ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOW) ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Het Mysterie van Gresford Hall.
Juist voor Vrouwen!
AKKEPTJiS
Bij korte mouwen
No.[;9468
WOENSDAG 24;;JUNI 1936
76e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
i/V
AKKER.CACHETS
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1.25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige lan den f 2,35 pgr 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitletaling.
1'it.gr.efster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief-, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgavc.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
RAADSVERGADERING.
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt
ter algemeene kennis, dat een openbare ver-
gadering van den gemeenteraad is belegd op
Woensdag 1 Juli a.s., des namiddags twee u'ur.
Ter Neuzen, 23 Juni 1936.
De Burgemeester voornoemd,
L. J. GEELHOEDT Lo. B.
PRINSES JULIANA TE DELFT.
Zaterdagmiddag heeft in het koor van de
Nieuwe Kerk te Delft de plechtige onthulling
en overdracht plaats gehad van de zeven
nieuwe gebrandschilderde ramen, waarvan er
een is aangebeden door Prinsies Juliana en zes
door bet Delftsob vrouwencamite.
Bij deize onthulling was de Prinses aanwe-
zig, alsmede een groot aantal genoodigden,
o.a. J. H. F. graaf Dumonceau, opperceremo-
niemeester van H.M. de Koningin, de Minis
ters Dr. Colijn, Slotemaker de Bruine en De
Wilde en Jhr. Mr. Dr. A. 'H. van Karnebeek,
commissaris der Koningin in Zuid-Holland.
Na een rede van den voonzitter der glas-
ramencommissie heeft de Prinses na een toe-
spraak het door haar geschonken raam ont-
huld.
De zeven nieuwe ramen werden vervolgens
door Prof. Dr. H. B. Dorgelo namens kerk-
voogden met een rede aanvaard, waama de
Prinses voorgelicht door Jhr. Van Beresteyn,
de nieuwe ramen belangstellend in oogen-
schouw nam.
Aan Prinses Juliana werden exemplaren
aangeboden van een beschrijving der ramen
en een over de grafmonumenten en grafzer-
ken in het koor van de Nieuwe Kerk, beide
van de hand van Jhr. Van Beresteyn.
DR. COLIJN 67 JAAR.
Maandag vierde de minister-president Dr.
H. Oolijn zijn 67en verjaardag. Ter gelegen-
heid hiervan werden hem door de ministers
en A.R. partij-instanties o.a. door de A.R.
Kamercluib en door den Bijzonderen Vrijwil-
liigen Landstorm bloemstukken gezonden.
In den loop van den dag ontving Dr. Oolijn
tai van schriftelijke en telegrafische geluk
wenschen.
De huldiging van Dr. Colijn.
Dat moet schrijft de N. R. Crt., MaanJag
wel een zeer bijzondere avond voor Dr. Colijn
en de zijnen geweest zijn, toen duizenden, na
een bericht in enkele Haagsche bladen, opge-
trokken waren om den Minister-President ter
gelegenheid van zijn 67en verjaardag hun
aanhankeljjkheid te betuigen.
Zoo tegen 9 uur was de menigte, die zich
verzameld had bij de Duinoordkerk, in de
buurt van het huis van Dr. Colijn aan de Stad-
houderslaan gekomen. De jarige verscheen op
het hordes van zijn huis, omringd door tal van
familieleden en vrienden. Daaronder merkten
wij op Minister De Wilde, oud-minister Van
Dijk, staatsraad Koolen, de oud-gezant te"'
Brussel Jhr. Van Nispen tot Sevenaer, Ds.
Barkley Wolff, velen vergezeld van hun
vrouwen.
Nadat de schare met de begeleiding van de
muziek van Patrimonium's Harmonie het eer-
ste en het zesde couplet van het Wilhelmus
gezongen had, kwam Dr. Oolijn, vergezeld
van zijn vrouw, naar voren om op straat de
volgende woorden van dank te spreken.
Waarde vrienden.
Ik heb een vrij sterke stem, al ben ik van-
daag 67 jaar geworden, maar ik vrees toch,
dat het mij niet gelukken zal. om mijn stem
z66 uit te zetten, dat iedereeh mij verstaan
Naar het Engelsch van
SIR WILLIAM MAGNAY
(Nadruk verbQden.)
44)
Vervolg.
