m TrMFFN NIEUWS- en advertentieblad voor zeeuwsch-vlaanderen
Z o.on p r e 111 g
Als de heide bloeit
No. 9365
MAANDAG 21 OCTOBER 1935
75e Jaargang
Binneniand
w-
Feuilleton
EERSTE BLAD
de italiaansche militaire
,n
Poeli Nasi Poema Kwee,
Loesi Qloriana Dee 1 Q
Deze schoone kent U met r
'tis voorteerst dat U haarzi«2t
Zij stelde zich juist aan u voor
Qloriana van de
5neeo wwitgloor
NEUZENSCHE COURANT
ftLISLlfltLll 81SL.W If "-11 DVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 - Voor elken rege
ABONNEMENTSPRUS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 Button Ter Neuzen
pel a maanden Bij vooruitbetalmg fr. per post 15,60 per jaar
ir.enka 2.-. overif.e landen 2,35 per 3 maanden fr. per post -
n vv„,r net buitenland alleen by vooruitbetalmg.
i!.t< i I irma
J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
regel meer 0,20
VD VERTENTIeNVan 1 tot 4 regeis J o,ou -
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetalmg.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief
verkrygbaar is. - Inzending van advertentien liefst een dag 100, de mtgave.
VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIIDAGAVOND
DIT BLAD
VRIJGEZELLENBELASTING.
Het hioofdbestuur van den Ned. RJK. Bond
voor Groote Gezinnen heeft aan den Minister-
raad een adres gerioht, waarin het betoogt,
dat het herstel van billijke verhoudmgen in
belastingdruk, tusschen gehuwden en onge-
huwden, de invoering van een vrijgezellen-
belasting redelijk en wenschelijk maakt, ter
vervanging van maatregelen, welks den be
lastingdruk voor de gezinnen in het bijzonder
hebben verzwaard.
BRAND STOFFENBIJSL AG.
De Minister van Sociale Zaken deelt aan
de gemeentebesturen mede, dat in het tijdvak
van 27 October 1935 tot en met 28 Maart 1936
evenals den vorigen winter is geschied, aan
ondersteunde en bij een werkverschaffing ge-
nlaatste werkloozen een brandstoffenby siag
van ten hoogste f 1 per week mag worden ver-
strekt. Voor dezen bijslag komen in aanmer-
king gehuwde en ongehuwde kostwinners en
zgn. op zichzelf wonende personen met eigen
meubilair. Aan kostgangers en dergelijke mag
de bijslag niet verstrekt worden.
De toekenninig van brandstoffenbyslag aan
ondersteunden mag in zooverre tot gevolg
hebben, dat de maxima, welke sedert 1 Join
1934 in de plaats getreden zijn van die, be-
doeld in de artikelen 8 en 19 der steunrege-
ling overschreden worden, dat bij geheele
werkloosheid de som van steunbedrag en
brandstoffenbij slag en bij gedeeltelijke werk
loosheid de som van het loon van den onder
steunde, het steunbedrag en den brandstof-
f enbij slag ten hoogste bedraagt 95 pet. van
het loon, dat de betrokken arbeider ten tyde
van de ondersteuning in het vrije bedryf zou
kunnen verdienen, indien hij niet werkloos was.
Zij, die geen voile week bij de werkver
schaffing zijn geplaatst dan wel penodiek zijn
tewerkgesteld, kunnen den bijslag slechts ont-
vangen voor de dagen of weken gedurende
welke zij bij de werkverschaffing arbeiden,
bii bijvoorbeeld 4 dagen plaatsing dus maxi-
maal van eem guldeit; een en ander met
dien verstande, dat zij aan toeslag niet minder
zullen ontvangen dan zij zouden kunnen kry-
gen indien zij niet bij de werkverschaffing
waren geplaatst, doch in den steam waren
gebleven.
