ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIESUD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
OM DE KONINGIN
Neem n "AKKERTJE"
No. 9161
MAANDAG 25 JUNI 1934
74e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
EERSTE BLAD
Onze abonne's in het
Buitenland
DE UITGEEFSTER.
H.H. Kantoorhouders
DE UITGEEFSTER.
Da abonne's van het
Gefllustreerd Zondagsblad,
uit zoo'n nieuw handig zakdoosje
bij Rheumatische pijnen, Spierpijn.
'•ivmiKffiMCMaianKv Mi
YBONNEMENTSPR1JS: Binneo Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland aileen bij vooruit.beta'ing.
Citgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150
TEEEFOON No. 25.
tCk i
ADVERTENTIisNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor eLken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzer.ding van advertentien liefst eon (lag voor dp nitgave.
DIT BLAD VERSCniJNT IEBEREN MAANDAG-, YV'OENSDAG- EN YRIJDAGAVOND.
worden dringend verzocht, het verschul-
digde abonnementsgeld voor 15 ]uli a.s.
sn te zenden. Bij niet-ontvangst voor dien
datum wordt het abonnement gestaakt.
Abonnementen voor het buitenland
worden slechts aangenomen bij vooruit
betaling.
worden verzocht het abonnementsgeld
over het 2e kwartaal 1934 van de Ter
Neuzensche Courant udor 1 Juli a.s. in
te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van onze
abonne's op, dat wij bij terug-ontvangst
van eene onbetaalde kwitantie, onmiddel-
iijk de toezending van het blad zulien
St3 lcSIl
die het blad per post ontvangen, wor
den verzocht, hun abonnementsgeld woor
1 Juli a.s., .in te zenden daar er anders
over beschikt wordt met verhooging van
15 cert.
DE UITGEEFSTER.
HEX SOCIALE YVERK VAN DE
KONIN GIN-MOEDER.
Nog geheel vervuld van het verlies, dat het
Nederiandsche Volk zoowel in het moeder-
land als de Overzeesche Geiwesten geleden
heeft door het overlijden van de Koningin-
Moeder, geven de Koningin en de Prinses
zioh ten voile rekenschap van de plaats, welke
de Koningin-Moeder in het leven en in het
hart van ontelbaar velen heeft ingenomen en
beseffen het groote gemis, dat Haar ontsla-
pen voor die velen beteekent.
De Koningin wenscht daarom, in dezen bij-
gestaian door ,de Prinses geheel in den geest
van de Koningin-Moeder al datgene te doen.
wat Haar beschikbare tijd en krachten zulien
toelaten, ten einde aan alien, voor wie de
Koningin-Moeder Haar medeleven en warme
belangstelling getoond heeft, dit gemis zooveel
in haar vermogen ligt, te vergoeden.
In aansiuiting met jet bovenstaande kan
gemeld worden, dat Hare Majesteit reeds, wat
de stichtingen Oranje Nassau's Oord en Ko
ningin Emma Jubileum Fonds hetreft, geheel
in de plants van haar moeder treedt, terwijl
ook het werk van de Commissie van Welda-
digheid van Koningin Emma te Baam en te
Soest wordt voortgezet.
De Koningin heeft Prinses Juliana verzocht,
en bereid gevonden, de leiding hiervan op
Zich te nemen, binnen de grentsen en langs de
iijnen die de Koningin-Moeder Zich had ge-
steld.
22)
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
(Vervolg.)
,,Als het niet om Livadia was", onderbrak
Molly, ,,zou hij het mij wel verteld hebben".
„YVaarom vroeg je het hem niet?"
Molly sohudde ontkennend. ,,Dat zou niets
helpen. Hij heeft Da Freitas beloofd, nooit
met iemand over de zaken van Livadia te
spreken en hij is dom genoeg, om zelfs ten op-
ziohte van mij dat woord te houden. Natuur-
lgk zal ik het vroeger of later wel uit hem
kunnen krijgen, maar men kan Peter nooit
stormender hand veroveren; toy hem is het al-
tjjd een kwestie van tijd. Er is iets gebeurd.
dat is zeker en ik zal protoeeren het zoo spoe-
dig mogelijk te. achterhalen." Zij was onder
het spreken uit haar gemakkelijke bonding
gekomen en zat nu recht op, terwijl zij Tony
aankeek. ,,En daar moet jij aan mede helpen",
voegde zij er toij.
