»i rfmffn KIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
ASPIRIN
DE INDEPIJP
£€n man pe Put..
No. 9275
WOENSDAG 20 MAART 1935
75® Jaargang
Binnenland
Feuiileton
De man van Nergenshuizen
7j«s
MAAR
EERSTE BLAD
De Burgemeester der gemeente ZAAMSLAG
WE I NIG PRESTO
HEEL VEEL SOP
'zcceuvi stte.da fajlpt
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post j 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnem en ten voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERXENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bjj vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIX BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DRANKWEX.
Burgemeester en Wetihouders van TER
NEUZEN brengen ter openbare kennis inge-
volge artikel 38, jimcto artikel 16, der Drank-
wet, dat bij hen is ingekomen een verzoek om
een verlof A van MARTINUS JOANNES
VAN DEN AKKER, van beroep koopman,
wonende te Ter Neuzen, voor de beneden-
vddrlokaliteit van het perceel plaatselijk ge-
merkt no. 1 en gelegen aan de Baandjjk te
Ter Neuzen.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is geschied, kan ieder tegen het ver-
lenen van het verlof schrifteljjk bezwaren
indienen bjj Burgemeester en Wethouders.
Iter Neuzen, 20 Maart 1935.
Burgemeester en Wetihouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVULLE, Secretaris.
DRANKWEX.
Burgemeester en Wethouders van TER
NBTJZEN brengen ter openbare kennis, inge-
volge artikel 38, juncto artikel 16, der Drank-
wet dat by hen is ingekomen een verzoek om
een verlof A van GERARD VAN DEN
AKKER, van beroep werkman, wonende te
Ter Neuzen, voor de beneden-vddrlokaliteit en
de eetzaal van het perceel plaatselijk gemerkt
no. 1 en gelegen aan de le De Feijterstraat
te Ter Neuzen.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
ntaking is geschied, kan ieder tegen het ver-
lenen van het verlof schriftelijk bezwaren
indienen bij Burgemeester en Wethouders.
Ter Neuzen, 20 Maart 1935.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVULLESecretaris.
maakt bekend, dat, ter voldoening aan Artikel
16 der Onteigeningswet, een afdruk van het
Kominkljjk Besluit van 20 Februari 1935,
Nr. 107, tot aanwijzing van de perceelen,
welke rnoeten worden onteigend voor verzwa-
rdng van den zeedijk van den Calamiteuzen
Eendragtpolder met bijkomende werken, on-
der de Gemeente Zaamslag, welk Koninklijk
Besluit is opgennmen in de Staatscourant van
25 Februari 1935, Nr. 39, van 21 Maart tot
cm met 13 April 1935, ter inzage van een ieder
is nedengelegd op de Secretarie der Gemeente.
Zaamslag, 20 Maart 1935.
De Burgemeester voomoemd,
A. DE FEUTER, i. 1.
HERDENKING VAN DEN STERFDAG
VAN DE KONINGIN-MOEDER.
Op den sterfdag van de Koningin-Moeder
aou heden de Utrecbtsche sohooljeugd, ter
kerinnering aan het leven vol toewijding van
4c Hooge Landsvrouwe des middags om 12
uur een herdenkingsboom een treurwilg
planten in het plantsoen Lepelenhurg bij de
Brigittenstraat.
De leiding van deze herdenking bemst bij
de beide scholen, welke den naam van de
diepbetreurde vorstin dragen: de Regentesse-
achooi (Hamburgerstraat) en de Koningin
■mmaschool (Amsterdamsche straatweg).
Aan elk Utrechtsch schoolkind wordt de
gelegenbeid geboden om een cent bij te dra
gen, teneinde van de aldus bijeengebrachte
soon een passend hek met het opsohrift ,,Aan
onze Koningin-Moeder, 20 Maart 1935" te
plaatsen om den boom.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Aan de orde is de stemming over de motie-
Wijnkoop, waarin de Kamer verklaart, dat
de aangekondigde verslechteringen voor de
arbeiders bij de particulieren mjjnen ingetrok-
ken en verdere ontslagen tegengagaan moeten
worden en dat de 7- en de 6-urige arbeidsdag
in bet mjjnbedrijf moeten worden ingevoerd.
