ALGEMEEN MEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
OM DE KONINGIN
No. 9159
WOENSDAG 20 JUNI 1934
74e Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuiileton
TER NEUZEN, 20 JUNI 1934.
iN UW HANDTASCHJE
TER NEUZENSCHE CO U RANT
ABONNEMENTSPRIJSBinnec Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbets inc.
Litgeefster: Ftrma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentjen bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE GERUCHTEN OMTRENT EEN
VERLOVING VAN PRINSES JULIANA.
De zoon van den kroonprins van Zweden
is aan boord van het Zweedsche oorlogschip
Oscar II" in de Engelsche haven Cardiff aan-
gekomen. In verband nfet de geruchten om-
trent een verloving van den Prins met H. K.
H. Prinses Juliana, die zich te Londen be-
vindt, werd den Prins gevraagd, of deze ge
ruchten juist zijn. De Prins verklaarde, dat
hjj hieromtrent niets kon zeggen. Prins Rer-
til is uit Cardiff naar Londen vertrokken, om
zich te voegen bij zijn broer, prins Gustaaf
Adolf, die reeds te Londen vertoeft.
DE NIEUWE MINISTER VAN
EOONOMISCHE ZAKEN TREEDT 25 JUNI
IN FUNCTIE.
De Staatscourant bevat een Kon. besluit,
•waarbij dr. H. Colijn eervol wordt ontheven
van het beheer a.i. van het departement van
Eoonomisehe Zaken en waarbij tot Minister
van Economische Zaken wordt benoemd mr.
M. P. L. Steenberghe, voorzitter der Alg. R.K.
Werkgeversvereeniging. Een en ander met in-
gang van 25 Juni a.s.
ANTI-OORLOGSOON GRES
VERBODEN.
Naar de Msb. vemeemt heeft de minister
van Justitie het congres van ,,Warresisters
international" (intemationaal anti oorlogs-
oongres), dat einde Juli te Bentveld zou wor
den gehouden, verboden.
Er worden nu onderhandelingen gevoerd
om het congres in Engeland te doen plaats
hebben.
TEGEN ONTVOERING VAN ROOSEVELT'S
KLEINZOON.
Hoezeer rijke en op den voorgrond tredende
Amerikanen zich moeten verdedigen tegen
het gevaai van ontvoerinig, blijkt wel uit de
maatregelen die genomen zijn ter bescher-
ming van den kleinzoon van president Roose
velt te Philadelphia. Het geheele huis is om-
ringd door grachten die weer omiheind zijn
door onder electrischen stroom staande sohut-
tingen, terwijl zwaar gewapende detectives
voortdurend op wacht staan.
BANQUE BELGE DU TRAVAIL.
In Belgische financieele kringen wordt ver-
wacht dat binnenkort tot de likwidatie van
de sociaal-democratische Banque Beige du
Travail zal kunnen worden overgegaan. Dank
zij de tusschenkomst van de Britsche Trade-
Unions en van een Belgische bankenrgoep zou
ongeveer 50 pet. van de aanzienlijke bedra-
gen door de stadsbesturen van Gent en Ant-
werpen bij deze bank belegd, kunnen worden
terugbetaald. Hetzelfde zou het geval zijn met
het bezit der van de Banque Beige du Travail
afhangende kleine spaarbanken. Bij de likwi
datie zouden de gebouwen van de Banque
Beige du Travail door een andere bankonder-
neming worden overgenomen.
EEN SIGNAAL?
(Hitler, uit Italie teruggekeerd, is schrijft
de N. R. Crt. in Duitschland door een
geestdriftig gestemde menigte begroet. Naar-
mate benauwenis en wrok in Duitschland
groeien, concentreert de hoop van het door het
nationaal-socialisme gebonden volk zich te
meer op den „FUhrer". Het volk verwacht
dat hij op een goeden dag zijn, voor het nood-
iot verantwoordelijk geachte omgeving van
zich af zal schudden, om dan de werkelijke
redder van het Duitsche volk te worden. Men
door
VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden.)
20Vervolg.
Een eind verder gekomen, bevond hij zich
aan het einde van den stillen weg, waaraan
het huis van Spalding lag. Het stond in de
schaduw van geboomte, maar in het licht van
een naburige lantaren ontwaarde hij een een-
zame gedaante die blootshoofds, over het in-
rijhek leunde. Zelfs op deze afstand kon hij de
bekende figuur van ,,Tijger" Bugg herkennen.
