ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIESUD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN OM DE KONINGIN Neem n "AKKERTJE" No. 9161 MAANDAG 25 JUNI 1934 74e Jaargang Binnenland Feuilleton EERSTE BLAD Onze abonne's in het Buitenland DE UITGEEFSTER. H.H. Kantoorhouders DE UITGEEFSTER. Da abonne's van het Gefllustreerd Zondagsblad, uit zoo'n nieuw handig zakdoosje bij Rheumatische pijnen, Spierpijn. '•ivmiKffiMCMaianKv Mi YBONNEMENTSPR1JS: Binneo Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland aileen bij vooruit.beta'ing. Citgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TEEEFOON No. 25. tCk i ADVERTENTIisNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor eLken regel meer 0,20. KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzer.ding van advertentien liefst eon (lag voor dp nitgave. DIT BLAD VERSCniJNT IEBEREN MAANDAG-, YV'OENSDAG- EN YRIJDAGAVOND. worden dringend verzocht, het verschul- digde abonnementsgeld voor 15 ]uli a.s. sn te zenden. Bij niet-ontvangst voor dien datum wordt het abonnement gestaakt. Abonnementen voor het buitenland worden slechts aangenomen bij vooruit betaling. worden verzocht het abonnementsgeld over het 2e kwartaal 1934 van de Ter Neuzensche Courant udor 1 Juli a.s. in te zenden. Wij vestigen er de aandacht van onze abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst van eene onbetaalde kwitantie, onmiddel- iijk de toezending van het blad zulien St3 lcSIl die het blad per post ontvangen, wor den verzocht, hun abonnementsgeld woor 1 Juli a.s., .in te zenden daar er anders over beschikt wordt met verhooging van 15 cert. DE UITGEEFSTER. HEX SOCIALE YVERK VAN DE KONIN GIN-MOEDER. Nog geheel vervuld van het verlies, dat het Nederiandsche Volk zoowel in het moeder- land als de Overzeesche Geiwesten geleden heeft door het overlijden van de Koningin- Moeder, geven de Koningin en de Prinses zioh ten voile rekenschap van de plaats, welke de Koningin-Moeder in het leven en in het hart van ontelbaar velen heeft ingenomen en beseffen het groote gemis, dat Haar ontsla- pen voor die velen beteekent. De Koningin wenscht daarom, in dezen bij- gestaian door ,de Prinses geheel in den geest van de Koningin-Moeder al datgene te doen. wat Haar beschikbare tijd en krachten zulien toelaten, ten einde aan alien, voor wie de Koningin-Moeder Haar medeleven en warme belangstelling getoond heeft, dit gemis zooveel in haar vermogen ligt, te vergoeden. In aansiuiting met jet bovenstaande kan gemeld worden, dat Hare Majesteit reeds, wat de stichtingen Oranje Nassau's Oord en Ko ningin Emma Jubileum Fonds hetreft, geheel in de plants van haar moeder treedt, terwijl ook het werk van de Commissie van Welda- digheid van Koningin Emma te Baam en te Soest wordt voortgezet. De Koningin heeft Prinses Juliana verzocht, en bereid gevonden, de leiding hiervan op Zich te nemen, binnen de grentsen en langs de iijnen die de Koningin-Moeder Zich had ge- steld. 22) door VICTOR BRIDGES. (Nadruk verboden.) (Vervolg.) ,,Als het niet om Livadia was", onderbrak Molly, ,,zou hij het mij wel verteld hebben". „YVaarom vroeg je het hem niet?" Molly sohudde ontkennend. ,,Dat zou niets helpen. Hij heeft Da Freitas beloofd, nooit met iemand over de zaken van Livadia te spreken en hij is dom genoeg, om zelfs ten op- ziohte van mij dat woord te houden. Natuur- lgk zal ik het vroeger of later wel uit hem kunnen krijgen, maar men kan Peter nooit stormender hand veroveren; toy hem is het al- tjjd een kwestie van tijd. Er is iets gebeurd. dat is zeker en ik zal protoeeren het zoo