ALGEMEEN NIEUWS- EN ABVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHJtLA ANDEREN.
j-rs s."21 wras
s&sr s
EEN DAG BIDDER
Eerste Blad.
HEERENBAA1
VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1931
71 e Jaargang.
v„orC«,2-60 r, 3 -
Verkeersovertredingen.
"JWSJSS'S POB t.s.«
BUITSSL AND.
i I I I I I I A I I.
t K0IL1BT0H.
De Twaalfde Assemblee van den
Volkenbond.
ECHTE FRIESCHE
•VALKEMBURC'S-*
P LEEU WARDEN-
ABONNKMrarMMMS' Blrn® voorultbe,aling fr. per pott 8,60 per Jtttt -
Abonnementen voor bet buitenland alleen by voorultbetaling.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
Uitgeefster:
Flrma P. J. VAN DE SANDE.
ADVERTENTI8NVan 1 tot 4 regels 0,80
Grooter, lett.ro did,.', word™ naar p"^"k'.p arnvraog
«"T SlTvl 0. ultgave.
Handelsadvertentien bij rej
verkrtjgbaar is.
Inzending van advertentien liefst e6n dag voor
DIT
BLAI) VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en
VRIJDAG AV OND.
schijn op U en bemoeilijkt een onderzoek naar
de iuiste toedracht van de zaak.
Wielriiders behooren op het rijwielpad; zrjn
er aan weerskanten van den weg, dan op net
rechter rijwielpad. Dit is hun domein, de voet-
gangers moeten er wijken en den autobe-
stuurders en voeriieden is bet verboden op
het rijwielpad te komen.
De voetgangers worden ook even genoemd,
ze hebben een plicht en een recht. De plicht
T-rriilj-ian irrtnr nPr. snel-
(Slot.) M
de verkeersregels in kennis brengen. Uit den
aard der zaak leent zich de groote stad met
ziin veelzijdig verkeer en zijn spitsuren wel
bii uitstek voor dit onderwijs, waartoe men
grootendeels door de noodzakelijkbeid stads-
jeugd met de verkeersgevaren op de hoogte
handelen zonder er direct het leven by
Sten maar hierin schuilt toch een gevaar,
Sffi dat men op die maniernooit be-
STrtflk leert rijden en zoodoende met bet
verkeer in plaatsen waar zulks voor de al-
gemeene veiligheid noodzakelijk is, nooit ver-
tr<Thans in het kort enkele hoofdtrekken. De
niiler waarop het verkeer rust is: „houdt
rechts" Wanneer men dit maar steeds voor
oogen houdt, dan zal men het waarom van
de volgende regels begrrjpen. Onder rechts-
houden is te verstaan het zich voortbewegen
on de rechterhelft van het wegdek, zoo dicht
mogelijk aan den kant. Dit heeft een twee-
ledig voordeel, eerstens hoeft men met meer
naar rechts te zwenken bij het tegenkomen
van andere voertuigen of bij het ingehaald
worden door ander verkeer en ten tweede
kan men op die manier ten alien tyde vol-
doen aan een ander voorschnft, te weten het
maken van de bocht naar links in een groo-
ten boog, de bocht naar rechts in een korten
boog. Rijdt men niet rechts maar midden op
den weg, dan is men allicht geneigd de bocht
naar links ,b.v. een zijstraat, zoo af te snij-
den dat men in de zijstraat heelemaal aan de
linkerzijde van den weg komt. Als U uw
oogen de kost geeft kunt U dat hier dagelijlts
zien gebeuren. Wat de gevolgen zijn als zich
in die zijstraat aan de rechterzijde in de ncn-
ting van de hoofdstraat een ander voertuig
beweegt, laat zich licht begrijpen.
U ziet, uit het 6en komt het ander yo°lt;
en het gemakkelijkste is ook alweer hier: be
gin direct met het goed te doen.
Autobestuurders, geeft tijdig een teeken als
ge van richting denkt te veranderen of plot-
seling moet stoppen. Het overige verkeer
kan immers alleen aan een daarvoor expres
gegeven teeken zien dat ge van zins zyt er-
gens af te slaan of stil te houden.