Tn den salon is het een en al schittering,
merkte Brayshaw met een veelbeteekenend
laehje op, nadat hij Archer eeniige minuten
later begroet had. Ik ben blij dat je gekomen
(bent, want ik zou zeggen dat het verstamdig
is om vanavomd een voorloopige inspectie te
houiden."
Archer knikte. „Ik ben even komen aan-
loopen omdat een andere zaak onze aandacht
vraagt."
„En?"
,,Je vriend, baron de Rastillac, is nog steeds
op de vlakte."
iBrayshaw fronste de wenkbrauiwen. ,,Ik
had zoo'n idee dat hij verdwenen was, ik heb
hem de laatste dagen niet meer gezien."
,/Vanmiddag nog zag ik hem rondsipeuren."
,,In het park?"
„Ja, in het park!"
(Brayshaw liet een lach van ergemis hoo-
ren. ,,Die kerel geeft het niet op. 'Hij heeft
een goede reuk en wil meedoen zooals ik je al
eerder vertelde. Mijn verhaal van Sibyl's er-
fenis was te doorzichtig. Ja, hij is niet gek."
,,Des te meer reden om te zien aan zijn las-
tige nieuwsgierigheid te ontkomen," vond Ar
cher. „Ik houd den man voor een groot ge
vaar."
,,Dat is hij zeer gedeoideerd," viel Brays
haw hem bij. ,,Maar tooh zie ik niet in, welk
gevaar we zijnerzijds te duchten hefbben zoo-
lang hij niet hier in huis is."
,,Zoover ik hem ken," vervolgde Archer,
kan. Ik moet beginnen met hartelijk dank te
zeggen voor dit welkom. Ik begrijp dat het
niet alleen is, omdat ik vandaag 67 jaar ge
worden ben. Ik weet dat door velen uwer
ook daaraan gedacht is. Doch ik heb grond
te denken, dat uw bijeenzijn ook in lets
anders zijn oorsprong vindt. (Geroep: Ja en
applaus.)
Daarvoor ben ik dankbaar in het diepst
van mijn ziel. Gij vergeet mij niet. Ik ver-
geet u niet.
Trouw moet blijken en daarom dank ik uit
het diepst van mijn ziel aan de zijde van mijn
echtgenoote.
(De minister legde zijn hand op den schou-
der van zijn vrouw. Hij was merkbagr ont-
roerd.)
Keert thans rustig huiswaarts. Dit oogen-
blik zal ik nooit van mijn leven vergeten.
(Toejuichingen.)
De muziek zet in: Dat 's Heeren zegen op
u daal.
De voorzitter van de a. r. propagandaclub,
Mobiel, die de leiding had bij deze huldiging,
speak hierna:
Excellentie,
Het is mij een groot voorrecht u, namens
aeze duizenden, te mogen gelukwenschen met
de herdenking van uw geboortedag. In de
bede, die wij u hebben toegezongen, hebben
wij vertolkt, wat in ons leeft. Wij hadden
behoefte op dezen avond en op deze wijze
daaraan uiting te geven. Ik geef u de ver-
zekering, dat 't a.-r. volk in liefde, trouw en
aanhankelijkheid achter u staat bij uw ge-
wichtige en moeilijke levenstaak. Moge de
Heere u daarin tot in lengte van jaren sparen
tot blijdschap van het a.-r. volk en tot heil van
het geheele Nederlandsche volk.
Deze woorden werd door luide toejuichingen
onderstreept.
Vervolgens zong men Dr. Colijn de zegen-
bede „Dat 's Heeren zegen op U daal" toe. En
itenslotte het lied van Da Costa ,,Zij zullen net
niet hebben".
Een der jongste deelneemsters, Henriette
Barkey Wolf, ging den tudn binnen en reikte
Dr. Colijn een tuil bloemen. Dr. Colijn dankte
haar met een hartelijken zoen.
Het publiek zong spontaan: Lang zal hij
leven en drong op om den minister te hul-
digen.
Toen moesten de menschen langzaam door-
loopen en kwamen er uit den stoet zoo nu en
dan enkelen den tuin binnen om Dr. Colijn
de hand te schudden. Zoo zagen wij o.m. den
burgemeester van Delft, mr. van Baren,
naar binnen gaan. Een oogenblik later kwam
ook de voorzitter van de Eerste Kamer, baron
de Vos van Steenwijk, zijn gelukwenschen
aanbieden, gevolgd door mr. Briet, lid van de
Eerste Kamer. En zoo kwamen er nog ande-
ren. Dr. Colijn sprak nog een apart woord
van dank tot Rotterdammers, die met vier
autobussen gekomen waren.
