ALGEMEEN MEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN OM DE KONINGIN No. 9159 WOENSDAG 20 JUNI 1934 74e Jaargang Binnenland Buitenland Feuiileton TER NEUZEN, 20 JUNI 1934. iN UW HANDTASCHJE TER NEUZENSCHE CO U RANT ABONNEMENTSPRIJSBinnec Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbets inc. Litgeefster: Ftrma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentjen bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. DE GERUCHTEN OMTRENT EEN VERLOVING VAN PRINSES JULIANA. De zoon van den kroonprins van Zweden is aan boord van het Zweedsche oorlogschip Oscar II" in de Engelsche haven Cardiff aan- gekomen. In verband nfet de geruchten om- trent een verloving van den Prins met H. K. H. Prinses Juliana, die zich te Londen be- vindt, werd den Prins gevraagd, of deze ge ruchten juist zijn. De Prins verklaarde, dat hjj hieromtrent niets kon zeggen. Prins Rer- til is uit Cardiff naar Londen vertrokken, om zich te voegen bij zijn broer, prins Gustaaf Adolf, die reeds te Londen vertoeft. DE NIEUWE MINISTER VAN EOONOMISCHE ZAKEN TREEDT 25 JUNI IN FUNCTIE. De Staatscourant bevat een Kon. besluit, •waarbij dr. H. Colijn eervol wordt ontheven van het beheer a.i. van het departement van Eoonomisehe Zaken en waarbij tot Minister van Economische Zaken wordt benoemd mr. M. P. L. Steenberghe, voorzitter der Alg. R.K. Werkgeversvereeniging. Een en ander met in- gang van 25 Juni a.s. ANTI-OORLOGSOON GRES VERBODEN. Naar de Msb. vemeemt heeft de minister van Justitie het congres van ,,Warresisters international" (intemationaal anti oorlogs- oongres), dat einde Juli te Bentveld zou wor den gehouden, verboden. Er worden nu onderhandelingen gevoerd om het congres in Engeland te doen plaats hebben. TEGEN ONTVOERING VAN ROOSEVELT'S KLEINZOON. Hoezeer rijke en op den voorgrond tredende Amerikanen zich moeten verdedigen tegen het gevaai van ontvoerinig, blijkt wel uit de maatregelen die genomen zijn ter bescher- ming van den kleinzoon van president Roose velt te Philadelphia. Het geheele huis is om- ringd door grachten die weer omiheind zijn door onder electrischen stroom staande sohut- tingen, terwijl zwaar gewapende detectives voortdurend op wacht staan. BANQUE BELGE DU TRAVAIL. In Belgische financieele kringen wordt ver- wacht dat binnenkort tot de likwidatie van de sociaal-democratische Banque Beige du Travail zal kunnen worden overgegaan. Dank zij de tusschenkomst van de Britsche Trade- Unions en van een Belgische bankenrgoep zou ongeveer 50 pet. van de aanzienlijke bedra- gen door de stadsbesturen van Gent en Ant- werpen bij deze bank belegd, kunnen worden terugbetaald. Hetzelfde zou het geval zijn met het bezit der van de Banque Beige du Travail afhangende kleine spaarbanken. Bij de likwi datie zouden de gebouwen van de Banque Beige du Travail door een andere bankonder- neming worden overgenomen. EEN SIGNAAL? (Hitler, uit Italie teruggekeerd, is schrijft de N. R. Crt. in Duitschland door een geestdriftig gestemde menigte begroet. Naar- mate benauwenis en wrok in Duitschland groeien, concentreert de hoop van het door het nationaal-socialisme gebonden volk zich te meer op den „FUhrer". Het volk verwacht dat hij op een goeden dag zijn, voor het nood- iot verantwoordelijk geachte omgeving van zich af zal schudden, om dan de werkelijke redder van het Duitsche volk te worden. Men door VICTOR BRIDGES. (Nadruk verboden.) 