Toen Tony naderbij kwam, maakte de toe-
komstige wereldkampioen het hek voorzich-
tig open en liep geruischloos het trottoir op,
om zijn meester tegemoet te gaan.
.,Ik vermoedde, dat u het was, mijnheer,"
sprak hij op gedempten toon. „U heeft toch
bijgeval niet een van die kerels tusschen het
struikgewas ginds gezien?"
Tony schudde ontkennend zijn hoofd en ging
op het lage tuinmuurtje zitten. ,,Neen, Bugg",
zei hij- ,,De Weg was volkomen verlaten."
Bij het lamplicht zag Tony een glimp van
teleurstelling op het gelaat van den ,,Tijger".
„0'zei hij, „ik denk, dat zij bemerkt heb
ben, dat ik de wacht houd." Even zweeg hij.
„Heeft u mijn brief gekregen, mijnheer?
vroeg hij daama.
„Ja, Bugg, wel bedankt, vertel mij er eens
iets van."
„D r valt niet veel meer over te vertellen,
mijnheer antwoordde Bugg bescheiden.
,'t Zat zoo meneer. De jonge dame had haar
boodschappen rustig en ongestoord gedaan.
Wij waren weer in de auto gestapt en ik zat
er juist aan te denken, dat alles zoo goed van
stapel liep, toen Jennings, nadat wij den hoek
waren omgeslagen, mij aankeek en met zijn
duim naar achteren wees; hij zei niks hij
wacht op het ontwaken van den leeuW, nog
niet ontmoedigd door het felt, dat dit ontwa
ken' niet noodig mocht zijn.
De geestdriftige ontvangst zal Hitler ter-
nauwemood hebben kunnen bevrijden van de
gedrukte stemming, waarin hij zeker is terug-
gekeerd. De ontmoeting met Mussolini kan
hem niet veel hoop op praktische hulp hebben
gegeven. Hitler is naar Italie gegaan om er
bitter noodzakelijk geworden offers van vijan-
digheid afwerende kracht te brengen. In de
Duitsche pers heet het nu, dat Hitler welis-
waar belooft heeft, niet langer te dulden dat
men Oostienrijk van Duitschland uit naar zijn
onafhankelijkheid staat, maar dat hij daar-
tegenover het recht van voortbestaan van het
nationaal-socialisme in Oostenrijk heeft be-
dongen. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat
Mussolini hem dat recht kon waarborgen
Dollfuss bewijst in deze dagen weer graag dat
Oostenrijk toch vooral geen vazalstaat van
Italie is.
Hitler voelt zich op het oogenblik stellig
nog meer bedrukt door de binnenlandsche, dan
door de buitenlandsche moeilijkheden. Het
gemor wordt luider en luider, die vrees voor
concentratiekamp en bijzondere rechtbanken
vermindert, naar mate de menigte der moppe
raars grooter wordt. En nu heeft juist ibij zijn
thuiskomst zijn bondgenoot, Von Papen, een
rede gehouden, die den toestand van bekom
mering en ontevredenheid in het land in ben-
gaalsch licht zet. Het is begrijpelijk, maar
het onderstreept tevens de beteekenis van de
rede, dat, naar gemeld wordt, geen enkel
Duitsch blad haar heeft mogen opnemen. Het
is een veeg teeken voor het nationaal-socialis-
tisch be'wind, dat Von Papen zich blijkbaar
niet meer schroomt partij te kiezen tegen
geest en methoden van dat bewind, het op te
nemen voor machten, wier toenemende betee
kenis thans iedereen voelt. Von Papen is een
man, die getoond heeft zich gemakkelijk te
vergissen; in de 'keus van het geschikste
oogenblik voor een politiek avontuur echter,
heeft hij. zich nog niet vergist. Het was al-
leen de nasleep, waarop hij geen kijk bleek te
hebben.