Tony keek haar met ongeveinsde verrassing
aan. ,,Ik zou je graag helpen, als ik kon
Molly", zei hij, ,,maar ik vrees, dat Peter er
met de vijfhcnderd pond, welke hij mij moest
toetalen, is van door gegaan."
„Je kan me toch helpen als je wilt", zei
Molly. Zij hield even op. ..Herinner je je nog
dat je me eens over dien vriend van je hetot
gesproken hoe beet hij ook weer. Ik tos-
doel dien vriend, die een autozaak in Portriga
heeft?"
Een zweem van toegrijpen toegon op het ge-
laat van Tony zichttoaar te worden.
„Bedoel je Jimmy Jimmy Dale?" vroeg hij
en zweeg daama etenige oogenblikken. „Als
Jimmy van eenig nut ken zijn, heh je het
maar te zeggen. Ik hen er zeker van, dat hij
alios zal willen doen, wat ik hem vraag."
DE KONINGIN NAAR ZWITSERLAND.
Zaterdagavond is H. M. de Koningin per
auto van Het Loo naar Utrecht vertrokken
en heeft daar de trein genomen naar Zwit-
serland. Ofschoon van dat vertrek te voren
weinig bekend was, bevonden zich toch vele
belangstellenden op het Stationsplein, daar
men aan het leggen van loopers bemerkt had,
dat er iets bijzcnders op komst was.
Toen de auto's van de Vorstin en Haar ge-
volg het plein opreden werd Zij door een lang-
durig hoerageroep begroet. H. M. werd ont
vangen door den burgemeester van Utrecht,
die Haar naar de eerste klassewachtkamer
begeleidde, waar zich ook de stationschef bij
het gezelschap voegde. Ook op het perron
was een groote menigte menschen tegenwoor-
dig, die toen de Koningin in het voor Haar
toestemde "ijtuig stapte spontaan het „Wil-
helmus" inzette en juichte by het afrijden,
waarvoor de Koningin met een vriendelijk
handgebaar dankte.
DR. COLIJN 65 JAAR.
Zooals wij in ons vorig nummer meldden,
herdacht Dr. Colijn, de president van den
Ministerraad j.l. Vrijdag zijn 65sten jaardag.
Hij wenschte die herdenking beperkt te zien
tot den huiselijken kring. Toch ging die dag
ook op andere wijze niet geheel sn al onop-
gemerkt voorby. Er werden veel bloemstuk-
ken aan zijn woning bazorgd en er kwamen
tal van schrifteiijke en telegrafische felici-
taties.
De eerste ministerieele gelukwensch kreeg
hij van ceil heer Oud, die met hem aan het
Depart.ement van Kolonien moest conferee-
ren. Later' hadden daarvoor in de zittingzaal
der Tweede Kamer ook gelegenheid de Minis
ters Manchant, Kalff en van Schaik, terrwijl
ook tal vein Kamerleden hem met een hand-
druk kwamen feliciteeren.
Naar aanleiding van den jaardag schrijft
het ..Handelsblad":
Deze verjaardag aldus het blad is
voor hemzelve, voor zljn familie, maar vooral
ook voor het land een gebeurtenis, die ver-
meld moet worden.
Niet zoozeer omdat hij op dien dag gedu
rende vijf en zestig jaren, met kloeke heldere
oogen in een wijde wereld heeft rondgekeken,
maar vooral omdat hij nog onaangetast staat
in de kracht van zijn leven. Simplistisch,
maar niet minder reeel voorgesteld, is 't juist
die kracht, die het Nederiandsche volk van
hem Premier in crisistijd verwacht
heeft. Want los van alle staatsrechtelijke,
politieke toeginselen, vraagt de tyd in deze
zware omstandigheden sterke integere figu-
ren, .die leiding, richting geven. En het is
niet alleen op de eerbiedwaardige carriere,
maar meer dan iets anders op het afgeronde,
in zichzelf besloten karakter van den staats-
man Coiyn, dat het Nederiandsche volk in
deze nieuwe parlementaire en gouvememen-
teele periode zijn vertrouwen heeft gebouwd.