20Vervolg. Een eind verder gekomen, bevond hij zich aan het einde van den stillen weg, waaraan het huis van Spalding lag. Het stond in de schaduw van geboomte, maar in het licht van een naburige lantaren ontwaarde hij een een- zame gedaante die blootshoofds, over het in- rijhek leunde. Zelfs op deze afstand kon hij de bekende figuur van ,,Tijger" Bugg herkennen. Toen Tony naderbij kwam, maakte de toe- komstige wereldkampioen het hek voorzich- tig open en liep geruischloos het trottoir op, om zijn meester tegemoet te gaan. .,Ik vermoedde, dat u het was, mijnheer," sprak hij op gedempten toon. „U heeft toch bijgeval niet een van die kerels tusschen het struikgewas ginds gezien?" Tony schudde ontkennend zijn hoofd en ging op het lage tuinmuurtje zitten. ,,Neen, Bugg", zei hij- ,,De Weg was volkomen verlaten." Bij het lamplicht zag Tony een glimp van teleurstelling op het gelaat van den ,,Tijger". „0'zei hij, „ik denk, dat zij bemerkt heb ben, dat ik de wacht houd." Even zweeg hij. „Heeft u mijn brief gekregen, mijnheer? vroeg hij daama. „Ja, Bugg, wel bedankt, vertel mij er eens iets van." „D r valt niet veel meer over te vertellen, mijnheer antwoordde Bugg bescheiden. ,'t Zat zoo meneer. De jonge dame had haar boodschappen rustig en ongestoord gedaan. Wij waren weer in de auto gestapt en ik zat er juist aan te denken, dat alles zoo goed van stapel liep, toen Jennings, nadat wij den hoek waren omgeslagen, mij aankeek en met zijn duim naar achteren wees; hij zei niks hij wacht op het ontwaken van den leeuW, nog niet ontmoedigd door het felt, dat dit ontwa ken' niet noodig mocht zijn. De geestdriftige ontvangst zal Hitler ter- nauwemood hebben kunnen bevrijden van de gedrukte stemming, waarin hij zeker is terug- gekeerd. De ontmoeting met Mussolini kan hem niet veel hoop op praktische hulp hebben gegeven. Hitler is naar Italie gegaan om er bitter noodzakelijk geworden offers van vijan- digheid afwerende kracht te brengen. In de Duitsche pers heet het nu, dat Hitler welis- waar belooft heeft, niet langer te dulden dat men Oostienrijk van Duitschland uit naar zijn onafhankelijkheid staat, maar dat hij daar- tegenover het recht van voortbestaan van het nationaal-socialisme in Oostenrijk heeft be- dongen. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat Mussolini hem dat recht kon waarborgen Dollfuss bewijst in deze dagen weer graag dat Oostenrijk toch vooral geen vazalstaat van Italie is. Hitler voelt zich op het oogenblik stellig nog meer bedrukt door de binnenlandsche, dan door de buitenlandsche moeilijkheden. Het gemor wordt luider en luider, die vrees voor concentratiekamp en bijzondere rechtbanken vermindert, naar mate de menigte der moppe raars grooter wordt. En nu heeft juist ibij zijn thuiskomst zijn bondgenoot, Von Papen, een rede gehouden, die den toestand van bekom mering en ontevredenheid in het land in ben- gaalsch licht zet. Het is begrijpelijk, maar het onderstreept tevens de beteekenis van de rede, dat, naar gemeld wordt, geen enkel Duitsch blad haar heeft mogen opnemen. Het is een veeg teeken voor het nationaal-socialis- tisch be'wind, dat Von Papen zich blijkbaar niet meer schroomt partij te kiezen tegen geest en methoden van dat bewind, het op te nemen voor machten, wier toenemende betee kenis thans iedereen voelt. Von Papen is een man, die getoond heeft zich gemakkelijk te vergissen; in de 'keus van het geschikste oogenblik voor een politiek avontuur echter, heeft hij. zich nog niet vergist. Het was al- leen de nasleep, waarop hij geen kijk bleek te hebben. „Het volk weet, dat zware offers worden gevraagd", zoo heeft hij gezegd. Ja, waar- lrjk geeft een volk blijk dat te weten, als het gaat hamsteren voor schaarste en duurte, zoo- als ons uit een vermaning der Berlijnsche politie bekend is, en als het, naar Wij verder vememen bezig is het vertrouwen te verlie- zen in de waarde van zijn geld. Het volk verneemt immers van deskundige regeerders dat