Op wielrijders en bestuurders van voertui
gen rust dezelfde verplichting, zoovaak de
veiligheid zulks eischt. v
Komt ge aan een kruispunt van wegen, le.
er dan op, dat het verkeer van rechts de
voorrang heeft.
Geef zoo vaak als het noodig is signalen
met bel of hoom, al naar gelang wat ge be-
stuurt, geeft als autobestuurder ook tijdig
signaal als ge een ander voertuig achterop
rijdt, zoodat de ander tijd heeft om uit Le
wijken. Is dat andere voertuig ook een auto,
laat de bestuurder hiervan bij het signaal van
de achterop rijdende auto dan toch vooral
niet harder gaan rijden, maar vaart minderea,
waardoor het oogenblik dat de auto's naast
elkander rijden en dus bijna den geheelen weg
beslaan, zoo kort mogelijk wordt. De vele
ernstige ongelukken, die voorkomen, wanneer
de passeerende auto in botsing komt met het
tegenovergestelde verkeer, zijn zeer vaak te
wijten aan deze fout, die vrij algemeen ge-
maakt wordt.
Is een ongeluk gebeurd waarbij U misschien
geheel buiten uw schuld betrokken bent, rijdt
dan niet door. Ge -1'"
keer voor hen uitwijkt, als er geen ander pad
voor hen is. Op een druk bereden weg over
straat loopen als er goede voetpaden zijn, is
natuurlijk uit den booze.
Ziezoo, dat is heel wat theorie en het worde
tijd dat ik eindig, maar 6en opmerking moet
me nog van het hart en dat is: deelnemen
aan het verkeer is een verantwoordelrjk werk
en mag alleen geschieden door menschen, die
zich van die verantwoordelijkheid ten voile
bewust zijn. Weest dus voorzichtig met het
gebruik van alcohol, die U het verantwoor-
delijkheidsgevoel zoo verraderlijk ontneemt.
Ik heb hier al in mrjn eerste stukje opgewe-
zen maar het Zaterdagavond 19 September
bii Arnhem gebeurde dwingt mij er nog even
op terug te komen. Een familie was een
avondje uit geweest en was blijkbaar ,,vroo-
lijk" geworden, althans de politie vond het ge-
raden den bestuurder niet te laten vertrekkeu
uit vrees voor ongelukken. Ondanks dit ver-
bod vliegt de auto weg, rent door de stad
heen om ten slotte met een vaart van 80 K.M.
tegen een paal aan te vliegen. Een doode en
vier gewonden. Misdadig, nietwaar Inder-
daad: alcohol en misdaad zijn goede vrinden,
alcohol en veilig verkeer elkaars ergste
vijanden.
v. W.
GEWIJZIGDE WET OP DE RIJKSPOST-
SPAARBANK.
Het Staatsblad no. 392, meldt afkondiging
van het K. B. van 3 Sept., waarbij is bepaald
dat de wet van 21 Mei 1931, houdende wijzi-
ging van de wet tot instelling eener Rijks-
postspaarbank, op den len Januari 1932 zal
in werking treden.
Bij de wijziging wordt, zooals destijds reeds
gemeld het maximum van den rentedragen-
den inleg van 1200 op 2500 en het rente-
percentage van 2.64 op 3 gebracht.
BENOEMING LID TWEEDE KAMER.
In de vacature ontstaan door het bedanken
van den heer Brautigam is tot Tweede Ka-
merlid benoemd verklaard de heer J. ter Laan
te Rotterdam.
HET STANDPUNT DER NEDERL. BANK.
Teneinde misverstanden en mogelijk noode-
looze executies te voorkomen, wordt van be-
voegde zijde de aandacht er op gevestigd, dat
de Nederlandsche Bank zich niet enkel bereid
verklaard heeft prolongatien en rekening-
courantposten van beursfi'ma's te Amster
dam, Rotterdam en Den Hang over te nemen,
doch dat de Bank eveneens bereid is daarvoor
aanmerking komende posten van relaties
der firma's te beleenen. Een ieder (particu-
lier zoowel als commissionnair en kassier in
de provincie), kan derhalve aan zijn relatie
verzoeken zich omtrent zijn prolongatie en/of
rekening-courantposten met de Nederlandsche
Bank te dien einde in verbinding te stellen.