spoe- dig mogelijk te. achterhalen." Zij was onder het spreken uit haar gemakkelijke bonding gekomen en zat nu recht op, terwijl zij Tony aankeek. ,,En daar moet jij aan mede helpen", voegde zij er toij. Tony keek haar met ongeveinsde verrassing aan. ,,Ik zou je graag helpen, als ik kon Molly", zei hij, ,,maar ik vrees, dat Peter er met de vijfhcnderd pond, welke hij mij moest toetalen, is van door gegaan." „Je kan me toch helpen als je wilt", zei Molly. Zij hield even op. ..Herinner je je nog dat je me eens over dien vriend van je hetot gesproken hoe beet hij ook weer. Ik tos- doel dien vriend, die een autozaak in Portriga heeft?" Een zweem van toegrijpen toegon op het ge- laat van Tony zichttoaar te worden. „Bedoel je Jimmy Jimmy Dale?" vroeg hij en zweeg daama etenige oogenblikken. „Als Jimmy van eenig nut ken zijn, heh je het maar te zeggen. Ik hen er zeker van, dat hij alios zal willen doen, wat ik hem vraag." DE KONINGIN NAAR ZWITSERLAND. Zaterdagavond is H. M. de Koningin per auto van Het Loo naar Utrecht vertrokken en heeft daar de trein genomen naar Zwit- serland. Ofschoon van dat vertrek te voren weinig bekend was, bevonden zich toch vele belangstellenden op het Stationsplein, daar men aan het leggen van loopers bemerkt had, dat er iets bijzcnders op komst was. Toen de auto's van de Vorstin en Haar ge- volg het plein opreden werd Zij door een lang- durig hoerageroep begroet. H. M. werd ont vangen door den burgemeester van Utrecht, die Haar naar de eerste klassewachtkamer begeleidde, waar zich ook de stationschef bij het gezelschap voegde. Ook op het perron was een groote menigte menschen tegenwoor- dig, die toen de Koningin in het voor Haar toestemde "ijtuig stapte spontaan het „Wil- helmus" inzette en juichte by het afrijden, waarvoor de Koningin met een vriendelijk handgebaar dankte. DR. COLIJN 65 JAAR. Zooals wij in ons vorig nummer meldden, herdacht Dr. Colijn, de president van den Ministerraad j.l. Vrijdag zijn 65sten jaardag. Hij wenschte die herdenking beperkt te zien tot den huiselijken kring. Toch ging die dag ook op andere wijze niet geheel sn al onop- gemerkt voorby. Er werden veel bloemstuk- ken aan zijn woning bazorgd en er kwamen tal van schrifteiijke en telegrafische felici- taties. De eerste ministerieele gelukwensch kreeg hij van ceil heer Oud, die met hem aan het Depart.ement van Kolonien moest conferee- ren. Later' hadden daarvoor in de zittingzaal der Tweede Kamer ook gelegenheid de Minis ters Manchant, Kalff en van Schaik, terrwijl ook tal vein Kamerleden hem met een hand- druk kwamen feliciteeren. Naar aanleiding van den jaardag schrijft het ..Handelsblad": Deze verjaardag aldus het blad is voor hemzelve, voor zljn familie, maar vooral ook voor het land een gebeurtenis, die ver- meld moet worden. Niet zoozeer omdat hij op dien dag gedu rende vijf en zestig jaren, met kloeke heldere oogen in een wijde wereld heeft rondgekeken, maar vooral omdat hij nog onaangetast staat in de kracht van zijn leven. Simplistisch, maar niet minder reeel voorgesteld, is 't juist die kracht, die het Nederiandsche volk van hem Premier in crisistijd verwacht heeft. Want los van alle staatsrechtelijke, politieke toeginselen, vraagt de tyd in deze zware omstandigheden sterke integere figu- ren, .die leiding, richting geven. En het is niet alleen op de eerbiedwaardige carriere, maar meer dan iets anders op het afgeronde, in zichzelf besloten karakter van den staats- man Coiyn, dat het Nederiandsche volk in deze nieuwe parlementaire en gouvememen- teele periode zijn vertrouwen heeft gebouwd. Sterker