ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Als de heide bloeit
AKKERTJES
No. 9335
MAANDAG 12 AUGUSTUS .1935
75e Jaargang
Binneniand
j-euslleton
ESN
AKKER.CACH
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per past 1,55 per 3 maanden Brj vooruitbetaling fr. per post S 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVEBTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VEBSCHIJNT IEDEBEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VBIJDAGAVOND.
HET VACANTIEVERBLIJF VAN DE
KONINGIN.
Volgens de Daliy Telegraph zal gedurende
het weekeinde extra politierondom het va-
cantieverblijf van Komingin Wilhelmina ge-
stationneerd worden, met het oog op de mo-
gelgkheid van toevloed van al te veel nieuws-
gierigen.
Er zullen gedurende het verblijf van de
Koningin te St. Fillians geen bijizondere va-
cantie-udtstapjes naar het dorp georganiseerd
worden.
Intusschen worden de hoteliers in deze
streek op het oogenblik verontrust door de
mogelijkheid, dat tengevolge van de droogte
watergebrek zal ontstaan.
BUST IN ST. FI LEANS WEERGEKEERD.
De kleine onaangenaamhedenveroorzaakt
door het opdringerige optreden der fotogra-
fen, waardoor op het verblijf van H.M. de Ko
ningin in Schotland een schaduw dreigde te
worden geworpen, zijn thans geheel van de
baan. De oproep van den hertog van Atholl, de
lord-lieutenant van de provincie Porthshire,
heeft het gewenschte gevolg gehad. De foto-
grafen hebben St. Fillans verlaten.
De dorpelingen eerbiedigen streng den
wensoh der koninklijke gasten om ongestoord
van de vacantie te mogen genieten.
BENOEMING LID EEBSTE KAMER.
Het centraal stambureau voor de verkiezing
der leden der Eerste Kamer heeft in de vaca-
ture, ontstaan door het bedanken van den
heer Slingenberg, tot lid der Eerste Kamer
benoemd verklaard den heer J. Schilthuis te
Den Haag.
EANDBOUWCRISISHYPOTHEEK-
ONTWERP EN WETSONTWERP TOT
VERLAGING VAN SOMMIGE VASTE
EASTEN EN HUREN.
Het Tweede Kamerlid Van der Weijden
heeft den Minister van Kolonien, voorzitter
van den raad van ministers, de navolgende
vragen doen toekomen:
Is het de Regeering bekend, dat er groote
onrust heerscht bij de hypothecaire debiteu-
ren, nu de behandeling der beide ingediende
wetsontwerpen nJ. het landbouwcrisishypo-
theek-ontwerp en het wetsontwerp tot ver-
laging van sommige vaste lasten en huren
voor onbepaalden tijd is uitgesteld?
Weet de Regeering, -dat er groote ont-
stemming heerscht, omdat de Regeering bij
monde van den Minister-President in zijn ge-
houden radiorede er zich toe heeft bepaald,
de hypothecaire crediteuren aan te manen,
eerste de behandeling van de ibeide ingedien
de wetsontwerpen af te wachten, zonder ech-
ter maatregelen te nemen ,om minder nauiw-
gezette of onwillige crediteuren den pas af te
snijden, zich in dit tijdsverloop door executie
nog veilig te stellen?
Is de Regeering ook niet van oordeel, dat
in een of anderen vorm een executie beper-
kende maatregel onverwijld client te worden
ingevoerd, om noodeloos slachtoffers te voor-
komen
DE REIS VAN IR. MUSSERT NAAR INDIe.
Het Tweede Kamerlid Albarda heeft aan
den Minister van Kolonien de volgende vra
gen gesteld:
Heeft de Minister, nadat ibekend was ge-
worden, dat de heer Ir. Mussert, die in zijn
hoedanigheid van leider der Nationaal-Socda-
listische beweging Ned.-Indie ging bezoeken
en met dat bezoek geen ander doel had dan
de behartiging van de belangen die,r op ver-
nietiging onzer democratische Staatsinstellin-
gen gerichte beweging, door den gouverneur-
generaal in een bijzondere audientie zou wor
den dntvangen, ook aanleiding gsvonden, den
Roman van ANNY v. PANHUYS.
(Nadruk venboden.)
Als de heide bloeit, als de heide bloeit
Met bloempjes fijn en teer,
Als klokjes, luiden tot geiuk,
Mijn lief, dan keer ik weer!
