ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Als de heide bloeit AKKERTJES No. 9335 MAANDAG 12 AUGUSTUS .1935 75e Jaargang Binneniand j-euslleton ESN AKKER.CACH ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per past 1,55 per 3 maanden Brj vooruitbetaling fr. per post S 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KLEINE ADVEBTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BEAD VEBSCHIJNT IEDEBEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VBIJDAGAVOND. HET VACANTIEVERBLIJF VAN DE KONINGIN. Volgens de Daliy Telegraph zal gedurende het weekeinde extra politierondom het va- cantieverblijf van Komingin Wilhelmina ge- stationneerd worden, met het oog op de mo- gelgkheid van toevloed van al te veel nieuws- gierigen. Er zullen gedurende het verblijf van de Koningin te St. Fillians geen bijizondere va- cantie-udtstapjes naar het dorp georganiseerd worden. Intusschen worden de hoteliers in deze streek op het oogenblik verontrust door de mogelijkheid, dat tengevolge van de droogte watergebrek zal ontstaan. BUST IN ST. FI LEANS WEERGEKEERD. De kleine onaangenaamhedenveroorzaakt door het opdringerige optreden der fotogra- fen, waardoor op het verblijf van H.M. de Ko ningin in Schotland een schaduw dreigde te worden geworpen, zijn thans geheel van de baan. De oproep van den hertog van Atholl, de lord-lieutenant van de provincie Porthshire, heeft het gewenschte gevolg gehad. De foto- grafen hebben St. Fillans verlaten. De dorpelingen eerbiedigen streng den wensoh der koninklijke gasten om ongestoord van de vacantie te mogen genieten. BENOEMING LID EEBSTE KAMER. Het centraal stambureau voor de verkiezing der leden der Eerste Kamer heeft in de vaca- ture, ontstaan door het bedanken van den heer Slingenberg, tot lid der Eerste Kamer benoemd verklaard den heer J. Schilthuis te Den Haag. EANDBOUWCRISISHYPOTHEEK- ONTWERP EN WETSONTWERP TOT VERLAGING VAN SOMMIGE VASTE EASTEN EN HUREN. Het Tweede Kamerlid Van der Weijden heeft den Minister van Kolonien, voorzitter van den raad van ministers, de navolgende vragen doen toekomen: Is het de Regeering bekend, dat er groote onrust heerscht bij de hypothecaire debiteu- ren, nu de behandeling der beide ingediende wetsontwerpen nJ. het landbouwcrisishypo- theek-ontwerp en het wetsontwerp tot ver- laging van sommige vaste lasten en huren voor onbepaalden tijd is uitgesteld? Weet de Regeering, -dat er groote ont- stemming heerscht, omdat de Regeering bij monde van den Minister-President in zijn ge- houden radiorede er zich toe heeft bepaald, de hypothecaire crediteuren aan te manen, eerste de behandeling van de ibeide ingedien de wetsontwerpen af te wachten, zonder ech- ter maatregelen te nemen ,om minder nauiw- gezette of onwillige crediteuren den pas af te snijden, zich in dit tijdsverloop door executie nog veilig te stellen? Is de Regeering ook niet van oordeel, dat in een of anderen vorm een executie beper- kende maatregel onverwijld client te worden ingevoerd, om noodeloos slachtoffers te voor- komen DE REIS VAN IR. MUSSERT NAAR INDIe. Het Tweede Kamerlid Albarda heeft aan den Minister van Kolonien de volgende vra gen gesteld: Heeft de Minister, nadat ibekend was ge- worden, dat de heer Ir. Mussert, die in zijn hoedanigheid van leider der Nationaal-Socda- listische beweging Ned.