ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
ionair tegen wil en dank
ALLES
ASPIRIN
IVerhit
No 8712
MAANDAG 27 JULI 1931
71 e Jaargan gs
BISTBENLAND
FE HILL ETON.
HEVEA idi*n^l>l=Kll
AUTOS
MOTORS NIJVERHEID
eenig op dewereki
BUITKNLAND
Hchtloopend
yzersterk
gUHHggaSSMSSQSftES!
UZENSCHE COURANT
ABONNEMENT8PRIJS: Binnen Ter Neuzen J 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Voor BelgiS en Amerika f 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Cltgeefster: Flrma P. i. VAN DE SANDE. GIRO 38160 - TELEFOON No. 26.
ADVERTENTI6N: Van 1 tot 4 regela f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bfl regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraajr
verkrijgbaar Is. Inzendlng van advertentien liefst AAn dag voor de nltgave,
MX BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONIf
EEN TEGENSPRAAK.
De N. R. Crt. schrijft daaromtrent:
We hebben inlicbtingen ingewonnen naar
aanleiding van het bericht in het Dagblad
van Noord-Brabant over Fransch-Nederland-
sche betrekkingen. Zooals te verwachten
was, kon men te bevoegder plaatse dit be
richt met de grootste stelligheid tegenspre-
ken. „Wiji zien niet in," zoo zeide men ons,
„.welke omstandigheden zioh hebben voorge-
daan of welike veranderingen waar te nemen
vallen, die het denkbeeld zouden kunnen
rechtvaardigen dat Nederland bereid ware
van zijn welgestelde poditiek van strenge
zelfstandigheid afstand te doen. Het be
richt, dat er contact zou bestaan tusschen
de staven van Frankrijk en Nederland, is dan
ook ten voile uit de lucht gegrepen".
Men voegde hieraan nog toe: ,,Het is
misschien nuttig er uitdrukkelijk op te wijzen,
dat welk contact er ook tusschen Belgie en
Nederland ten opzichte van een toekomstig
verdrag ibestaat, daarbij de souvereiniteit
over de Schelde op geen wijze in het geding
is. Want zekere berichten over Schelde en
Wielingen lijken erop berekend een ongemoti-
veerde onrust te verwekken, en het tot stand
komen van een verdrag door die onrust te
bemoeilijken".
,,Het is op het oogenblik nog niet mogelijk",
zoo zeide men ons, „namen te noemen van
onderhandelaars die te zijner tijd de onder-
handelingen met Belgie zullen moeten voe-
ren".
Wij van onzen kant willen daar de opmeir-
king aan toevoegen, dat het bericht daarover
in het Dagblad van Noord-Brabant onmogelijk
afkomstig kan zijn uit een bron, waar men
intiem bekend is met deze dingen. Want het
verteld ons dat Colijn tot onderhandelaar zou
zijn uitgekozen, omdat hij een der voomaam-
ste woordvoerders is geweest van de opposi
te tegen het BelgischNederlandsch verdrag
van 1925. Colijn was echter, zooals onze
lezers zich zullen herinneren, een der kam-
pioenen v66r het verdrag. In de Eerste
Kamer heeft hij ook ten gunste ervan ge-
sproken en gestemd.
Dit lijkt ons voldoende ter kenschetsing
van de wtaarde der bronnen van het Dagblad
van Noor d- Braban t
PROF. MR. M. W. F. TREUB. t
Vrijdag is te 's Gravenhage op 72jarigen
leeftijd overleden prof. mr. M. W. F. Treub.
Ongeveer een week geleden had de heer
Treub in het ziekenhuis aan den Zuidwal,
waar hij verpleegd werd, een operate onder-
gaan.