De motie wordt verworpen met 65 tegen
5 stemmen. Voor stemmen de comm. en
Sneevliet.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wijzi-
ging van de Kieswet, de Provinciale wet en
de Gemeentewet (weren van kleine partijen
en vrjjgestelden uit de Kamer)
De heer Arts (katb.-dem.) noemt het een
knevelarij van de kleine partijen. De minis
ter zal met dit wetsontwerp het tegendeel be-
reiken van wat hij b&doelt.
De beer Lingbeek (herv.-geref.) vergelijkt
dit wetsontwerp met een koffer vol doodvon-
nissen. Het is niet met de Grondwet in over-
eenstemming. Klein wil nog niet zeggen:
zonder levenskracht.
DE HERCLASSIFICATIE VAN DE
GEMEENTEN.
,,Het Volk" meldt:
Naar wij vememen, beeft de regeering zich
vereenigd met het nadere advies van de cen-
trale commdssie voor georganiseerd overleg in
ambtenarenzaken over de herclassificatie van
de gemeenten volgens het bezoldigingsbeslult.
Deze commissie had zich principieel tegen
de herclassificatie verklaard. Voor het geval
echter de regeering vain oordeel zou blijven,
dat een verdere aanpassing van de rijksloo-
nen aan de loonen in het particuliere bedrijf
noodzakelijk is (en de regeering bleef dit in-
derdaad noodzakelijk achten) adviseerde de
centrale commissie de herclassificatie te be-
perken tot een splitsing voor de maand- en
weeklooners der derde gsmeenten-klasse, in
een derde en een vierde klasse. Voor de laat-
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
56) (Vervolg.)
Een plotseling gelach weerklonk door de
aaal, waarmede zoowel de rechter en Father
Merrill als de dokter in kwestie onomwonden
instemden.
.^Stepney schijnt een vroolfjke buurt te zijn",
merkte de rechter op. „Ga voort, mijnheer
Mliford".
„Dokter Robbins was toevallig thuis en ge-
kleed, Edelachtbare. De Eerwaarde beer ver-
telde hem, wat er aan de hand was en on-
middelljjk was hij bereid mede te gaan.
De klokken sloegen juist half twee, toen
wij voor het bedoelde huts kwamen. Het is
sen soort steegje vlak bij de rivier, Edelacbt
bare en 't was er op dat uur zoo stil als op
'n kerkhof; geen mensch te zien. De dokter
tikte met zijn wandelstok op de deur. Toen
er geen antwoord kwam, banteerde hij den
stok met eenigszins meer kracht en snelheid
en werkelijk, na eenigen tijd boorden wij aan
het slot morrelen. Eindeljjk ging de deur
langzaam open en stak de man, dien ik ge-
volgd was, zijn boofd door de opening. Hij
soheen nog half dronken te zijn, Edelacbtbare
en Hij brabbelde eenige vloeken, de ik bier
i>»ar niet zal herbalen. De dokter nam ech
ter niet veel notitie van zijn complimenten.
ffij duwde de deur wjjd open en greep hem bij
zijn schouder. „Hoor eens, man", zei hij op
scherpen toon. „Ik ben dokter en kom je
logeergast bezoeken. Als je het mij lastig
wilt maken, zal ik er direct de politie bij
lralen." Dat hielp direct, mijnheer. Zoodra
de kerel hoorde van de politie, schrok hij ge-
weldig. Toen begon hij te janken, dat hij
niets kwaads gedaan had en dat hij niets wist
van den man, die bij hem logeefrde.