-Indie ging bezoeken en met dat bezoek geen ander doel had dan de behartiging van de belangen die,r op ver- nietiging onzer democratische Staatsinstellin- gen gerichte beweging, door den gouverneur- generaal in een bijzondere audientie zou wor den dntvangen, ook aanleiding gsvonden, den Roman van ANNY v. PANHUYS. (Nadruk venboden.) Als de heide bloeit, als de heide bloeit Met bloempjes fijn en teer, Als klokjes, luiden tot geiuk, Mijn lief, dan keer ik weer! Dirk Willebrands zat aan de piano en zong het lied met zijn klankrijke stem, teriwijl hij zich met voile, toch zachte acooOrden bege- leidde. Aan het einde liet hij zijn handen van de toetsen zakken „Mooi, Dirk, verrukkelijk mooi!" Het fijne, blonde hoofdje van Josine Boymans vertoon- de zich aan het open venster. Zij1 stond buiten in den tuin en had naar het lied geluisterd. Dirk sprong Oip en liep naar het raam, zijn jong gezicht kleurde donker, zoozeer had die lofprijzing hem getnoffen. „Bevalt je de melodie, Josine?" Toen het jonge meisje met stralende oogien knikte, voegde hij er langzaam aan toe, als- of hij ieder woordt overdacht: „Ja, Jo, ik ge- loof ook, dat het lied goed is. Misschien juist daarom, omdat het zoo eenvoudig, zoo onge- kunsteld is. Ja, weet je, de melodie lag reeds in de woorden opgesloten en behoefde slechts in klanken te worden omgezet." „Ja," lachte Josine, „ja, dat valt je ge- makkelijk, omdat je een echt, een aangeboren talent bezit. Je bent er niet een van hen, die heel veel over harmonieleer en dergelijke din- gen leeren en dan eeniga reeksen noten tot composities aan elkaar meenen te kunnen rijgen. Je bent een geboren oomponist en eens gouverneur-generaal eenige meening te dezer zake kenbaar te maken, en zoo ja, welke? Is de Minister niet van oordeel, dat en door de wijze, waarop die audientie is verleend 6n door het daarbij verhandelde, alsmede door den ophef, die daarvan, zooals te voorzien was, door de Nationaal-Socialistische Bewe ging is gemaakt, de gouverneur-generaal in een positie is gekomen, die hij als vertegen- woordiger der Koningin in Ned.-Indie had moeten vermijden? Keurt de Minister goed, dat, terwijl ver- gaderingen van onderseheidene inheemsche vereenigingen vallen onder het beperkt ver- gaderrecht en de inheemsche volksbeweging aan allerlei beperkende bepalingen is onder- worpen, den heer Mussert gelegeniheid is ge- geven, in een aantal besloten vergaderingen het woord te voeren, zonder dat daarop de bij zondere bepalingen van poiitietoezicht enz. toegepast werden? DE STORMRAMP TE BORCULO. Opening van museum. Zaterdag was het tien jaar geleden, dat het stadje Eorculo voor een groot gedeelte door een cycloon werd verwoest. Op verzoek van den burgemeester, den heer M. van Welie, is een comity gevormd, dat zich ten doel heeft .gesteld dezen dag op waar- dige wijze to herdenken. De plechtighelid iwerd met klokg-eEui ge- opend. Het comitd legde een krans op de gra ven der slachtoffers, die tien jaar geleden om het leven zijn gekomen. Daarop voigde een brooduitdeeling in wijk C, een symbool van dankbaarheid voor de redding der stad. De ochtendplechtigheid werd besloten met een concert in het Cycloonpark. Het museum. 's Middags om twee uur opende de oud- burgemeester van Borculo, Jhr. Ir. R. R. E de Muralt, het stormrampmuseum, dat onder- gebracht is in een lokaal van het Spaarbank- gebouw aan de Spoorstraat. Tal van foto's geven een duidelijk beeld van de verschrikkingen van den cycloon. Voorts zijn er teekeningen van Jo Spier, Ra- maekers, P. v. d. Hem en Monnickendam, die ieder op eigen wijze him visie van het ver- woeste stadje gaven; wcerkaartjes en lucht- foto's, kranten uit binnen- en buitenland, rap- porten van de verschillende diensten die hulp verleenden, de proclamaties van den burge meester en zijn brief aan de Regeering, waar- in hij van de ramp kennis gaf Een kostbaar stuk is de mededeeling van 13 Augustus, waarin de bevolking wordt ge- rustgesteld betreffende den wederopbouw Een stuk van een omgebogen lichtmast, het weggewaaide haantje van den toren en vele andere voorwerpen