Ook dezen winter mag, indaen byv. door
verstrekking van cokes van de gemeentegas-
fabriek door aankoop van brandstoffen op
groote schaal uitgifte tegen verlaagden
nriis mogelijk is, aan brandstoffenbyslag,
hetzij dat deze in geld dan wel in natura
wordt verstrekt, met meer worden toegekend
dan voor een arbeidersgezin noodizakelijk ge-
acht moet worden. Indien b.v. cokes wordt
verstrekt tegen 50 cent per H.L. en een hoe-
veelheid van 1% H.L. per gezin voldoende
geacht kan worden, dan mag niet meer aan
iy> H.L. beschikbaar worden gesteld. Het
ver=chil tusschen de waarde van laatstge-
noemde hoeveelheid, 75 ct, en den maximum-
bijslag van I, dus 0,25, mag dan niet bo-
vendien ultgekeerd worden, ook al zou by uit-
betaling van dat verschil het bovengenoemde
percentage niet overschreden worden.
In de kosten van verstrekking van den
biandstotffenbijslag aan werkloozen, die in de
steunregeling zijn opgenomen of bij een gesub-
sidieerde werkverschaffing zijn geplaatst, zal
uit bet Werkloosheids-subsidiefonds eenzelfde
bij or age worden toegekend als in de overage
kosten van steunverleening of m de loonen
der werkverschaffing worden verleend.
MAATREGELEN.
Steeds meer troepen naar het front.
Het verschepen van officieren en soldaten
naar Oost-Afrika blijft voortduren. Zoo is een
eohip vertrokken met 4600 soldaten aan boord,
Donderdag en Vrijdag zouden 11.000 soldaten
uit Napels vertrekken. In Tivoli wordt een
bataljon gevormd van 1200 studenten, die vry-
willig in dienst treden om naar Oost-Afrika
te worden gezonden.
Verder heeft de „Viminale" met 32 officie-
ren 50 onderofficieren en 1829 soldaten, be-
nevens een hoeveelheid oorlogsmateriaal in
Napels het anker gelicht en is met 4000 man
aan boord de groote ..Satumia en met 6000
man de „Romolo" uit Napels vertrokken. De
op deze schepen vervoerde troepen worden
direct naar Mogadiscio gebracht en zijn dus
bestemd om op het Zuidelijke front te strijden.
De subalterne officieren der aanvullende
geniecorpsen en het kader der luohttroepen,
benevens de ingenieurs van de tweede cate-
gorie der lichting 1906 zijn onder de wapenen
geroepen.
1 De grootte van het Italiaansche leger.
Naar officieel te Rome wordt medegedeeld,
is het onder wapenen brengen van de dienst- j
plichtigen van de jaarklassen 1911, '12, '13 en
'14 met verkorten diesttijd in volkomen orde
Giornale d'ltalia een commentaar, waarm er
op wordt gewezen, dat 1.200.000 man onder de
wapenen zijn, waarvan zich ongeveer een
millioen in Italie zelf bevindt. Na dit vastge-
steld te hebben, begeeft het blad zich m pole-
miek met het Parijsche blad Oeuvre. Dit toch
had den Franschen generaal Weygand de uit-
lating toegeschreveni dat de militaire sterkte
van Italie tengevolge van de actie in Abessi-
nie zoodanig is teruggeloopen, dat men in de
toekomst geen rekening meer behoeft te hou-
den met Italie als militaire mogendheid.
Deze verklaring van generaal Weygand,
zoo schrijft de Gioinale d'ltalia, is daarom des
te ongeloofwaardiger, wanneer men zich her-
innert, dat Italie op het oogenblik alles hij el-
kaar tot nog toe in Oost-Afrika slechts 5 di-
visies van het regelmatige landleger en am-
dere divisies van de vrijwillige zwarthemden
heeft.
Bij Aksoem.
wegens het ontbreken van belangrijke ajgglo-
meraties, spoorwegen, electrische centrales en
fabrieken. Voorts bewegen de Etiopische
strijdkrachten zich niet in dichte massa's en
beschikken ze over weinig afweergeschut. En
de minister betwistte de berichten over be-
schieting van open steden niet slechts met
humanitaire argumenlen, maar met te her-
inneren aan den wil van Italie, in de toekomst
vreedzaam met de bevslking samen te werken.
Met het oog op een en ander hebben zij uit-
sl uit end oude toestellen naar de gevechts-
terreinen gezonden, beel veilig, maar niet bij
machte in Europa groote diensten te bewijzen.
