ALBEMEEN NIEUWS- EN AOVERTENTIEBUO VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AKKERTJES CACHETS)
Het Mysterie van Gresford Hall,
No. 9448
WOENSDAG 6 MEI 1936
76e Jaargang
Binnenland
Feuilieton
A. 'J. VAN DE~REE
Buitenland
- I've1''j&cJt is
MlA ncLrnaG&J
EERSX
Burgemeester en Wethouders der gemeente Zaamslag
Klerk-bode-concierge
NEDERLAND EN DE VOLKENBOND.
Nieuwstr. 36. Tel. 290. TER NEUZEN
INKOOP van oudGoucf enZilver
■*>r
co u RANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abocnementen voor bet buitenland alleen bij vooruittetaling.
Litg-efster: Firma P. J. VAN pE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrygbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de ultgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN brengen ter openbare kennis inge-
volge artikel 16, eerste lid, der Drankwet, dat
by hen is ingekoanen een verzoek om een tap-
vegunning voor den verkoop Van sterken
drank in het klein voor gebruik ter plaatse
van verkoop van CORNELIS JOSEPHUS
VAN DINTEREN, van beroep cafehouder,
wonende te Ter Neuzen, voor de brueden-
lokaliteit van het perceel plaatselijk gemerkt
no. 2 en gelegen aan de Dijkstraat.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is gesrhied, kan ieder tegen het ver-
leenen van deze vergunning schriftelijk be-
zwaren indienen bij Burgemeester en Wet-
houders.
Ter Neuzen, 6 Mei 1936.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
L. J. GEELHOEDT, Voorzitter.
B. I. ZONNEVLJLLE, Secretaris.
roepen op sollicitanten naar de per 1 Juli a.s.
vacant komende betrekking van
op eene bezoldiging van f 700,plus vrye
woning, vuur en licht.
Eigenhandig geschreven sollicitatiebrieven
m te zenden v6or of op 15 Mei a.s.
Persoonlijke bezoeken worden niet afge-
wacht.
Zaamslag, den 4den Mei 1936.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
S. VAN HOEVE Jzn., Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Ddnsdag.
De Kamer gaat over tot het trekken der
afideelingen. Ze gaat daarna in afdeelings-
vergaideringen voor het kiezen van voorzdt-
ters en onder-voorzitters der afdeelingen. De
openlbare vergadering wordt daartoe ge-
schorst.
Na haropening der vergadering worden de
wetsontwerpen
1. Wijziging en aanv tilling van de nijver-
heidsonderwijswet,
2. Wijziging van de wet openbare vervoer-
middelen,
3. Herziening der voorschriften nopens de
toelating am kosteloos te procedeeren, zonder
delbat en z. h. St. aangen'cmen.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wijzi
ging en verhooging van holofdstuk 13 der
ryiksbegrooting 1936 (vaartuigendienst in
Suriname).
De heer IJzerman (s.d.) ontwikkelt een
aantal bezwaren tegen den gekozen viorm van
een gemengd bedrijf Vaartuigendienst Suri
name (een naaml. vennootschap)V'oorts had-
den de kolomiale staten gehoord moeten zijn.
De heer Van Boetzelaer van Dubbeldam
(c.to.) kon juist zijn instemming met het
vOorigestelide betuigen.
De Minister van Kolonien, de heer Colijn,
zegt, dat bij den gekozen vorm de staten niet
moesten Worden gehoord, het gaat hier om
een wijziging van een Nederlandsch begroo-
tingshoofdstuk.
DE OPENBARE SCHOOL DOOR HET
SLIJK GEHAALD,
(Het Tweede Kamerlid Vervoorn heeft aan
den Minister van Justitie de volgende vragen
gesteld
Is het den minister bekend, dat groote
groepen der bevolkinig, en met name de on-
derwijzers bij het openbare onderwijs, zich
gekwetst geivoelen door de beleedigende wijze
waarop de voorstanders van het bijzondere
onderwijs zich over hen uitiaten?
Naar het Engelsch van
SIR WILLIAM MAGNAY
(Nadruk verboden.)
24)
Vervolg.
Hoofdstuk XVII.
De proefsteen van den moed.