Dirk Willebrands zat aan de piano en zong
het lied met zijn klankrijke stem, teriwijl hij
zich met voile, toch zachte acooOrden bege-
leidde. Aan het einde liet hij zijn handen van
de toetsen zakken
„Mooi, Dirk, verrukkelijk mooi!" Het fijne,
blonde hoofdje van Josine Boymans vertoon-
de zich aan het open venster. Zij1 stond buiten
in den tuin en had naar het lied geluisterd.
Dirk sprong Oip en liep naar het raam, zijn
jong gezicht kleurde donker, zoozeer had die
lofprijzing hem getnoffen. „Bevalt je de
melodie, Josine?"
Toen het jonge meisje met stralende oogien
knikte, voegde hij er langzaam aan toe, als-
of hij ieder woordt overdacht: „Ja, Jo, ik ge-
loof ook, dat het lied goed is. Misschien juist
daarom, omdat het zoo eenvoudig, zoo onge-
kunsteld is. Ja, weet je, de melodie lag reeds
in de woorden opgesloten en behoefde slechts
in klanken te worden omgezet."
„Ja," lachte Josine, „ja, dat valt je ge-
makkelijk, omdat je een echt, een aangeboren
talent bezit. Je bent er niet een van hen, die
heel veel over harmonieleer en dergelijke din-
gen leeren en dan eeniga reeksen noten tot
composities aan elkaar meenen te kunnen
rijgen. Je bent een geboren oomponist en eens
gouverneur-generaal eenige meening te dezer
zake kenbaar te maken, en zoo ja, welke?
Is de Minister niet van oordeel, dat en door
de wijze, waarop die audientie is verleend 6n
door het daarbij verhandelde, alsmede door
den ophef, die daarvan, zooals te voorzien
was, door de Nationaal-Socialistische Bewe
ging is gemaakt, de gouverneur-generaal in
een positie is gekomen, die hij als vertegen-
woordiger der Koningin in Ned.-Indie had
moeten vermijden?
Keurt de Minister goed, dat, terwijl ver-
gaderingen van onderseheidene inheemsche
vereenigingen vallen onder het beperkt ver-
gaderrecht en de inheemsche volksbeweging
aan allerlei beperkende bepalingen is onder-
worpen, den heer Mussert gelegeniheid is ge-
geven, in een aantal besloten vergaderingen
het woord te voeren, zonder dat daarop de bij
zondere bepalingen van poiitietoezicht enz.
toegepast werden?
DE STORMRAMP TE BORCULO.
Opening van museum.
Zaterdag was het tien jaar geleden, dat het
stadje Eorculo voor een groot gedeelte door
een cycloon werd verwoest.
Op verzoek van den burgemeester, den heer
M. van Welie, is een comity gevormd, dat
zich ten doel heeft .gesteld dezen dag op waar-
dige wijze to herdenken.
De plechtighelid iwerd met klokg-eEui ge-
opend. Het comitd legde een krans op de gra
ven der slachtoffers, die tien jaar geleden om
het leven zijn gekomen. Daarop voigde een
brooduitdeeling in wijk C, een symbool van
dankbaarheid voor de redding der stad.
De ochtendplechtigheid werd besloten met
een concert in het Cycloonpark.
Het museum.
's Middags om twee uur opende de oud-
burgemeester van Borculo, Jhr. Ir. R. R. E
de Muralt, het stormrampmuseum, dat onder-
gebracht is in een lokaal van het Spaarbank-
gebouw aan de Spoorstraat.
Tal van foto's geven een duidelijk beeld
van de verschrikkingen van den cycloon.
Voorts zijn er teekeningen van Jo Spier, Ra-
maekers, P. v. d. Hem en Monnickendam, die
ieder op eigen wijze him visie van het ver-
woeste stadje gaven; wcerkaartjes en lucht-
foto's, kranten uit binnen- en buitenland, rap-
porten van de verschillende diensten die hulp
verleenden, de proclamaties van den burge
meester en zijn brief aan de Regeering, waar-
in hij van de ramp kennis gaf
Een kostbaar stuk is de mededeeling van
13 Augustus, waarin de bevolking wordt ge-
rustgesteld betreffende den wederopbouw
Een stuk van een omgebogen lichtmast, het
weggewaaide haantje van den toren en vele
andere voorwerpen illustreeren de ontizettende
kracht van den storm. Ook het z.g. schand-
bord heeft een plaatsje gevonden in het
museum.