Sterker dan iets anders was in breede lagen
van ons volk het gevoel van verademing, toen
deze evenwiohtige. zoo by uitstek Nederiand
sche regent zijn schouders onder het crisis-
werk gezet had. Overigens, gedurende dit
eerste regeer-jaar heeft onze premier het
nooit gezocht in het persoonlijk contact met
de bevolking. Want eigenlijk was het slechts
op den laatsten Prinsjesdag in September, dat
de saamgedrongen menigte op het Binnenhof
hem met warmte heeft kunnen toejuichen.
De geweldige werkkracht van dezen voor-
zitter van den ministerraad, minister van
Kolonien, en gedurende korten tijd interimi-
tisch leider van Economische Zaken, wordt
door vriend en vyand erkend.
Hij bestond het, b.v. als autoritair figuur
van de Ecomomische Conferentie te Londen,
,,Ik zou hem willen vragen, of hij mij een
brief wil schrijven", zei Molly. Zij boog een
weinig voorover, om haar sigaret aan die van
Tony aan te steken. „Kijk" zei ze, „ik zou
nauwkeurig op de hoogte gebracht willen wor
den van hetgeen er in Livadia voorvalt. Ik
weet zoo goed als zeker, dat het er niet pluis
is, anders zou Peter niet zoo van streek zijn
en iemand, die op 't oogenblik in Livadia
woont, is in ieder geval wel in staat, iets over
den toestand daar mede te deelen."
„Dat zal Jimmy zeker kunnen," zei Tony.
„Hij is ibevriend met den President. Toen ik
drie maanden geleden een brief van hem ont-
ving, waren zij althans nog dikke vrienden.
Tony dronk zijn glas leeg. ,,Dat herinnert er'
my aan, dat ik hem niet eens geantwoord
heb", liet hij er op volgen.
„Jij beantwoordt nooit brieven", zei Molly.
„daarom telefoneer ik je altijd maar. Zij
stond op en ging naar een klein satijnhouten
damestoureautje en haalde een vel papier en
een enveloppe te voorsohijn. „Wees nu eens
heel braaf en beantiwoordt dien brief nu dade-
lijk dan kan je hem tevens vragen, wat ik wil
weten."
Tony stond langzaam van de sofa op en nam
plaats op het elegante stoeltje voor het bu-
reautje. Hij nam een penhouder van het zil-
veren standaardje en bekeek hem met afkeu-
renden blik. Die zal mij inktvingers bezorgen,
trouwens ik krijg altijd inkt aan mijn handen,
als ik geen vulpen gebruik."
,,Nu dat geeft niets", zei Molly; ,,het is voor
een goede zaak en ik zal, als je klaar bent,
een bad voor je klaar laten maken.
Tony staarde peimzend naar bet mooie
postpapier en na zyn sigaret op den rand van
den inktkoker gelegd te hebben, boog hij zich
voorover en begon aan de hem opgelegde taak.
Na eenigen tjjd legde Tony den penhoudei
neder en draaide zijn stoel om.
„Zou het gaan zoo?:
„Beste James,
Ik ben al maanden van plan geweest, je
brief te beantwoorden, maar, hoe het konP
weet ik niet, in het voorjaar kan ik er nooit
heen en weer te vliegen en zich te verdeelen
tusschen zijn moeizame taak in de gonizende
Engeische hoofdstad e i zijn Haagsche be-
slommeringein, zonder dat het) begrip ver-
moeidheid ook maar een kans kreeg. Onge-
acht kleine en groote bezwaren zou hij gaame
ook de vliegreis NederlandBatavia als een
onverwaoht kwantum rustige werkdagen in
hooge lucht hebben aanvaard, als niet de
ziekte van 6dn zijner ambtgenooten en het
noodzakeiyke interimaat aan Economische
Zaken hem hierin verhinderd hadden.
Dr. Colijn heeft het voordeel op vele gebie-
den van het uitgebreide regeer-beleid „expert"
te zijn. Kolonien, financien, economische za
ken, militaire zaken. Ware hij in eigen land
een miskend genie, dan zou men hem kunnen
troosten met het vertrouwen in zijn econo
mische en financieele capaciteiten, dat de
wereld in Geneve en Londen hem zoo ontoe-
twistbaar getoond heeft. Maar Nederland
weet hem naar waarde te schatten, en erkent
de scherpte en den durf van zijn blik.