En zoo ging de menigte langzamerhand
uiteen.
COMPENSATIEVERLIEZEN NEDERL
MIDDENSTANDSBANK.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
suppletoire begrooting van Financien voor het
jaar 1935.
Aangevraagd wordt o.m. een bedrag van
f 9300 ter compensatie van de verliezen door
de Nederlandsche Midden stand shank geleden
ten behoeve van verleende credieten aan in
liquiditeitsmoeilijkheden geraakte volwaardige
middenstandsbedrijven, welke verliezen aan de
Middenstandsibank zijn vergoed.
GEDENGTEEKEN MOERBUKBRUG.
Het ligt in de bedoeling van de Koninklijke
Nederlandsche Automobielolulb bij de open-
stelling van de brug te Moerdijk voor het ver-
,,bllijft hij niet voor een gesloten deur staan,
als hij denkt dat aan den anderen kant iets
voor hem te halen valt."
IBrayshaw liep peinizend de k£imer door.
Toen hij zijn medeplichtige den rug toekeerde,
kwam er een uitdrukking op Cardon's gezicht,
die niet bepaald van vriendschappelijke ge-
voelens sprak. Misschien hinderde hem de
gedachte nioig, dat hij verslagen was in den
strijd om Richard en Gresford Chase.
,,Ja", zei Brayshaw nadenkend, ,,de man is
ongetwiifeid gevaarlijiR. en we moeten voor-
zichtig zijn. Je houdt vannacht flink je
oogen open, nietwaar?"'
..Daarvan kim je verzekerd zijn," stelde
Archer hem gerust. „Maar ik moet toch be-
kennen dat, de aanwezigheid van dien scha-
vuit me onrustig maakt. Hij is minstens zoo
gewiekst alls een detective."
„Zeg maar gerust gewiekste'", voegde
Brayshaw hem toe.
„Het is nu maar de vraag," ging Cardon
voort, „of het in de gegeven omstandigheden
niet wenschelijk is de werkzaamheden op te
schorten tot we er absoluut zeker van zijn
dat hij voor goed verdwenen is. Waarcm zou-
den we het risico loopen?"
„Ik ben net volkomen met je eens," ant.-
woordde Brayshaw. „We moesten er voor-
loopig mee uitscheiden tot het wachten hem
begint te vervelen. Maar toch," vervolgde hij
op beslisten toon, .moeten we vanavond onzen
kans niet laten voorfbijgaan. Het is er een in
de honderd. Een prachtgelegenheid, beste
Cardon, die we moeten aaagrijpen. Daarna
gaan we een poosje op onze lauweren rusten
tot de kust vrij is."
Cardon knikte. „Dus het is de moeite
waard?"
Brayshaw maakte een veelbeteekenend ge-
baar. „En of! Wacht maar tot je het ziet.
Maar wees voorzichtig. Wat een geluk dat
er vannacht geen maan is."
„Och, dat heeft ook zijn schaduwzijde."
„0, neen," wierp Brayshaw tegen. „Hct
is beslist in je voordeel."
keer, welke voor het einde van het jaar wordt
verwacht, een gedenkteeken aan te bieden als
blijk van waardeering voor het werk van den
rijkswaterstaat aan bruggen en wegen. De
minister van waterstaat heeft hiertoe reeds
goedkeuring verleend.
LANDDAG VAN DE R.K. STAATSPARTIJ
TE ALKMAAR.
Op den stralenden zomerdag van Zondag
waren, meldt de N. R. Crt., een zesduizend
R.K. Noord-Hollanders opgetrokken naar het
gemeentelijk sportpark te Alkmaar, waar de
eerste van een rij landdagen van de R.K.
Staatspartij werd geliouden* Op de eere-
triibune zagen wij o.a. den loco-commissaris
der Koningin in Noord-Holland, Mr. Bomans,
de Tweede Kamerleden Groen, Stumpel, v. d.
Bill, Loerakker en den partij-voorzitter jV^-.
Goseling.
