ALGEMEEN NIEUWS- FN APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Millionair tegen wil en dank
ALLES
BI* NBHLAND.
FKtTILLETOir.
AUTOS
MOTORS NIJVERHEID
Afsluiting Kerkhoflaan
mgr. dr. w. h. nolens, t
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
-\7rwr allrrvn resrel
ABONNEMENTSPRIJSBin,-n Ter Neuzen 1,40 per 3 -aanden- B*ten Ter Neuzen
fr >>er dom 1.80 per 3 maanden - Btj voor ultbetaling fr. per post 6.80 per jaa
Voor Belgle ea Amerlka f 2,25, overigre lan den 2,60 per 3 maanden fr. per p
Abonnementen voor bet bu'tenland aileen by voorultbetaling.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
Gitgeefster: Flrnw P. J- VAN DE 8ANDE,
ADVERTENTIgN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor Rl^eD
Grootere letters en cliches worden naar plaatsrulmte bereken
Handelsadvertentign br) regelabonnement tegen verminderd tarief. hetwe
verkrijgbaar Is. - Inzending van advertentien liefst dag voor de nltgav.
DIT BEAD VERSCH1JNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVON
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat gedurende he.
uitbreken van de klinker- en het leggen eener
kei- en klinkerbestrating in de Kerkhoflaan
te Ter Neuzen, het gedeelte van deze laan,
tusschen den Baandijk en de Dekkerstraat
vanaf 2 September 1931, voor het rijverkeer
is afgesloten.
Ter Neuzen, 31 Augustus 1931.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Met Mgr. Dr. W. H. Nolens, die na een
langdurige ziekte is heengegaan, verliest
Nederland een staatsman van beteekenis, die
in het buitenland op tal van congressen en
conferenties, waarop hi) ons land vertegen-
woordigde, het aanzien van ons lan 1 :.aede
hielp verhoogen, wiens woord en meeningen,
door den wetenschappelijken inhoud, gezag
hadden. Een man met een helder verstand,
met een klaren blik, die om zijn zuiver sociaal
voelen en doorzicht overal werd gewaardeerd.
In hem verliest de Katholieke kerk een
trouwen zoon, een ijverigen priester, steeds
op de bres om zijn kerk en de markt van zijn
politieke partij te vergrooten, een Ohristen,
die voor alles in de politiek het Christelijk
beginsel op den voorgrond stelde, als basis,
waarop de politiek van Nederland moest wor
den opgebouwd.
De Nederlandsohe Katholieken konden eens
op Herman Joseph Aloysius Maria Schaep-
man, den dichter en staatsman wijzen, als
bun leider, ze vonden in Mgr. Nolens, die ook
een „Memoriam" wijdde aan den dichter van
„Aya Sophia", een nieuwen leidsman, naar
wien met ontzag en eerbied werd geluisterd.
Nu was Schaepman van een geheel andere
tructuur en natuur, dan de thans ontslapene,
Schaepman een forsche striijlder, wiens woord
kon daveren door de ruimte, de geestdriftige
propagandist, die door heel het land zich deed
hooren en ook in de Tweede Kamer zich gel-
den liet. Nolens, een kalme, rustige figuiur,
meer de man acihter de schermen, die evenwel
de touwtjes hield, ongemerkt voor de groote
massa, maar voelbaar voor hem, die meer
achter de schermen kon kijken. De regisseur,
naar wiens aanwijaingen wordt gehandeld.
Van hem werd getuigd, dat hij geen poli
ticals was, die bij voorkeur timmerde aan den
grooten weg. ,,Hij gaat rustig", zoo werd ge-
schreven, „voor buitenstaanders schier onge
merkt zijn weg. Hij boudt zelden buiten de
Kamer openbare propaganda-redevoermgen.
zooals de leiders der andere partij en. Hij
heeft niets van wat men noemt een volks-
menner en jaagt nog minder de volksgunst
na of de wereldlijke erkeuning van wie of van
wat ook".
In de Kamer werd steeds naar hem ge
luisterd, als naar een, die aileen sprak, als
hij over het onderwerp lets wist te zeggen.