Aan het „Hlbd." ontleenen wrjl de volgende
bijzonderheden over dezen staatsman:
Prof. Mr Marie Willem Frederik Treub
werd den 30sten November 1858 gehoren te
Voorschoten, waar zijn vader burgemeester
was. Hij bezocht de H.B.S. te Leiden en werd
in 1880 candidaat-notaris. Het jaar daarop
werd hij studenit te Leiden, waar hij bleef tot
zijn candidaats-examen; vervolgens ging hij
een semester naar Parijs aeed zijn doctoraal
te Amsterdam en promoveerde te Utrecht den
31sten Maart 1885, op een proefschrift, geti-
teld: Ontwikke 1 ing en verband van de
rijks-, provinciale en gemeentebelastingen in
Nederland", voor welke verhandeling hij in
September 1883 door dezelfde universiteit
met een gouden medaille was bekroond.
Na zijn promote vestigde hij zich als ad-
vocaat-prooureur te Amsterdam, waar hij
spoedig werd toegelaten als privaat-docent
voor het notariaal en fiscaal re chit aan de
gemeente-universiteit.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
43) (Vervolg.)
De eerstvolgende dagen kwam 't leven
George Henry min of meer als een nacht-
merrie voor. Midden in zijn slaap kon hij
opschrikken iets, wat hem nooit over-
komen was en het vreeselijke visioen
voor zich zien van zichzelf, keurig uitge-
dost door zijn kleermaker, de kerk ver-
latend met een onbekende vrouw in het
wit zijde aan zijn arm. Hij trachtte zich
zijn nieuwe omgeving voor te stellen, en
de gedachte, dat in de toekomst een ander
zijn maaltijden voor hem zou kiezen, ver-
vulde hem van afschuw. Dagelijks werd
hij meer terneergedrukt. Op een ochtend
vloekte hij zelfs een portier uit. 's Mid-
dags met zijn broer naar huis keerend, nam
hij niet de minste notitie van een geestige
opmerking van Stephen. De moed ont-
brak hem evenwel om openlijk in opstand
te komen. Zonder zijn opoffering zou de
situate onmogelijk op te lessen zijn. Dit
nam echter niet weg, dat hij terneergesla-
gen en qeirriteerd was.
Het fatale uur naderde. Een paar mi-
nuten over half acht stapten de broers uic
de lift en betraden de bijna leege hal van
het hotel. George Henry, die nog steeds
in dezelfde onaangename stemming ver-
keerde, keek op de klok en fronsde zijn
voorhoofd.
,.Wij moeten nog een kwartier wach-
ten mopperde hij.
,,Dat is beter dan dat we te laat
In 1889 werd hij gekozen tot lid van den
Amsterdamschen gemeenteraad; hij behoorde
to en tot de radicale partij (later zou hij zich
vrijzinnig-democraat noemen), die, vereenigd
met de kerkelijke pantijen, zich verzette tegen
de liberale partij, in de hoofdstad georgani-
seerd door de kiesvereenigingen ,,De Grond-
wet" en ,,Buirgerplicht", welke toen de meer-
derheid in den raad hadden. Treub was een
hevig strijder voor het aanbrengen van de
bedrijven onder gemeentebe3tuur; hoe hij
deizen strijd tegen de concessionairen voerde
en op welken tegenstand hij stuitte, beschreef
hij in de reeks ,,Herinneringen en Overpein-
zingen", die hij in de ,,Haagsche Post" deed
opnemen. Gaandeweg wist Treub zijn mee-
ning betreffende gemeente-exploitatie meer
ingang te doen vinden; in 1893 werd hij be-
noemd tot wethouder, eerst van financien en
handelsmrichtingen, vervolgens van publieke
werken en handelsmrichtingen.
Op 17 Juni werd Mr. Treub benoemd tot
hoogloeraar aan de gemeentelijke universi
teit te Amsterdam, om onderwijs te geven in
staathuishoudkunde en statistiek Zijn ambt
aanvaardde hij den 23sten November met een
redevoering: Do ontwikkeling der staat
huishoudkunde tot sociale economie".