Die met drie motoren kunnen elik 400 bommen
meevoeren en tot 5000 M. stijgen, wat ze bui
ten het bereik van de vijanden brengt. De ge-
middelde snelheid wisselt tusschen 160 en 200
K.M. het uur. De bommen wegen 2 K.G. en
hebben een werkingsstraal van 50 M. Dit be-
wijst, naar de meening van den generaal, dat
er alleen het zaaien van paniek mee beoogd
wordtware het om ,,slachtingen te doen,
bommen van honderden kilo's zouden worden
geforuikt. Maar hoofddoel van de vliegers is
verkennen.
Valle voegde erbij, dat het Italiaansche
luchtwapen over enkele maanden geheel ver-
nieuwd zal zijn. Het zal dan bombardeersmal-
deelen tellien van machines, die een gemiddel-
de snelheid van 300 K.M. per uur halen met
medeneming van 1000 K.G. bommen en ge-
noeg benzine en olie om een afstand van 2000
K.M. te tamnen afleggen. Ze kunnen tot 9
KJM stij'gen, de geveehtstoestellen zullen met
een snelheid van 400 K.M. in het uur evo-
lueeren en de zes fabrieken van vliegtuigen,
die in Italie werken, maken er van hetzelfde
Een langdurige veldtocht
Generaal Duval, militair medewerker van
het Journal des debats, rekent op een langen
oorlog in Abessinie. Zal Italie, vraagt hij,
lange jaren over de financieele en politieke
mogelijkheden beschikken om een leger van
200.000 man in dat land op de been te houden.
Zal het, aldus handelend, het beste en voor-
deeligste gebruik van zijn vermogens maken?
Maarschalk Badoglio liet zich tegenover een
correspondent van Opera Mundi in denzelfden
geest uit. Hij boopt, dat van den winter door-
gevocJiten kan worden-
I -r
Indien U zich onbehaaglijk voelt, Uw hoofd.^waa^'s
Uw benen als lood zijn, zullen 1 a 2 Aspmn-tabletten
U weer fit maken:
(Ingez. Med.)
nen korten tijd was er te rekenen op een ant-
woord op den Italiaanschen inval. Tot dien
tijd zijn de troepen echter genoodzaakt af te
wadhten en waar dat noodzakelrjk is, zich
terug te trekken.
Beginnende schaarschte in Italie.
De Romeinsche correspondent van Paris
Midi voegt bij de artikelen, waarvan de voor-
raden beginnen te slinken, boter en suiker,
met het oog waarop men saccharine inkoopt.
De kleine minderbeid, die provisies kan in-
slaan, zint daarop.
De Gazetta del popolo sohrijft: Nu Bnge-
land een aanval op Italie voorbereidt kan men
dat land voor den Volkenbond en de onder-
teekenaars van het Kellogg-traktaat aankla-
gen als den staat, die openlijk tot een agressie
tegen Italie aanstalten maaikt.
SLAVERNIJ AFGESCHAFT IN DOOR
ITALLe BEZETTE GEBIEDEN.
Het land rond Aksoem, zoo meldt een cor
respondent uit Asmara, is het vruchtbaarste,
dat de Italianen tot dusver gezien hebben. Er
zijn overal kudden vee, en wuivende velden
doera, een Indische soort mais. De Italianen
zullen onmiddeUij'k een vliegveld bij Aksoem
aanleggen, als een nieuw beginpunt voor ver-
kenningsvluchten.
HET ITALIAANSCHE LUCHTWAPEN.
Generaal Valle, onder-staatssecretaris van
Generaal de Bono heeft een proclamatie uit-
gevaardigd, waarin een einde wordt gemaakt
aan de slavemij op het door Italianen be-
zette gebied, en alle slaven in vrijheid gesteld.
Volgens de Bono is er verder geen nieuiws
te melden van de fronten bij Eritrea en Ita-
liaansch Somaliland.
DE CONFERENTIE DER VOLKENBONDS-
STAT®N.