Die nooit in algsmeenheden verviel, maar
bllijfk gaf van alles een bijzondere studie te
hebben gemaakt Misscbien had hij, eeuwen
geleden levende, een Richelieu, een Mazarin
kunnen zijn. Ook hij, evenals deze staats'lie-
den, iemand, die wist wat hij wilde, die altijd
het doel voor oogen hield en zich nooit liet
afleiden van de hoofdzaak. In waarheid een
priester, die nooit dacht aan zichzelf, heel
zijn leven wijidend aan het groote doel. Een
man, juist om de zuiverheid van zijn bedoe-
lingen, vrij van ego'istische verlangens, geeerd
door den politieken tegenstander, die wist, dat
bij Nolens slechts de zaak, niet de persoon
gold. Men kon in den nu ontslapene den man
zien, aileen levend voor ztjn roeping of voor
wat h/rjl als zijn roeping beschouwde.
Mgr. Nolens was een gave figuur, van een
onkreukbare eerlijkheid en oprechtheid, die
zich voor deed, zooals hij was, die de schrjn-
heiligheid van een geslepen diplomaat miste.
Men wist, wat men aan hem had, hij streed
steeds met open vizier
Met hem is een groote Nederlander heen
gegaan.
Wiilem Huhertus Nolens werd 7 Septem
ber 1860 te Venlo geboren, de stad, die hem
naar de Tweede Kamer zond en hem altijd
trouw zou blijven.
Eerst studeerde hij rechten en staatsweten-
schappen te Utrecht ,waar hij van 1880 tot
1884 bleef. Torn ging hij naar het Semina-
rium te Roermond. Op 26 Maart 1887 werd
hij tot priester gewlrjld. April 1927 werd hij
door velen in den lande hij Zijn 40-jarig jubi-
leum als priester, gehuldigd als staatsman-
priester, een huldebetooging, waaraan ook
Prins Hendrik deelnam en waarbrj o.a. Jhr.
De Geer het woord voerde door hem niet
aileen als priester, maar ook als staatsman
te huldigen.
Een jaar na zijn priesterwijding werd hij
leeraar aan de R.-Kath. H. B. S. te Rolduc
om les te geven in zedelijke wijsbegeerte en
sociale wetenschap.
Maar hij gaf daarbij zijn wetenschappelijske
studies niet op.
Hij promoveerde 12 Februari 1890 tot doc
tor in de staatswetenschappen aan de Rijks-
universiteit te Utrecht met het proefschrift
„Leer van den Heiligen Thomas van Aquino
en het Recht", terwijl hij tegelijkertijd tot
doctor in de rechtswetenschappen werd be-
vorderd op stellingen. Beide promoties ge-
schiedden cum laude.
Van 1896 dateert zijn lidmaatschap van de
Tweede Kamer.
Van 1912 tot 1913 was hiijl voorzitter van
deze Kamer en curator van de Technische
Hoogeschool te Delft. Het wekte geen ver-
wondering als Mgr. Nolens, in 1909, door den
Amsterdamschen gemeenteraad werd be-
noemd tot buitengewoon hoogleeraar in de
arbeidswetgeving. Een groot deel van zijn
studies had hij gewijd aan de arbeidswet
geving en hrj was de aangewezen man om
Nederland te vertegenwoordigen op de ar-
beidsconferentie, welke in 1919 te Washing
ton werd gehouden. Het spreekt vanzelf, dat
hij ook een eerste plaats innam bij de confe-
rentie te Geneve, om mee te werken aan de
codificatie van de arbeidswetgeving.
In 1916 werd hij buitengewoon gezant te
Rome bjj den Heiligen Stoel. Lang bleef hij
niet in deze functie. In 1918, toen een link-
sche meerderheid bij de verkiezingen van 3
Juli, voor een rechtsche meerderheid moest
plaats maken, werd Mgr. Nolens door H. M.
de Koningin belast met de formatie van een
extra-parlementair kabinet.