Den lien October 1964 volgde de heer
Treub Mr. Willinge op als lid van de Tweede
Kamer voor het district Assen, in Juni 1905
en 1909 werd zijn mandaat hemieuwd.
Daar echter in zake het Staatspensioen
zijn meening die van de vrijzinnige concentra-
tie niet dekte, besloot hij zich uit het parle-
ment terug te trekken.
Van 19091911 was hij lid van den ge
meenteraad van 's Gravenhage.
Kort daarop riep Cort van der Einden hem
in zijn kabinet dat het oorlogskabinet
zou worden. Treub had er aanvan.kelijk de
portefeuilles van landibouw, handel en nijver-
heid. Spoedig echter, toen de crisis-omstan-
digheden een krachtiger man noodig maakten
den minister Bertling, ging hij naar het
ministerie van financien over. Wat hij in
deze benarde oorlogstijden voor werk ver-
riohtte, staat ieder nog levendig voor den
geest. Dat ons land toen voor een debacle
werd behoed, was voor een niet gering deel
aan hem te danken.
In Februari 1917 werd hij teruggeroepen
naar het Binnenhof, daar ibleef hij tot de
verkiezingen van 1918.
Van de vrijzinnig-democraten, wier 1 eider
in de Kamer hij jarenlang was geweest, was
hij middeleriwijl vervreemd geraakt, het ein-
de van den oorlcg deed hem de noodzakelijk-
heid zien van een poli'tieken en een econo-
mischen opbouw boven partij-belangen.
Om deze te propageeren stichtte hij den
Economischen Bond, die onder zijn leiding
aanvankelijk een aanmerkelijken bloei be-
reikte, doch niet aan de verwachting voldeed.
Tenslotte werd hij, bij de vorming van den
Vrijheidsbond, daarin opgelost. De Econo-
mische Bond hracht Treub in de Kamer
terug om zijn inzichten te verdedigen.
In 1921 nam hij voorgoed afscheid van het
Binnenhof in verband met zijn benoeming
tot voorzitter van den Ondernemensraad voor
Nederlandsch-Indie. In deze functie heeft hij
van zich doen spreken door zijn boek over
Indie en andere publicaties en aan het aan-
deel dat hij had in de totstandkoming van de
Indische leergangen aan de Utirechtsche
universiteit. Korten tijd geleden had hij deze
functie neergelegd.
NEDERLAND EN BELGIe.
Naar aanleiding van de pers'berichten, dat
de besprekingen tusscben Nederland en Bel
gie om binnen afzienbaren tijd tot een oplos-
sing der hangende vraagstukken te komen
o.m. gevcerd zullen worden door mr. Frans
waren." merkte zijn broer opgeruimd op.
,,We kunnen toch moeilijk onze gasten
voor ons laten komen. Als jij hier wilt
blijven en op de deur letten, ga ik een
woordje met den ober wisselen.
Hij verdween in het restaurant en
George Henry was eenige minuten aan
zijn sombere gedachten overgelaten. Hij
veinsde niets te bemerken van Stephen's
opgewonden houding, toen deze weer
terugkeerde.
,,De tafel ziet er heel aantrekkelijk uit,"
kondigde de laatste aan. ,,De ober ver-
zekert mij, dat hij zijn speciale aandacht
aan het diner heeft gewijd
George Henry toonde echter niet de
minste belangstelling.
Met een onverschillig aebaar wenkte
hij een voorbijgaanden kellner.
,,Een cocktail!' bestelde hij. ,,Het kan
me niet schelen welk soort."
Stephen scheen een weinig te schrik-
ken.
,,Ik wist niet, dat het tegenwoordig je
gewoonte was, spiritualien te gebruiken
voor het eten," merkte hij gestreng op.
„Om je de waarheid te zeggen, heb ik
volgens de huidige aewoonten order ge-
geven cocktails op de tafel te plaatsen."
,,Het komt er niet op aan," zei George
Henry kribbig. „lk heb er nu al be-
hoefte aan."