Vele autoriteiten uit Borculo en de omlig-
gende gemeenten woonden de opening bij.
BESCHERMENDE KLEEDING TEGEN
MOSTERDGAS.
Het Nederl. leger had tot nu toe, evenals
vrijwel alle buitenlandsche legers, niet de be-
schikking over een ibeschermende kleeding
tegen blaartrekkende oorlogsgassen.
Het A.N.P. vemeemt, dat het thans, na
een langdurrig onderzoek aan drs. J. Th. Hack-
mann is geiukt, een practisch bruikibaar ma-
teriaal samen te stellen, dat licht is en een
uitstekende bescherming verleent. Ook laat
de stof zich herhaaldelijk met chloorkalk ont-
smetten. Deze onderzoekingen hebben eener-
zijds gevoerd tot een octrooi-aanvrage, ander-
zijds tot een overeenkomst met het departe-
ment van Defensie, waarbij de staat licentie
verkriigt. Het ligt in de bedoeling, zoowel
de ontsmettingsploegen van het leger, als de
ontsmettingsdiensten, welike voor de burger-
bevolking zullen worden geformeerd, van
dergelijke pakken te voorzien.
zal men je tot de groote meesters rekenen."
„Het doet mij goed, lieve Jo, je dat te
hooren zeggen en dat moedigt mij aan om
verder te gaan op dian weg. Maar je moet je
eigen verdienste ook niet te gering achten
Wie weet of het lied zoo goed zou geiukt zijn
als de woorden niet reeds de melodie aan-
gaven. Ze zijn werkelijk als van een heel oud
volkslied."
„Mijn eerste en waarschijnlijk mijn eenige
gedicht." Josine keek Dirk schalks aan. ,,Ja,
krjk je oogen maar eens uit: hier staat een
dichteres voor je."
,,Zoo ziet er het lieve, bekoorlijke meisje
uit, dat eens het aangebeden vrouwtje van
Dirk Willebrands zal worden." Hij streek
liefkoozend over de weerspannige, goudiblonde
krulletjes, die over het blanke voorhoofd vie-
len Maar opeens fluisterde hij: „Je vader..."
Achter de struiken verscheen de breede ge-
stalte van majoor Hendrik Boymans.
„Fijn weer, hS, kinderen?" riep hij de twee
jongelieden toe. Zijn gezicht straalde. Zoo-
even heb ik het exeroeeren van mijn vool--
malig regiment bijgewoond. Ja, jongens, zoo'n
mooi weer en dan het gezicht van die flinke
soldaten, dat getrappel van de paarden en de
luide commando's, dat doet het ibloed van een
gewezen cavalerie-officier sneller dotfr de
aderen stroomen dan een glaasje klare het zou
doen."
Hij was nu dicht bij het tweetal gekomen
en zijn scherpe oogen, waaromheen fijne rim-
peltjes als het ware een netwerk trokken,
bleven met een eigeuaardigen, doordringenden
blik op Dirk gevestigd.
„Ik kan het om den drommel niet begrij-
pen, jongen, hoe je op het onzinnige idee bent
gekomen om componist te worden. In onze
familie, die haar voorvaders tot in de middel-
eeuwen kan aanwijzen, is zooiets nooit voor-
gekomen. Soms twijfel ik er aan, of je wer
kelijk de zoon van mijn nioht bent. Zij is tooh
CONTRoLE OP CRISIS-ORGANISATIES.
De Minister van Economische Zaken, de
heer Gelissen, heeft naar aanleiding van het
verslag der Algemeene Rekenkamer, o.a. met
betrekking tot de controle op crisisorganisa-
ties, aan de Tweede Kamer een nota gezon-
den.
Hieraan i3 door het „Handelsblad' het vol
gende ontleend:
Vohnondig kan worden toegegeven, dat het
beheer van een der centrales in den eersten
tijd te wenschen heeft gelaten. De ambtsvoor-
ganger van den Minister heeft daarover ech-
ter reeds geruimen tijd geleden op een wijze,
die aan duidelijkheid niets te wenschen liet,
van zijn afkeuring doen blijken. Op 12 Decem
ber 1934 is aan deze afkeuring zoowel aan den
directeur als aan het bestuur van de centrale
door den ambtsvoorganger van den Minister
uiting gegeven. Redenen om verder te gaan
waren echter, gezien de groote verdiensten
van den betrokken func-tionaris, voor den
tocnmal.igen Minister niet aanwezig. Van-
zelfsprekend zijn ter zake maatregelen getrof-
fen, waardoor een herhaling uitgesloten is,
en deze maatregelen zijn door een ieder van
den beginne af getrouw nageleefd.