dan iets anders was in breede lagen van ons volk het gevoel van verademing, toen deze evenwiohtige. zoo by uitstek Nederiand sche regent zijn schouders onder het crisis- werk gezet had. Overigens, gedurende dit eerste regeer-jaar heeft onze premier het nooit gezocht in het persoonlijk contact met de bevolking. Want eigenlijk was het slechts op den laatsten Prinsjesdag in September, dat de saamgedrongen menigte op het Binnenhof hem met warmte heeft kunnen toejuichen. De geweldige werkkracht van dezen voor- zitter van den ministerraad, minister van Kolonien, en gedurende korten tijd interimi- tisch leider van Economische Zaken, wordt door vriend en vyand erkend. Hij bestond het, b.v. als autoritair figuur van de Ecomomische Conferentie te Londen, ,,Ik zou hem willen vragen, of hij mij een brief wil schrijven", zei Molly. Zij boog een weinig voorover, om haar sigaret aan die van Tony aan te steken. „Kijk" zei ze, „ik zou nauwkeurig op de hoogte gebracht willen wor den van hetgeen er in Livadia voorvalt. Ik weet zoo goed als zeker, dat het er niet pluis is, anders zou Peter niet zoo van streek zijn en iemand, die op 't oogenblik in Livadia woont, is in ieder geval wel in staat, iets over den toestand daar mede te deelen." „Dat zal Jimmy zeker kunnen," zei Tony. „Hij is ibevriend met den President. Toen ik drie maanden geleden een brief van hem ont- ving, waren zij althans nog dikke vrienden. Tony dronk zijn glas leeg. ,,Dat herinnert er' my aan, dat ik hem niet eens geantwoord heb", liet hij er op volgen. „Jij beantwoordt nooit brieven", zei Molly. „daarom telefoneer ik je altijd maar. Zij stond op en ging naar een klein satijnhouten damestoureautje en haalde een vel papier en een enveloppe te voorsohijn. „Wees nu eens heel braaf en beantiwoordt dien brief nu dade- lijk dan kan je hem tevens vragen, wat ik wil weten." Tony stond langzaam van de sofa op en nam plaats op het elegante stoeltje voor het bu- reautje. Hij nam een penhouder van het zil- veren standaardje en bekeek hem met afkeu- renden blik. Die zal mij inktvingers bezorgen, trouwens ik krijg altijd inkt aan mijn handen, als ik geen vulpen gebruik." ,,Nu dat geeft niets", zei Molly; ,,het is voor een goede zaak en ik zal, als je klaar bent, een bad voor je klaar laten maken. Tony staarde peimzend naar bet mooie postpapier en na zyn sigaret op den rand van den inktkoker gelegd te hebben, boog hij zich voorover en begon aan de hem opgelegde taak. Na eenigen tjjd legde Tony den penhoudei neder en draaide zijn stoel om. „Zou het gaan zoo?: „Beste James, Ik ben al maanden van plan geweest, je brief te beantwoorden, maar, hoe het konP weet ik niet, in het voorjaar kan ik er nooit heen en weer te vliegen en zich te verdeelen tusschen zijn moeizame taak in de gonizende Engeische hoofdstad e i zijn Haagsche be- slommeringein, zonder dat het) begrip ver- moeidheid ook maar een kans kreeg. Onge- acht kleine en groote bezwaren zou hij gaame ook de vliegreis NederlandBatavia als een onverwaoht kwantum rustige werkdagen in hooge lucht hebben aanvaard, als niet de ziekte van 6dn zijner ambtgenooten en het noodzakeiyke interimaat aan Economische Zaken hem hierin verhinderd hadden. Dr. Colijn heeft het voordeel op vele gebie- den van het uitgebreide regeer-beleid „expert" te zijn. Kolonien, financien, economische za ken, militaire zaken. Ware hij in eigen land een miskend genie, dan zou men hem kunnen troosten met het vertrouwen in zijn econo mische en financieele capaciteiten, dat de wereld in Geneve en Londen hem zoo ontoe- twistbaar getoond heeft. Maar