Op voorstel van den heer Fluitman werd
een telegram van hulde en trouw gezonden aan
H.M. de Konmgin, waarop nog tijdens den
landdag een antwoord kwam, dat eveneens
werd voorgelezen en waarin dank werd ge-
zegd voor de gevoelens zooals die uit het ver-
zonden telegram bleken.
Yerantwoordelijkheid in zwaren tijd.
Dit was het onderwerp. waarover de eerste
spreker van den middag, Mr. F. Teulings, lid
der Tweede Kamer, en le secretaris der R.K.
Staatspartij, het woord voerde. Spr. erkende,
dat de tijden van nu zwaar Zijn en daarom
moet de geestdrift, welke gewekt moet wor
den voor de roomsche geaachtfen, een erasti-
gen inhoud hebben. Wij hebben onze verant-
woordelijkheid te dragen, zei hij, ook en juist
in zware tijden, waarin we1 de 'zorgen leeren
kennen en de beproeving; wahhopen mogen
we echter nooit, omdat wij in ons particuliere
leven en in het openbare Gods wil hebben te
volbrengen. Deze verantwoordelijkheid is in
ons land veel zwaarder dan daar waar de
burgers geen eigen meening meer mogen heb
ben en leven onder dictatuur. Onze verant
woordelijkheid legt ons op, om het regeerings-
beleid waar noodig te beoordeelen en soms
wel te veroordeelen Spr. gaf toe dat de taak
der regeering zwaar is en dat men aan haar
rjiet ddl misere van dezen tijd mag wijten, maar
daarom kunnen wij nog ziet instemmen met
alle door haar genomen maatregelen. De R.K.
Kamerfractie vraagt in dezen niet naar
groeps- of partijbelang, maar uitsluitend naar
jiet algemeen welzijn. Wij vragen daarvoor
uw vertrouwen, riep spreker uit, gij draagt
uw verantwoordelijkheid voor de wijze waarop
ons land wordt bestuurd, over aan de volks-
vertegenwoordiging, en wij zullen zorgen dat
wij vrij blijven zooals tot nu toe, wij zullen
handelen in den geest van het bisschoppelijk
schrijven van 1934. Juist in tijden als van nu,
als de verwarring der geesten met opzet
wordt vergroot, is onze verantwoordelijkheid
zwaar, en daarom stellen wij als eisch uw
mede-arbeid voor onze idealen, die niet al
leen beoogen te voorzien in de stoffelijke noo-
den al zijn die ook welhaast primair
maar ook en vooral: vrijheid van pers, scho-
len en radio. Vooral ook hiervoor zijn wij
verantwoording schuldig aan ons eigen ge-
weten, aan God.
Rede van oud-minister Verschuur.
Oud-minister Mr. Verschuur had tot onder
werp gekozen ,,Ons volk in nood". Spreker
gaf toe, dat niet een bedrijf in nood verkeert,
maar dat alom de bestaanskansen wegzinken,
zware zorgen rusten op zoo goed als iedereen.
er is een orkaan van achteruitgang losgebro-
ken die niets onberoerd laat en als we ooit
weer tot welvaart komen, zal die er toch
heel anders uitzien dan die van voor de crisis,
toen ons bedrijfsleven als een poliep zijn vang-
armen had uitgestrekt over de heele wereld.
Deze vangannen zijn door de crisis afgeslagen,
vandaar den grooten achteruitgang, die ellen-
Cardon keerde zich om. om weg te gaan
Zullen we dan zeggen een uur?"
„Liever half een. We zullen niet iaat zijn
„Breek zoo vroeg mogelijk op. Kun je nog-
al opschieten met Richard?' vroeg hij tei-
loops. ,,Heb je 't er al met hem over gehad
of je blijven kunt of niet?"
Brayshaw lachte luchtig. ,,0, ik g3loof niet
dat we er voorloopig uit hoeven te gaan.
Alleraardigste kerel. We mogen hem graag.
Cardon wierp een zijdelingschen, cenigszins
loerenden blik op hem en vertrok zonder ver-
der iets te zeggen.
Hoofdstuk XXXI.
N aehtmanou vres
Als de schrandere inspecteur Myrtle in den
waan verkeerde dat de gedegenereerde edel-
man, bekend als Baron de Rastillac, en dien
hij nu scherp in de gaten hield, onbewust was
van diens bedoelingen, had hij het werkelijk
mis. De baron had geen leven van misdaad
en j>edrog geleid in de twijfelachtige milieus
van haast iedere Europeesche hoofdstad om
niet die bijzondere waakzaamheid te ontwik-
kelen, die zoo karakteristiek is voor mannen
van zijn allooi.