Op 9 September 1918 had de fonmateur Zijn
kabinet gereed. Ruys de Beerenbrouck werd
minister-president met de portefeuille van
binnenlandsche zaken. Met hem namen in
het mindsterie zitting Van Kamebeek, Heems-
kerk, Alting van Geusau, Nadin ten Cate,
Usselsteijn, Koning en Idenburg, terwijl
eenige weken later twee nieuwe departemen-
ten werden ingesteld met Aalberse en Ds. De
Visser als ministers. Nolens als kabinetsfor-
mateur had zelf geen portefeuille genomen,
omdat hij van oordeel was, dat zijn priester-
schap niet met een ministerambt was te con-
ibineeren
Zeker is het, al was het nooit aanwijsibaar,
dat zijn invloed op het ministerie-Ruys groot
is geweest.
In 1920 werd Mgr. Nolens benoemd tot
waamemend voorzitter van den Hoogen Raad
van Arbeid.
Mgr. Nolens was o.m. ridder in den Neder-
landschen Leeuw.
Bij uiterste wilsbeschikking is door Mgr.
Dr. Nolens bepaald, dat de plechtige uitvaart-
dienst moet worden gehouden in de kerk der
parochie, waarin hij' zou overlijden en dat deze
uitvaartdienst moest worden gecelebreerd
door een pastoor der parochie. Vervolgens dat
hij begraven moest worden op de begraaf-
te Venlo.
Daarom is bepaald, dat de metten zullen
geaongen worden in de paroohiekerk van
St. Willibrordus te 's-Gravenhage op Maan-
dagavond; dat de lauden zullen gezongen
worden in dezelfde kerk op Dinsdagmorgen
om half 10; dat de uitvaartdienst zal worden
gehouden in dezelfde kerk Dinsdag te 10 uur.
Dat in de parochiekerk van St. Martinus te
Venlo een plechtige Mis van requiem zal wor
den gezongen op Woensdag om half 11 uur,
waarna de begrafenis op de begraafplaats te
Venlo.
ONTHULAJNG STANDBEELD VAN
DOMELA NIEUWENHUIS.
Op het Nassauplein te Amsterdam tus
schen de twee nieuwe monumentale brug-
gen is Zaterdagmiddag onder zeer groote be-
langstelling en groote geestdrift een bron-
zen monument onthuld voor den pionier der
socialistische beweging F. Domela Nieuwen-
huis. Het geeft den graoten strijder in de
arbeidersbeweging weer ten voeten uit, als
stond hij te betoogen voor een vergadering.
Op bet voetstuk van lava-basalt is aan de
voorzijde een relief figuur van Prometheus
en aan de achterzijde een bronzen plaat aan-
gebracht, met een inscriptie bevattende de
geboorte en overlrjdens-datum met die van de
onthulling.
Voor deze plechtigheid was een groot deel
van bet Nassauplein afgezet. Hoe meer het
oogenblik van de onthulling naderde, hoe
grooter het aantal toeschouwers werd, ach
ter het politiecordon.
Tegen drie uur kwam een groote stoet,
voorzien van vlaggen en doeken, bij het mo
nument aan. In dezen stoet, die zich had op-
gesteld bq het IJsclubterrein, liepen mee
leden van het monument-fonds, een groot
aantal politieke vereenigingen en vakver-
eenigingen.
De plechtigheid werd geopend met het spe-
len van de Internationale. Door den voor
zitter van het monument-comity, den heer
Prien, werd in het kort de wordingsgeschie-
denis van het standbeeld uiteengezet.
Onder het spelen van het Largo van Han
del, werd door mevrouw de wed. B. Domela
Nieuwenhuis het doek, dat de figuur van
Nieuwenhuis nog onttrok aan den blik der
aanwezigen, weggenomen.
voor
FOURNITURES GENERATES
Borluutstraat 8, GENT. Tel. 12415.
(Nabjj 't Stadhuis)
(Ingez. Med.)
58) (Vervolg.)
,,Als iedereen er zoo overdenkt, dan zal
ik me natuurlijk niet verzetten", ant-
woordde George Henry.