het geld voor de kunstmatige werkver- schaffing ten einde loopt, het ziet de prijzen reeds stijgen, terwijl de loonen in het wan kele, in waarde terugloopende geld lager worden. Deze dagen kwam onder onze oogen een statistiekje van de toeneming van het aan- tal arbeiders en van het daarmede gelijktijdig betaalde totale bedrag aan loon in verschil- lende ondememingen. Een bijzonder goed figuur maakte daarin de I.G. Farben, die bij 15 pet. meer personeel, 3 pet. meer aan loon had betaald. Er waren echter zeer belang- rijke ondememingen, waar, met grootere uit- breiding van personeel, het totale bedrag aan loon gelijk gebleven of zelfs met een kleinig- heid achteruitgegaan was! Het zorgelijkste echter, waarvan nu ieder spreekt, is het ontbreken van vreemd geld of crediet voof- invoer van grondstoffen. Dat er gerantsoeneerd moet worden, is reeds be kend. Het sterk achteruitloopen van den bui- tenlandschen handel is, zooals men weet, van deze dingen de oorzaak. Nu is dat achter uitloopen als een kaars geworden, die van twee kanten opbrandt. Het buitenland koopt minder, gevolg van boycot's uit verschillende hoeken, en ook van de verarming van Duitsch- land's klanten. Dat is don oorzaak van ver- val. Er is echter nog een andere. In Duitsch land zelf is door allerlei oorzaken, als verhoog- zegt nooit iets maar ik begreep, dat ik kijken moest, en toen zag ik plotseling den kop van een van die twee bruine kerels, ach- ter een dikken boom naar ons loeren. Hij trok z'n bol wel vlug terug, maar toch niet vlug genoeg voor mij, om onbekend te blijven. Het was die andere Zuid-Amerikaan, die een mep op z'n kaak kreeg en er van doorging toen de politie er bij kwam." „Weet je ook, or miss Francis hem gezien heeft," onderbrak Tony hem. Bugg schudde van neen. „Niemand, behalve ik, heeft hem gezien, meneer. Ik zei niets, want dat zou de jonge dame maar bang ge- maakt hebben. Bovendien schoot 't mij in m'n hoofd, dat u gezegd had, dat ik voorzichtig moest wezen, dus bleef ik maar stil zitte'n tot wij thuis waren en deed toen maar net of ik niks gezien had. Ik hoop dat ik er niet ver- keerd aan gedaan heb, mijnheer." „Sherlock Holmes, zou het je niet verbe- terd hebben", antwoordde Tony. „Ik zou voor den drommel wel eens willen weten, hoe zij aan haar tegenwoordig adres gekomen zijn." Bugg krabbelde achter zijn oor. „Ik denk voor het allernaaste, meneer, dat zij mij ge- volgd zijn, toen ik van morgen uit het politie- bureau kwam." Tony keek hem bewonderend aan. ..Bugg", zei hij, „je bent in den woord een kraan. Ik cwijfel er niet aan of zoo moet het gebeurd zijn, waarschijnlijk hebben zij om mijn huis gedwaald en toen miss Francis met den auto weg reed, haar gevolgd." Hij zweeg en trok lang aan zijn sigaar. ,,Ik denk dat zij hun kans zullen afwachten, om haar weer alleen te kunnen spreken." Bugg knikte. „Dat is 't 'm juist meneer en daarom dacht ik, dat het 't beste tvas, hier te blijven. Ik begreep, dat mrs. Spalding ook iets wist, van hetgeen er aan de hand was en toen heb ik haar in het geheim verteld van dien vent achter dien boom en zij raadde mij aan u een brief te schrijven en dien heeft zij zelf bezorgd. Zoo staan de zaken nu, meneer, als ik het zoo zeggen mag." Tony tikte de asch van zrjn sigaar af en stond op. de bewapening, aanlegging van oorlogsvoor- raad, uniformeering van millioenen en de vlucht uit het geld, voor allerlei takken van bedrijf sterk verhoogde afzet ontstaan. Aller lei groote ondememingen trekken zich minder aan van den achteruitgang van hun buiten- landschen verkoop, omdat dit verlies over- vloedig vergoed wordt door binnenlandschen afzet. Dit geldt vooral voor legerleveranciers. Zij