„Er is niemand, die je iets verwijt", zei de
dokter, ,,ai wat je te doen hebt is, ons bij hem
ZEEPPSZS,
SLECHTS
FERPAK
(Ingez. Med.)
te brengen en vlug ook." Toen ging hij ons
voor in de gang en bracht ons in een klein
soort kamertje, waar 'n walgelijke lucht hing.
't Was er stikdonker, maar de dokter had een
klein zaklantarentje bij zich, dat hij in
allq richtingen liet schijnen. Toen zagen wij
in een hoek op een hoop lompen een man lig-
gen, die bij bet zien van bet licht allerakeligst
begon te kreunen. De dokter ging naar hem
toe en bleef ongeveer een minuut zonder te
spreken over hem heen gebogen, om hem te
onderzoeken. Toen nam bij een notitieboekje
en sehreef iets op een der bladzijden. ,,Breng
dit bij mij thuis'', zei hij tegen mij en kom er
zoo spoedig mogelijk mede terug; Father Mer
rill en ik zullen hier zoolang wachten."
„Wat deed die beschonken man inmiddels?"
vroeg de rechter.
„Hij stond in een hoek in zichzelf te mom-
pelen, Edelachtbare; niemand lette op hem."
„En ging U naar het huis van den dokter
om een en ander te halen?"
„Ja, Edelachtbare. Ik was binnen een uur
terug. Father Merrill bet mij binnen en ik zag
dat hij en de dokter eenige kaarsen hadden
aangestoken en den rommel zooveel mogelijk
hadden opgeruimd. De patient kreunde niet
meer, maar hij scheen er toch slecht aan toe te
zijn. De dokter ging hem onmiddellijk behan-
delen en ik bemerkte, dat hij iets zeer ernstigs
ontdekte."
„Was de patient bij kennis?"
,,Niet geheel en al, geloof ik, Edelachtbare.
Hij praatte in een soort gebroken Engelscb,
maar zoover ik het kon verstaan, leek het
allemaal wartaal meer kreunend dan sprekend.
De dokter gaf hem iets in uit een fleschje,
dat ik medegebracht had en dat scheen hem
te kalmeeren; In ieder geval hield hij op met
leven te maken. De dokter ging door met hem
te wasschen en te verbinden en deed alles,
wat hij noodig oordeelde. Toen bij klaar was,
ging bij naar Father Merrill toe. „Hij heeft
het leelijk te pakken", sprak hij. „Waarschijn-
lijk zal hij echter nog tot bewustzijn komen,
voor hij sterft."
„Hoe laat was dat?" vroeg de rechter.
.Ongeveer kwart voor drieen, zou ik den-
ken, Edelachtbare. Het werd tenminste
eenigen tijd daama pas een beetje Ucht. Wij
ste groep zal dan een loonregeliug gelden, die
ongeveer 6 pet. lager is dan de voor de derde
klasse bestaande rrfgeling.
Bij het aanvankelijk door de regeering voor-
gestelde werden ongeveer 700 gemeenten in
de vierde klasse gera 'gschikt. Volgens het
nu door de regeering aanvaarde advies der
centrale commissie, zal dit aantal, en dat al
leen te rekenen voor maand- en weeklooners,
ruim 600 bedragen. Tevens staat nu vast, dat,
in afwijking van het oorspronkelijk voorge-
stelde, deze herclassificatie niet zal gelden
voor de ambtenaren op jaarloon, de onderwij-
zers, en evenmin voor de maand- en week
looners in de eerste- en tweede klasse-ge-
meenten en in de ruim 300 gemeenten, die ten
opzichte van laatstgenoemde categorie in de
derde-kiasse-gemeenten blijven gerangschikt.
Ook de eertijds voorgenomen verschuiving
van eerste-klasse-gemeenten naar de tweede
klasse en van de tweede-klasse-gemeenten
naar de derde klasse, gaat door het aanvaar-
den van het advies van de centrale commissie
niet door.
De nieuwe regeling voor de maand- en
weeklooners zal 1 Juii a.s. ingaan.