„Het volk weet, dat zware offers worden
gevraagd", zoo heeft hij gezegd. Ja, waar-
lrjk geeft een volk blijk dat te weten, als het
gaat hamsteren voor schaarste en duurte, zoo-
als ons uit een vermaning der Berlijnsche
politie bekend is, en als het, naar Wij verder
vememen bezig is het vertrouwen te verlie-
zen in de waarde van zijn geld. Het volk
verneemt immers van deskundige regeerders
dat het geld voor de kunstmatige werkver-
schaffing ten einde loopt, het ziet de prijzen
reeds stijgen, terwijl de loonen in het wan
kele, in waarde terugloopende geld lager
worden. Deze dagen kwam onder onze oogen
een statistiekje van de toeneming van het aan-
tal arbeiders en van het daarmede gelijktijdig
betaalde totale bedrag aan loon in verschil-
lende ondememingen. Een bijzonder goed
figuur maakte daarin de I.G. Farben, die bij
15 pet. meer personeel, 3 pet. meer aan loon
had betaald. Er waren echter zeer belang-
rijke ondememingen, waar, met grootere uit-
breiding van personeel, het totale bedrag aan
loon gelijk gebleven of zelfs met een kleinig-
heid achteruitgegaan was!
Het zorgelijkste echter, waarvan nu ieder
spreekt, is het ontbreken van vreemd geld of
crediet voof- invoer van grondstoffen. Dat er
gerantsoeneerd moet worden, is reeds be
kend. Het sterk achteruitloopen van den bui-
tenlandschen handel is, zooals men weet, van
deze dingen de oorzaak. Nu is dat achter
uitloopen als een kaars geworden, die van
twee kanten opbrandt. Het buitenland koopt
minder, gevolg van boycot's uit verschillende
hoeken, en ook van de verarming van Duitsch-
land's klanten. Dat is don oorzaak van ver-
val. Er is echter nog een andere. In Duitsch
land zelf is door allerlei oorzaken, als verhoog-
zegt nooit iets maar ik begreep, dat ik
kijken moest, en toen zag ik plotseling den
kop van een van die twee bruine kerels, ach-
ter een dikken boom naar ons loeren. Hij trok
z'n bol wel vlug terug, maar toch niet vlug
genoeg voor mij, om onbekend te blijven. Het
was die andere Zuid-Amerikaan, die een mep
op z'n kaak kreeg en er van doorging toen
de politie er bij kwam."
„Weet je ook, or miss Francis hem gezien
heeft," onderbrak Tony hem.
Bugg schudde van neen. „Niemand, behalve
ik, heeft hem gezien, meneer. Ik zei niets,
want dat zou de jonge dame maar bang ge-
maakt hebben. Bovendien schoot 't mij in m'n
hoofd, dat u gezegd had, dat ik voorzichtig
moest wezen, dus bleef ik maar stil zitte'n tot
wij thuis waren en deed toen maar net of ik
niks gezien had. Ik hoop dat ik er niet ver-
keerd aan gedaan heb, mijnheer."
„Sherlock Holmes, zou het je niet verbe-
terd hebben", antwoordde Tony. „Ik zou voor
den drommel wel eens willen weten, hoe zij
aan haar tegenwoordig adres gekomen zijn."
Bugg krabbelde achter zijn oor. „Ik denk
voor het allernaaste, meneer, dat zij mij ge-
volgd zijn, toen ik van morgen uit het politie-
bureau kwam."
Tony keek hem bewonderend aan. ..Bugg",
zei hij, „je bent in den woord een kraan. Ik
cwijfel er niet aan of zoo moet het gebeurd
zijn, waarschijnlijk hebben zij om mijn huis
gedwaald en toen miss Francis met den auto
weg reed, haar gevolgd." Hij zweeg en trok
lang aan zijn sigaar. ,,Ik denk dat zij hun
kans zullen afwachten, om haar weer alleen
te kunnen spreken."
Bugg knikte. „Dat is 't 'm juist meneer
en daarom dacht ik, dat het 't beste tvas, hier
te blijven. Ik begreep, dat mrs. Spalding ook
iets wist, van hetgeen er aan de hand was en
toen heb ik haar in het geheim verteld van
dien vent achter dien boom en zij raadde mij
aan u een brief te schrijven en dien heeft zij
zelf bezorgd. Zoo staan de zaken nu, meneer,
als ik het zoo zeggen mag."
Tony tikte de asch van zrjn sigaar af en
stond op.
de bewapening, aanlegging van oorlogsvoor-
raad, uniformeering van millioenen en de
vlucht uit het geld, voor allerlei takken van
bedrijf sterk verhoogde afzet ontstaan. Aller
lei groote ondememingen trekken zich minder
aan van den achteruitgang van hun buiten-
landschen verkoop, omdat dit verlies over-
vloedig vergoed wordt door binnenlandschen
afzet. Dit geldt vooral voor legerleveranciers.