De bedoeling van de Nederlandsche Banit
is juist op die wijze onnoodige executies te
voorkomen.
laadt een verkeerden
VERPLICHTE AANSLUITING BIJ DE
WATERLEIDING.
De gemeenteraad van Leeuwarden heeft
Dinsdag o.a. behandeld een voorstel van de
commissie voor de strafverordeningen tot ver-
plichte aansluiting op de waterleiding.
Na eenige discussie zeide de voorzitter, dat
het hem verbaasde, dat er nog menschen zijn,
die tegen de verordening zijn. Iemand, die goed
regenwater heeft, zal niet worden gedwongen
zich aan te sluiten.
Na 50 jaar waterleiding zijn er nog 200 op
de 12.000 waarvan de eigenaren weigeren
zich aan te sluiten.
Ten slotte werd de bepaling goedgekeurd.
Bij nieuwe woningen moeten de regenbakken
een inhoud hebben van 4 M3.
TOERISTEN VERLATEN IN ALLERIJL
FRAfdKRIJK.
De financieele crisis in Engeland heeft on
der de talrrjke Engelschen, die te Parijs hun
vaste verblijfplaats hebben of die slechts tij-
delijk daar vertoeven, een ware paniek ver-
oorzaakt. In de groote hotels is het tot een
Britsche „volksverhuizing" gekomen. Vele
Engelschen geven er de voorkeur aan ten
spoedigste naar huis terug te keeren en de
treinen naar Calais waren dan ook Dinsdag
boordevol.
Nog alarmeerender is de uitwerking van de
crisis aan de Riviera, waar de banken Dins
dag door honderden Engelsche reizigers wer-
den belegerd. De banken betaalden voor een
Engelsch pond de somma van 85 francs (de
laagsta noteering Dinsdag was 102), en wis-
selden slechts tien pond tegelijk in. Slechts
de groote hotels betaalden hun gasten, bij
wijze van tegemoetkoming 90 frs.
Opmerkelijk is, dat reeds gedurende de laat-
ste drie dagen aan de Riviera een toenemend
wantrouwen tegen het pond viel op te mer-
ken en dat ponden slechts beneden den offi-
cieelen wisselkoers werden verhandeld.
GEIEN REDEN TOT JUICHEN.
Gedurende de crisis zal de News Chronicle
een „Van dag tot dag" bevatten van Sir Wal
ter Layton. Woensdag sprak hij zijn verbazing
uit over de juidhkreten, die sommige bladen
hebben aangeheven over de opheffing van den
gouden standaard. Het is waar zegt hij, dat de
depreciatie van het pond onzen zwaar getrof-
fen exporthandel en de industrieen, die in het
binnenland de mededinging van vreemde goe-
deren ondervinden, zal helpen. Maar dit voor
deel krijgen wij niet voor niets .De prijs er-
voor zal betaald worden door de heele gemeen-
schap in den vorm hoogere prijzen. Een depre
ciatie van het ruilmiddel is niet de weg om
iets te krijgen. De waarschijnlijkheid dat an
dere ruilmiddelen eveneens een depreciatie
zullen ondergaan en dat in de betrokken lan-
den, ten gevolge van een zwakke binnenland-
sche bankpositie, de desorganisatie grootere
vorm en zal aannemen, dan in Engeland,
vormt een tweede complicatie. Hierdoor ont-
staat een onzekerheid, die de handelaren er-
toe beweegt af te wachten wat er gebeuren
zal, waardoor de handel ten deele komt stil
te staan. Zelf,s als wij hoop mogen koesteren,
dat wij een grooter aandeel van den handel
tot ons zullen trekken, dan tot dusver, moeten
wij toch rekenen op een verdere vermindecing
van den wereldhandel. Minder goederen op
zee beteekent minder werk voor Britsche
schepen. Een andere ongekende factor is het-
geen de vreemdelingen zullen doen die vorde-
ringen op korten termijn op Londen hebben.
Als zij aandringen op snelle betaling zal zulks
strekken tot verdere daling van het pond.
Voorts maakt Sir Walker nog de opmerking
dat men voordat men rekenen kan op betere
concurrentiegelegenheid voor de Engelscne
ondernemingen, dient te weten hoeveel andere
landen den gouden standaard zullen laten
varen en in hoeverre hun geld gedeprecieerd
zal worden. Hij verwachtte, dat Denemarken
spoedig zou besluiten, den gouden standaard
los te laten en zijn geldkoers op gelrjk peil te
houden met dien van het pond. Inderdaad
het eerste reeds geschied.