Dr. Colijn is echter niet minder en mis-
schien v66r alles oud-militair. En wie in den
staatkundigen en parlementairen meenings-
strijd den degen met hem kruist, voelt in hem
den ongemakkelijken, maar eerlijken tegen-
stander, die recht op bet doel afgaat. Hoe
dikwijls ook gebruikt hij in de overtuigende
logica van zyn parlementaire redevoeringen
beeldspraak, die aan de gedachtensfeer van
zijn militaire carriere ontleend is. wy hopen,
dat zijn koele onverschrokkenheid, om in be-
slissende momenten van werkelijk gevaar bet
juiste te doen, in de komende jaren niet ver-
eischt zal zyn. Maar het moet voor velen
in den lande een rust zyn, te weten, dat de
leider van de staatszaken over moed en zelf-
zucht beschikt.
Een man uit een stuk, zoo zien wij Dr.
Colijn in de groote lijn, ook wanneer wtj het
met hem coeens zijn. Natuurlgk gaan dezen
dag naar hemzelf en de zgnen onze eerste
gelukwenschen.
Maar, ondanks alle onvermydelijke critiek
op ddtailpunten, meenen wy ook ons land te
mogen gelukwenschen, dat hem in deze zware
tijden aan het hoofd van de regeering vindt.
TH. M. KETELAAR 70 JAAR.
Zaterdag is de heer Ketelaar, die 37 jaar
geleden als onderwijzer naar de Tweede Ka
mer werd afgevaardigd, en ook onder de latere
verhoudingen steeds afgevaardigde is geble-
ven, 70 jaar geworden. Ook als lid van den
gemeenteraad van Amsterdam is hy populair
geworden, en daarvan bleek Zaterdag in
Americain overtuigend, uit de vele vrienden
en bewonderaars die hem daar geluk kwamen
wenschen. Onder die belangstellenden waren
ook vele leden der Tweede Kamer en gemeen-
teraadsleden.
Gesproken werd daar namens de Vrijz.-
Dem. partij, -Kamerclub, onderwijskringen, en
onder de vele sprekers was ook de heer De
Vlugt, burgemeester van Amsterdam, om na
mens het gemeentebestuur te komen getuigen
van hun waardeering voor Ketelaars werk.
DR. F. M. WIBAUT 75 JAAR.
Zaterdag is het Eerste Kamerlid en oud-
wethonder van Amsterdam Dr. F. M. Wibaut
vijf en zeventig jaar geworden.
Als feestgave zal hem worden aangeboden
een uitgave van de vele artikelen, welke hij
in den loop van de jaren heeft geschreven.
verzameld door den heer E. Boekman. Zpn
geizondheidstoestand is thans langzaam voor-
uitgaande. Hij mag weer lezen en schrijven,
al moet hij zich nog zeer in acht nemen. Van
een huldiging is dan ook afgezden.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Verschillende contingenteerings-wetsontwer-
pen worden z. h. s. aangenomen, alsmede
eenige andere wetscntwerpen van onderge-
schikte ibeteekenis en dat tot wijziging van de
militaire pensioenwetten. In het wetsontwerp
tot beeindiging van de heffing van 20 opcen-
ten op den suikeraccijns heeft Minister Oud
een wijziging aangabracht, welke het terug-
werkende kracht zal verleenen tot 1 Juli a.s.
Het wordt zonder debat en z. h. s. aange
nomen.
Voortgezet wordt de interpellatie-Tilanus
betreffende het standpunt der regeering ten
opzichte van de schrijfwijze der Nederiand
sche taal.
De heer K. ter Laan (s.-d.) toetoogt, dat wijl
de Minister met 1 September de keuze tus
schen de spelling van de Vries en te Winkel
en die van het compromis vryiaat, gemeenten
en schooibesturen voor dezelfde moeilijkheden
biyven geplaatst.
Spr. dient een motie in om ten einde aan
de bestaande spellingwanorde een einde te
maken met 1 Sept. a.s. wel over te gaan
tot invoering van de compromisspelling op
alle scholen.
De heer Zijlstra (a.-r.) betoogt, dat ook bij
een nieuwe schrijfwijze fouten zulien ootstaan.
DE NIEUWE DIESEL-LOCOMOTOR BIJ DE
SPOORWEGEN.