Nederland weet hem naar waarde te schatten, en erkent de scherpte en den durf van zijn blik. Dr. Colijn is echter niet minder en mis- schien v66r alles oud-militair. En wie in den staatkundigen en parlementairen meenings- strijd den degen met hem kruist, voelt in hem den ongemakkelijken, maar eerlijken tegen- stander, die recht op bet doel afgaat. Hoe dikwijls ook gebruikt hij in de overtuigende logica van zyn parlementaire redevoeringen beeldspraak, die aan de gedachtensfeer van zijn militaire carriere ontleend is. wy hopen, dat zijn koele onverschrokkenheid, om in be- slissende momenten van werkelijk gevaar bet juiste te doen, in de komende jaren niet ver- eischt zal zyn. Maar het moet voor velen in den lande een rust zyn, te weten, dat de leider van de staatszaken over moed en zelf- zucht beschikt. Een man uit een stuk, zoo zien wij Dr. Colijn in de groote lijn, ook wanneer wtj het met hem coeens zijn. Natuurlgk gaan dezen dag naar hemzelf en de zgnen onze eerste gelukwenschen. Maar, ondanks alle onvermydelijke critiek op ddtailpunten, meenen wy ook ons land te mogen gelukwenschen, dat hem in deze zware tijden aan het hoofd van de regeering vindt. TH. M. KETELAAR 70 JAAR. Zaterdag is de heer Ketelaar, die 37 jaar geleden als onderwijzer naar de Tweede Ka mer werd afgevaardigd, en ook onder de latere verhoudingen steeds afgevaardigde is geble- ven, 70 jaar geworden. Ook als lid van den gemeenteraad van Amsterdam is hy populair geworden, en daarvan bleek Zaterdag in Americain overtuigend, uit de vele vrienden en bewonderaars die hem daar geluk kwamen wenschen. Onder die belangstellenden waren ook vele leden der Tweede Kamer en gemeen- teraadsleden. Gesproken werd daar namens de Vrijz.- Dem. partij, -Kamerclub, onderwijskringen, en onder de vele sprekers was ook de heer De Vlugt, burgemeester van Amsterdam, om na mens het gemeentebestuur te komen getuigen van hun waardeering voor Ketelaars werk. DR. F. M. WIBAUT 75 JAAR. Zaterdag is het Eerste Kamerlid en oud- wethonder van Amsterdam Dr. F. M. Wibaut vijf en zeventig jaar geworden. Als feestgave zal hem worden aangeboden een uitgave van de vele artikelen, welke hij in den loop van de jaren heeft geschreven. verzameld door den heer E. Boekman. Zpn geizondheidstoestand is thans langzaam voor- uitgaande. Hij mag weer lezen en schrijven, al moet hij zich nog zeer in acht nemen. Van een huldiging is dan ook afgezden. TWEEDE KAMER. Vergadering van Vrijdag. Verschillende contingenteerings-wetsontwer- pen worden z. h. s. aangenomen, alsmede eenige andere wetscntwerpen van onderge- schikte ibeteekenis en dat tot wijziging van de militaire pensioenwetten. In het wetsontwerp tot beeindiging van de heffing van 20 opcen- ten op den suikeraccijns heeft Minister Oud een wijziging aangabracht, welke het terug- werkende kracht zal verleenen tot 1 Juli a.s. Het wordt zonder debat en z. h. s. aange nomen. Voortgezet wordt de interpellatie-Tilanus betreffende het standpunt der regeering ten opzichte van de schrijfwijze der Nederiand sche taal. De heer K. ter Laan (s.-d.) toetoogt, dat wijl de Minister met 1 September de keuze tus schen de spelling van de Vries en te Winkel en die van het compromis vryiaat, gemeenten en schooibesturen voor dezelfde moeilijkheden biyven geplaatst. Spr. dient een motie in om ten einde aan de bestaande spellingwanorde een einde te maken met 1 Sept. a.s. wel over te gaan tot invoering van de compromisspelling op alle scholen. De heer Zijlstra (a.