Toen hij daarom dien avond laat van den
Drakenkop wegslenterde. voelde hij bij intuitie
dat hij bespied werd eji men hem volgde. Dien-
tengevolge sloeg hij, hoewel zijn doel de Hall
was. voorzichtigheidshalve een andere rich-
ting in. Hij was er nog steeds niet in ge-
slaagd te ontdekken waarmee zijn oude vriend
en kameraad Percy Brayshaw zich onledig
hield. In elk geval moest het een zeer winst-
gevend bedrijf zijn, dat hem in staat stelde
den grooten mijnheer uit te hangen; om daar
achter te komen en er zijn voordeel mee te
doen was de reden waarom hij zijn dagen
doorbracht in dat saaie Engelsche dorpje en
een nachtelijke wandeiing ondemomn had.
0oo liep hij lanigzaam, met een sigaar in den
mond voor.t, alsof hij zich op den Boulevard
St. Michel bevond en vol belangstelling het
de der werkloosheid, de stilliggende scheep-
vaart, enz., waartoij de regeering te hulp
schoot. Spreker besprak deze regeerings-
maatregelen nader erop wijizende dat zij be-
oogden een instorting, als zijnde het ergste, te
voorkomen door terug te dringen naar een
lager prijsniveau, en anderzijds bedoeld waren
als verdedigingsmiddelen (clearing, contin-
genteering, handelspolitiek). Het ouderwet-
sche vrije ruilverkeer zal nimmer kunnen
terugkeeren, tengevolge van een snelle en te
goedkoope productie door Japan en enkele
Europeesche landen. De verschillende staten
zullen moeten behartigen wat in de encycliek
Quadragesimo Anno wordt gezegd: door ver-
standige verdragen en instellingen het oeco-
nomisoh stelsel bevorderen. Spr. verdedigde
de door de regeering gevoerde handelspolitiek,
de beteekenis ervan is veel belangrijker dan
de steun aan een bepaalde groep. Hij wees
hierbij op het belangrijke werk, dat de nog
niet zoo heel lang geleden ingestelde voor-
lichtingsdienst kan verrichten. Er liggen in
de ruime wereld nog vele bedrijfsmogelijkhe-
den ook voor Nederland.
Vast staat echter, dat voorloopig de werk
loosheid nog is gestegen, dat in verschillende
bedrijven de volwassenen zijn ontslagen om
plaats te maken voor jongeren en voor vrou
wen en voor steeds meer machines. Alleen
daar, waar onmeedoogend is gestregfd naar
aanpassing, gaat men in een betere richting.
In verband hiermee zei spreker:
Zeker zou men op den duur door aanpas
sing in geheel de samenleving op een niveau
kunnen komen, waarop de thans nog bestaan-
de kansen door onze export-industrie zouden
kunnen worden benut... als zij dan nog be-
staan en als... wij nog zoolang kunnen wach
ten. Wij hebben onze scheepvaart, onze kolo-
nien, onze export-industrieen te zeer gehandi-
capt door het langs den langzamen weg te
zoeken. Zij moeten niet langer buiten en
boven het financieel wereldniveau worden ge-
houden.
Door de ontwaarding van het pond sterling
zijn wij wel eenigszins overrompeld. Wij waren
dus niet gereed om gelijken tred te houden
Oud-minister Verschuur acht munt-
correctie noodig.
Muntcorrectie moet ons thans, nadat wij
het onmogelijke beproefd hebben de behan-
deling en verwerping van de vaste-lasten-ont-
werpen heeft de situatie opgehelderd over
het doode punt heen helpen. Met duchtige
aanpassing komen wij daarna dan wellicht,
als wij niets verzuimen, in beter vaarwater.
Zonder muntcorrectie zeker niet! Daarmee
is, nadat lang genoeg de andere weg <is be
proefd en zulke belangen op het spel staan,
gedwongen als wij zijn door de wereld-beheer-
schende valuta's, de andere zijde der vraag,
welke wij niet willen ontgaan, beslist. Als
eerste vertroosting verwacht ik een zekere
verlichting in het drukkende werkloosheids-
vraagstuk, dat niet het minst moreel
de griootste ramp is van dezen tijd.