Na verloop van een half uur rees er
plotseling een opgewonden gemompel uit
de vele toeschouwers op.
Iemand schijnt een prachtigen slag te
hebben geslagen", riep Harold uit.
Te midden van een qroep enthousiaste
spelers stonden Stephen en Sir Philip
Woodman. De laatste transpireerde bui-
tenmatig en was vuurrood van inspanning.
Aan Stephen echter was niets bijzonders
te bemerken, en zag hij er even koel en
rustig als altijd uit.
„Mag ik u mijn compliment maken over
dien laatsten beslissenden zet", riep Sir
Philip uit. Hij had een boekje in zijn
hand, waarin hij vlug eenige berekeningen
maakte.
,,Ik geloof", ging hij voort, ,,dat u de
overwinnaar is mijnheer Underwood".
,,Dat is prachtig, oom", zei Harold
glimlachend.
,,}a, je oom heeft de bokaal gewonnen",
verklaarde Sir Philip...
HOOFDSTUK XXVIII.
Toen het nieuws bekend werd gemaakt,
ontstond er een algemeene opschudding.
,,Het is belachelijk", gaf Stephen ge-
irriteerd te kennen. ,,Ik denk er niet over
den prijs te accepteeren".
„Ik vrees, dat dit niet zal gaan", pro-
testeerde mijnheer Doll. „Uw broer heeft
mij beloofd, dat de rechtmatige eigenaar
dezen in ontvangst zou nemen'
„Maar ik dacht. dat Harold dat was",
bracht George Henry in het midden.
„Wij hebben cjesproken van „den eer-
sten overwinnaar hield de secretaris vol.
,,Heb jij je woord hiervoor gegeven,
George Henry vroeg Stephen.
.Jammer genoeg wel", gaf deze toe.
Plotseling kwam Harold uit de be-
stuurskamer te voorschijn met de bokaal
in zijn hand. Hij plaatste deze op de met
een groen kleed overdekte tafel en hij
werd op de hielen gevolgd door eenige be-
dienden, welke verschillende flesschen
champagne droegen.
„Ik feliciteer je van harte, oom Ste
phen", zei hij opgetogen. „Daar zullen
we eens op drinken, wat?"
Stephen trok den heer Doll op een ver-
legen wijze ter zijde. Kleine zweetdrup-
pels stonden op zijn voorhoofd en door
den wind was zijn haar geheel en al in de
war geraakt.
Mijnheer Doll", bracht hij uit, „dit is
ontzettend hinderlijk. Het is een ont-
knooping die ik allerminst verwacht had.
Het is allerbespottelijkst, dat ik mijn eigen
beker in ontvangst zou nemen".
,,Dit wordt meermalen gedaan", ver-
zekerde de secretaris hem. ,,Ik vrees, dat
u zich in het onvermijdelijke zult moeten
schikken".
Stephen liet een aeluid hooren, dat heel
veel op gekreun geleek.
„Natuurlijk ben ik erg vereerd", zei hij.
,,Maar
,,Als ik u wat mag voorstellen", viel de
heer Doll hem in de rede, „zou ik u willen
aanraden thans reeds een prijs aan te bie-
den voor een wedstrijd, welke het volgend
jaar gehouden wordt".
Nadat het applaus was bedaard, was het
de heer G. Rijnders, van „de Vrije Socialist",
die in het kort schetste wat Domela Nieu- 1
wenhuis geweest is voor de arbeidersbewe-
g-ing-
HET CONFLICT TUSSCHEN DE
GEMEENTE EMMEN EN DE REGEERLNG.
De Gemeenteraad van Emmen heeft op-
nieuw behandelt den eisch van de Regeering
tot plaatsing der gemeente in de derde klasse
voor de heffing der Gemeentefondsbelasting.
Zooals men weet, is deze eisch reeds tot
tweemaal toe afgewezen en heeft minister
Ruys de Beerenbrouck tenslotte gedreigd
met inhouding der bijzondere Regeeringssub-
sidie aan de gesaneerde gemeente. Dit drei-
gement is thans aanleiding geworden, na
overleg in de verschillende Raadsfracties, tot
aanneming onder sterk protest van de Re-
geeringseischen.