-r.) betoogt, dat ook bij een nieuwe schrijfwijze fouten zulien ootstaan. DE NIEUWE DIESEL-LOCOMOTOR BIJ DE SPOORWEGEN. Zooals onlangs bericbt werd, zijn door Werkspoor, in opdracht van de Ned. Spoor- wegen, gemaakt en thans afgeleverd, twaalf Diesel-locomotoren van zuiver Nederlandsch fabrikaat. Zij zijn bestemd voor Roermond (2), Goes (2), Sittard, Tegelen, Kruiningen, Waalwijk, Geertruidenberg en Roosendaal, benevens 2 voor reserve? De Nederiandsche locomotor is niet alleen Nederlandsch fabrikaat, maar ook een zuiver Nederiandsche uitvinding van den hoofdinge- nieur P. Labrijct, chef van den locomotiefbouw der Ned. Spoorwegen. Zij was oorspronkeiyk een benzine-locomotor en diende om rangeer- kracht van grootere locomotieven uit te spa- ren. Zij had het voordeel veel zuiniger te zyn in het gebruik, echter bleven snelheid en trek- kracht zeer beperkt, zoodat, toen de Diesel- motor meer en meer veld won, de benzine- locomotor evolueerde in den Diesel-locomotor, die 50 K.M. snelheid p. u. kan bereiken en grootere trekkracht heeft. De locomotor La'brijn bleek zoodanig de aan dacht te trekken, dat men zelfs uit het bui tenland kwam kijken, waama zy ook daar spoedig werd ingevoerd. LUCHTBESCHERMINGSDIEN ST. In de Juni-aflevering van „Luchtgievaar" drukt Dr. Van der Stempel de Nederiandsche artsen op het hart toch niet in him onver- schillige houding tegenover het dreigende luchtgevaar te blijven volharden. Breek toch met die struisvogelpolitiek de gevaren, welke ons land bedreigeo, niet te willen zien, roept de schrijver uit. Steek de helpende hand uit voor het te laat is. Er is zoo ontzaglijk veel te doen. Voor de artsen zelf is voorlichting trouwens broodnoodig. Is elke arts b.v. in staat den aard der ge- bruikte chemische strijdmiddelen bij de onder hun behandeling komende gaszieken te her- kennen? Kent hij de speciale eischen, die aan de behandeling bij de verschillende vergifti- gingen moeten worden gesteld? Heeft hij een vergelijkende studie van de patlhologie der oorlogsmiddelen gemaakt Natuurlijk moeten de antwoorden op deze toe komen brieven te schrijven. Het deed mij zeer veel genoegen te hooren, dat je nog springlevend bent en zulke prettige kennissen hebt. Ik heb zelf nooit Presiden- ten ontmoet, maar ik stel mij hen altijd voor, als corpulente, oude heeren met een bolhoed op en een wit vest aan. Als jouw President er zoo niet uitziet, moet je het mij niet schrijven, want ik heb een hekel aan desillusies. Was je maar weer in Londen terug. Jij was de beste vriend, dien ik ooit heb ge- had en ik zou dan zekerheid hebben met biljarten eens te verliezen en dat talent mag je toch eigenlijk niet in de wildernis- sen van Livadia begraven. Als je spoedig komt, kan je mij een grooten dienst bewijzen. Ik ben voor- nemens een garage in Piccadily te opsnen, welke op geheel nieuwe leest zal geschoeid worden en ik heb daarvoor iemand noodig als directeur. Het grondbeginsel van de zaak toerust hierop, dat de klanten hum auto's daar kunnen stallen en zekerheid hebben, wanneer zij him wagens weer terug komen halen, dat de gereedschappen en de benizine onaangeroerd bleven. Ik ben er van overtuigd, dat dit een overweldigend succes zou hebben, vooral om het nieuwe er van. Wij zulien een groot uithangbord laten maken waardp staat: „Gij zult niet stelen!" en wij zulien een hoog tarief kun nen vaststellen, omdat de klanten ver- baasd zulien staan, wanneer zij ondervin- den, dat hun auto's niet geplunderd zijn en op het tarief geen aanmerking zuller maken. Dit la voile ernst, Jimmy, dus kow direct over, voor de Livadianen je aange- boren oneerlijkheid nog dieper omlaag sleuren. Van Livadia gesproken, ik