CANDIDATENLIJ ST ONGELDIG.
Het hoofdstembureau te Zutphen heeft de
candidatenlijst voor de Prov. Staten van Gel-
derland van de Herv. Geref. Staatspartij'on-
geldig verklaard, omdat twee kiezers verklaar-
den dat hun namen, onder de candidatenlijst
voorkomende, niet door hen daarop zijn ge-
plaatst en het aantal geldige handteekeningen
daardoor daalde beneden de vijfentwintig.
BESCHERMING VAN HyPOTIIEEK-
BOEREN.
Een notaris schrijft aan de N. R. Crt.:
Nadat eerst de overheid, op aandrang van
de door de crisis in het nauw gedreven boe-
ren, maatregelen in het leven riep, om de
pachters te steunen, is zij er thans, zrj 't niet
dan na lang aarzelen, toe overgegaan, ook de
z.g. hypotheekboeren te beschermen.
De wijzs, waarop die bescherming zal
plaats bebben, heeft voor de boogst enkele
gevallen, waarin onredelijkerwijs tot uitwin-
ning van zgn onderpand door een hypotheek-
houder wordt besloten, haar onmiddellijk nut.
De macht, den minister in banden gelegd, is
daartoe voorwaar afdoende: met 6en penne-
streek kan tbans Z.E. het onderpand der lee-
ning, qua onderpand, waardeloos maken.
Maar tegenover dit nut voor sporadische ge
vallen staat een schade voor de gemieenschap,
die niemand ten voile vermag te overzien. Het
moet ieder duidelijk zijn, dat het op de wet
en de rechtsovertuiging gegronde vertrouwen
in de veiligheid der hypothecate belegging
door deze daad der overheid vernietigd is,
voor nu en voor een verre toekomst, ja, mis-
sdhlen voor immer.
Men zal er zich ter dege rekenschap van
geven, dat het fundament van het hypothe
cate crediet, de wettelijke hevoegdheid van
den geldgever om zijn vordering, bij niet vrij-
willige betaling, op het onderpand te verhalen,
door den minister geheel illusoir gemaakt
kan worden. Reeds nil heeft dit forsche in-
grijpen in het maatschappelijk bestel zijn spre-
kende gevolgan. Reeds nu is kapitaal, vrij ge-
komen uit landhypotheken, en daartoe weer
bestemd, aan die bestemming onttrokken. Met
stelligheid kan worden tegemoet gezien, dat
men geen geld voor hypotheken meer be-
schikbaar stellen zal.
Dat de minister en zijne adviseerende com
missie het hun in de band gedrukte, moord-
dadige wapen, met de meeste voorzichtigheid
zullen hanteeren, verandert aan de princi-
pieele bezwaren van den belegger niets.
En was bet nu zo6 noodig, den hypotbe-
bleven alle drie bij hem. Wij durfden bet ver-
trek niet te verlaten, want de dokter zei, dat
hij ieder oogenblik wakker kon worden en als
wij hem iets te vragen hadden, zou dat de
eenige en laatste gelegenheid zijn. Terwrjl wij
wacbtten, verhaalde ik den dokter de geheele
geschiedenis, juist zooals ik bet Father Mer
rill had gedaan."
„En waar was de eigenaar van het huis ge-
durende dien tijd?"
„Hjj lag in de aangrenzende kamer te sla-
pen. Terwijl ik weg was hadden zij hem daar
heen gebracht. Ik geloof, dat hij te dronken
was om zich ergens iets van aan te trekken.'"
,,Hij schijnt evenwel een zeer gemoedelijk
karakter te hebben", zei de rechter. „Ga
verder."
„Het zal ongeveer negen uur geweest zijn,
toen de patient plotseling zacht kreunde en
zijn oogen opende. De dokter was met ddn
stap bij hem. Hij bad een of ander medicrjn in
een glas klaar staan; hjj sloeg zijn arm om
den patient been en lichtte hem een weinig
op, waama hij hem het drankje liet innemen.