Zooals onlangs bericbt werd, zijn door
Werkspoor, in opdracht van de Ned. Spoor-
wegen, gemaakt en thans afgeleverd, twaalf
Diesel-locomotoren van zuiver Nederlandsch
fabrikaat.
Zij zijn bestemd voor Roermond (2), Goes
(2), Sittard, Tegelen, Kruiningen, Waalwijk,
Geertruidenberg en Roosendaal, benevens 2
voor reserve?
De Nederiandsche locomotor is niet alleen
Nederlandsch fabrikaat, maar ook een zuiver
Nederiandsche uitvinding van den hoofdinge-
nieur P. Labrijct, chef van den locomotiefbouw
der Ned. Spoorwegen. Zij was oorspronkeiyk
een benzine-locomotor en diende om rangeer-
kracht van grootere locomotieven uit te spa-
ren. Zij had het voordeel veel zuiniger te zyn
in het gebruik, echter bleven snelheid en trek-
kracht zeer beperkt, zoodat, toen de Diesel-
motor meer en meer veld won, de benzine-
locomotor evolueerde in den Diesel-locomotor,
die 50 K.M. snelheid p. u. kan bereiken en
grootere trekkracht heeft.
De locomotor La'brijn bleek zoodanig de aan
dacht te trekken, dat men zelfs uit het bui
tenland kwam kijken, waama zy ook daar
spoedig werd ingevoerd.
LUCHTBESCHERMINGSDIEN ST.
In de Juni-aflevering van „Luchtgievaar"
drukt Dr. Van der Stempel de Nederiandsche
artsen op het hart toch niet in him onver-
schillige houding tegenover het dreigende
luchtgevaar te blijven volharden.
Breek toch met die struisvogelpolitiek de
gevaren, welke ons land bedreigeo, niet te
willen zien, roept de schrijver uit. Steek de
helpende hand uit voor het te laat is. Er is
zoo ontzaglijk veel te doen. Voor de artsen
zelf is voorlichting trouwens broodnoodig.
Is elke arts b.v. in staat den aard der ge-
bruikte chemische strijdmiddelen bij de onder
hun behandeling komende gaszieken te her-
kennen? Kent hij de speciale eischen, die aan
de behandeling bij de verschillende vergifti-
gingen moeten worden gesteld? Heeft hij een
vergelijkende studie van de patlhologie der
oorlogsmiddelen gemaakt
Natuurlijk moeten de antwoorden op deze
toe komen brieven te schrijven. Het deed
mij zeer veel genoegen te hooren, dat je
nog springlevend bent en zulke prettige
kennissen hebt. Ik heb zelf nooit Presiden-
ten ontmoet, maar ik stel mij hen altijd
voor, als corpulente, oude heeren met een
bolhoed op en een wit vest aan. Als jouw
President er zoo niet uitziet, moet je het
mij niet schrijven, want ik heb een hekel
aan desillusies.
Was je maar weer in Londen terug. Jij
was de beste vriend, dien ik ooit heb ge-
had en ik zou dan zekerheid hebben met
biljarten eens te verliezen en dat talent
mag je toch eigenlijk niet in de wildernis-
sen van Livadia begraven.
Als je spoedig komt, kan je mij een
grooten dienst bewijzen. Ik ben voor-
nemens een garage in Piccadily te opsnen,
welke op geheel nieuwe leest zal geschoeid
worden en ik heb daarvoor iemand noodig
als directeur. Het grondbeginsel van de
zaak toerust hierop, dat de klanten hum
auto's daar kunnen stallen en zekerheid
hebben, wanneer zij him wagens weer terug
komen halen, dat de gereedschappen en de
benizine onaangeroerd bleven. Ik ben er
van overtuigd, dat dit een overweldigend
succes zou hebben, vooral om het nieuwe
er van. Wij zulien een groot uithangbord
laten maken waardp staat: „Gij zult niet
stelen!" en wij zulien een hoog tarief kun
nen vaststellen, omdat de klanten ver-
baasd zulien staan, wanneer zij ondervin-
den, dat hun auto's niet geplunderd zijn
en op het tarief geen aanmerking zuller
maken. Dit la voile ernst, Jimmy, dus kow
direct over, voor de Livadianen je aange-
boren oneerlijkheid nog dieper omlaag
sleuren.