Zij hebben de handen zod vol aan de binnen
landsche markt, dat zij in de ondankbare bui
tenlandsche actie zijn verslapt. Duitschland
verteert daardoor echter zijn voorraden aan
ingevoerde grondstoffen, zonder mogelijkheid
van vervanging te scheppen. Hoe harder dit
proces, dat schijn van welvaart wekt voor
zekere takken van njjverheid, in zijn werk
gaat, des te meer wordt het economische vlie-
gende tering. Een vaste leiding om deze din
gen te sturen, is er niet. Dezer dagen nog heb
ben wij er hier, naar aan leiding van officieele
Duitsche uitlatingen, op gewezen, hoe wissel-
vallig het financieel beleid is, hoe de stevige
en onwankelbare ,,Fuhrung" en „Fiihrer" ont
breken, en een heen en weer golvende strijd
van ,,Unterfhurer" de plaats daarvan inneemt.
Men weet in Duitschland zeer wel, hoe in
machtige groepen van rechts fel wakende
oogen op deze dingen gericht zijn, hoe krach-
tige vuisten daar zich gereed houden om op
een bepaald oogenblik toe te grijpen.
Nadert dit oogenblik zoo snel, dat Von
Papen reeds zijn eigen zwaai kan voorberei-
den? Voor het morrende volk vraagt von
Papen nu vrijheid van morren. Anders zal
het de offers niet kunnen dragen, zoo zegt hij.
Hij spreekt van ,,wanhopige patriotten". En
hij meen-t: De geestdrift over de revolutie is
geweken, haar onzuiverheden komen aan het
licht. Dat eischt openhartige discussie, die
op het oogenblik in de Duitsche pers ont-
breekt. Derhalve dient de staatsman zelf te
spreken...
Aldus sprak Von Papen. Hij heesch op-
nieuw het vaandel van het conservatisme,
tegenover „de al te vurige, jeugdige revolu-
tionairen". Hij stelde de tegenstelling op tus
schen geloovigen en ongeloovigen, waarbij hij
niet de ongeloovigen buiten het nationaal
socialisme bedoelde. De tegenrevolutie tegen
de revolutie van het liberalisme kan slechts
een conservatieve revolutie zijn, zoo betoogde
hij. De tijd voor de heerschappij van §6n
partij als zoodanig, moest, volgens hem, voor-
bij zijn. Hij richtte zich tegen het pseudo-
religieus materialisme, waarmede hij alleen
machtige stroomingen in het natinaal-socialis-
me kon bedoelen. Duitschland mag zich niet
plaatsen buiten de rij der christelijke volken,
zoo verkondigde hij verder. Menschelijkheid,
vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid waren,
volgens hem, niet liberaal, maar Germaansch
christelijk. Dit was, met de thans vereichte
techniek van zeggen, de mededeeling, dat
deze algemeen menschelijke deugden te kort
kwamen onder het systeem, dat hij criticeerde.
Voor het recht op persoonlijkheid, voor be-
grenzing van de aanspraken van den staat op
opvoeding in zijn dienst, kwam hij op.
Zoo sprak Von Papen, die actief wordt als
hij ommekeer ruikt, en die, bij al zijn zwak-
heden, een moedig man is. Slechts een klein
gedeelte van hetgeen hij heeft durven zeg
gen, beteekent voor anderen reeds het con
centratiekamp! Heeft hij alvast beslag wil
len leggen op de leiding van het nieuwe, dat
hij komende acht?
Zijn rede brengt nieuwe spanning in een
reeds dramatisch gespannen toestand.
BENOEMD TOT ONTVANGER.
Bij Koninklijk besluit is benoemd tot ont-
vanger der invoerrechten en accijnzen te
,,Bugg ik ben je zeer verplicht", zei hij. ,,Je
zou een ideaal secretaris voor een dolenden
ridder zijn." Hij keek omhoog naar het huis,
waarvan de ramen geheel donker waren.
,,Zijn ze al naar bed, Bugg?" vroeg hij.
„Ik denk, de jonge dame wel, meneer," ant
woordde hij. „Ik veronderstel, dat zij moe was
van het winkelen. Mrs. Spalding zal nog wel
op zijn; wilt u haar misschien nog spreken,
mijnheer?"
Hij deed het hek voor Tony open en samen
liepen zij over het kiezelpad, dat naar het
huis leidde. De voordeur stond op een kier en
juist toen zij binnenk'wamen, verscheen mrs.