Het scheen hem bijna onmiddellijk goed te
doen, want hij keek rustig de kamer rond, en
soheen volkomen tot bewustzijn teruggekeerd.
,,Ik ben de dokter", sprak mijnheer Robbins,
terwijl hij met een doek het voorhoofd van
den lijder afveegde, „en <iit is Father Merrill;
U had toch om een priester gevraagd, niet
waar?"
„Ja, ja", zei de man en toen kwam er een
listige, vreesachtige uitdrukking in zijn oogen.
De geestelqke ging naar hem toe en sprak
vriendelijk en zacht tegen hem. Hij maakte
het hem duidelijk, dat by moest sterven, en
vroeg hem of hjj nog wenschte te biechten.
De man richtte zich naar hem op, Edelacht
bare, en hield zich aan de jas van den Eer-
waarden heer vast.
„Moet ik sterven? Moet ik sterven? Weet
U dat zekerFather Merrill boog zijn hoofd
bevestigend en de man liet zich weer omlaag
glijden. Zoo lag hij zonder spreken gedurende
een minuut en deed niets als hard hijgen en
aan zijn goed plukken.
Toen boog zicb Father Merrill over bem
heen en nam zijn beide handen in de zijnen.
,,Prado is dood", sprak hjj zeer duidelijk, ,,en
cairen crediteur zijn macht te ontnemen, zelfs
ten koste van een ontworteling van het hypo-
thecair crediet? Het is toch voldoende be
kend, dat van die macbt volstrekt geen mis-
bruik, ja, niet dan zder omzichtig gebruik
wordt gemaakt.
Te verwachten is eene beweging in den boe-
renstand zelve, die ten doel beeft bet geno-
men besluit weer ongedaan te maken. Maar j
zelfs al zou de minister onmiddellijk en vol
komen voor zoodanigen aandrang zwichten,
het vertrouwen in de veiligheid van de rech-
ten des hypotheekhouders is en blijft vemield.
RADIO-DISTRIBUTIE.
Toen in den loop van het vorig jaar bleek,
dat bij bet Staatsbedrijf der P.T.T. de moge-
Ijjkheid werd overwogen om zelf de radio-
distributie ter band te nemen, heeft de Ver-
eeniging van Nederlandsche gemeenten een
brief tot den Minister van Binnenlandsche
Zaken gericht met bet verzoek om te bevor-
deren, dat deze voomemens geen voortgang
konden bebben, zulks in verband met de be-
dreiging van de gemeenteljjke radio-distri-
butiebedrijven.
De Minister beeft dezer dagen op bedoielden
brief geantwoord, en dit antwoord luidt blij-
kens een mededeeling in bet Weekblad voor
gemeentebelangen als volgt:
In antwoord op uw brief bericht ik u, dat
ik de afdoening daarvan heb aangehouden,
totdat bjj de behandeling van de bsgrooting
voor het Staatsbedrijf der P.T.T. in de Tweede
en Eerste Kamer der Staten-Generaal gelegen
heid zal zjjn geweest, omtrent dit onderwerp
met de Volksvertegenwoordiging van gedach-
ten te wisselen.
In overeenstemming met deze gedachten-
wisseling kan ik u thans mededeelen, dat ik
ten aanzien van deze materie het standpunt
inneem, dat met betrekking tot de radiodistri-
butie, welke thans door gemeenten of parti
culieren wordt verzorgd, het niet wenschelijk
moet worden geacht, deze door het Staats
bedrijf der P.T.T. zelf ter hand te laten nemen.
Immers, zoowel de gemeentelijke als de
meeste der particuliere radiodistribuanten
spannen zicb in om de maehtigingsvoorwaar-
den zoo stipt mogelijk na te komen. Blijft dit
streven bij de distribuanten bestaan, dan zal
er geen aanleiding zijn om nd afloop van de
voor den tijd van 5 jaren verleende machti-
gingen, die voor het grootste gedeelte in April
1937 eindigen, een anderen exploitatievorm
voor de verzorging van de radio-distributie in
het leven te roepen.