hebben de handen zod vol aan de binnen landsche markt, dat zij in de ondankbare bui tenlandsche actie zijn verslapt. Duitschland verteert daardoor echter zijn voorraden aan ingevoerde grondstoffen, zonder mogelijkheid van vervanging te scheppen. Hoe harder dit proces, dat schijn van welvaart wekt voor zekere takken van njjverheid, in zijn werk gaat, des te meer wordt het economische vlie- gende tering. Een vaste leiding om deze din gen te sturen, is er niet. Dezer dagen nog heb ben wij er hier, naar aan leiding van officieele Duitsche uitlatingen, op gewezen, hoe wissel- vallig het financieel beleid is, hoe de stevige en onwankelbare ,,Fuhrung" en „Fiihrer" ont breken, en een heen en weer golvende strijd van ,,Unterfhurer" de plaats daarvan inneemt. Men weet in Duitschland zeer wel, hoe in machtige groepen van rechts fel wakende oogen op deze dingen gericht zijn, hoe krach- tige vuisten daar zich gereed houden om op een bepaald oogenblik toe te grijpen. Nadert dit oogenblik zoo snel, dat Von Papen reeds zijn eigen zwaai kan voorberei- den? Voor het morrende volk vraagt von Papen nu vrijheid van morren. Anders zal het de offers niet kunnen dragen, zoo zegt hij. Hij spreekt van ,,wanhopige patriotten". En hij meen-t: De geestdrift over de revolutie is geweken, haar onzuiverheden komen aan het licht. Dat eischt openhartige discussie, die op het oogenblik in de Duitsche pers ont- breekt. Derhalve dient de staatsman zelf te spreken... Aldus sprak Von Papen. Hij heesch op- nieuw het vaandel van het conservatisme, tegenover „de al te vurige, jeugdige revolu- tionairen". Hij stelde de tegenstelling op tus schen geloovigen en ongeloovigen, waarbij hij niet de ongeloovigen buiten het nationaal socialisme bedoelde. De tegenrevolutie tegen de revolutie van het liberalisme kan slechts een conservatieve revolutie zijn, zoo betoogde hij. De tijd voor de heerschappij van §6n partij als zoodanig, moest, volgens hem, voor- bij zijn. Hij richtte zich tegen het pseudo- religieus materialisme, waarmede hij alleen machtige stroomingen in het natinaal-socialis- me kon bedoelen. Duitschland mag zich niet plaatsen buiten de rij der christelijke volken, zoo verkondigde hij verder. Menschelijkheid, vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid waren, volgens hem, niet liberaal, maar Germaansch christelijk. Dit was, met de thans vereichte techniek van zeggen, de mededeeling, dat deze algemeen menschelijke deugden te kort kwamen onder het systeem, dat hij criticeerde. Voor het recht op persoonlijkheid, voor be- grenzing van de aanspraken van den staat op opvoeding in zijn dienst, kwam hij op. Zoo sprak Von Papen, die actief wordt als hij ommekeer ruikt, en die, bij al zijn zwak- heden, een moedig man is. Slechts een klein gedeelte van hetgeen hij heeft durven zeg gen, beteekent voor anderen reeds het con centratiekamp! Heeft hij alvast beslag wil len leggen op de leiding van het nieuwe, dat hij komende acht? Zijn rede brengt nieuwe spanning in een reeds dramatisch gespannen toestand. BENOEMD TOT ONTVANGER. Bij Koninklijk besluit is benoemd tot ont- vanger der invoerrechten en accijnzen te ,,Bugg ik ben je zeer verplicht", zei hij. ,,Je zou een ideaal secretaris voor een dolenden ridder zijn." Hij keek omhoog naar het huis, waarvan de ramen geheel donker waren. ,,Zijn ze al naar bed, Bugg?" vroeg hij. „Ik denk, de jonge dame wel, meneer," ant woordde hij. „Ik veronderstel, dat zij moe was van het winkelen. Mrs. Spalding zal nog wel op zijn; wilt u haar misschien nog spreken, mijnheer?" Hij deed het hek voor Tony open en samen liepen zij over het kiezelpad, dat naar het huis leidde. De voordeur stond op een