Stephen nam plaats, trok zijn zorgvul-
dig geperste broekspijpen wat op en
wendde zich tot zijn broer.
George Henry" zei hij, ,,ik geloof.
dat het doel van deze festrviteit je niet
bijzonder aangenaam is."
,,Daaraan heb je aelijk," luidde het
prompte antwoord. ,,Ik heb eens ernstig
over de zaak nagedacht, en ik verlang er
allerminst naar om te trouwen. Zooals
van Cauwelaert, den burgemeester van Ant-
werpen en oud-minster dr. H. Colijn, vemeemt
het Dagblad van Noord-Brabant ,,van be-
trouwbare Nederlandsche zijde" dat deze
mededeeling inderdaad juist is. Dr. Colijn zou
door de Nederlandsche regeering zijn aange-
zocht om de voorbereidende onderhandelingen
te voeren opdat van te voren vaststa, dat de
oppositie in de Eerste Kamer tegen het trac-
taat met Belgie van minister Van Karneibeek,
van welke oppositie de heer Colijn een der
voomaamste woordvoerders was, ditmaal
geen nederlaag aan de nieuwe regeerings-
voorstellen zal bezorgen.
Verder kon het (blad „uit zeer goede bron"
mededeelen, dat ook tusschen vertegenwoor-
digers van het Nederlandsch departement van
Waterstaat en het Belgische Ministerie van
Openbare Werken besprekingen worden ge-
voerd.
(Ingez. Med.)
DE NEDERLANDSCH—FRANSCHE
BETREKKINGEN.
Het Dagblad van Noord-Brabant schrijft:
Naar wij vernemen, maakt men zich in
sommige Belgische kringen ongerust over de
betrekkingen, die thans tusschen Nederland
en Frankrijk bestaan. Het vriendschappelijk
karakter van die betrekkingen zou van dien
aard zijn geworden, dat eensdeels een aan-
merkelijike koersverandering in de buitenland-
sche xx)litiek van Nederland er door is inge-
luid en ajnderdeels de steun van Frankrijk
voor Belgie's aanspraken tegen Nederland als
verloren dient te worden beschouwd.
De inschikkelijkheid welke de Belgische re
geering den laatsten tijd aan den dag legt om
met Nederland tot een voor onze regeering
aannemelijke oplossing der hangende vraag
stukken te komen, zou aan Franschen invloed
zijn te wijten. In de Antwerpsche reeders-
kringen leeft dan ook de vrees, dat de kans
om boven Rotterdam bevoordeeld te worden
verkeken is. Ook van de zijde der aanihan-
gers van de ..Nation beige" wordt geducht,
dat de Brusselsehe regeering op het stuk der
souvereiniteit over de Schelde zal moeten
toegeiven.
Men vertelt, dat reeds lang voeling wordt
gehouden tusschen de generale staven van
Frankrijk en Nederland en dat het een der
hoogst geplaatste officieren van het Neder
landsche leger in den loop van dit jaar te
Parijs besprekingen met den Franschen gene-
ralen staf heeft gevoerd. Daarbij zou over
niets minder zijn gehandeld dan over het vor-
men van een gemeensdhappelijk front ten
opzichte van Duitschlgnd. O.m. zou van ge
dachten zijn gewisseld om de Fransch-Bel-
gische verdedigingslinie in het Oosten op
Nederlandsch gebied langs de Maas, Waal en
IJssel uit te breiden. In dit verband heeft
het ook de aandacht getrokken, dat de a.s.
manoeuvres van het Nederliandsche leger in
den Achterhoek zullen plaats vinden en juist
voor doel zullen kirijgen om na te gaan hoe
een invallende vijand aan de Ussellinie tot
staan zal zijn te brengen.