Spalding in de gang, met een ketel warm
water in haar hand. Toen zij Tony zag, zette
zij den ketel neer en opende op haar gewone
beleefde manier de deur van Isabel's zitkamer,
waama zij hem verzocht, binnen te gaan.
„Ik zal u niet ophouden, mrs. Spalding",
zei hij vriendelijk; ,,Ik kwam alleen maar ant-
woord brengen op den brief van Bugg. Ik
dacht, dat u misschien een beetje zenuwach-
tig zoudt kunnen zijn, en ik zou het niet pret-
tig vinden, als u om mijnentwille last of on-
aangenaamheden hadt."
Mrs. Spalding was zichtbaar ontroerd door
dit beWijs van welwillendheid.
„Stel u maar gerust, sir Antony", verklaar
de zij. ,,Zoolang Bugg over den vloer is, kan
het mij niet schelen of er menschen om het
huis dwalen of op den loer liggen."
..Natuurlijk zou ik", vervolgde Tony handig,
als u het liever hebt, ergens anders kamers
voor miss Francis kunnen huren. Het eenige
bezwaar is, dat haar voogd haar dan zou
vinden en de hemel weet wat er dan rhet haar
zou gebeuren!"
De goede vrouw maakte een afwerend ge-
baar. „Daar moet u niet over praten, sir An
tony", verklaarde zij op beslisten toon. „Ik
zou het mijzelf nooit vergeven, als door mijn
toedoen, dat lieve kind in handen van de
vreemde kerels viel. Ik weet niet, hoe het
komt, maar ik houd vreeselijk veel van die
jonge dame en het zal mij een eer en een ge-
noegen zrjn haar zooveel mogelijk van dienst
te wezen. Ik heb het tegen Spalding ook ge-
Putte de heer E. F. J. van den Bossche, com
mies der directe belastingen, invoerrechten en
accijnzen ter inspectie der directe belastingen
alhier.
BEeEDIGD.
Ter civiele zitting der rechtbank te Middel-
burg is beeedigd tot plaatsvervangend kan-
tonrechter bij het kantongerecht te Ter Neu
zen, de heer Mr. G. Tichelman, advocaat en
procureur alhier.
ZONNESTRAAL-COLLECTE.
Wij vestigen de aandacht onzer lezers
weder op een werk van liefdadigheid, n.l. de
Zonnestraalcollecte, welke alhier gehouden
wordt op Zaterdag 23 Juni a.s. Moge ook op
dien dag de spreuk „de sterken voor de zwak-
ken" in toepassing Worden gebracht.
GOED AFGELOOPEN.
Toen Maandagmiddag de uit Selzaete ko
mende autobus op den weg nabij Driekwart
reed, kwam uit de andere richting een knecht
van den landbouwer H. Coene uit Sas van
Gent, met een wagen waarvoor een paard
Was gespannen. Het paard schijnt schichtig
van aard te zijn en bij het passeeren van de
auto kon de knecht het dier niet bedWingen,
dat naar links uitweek en met den kop door
de ruit van de cabine van den auto sloeg.
Door de glassplinters werden de chauffeur en
een in de autobus zittende dame zeer licht
aan het gelaat verwond. Het paard was ech
ter aan den kop tamelijk verwond.
UITSTAPJES.
De zomer, de tijd voor het maken van uit-
stapj^s, is aangebroken. De verschillende
vereenigingen, die geregeld voor haar leden
een uitstapje organiseeren, kijken de kas na
of het dit jaar kan lrjden, of 't een groote of
'n klein reisje zal zrjn, of dat ze misschien nog
een poosje moeten sparen.
Verleden Zondag bij 't prachtig zomerweer-
tje hebben al een paar vereenigingen genoten.
De K.J.V.-meisjes maakten met hun leidster
een reisje per autobus naar AntWerpen, waar
een fijne dag werd doorgebracht.
De collectantenvereeniging ging op stap
naar Brussel, vanwaar naar Tervueren werd
gereisd om daar een gezellig dagje door te
brengen.
RETRAITE.
Dinsdagmiddag begon de jaarlijksche retraite
voor de leerlingen der R.K. Uloschool. De
oefeningen worden geleid door een Eerwaarde
Pater van Sluiskil. Morgenvoormiddag wordt
de retraite besloten met een algemeene
H. Communie.
DE ORANJETREIN.
De officieele opening van den Oranjetrein
1934, die weldra haar tocht door ons land
aanvangt, zal plaats hebben op Maandag a.s.
te Bergen op Zoom.