kier en juist toen zij binnenk'wamen, verscheen mrs. Spalding in de gang, met een ketel warm water in haar hand. Toen zij Tony zag, zette zij den ketel neer en opende op haar gewone beleefde manier de deur van Isabel's zitkamer, waama zij hem verzocht, binnen te gaan. „Ik zal u niet ophouden, mrs. Spalding", zei hij vriendelijk; ,,Ik kwam alleen maar ant- woord brengen op den brief van Bugg. Ik dacht, dat u misschien een beetje zenuwach- tig zoudt kunnen zijn, en ik zou het niet pret- tig vinden, als u om mijnentwille last of on- aangenaamheden hadt." Mrs. Spalding was zichtbaar ontroerd door dit beWijs van welwillendheid. „Stel u maar gerust, sir Antony", verklaar de zij. ,,Zoolang Bugg over den vloer is, kan het mij niet schelen of er menschen om het huis dwalen of op den loer liggen." ..Natuurlijk zou ik", vervolgde Tony handig, als u het liever hebt, ergens anders kamers voor miss Francis kunnen huren. Het eenige bezwaar is, dat haar voogd haar dan zou vinden en de hemel weet wat er dan rhet haar zou gebeuren!" De goede vrouw maakte een afwerend ge- baar. „Daar moet u niet over praten, sir An tony", verklaarde zij op beslisten toon. „Ik zou het mijzelf nooit vergeven, als door mijn toedoen, dat lieve kind in handen van de vreemde kerels viel. Ik weet niet, hoe het komt, maar ik houd vreeselijk veel van die jonge dame en het zal mij een eer en een ge- noegen zrjn haar zooveel mogelijk van dienst te wezen. Ik heb het tegen Spalding ook ge- Putte de heer E. F. J. van den Bossche, com mies der directe belastingen, invoerrechten en accijnzen ter inspectie der directe belastingen alhier. BEeEDIGD. Ter civiele zitting der rechtbank te Middel- burg is beeedigd tot plaatsvervangend kan- tonrechter bij het kantongerecht te Ter Neu zen, de heer Mr. G. Tichelman, advocaat en procureur alhier. ZONNESTRAAL-COLLECTE. Wij vestigen de aandacht onzer lezers weder op een werk van liefdadigheid, n.l. de Zonnestraalcollecte, welke alhier gehouden wordt op Zaterdag 23 Juni a.s. Moge ook op dien dag de spreuk „de sterken voor de zwak- ken" in toepassing Worden gebracht. GOED AFGELOOPEN. Toen Maandagmiddag de uit Selzaete ko mende autobus op den weg nabij Driekwart reed, kwam uit de andere richting een knecht van den landbouwer H. Coene uit Sas van Gent, met een wagen waarvoor een paard Was gespannen. Het paard schijnt schichtig van aard te zijn en bij het passeeren van de auto kon de knecht het dier niet bedWingen, dat naar links uitweek en met den kop door de ruit van de cabine van den auto sloeg. Door de glassplinters werden de chauffeur en een in de autobus zittende dame zeer licht aan het gelaat verwond. Het paard was ech ter aan den kop tamelijk verwond. UITSTAPJES. De zomer, de tijd voor het maken van uit- stapj^s, is aangebroken. De verschillende vereenigingen, die geregeld voor haar leden een uitstapje organiseeren, kijken de kas na of het dit jaar kan lrjden, of 't een groote of 'n klein reisje zal zrjn, of dat ze misschien nog een poosje moeten sparen. Verleden Zondag bij 't prachtig zomerweer- tje hebben al een paar vereenigingen genoten. De K.J.V.-meisjes maakten met hun leidster een reisje per autobus naar AntWerpen, waar een fijne dag werd doorgebracht. De collectantenvereeniging ging op stap naar Brussel, vanwaar naar Tervueren werd gereisd om daar een gezellig dagje door te brengen. RETRAITE. Dinsdagmiddag begon de jaarlijksche retraite voor de leerlingen der R.K. Uloschool. De oefeningen worden geleid door een Eerwaarde Pater van Sluiskil. Morgenvoormiddag wordt de retraite besloten met een algemeene H. Communie. DE ORANJETREIN. De officieele opening van den Oranjetrein 1934, die weldra haar