die mijn z.uKjes Dulcie en Daisy, dichterlijk,
wat?de noodige wijsheid tracht hij te
brengen."
..Mademoiselle Brun," herhaalde Anthony
nadenkend. „Is die al lang bij u?"
,,'n Paar maanden. We hebben haar gekre-
gen, toen we in Schotland waren".
,,Aha!" zei Anthony. „Ik begin lont te
ruiken."
(Wordt vervojgd.