DR. J. TH. DE VISSER MINISTER
VAN STAAT.
De „Staatscourant" van Zaterdag bevat
de mededeeling, dat de oud-minister dr. J. Th.
de Visser benoemd is tot Minister van Staat.
Aanvankelijk te Utrecht rechten studee-
rende, wijdde de student De Visser zich daar-
na aan de studie der godgeleerdheid, waarin
hij op 5 Mei 1880 promoveerde op een proef
schrift, getiteld: ,,De daemonologie van het
Oude Testament". Tot 1897 stond dr. De
Visser als predikant in verschillende plaat-
sen, toen hij in dat jaar tot lid van de Tweede
Kamer gekozen werd voor het district Rotter
dam; later werd hij afgevaardigd door Am
sterdam en Leiden. Als afgevaardigde legde
hij zich hoofdzakelijk toe op de sociale vraag-
stukken en het onderwijs. In 1898 stichtte
hjj den Christ. Nat. Werkmansbond en in 1910
volgde hij Jhr. Mr. A. F. de Savomin Lohman
op als voorzitter der Ohr.-Historische Kamer-
fractie. Na de verkiezingen in 1918 trad hij
in het coalitie-kabinet Ruys de Beerenbrouck
op als minister van het nieuwe Departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
Na het aftreden van het kabinet in 1925, werd
hij opnieuw naar de Tweede Kamer afgevaar
digd, waar hij de leiding van de Chr.-Hist.
Kamergroep ovemam van mr. Schokking, die
minister van Justitie geworden was in het
ministerie-Colijn. Na de langdurige ministe-
rieele crisis die op den val van dit ministerie
volgde, kreeg dr. De Visser van de koningin
opdracht een kabinet te formeeren, waarin
hij toen niet slaagde.
Dr. De Visser heeft ook buiten zijn amb-
telijke loopbaan de openbare zaak in vele
functies gediend als bestuurslid van onder-
scheiden vereenigingen. Vele studien op
Bijbelsch-oudheidkundig gebied verschenen
voorts van zijn hand. (Alg. Hbl.)
EERSTE KAMER.
Het centraal stembureau voor de verkie-
zing van leden der Eerste Kamer heeft in de
vacature, ontstaan door het niet-aannemen
van zijn benoeming tot lid der Kamer door
mr. P. J. Reymer, als opvolger van wijlen den
heer J. N. Hendrix, benoemd verklaard den
heer M. Visser, te Leeuwarden.
HET VEER BIJ MOERDIJK.
Uit Moerdijk wordt aan de N. R. Crt. ge-
meld:
In verband met het steeds toenemende toe-
ristenverkeer over Moerdijk en de bij het de
partement van Waterstaat ingekomen klach-
ten over het lange wachten van automobilis-
ten aan de veerboot, zoowel aan den Noord-
Brabantschen als Zuid-Hollandschen oever,
heeft Vrijdagmiddag de minister van Water
staat, mr. Reymer, hier een bezoek gebracht.
Toen de minister hier aankwam, stonden
Stephen scheen zich plotseling opge-
lucht te voelen.
,,Mijn beste mijnheer Doll", riep hij uit.
,,Het volgend jaaronzin! Schrijf een
nationalen wedstrijd uit voor het najaar.
Ik zal een zelfde bokaal uitloven terwijl
mijn broer een anderen prijs beschikbaar
zai stellen. Wat die zijn zal, zullen we
later nader bekend maken. Ik wensch
tevens eenige kleine prijzen te geven voor
een dameswedstrijd".
„Dat is heel edelmoedig van u, mijn
heer Underwood en ik ben er van over-
tuigd, dat het niet lang zal duren, of we
zijn de populairste club in heel Surrey."
De aankondiging werd met een over-
weldigend enthousiasme ontvangen en
iedereen scheen het noodig te vinden
hierop te drinken. Harold, met een soep-
lepel uit de keuken gewapend, schonk
onvermoeid champagne in. George
Henry nam onlbemerkf zijn broer apart.