zou graag willen, dat je nog iets voor mij deed, voor je dat land verlaat. Ik heb een jonge, mooie vriendin, die buitengawoon veel be- lang stelt in de politiek van Livadia en zij is bizonder verlangend, nauwkeurig te weten, wat er op 't oogenblik gaando -s, Ik heb haar gezegd, dat, indien er werke lijk onraad aan den horizon was, jij het zeker zou weten. Maak dus den goeden mdruk welke ik van je heb gegeven, niet tot schande. Ga onmiddellijk aan je bureau zitten en sohrijf mij een degeiykien, duide- iyken brief, waarin staat wie er nu weer vermoord zal worden en wanneer. Daama pak je je boeltje bij elkaar en schudt het. Livadiaansche stof van je schoenen en keert terug naar je toegenegen vriend Ton y." ,,'t Is heel ruooi", zei Molly critisch. ,,Ik had niet gedacht, dat je zoo'n mooien brief kon schryven." ,,Ik ook niet", zei Tony. ,,Ik ben altyd ver- rast over mijn eigen talenten." „Wat is Jimmy voor iemand?" vroeg Molly. Tony schreef het adres. ,,Een leuke vent" zei hij. ,,Een dikzak en hij praat wat lijzig. Hij kan niet alleen zonder blikken of blozen veertien whiskies drinken, maar het heeft niet de minste opwindende uitwerking op hem en ik geloof niet, dat hij zich ooit in zyn leven over iets heeft druk gemaakt." ,,Hij lijkt mij wel aardig", zei Molly. ,;'t Ver wondert mij, dat je hem liet weggaan." „Ik kon er niets aan doen", zei Tony spij- tig. ,,Hij heeft een onoverkomelijk bezwaar om van zijn vrienden geld te leenen en hij was aan zooveel andere menschen zoo'ci belangryk bedrag schuldig, dat hij wel moest verdwij- nen." „Ik ben benieuwd, of hij je brief zal beant woorden", zei Molly. Tony stond op en hield de enveloppe in zijn hand. ,,Reken daar maar vast op. Jimmy be antwoordt elken brief. Binnen een dag of acht hebben wij antwoord en zoodra het er is, kom ik bij je." Hy keek op zijn horloge. „Ik moet nu weg, Molly. Ik heb een belangrijke confe rentie met een van mijn pachters." ..Hartelijk dank voor de moieite hoor". zei Molly hem met warmte de hand drukkend. Zij liet hem zelf uit. Preeies op slag van twaalven, draaide de auto van Tony het hek Ingez. Mea.) vragen ontkennend luiden. Daarom is voor lichting van de artsen dringend geiboien en. zou deze Ceitelijk reeds met de medische stu- det.ten moeten beginnen. DE BEGROOTINGEN VOOR HET LANDBOUYV CRISISFONDS. Aan de Memorie van Antwoord aan de Eerste Kamer inzake de begrooting van het Lanbouw-Crisisfonds is het volgende ont leend De minister van Economische Zaken a.i. sluit zich volgaarne aan by de woorden van waardeering, in het Voorloopig Verslag aan. het adres van zijn ambtsvoorganger geuit. Inderdaad, aldus de minister, kan niet ont- kend worden, dat het van Overheidswege ver leenen van steun aan den in nood verkeeren- den landbouw een zwaren last op ons volk legt. Intusschen wordt er op gewezen, dat on danks de genomen maatregelen, prysveriagin- gen hebben plaats gevonden. Aangenomen mag worden, dat deze tendens zich verder zal voortzetten. Het in 1934 aan steun uit te geven bedrag zal inderdaad niet ver van 220 millioen ver- wijderd blijven. Men moet hiertegenover echter aanstonds plaatsen het bedrag, dat aan steun uitbetaald had moeten Worden, indien geen maatregelen ten behoeve van den landbouw genomen zouden zyn. Evenwel is het streven er bij voortduring op gericht de heffingen lager te stellen, ook door vermdndermg van het steunbedrag. De minister moge o.a. wy'zen op de steunhedragen voor tarwe en bieten, welke beide dit jaar verlaagd zyn, terwijl met groote nauwgezet- heid wordt nagegaan of ook voor andere pro- ducten met