Over de reden, waarom Frankrijk er zooveel
prijs op zou stellen, om Nederland tot meer
dan normale vriendschappelijke betrekkingen
te bewegen, laat men zidh in Belgie niet met
stelligheid uit. Wij kregen echter zeer sterk
den indruk, dat bij Frankrijk vrees veronde-
steld wordt over de betrouwlbaarheid van het
Belgisdhe leger. Door den ernstigen groei
het thans is, voel ik me volmaakt ge-
lukkig."
Stephen zuchtte. Hij zag er uit als
iemand die zijn best doet een ondeugend
kind tot rede te brengen.
,,Mag ik je er aan herinneren," ver-
zocht hij, „dat wij dit besluit slechts om
de ernstigste redenen genomen hebben."
,,Wij heben dit niet gedaan," merkte
George Henry op, terwijl hij gretig greep
naar de cocktail, die de kellner bracht.
Jij hebt alles geregeld. Ik zou zoo zeg
gen, dat als een dergelijke onderneming
noodig was, wij deze samen hadden
moeten aangaan."
,,Mijn leeftijd begon Stephen.
..Nonsens," viel George Henry in, die
na het gebruik van zijn cocktail veel moe-
diger was geworden. ,,Wij zijn vrijwel
even oud."
„Stil," mompelde Stephen, ,,onze gas-
ten zijn gearriveerd," voegde hij er aan
toe, terwijl hij vlug opstond. „Lady Jen
kins Sir Peter Juffrouw Penelope,
het is ons buitengewoon aangenaam u
hier te mogen verwelkomen."
Lady Jenkins, die heel donker en zeer
di'k was en een geprononceerd Semietisch
uiterlijk had, was van onderen tot boven
met diamanten behangen. Sir Peter, die
zeer veel geleek op een carricatuur uit de
Punch" maakte enkele goedige opmer-
kingen. Juffrouw Penelope, 't nichtje van
Lady Jenkins, een zelfbewuste jonge
dame van tegen de dextig, werd door
Stephen hartelijk beqroet. Onmiddeliijk
trachtte zij George Henry in een gesprek
te betrekken. Een sombere en verdrietig
uitziende jonge man, door Sir Peter voor-
gesteld als hun neef Joe, zag er uit, alsof
hij ieder oogenblik in tranen zou losbar-
sten. De verschijning van den ober-
van het verzet in het Vlaamsohe land tegen
het Fransch-Belgisch Militair accoord, is
Frankrijk beducht geworden voor opstand in
de Vlaamsche regimenten, wanneer het tot
een oorlog moeht komen. Een dergelijke
opstand zou den noordelijken vleugel van het
Fransch-Belgisch leger lam kunnen slaan
ailtihans wanneer Nederland een twijfelachtige
factor blijift. Vrij algemeen bekend is reeds
dat in Noord-Frankrijk speciale legercorpsen
worden gereed gehouden, om bij oorlog even-
tueele haarden van ox>stand in het Vlaamsche
land onscihadelijk te maken. Slaagt men er
nu in om zich een welwillende houding van
Nederland te verzekeren, dan wordt het drei-
gende gevaar zoo goed als bezworen. Vandaar
dat Frankrijk geneigd heet tot vergaande
concessies ten gunste van Nederland.
HET PETITIONNEMENT.
Het totaal aantal onderteekeningen van het
petitionnement voor intemationale ontwape-
ning van de Nederlandsche Dagbladpers tot
Zaterdagmorgen hij de ibladen binnengekomen,
hedraagt reeds meer dan 1.700.000.
DE NEDERLANDSCHE BANKEN EN DE
TOESTAND IN DUITSCHLAND.
In de afgeloopen week heeft, naar het Alg.