illustreeren de ontizettende kracht van den storm. Ook het z.g. schand- bord heeft een plaatsje gevonden in het museum. Vele autoriteiten uit Borculo en de omlig- gende gemeenten woonden de opening bij. BESCHERMENDE KLEEDING TEGEN MOSTERDGAS. Het Nederl. leger had tot nu toe, evenals vrijwel alle buitenlandsche legers, niet de be- schikking over een ibeschermende kleeding tegen blaartrekkende oorlogsgassen. Het A.N.P. vemeemt, dat het thans, na een langdurrig onderzoek aan drs. J. Th. Hack- mann is geiukt, een practisch bruikibaar ma- teriaal samen te stellen, dat licht is en een uitstekende bescherming verleent. Ook laat de stof zich herhaaldelijk met chloorkalk ont- smetten. Deze onderzoekingen hebben eener- zijds gevoerd tot een octrooi-aanvrage, ander- zijds tot een overeenkomst met het departe- ment van Defensie, waarbij de staat licentie verkriigt. Het ligt in de bedoeling, zoowel de ontsmettingsploegen van het leger, als de ontsmettingsdiensten, welike voor de burger- bevolking zullen worden geformeerd, van dergelijke pakken te voorzien. zal men je tot de groote meesters rekenen." „Het doet mij goed, lieve Jo, je dat te hooren zeggen en dat moedigt mij aan om verder te gaan op dian weg. Maar je moet je eigen verdienste ook niet te gering achten Wie weet of het lied zoo goed zou geiukt zijn als de woorden niet reeds de melodie aan- gaven. Ze zijn werkelijk als van een heel oud volkslied." „Mijn eerste en waarschijnlijk mijn eenige gedicht." Josine keek Dirk schalks aan. ,,Ja, krjk je oogen maar eens uit: hier staat een dichteres voor je." ,,Zoo ziet er het lieve, bekoorlijke meisje uit, dat eens het aangebeden vrouwtje van Dirk Willebrands zal worden." Hij streek liefkoozend over de weerspannige, goudiblonde krulletjes, die over het blanke voorhoofd vie- len Maar opeens fluisterde hij: „Je vader..." Achter de struiken verscheen de breede ge- stalte van majoor Hendrik Boymans. „Fijn weer, hS, kinderen?" riep hij de twee jongelieden toe. Zijn gezicht straalde. Zoo- even heb ik het exeroeeren van mijn vool-- malig regiment bijgewoond. Ja, jongens, zoo'n mooi weer en dan het gezicht van die flinke soldaten, dat getrappel van de paarden en de luide commando's, dat doet het ibloed van een gewezen cavalerie-officier sneller dotfr de aderen stroomen dan een glaasje klare het zou doen." Hij was nu dicht bij het tweetal gekomen en zijn scherpe oogen, waaromheen fijne rim- peltjes als het ware een netwerk trokken, bleven met een eigeuaardigen, doordringenden blik op Dirk gevestigd. „Ik kan het om den drommel niet begrij- pen, jongen, hoe je op het onzinnige idee bent gekomen om componist te worden. In onze familie, die haar voorvaders tot in de middel- eeuwen kan aanwijzen, is zooiets nooit voor- gekomen. Soms twijfel ik er aan, of je wer kelijk de zoon van mijn nioht bent. Zij is tooh CONTRoLE OP CRISIS-ORGANISATIES. De Minister van Economische Zaken, de heer Gelissen, heeft naar aanleiding van het verslag der Algemeene Rekenkamer, o.a. met betrekking tot de controle op crisisorganisa- ties, aan de Tweede Kamer een nota gezon- den. Hieraan i3 door het „Handelsblad' het vol gende ontleend: Vohnondig kan worden toegegeven, dat het beheer van een der centrales in den eersten tijd te wenschen heeft gelaten. De ambtsvoor- ganger van den Minister heeft daarover ech- ter reeds geruimen tijd geleden op een wijze, die aan duidelijkheid niets te wenschen liet, van zijn afkeuring doen blijken. Op 12 Decem ber 1934 is aan deze afkeuring zoowel aan den directeur als aan het bestuur van de centrale door den ambtsvoorganger van den Minister uiting gegeven. Redenen om verder te gaan waren echter, gezien de groote verdiensten van