Ten aanzicn van de bedragen van 4000 en
f 5000, in het verslag der Rekenkamer bedoeld,
wordt medegedeeld, dat het steeds in de be
doeling heeft gelegen, den betrokken functio-
naris, die een buit.engewoon belangrijk een
zware taak heeft, een salaris van ongeveer
9000 toe te kennen.
De scheiding van het salaria betrof slechts
een administratieven maatregel: het eene be-
drag kwam ten laste van de centralS, het an
dere ten laste van het regeerings,bureau.
Ook de crisisaccountantsdienst had den
toenmaligen Minister reeds op de minder juiste
handelingen bij deze centrale gewezen, waar-
na maatregelen waren gevolgd.
Met betrekking tot de opmerkingen in het
verslag der Rekenkamer over de prijzen van
baconkoeling concludeert de Minister:
a) dat de verrekening geen enkel verband
houdt met een door den toenmaligen Minister
van Economische Zaken gedaan verzoek om
inlichtingende voor deze verrekening nood-
zakelijke gegevens waren op dat oogenblik in-
tegendeel zelf reeds door den crisisaccoun-
tantsdienst verzameld;
b) dat niet de indruk kan worden gewekt,
alsof aan de bedrijven plan. 52.000 te veel is
uitbetaald. VoOraleer tot definitieve afreke-
ning werd overgegaan, werd eerst terugstor-
ting van het betaalde gevraagd.
Evengoed had echter verrekening van het
verschil tussehen het voorloopig betaalde en
het werkelijk verschuldigde kunnen plaats
vinden. Ter voorkoming van misverstand leek
dit echter niet wensehelijk.
c) door deze handelwijze heeft de Neder-
landsche Varkenscentrale niet meer dan den
werkelij'ken kostprijis betaald. Deze prijs ligt
belangrijk beneden dien, welke toentertijd voor
het ijs op de vrije markt gold.
VERPEICHTE AANMELDING BIJ DE
ARBEIDSBEURS.
Den 17en Juli heeft het Tweede Kamerlid
de heer De Visser de volgende vragen aan den
minister gesteld:
Is het juist, dat door den minister een cir-
culaire is uitgevaardigd, waarbij verplichtend
wordt gesteld, dat alle zoons en dochters van
werklooze arbeiders, die den leeftijd van 15
jaar hebben bereikt, zich als werkzoekenden
aan de arbeidsbeurs melden, met dien verstan-
de, dat in feite de arbeidsbeursautoriteiten uit-
maken voor welk beroep deze jonge werkloo-
zen in aanmerking komen?
Is het juist, dat deze jonge werkloozen als
gevolg van deze maatregelen ieder werk zul
len moeten aanvaarden, wanneer de arbeids-
beurs-autoriteiten van meening zijn, dat het
aangeboden loon behoorlijk is, ook dan wan
neer de betrokken jonge werkloozen zelf mee
nen, dat het loon onder de normale loonen ligt,
en dus onaanvaardbaar is, op straffe van in-
getrouwd met een militair en het soldaten-
bloed zat haar als kind al zoo in de aderen,
dat zij liever soldaatje speelde dan zich met
haar pop bezig te houden."
Dink wilde antwoorden, maar de oude heer
belette het hem met een 'gebiedend gebaar.
„Zwijg maar, ik weet al, wat je zeggen wilt.
Je hebt al zoo dikwijls gesproken over dien
innerlijken drang, die je tot componeeren
drijft.' Er kwam een schaduw over het toch
zoo goedige gezicht van den majoor, toen hij
er aan toevoegde: .Jammer, doodjammer, je
zou zoon pracht officder geworden zijn!"
Josine daoht, dat haar vader, goed be-
schouwd, geen ongelijk had. Wie Dirk Wille
brands niet kende, zou hem met zijn scherp
besneden, gebrulnd gelaat en kloeke gestalte
zeker voor een jongen officier hebben aange-
zien.
Zij lachte heimelijk. Vroeger had zij ge-
dacht, dat een kunstenaar en vooral een com
ponist er bleek moest uitzien, dat hij lange
haren moest hebben en een fluiweelen jasje
met ibonte, opzichtige das dragen.