De correspondent van de N. R. Crt. meldt
uit Geneve:
De zoogenaamde coordinatie-commissie,
waarin alle 52 staten vertegenwoordigd zijn,
die deel uitmaken van de conference der Vol-
kenbondsstaten voor de sanctiebepalingen
tegen Italie, heeft Vrijdagavond een openbare
vergadermg gehouden. Daarin zijn alle voor-
stellen der commissie van achttien bekrach-
tigd nadat deze commissie Vrijdagmiddag nog
meer dan vier uur besteed had aan het leggen
van de laatste hand aan haar voorstellen.
Zooals bekend had de coordinatie-commissie
bovendien reeds besloten, dat de uitvoer van
wapenen, munitie en oorlogsmateriaal naar
Italie behoort verboden te worden en verleden
Maandag had de coordinatie-commissie zich
reeds uitgesproken ten gunste van de veel
omvattende financieele sanctiemaatregelen,
die de commissie van achttien had voorge-
steld.
iDe commissie heeft thans op voorstel van
de commissie van 18 achtereenvolgens beslist
dat:
1. Alle invoer van Italiaansche waren be
hoort te worden verboden;
2. de uitvoer van een aantal nader ge-
noemde grondstoffen en producten naar Italie
behoort te worden verboden:
3. de staten, die aan de sanctiebepalingen
deelnemen, elkander wederkeerig steun moe-
ten verleenen voornamelijk door de vermeer-
dering van elkand^rs invoer;
4. de commissie van achttien te Geneve in
permanente zitting bijeen zal blijven om de
uitvoering der genoemde besluiten na te gaan
en eventueele nieuwe voorstellen aan de coor
dinatie-commissie in te dienen;
5. de voorzitter der coordinatie-commissie,
de Vasconcelles, de voomaamste documenten
inzake het Italiaansch—Abessijnsche geschil
met inbegrip natuurlijk van de aanbevelingen
der coordinatie-commissie aan de niet-Volken-
bondsstaten zal doen toekomen met de mede-
deeling dat de coordinatie-commissie gaarne
alle mededeelingen zal ontvangen, die de met
Volkenbondsstaten nuttig zouden oordeelen
aan de coordinatie-commissie te doen.
6. De coordinatie-commissie op 31 October
weer bijeen zal komen, om den datum van de
inwerkingtreddng der oeconomische sanctie
maatregelen vast te stellen.
Bij de discussies, die naar aanleiding van
de versohillende voorstellen van de commissie
van 18 plaats vonden, hebben de gedelegeer-
nTTrtT,„.orno mn Onstpnriik her-
behouden niet herhaalden, moet men aanne-
men, dat zrj zijn blijven voortbestaan.
Nadat de coordinatie-commissie alle boven
genoemde besluiten bad genomen sprak voor
zitter de Vasconcelles de overtuiging uit dat
de conference een belangrijke taak vervuld
heeft in het belang van de organiseering der
veiligheid door collectieve solidariteit. Hij
verdaagde hierop de coordinatie-commissie tot
31 October, nadat Eden hem uit aller naam
voor zijn voortreffelijke leiding had bedankt.
De wederzijdsche hulpverleening.
De coordinatie-commissie behandelde de
voorstellen van de commissie van 18 over de
organisatie van de wederzijdsche hulpverlee
ning. De commissie van achttien stelde op den
voorgrond de verplichting die alle regeeringen
op grond van artikel 16 paragraaf 3 van het
Volkenbondsverdrag hebben om elkander by
de toepassing der economische en financieele
sanctiemaatregelen steam te verleenen. Met
het oog op deze verplichting zullen de regee
ringen der volkenbondsstaten het volgende
moeten ondememen
1. onmiddellrjk de noodige maatregelen
treffen, opdat geenerlei krachtens art. 16 ge-
troffen sanctiemaatregel een aan de sancties
deelnemend land zal kunnen berooven van de
voordeelen die de met Italie gesloten handels-
verdragen 'dit land dank zij de meestbegunsti-
gingsclausule verzekerden.