Den volgenden ochtend zag Baron de Ras-
tillac, terwijl hij na een laat ontbijt op zgn
kamer in de „Drakenkop" de eene sigaret
na de andere rookte en daartoij zekere plan-
nen uitbroedde, een paar ruiters in het rood
voorbijrijden. Hij sprong vlug op en aocht den
waard.
„Is er vandaag vossenjacht? Hier in de
ibuurt? Ja?"
„Hder vlak bij, baron. Het is om elf uur
verzamelen op Gresford Hall. De Cumber-
cath honden; een mooie groep. Ik boor, dat er
een beele hoop vossen zitten. Zouidt u mee
willen? Ik kan wel een goed paard voor u
ikrygen." i
„Neen, dank je. Ik houd heel veel van sport,
maar ben vandaag niet gedisponeerd om op
jacht te gaan", antwoordde de baron, die van
plan was op edeler wild dan op vossen te ja-
gen. Maar ik zou de samehkomst wel willen
zien. Kan 'n vreemdeling in Gresford Park
worden toegelaten?"
„Welja, baron; dat gaat best. Het park is
vandaag voor het puibliek geopend. Sir Percy
Brayshalw is een joviaal iemand; hij ziet de
Is de minister bereid een onderzoek in te
stellen naar hetgeen op een vergadering der
anti-revolutionntaire kiesvereeniging Neder-
land en Oranje te Sliedreeht op of omstreeks
18 Maart j.l. dioor een op die vergadering op-
tredend apreker is gezegd, n.l. dat de open-
bare sctholen zouden zijn verworden tot broed-
plaatsen van socialisme en eommunisme?
Wil de minister bevorderen, dat te .dezer
zake proces-verbaal wordt opgemaakt en de
voorstanders en onderwyizers van het open-
baa r onderwijs op dezelfde wijze worden oe-
schermd tegen aantasting hunner eer, als zij,
die tot andere groepen der bevolking be-
hooren
EEN PLEC'HTIGE MIS V AN REQUIEM
VOOR WIJLEN JHR. MR. CH. J. M.
RUYS DE BEERENRROUCK.
In de St. Jac'otouskerk aan de Parkstraat
te 's-Gravenhage is Dinsdagmorgen vanwege
de besturen van de fractie der R.K. Staats-
party in de Tweede Kamer en van de R.K.
Staatspartij een plechtige mis van requiem
opgedragen voor de zielerust van wijlen Jhr.
Mr. Ch. J. M. Ruys de Beerenbrouck.
Op hot presbyterium stond een katafalk op-
gesteld, terzyde waarvan plaats namen de
pauseiyke int-ernuntius, Mgr. Paolo Giobbe
met den secretaris der intemuntiatuur Mgr.
L. Punzlolo en Mgr. Todini uit Rome, alsmede
de familie Ruys de Beerenbrouck.
In de kerk werden opgemerkt de ministers
De Graeff, Van Schaik, Deckers, Gelissen, de
oud-ministers Aalberse, Alting von Geusau,
Westerveld, Konig, van IJsselsteyn, Verschuur
en De Graaff, staatsraad Koolen, het bestuur
der R.K. Tweede Kamerfractie, tal van leden
der Sta'.en-Generaal, de griffier van de Eer
ste Kamer, Mr. de Block en die van de
Tweede Kamer, Mr. Kesper, vele vooraan-
staande person en uit R.K. kringen en verte-
genwoordigers van organisaties.
Officiant was pastoor W. L. van Adrichem
met assistentie van de parochie-kapelaans.
Het zangkoor onder leiding van den heer P.
van den Oever zong de mis van Perosi.
Na de mis verrichtte pastoor van Adrichem
de plechtnge absoute.
OMZETBELASTING OP LUXE-BROOD.
Naar gemeld wordt, is vanwege het depar-
tement van financien aan de werkg%versorga-
nisaties in het bakkersbedrijf medegedeeld,
dat de tot dusverre gebruikeiyke vrijstellmg
van omzet'belasting op tile brood met ingang
van 15 Mei wordt ingetrokken, voor zioover
het betreft ander brood, dan zooals dat in een-
voudigen, ter plaatse geibruikeiyken vorm en
zonder toevoeging van bijzondere nut- of ge-
notverho.ogende grondstoffen, tot de gebrui-
kelijike dagelijksche volkevoeding behoort, en
deswege gerekend kan worden deel uit te
maken van de eerste levenslbehoefte.