„Als ik jou was," ging de majoor voort,
„zou ik heel dien muziekrommel aan den kant
zetten en de uniform aandoen, zooals het den
zoon van een hoofdofficier betaamt."
Dirk moest zich geweld aandoen om een
bitse opmerking te weenhouden. Als de ma
joor tooh eens eindelijk wilde ophouden met
altijd hetzelfde te zeggen! Toch had hij hem
al zoo vaak verklaard, dat hij er niet aan
dacht de kunst vaarwel te zeggen .omdat die
hem boven alles dierbaar was.
Maar de oUde heer .begreep dat niet. Het
was hem totaal onbegrijpeltjk, ,-dat iemand
van zijn uitgebreide familde geen neiging tot
den mdlitairen stand gevoelde. Dat zijn verre
neef lets anders componeerde dan militaire
marschen, vond hij gewoonweg bespottelijk.
Omdat Dirk zweeg, meende, hij, dat deze
er geen antwoord op wjst te geven en bleef
'nBeeijehoofdpijn/nbeeijekou
gevai, heelemaal zoo onpretlig
doordat Ge het eigenlijk veel
te druk hebt gehad en te wei-
nig geslapen. Neem vanavond
een of twee "AKKERTJES" en
Nederlandsch ga vroeg naar bed. Morgen-
Product ochtend staat Ge als een an
der mensch op, vol energie
en roemt dit kostelijke middel.
Per 12 stuks slechts 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumont
(Ingez. Med.)
trekking van twee-derde van het aangeboden
loonbedrag van den steun van het gezinshoofd
Is de minister niet van meening, dat in deze
maatregelen ligt opgesloten een inbreuk op
de vrije beroepskeuze voor deze werklooze
kinderen van werklooze arbeiders, die toch al
het zwaarst gebukt gaan onder de lasten van
de crisis en door deze maatregelen verder in
hun rechten worden aangetast?
Is de minister verder niet van meening, dat
door deze maatregelen groote spanningen in
de gezinnen ontstaan, doordat de ouders ge-
dwongen worden him kinderen tegen onaan-
vaardbare loonen en met inbreuk op de \vrrje
beroepskeuze en dus tegen hun wil tot
werk te dwingen en zoodoende het gezinsver-
band emstig wordt verstoord?
Is de minister ten slotte niet van meening,
dat door deze maatregelen de zeggingskracht
der vakbeweging over de loonen wordt uitge-
schakeld, doordat de beoordeeling van het loon
wordt overgedragen op de arbeidsbeurs-auto-
riteiten, zonder overleg met de vakbeweging?
Wanneer op de bovengenoemde vragen be-
vestigend moet worden geantwoord, is de mi
nister dan bereid, de uitgevaardigde maatrege
len buiten werking te stellen?
De heer Slingenberg, minister van Sociale
Zaken, heeft hierop het volgende geantwoord:
Behoudens in bijzondere omstandigheden,
moeten alle tot werken in staat zijnde niet
verdienende inwonende gezinsleden van 15 jaar
of ouder zich als werkzoekenden bij het or-
gaan der openbare arbeidsbemiddeling laten
inschrijven. Het is echter niet juist, dat in
fedte de leiding van het orgaan der arbeidsbe
middeling zou uitmaken welk beroep de be-
trokkene moet kiezen. Laatstgenoemde toch is
volkomen vrij dat is in de desbetreffende
circulaire nadrukkelijk vastgelegd om zich
te laten inschrijven voor het door hem/haar
zelf gekozen beroep. Medegedeeld is slechts,
dat indien het orgaan der arbeidsbemidde
ling meent, dat het gezinslid zich heeft laten
inschrijven voor een vak, waarin hij/zij geen
kans van slagen heeft in verband met onge-
schiktheid voor of weinig vraag naar arbeids-
krachten in dat vak deze moeilijkheid zoo-
veel mogelijk uit den weg dient te worden ge-
ruimd door overleg tussehen den directeur der
arbeidsbeurs of den agent der arbeidsbemidde
ling met de(n) betrokkene. Heeft het over-
leg niet het gewenschte resultaat, dan kan het
orgaan voor steunverleening, dus niet het
orgaan der arbeidsbemiddeling, den betrokke
ne de verplichting opleggen, zich bovendien
voor een vak te doen inschrijven, waarin meer
kans van slagen voor den betrokkene bestaat.