Hbl. uit goede bron verneemt, de Nederland
sche Bank een uitnoodiging gericht aan alle
banken en bankiers te Amsterdam tot bij-
woning van een Dinsdag te houden vergade-
ring, waarbij de quaestie van het niet-opvra-
gen van buitenlandsche i.e. Nederlandsche
credieten aan Duitschland verleend, ter sprake
zou komen. Aanleiding hiertoe was een tele
gram van Montagu Norman, den gouvemeur
van de Bank van Engeland, gericht aan de
Ned. Bank, waarin werd medegedeeld, dat de
Engelsche banken besloten hadden voorloopig
geen gel den uit Duitschland terug te trekken,
d.w.z., dat ze op haar getrokken Duitsche
cheques zouden betalen, aan geopende rem-
bourscredieten zouden voldoenen de loopen-
de credieten zouden handhaven en waarin ver
der verzocht werd, of de Nederlandsche ban
ken eenzelfde houding zouden willen aan-
nemen.
In een Dinsdagmorgen gehouden vergade-
ring der Amsterdamsche Bankiersvereeniging
is dit telegram besproken en de Nederland
sche Bank is er van in kennis gesteld, dat de
leden besloten hadden voorshands, hun wel
willende houding tegenover de Duitsche ban
ken te handhaven.
In verband met dit antwoord heeft de voor-
genomen bespreking bij de Nederlandsche
Bank daarop 's middags niet plaats gehad.
OUD-M3NISTER POP OVERLEDEN.
In den ouderdom van 73 jaren is te Voor-
burg overleden de oud-minister van Oorlog
de heer W. F. Pop, luitenant-generaal b. d.
De thans ontslapen opper-officier heeft
ruim 40 jaren deel uitgemaakt van het offi-
cierskorps van het Nederlandsche leger.
Den len December 1878 werd hij benoemd
tot 2e luitenant en in 1921 veriiet hij den mi-
litairen dienst als luitenant-generaal, chef
van den generalen staf.
voor
FOURNIT URES GENERALES
Borluutstraat 8, GENT. Tel. 12416.
(Naby 't Stadhuis)
(Ingez. Med.)
kellner, welke Stephen een paar woorden
in het oor fluisterde, scheen zijn stemming
eenigszins te doen veranderen.
,,Wij verwachten geen andere gasten,
en kunnen dus aan tafel gaan," kondigde
de gastheer aan. ,,Wilt u mij toestaan u
den weg te wijzen, Lady Jenkins?"
Het kleine gezelschap liep de zaal door
en nam plaats aan de met bloemen over-
dekte tafel. George Henry zat tusschen
Lady Jenkins en haar nicht. Nadat de
tafelversiering naar genoegen bewonderd
was, werd het gesprek eenigszins moeilijk
gemaakt, omdat Sir Peter voortdurend
over de marktprijzen wilde praten. Juf
frouw Penelope keek George Henry met
gefronsde wenkbrauwen aan.
,,Ik zou graag willen, dat mijn beste
oom niet altijd over zaken sprak," fluister
de ze. ,,lk weet zeker, dat u, wanneer u
eenmaal de deur van uw kantoor achter u
heeft dichtgetrokken, dit niet doet, is het
wel, mijnheer Underwood?"
„Als regel niet, bekende George Hen
ry, ..tenzij Stephen en ik alleen zijn."
Het jonge meisje zuchtte. Ze had heel
mooie oogen, die ze dan ook goed wist
te gebruiken.
Na het gebruik van een tweede cocktail
was George Henry bereid toe te geven,
dat deze tot op zekere hoogte aantrekke
lijk waren. Eigenaardig was het echter,
dat hij zich er herhaaldelijk op betrapte,
die te vergelijken met de oogen van
Peggy Robinson.
..Natuurlijk begrijp ik, dat een man
heel dikwijls aan zijn zaken moet den-
ken," gaf ze toe, ,,maar wanneer de dag-
taak eenmaal volbracht is, zijn er toch nog
andere dingen, waarover men kan
spreken. Is u het niet met me eens, mijn
heer Underwood?
I en licht gekleed neemt
U plaats. Een verkoud-
heid is dan vaak het
gevolg. Neemt dan
te juister tijd Aspirin-
[Tabletten.
Let op oranje band en Bayerkruis. Prijs 75 cts.