2. binnen de grenzen der behoeften van
het land de geschikte maatregelen treffen om
den invoer van Italiaanschen oorsprong te
vervangen door invoer van soortgelijke pro
ducten uit de aan de sancties deelnemende
landen. j-
3 Terstond na de inwerkmgtredmg der
sancties in onderhandeling treden met de sta
ten die een nadeel door de toepassing der
sancties ondervonden hebben, om den verkoop
van hun koopwaren te vermeerderen en a.ous
1Van 1 luchtvaart te Rome, heeft tegenover een cor-
respondent van Excelsior herhaald, dat de rol
divisies op oorlogssterkte te brengen. Van
een spoedig afziwaaien van de jaarklassen '11
de aviatiek in Abessinie volkomen af- I nen
43 en '14 is geen sprake, integendeel, de jaar- j in een Europeesohen
klasse 1915 is reeds opgeroepen. wykt van a j vervullen en wei
Aan deze officieele mededeeling verbindt de oorlog bestemd J
EEN ABESSIJNSCSI KRIJGSPLAN.
Te Addis Abeba heeft een van de belang-
rijkste legerautoriteiten verklaard, dat het
niet mogelijk was uitvoerige berichten over
het front te verstiekken, aangezien men be-
vreesd was te veel van de Abessijnsche plan-
nen bekend te maken. Niettemin was het
plan, dat de hewegingen van alle Abbessyn-
sche troepen regelde, gereed gekomen en bm-
den val Albanie, Hongarije en Oostennjk her
haald, dat zij aan de sanctiemaatregelen niet
zullen meedoen. De gedelegeerden van Chili,
Iran en Uruguay verklaarden de voorstellen
aan te nemen, onder voorbehoud echter van
een mogelijk afwijkend oordeel hunner regee
ringen, nadat deze de kwestie grondiger zou
den hebben bestudeerd.
Zooals men weet hadden de gedelegeerden
van Zwitserland en ten deele ook die van
Polen in de commissie van 18 reeds voorbe
houd gemaakt over het verbod van invoer van
Italiaansche waren. Ofschoon zij deze voor-
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk verboden.)
25) (Vervolg.)
Josine nam een geldstuk uit haar porte-
monnaie en terwijl buiten een nieuwe wals
begonnen werd, vertelde zij haar tante, dat
haar huisknecht Antoon ook eens zoo'n zwer-
vende muzikant was geweest eer hij, jaren
geleden, door haar man was opgenomen.
„Nu, hy zal wel blij zijn, als hij die arme
kerels ziet, dat het hem goed gaat en hij
hier goed voer en een wanne stal heeft''.
De jonge huisvrouw schelde. Mientje
kwam binnen en Josine vroeg haar: „Waar
is Antoon?"
,,Waarschijnlijk boven in zijn kamer", zei
de keukenmeid, terwijl zij de schouders op-
trok. „Toen ze daar buiten begonnen te spe-
len, kwam hij juist de trap af. Ik dacht
waarempel, oat hy een broerte van den
schrik kreeg, zoo bleek werd hij en hij moest
zich aan de leuning vastgrijpen om niet te
vallen".
„Ja... en?" Josine begreep, wat er in den
annen kerel moest omgaan, toen hij daar zoo
plotseling klanken uit zijn vaderland hoorde.
Verder weet ik niets, mevrouw", gaf
Mientje ten antwoord en zij speelde met de
banden van haar hagelwitte schort. ,,Hij liep
langzaam weer de trap op en mompelde
aller)ei, dal ik niet verstaan kon.
De jonge vrouw vroeg niets meer. Zij gaf
de meid een gulden en zei: ,,Breng dat aan
die mannen".
Mientje bekeek het geldstuk en fvonste de
wenkbrauwen. Een gulden voor die zwer-
vers! Dat ging haar verstand te boven.
Schoorvoetend verliet zij het vertrek.
Tegelijk hoorde men struikelende stappen
de trap afloopen. Het was alsof een dood-
zieke naar beneden kwam, de beenen schenen
hun dienst te weigeren.
Josine opdende de kamerdeurAntoon
stond er voor, hij zag er uit, alsof hij van
verdriet en heimwee sterven ging.