tocht door ons land aanvangt, zal plaats hebben op Maandag a.s. te Bergen op Zoom. Naar wij vernemen, wordt deze plechtigheid verricht door den Hoogedel gestr. heer Mr. Dr. A. v. Rijckevorsel, Commissaris der Koningin in Noord-Brabant. Direct na de opening vertrekt de trein naar Zeeuwsch-Vlaanderen. Door bijzondere mede- werking der betrokken autoriteiten, zal het mogelijk zijn zonder stagnatie door Belgie te trekken en reeds Dinsdagmorgen den trein te Hulst voor het publiek open te stellen. De tocht door ons land zal 3 maanden duren. Er worden 85 plaatsen bezocht. Verschillen de technische verbeteringen en faciliteiten zullen bijdragen het verblijf in den trein voor het publiek te veraangenamen. De aard van de exposities is dit jaar bui- tengewoon belangwekkend en omvat exposi ties van allerlei aard, van goud en zilver tot gasmaskers toe. Doch naast de commercieele stands zullen ook verschillende algemeene ex- zegd en hij was het g;eheel met mij eens." Tony sprak inwendig een zegenwensch uit over de theorien van Spalding, betreffende zijn huwelijksleven. ,,Welnu, als u er beiden zoo over denkt", sprak hij, „dan zal ik verder gaarne van uw goedheid gebruik maken. Het zal zoo lang niet duren, voor de tante van miss Francis terugkomt. Inmiddels" hij keerde zich een weinig naar Bugg, om hem ook in de zaak te betrekken .zullen wij trachten aan die spionneering paal en perk te stellen. Ik wil dat volk niet in de omgeving van mijn huis hebben, ads ze niets doen dan loeren en spion- neeren." Hij trok weer lang aan zijn sigaar, die bijna was uitgegaan. „Miss Francis is zeker al naar bed niet waar?" informeerde hij. Mrs. Spalding knikte. Winkelen is een ver- moeiend werk, sir Antony, voor een jonge dame, zooals miss Francis, die zulke bijzonder fijne dingen schijnt gewend te zijn." Zij wachtte een oogenblik. „Ik wilde haar juist warm water gaan brengen, toen u binnen- kwam", voegde zij er aan toe. ,,Ja, wij mogen u niet langer ophouden, an ders zal het afkoqjen", zei Tony. Hij richtte zich naar de deur. ,,Wat ik zeggen wilde", vervolgde hij, zich omkeprend, „wil u miss Francis zeggen, dat als zij morgen een autc- ritje wil maken, ik haar zeer gaarne zal ko men halen. Of indien zij verkiest bij mij te komen, dan kunnen wij in den loop van den morgen daar verder over spreken." Mrs. Spalding beloofde de boodschap over te brengen en na haar goeden nacht gewenscht te hebben, ging Tony in gezelschap van Bugg naar buiten. Bij het hek bleven zij stil staan. ,,'t Is voor een toekomstigen kampioen van Engeland wel een onwaardige positie, om als waakhond te moeten dienst doen, Bugg", zei Tony, ,,maar nu wij gezegd hebben Hij brak den zin af en bleef eenige oogenblikken, als in gedachten verdiept, naar de met ster- ren bqzaaiden hemel staren. Met een uit- drukking van onverstoorbare kalmte op zrjn gelaat Wachtte Bugg, tot hij weer begon. ,.Laten wij de geschiedenis nog eens in het behoort altijd zoo'n klein plat zakdoosje met 3 "AKKERTJES", want dat neemt haast geen plaats in en Gij hebt dan altijd AKKER- CACHETS bij U om U van hoofd-, kies- of zenuwpijn af te helpen. Zakdoos Glazen buis met 12 sluks slechts 52 cent 20 cent Ge kunt hieruit 4 x Uw zakdoosje vullen (lngez. Med.) posities zeer zeker groote interesse opwekken. Om er slechts enkele te noemen: Onze Kolo- nien, de Spoorwegen met o.a. een compleet model van een Dieseltrein Mooi Limburg. Goud: bewerking en keuren; Thee en haar bereiding enz. enz. Een zeer bijzondere attractie is eveneens de verrassingswagen met tienduizenden cadeaux., die gratis worden uitgereikt. Er zijn aan Oranjetrein 1934 zorgen noch kosten gespaard en alles wijst er op, dat deze