den betrokken func-tionaris, voor den tocnmal.igen Minister niet aanwezig. Van- zelfsprekend zijn ter zake maatregelen getrof- fen, waardoor een herhaling uitgesloten is, en deze maatregelen zijn door een ieder van den beginne af getrouw nageleefd. Ten aanzicn van de bedragen van 4000 en f 5000, in het verslag der Rekenkamer bedoeld, wordt medegedeeld, dat het steeds in de be doeling heeft gelegen, den betrokken functio- naris, die een buit.engewoon belangrijk een zware taak heeft, een salaris van ongeveer 9000 toe te kennen. De scheiding van het salaria betrof slechts een administratieven maatregel: het eene be- drag kwam ten laste van de centralS, het an dere ten laste van het regeerings,bureau. Ook de crisisaccountantsdienst had den toenmaligen Minister reeds op de minder juiste handelingen bij deze centrale gewezen, waar- na maatregelen waren gevolgd. Met betrekking tot de opmerkingen in het verslag der Rekenkamer over de prijzen van baconkoeling concludeert de Minister: a) dat de verrekening geen enkel verband houdt met een door den toenmaligen Minister van Economische Zaken gedaan verzoek om inlichtingende voor deze verrekening nood- zakelijke gegevens waren op dat oogenblik in- tegendeel zelf reeds door den crisisaccoun- tantsdienst verzameld; b) dat niet de indruk kan worden gewekt, alsof aan de bedrijven plan. 52.000 te veel is uitbetaald. VoOraleer tot definitieve afreke- ning werd overgegaan, werd eerst terugstor- ting van het betaalde gevraagd. Evengoed had echter verrekening van het verschil tussehen het voorloopig betaalde en het werkelijk verschuldigde kunnen plaats vinden. Ter voorkoming van misverstand leek dit echter niet wensehelijk. c) door deze handelwijze heeft de Neder- landsche Varkenscentrale niet meer dan den werkelij'ken kostprijis betaald. Deze prijs ligt belangrijk beneden dien, welke toentertijd voor het ijs op de vrije markt gold. VERPEICHTE AANMELDING BIJ DE ARBEIDSBEURS. Den 17en Juli heeft het Tweede Kamerlid de heer De Visser de volgende vragen aan den minister gesteld: Is het juist, dat door den minister een cir- culaire is uitgevaardigd, waarbij verplichtend wordt gesteld, dat alle zoons en dochters van werklooze arbeiders, die den leeftijd van 15 jaar hebben bereikt, zich als werkzoekenden aan de arbeidsbeurs melden, met dien verstan- de, dat in feite de arbeidsbeursautoriteiten uit- maken voor welk beroep deze jonge werkloo- zen in aanmerking komen? Is het juist, dat deze jonge werkloozen als gevolg van deze maatregelen ieder werk zul len moeten aanvaarden, wanneer de arbeids- beurs-autoriteiten van meening zijn, dat het aangeboden loon behoorlijk is, ook dan wan neer de betrokken jonge werkloozen zelf mee nen, dat het loon onder de normale loonen ligt, en dus onaanvaardbaar is, op straffe van in- getrouwd met een militair en het soldaten- bloed zat haar als kind al zoo in de aderen, dat zij liever soldaatje speelde dan zich met haar pop bezig te houden." Dink wilde antwoorden, maar de oude heer belette het hem met een 'gebiedend gebaar. „Zwijg maar, ik weet al, wat je zeggen wilt. Je hebt al zoo dikwijls gesproken over dien innerlijken drang, die je tot componeeren drijft.' Er kwam een schaduw over het toch zoo goedige gezicht van den majoor, toen hij er aan toevoegde: .Jammer, doodjammer, je zou zoon pracht officder geworden zijn!" Josine daoht, dat haar vader, goed be- schouwd, geen ongelijk had. Wie Dirk Wille brands niet kende, zou hem met zijn scherp besneden, gebrulnd gelaat en kloeke gestalte zeker voor een jongen officier hebben aange- zien. Zij lachte heimelijk. Vroeger had zij ge- dacht, dat een kunstenaar en vooral een com ponist er bleek moest uitzien, dat hij