In de behoefte agn radio-distributie zal dns,
als de machtigingfaouders zich stipt aan de
hun gestelde voorwaarden houden, ook na dit
tijdstip door hen op voldoende wjjze kunnen
worden voorzien.
komen bij ons
klimaat ae-
regeld voor;
he! product van vertrouwen.
(Ingez. Med.)
Douwe Egberts Echte Friesche Heeten - Baai
Baai -Tabak Melange van rijpe tabaktout.
(Ing. Med.)
BEiPERKING VERKOOP DOOR
AUTOMATEN.
De nog steeds bestaande, onbeperkte vrij-
heid op bet gebied van den verkoop door mid-
del van automaten is voor het hoofdbestuur
van den R.K. Middenstandsbond aanleiding
geweest, bij den minister van Economische
Zaken aan t'e dringen op afdoening van het
wetsontwerp inzake beperking van deze ver-
koopgelegenbeden, waaromtrent het voorloo-
pig verslag der Tweede Kamer is verschenen,,
doch de memorie van antwoord reeds gerui-
men tijd op zicb laat wachten.
Niet alleen ondervindt de middenstand de
gevolgen van de vele misbruiken, waartoe de
automatenverkoop aanleiding geeft, aldus het
adres, maar vooral bestendigt deze toestand
de mogelijkheid, dat den kapitaalkrachtigen
distribuanten de gevolgen van de Winkelslui-
tingswet ontgaan. De minder kapitaalkrach-
tige winkeliers ondervindt tjjdens zjjn ver-
koopuren bovendien schade, voortspruitend
uit het feit, dat het publiek zjjn aankoopen
niet binnen die uren behoeft te doen, omdat de
automatenverkoop aanpassing overbodig
maakt.
PROTEST TEGEN EEN CANDIDATEN
LIJST.
Zaterdag heeft het hoofdstembureau voor
de verkiezing van de leden van de Provinciale
Staten in den kieskring Bergen op Zoom ver-
gaderd om te beslissen over de geldigheid van
de op 12 Maart ingeleverde candidatenlijsten.,
De heer H. P. M. Verlinden maakte als lid
van het hoofdstembureau bezwaar tegen de
geldigheid van de ingediende lijst Donders en
verklaarde, bij eventueele goedkeuring bij CEed
Staten in beroep te zullen gaan.
Hij grondde zjjn bezwaren op het feit, dat
de lijst bij indiening op 12 dezer tal van na
men bevatte van personen, die daarop door
een onschuldige werd gearresteerd onder be-
scbuldiging hem vermoord te bebben". Dit
scheen de zaak te beklinken, Edelacbtbare.
De patient gaf een snik en richtte zich in zijn
lompen op.
,,Neen, neen", fluisterde bij. ,,Ik heb bem
gedood'. Toen haalde hij diep adem. „Luis-
tert", zei hij „en getuigt, hetgeen ik U zeg
gen zal." Wij kwamen alle drie hjj hem staan
en de dokter haalde zijn notitieboekje en pot-
lood te voorschijn en begon alles op te schrjj-
ven, wat de man zei. Het was moelijk hem te
volgen, Edelachtbare; hij sprak Engelsch met
een vreemd accent en maar zeer zacht fluiste-
rend. De dokter sehreef alles op en zal het U
toonen, doch het was, om zoo te zeggen pre-
cies, zooals ik gedacht had. Hij was er een
van het complot uit San Luca hij heette
Da Costa en had post gevat bij het huis in
Park-Lane.