Van Livadia gesproken, ik zou graag
willen, dat je nog iets voor mij deed, voor
je dat land verlaat. Ik heb een jonge,
mooie vriendin, die buitengawoon veel be-
lang stelt in de politiek van Livadia en zij
is bizonder verlangend, nauwkeurig te
weten, wat er op 't oogenblik gaando -s,
Ik heb haar gezegd, dat, indien er werke
lijk onraad aan den horizon was, jij het
zeker zou weten. Maak dus den goeden
mdruk welke ik van je heb gegeven, niet
tot schande. Ga onmiddellijk aan je bureau
zitten en sohrijf mij een degeiykien, duide-
iyken brief, waarin staat wie er nu weer
vermoord zal worden en wanneer. Daama
pak je je boeltje bij elkaar en schudt het.
Livadiaansche stof van je schoenen en
keert terug naar
je toegenegen vriend
Ton y."
,,'t Is heel ruooi", zei Molly critisch. ,,Ik
had niet gedacht, dat je zoo'n mooien brief
kon schryven."
,,Ik ook niet", zei Tony. ,,Ik ben altyd ver-
rast over mijn eigen talenten."
„Wat is Jimmy voor iemand?" vroeg Molly.
Tony schreef het adres. ,,Een leuke vent"
zei hij. ,,Een dikzak en hij praat wat lijzig.
Hij kan niet alleen zonder blikken of blozen
veertien whiskies drinken, maar het heeft niet
de minste opwindende uitwerking op hem en
ik geloof niet, dat hij zich ooit in zyn leven
over iets heeft druk gemaakt."
,,Hij lijkt mij wel aardig", zei Molly. ,;'t Ver
wondert mij, dat je hem liet weggaan."
„Ik kon er niets aan doen", zei Tony spij-
tig. ,,Hij heeft een onoverkomelijk bezwaar
om van zijn vrienden geld te leenen en hij was
aan zooveel andere menschen zoo'ci belangryk
bedrag schuldig, dat hij wel moest verdwij-
nen."
„Ik ben benieuwd, of hij je brief zal beant
woorden", zei Molly.
Tony stond op en hield de enveloppe in zijn
hand. ,,Reken daar maar vast op. Jimmy be
antwoordt elken brief. Binnen een dag of acht
hebben wij antwoord en zoodra het er is, kom
ik bij je." Hy keek op zijn horloge. „Ik moet
nu weg, Molly. Ik heb een belangrijke confe
rentie met een van mijn pachters."
..Hartelijk dank voor de moieite hoor". zei
Molly hem met warmte de hand drukkend.
Zij liet hem zelf uit. Preeies op slag van
twaalven, draaide de auto van Tony het hek
Ingez. Mea.)
vragen ontkennend luiden. Daarom is voor
lichting van de artsen dringend geiboien en.
zou deze Ceitelijk reeds met de medische stu-
det.ten moeten beginnen.
DE BEGROOTINGEN VOOR HET
LANDBOUYV CRISISFONDS.
Aan de Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer inzake de begrooting van het
Lanbouw-Crisisfonds is het volgende ont
leend
De minister van Economische Zaken a.i.
sluit zich volgaarne aan by de woorden van
waardeering, in het Voorloopig Verslag aan.
het adres van zijn ambtsvoorganger geuit.
Inderdaad, aldus de minister, kan niet ont-
kend worden, dat het van Overheidswege ver
leenen van steun aan den in nood verkeeren-
den landbouw een zwaren last op ons volk
legt. Intusschen wordt er op gewezen, dat on
danks de genomen maatregelen, prysveriagin-
gen hebben plaats gevonden. Aangenomen
mag worden, dat deze tendens zich verder zal
voortzetten.
Het in 1934 aan steun uit te geven bedrag
zal inderdaad niet ver van 220 millioen ver-
wijderd blijven. Men moet hiertegenover echter
aanstonds plaatsen het bedrag, dat aan steun
uitbetaald had moeten Worden, indien geen
maatregelen ten behoeve van den landbouw
genomen zouden zyn.
Evenwel is het streven er bij voortduring
op gericht de heffingen lager te stellen, ook
door vermdndermg van het steunbedrag. De
minister moge o.a. wy'zen op de steunhedragen
voor tarwe en bieten, welke beide dit jaar
verlaagd zyn, terwijl met groote nauwgezet-
heid wordt nagegaan of ook voor andere pro-
ducten met lagere steunbedragen kan worden
volstaan.