De vraag, in de 2de alinea gesteld, wordt
behoudens het volgende, bevestigend beant-
woord. De werklooze gezinsleden zijn niet ver-
aan het doordraven: „Ja, je had beter moe
ten nadenken. Ik verzeker je, dat, als je maar
eens de uniform had aangetrokken, je die
nooit meer zoudt hebben willen afleggen".
Er kwam een eigenaardige uitdrukking in
zijn oogen, toen hij vervolgde: „Ik ken dat.
jongen, dat heb ik gevoeld, toen ik mijn pen-
sioen kreeg. Verschrikkelijk, als men nog al
zijn ledematen zou willen gebruiken in dienst
van het vaderland en dan door zoo'n prutser
van een dokter wordt afgekeurd wegens een
beetje rheumatiek!"
Het gezicht van den ouden heer keek op
eens heel grimmig en, zijn dochter tot zich
trekkende zei hij met nadruk: ,,Hoor eens,
meisje, je moet met een officier trouwen. Had
ik een zoon, dan was dat niet noodig, maar
nu moet je zorgen, dat de traditie in onze
familie bewaard blijft, nu Dirk zoo eigenzin-
nig een anderen weg is opgegaan".
Zonder zijn neef nog een blik te gunnen,
keerde hij zich om en liep weg.
Dirk zucntte. „Ik kan mij niet voorstellen,
dat het een aangenaam uurtje zal wezen,
beste Jo, als ik je vader zal gaan spreken
over onze liefde".
Het jonge meisje lachte. „Zoo ver is het
nog niet, Dirk. Eerst moet je naam gemaakt
en getoond hebben, dat je een groot kunste
naar bent, dan zal vader er ook niets op tegen
hebben, dat wij ons verloven".
Nu glimlachte de jonge man. „Van middag
zal ik aan professor van Hempen mijn opera
ter inzage brengen. Josineals mrjn werk
hem bevaltals hij zegt, dat het opgevOerd
kan worden, dan
Plotseling hield hij op met spreken en keek
strak voor zich uit, alsof een verafgslegen
doel hem voor oogen zweefde.
,,Zij zal hem zeker bevallen, Dirk. De hoofd-
zaak is, dat hij je werk wil beoordeelen".
„Ik heb ook heel wat moedte gehad om hem
daartoe over te halen. Maurits vein Keanpen
plicht, elken, dooh slechts passenden arbeiS
tegen een behoorlijk loon te aanvaarden.
De beslissing of het werk al dan niet cfeent
te worden aanvaard en bij weigering dus
derde van dat loon op den steun gekort
worden, ligt bij het orgaan voor steunvertee-
ning.
De vrijheid in het kiezen van een beroep zal
practisch slechts worden beperkt ten aa/roen
van hen, die niet beseffen, dat men in de: eer
ste plaats zelf moet trachten in eigen arafer-
houd te voorzien en in het ondrhoud van zijn
gezin bij te dragen. De minister acht dit. aJIes-
zins verdedigbaar.
De vraag, in de 4de alinea gesteld, wmrdDt
derhalve ontkennend beantwoord.
De vraag, in de 5de alinea gesteld, wanlt
eveneens ontkennend beantwoord.
De minister is niet bereid den genomsa
maatregel buiten werking te stellen.
HET VERKEER OP DE WEGEN.
Het voorloopig verslag is verschenen der
Eerste Kamer over het wetsontwerp, hoitdfeB-
de regelen nopens het verkeer op de wegen.
Vele leden juichten de onderhavige vwar-
dracht ten zeerste toe wegens de belangrnke
verbeteringen, welke zij inhoudt in vergeiij-
king met de thans geldende Motor- en Rij-
wielwet. Enkelen hunner ging dit on twerp
evenwel niet ver genoeg. Dezerzijds werd een
een algemeene verkeerswet wensehelijk ge-
acht. Andere leden daarentegen waren van
oordeel, dat hier het juiste middel is betraciit.
iSommige leden drongen er op aan, dat de
controle" op den weg op andere wijze zou war
den beoefend. Zij verwaohten geen gunstig ge
volg van de vermeerdering van politioneei toe-
zicht, doch wel bepleitten zij de tots tan dkomingr
van maatregelen ter verwijdering van wieSing-
ders en voetgangers van de voor snelverfeeer
bestemde hoofdwegen.