IV.
De arbeid der Commissien.
De Assemblde heeft voorloopig haar ple-
naire zitting verdaagd; slechts e6n had plaats
teneinde de verkiezing van drie Raadsleden te
doen geschieden, brj welke, in strijd met de
aanvankelijke verwachtingen, aan Mexico
slechts weinig stemmen ten deel vielen, nu
van de zijde van Guatemala gebleken was,
dat men toch wel prijs stelde op het aanhou-
den van den zetel. De zes Commissien, waann
de Assemble zich telken jare splitst, zyn
zooveel te rjveriger aan den gang. Daar is de
eeirste, die wikt en weegt ten aanzien van de
amendementen, die het Grondverdrag van
den Volkenbond in overeenstemming moeten
brengen met het Kellogg-pact van Parijs,
vraagstuk, niet zoo eenvoudig als het schijnt,
maar ten aanzien waarvan men terecht de
noodzakelijkheid gevoelt om dit jaar tot een
definitief resultant te komen. Tegelijkertyd
houdt deze Commissie zich bezig met het
Finsche voorstel om van het Haagsche Hof
een hoogere instantie voor de uitspraken van
arbitrage, rechtbanken en Commissien van
Verzoening te maken, en met de bestudeering
van het Engelsche voorstel om de procedure
der Raadsverkiezing, die ook thans niet be-
vredigend is, te wijzigen. Een andere, de
tweede Commissie, behandelt de rapporten
van de technische organisatie van den Vol
kenbond, heeft in verband daarmede het pro-
bleem der werkloosheid besproken. Weer een
andere de vijfde, die sociale vraagstukken
aan de orde stelt, heeft aan het opiumvraag-
stuk aandacht gegeven. En weer een andere,
de zesde, de Commissie der politieke vraag
stukken, heeft niet alleen over de al dan mei
voortzetting van de werkzaamheden der zgn.
Europeesche Commissie beraadslaagd, maar
'iintimimiuiiiimniii^l
■iiiimiiimHiiuuiiimiim
20 -50 a. per ons
zachte en ywrige rooktabak,r
(Ingez. Mett.)
(Ingez. Med.)
door
K. R. G. BROWNE.
3) (Vervolg.)
„Mijnheer," zei Peter, „niets verander-
lijker dan een mensch en vooral een
mensch die eigenlijk een ezel is. Ik ben
vanmorgen weggegaan met het idee, dat
ik veertien dagen met vacantie ging en
dat ik die veertien dagen besteden zou
aan t maken van een fikschen autotocht.
De wijde, wijde wereld in, naar de natuur
terug en dergelijke onzin meer. Ik heb
't een dag gedaan en ik bedank voor een
tweeden. voor die zoogenaamde auto
daar heb ik driehonderd gulden betaald,
hetgeen beteekent, dat de man, van wien
ik haar gekocht heb, me precies tweehon-
derd negen en neaentig gulden en een
kwartje te veel heeft afgenomen. Behalve
het reit, dat 't ongelukkige ding niet
vooruit of achteruit wil, heb ik, wat tuf
fen betreft, te veel van het goede gehad.
Dit plekje lijkt me en ik ben van plan
hier te blijven tot ik er genoeg van krija.
Dat is, in gecondenseerden vorm, de
situatie."
De corpulente man grinnikte en wreef
zich bedachtzaam langs zijn kin.
„Met die auto voor me, begrijp ik 't
best. Maar of u hier in de buurt logics
zal kunnen krijgen, dat betwijfel ik.
Of..." hij hield op en keek Peter weife-
lend aan. ,,Of u moest mijn huisje over
willen nemen
,,Uw huisje
De man wees, zonder zich om te kee
ren, met een krommen duim naar het
villatje, dat het dichtsbij lag.