een succesvolle reis tegemoet gaat. GESLAAGD. Geslaagd aan de Technische Hoogeschool te Delft voor het candidaatsexamen mijninge- nieur, de heer J. J. Augusteijn te Axel (met lof). GEMEENTERAAD VAN AXEL. In de Dinsdagnamiddag gehouden vergade— ring van den gemeenteraad waren afwezig- de heeren I. de Feijter en L. P. Ortelee. De voorzitter deelt mede, dat ingekomen is een schrijven van het Kabinet van H. M. de Koningin, waarin hoogstderzelver erkentelijk- heid wordt uitgesproken voor de deelneming door de gemeente bij het overlijden van H. M Koningin Emma betoond. Van den heer I. de Feijter is bericht van verhindering ingekomen, terwijl de heer Orte lee bedankt als lid der steuncommissie en als lid van den raad. De voorzitter spreekt een waardeerend woord voor hetgeen de heer Ortelee gedurende den tijd dat deze zitting had, in het belang der gemeente heeft ge- presteend. Ingekomen zijn voorts een missive van Ged Staten van Zeeland, houdende goedikeuring van het raadsbesluit van 19 April 1934 tot vaststelling der bouwverordening; idem tot goedkeuring van (het raadslbesluit van 19- April 1934 tot verkoop van een perceel grond aan C. Koster, terwijl mededeeling wordt ge daan van een op 11 Juni 1934 gehouden op- naming van boeken en kas van den gemeente- ontvanger, waarbij een en ander in orde werd bevonden. Verder is ingekomen een schrijven van de winkeliersver. E. M. M., waarbij mededeeling wordt gedaan dat door genoemde vereeniging afstand gedaan wordt van alle rechten voort- vloeiende uit de hij raadsbesluit verleende concessie tot het exploiteeren van een waren-. kort samenvatten", zei hij ernstig. „Dan weten wij met juistheid hoe de zaak staat Hij zweeg een oogenblik. -„Om de een of an dere reden, waarvan ik niets begrijp. schijnen die twee heeren, met wie w(j het genoegen hadden, in Long Acre kennis te maken er oij- zonder op gesteld, miss Francis te spreken Welnu, zij schijnt dat niet te willen en te oor- deelen naar hun uiterlijk, kan ik dat van miss Francis begrijpen. Dat is alles, wat wij weten en zoolang wij niet meer te' weten kunnen komen, kunnen we niet veel doen. Wij moeten in ieder geval miss Francis goed bewaakt en beschermd houden en trachten eenige inlich- tingen betreffende onze vrienden daarbuxen in te Winnen." Wederom zweeg hij. ,,Ik ge- loof, dat het wel aardig zou zijn, als wij bin nenkort eens een grapje met hen konden uit- halen", voegde hij er peinzend bij. Bugg knikte goedkeurend en glimlachte. "Het bewaken en beschermen kunt u gerust aan mij overlaten, meneer. Zij zullen geen kans krijgen een woord met de jonge dame te. wisselen, zoolang ik in haar buurt ben "Ik vertrouw je ten voile, Bugg", zei Tony „en als zij morgen naar „Runstoord" komt, wil jij haar wel vergezellen, niet waar?" Hij opende het hek en deed een stap op het trottoir. ,,Wel te rusten", liet hij er op volgen ,,Ik moet nu naar bed. Fen dolende redden moet, wil hij van het welslagen van zijn on- derneming verzekerd zijn, voldoende nacht- rust genieten." „Ja, dat geloof ik ook", zei Bugg. „Wel te rusten, meneer." De groote eiken klok in de hal tvees precies kwart voor elven aan, toen Tony de huisdeur achter zich sloot. Hij ging naar de bibliotheek, om te zien, of Guy nog op was. Het vertre^ was echter ledig, en Mij wilde juist de trap opgaan, toen de stilte in het huis plotseling werd verbroken door het scherpe geluid van de telefoon3che!. Tony, die zijn eenen voet reeds op de onderste trede van de trap had, draaide op zijn andere been rond en ging haastig naar het toestel dat naast den schoor- steen in de hal hing. (Wordt vervolgdA

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1934 | | pagina 1