De gevolgen van een en ander zijn, dat kren-
tenlbroodjes, koffiebroodjes, vlinders, kadet-
ten, gewoon krentenbrood, luxe broodjes,
Duitsch brood, kortom alies, wat afwijkt in
vorm en smaak van het eerste volksvoedsel,
voortaan belast zullen zijn.
De gewijzigde apvatting ten aanzien van
de vrijstelliiig van amizetibelastiftg is het ge-
volg van een uitspraak van de tariefcommis-
sie, waarbij de tot dusrver geldende ruime in-
terpretatie van het begrip brood in den zin
der omizetbelastingwet, verlaten werd.
De Nederlandsche vereeniging van werk-
gaveris in het bakkersbedrijf schrijft naar aan-
leiding van deze kwestie, dat er in de huidige
tijdsomstandigiieden niet aan te denken valt,
deze lasten op den consument af te wentelen.
Zij komen dus geheel voor rekening van de
bedrijven.
VARKENSCENTRALE WORDT
GEDAGVAARD DOOR GROSSJERSBOND.
De Bond van Varkenstvleeschgrossiers
(Neprova) zal de Varkenseentrale voor den
rechter dagvaarden teneinde recht te verkrij-
gen voor zijne leden.
Minister Deckers had den bond uitgenoo-
menscihen graag pret maken. Ik geloof be-
paald dat men u met open armen op de Hall
zou ontvangen."
De baron had daar zoo zijn eigen meening
over, maar liet dat niet merken, dankte den
waard, zette vlug zijn hoed op, trok zijn jas
aan en ging op weg naar de Hall.
Hy vond er eeh heele menigte kijiklustigen;
daarom viel zijn aanwezigheid niet op, maar
hij hield zich met ernstiger gedachten bezig
dan de anderen.
,,Kunt u mij ook zeggen, wie die heer is?"
vroeg Rasitillac aan een rijknecht in zyn na-
byheid, toen een jager uit het huis kwam en
een bruin paard besteeg.
„Dat is kapitein Wilson, mijnheer", ant
woordde de man.
„Zoo, een mooi jachtpaard heeft hij. Logeert
hij hier op de Hall?"
„Ik geloof dat hij in de „Draken,kop" gelo-
geerd heeft, mijnheer, Voor zoover ik weet,
zal hy mi wel op de Hall zyn."
,,Een kranig figuur te paard. Dank u." Hij
gaf den man een fooitje en ging weg.
Dadelgk daama kwamen Sir Percy en Sibyl
met Richard Cardon en Sir Courteny Piers
naar buiten en stegen op.. Daarop renden de
honden iweg om een boschje te doorzoeken,
waar vermoedelijk een vos zat. Misschien was
het maar goed, dat de gastheer, die naar alle
kanten glimlachte en praatte, de kwaadaar-
dige oogen niet opmerkte, die hem van ach-
ter de boschjes volgden; anders zou de kans
op een prettigeu dag verkeken geweest zijn.
Archer Cardon was ook gekomen; hij en
Sir Percy reden tazamen naar de schuilplaats.
„Ik zie dat uw vriendin, mevrouw Murray-
Grafton ook gearriveerd is", zei Cardon.
BrayiShaw lachte, met een bliik van verstand-
houding.
,,De braive vrouw is in groot omaat."
,,Vonken schietend?"
diigd, om hem te verzoeken een enquete-com-
missie in te stellen en dan tevens reeds een
lid voor te dragen.
De ibond heeft aan deize suggestie gevolg
gegeven en Dr. Veenstra, adj.-directeur van
het Amsterdamsche abattoir als zijn verte-
geniwoordiger vcorgesteld.
Na geruimen tijd heeft de minister
blijiklbaar op instignatie zijner adviseurs
geantwoord, niet bereid te zijn een com-
m.issie in te stellen. adngeizien de zaak reeds
is onderzocht door de oommissie-Beumer. Ech-
ter was het rapport dier commissie juist het
uitgangspunt voor de stappen van den bond.
Mr. G. A. H. Grosheide zal thans de Var
kenseentrale terzake harer gestie dagvaarden.