Naar wij vernemen, wordt deze plechtigheid
verricht door den Hoogedel gestr. heer Mr. Dr.
A. v. Rijckevorsel, Commissaris der Koningin
in Noord-Brabant.
Direct na de opening vertrekt de trein naar
Zeeuwsch-Vlaanderen. Door bijzondere mede-
werking der betrokken autoriteiten, zal het
mogelijk zijn zonder stagnatie door Belgie te
trekken en reeds Dinsdagmorgen den trein
te Hulst voor het publiek open te stellen.
De tocht door ons land zal 3 maanden duren.
Er worden 85 plaatsen bezocht. Verschillen
de technische verbeteringen en faciliteiten
zullen bijdragen het verblijf in den trein voor
het publiek te veraangenamen.
De aard van de exposities is dit jaar bui-
tengewoon belangwekkend en omvat exposi
ties van allerlei aard, van goud en zilver tot
gasmaskers toe. Doch naast de commercieele
stands zullen ook verschillende algemeene ex-
zegd en hij was het g;eheel met mij eens."
Tony sprak inwendig een zegenwensch uit
over de theorien van Spalding, betreffende zijn
huwelijksleven.
,,Welnu, als u er beiden zoo over denkt",
sprak hij, „dan zal ik verder gaarne van uw
goedheid gebruik maken. Het zal zoo lang
niet duren, voor de tante van miss Francis
terugkomt. Inmiddels" hij keerde zich een
weinig naar Bugg, om hem ook in de zaak
te betrekken .zullen wij trachten aan die
spionneering paal en perk te stellen. Ik wil
dat volk niet in de omgeving van mijn huis
hebben, ads ze niets doen dan loeren en spion-
neeren." Hij trok weer lang aan zijn sigaar,
die bijna was uitgegaan. „Miss Francis is
zeker al naar bed niet waar?" informeerde
hij.
Mrs. Spalding knikte. Winkelen is een ver-
moeiend werk, sir Antony, voor een jonge
dame, zooals miss Francis, die zulke bijzonder
fijne dingen schijnt gewend te zijn." Zij
wachtte een oogenblik. „Ik wilde haar juist
warm water gaan brengen, toen u binnen-
kwam", voegde zij er aan toe.
,,Ja, wij mogen u niet langer ophouden, an
ders zal het afkoqjen", zei Tony. Hij richtte
zich naar de deur. ,,Wat ik zeggen wilde",
vervolgde hij, zich omkeprend, „wil u miss
Francis zeggen, dat als zij morgen een autc-
ritje wil maken, ik haar zeer gaarne zal ko
men halen. Of indien zij verkiest bij mij te
komen, dan kunnen wij in den loop van den
morgen daar verder over spreken."
Mrs. Spalding beloofde de boodschap over
te brengen en na haar goeden nacht gewenscht
te hebben, ging Tony in gezelschap van Bugg
naar buiten. Bij het hek bleven zij stil staan.
,,'t Is voor een toekomstigen kampioen van
Engeland wel een onwaardige positie, om als
waakhond te moeten dienst doen, Bugg", zei
Tony, ,,maar nu wij gezegd hebben Hij
brak den zin af en bleef eenige oogenblikken,
als in gedachten verdiept, naar de met ster-
ren bqzaaiden hemel staren. Met een uit-
drukking van onverstoorbare kalmte op zrjn
gelaat Wachtte Bugg, tot hij weer begon.
,.Laten wij de geschiedenis nog eens in het
behoort altijd zoo'n klein plat
zakdoosje met 3 "AKKERTJES",
want dat neemt haast geen plaats
in en Gij hebt dan altijd AKKER-
CACHETS bij U om U van hoofd-,
kies- of zenuwpijn af te helpen.
Zakdoos Glazen buis met 12 sluks slechts 52 cent
20 cent Ge kunt hieruit 4 x Uw zakdoosje vullen
(lngez. Med.)
posities zeer zeker groote interesse opwekken.
Om er slechts enkele te noemen: Onze Kolo-
nien, de Spoorwegen met o.a. een compleet
model van een Dieseltrein Mooi Limburg.
Goud: bewerking en keuren; Thee en haar
bereiding enz. enz.
Een zeer bijzondere attractie is eveneens de
verrassingswagen met tienduizenden cadeaux.,
die gratis worden uitgereikt.