„Ja. Dat ding daar. Ik ben der gis-
teren pas ingetrokken. Ik heb t voor
veertien dagen gehuurd, t moest wel,
want anders kon ik niks krijgen, maar
/andaag ga 'k alweer weg. Ik kan hier
niet slapen de zee maakt nacht en dag
een leven als een oordeel. En ik voel er
niks voor, om veertien dagen voor mezelf
te koken geen routine in en ik heb er
't figuur niet voor. En dus heb ik den
plaatselijken bewaarder van geestrijke
dranken omgekocht de man heeft me
een zolderkamertje afgestaan en daar trek
ik nou vandaag heen. Als u den heelen
rommel van me over wil nemengraag
hoor
Er ontstond een stilte, die een poosje
duurde. Peter staarde naar het bewuste
villatje en bekeek tegelijk, met zijn gees-
tesoog, het aanbod van alle kanten. En
hoe langer hij staarde en bekeek, des te
beter beviel het aanbod hem. De auto
tocht was, dank zij de Wonder" voor-
goed van de baan en het villatje was geen
slechte ruil. Sandhaven beviel hem en het
idee, dat er geen kamers verhuurd wer
den zoo is de mensch nu eenmaal
beviel hem nog meer. Het vooruitzicht.
om voor zichzelf te moeten zorgen, leek
hem eenvoudigweg ,,reuze dat lijkt
t iedereen die het nog nooit geprobeerd
heeft en als het leven als natuurmensch
hem begon te vervelen, kon hij altijd er-
jens anders zijn toevlucht zoeken. Wel
jeschouwd, was dit dus een aanbod, dat
met beide handen aangenomen moest wor
den. Dus keerde hij zich naar den cor-
pulenten man en knikte toestemmend.
ook aan vraagstukken als mandaten en min
derheden aandacht geschonken. Tevena is de
Raad voor een korte zitting bijeen geweest;
deze was grootendeels aan het Japansch-
Chineesche incident van den spoorweg bij
Moekden gewijd en verliep, in strijd met de
verwachting, nogal kalm. In zulke gelegen-
heden blijkt welk een uitnemende instelling de
Volkenbond is, omdat men daar een gelegen-
heid heeft zich te beklagen over gedaan on-
recht, en tevens de gelegenheid om de ge-
moederen te bevredigen. China was boos en
Japan gaf te verstaan, dat het geen geweld
dadige maatregelen zou nemen. De Raad kon
in het algemeen tevreden zijn, en behoeft, al
thans voorloopig, voor verstoring van den
vrede in dit geval niet te vreezen!
De vierde Commissie is de Commissie van
de financien, de zgn. Begrootingscommissie.
Zij behandelt telken jare bij uitstek nauwkeu-
rig de begrooting voor het volgend jaar, die
intusschen door de Commissie van Controle
reeds post voor post is bezien, en waarop in
den regel weinig valt te bezuinigen. Het eigen-
aardige is, dat de begrooting van den Volken
bond, welke voor 1 Mei door den Secretarlt-
Generaal wordt gereed gemaakt, den Raad
slechts formeel passeert; de begrooting toch
gaat direct naar de Commissie van Controls,
die zich rechtstreeks met de verschillende
hooge of lagere ambtenaren van den Bond in
verbinding stelt teneinde eventueele inlichtin-
gen te verkrijgen. Wanneer een der Commis
sien van de Assemble resoluties voorstelt,
waarvan de aanneming kosten met zich brengt
dient eerst de vierde Commissie te worden
gehoord. Dit jaar, gelijk in andere cnsisjaren,
in het bijzonder in 1922 en in 1930, is een
waar bezuinigingsvuur bij de begrooting ge-
ODend De kosten in 1932 zullen toch reede
aanmerkelijk hooger zijn dan in eemg voor-
gaand jaar, gevolg van de bijzondere eischen
die de ontwapeningsconferentie stelt. Men
begrijpt, dat een hoogere begrooting dan voor
1931 noodig is, maar men wil bezuinigen
voorzooveel men kan. De'Nederlandsche dele-
gatie bleef daarin, evenals een vorig jaar,
niet achter. Zij werd van verschillende zgden
gesteund, maar nu als voorgaande jaren bleek
ook van verschillende zijden bezwaar om de
begrooting al te krachtig te drukken. Men
verlieze toch niet uit het oog, dat de werk
zaamheden van den Volkenbond door de cUfe"
der begrooting in sterke mate worden be-
invloed, en dat de Volkenbond is een levend
organisme, aan hetwelk nieuwe arbeid elken
dag, zeker elk jaar, toevloeit. De strooming