De militaire ruggegraat van Abessinie ge-
broken, de negus zijn land ontvlucht, de oor-
log als statenoorlog geeindigd met een over-
winning van het Itaiiaansche leger en een
echec voor den Volkenbond en Engeland. Zie-
hier schrijft de N. R. Crt! in het kort
het voorloopige resultaat van de overtreding
van het Handvest van Geneve door ItaJie.
Het verloop van den krijg is veel sneller
geweest dan menigeen vooraf had kunnen
denken. Het geweld van de moderne bewape-
ning en een oorlogsvoering met middelen,
welke eveneens door de verdragen verboden
zijn, oneenigheid in het weinig samenhangen-
de Abessijnsche rijk hebben, nog vodr de
regentijd inviel, den Italianen den weg naar
Addis Abeba geopend. De kracht van Italie
is onderschat en Mussolini heeft het voor en
tegen van zijn militaire onderneming beter
tegen elkaar afgewogen dan een ongeloovige
wereld. Met succes is wat een hachelijk avon-
tuur leek bekroond. En de Volkenbond heeft
vrijwel machteloos toegezien; de financieele
en oeconomische sancties, die door de groote
meerderheid zijner leden zijn toegepast, heb
ben den aanrander niet belet zijn doel te be-
reiken.
Voor nieuwe vragen is daarmede die Vol
kenbond en Europa in bet bijzonder geplaatst.
Zal Italie er in slagen de veroverde positie te
consolideeren Welke uitwerking zal zijn
overwinning op den Volkenbond uitoefenen?
Kan deze oorlog de bron worden van nieuwe
oorlogen, zooals de verdragsschendimg door
Italie vermoedelijk die door Duitschland heeft
uitgelokt? Het zijn vragen, die in niet ge-
ringe mate ook door militaire overwegingen
worden beheerscht, waarin de onzekere ele-
menten evenmin zullen ontbreken.
Nog in de laatste dagen vodr de vlucht van
den negus werden ons meeningen kenbaar ge-
maakt van lezers, die van oordeel waren, dat
ons klein land er blijk van had te geven, dat
het bereid was zijn aandeel te leveren in een
militaire actie van den Volkenbond tegen
Italie. Anderen waren de opvatting toege-
daan, dat, nu de sanctie-politiek van Geneve
schipbreuk had geleden, wel bewezen was, dat
de Volkenbond zich, evenals tegenover Japan,
van elke actie ten gunste van Abessinie en
het Handvest had moeten onthouden. Er wa
ren er ten slotte, die na het falen van Geneve
in ons lidmaatschap van den Volkenbond geen
heil meer zagen, omdat het ons slechts oeco-
nomisch nadeel heeft berokkend en ons in de
conflicten tusschen de groote mogendheden
dreigt te betrekken.
Wat de eerste categorie betreft, hield deze
en misschien moeten wij zeggen: houdt zij
nog niet voldoende de bijzondere omstan-
digheden van ons land in het oog. Er waren
er onder, die de regeering een heel smaldeel
van verschillende oorlogsbodems en vliegtui-
gen ter beschikking van een militaire actie
van den Volkenbond wilden doen stellen. Heb
ben deze zich niet op een punt blind gestaard
Men doordringe er zich van, dat er in een
dergelijke situatie meer op het spel staat dan
de uitslag van een gelocaliseerde strafexpedi-
tie tegen Italie. Ook al zou het daarvoor
tioodzakelijke collectieve handelen zich kun
nen verwezeniyken waarvoor geem aan-
Brayshaw knikte. „Wat zijn er toch een
diwazen op de wereld."
„Geluikkig", Cardon lachte cynisch. .Als
men met geld ook hersenen kon koopen, waar
zouden sommigen van ons dan moeten biij-
ven
„Waar? Je eet vanavonid bij ons. Breng
Marion mede. Tusschen twee haakjes, hoe
beviel het jongmensoh bij nadere kennisma-
king? Zcu hij ons emit zetten?"
„Ik geloof van niet. Hij is een goede kerel,
fatsoeniijk en iemand die graag recht door zee
gaat."
„Geen dwaas, geloof ik."
„Neen, als er maar op de juiste manier met
hem omgesprongen wordt. Ik demk wel, dat
je nog een jaartje voor den boeg hebt. Ik zie
dat hij ook mee is. Het is te hopen, dat hij
er niet zoo den smaak van te pakken krijgt,
dat hij het op eigen houtje gaat probeeren."