Toen ik wegreed in de taxi, was bij mij ge-
volgd en had zich verdekt opgesteld, tot ik
weg was. Toen was hij binnengeslopen, zonder
dat iemand hem zag en had op de deur van
mijnheer Northcote's kamer geklopt. Ik ver-
onderstel, dat deze heeft gedacht, diat ik
terugkwam, want hjj deed de deur open, waar
op Da Costa naar binnen sprong en hem een
messteek toebracht. Maar mijnheer Northcote
was, zooals ik reeds heb gezegd, Edelachtbare,
er de man niet naar, om zich zonder tegen-
stand te bieden te laten afslachten. Hjj viel
op den grond, Edelachtbare, maar hij schijnt
zich geschaamd te hebben, want toen Da
Costa zich op hem wierp, om hem verder af
te maken, trok hij een mes en stootte het in
zjjn zjjde. Hoe lang zij gevochten hebben, wist
Da Costa niet, maar toen zijn slachtoffer
dood was, scheen hij er zelf niet veel beter
aan toe te zijn. Hjj strompelde weg, bijna niet
wetende wat hem overkomen was en kwam
ergens bij de rivier terecbt. Daar had hjj den
man ontmoet, in wiens huis hij nu lag. Hij
had hem verteld, dat hij in een straatgevecht
een messteek had opgedaan en gaarne een
onderdak wenschte. De man had hem ge
vraagd, of hij geld bij zicb had en toen Da
Oosta hem een pond liet zien, had hij hem
mede genomen naar Shadwell en daar was hij
sindsdien geweest. Dat was de geheele ge
schiedenis, welke hij ons verhaalde. U zult
het opgeschreven vinden in. het boekje van
den dokter en onderteekend door Da Costa.
Hij kon het juist nog doen voor hij biriten
westen raakte."
„En is U nu direct van Shadwell naar het
gerechtshof gekomen?" vroeg de rechter, toen
Milford ophield, om het glas te ledigen.
„Ja, Edelachtbare; de dokter zond mij udt,
om een verpleegster te halen, die nu voor Da
Oosta zorgt en toen zij wjj onmiddelljjk met
een taxi hi^rheen gekomen."
Er ontstond een oogenblik van stilte, ter
wijl de rechter eenige aanteekeningen maakte:
Toen hjj gereed was, zette hjj zijn bril recht
en keek op.
„Ik maak U mijn compliment voor de wjjze,
waarop U de verklaring heeft afgelegd, mjjn-
heer Milford", sprak hij langzaam. „Het blijkt.
dat U steeds met moed en bescheidenheid in
deze verbazingwekkende geschiedenis heeft
gehandeld. Ik twijfei er niet aan, of de politie-
advocaat zal U eenige vragen willen stellen.,
alvosens wij Dr. Robbins en Father Merrill
zullen verzoeken hun gatuigends af te leggen;
en inmiddels" hier wendde hij zich tot mijn
heer Horsfall .mijnheer, wilt U wel zoo>
goed zjjn deze papieren te onderzoeken?"
Al zou ik willen, het zou mij niet mogelpk
zijn van het volgende gedeelte der rechtszit-
ting een getrouw verslag te geven. Geduren
de het verhaal van Milford, was ik zoo onaf-
gebroken in de geschiedenis verdiept, dat, toen
hij had geeindigd, het mij geheel onverschillig
liet, wat de anderen zouden zeggen. Ik weet
alleen, dat ik met koortsachtig ongeduld zat
te luisteren, echter zonder aandacht. De veti-
klaring van Milford had iedereen in de zaal
ten voile overtuigd, dat mijn ontslag uit de
plaats van bewaring slechts een kwestie van
tijd was, dacbt ik. Even zeker was ik er van.
dat de vragen, welke de politieadvocaat zou
stellen, slechts dienen moesten, om eenige on-
dergeschikte punten op te helderen en niet om
eenigen twijfei omtrent het verhaal van Mil
ford uit te drukken. Wat de politie ook mooht
denken van mijn gedrag en karakter, zij
waren niet langer in den waan dat ik een
moordenaar was; dat stond vast.
(Wordt vervolgd. )k