Er zijn aan Oranjetrein 1934 zorgen noch
kosten gespaard en alles wijst er op, dat deze
een succesvolle reis tegemoet gaat.
GESLAAGD.
Geslaagd aan de Technische Hoogeschool te
Delft voor het candidaatsexamen mijninge-
nieur, de heer J. J. Augusteijn te Axel (met
lof).
GEMEENTERAAD VAN AXEL.
In de Dinsdagnamiddag gehouden vergade—
ring van den gemeenteraad waren afwezig-
de heeren I. de Feijter en L. P. Ortelee. De
voorzitter deelt mede, dat ingekomen is een
schrijven van het Kabinet van H. M. de
Koningin, waarin hoogstderzelver erkentelijk-
heid wordt uitgesproken voor de deelneming
door de gemeente bij het overlijden van H. M
Koningin Emma betoond.
Van den heer I. de Feijter is bericht van
verhindering ingekomen, terwijl de heer Orte
lee bedankt als lid der steuncommissie en als
lid van den raad. De voorzitter spreekt een
waardeerend woord voor hetgeen de heer
Ortelee gedurende den tijd dat deze zitting
had, in het belang der gemeente heeft ge-
presteend.
Ingekomen zijn voorts een missive van Ged
Staten van Zeeland, houdende goedikeuring
van het raadsbesluit van 19 April 1934 tot
vaststelling der bouwverordening; idem tot
goedkeuring van (het raadslbesluit van 19-
April 1934 tot verkoop van een perceel grond
aan C. Koster, terwijl mededeeling wordt ge
daan van een op 11 Juni 1934 gehouden op-
naming van boeken en kas van den gemeente-
ontvanger, waarbij een en ander in orde werd
bevonden.
Verder is ingekomen een schrijven van de
winkeliersver. E. M. M., waarbij mededeeling
wordt gedaan dat door genoemde vereeniging
afstand gedaan wordt van alle rechten voort-
vloeiende uit de hij raadsbesluit verleende
concessie tot het exploiteeren van een waren-.
kort samenvatten", zei hij ernstig. „Dan
weten wij met juistheid hoe de zaak staat
Hij zweeg een oogenblik. -„Om de een of an
dere reden, waarvan ik niets begrijp. schijnen
die twee heeren, met wie w(j het genoegen
hadden, in Long Acre kennis te maken er oij-
zonder op gesteld, miss Francis te spreken
Welnu, zij schijnt dat niet te willen en te oor-
deelen naar hun uiterlijk, kan ik dat van miss
Francis begrijpen. Dat is alles, wat wij weten
en zoolang wij niet meer te' weten kunnen
komen, kunnen we niet veel doen. Wij moeten
in ieder geval miss Francis goed bewaakt en
beschermd houden en trachten eenige inlich-
tingen betreffende onze vrienden daarbuxen
in te Winnen." Wederom zweeg hij. ,,Ik ge-
loof, dat het wel aardig zou zijn, als wij bin
nenkort eens een grapje met hen konden uit-
halen", voegde hij er peinzend bij.
Bugg knikte goedkeurend en glimlachte.
"Het bewaken en beschermen kunt u gerust
aan mij overlaten, meneer. Zij zullen geen
kans krijgen een woord met de jonge dame te.
wisselen, zoolang ik in haar buurt ben
"Ik vertrouw je ten voile, Bugg", zei Tony
„en als zij morgen naar „Runstoord" komt,
wil jij haar wel vergezellen, niet waar?"
Hij opende het hek en deed een stap op het
trottoir. ,,Wel te rusten", liet hij er op volgen
,,Ik moet nu naar bed. Fen dolende redden
moet, wil hij van het welslagen van zijn on-
derneming verzekerd zijn, voldoende nacht-
rust genieten."
„Ja, dat geloof ik ook", zei Bugg. „Wel te
rusten, meneer."
De groote eiken klok in de hal tvees precies
kwart voor elven aan, toen Tony de huisdeur
achter zich sloot. Hij ging naar de bibliotheek,
om te zien, of Guy nog op was. Het vertre^
was echter ledig, en Mij wilde juist de trap
opgaan, toen de stilte in het huis plotseling
werd verbroken door het scherpe geluid van
de telefoon3che!. Tony, die zijn eenen voet
reeds op de onderste trede van de trap had,
draaide op zijn andere been rond en ging
haastig naar het toestel dat naast den schoor-
steen in de hal hing.
(Wordt vervolgdA