In het volgende deel van zijn rede wees Mr.
Verschuur nog op de sociaal-oeconomische be
teekenis van de beide encycliek en ,,Rerum
Novaruijn" en „Quadragesimo Anqp".
Prof. Mr. C. P. M. Romme, lid van de Prov.
Staten van Noord-Holland en voorzitter van
d'e RJK. gemeenteraadsfractie te Amsterdam,
sprak daarna over Katholiek te zijn en Neder-
lander, een twee-eenheid.
Mr. Goseling sprak het slotwooid, pleitend
voor eendracht onder de katholieken.
OPENING NIEUWE A.VR.O.-STUDIO.
De officieele opening van de nieuwe
A.V.R.O.-studio zal op Donderdag 2 Juli a.s.
des middags te drie uur plaats hebben door
den directeur-generaal van P. T. T. ir. M.
H. Damme, aangezien de minister van bin-
nenlandsche zaken, J. A. de Wilde tot zijn
spijt niet beschikbaar is.
drukke verkeer gadesloeg, op een behoorlijken
afstand gevolgd door den detective-inspec-
teur.
Eensklaps wierp hij het eindje sigaar weg,
blies de laatste rookwolk uit en vensnelde zijn
pas. De detective, die zijn prooi scherp in de
gaten hield, kreeg het fer in den nacht zonder
maan niet gemakkelijker door. Hij moest
den baron op goed geluk volgen, daar het
noodzakelijk was op een behoorlijken afstand
te blijven en zijn aanwezigheid niet te ver-
raden.
Het kwam hem voor, dat Rastillac pogingen
deed om hem kwijt te raken en dit maakte
hem des te waakzamer om uit te vinden wat
de baron in zijn schild voerde. j
Hij bleef even stiljitaan om te luisteren,
maar toen hij geen geluid meer hoorde, werd
het Myrtle duidelijk dat de Franschman ver
dwenen was. Er was niets meer van hem
te bespeuren. De mogelijkheid was niet uit-
gesloten, dat hij nog in de buurt was, doch
Myrtle kon niet u'tmaken waar hij zich be
vond.
Ja, Rastillac was hem ontglipt en begrijpend
dat het hopeloos was om in het pikdonker zijn
spoor terug te vinden, overlegde hij wat hem
te doen stond. Het zou ongetwijfeld het beste
zijn naar ae Hall te gaan en daar nog een
oogje in 't zeil te houden. Dat zou Rasti-
jac's doel wel zijn. Myrtle had op de aan-
komist der treinen gelet en opgemerkt dat een
rijk gekleede en met juweelen behangen gast
dien avond gearriveerd voor de Hall was. Dus
keerde hij om, in de richting van het dorp en
was van plan ingeval hij op zijn beurt achter-
volgd werd, te doen alsof hij naar den Dra
kenkop terugging, om daarna het huis weer
door het park 'te naderen. Een half uur daar
na bereikte hij, sluipend door het donkere
struikgewas, de Hall. Terwijl hij heimelijk
om het huis liep, kon hij niets verdachts ont
dekken, zelfs niet de scherpe oogen, die hem
met spottende minachting van achter een
groep laurierboomen gadesloegen.
Meenend, dat hij er het eerst was aangeko-
en lage hals... behoort een mooie bruine
huid, want een blanke huid venbrandt door
de zon. Uw gelaat, hals en armen worden
smel natuurlijk bruin, indien U deze bij fiets-
tochten en bij verblijf in de zon inwrijft
met AMILDA-zonnebruincreme.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Ingez. Med.)
ONGEWENSCHTE ACTIE VAN EEN
BELGISOHEN BURGEMEESTER?
Het Tweede Kamerlid Boon heeft den minis
ter van binnenlandsche zaken de volgende
vragen gesteld:
I. Is het juist, dat de burgemeester der
Belgische gemeente Selzaete, de heer Chal-
mette, o.a. op 10 en 11 Juni in Ter Neuzen
is geweest, waar hij de Nederlandsche haven-
arbeiders heeft aangespoord om te staken uit
soiidariteit* met de havenarbeiders te Ant-
werpen
II. Indien vraag I in bevestigenden zin
wordt beantwoordt, is de minister dan niet
van oordeel, dat een dergelijke actie van bui-
tenlanders niet geduld kan worden en wil de
minister na overleg met zijn ambtgenoot
van justitie de burgemeesters instrueeren,
dat een vreemdeling, die zich aan dergelijke
handelingen schuldig maakt, onmiddellijk
over de grens moet worden gezet?