lagere steunbedragen kan worden volstaan. Ontkend moet Worden, dat de steunrege- ling tot productieverhooging zou moeten leiden. Het streven der regeering zal steeds ge richt blijven op bevordering van den uitvoer, welke om verschillende redenen wenscheiyk is. Dat hiervoor offers moeten worden ge bracht, spreekt wel haast vanzelf. De vraag hoeveel export wij kunnen behouden is op dit oogeniblik nog niet te beantwoorden. Veel zal hierbij afhangen van de algemeene Internatio nale toestanden en opvattingen. De herhaaldelijk positieve uitlatingen van minister Verschuur, waarbij deze zich onvoor- waardelijk tegen autarkie verklaarde. onder- schrijft hy ten voile. Tot het garandeeren van een hooger loon aan den landarbeider, dan hetwelk hij thans geniet, door dat loon van overheidswege vast te stellen, is de minister niet bereid, daar de regeering zich niet op dwingende wijze met het loonpeil inlaat. Tegen excessen hij de ar- beidsvoorwaarden zal de minister waken; reeds eerder aangekondigde maatregelen hier- tegen zijn binnen enkele dagen te verwachteu. De snel op elkaar volgende moeilijklieden in de verschillende takken van den landbouw maken het veelal noodzakelijk tal van crisis- organisaties in het leven te roepen, veelal verdeeld in hoofdcentrales en daaronder staande gewestelijke centrales, met daarboven een Regeeringscommissaris, van wien de lei ding uitging en bij wien het toezicht berust. fHet gevolg was echter, dat geleidelijk niet" minder dan ongeveer 90 crisisinstellingen ont- stonden, die weliswaar niet onafhankelijk van elkaar werkten, maar waartusschen voldoende van zijn tuin in en hield voor de stoep stir. Hij liet den auto waar hij was en ging de hal binneo, waar hij op de electrische knop drukte, hetgeen wederom de onmiddellijke verschijning van Spalding tengevolge had „Is miss Francis al gekomen?" vroeg hy. Spalding's hoofd knikte. ,,Ja, sir Antony. Zij is in den tuin". Hij zweeg vgf tellen. „Mr Oliver is bij haar", voegde hij er aan toe. Tony keek verrast op. „Mr. Oliver!" her- haalde hij. ,,Wat doet hij?" „Ik hoorde hem zeggen, dat hij haar de Ranonkels wilde laten zien", zei Spalding be- daard. Tony ging naar de studeerkamer, waarvan de ramen op den tuin uitzien. De gedachte. dat Isabel aan de genade van Guy was over- geleverd, vervulde hem met plotselinge be- zorgdheid. Waarschijnlijk was zijn neef van plan veranderd en had hij haar medegenomen naar den tuin, om haar zijn misnoegen te ken- nen te geven, zooals hij 's morgens zoo vast- ibesloten had aangekondigd. Toen Tony bij de openslaande glazendeur kiwam, bleef hij plotseling staan. Het tafe- reel, dat zijn oogen ontwaarden, was onder de huidige omstandigheden zeer interessant. Halverwege het grasveld stond een aman- delboompje waarvan de bloesemtakken een netwerk van roseaohtig wit vormden. Guy en Isabel stonden voor dit lente-omament en hun houding verried alles behalive een onaangc- naam, gespannen onderhoud. Met half ge- opende mond beschouwde Isabel de takjes van liefelijke voorjaarsweelde, terwijl een glim- lachje van bewondering haar frissche Lippen deed krullen. Een paar passen van haar af stond Guy, die haar met een uitdrukking van toijna even ernstige bewondering gadesloeg, als waanmede zij in de beschouwing der bloesems verdiept was. Slechts enkele seconden stond Tony ibewe- gingloos, geheel geboeid door het onverwachte tafereel voor hem. Dan herstelde hij zioh, haalde zijn zilveren koker uit zijn zak en stak langzaam en als in gedachten verdiept een sigaret op. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 1