,,Ons gewone uur voor de lunch is
reeds lang verstreken, Stephen", fluister-
de hij. ,,Onze spijsvertering
Ik ben het volkomen met je eens", gaf
Stephen toe. ,,Laten we wegsluipen".
Toen ze een rustig hoekje in de eetzaal
ontdekt hadden, zei Stephen eenklaps:
„George Henry, ik begin in het Noodlot
te gelooven".
,,Daarover verbaas ik me allerminst",
zei George Henry, terwijl hij zich van
salade beaiende. ,,Je moet eens proeven,
hoe verrukkelijk deze lamsbout is".
Even heerschte er stilte, welke door
Stephen verbroken werd.
,,Wij steunen een tooneelonderneming
cn het stuk, dat ze opvoeren wordt een
succes. Wij organiseerden een open-
lucht-theater in Engeland en als wij den
heer Hiram Pluck niet flink hadden aan-
gepakt, hadden we een groot, in plaats
van een klein fortuin verdiend. We geven
vijf honderd pond uit voor een golfprijs
en... winnen dien zelf".
,,Het is ongelooflijk", bekende George
Henry. ,,Ik ben twee uur in de buiten-
lucht geweest en ik zal nog een stukje
lamsvleesch nemen".
,,Ik moet eerlijk toegeven", zei Stephen
even later, „dat Harold zijn teleurstel-
lingen heel goed heeft weten te ver-
draaen".
,,Ik ben het volkomen met je eens. Het
was te meer opvallend, omdat hij in de
stellige overtuiging verkeerde, dat hij de
bokaal gewonnen had".
,,Ik ben erg tevreden over onzen neef",
verklaarde Stephen. ,,Hij is een uitsteken-
de speler".
,,Ja, wij kunnen er trotsch op zijn",
stemde George Henry toe.
Harold heeft er.vandaag flagrante be-
wijzen van gegeven een echte sportsman
te zijn. Ik zal
,,Wij zullen", viel George Henry in,
,,zien hem op de een of andere manier
schadeloos te stellen".
Sir Philip Woodman kwam luidruchtig
binnen. Hij had een paar glazen cham
pagne gedronken en verkeerde in een op
gewonden stemming.
,,Mag ik bij u komen zitten?" riep hij
uit, terwijl hij een stoel bijschoof.
,,Met genoegen", stemde Stephen toe.
,.Het zal ons zeer aangenaam zijn",
uitte George Henry zich.
,,U zult flink wat geld met uw golfspel
verdienen, mijnheer Underwood", merkte
Sir Philip op. ,,Die obligaties zullen
reusachtige dividenden uitkeeren. Die
zaak zal wellicht evenveel opbrengen als
uw kantoor in Basinghall Street".
,,Geld verdienen!" herhaalde Stephen
treurig.
„Groote bedragen", vulde George
Henry aan.
Weiger namook en let er op dat op elke
tablet het woord "Bayer" staat. Prijs 75 cts.
(Ingea;. Med.)
auto's in een lange file te wachten, om met
de veerboot te worden overgezet. De minis
ter, die te kennen gaf, een steekproef te wil
len nemen, stelde vast, dat met slechts 66n
veerboot de verbinding tusschen den Noord-
Brabantschen en den Zuid-Hollandschen oever
werd onderhouden, welke veerboot niet in
staat bleek, de steeds aanrijdende auto's te
bergen, zoodat vele zeer lang moesten blijven
wachten. De tweede veerboot werd aanstonds
in de vaart gebracht, waarna de Minister met
een ingenieur en een opzichter van den rijks-
waterstaat een regeling besprak, ten einde
verbetering in den toestand te brengen.
DR. J. W. JENNY WEYERMAN. f
Hier te lande is bericht ontvangen dat dr.
J. W. Jenny Weyerman, lid van den Gezond-
heidsraad en directeur van de Surinaamsche
Waterleiding Maatschappij, plotseling te Pa
ramaribo is overleden. De overledene heeft
verdienstelijk werk gedaan om het drink-
water-vraagstuk voor Suriname's hoofdstad
tot oplossing te brengen en daartoe plannen
ontworpen, die hehben geleid tot de oprichting
der Surinaamsche Waterleiding Maatschappij.