dan ook, die zich tegen te sterke bezuiniging,
tegen inkrimping der overige werkzaamheden
van 1932 verzette, bleek sterk en met gemak-
keliik te overwinnen. Voorstellen als die, welke
naar voren werden gebracht, om een bepaald
percentage te besnoeien, of om werkzaam
heden, die niet urgent konden worden geachC
in elk geval uit te stellen, vond lang met in
elk opzicht een welkom onthaal. Telkens
wanneer de economische toestand daartoe
TanlSg geeft, is de strijd in de v erde
Commissie hfftig en bewogen. Anderejaren
moge men gelegenheid hebben om de details
rr begrootingSen aan alles wat daarmede
verband houdt, aandacht te schenken
jaren als deze gaat het slechts om de alge-
meene cijfers. Tenslotte heeft men wel al
gemeen uiting gegeven aan de overtuigmg,
dat de Commissie van Controle, wier werk-
zaamheid terecht steeds veel lof oogst, niets
zal nalaten wat kan strekken om de kosten
te verminderen. Anderzijds echter mag men
de uitgaven niet drukken op gevaar het juist
in dezen tijd zoo nuttige werk van den Vol
kenbond gedeeltelrjk stop te zetten. En wel
merkwaardig is het, dat aian de voorgenomen
kosten der Ontwapeningsconferentie geen der
gedelegeerden zelfs maar durfde te raken.
Wie in het Volkenbondsgebouw vertoeft, kan
het timmeren hooren van het hulpgebouw,
dat men voor de Ontwapeningsconferentie
reeds aanvangt. Aanvankelijk zou dit op het
grootste plein van Geneve, aan den overkant
van het Meer, geschieden, maar men heeft
het beter geoordeeld een verlengstuk te bou-
wen aan het Secretariaat, dat afdoende voor-
ziet in de ruimte, die benoodigd is. Van
Geneefsche zijde worden de voorbereidende
maatregelen voor logies en vorder verblijf
reeds getroffen, en het blijkt, hoezeer Geneve
erop gesteld is om tegenover de duizenden
gedelegeerden en persmenschen, die voor de
Ontwapeningsconferentie zullen samen zijn,
goed voor den dag te komen.
En in de derde Commissie kwamen dit jaar
de belangrijkste vraagstukken ter tafel. Daar
is in de eerste plaats het reeds genoemde
Ontwerpverdrag, dat betrekking heeft op
maatregelen ter beveiliging van den intema-
zijn hoed op en stapte weg; een paar
„Goed. Ik doe 't. Maar hoe moet het
met den eigenaar
,,De eigenaar Dat is de directeur van
het postkantoor in Wellbridge en die kan
het natuurlijk geen steek schelen, wie het
heeft, zoolang hij maar z'n duitjes binnen
krijgttusschen twee haakjes vijf-en-
twintig gulden per week. Hij weet, dat
ik hier wegga en ik moet vanavond toch
even naar Wellbridge toedan zal ik
't 'em wel zeggen. U ziet er behcvorlijk
uit en er is niet een ding in het heele
huisje, dat meer dan veertig cent waard is.
,,Dat komt er niets op aan," zei Peter.
„Maar dan moet u toch wel mijn naam
weten. Ik heet Cardinal."
,,En ik Gibbs," zei de corpulente man.
,,De eene beleefdheid is de andere waard.
Ga mee, dan zal ik 't u eens laten zien."
Het villatje, dat zoo onverwachts van
huurder veranderd was, bleek een van
die onsoliede houten-hokjes-verzameling
gebouwtjes te zijn, die een jongen, die be-
hoorlijk timmerles heeft, met 'n beetje
hulp van zijn vader, in een paar uur in
elkaar kan zetten. Het lag met zijn zoo-
genaamden voorgevel naar het strand en
was aan dien kant versierd met een on-
volgroeide veranda, waarop op dat oogen
blik een groote, hel-roode motorfiets
stond. De voordeur gaf toegang tot een
klein zitkamertje en van-daaruit kwam
men natuurlijk weer door een deur in een
miniatuur-slaapkamer. Dan was er nog
een soort van groote kast met een goot-
steen, een petroleumkachel en een lang-
werpige opening met groen gaas ervoor;
dat was de keuken, legde Mr. Gibbs con-
scientieus uit. Het meubilair, dat zich
alleen tot het hoogst noodzakelijke be-
paalde, bestond uit rieten en bamboe on-
derdeelen, met uitzondering van het bed,
dat van iizer en zeer bouwvallig was. Als oogenblikken later hotste en botste hij op
tiZlZl van den buitenaewonen zijn motor door het ru.ge, hooge gras weg.