„Hij behoeft zich niet te haasten. Hallo! Ze
zijn er vandoor! Gauw wat gevonden."
Toen de jacht afgeloopen was, keerde de
stoet, in tevreden stemming, huiswaarts; zij
hadden nog een rit voor zich, waartegen de
meesten van hen opzagen.
Zij waren ongeveer tien mijl van Long
Gresford. Richard Cardon verheugde zich er
juist op, zoowat anderhalf uur in het aange-
name geizelschap van Sibyl te kunnen blijVen,
terwyi zij op een siukikeldrafje naar huis reden,
toen Archer zich bij hen voegde, naar het
scheen met de bedoeling op den terugweg het
vijfde rad aan den wagen te zijn. Deze ma
noeuvre geschiedde natuurlijk niet onopzette-
lijk. Archer had geizien hoe goed Richard en
Sibyl den heelen dag met elkaar opschoten
en hij had redenen te over om zijn best te
doen daar een stokje voor te steken. Maar
hy had buiten Sir Piercy gereikend, die ook
een doel in het oog had te hoiuden en die bui-
wijzingen zijn, integendeel zoo zou er een
groote kans ontstaan, dat er zich een wereld-
oorlog uit ontwikkelde, een oorlog op andere
terreinen dan in en om de Middellandsche
Zee. Zoowel elders in Europa als in het Verre
Oosten hangen niet denkbeeldige gevaren in
de lucht. Men stelle zich dan voor, dat
Nederland, dat noch voor de verdediging van
het moederland, noch voor die van Oost-Indie
een oorlogsschip of een vliegtuig kan mis-
sen, een heel smaldeel zou moeten ontberen.
Wij hebben gezien, hoe ook het machtige
Engeland zich in den rag tegen het risico van
een conflict in de Middellandsche Zee heeft
gedekt door een accoord met Frankrijk over
de verdediging van de Engelsche kust door de
Fransche vloot. De nationale plicht gaat toch
nog altijd boven den internationalen, indien
hierdoor het doel zou worden voorbijgesoboten.
De intemationale rechtsorde van den Volken
bond vindt haar grondslag in het bestaan van
de daarbij aangesloten nationale gemeenschap-
pen. Worden deze ernstig verzwakt of wordt
daarvan de levensdraad afgesneden, dan valt
ook wat er van de intemationale rechtsorde
over is, ineen. Dan verdwijnen met den bond
en zyn lichamen ook het geregelde contact
tusschen de staatslieden, de publieke bespre-
kingen van intemationale aangelegenheden,
en de moreele uitwerking van die besprekingen
en van bondsbesluiten. Ook in de intematio
nale politiek kan men slechts met beide bee-
nen op den grond staan. En in de verdrags-
schending door Duitschland heeft men reeds
een waarschuwing ontvangen.
Ook zy, die het met vreugde zouden be-
groeten, indien niet een collectieve actie van
den Volkenbond, doch een individueele actie
van Engeland omderwille van het eigenbe-
lang van deze groote mogendheid tegen Italie
zou worden ingeleid, zullen goed doen hun
vreugde te temperen. Wij behoeven slechts
weer naar het Verre Oosten te verwijzen, om
hen tot nadenken te stemmen. Van het gun-
stige oogenblik zou daar van andere zijde
kunnen worden partij getrokken om zich
meester te maken van de winplaatsen van
grondstoffen, welke voor een, Engelands
positie in Azie bedreigende, zelfstandige oor
logsvoering noodig zijn en welke in de eerste
plaats in onzen Archipel worden aangetroffen.
Men kan thans den Volkenbond in gebreke
stellen zooveel als men wil, naast zijn on-
macht staat nog altijd de macht van zijn
grootste leden, en een zwak regime van den
bond is te verkiezen boven de anarchie, die
zou ontstaan, indien kapers op de kust ge-
legenheid kregen hun slag te slaan.
Of de Volkenbond verstandig had gehandeld
door zich van elke actie te onthouden, is een
meer discutabele vraag. Had hij echter niets
moeten doen, omdat hij niet genoeg kon doen?