Die plannen zijn aanvaard ondanks de daar-
tegen aangevoerde bezwaren, die hoofdzake
lijk voortspruiten uit de vrees voor een mo-
gelijk watertekort.
De ontslapene vertoefde thans opnieuw in
Suriname in verband met onderzoekingen
nopens den waterrijkdom van Savanna bij
Republiek, die als prise d'eau zal dienen voor
de genoemde waterleiding.
NIEUWE FRANKEERZEGELS.
Men schrijft aan de N. R. Crt.:
Over eenige weken zullen op de postkanto-
ren verkrijgbaar worden gesteld frankeer-
zegels van 36 cent en van 70 cent.
Aan het zegel van 36 cent bestaat behoefte
voor de frankeering van een luchtpostbrief
beneden 5 gram naar Ned.-Indie; het zegel
van 70 cent dient voomamelijk voor de ver-
zending van postpaketten van 79 K.G.
De zegels, welker formaat in overeenstem-
ming werd gebracht met de voorschriften
voor papierformaten, zooals die werden vast-
gesteld door de centrale commissie voor nor-
malisatie in Nederland, hebben een afmeting
van 21 bij 30 m.M. en zijn ontworpen door
den architect Piet Zwart te Wassenaar.
De vervaardiging geschiedde met gebruik-
making van moderne grafische middelen, foto-
grafie en foto-chemigrafie.
Van de verschillende foto-chemigrafische
reproductie-methoden bleek koper-diepdruk
(foto-gravure) de eenige techniek te zijn,
welke by groote oplagen het fotografische
beeld op ongeglansd papier bevredigend repro-
duceerde. Een nadeel van roto-gravure is ech
ter het vrij grove raster, dat bij de kleine af
meting van het postzegelbeeld hinderlijk kan
zijn. Teneinde dit raster zoo weinig mogelijk
storend te doen werken, moesten vele fijne
nuanceeringen worden opgeofferd.
Beide zegels zijn opgebouwd uit drie ele-
menten, beeltenis van H.M. de Koningin, een
voorstelling en de tekst. Omamentaties wer
den als overtolligheden geweerd. De voorstel-
,,Er bestaat geen twijfel aan. Dat is
zoo vast als een huis", verzekerde Sir
Philip.
Stephen keek zijn broer aan.
George Henry zei hij, ,ik neem van-
daag een groot glas port".
„Ik ook, zij zijn broer heldhaftig.
HOOFDSTUK XXi#.
De philantropische daad van George
Henry ten opzichte van Peggy Robinson
werd met succes bekroond. Hoewel het
tikken nog heel langzaam ging copieerde
het meisje dagelijks met de grootste accu-
ratesse de verschillende lijsten.
Iederen morgen opende George Henry
de deur van haar kantoor, boog en
wenschte haar goedenmorgen, Iederen
morgen keek ze van haar arbeid op en
beantwoordde glimlachend zijn groet.
waarna ze zich onmiddellijk weer over
haar werk boog. Heel dikwijls zocht hij
te vergeefs naar een excuus om nog wat
langer in haar kamer te kunnen blijven.
Als hij iets verzonnen had om te zeggen,
was het zeker, dat hij het op het critieke
moment weer vergeten was. Langzamer-
hand kwam hij tot de overtuiging, dat zij
om de een of andere reden er de voor
keur aan scheen te geven hun relaties van
zuiver zakelijken aard te houden. Het
duurde dan ook niet lang, of hij opende
zelfs de deur niet meer, als hij voorbij
ging-
Stephen refereerde op een morgen aan
het succes van de proefneming van zijn
broer.
George Henry", zei hij, „ik ben bui
tengewoon tevreden over het werk van
juffrouw RobinsonZe gedraagt zich
ook onberispelijk".
,,Dat doet me genoegen, Stephen", zei
George Henry.
(Wordt vervolgd.)