lange haren moest hebben en een fluiweelen jasje met ibonte, opzichtige das dragen. „Als ik jou was," ging de majoor voort, „zou ik heel dien muziekrommel aan den kant zetten en de uniform aandoen, zooals het den zoon van een hoofdofficier betaamt." Dirk moest zich geweld aandoen om een bitse opmerking te weenhouden. Als de ma joor tooh eens eindelijk wilde ophouden met altijd hetzelfde te zeggen! Toch had hij hem al zoo vaak verklaard, dat hij er niet aan dacht de kunst vaarwel te zeggen .omdat die hem boven alles dierbaar was. Maar de oUde heer .begreep dat niet. Het was hem totaal onbegrijpeltjk, ,-dat iemand van zijn uitgebreide familde geen neiging tot den mdlitairen stand gevoelde. Dat zijn verre neef lets anders componeerde dan militaire marschen, vond hij gewoonweg bespottelijk. Omdat Dirk zweeg, meende, hij, dat deze er geen antwoord op wjst te geven en bleef 'nBeeijehoofdpijn/nbeeijekou gevai, heelemaal zoo onpretlig doordat Ge het eigenlijk veel te druk hebt gehad en te wei- nig geslapen. Neem vanavond een of twee "AKKERTJES" en Nederlandsch ga vroeg naar bed. Morgen- Product ochtend staat Ge als een an der mensch op, vol energie en roemt dit kostelijke middel. Per 12 stuks slechts 52 cent. Volgens recept van Apotheker Dumont (Ingez. Med.) trekking van twee-derde van het aangeboden loonbedrag van den steun van het gezinshoofd Is de minister niet van meening, dat in deze maatregelen ligt opgesloten een inbreuk op de vrije beroepskeuze voor deze werklooze kinderen van werklooze arbeiders, die toch al het zwaarst gebukt gaan onder de lasten van de crisis en door deze maatregelen verder in hun rechten worden aangetast? Is de minister verder niet van meening, dat door deze maatregelen groote spanningen in de gezinnen ontstaan, doordat de ouders ge- dwongen worden him kinderen tegen onaan- vaardbare loonen en met inbreuk op de \vrrje beroepskeuze en dus tegen hun wil tot werk te dwingen en zoodoende het gezinsver- band emstig wordt verstoord? Is de minister ten slotte niet van meening, dat door deze maatregelen de zeggingskracht der vakbeweging over de loonen wordt uitge- schakeld, doordat de beoordeeling van het loon wordt overgedragen op de arbeidsbeurs-auto- riteiten, zonder overleg met de vakbeweging? Wanneer op de bovengenoemde vragen be- vestigend moet worden geantwoord, is de mi nister dan bereid, de uitgevaardigde maatrege len buiten werking te stellen? De heer Slingenberg, minister van Sociale Zaken, heeft hierop het volgende geantwoord: Behoudens in bijzondere omstandigheden, moeten alle tot werken in staat zijnde niet verdienende inwonende gezinsleden van 15 jaar of ouder zich als werkzoekenden bij het or- gaan der openbare arbeidsbemiddeling laten inschrijven. Het is echter niet juist, dat in fedte de leiding van het orgaan der arbeidsbe middeling zou uitmaken welk beroep de be- trokkene moet kiezen. Laatstgenoemde toch is volkomen vrij dat is in de desbetreffende circulaire nadrukkelijk vastgelegd om zich te laten inschrijven voor het door hem/haar zelf gekozen beroep. Medegedeeld is slechts, dat indien het orgaan der arbeidsbemidde ling meent, dat het gezinslid zich heeft laten inschrijven voor een vak, waarin hij/zij geen kans van slagen heeft in verband met onge- schiktheid voor of weinig vraag naar arbeids- krachten in dat vak deze moeilijkheid zoo- veel mogelijk uit den weg dient te worden ge- ruimd door overleg tussehen den directeur der arbeidsbeurs of den agent der arbeidsbemidde ling met de(n) betrokkene. Heeft het over- leg niet het gewenschte resultaat, dan kan het orgaan voor steunverleening, dus niet het orgaan der arbeidsbemiddeling, den betrokke ne de verplichting opleggen, zich