Ontkend moet Worden, dat de steunrege-
ling tot productieverhooging zou moeten
leiden.
Het streven der regeering zal steeds ge
richt blijven op bevordering van den uitvoer,
welke om verschillende redenen wenscheiyk
is. Dat hiervoor offers moeten worden ge
bracht, spreekt wel haast vanzelf. De vraag
hoeveel export wij kunnen behouden is op dit
oogeniblik nog niet te beantwoorden. Veel zal
hierbij afhangen van de algemeene Internatio
nale toestanden en opvattingen.
De herhaaldelijk positieve uitlatingen van
minister Verschuur, waarbij deze zich onvoor-
waardelijk tegen autarkie verklaarde. onder-
schrijft hy ten voile.
Tot het garandeeren van een hooger loon
aan den landarbeider, dan hetwelk hij thans
geniet, door dat loon van overheidswege vast
te stellen, is de minister niet bereid, daar de
regeering zich niet op dwingende wijze met
het loonpeil inlaat. Tegen excessen hij de ar-
beidsvoorwaarden zal de minister waken;
reeds eerder aangekondigde maatregelen hier-
tegen zijn binnen enkele dagen te verwachteu.
De snel op elkaar volgende moeilijklieden in
de verschillende takken van den landbouw
maken het veelal noodzakelijk tal van crisis-
organisaties in het leven te roepen, veelal
verdeeld in hoofdcentrales en daaronder
staande gewestelijke centrales, met daarboven
een Regeeringscommissaris, van wien de lei
ding uitging en bij wien het toezicht berust.
fHet gevolg was echter, dat geleidelijk niet"
minder dan ongeveer 90 crisisinstellingen ont-
stonden, die weliswaar niet onafhankelijk van
elkaar werkten, maar waartusschen voldoende
van zijn tuin in en hield voor de stoep stir.
Hij liet den auto waar hij was en ging de
hal binneo, waar hij op de electrische knop
drukte, hetgeen wederom de onmiddellijke
verschijning van Spalding tengevolge had
„Is miss Francis al gekomen?" vroeg hy.
Spalding's hoofd knikte. ,,Ja, sir Antony.
Zij is in den tuin". Hij zweeg vgf tellen. „Mr
Oliver is bij haar", voegde hij er aan toe.
Tony keek verrast op. „Mr. Oliver!" her-
haalde hij. ,,Wat doet hij?"
„Ik hoorde hem zeggen, dat hij haar de
Ranonkels wilde laten zien", zei Spalding be-
daard.
Tony ging naar de studeerkamer, waarvan
de ramen op den tuin uitzien. De gedachte.
dat Isabel aan de genade van Guy was over-
geleverd, vervulde hem met plotselinge be-
zorgdheid. Waarschijnlijk was zijn neef van
plan veranderd en had hij haar medegenomen
naar den tuin, om haar zijn misnoegen te ken-
nen te geven, zooals hij 's morgens zoo vast-
ibesloten had aangekondigd.
Toen Tony bij de openslaande glazendeur
kiwam, bleef hij plotseling staan. Het tafe-
reel, dat zijn oogen ontwaarden, was onder de
huidige omstandigheden zeer interessant.
Halverwege het grasveld stond een aman-
delboompje waarvan de bloesemtakken een
netwerk van roseaohtig wit vormden. Guy en
Isabel stonden voor dit lente-omament en hun
houding verried alles behalive een onaangc-
naam, gespannen onderhoud. Met half ge-
opende mond beschouwde Isabel de takjes van
liefelijke voorjaarsweelde, terwijl een glim-
lachje van bewondering haar frissche Lippen
deed krullen. Een paar passen van haar af
stond Guy, die haar met een uitdrukking van
toijna even ernstige bewondering gadesloeg, als
waanmede zij in de beschouwing der bloesems
verdiept was.
Slechts enkele seconden stond Tony ibewe-
gingloos, geheel geboeid door het onverwachte
tafereel voor hem. Dan herstelde hij zioh,
haalde zijn zilveren koker uit zijn zak en stak
langzaam en als in gedachten verdiept een
sigaret op.
(Wordt vervolgd.)