Vele andere leden verklaarden zich met
deze beschouwingen niet te kunnen vereemgsn.
Eenige leden maakten opmerkingen over de
afgifte van rijbewijzen. Sommigen hunner
drongen er op aan, dat geen al te scherpe
voorschriften zouden worden gegeven aan-
gaande de eischen van bekwaamheid en ge-
schiktheid ten opzichte van het besturen von
automobielen, andere leden achtten onnoodig,
dat bij vemieuwing van het rijbewijs oca de
vijf jaren een nieuwe keuring en een iriemr
examen als eisch wordt gesteld.
Vele leden konden zich met het hiertunrenr
weergegevene niet vereenigen.
Verscheidene leden betwistten, dat de tgd
nog niet zou zijn gekomen voor het opleggen-
van de verplichting tot verzekering tegen de
gevolgen van wettelijke aansprakelijkheid.
Velerlei desiderata werden geopperd naar
aanleiding van den kraehtens art. 2 tot stand
te komen algemeenen maatregel van bestonzr.
'Vele leden betuigden hun instemming met,
art. 7, waardoor, indien dit ontwerp tot wet
zal worden verheven aan de zoo verschillende
en soms onredelijke bepalingen, welke in on
derseheidene gemeenten gelden op het stnfe
van de voorgeschr'even maximum-snelheid.
Sommige andere leden verklaarden zich
tegen de bij dit artikel aan de gemeenten te
verleenen bevoegdheid tot het vaststellen van
een maximum-snelheid.
NEDERKAND EN DEVALUEEREN.
Nederland zou zijn volkshuishouding in de
war sturen door zijn munt te devalueeren, ss
de conclusie van Louis Roubaud, die voor Tj
Petit Parisien" ons land bezoekt. Na -era
korte beschrijving van den landbouw, de In
dustrie en de wegen vermeldt hij hoe Rotter
dam, als het ware aangeraakt met een faao-
verstaf, is ingeslapen. Schrijver is gevarec van
de eene haven naar de andere tussehen, de
roestende schepen, waar de mast niet langer
trots de vlag, de schoorsteen een rookplami
draagt. De schepen liggen hoog op het water
zij hebben geen lading inSchrijver laat een
kapitein als zijn meening uitspreken dat het
zeeverkeer lijdt onder den druk van Tapm de
rivier onder dien van Duitschland; Indie vindt
heeft zoo zijn princip-es; hij vordert van ajjn
leerlingen, dat zij zich niet te gauw aan
groote composities iwagen. De symfonie, die
ik een half jaar geleden sahreef, heeft hij mg
slechts vergeven, omdat die hem zoo buitm-
gewoon beviel. Ja, zelfs heeft hij het mogelijk
gemaakt, ze te doen uitvoeren'".
Dirk herinnerde zich vol vreiugde weer di«&
avond, toen zijn eerste werk werd uitgevoend.
Professor van Kempen had zelf gedirigeerd
en het publiek had den jongen compcmrst.
stormaohtig toegejuicht.
Misschien zal hij ook je opera doen op-
voeren", zei Josine zachtjes, hem in zijn ket-
inneringen storend.
•&egals dat gebeurt, hen ik in staal
om je van louter zaligheid op te eten", lactrte
Dirk.
„Wat een wonderlijke lui zijn toch die knn-
stenaars", gichelde het jonge meisje, maar-
dan werd zij weer emstig en haar jong, fcLsc&
gezichtje keek weer strak. Laten wij maar
hopen, dat de professor met je werk tevredes,
is, dan zal het ook wel opgevoerd ivordm,
want hij weet precies hoe men dat gedaar
krijgt."
„Of hij het weet!" riep de jongeanan uit en
de trots op zijn leermeester was duidelijk m
zijn stem te hooren. ,,Gsen operareperboire
of de naam Maurits van Kecnpan komt er ap
voor!"
Hij verwijderde zich een schrede van &et
raam en ging voort: „Nu ga ik gauw de
melodie en den tekst van het liedje ,,Als de
heide bloeit" afschrijven en in de partitxnnt
voegen. Het past er verwonderlijk goed in"_
Josine klapte vol vreugde in de handen.
,,Dus mijn gedicht komt in jouw opera?"
„De woorden zijn zoo lief en me dunkt.
juist door dien eenvoud zullen zij een ruat-
punt geven in den storm van woeste accoor-
den".
(Wordt vervolgd.