GEEN ROOKGELEIDINGEN VAN
ETERNIET.
Van de zijde van het toezicht op de volks-
huisvesting is de aandacht van Ged. Staten
in de onderscheidene provincies gevastigd op
de omstandigheid dat in meerdere gemeentem
bij het aanbrengen van rookgeleidingen in
woningen gebruik wordt gemaakt, van eter-
nietbuizen. De Ged. Staten hebben hierin
aanleiding gevonden de gemeentebesturen er
op te wijzen, dat aan het gebruik van eterniet-
buizen voor dit doel emstige bezwaren zijn
verbonden. Deze buizen hebben n.l. een sterk
warmtegeleidend vermogen, zoodat houten
constructiedeelen of behangsel, waannede zij
in aanraking komen, als zij voor schoorstee-
nen WOrden aangewend, te warm worden.
Zjj worden door de rookgassen chemisch aan-
getast. Bij werken van 't gebouw, waarin zij
zijn toegepast tengevolge van storm, zakking
enz. bestaat gevaar, dat zij breken. Door het
niet opnemen van condensatievocht en de
geringe isolatie wordt de roetvorming bevor-
derd. Tenslotte leveren de buizen gevaar op
voor ondichtheid bij de aansluitingen.
De gemeentebesturen worden verzocht er
tegen te waken, dat in gebouwen rookgelei
dingen van eternietbuizen worden gemaakt.
REGEERINGSDELEGATIE
PAARDENTENTOONSTELLING PARIJS.
De regeering, daartoe door de Fransche
regeering uitgenoodigd, heef-t de heeren Jhr.
J. van Vredenburch, algemeen voorzitter der
vereeniging ,,Stamboek voor het Nederlandsch
Trekpaard" en Dr. Ir. A. Sevenster, rijks-
zijn die "AKKERTJES" een ideaal
middel. Ze helpen verrassend
bij onbehaaglijkheid, bovendien
ook bij klachten op gezelte tijden
f- Volgens recept van Apotheker Dumont
(Ingez. Med.k
men, zocht Myrtle een verborgen plek uit,
vanwaar hij het geizicht hqd op het veldpad!
uit welke richting hij verwacht te dat Rastil
lac komen moest.
De oogen, die op hem waren gericht ge
weest tot hij in de duistemis opgenomen was,
richtten zich nu met grooter belangstelling
op een lichtstraal, dat aan een der boven-
vensters verscheen. Ternauwernood had hij
het licht opgemerkt of het verdween weer
even plotseling als het gekomen was. Maar
de oogen achter de laurierboomen wachtten
met spanning op iets anders en dit wachten
werd spoedig beloond. Een sterke lichtstraal
scheen tussehen een kier van de gordijnen, die
voor het venster getrokken waren; toen ver
dween het weer. Daarop werden le takken
behoedzaam uiteen geduwd en de gestalte van
een man werd vaag zichtbaar terwijl hij vlug
in de richting van de stallen liep, juist aan
de andere zijde, vanwaar de wakkere Myrtle
de wacht hield.
Het was omstreeks dezen tijd dat Archer
Cardon, na voorgewend te hebben dat hij naar
bed ging, de Grange verliet, eerst over den
grooten weg liep en vervolgens iangs het
pad, dat door het park naar de Hall voerde.
Hij was met grooter omzichtigheid dan ooit
tevoren te werk gegaan, om inspecteur Myrt
le's waakzaamheid gaf hij niet; hij had een
aannemelijke verklaring .voor zijn aanwezig
heid op dit uur in het park, ingeval hij dit
heerschap tegen kwam. Maar het was de
spionneerende Rastillac dien hij vreesde.
Daarom vas hij dien avond extra voorziqh-
tig. Hij had een duplicaatsleutel van de
kleine tuindeur, die toegang gaf tot het huis,
maar vannacht besloot hij eerst rone te speu-
ren om te zien of alles in orde was eer hij
binnenging. Hij zorgde er wel vooi onder de
beschutting der boom en te blijven; eerst toen
hij een tweehonderd meter van het huis ver-
wijderd was, verliet hij het pad en sloop, ter
dege op zijn hoede door de struiken.
(Wordt vervolgd.)