bovendien voor een vak te doen inschrijven, waarin meer kans van slagen voor den betrokkene bestaat. De vraag, in de 2de alinea gesteld, wordt behoudens het volgende, bevestigend beant- woord. De werklooze gezinsleden zijn niet ver- aan het doordraven: „Ja, je had beter moe ten nadenken. Ik verzeker je, dat, als je maar eens de uniform had aangetrokken, je die nooit meer zoudt hebben willen afleggen". Er kwam een eigenaardige uitdrukking in zijn oogen, toen hij vervolgde: „Ik ken dat. jongen, dat heb ik gevoeld, toen ik mijn pen- sioen kreeg. Verschrikkelijk, als men nog al zijn ledematen zou willen gebruiken in dienst van het vaderland en dan door zoo'n prutser van een dokter wordt afgekeurd wegens een beetje rheumatiek!" Het gezicht van den ouden heer keek op eens heel grimmig en, zijn dochter tot zich trekkende zei hij met nadruk: ,,Hoor eens, meisje, je moet met een officier trouwen. Had ik een zoon, dan was dat niet noodig, maar nu moet je zorgen, dat de traditie in onze familie bewaard blijft, nu Dirk zoo eigenzin- nig een anderen weg is opgegaan". Zonder zijn neef nog een blik te gunnen, keerde hij zich om en liep weg. Dirk zucntte. „Ik kan mij niet voorstellen, dat het een aangenaam uurtje zal wezen, beste Jo, als ik je vader zal gaan spreken over onze liefde". Het jonge meisje lachte. „Zoo ver is het nog niet, Dirk. Eerst moet je naam gemaakt en getoond hebben, dat je een groot kunste naar bent, dan zal vader er ook niets op tegen hebben, dat wij ons verloven". Nu glimlachte de jonge man. „Van middag zal ik aan professor van Hempen mijn opera ter inzage brengen. Josineals mrjn werk hem bevaltals hij zegt, dat het opgevOerd kan worden, dan Plotseling hield hij op met spreken en keek strak voor zich uit, alsof een verafgslegen doel hem voor oogen zweefde. ,,Zij zal hem zeker bevallen, Dirk. De hoofd- zaak is, dat hij je werk wil beoordeelen". „Ik heb ook heel wat moedte gehad om hem daartoe over te halen. Maurits vein Keanpen plicht, elken, dooh slechts passenden arbeiS tegen een behoorlijk loon te aanvaarden. De beslissing of het werk al dan niet cfeent te worden aanvaard en bij weigering dus derde van dat loon op den steun gekort worden, ligt bij het orgaan voor steunvertee- ning. De vrijheid in het kiezen van een beroep zal practisch slechts worden beperkt ten aa/roen van hen, die niet beseffen, dat men in de: eer ste plaats zelf moet trachten in eigen arafer- houd te voorzien en in het ondrhoud van zijn gezin bij te dragen. De minister acht dit. aJIes- zins verdedigbaar. De vraag, in de 4de alinea gesteld, wmrdDt derhalve ontkennend beantwoord. De vraag, in de 5de alinea gesteld, wanlt eveneens ontkennend beantwoord. De minister is niet bereid den genomsa maatregel buiten werking te stellen. HET VERKEER OP DE WEGEN. Het voorloopig verslag is verschenen der Eerste Kamer over het wetsontwerp, hoitdfeB- de regelen nopens het verkeer op de wegen. Vele leden juichten de onderhavige vwar- dracht ten zeerste toe wegens de belangrnke verbeteringen, welke zij inhoudt in vergeiij- king met de thans geldende Motor- en Rij- wielwet. Enkelen hunner ging dit on twerp evenwel niet ver genoeg. Dezerzijds werd een een algemeene verkeerswet wensehelijk ge- acht. Andere leden daarentegen waren van oordeel, dat hier het juiste middel is betraciit. iSommige leden drongen er op aan, dat de controle" op den weg op andere wijze zou war den beoefend. Zij verwaohten geen gunstig ge volg van de vermeerdering van politioneei toe- zicht, doch wel bepleitten zij de tots tan dkomingr van maatregelen ter verwijdering van wieSing- ders en voetgangers van de voor snelverfeeer bestemde hoofdwegen. Vele andere leden verklaarden zich met