Laat ze toch daarbuiten ophouden", fluis-
terde hij. „Ik kan het niet meer verdragen,
het heimwee laat mij niet met rust
.Zoodra ik een andere bediende heb ge-
vonden, kmi je vertrekken, Antoon", troostte
Josine. Zij bad zoo'n zielsmedelijden met den
man.
„Iederen dag lijkt my een eeuwigheid
antweordde hij al een beetje flanker. Hy
schaamde zich er over, dat bij zich zoo had
laten gaan. Mevrouw was toch altijd zoo
goed voor hem geweest en nu zou zij denken,
dat het hem niet meer beviel in haar huis,
Maar dat was niet waar! Het was sedert
hi! zijn viool weer ter hand had genomen, dat
het heimwee hem zoo te pakken had. En toen
hij die welbekende klanken uit het vaderland
hoorde, die door de reten van de deuren en
vensters naar binnen drongen, was er als een
koortsgloed over bem gekomen. O, als hij
vrij was geweest, als hy met die mannen mee
had kunnen gaan, terug naar het vaderland,
hun kost verdienend met de melodieen, die
vroolijkheid en levenslust om zich verspreiden!
Het was alsof Josine die gedachten op het
gezicht van Antoon las. Een zacht lachje
kwam over haar gelaat en maakte het nog
mooier.
„Maar, Antoon, als dat heimwee nu toch
niet meer te beteugelen is, sluit je dan aan bij
die mannen".
MevrouwDankbaarheid, niet uit te
drukken dankbaaiiheid klonk in dien kreet.
Bliksemsnel holde Antoon langs Mientje, die
de huisdeur wilde sluiten. Hij sprong de
stoep af en liep naar de muzikanten, die
juist weer verder wilden gaan, maar nu vei-
wonderd keken naar dien huisknecht in keu-
rio-e livrei, die daar zoo plotseling te voor-
schiin was gekomen en hen in him moeder-
taal aansprak. Twee biljetten van Lot gulden
drukte bij in de hand van den hoomblazer.
„Gaat vanavond naar een goed logement
en komt dan morgen om dezen tijd weer hier.
Speelt dan de wals, die jelui zooeven gespeeld
hebt. Dan weet ik, dat jelui er zijt. Ik ben
ook een muzikant uit Bohemen en wil met
jelui meegaan. Mijh viool kan zingen en
lachen zooals die van jelui".
De drie knikten emstig. Ja, dat was aan
zijn spraak te hooren, dat las men in zijn
oogen, dat hij inderdaad een Boheemsohe
muzikant was.
Morgen om dezen tijd zijn wij weer hier
bel'oofden zij en reikten hem hun blauwe
verkleumde handen. Een, de waldhoomblazer,
noteerde het adres. De anderen, ook Antoon
zouden daar niet eens aan gedacht hebben.
Voor den ingang der loge werd mevrouw
van Kempen namens de directie begroet door
een heer in zwarte rok en wit vest. Josine
stelde baar tante, mevrouw Willebrands
voor en nadat de heer iets gezegd had over
de groote eer, die de dames de directie van
den stadsschouwburg bewezen, boog hij en
verwjjderde zich.
Josine droeg een japon vanmatte, zwarte
stof, waaraan echter geen crepe gameenng
den rouw accentueerd. Zij legde haar tooneel-
kijker en programma op den rand van de
loge, nam piaats en praatte zachtjes met
haar tante, die naast haar zat. Geen van
beiden had haar aandacht bij datgene, waar-
over zij spraken. Het was er hun slechts om
te doen, door die enkele woorden de gejaagd-
heid t.e bedaren, die hun hart deed kloppen.
Spoedig vulde de zaal zich met chic g,.
kleede dames en heeren. In de loge naast
de twee vrouwen, kwamen een paai. men-
schen zitten, die tamelijk luid babhelden.
Josine kon zich niet voorstellen, hoe iemand
over zulke beuzelachtigc dingen kon praten
en mevrouw Willebrands keek verontwaardigd
naar de naburige loge.
Dan begon de voorstelling
Het licht in de zaal werd gedempt en het
orkest begon de ouverture v^n „Margo" te
spelen. Als een breede, machtige stroom
verspreidden zicb de tonen door de zaal. Dan
loste zicb die vloed op in ontelbare, glinste-
rende beekjes, die alien om de heart dezelfde
melodie deden hooren, maar telkens door een
ander instrument gespeeld. Toch bleef er een
overweld'igende harmonie behouden.