voorbeelden van den buitengewonen
kunstsmaak des eigenaars hing in de zit-
kamer: Hoop, Geloof en Trouw in een
verguide lijst en in de slaapkamer een
reclame-kalender van den een of anderen
groenteboer en een tekst in vergulde let
ters op zwart fluweel met een massief
eiken lijst erom: „Helpt elkanders lasten
dragen". Vlicgcn warcn cr in ovcrvlosd.
Met andere woorden was t dus een ge-
woon villatje, op de gewone, typisch-
landhuiselijke manier ingericht, een villa
tje, dat als villatje er wel mee door kon.
,,'t Is hier wel wat eenzaam," zei Mr.
Gibbs, toen het geheele domein tot in alle
hoeken en gaten verkend was, ,,maar
misschien houdt u daarvan. De vijf an
dere hutten zijn op het oogenblik nog
leeg en de eigenaars wonen hier niet in de
buurt. Hier heeft u de inventaris-lijst -
daar staat het aardewerk en daar de
lakens en de rest van den boel. Eten of
zoo is er niet, maar als u niets bij u heeft
kunt u voorraad inslaan in den kruide-
nierswinkel hier vla'kbij of met de bus
naar Wellbridge gaan en daar de noodige
inkoopen doen."
,,Dank uik zal wel zien wat ik
doe," zei Peter. „Maar nu nog even over
de financieele quaestiemoet ik die
met u of met den directeur afhandelen
„Met mij, astublieft. Ik heb vooruit
betaald." En toen deze quaestie tot bei-
der genoegen afgeloopen was: Ziezoo
zei Mr. Gibbs, „dat is dat. En nu ga ik
er vandoor. Ik heb vanmorgen mijn heb
ben en houen al overgebracht, dus u kunt
er meteen intrekken. Hier is de sleutel
de postdirecteur heeft er nog een. Tot
ziens, zullen we dan maar zeggen.
Hij knikte Peter minzaam toe, raapte
Peter keek hem na, tot hij verdwenen
was, keerde zich toen om, ging de zit-
kamer binnen en inspecteerde de collectie
rieten en bamboe meubelen met den be-
grijplijken trots van iemand, die nooit van
zijn leven een huis bezeten of gehuurd
heeft. Toen hij een paar minuten lang
naar hartelust ge'inspecteerd had, knikte
hij tevreden, haalde zijn cigarettenkoker
te voorschijn en zocht in zijn broekzak
naar lucifers.- Hij vond niets en keerde
zich, uit gewoonte, naar den schoorsteen-
mantel. Maar de schoorsteenmantel
droeg niets dan een paar venijnig-gele
vazen, een koperen aschbakje met een
reclame voor sodawater in blauwe en
groene letters en een opgevouwen stukje
papier. Zonder te denken bij wat hij
deed, vouwde Peter het stukje papier
open en bekeek het. Het was een blad-
zijde uit een notitieboekje met den platte-
grond van een huis erop geteekend. Peter
wist, dat het de plattegrond van een huis
was door verduidelijkende opschriften
als ,,Zitkamer", ,,Bibliotheek" ,,Schilde-
rijenzaaltje" en „Hal". Maar aanwijzin-
gen omtrent het feit, wie de eigenaar van
dit bewuste stukje papier was, of welk
huis door dezen plattegrond vertegen-
woordigd was, ontbraken te eenenmale.
Zeker door Mr. Gibbs achtergelaten,"
overdacht hij. Misschien is-ie wel een
makelaar-in-huizen of zoo iets dergelijks
hij had buitengewoon overredende
manierenEnfinnu eerst naar
't dorp om lucifers en eten natuurlijk."
Hij stak het stukje papier slordig dicht-
gevouwen in zijn vestzakje en ging naar
de deur.
(Wordt vervolgd.)