deze beschouwingen niet te kunnen vereemgsn. Eenige leden maakten opmerkingen over de afgifte van rijbewijzen. Sommigen hunner drongen er op aan, dat geen al te scherpe voorschriften zouden worden gegeven aan- gaande de eischen van bekwaamheid en ge- schiktheid ten opzichte van het besturen von automobielen, andere leden achtten onnoodig, dat bij vemieuwing van het rijbewijs oca de vijf jaren een nieuwe keuring en een iriemr examen als eisch wordt gesteld. Vele leden konden zich met het hiertunrenr weergegevene niet vereenigen. Verscheidene leden betwistten, dat de tgd nog niet zou zijn gekomen voor het opleggen- van de verplichting tot verzekering tegen de gevolgen van wettelijke aansprakelijkheid. Velerlei desiderata werden geopperd naar aanleiding van den kraehtens art. 2 tot stand te komen algemeenen maatregel van bestonzr. 'Vele leden betuigden hun instemming met, art. 7, waardoor, indien dit ontwerp tot wet zal worden verheven aan de zoo verschillende en soms onredelijke bepalingen, welke in on derseheidene gemeenten gelden op het stnfe van de voorgeschr'even maximum-snelheid. Sommige andere leden verklaarden zich tegen de bij dit artikel aan de gemeenten te verleenen bevoegdheid tot het vaststellen van een maximum-snelheid. NEDERKAND EN DEVALUEEREN. Nederland zou zijn volkshuishouding in de war sturen door zijn munt te devalueeren, ss de conclusie van Louis Roubaud, die voor Tj Petit Parisien" ons land bezoekt. Na -era korte beschrijving van den landbouw, de In dustrie en de wegen vermeldt hij hoe Rotter dam, als het ware aangeraakt met een faao- verstaf, is ingeslapen. Schrijver is gevarec van de eene haven naar de andere tussehen, de roestende schepen, waar de mast niet langer trots de vlag, de schoorsteen een rookplami draagt. De schepen liggen hoog op het water zij hebben geen lading inSchrijver laat een kapitein als zijn meening uitspreken dat het zeeverkeer lijdt onder den druk van Tapm de rivier onder dien van Duitschland; Indie vindt heeft zoo zijn princip-es; hij vordert van ajjn leerlingen, dat zij zich niet te gauw aan groote composities iwagen. De symfonie, die ik een half jaar geleden sahreef, heeft hij mg slechts vergeven, omdat die hem zoo buitm- gewoon beviel. Ja, zelfs heeft hij het mogelijk gemaakt, ze te doen uitvoeren'". Dirk herinnerde zich vol vreiugde weer di«& avond, toen zijn eerste werk werd uitgevoend. Professor van Kempen had zelf gedirigeerd en het publiek had den jongen compcmrst. stormaohtig toegejuicht. Misschien zal hij ook je opera doen op- voeren", zei Josine zachtjes, hem in zijn ket- inneringen storend. •&egals dat gebeurt, hen ik in staal om je van louter zaligheid op te eten", lactrte Dirk. „Wat een wonderlijke lui zijn toch die knn- stenaars", gichelde het jonge meisje, maar- dan werd zij weer emstig en haar jong, fcLsc& gezichtje keek weer strak. Laten wij maar hopen, dat de professor met je werk tevredes, is, dan zal het ook wel opgevoerd ivordm, want hij weet precies hoe men dat gedaar krijgt." „Of hij het weet!" riep de jongeanan uit en de trots op zijn leermeester was duidelijk m zijn stem te hooren. ,,Gsen operareperboire of de naam Maurits van Kecnpan komt er ap voor!" Hij verwijderde zich een schrede van &et raam en ging voort: „Nu ga ik gauw de melodie en den tekst van het liedje ,,Als de heide bloeit" afschrijven en in de partitxnnt voegen. Het past er verwonderlijk goed in"_ Josine klapte vol vreugde in de handen. ,,Dus mijn gedicht komt in jouw opera?" „De woorden zijn zoo lief en me dunkt. juist door dien eenvoud zullen zij een ruat- punt geven in den storm van woeste accoor- den". (Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1935 | | pagina 1