Eerder is het als een leelijke post in het schul-
denregister van de bondsleden zelve te be-
schouwen, dat aanvankelijk voordat van
den bond een aanbeveling tot opheffing van
het verbod uitging de aanvoer van oorlogs-
materiaal ook naar Abessinie verboden werd,
hoewel dat land er dringend behoefte aan
'had. Overigens kan men in de beperkte
sancties althans dit voordeel zien, dat er er-
varing is opgedaan met een collectief optre-
den, waarin veel minder dan in het geval
Jap an-Chin a, de onmacht van den bond bij
voorbaat vaststond. Men heeft ondervonden,
dat er statenbondsleden waren, wier oecono
mische positie en politiek levensbelang zoozeer
aan die van den overtreder van het Handvest
gebonden waren, dat zij zich van den aan-
vang af aan de collectieve maatregelen van
financieelen en oeconomischen aard hebben
onttrokken. Men heeft ondervonden, dat ook
niet-leden van den bond een zelfde gedrags-
lgn hebben gevolgd en er daarom groote gaten
ontstonden in den muur, waarmede de over
treder moest worden omringd. Men heeft ook
ondervonden, dat er staten waren, niet ge-
negen die sancties boven het eerste minimum
op te voeren en zeker onwillig tot militaire
sancties over te gaan. Met deze feiten zal
tendien slim genoeg was om den zet te door-
zien. Hij reed op hen toe en riep Archer bij
hem te komen.
,,Ik moet even met je over een paar zaken
spreken, Cardon", begon hij. ,,Wij zijn elkaar
in den laatsten tijd nogal eens misgeioopen
en dit is een goede gelegenheid."
Archer Cardon keek Brayshaw nu niet be-
paald vriendelijk aan, maar de bilk die deze
op hem wierp, deed hem van verzet tegen de
uitnoodiging afzien. Hij wendde zich met Sir
Percy af en het jonge paar was weer aan
zichizelf overgelaten.
Zij kwamen op den grooten weg en reden,
op hun gemak keuvelend, langzaam verder.
Ongeveer honderd meter voor hen uit reden
Wilson en Sir Courteney Piers.
;,Edn van die heeren heeft nogal myn be-
langstelling opgewekt", merkte Silbyl op.
.Kapitein Wilson. Hoe vindt u hem
„Een heel aardige kerel en blijkibaar een
echte sportsman."
„Is dat alles?" vroeg Sibyl met een glim-
lach.
,^Alles wat dadelgk opvalt", antwoordde hy,
„maar ik heb geen tijd of gelegenheid gehad
hem nader te bestudeeren."
„Interesseert hij u niet?"
,,Niet bijzonder. Is er een speciale reden,
Wvaarom dat wel het geval zou zijn?"
„0 neen. Als hij mij interesseert is het om
dat ik mij somtijds afvraag of er bij hem van
binnen niet meer te koop is dan men van bui
ten zou zeggen."
,,Hoe bedoelt u dat?"
,,Of hij niet veel slimmer is dan hij wil doen
voor komen."
,,U schijnt een goede opmerkster te zijn."
,,Ik geloof, dat wy vrouwen dit van nature
zijn. Of liever, wij gevoelen bij intuitie hoe
iemands ware karakter is."
..Misschien beter dan van zichzeif", ant-
men ook voor de toekomst rekening hebben
te houden en er steekt een les in, die de in
ternational gemeenschap voor zoover
men daarvan spreken kan bij geheel wer-
keloos toezien ware onthouden, een les ook
voor een Amerikaanschen Volkenbond, zoo
deze naast dien van Geneve mocht worden
opgericht.
Onverstandig en 'overijld lijkt het ons ech
ter, te concludeeren, dat de Volkenbond be
wezen heeft geen recht van bestaan te heb
ben en dat ons land niet beter kan doen dan
nu maar dadelijk zijn lidmaatschap op te zeg
gen. Ook de nationale rechtsorde is in vele
gevallen slechts onder vallen en opstaan ge-
groeid. Hoeveel eeuwen heeft het niet ge-
duurd, alvorens Italie en Duitschland een-
heidsstaten werden, binnen welke onderlinge
oorlogen tot het verleden kwamen te behoo-
ren! Waar zelfs groote mogendheden het ge-
vaar beseffen van geheel op eigen kracht te
zijn aangewezen, heeft een klein land als het
onze zeker alle reden om zijn belangen by de
handhaving hoe gebrekkig ook van de
intemationale rechtsorde niet zonder dringen-
de reden prijs te geven.