Disnarmonie, die tot de hoogste harmonie
leidt
Opeens brak de ouverture af, bet gordyn
werd aan weerszijden weggeschoven en de
eigenlyke opera begon, Het libretto behan
delde een episode uit den tijd der revoluLe.
Margo de heldin van het muziekdrama, is
een volbloed aristocrate, die het schavot zou
kunnen ontgaan, als zij haar liefde wilde ver-
loochenen. Maar zij sterft, omdat zij met het
leven aan zoo'n erbarmelijke leugen te aanken
wil hebben.
Wat had de componist gemaakt van dit
eenvoudige, maar moeilijk te behandelen the-
ma? Zooals zware, zijden damast-gordijnen
kale wanden bekleeden en een vertrek tot een
pronkzaal maken, zoo drapeerde de muziek
zich om den eenvoudigen tekst als een koste-
lijk, heerlijk weefsel, gesponnen uit tonen van
goud, zilver, purper en hemelsblauw.
„Wat is dat prachtig!" hoorde Josine in
de loge naast haar fluisteren. Zij glimlachte,
maar haar adem ging zwaar. Ja, prachtig
was het, overweldigend schoon, hetgeen Dirk
gecomponeerd had en met koortsig kloppende
polsen zocht Josine in dien stroom van klan
ken iets, dat haar zou opembaren. hoedanig
zijn leven in dat groote, genotzuchtige Parijs
geweest was.
Soms waren de melodieen wild en opwin-
dend, maar door bet geheel klonk toch een
ondertoon van zuivere kracht. Dat schonk
haar een gevoel van gerustheid, alsof iemand,
die het weten kon, haar tOiefluisterde: „Dirk
heeft je nooit vergeten. Toen hij zijn opera
schreef, heeft hij aan jou gedacht en het beste
(Ingez. Med.)
en schoonste daarin werd opgewekt door de
herinnering aan jou."
Inge to gen en als verstard in vrome over-
denking zat Josine met de handen gevouwen
in haar schoot. Al haar vreezen en hopen, al
haar denken en peinzen werd stil en kalm on
der den invloed der muziek, door Dirk opge-
bouwd met zijn zeldzaam en machtig talent.
Als in diepe meditatie zat Josine in den
sohouwburg.
En beneden, beel achteraan, zaten Luigi
Marini en Dirk Willebrands. De Italiaansche
maestro had de hand van zijn jongen vriend
gegrepen en hield die met zijn lange vingers
omklemd, alsof hij hem wilde bemoedigen. Hij
meende den harteklop van den componist te
voelen.
Hoewel „Margo" in Parijs reeds den vuur-
doop had ontvangen, beefde en sidderde Dirk,
alsof het de allereerste opvoering was. Voor
het veeleischende Parijzer puhliek had hij
dankend mogen buigen, het applaus in ont-
vangst mogen nemen en hier voor de Amster-
dammers verborg hij zich op den achtergrond
van de parterre, alsof hij een fiasco ver-
wachtte.
iLuigi Marini lachte heimelijk. Het was de
lucht van het vaderland, die als een dichte,
beangstigende nevel de triomfantelijke zeker-
heid neerdrukte, die na het succes in Parijs
Dirk eigenlijk moest bezielen. Dat Amster
dam dat succes zou bekrachUgen, wist de
Italiaan wel. Juist, omdat hij het wist, had
hij er voor gezorgd, dat de jonge toonkunste-
naar de toejuichingen niet zou missen, die hem
toekwamen. Als een goede vader had hij voor
hem gezorgd.
Te voren verheugde hij zich over de verras-
sing, die Dirk zou te beurt vallen. Maar ook
verheugde hij zich over de heeriijke melodieen
die een jongere, pas beginnende kunstenaar
had weten te vinden en met zijn geoefend oor
dronk hij als het ware de pracht van die zwe-
vende klankengolven, die door de zaal ruisch-
ten.
(Wordt vervolgd.)