Maandag 11 Mei komen de Volkenbonds-
raad en de commissie van 18 weer in Geneve
bijeen. Er zal dan gelegenheid zijn tot nader
beraad, ook voor de kleine mogendheden on-
derling. Daarby kan worden geconstateerd,
dat welke her-orienteering ook gewenscht zal
zijn, hun levensbelangen door de collectiviteit,
waarbij zij zijn aangesloten, niet in de waag-
schaal zijn gesteld.
Want ook dit is een ondervinding, die wij
met de houding van den bond in den oorlog
tusschen Italie en Abessinie hebben opge
daan en zij komt thans niet in het debet,
maar in het credit van het voorzichtige en
aarzelende Geneve.
Ingez. Med.
DE OVERBRENGING VAN HET
STOFFELIJK OVERSCHOT VAN
PATER DAMIAAN.
Zelden, schrijft de correspondent der N. R.
Crt., zal men te Antwerpen een zoo ontzag-
lijke volksmenigte op de Scheldekaden en in
de aangrenzsnde straten g-ezien hebben als
Zondagmiddag, toen het Belgische opleidings-
schip Mercator met het stoffelijk overschot
van pater Damiaan aan boord, circa half drie
verscheen. Een heele flottilje was het schip
Kijk goed yit Uw oogen,
er zijn handelaren die
meer op winsbejag dan
?op fatsoen gesteld zijn
en die U, als Ge naar
AKKERTJES" vraagt,
een nabootsing geven
Velen begrijpen dan niet, dat ze hun pijn
niet kwijt raken. Toch is dat heel begrij-
pelijk, want men gaf U iets dat met
"AKKERTJES" niet anders gemeen heeft
dan den uiterlijken vorm. "AKKERTJES"
zijn voorzien van nevenstaand merk.
Soortgelijke artikelen zonder het neven-
staanjj merk zijn geen "AKKERTJES".
Nederlandsch Product - Recept van Apotheker Dumont
Koker met 12 stuks 52 ct. Zakdoosje, 3 stuks 20 ct.
(Ingez. Med.)
KKER
woordde hy half piagend. „Ik hoop dat u gsen
onaangenaime dingen in mij zult ontdekken."
Sibyl lachte en veranderde van onderwerp.
,,Als we deize weg links inslaan, hebben wij
zachteren gronld voor onze afgejakkerde ros-
sen, het is ongeveer even ver naar de Hall."
Zij namen dientengevolge het graspad, dat
naar een boerdery voerde.
„Arme Marion", zei Sibyl. ,,Wat zal het
haar spijten deze jacht misgeloopen te zijn.
Ze heeft toel pech dat haar eenige paard aan
het begin van het seiizoen kriaupel is gewor-
den. Ik helb haar gistera /end 'geschreven dat
ik haar een paard wilde leenen, maar dat
heeft zij afgeslagen. Natuurlijk is het heel
iets aniders of je op je eigen paard zit of op
dat van een ander; toch geloof ik dat zij wel
mee had kunnen doen."
„Gaf zg redenen op?" vroeg Richard, over-
denkend wat de ware reden kion zijn.
All een dat zij het druk had, wat alles of
niemiendal kan het
Zij zweeg plotseling toen hij zijn paard in-
hield en waarsohuwend zijn hand op haar arm
legde. De laan had zich plotseling. als de hals
van een flesch vemauwd, even voordat zij
eindigde bij een hek, dat toeganig gaf tot
een iweide. Dit hek, dat ettelijke honderden
meters verder stond, was open, den weg vrij-
latend voor een stier, die met den kop in de
lucht, als rook hij inidringers, het terrein
verkenide. Dadelijk had het scherpe oog van
Richard, aan kwaadaardig vee gewend, ont-
dekt, dat er onraad dreigde en den toestand
ovenzien. Het volgend oogenJblik was hij uit
den zadel gegleden; en den teugel in Sibyl's
handen drukkend, wendde hij de paarden met
geoefende hand om.
(Wordt vervolgd.)