(Ingez. Med.)
Gedurende de oorlogsjaren was generaal
Pop, eerst commandant van de lie divisie te
Amhem, daama sous-chef van den generalen
staf, waama hij generaal Snijders, toen deze
optrad als opperbervelhabber, opvolgde als
chef van den generalen staf.
Van 31 Maart 1920 tot 28 Juli 1921 heeft
generaal Pop als opvolger van Jhr. Alting van
Geusau als Minister van Oorlog deel uitge
maakt van het eerste ministerie Ruys de
Beerenibrouck. Hij trad als minister af wegens
de verwerping van art. 27 der dienstplicht—
regeHing.
Generaal Pop is hoofdredacteur geweest
van de ,,Militaire Spectator".
Kort na zijn ministerschap is de thans ont-
slapene Mr. P.. Rink opgevolgd als voorzitter
van de bezuinigingscommissie.
Generaal Pop was ridder in de Orde van
Oranje-Nassau.
SPIONN AGE.
Telkens bereiken ons, schrijft de N. R. Crt,
uit de grenslanden van Rusland berichten
over de ontdekking van voor Moskou wer-
kende organisaties van spionnen. Heel erg
was een geval, dat eenige weken geleden in.
Polen ontdekt werd. Een majoor van den ge
neralen staf bleek daar in dienst van de spion-
nage der sowjet-regeering te staan. De ma-
jaar beweerde uit communistische overtuiging
te hebben gehandeld. Ware dit juist, dan had
men te Warschau tenminste dezen troost, dat
joor beweerde uit communistische overtuiging
Het lijkt ons echter weinig waarschijnlijk.
Wel hooren wij nu uit Duitschland, dat
daar een aantal gewezen officieren van de
Rijksweer tot de communistische partij zijn
overgegaan; maar hier moet sterken nadruk
vallen op het „gewezene" dier heeren en op
hun waarschijnlijk wanhopige economische
omstandigheden. Dat echter een actief ma
joor van den staf in het geheim aanhanger
van het strijdend communisme is, zal zeker
wel tot de uitzonderingen blijven hooren in
landen, waar niet alles op zijn kop staat. Wij
vreezen dan ook veeleer, dat de zaak van dien
majoor behoorde tot de, in den laatsten tijd
merkwaardig vaak gemelde gevallen, waarin
Oost-Europeesche menschen in belangrijke, ja
zelfs in hooge positie niet ontoegankelijk ble-
ken voor steekpenningen.
Als men, zooals de hoofdofficier, toch zeker
weet dat men aan het executiepeleton niet
meer kan ontsnappen, dan kan men beter
den schijn aannemen in dienst van een ge-
heime overtuiging te sterven dan toe te geven
dat men betrapt is op betaald verraad.
Een week later werd in Polen een korpo-
,,Wat bijvoorbeeld?" vroeg hij voor-
zichtig.
,,Kunst muziek tooneel ant-
woordde zij enthousiast.
„Daaraan heeft u gelijk."
,,Ik geloof," vervolgde ze op vertrou-
welij'ken toon, den raad van haar tante
opvolgend, ,,dat twee menschen, die ge~
meenschappelijken smaken hebben, zoo
gemakkelijk het geluk kunnen vinden."
,,Ik ga van tijd tot tijd naar de come-
die," waagde hij te zeggen, ,,en ik houd
van operettes.
Juffrouw Penelope bedekte het onder-
ste gedeelte van haar gezicht met een
waaier van struisveeren en keek haar
tafelheer hoofdschuddend aan.
,,Slechte man," riep ze uit. ,,De heerea
zijn toch allemaal hetzelfdeWordt
dit restaurant niet erg veel door actrfces
bezocht?"
,,Een paar, die ik oppervlakkig ken,
soupeeren hier wel eens, bekende Geor
ge Henry.
,,Je kunt er heerlijk eten, mengde Joe
zich plotseling in het gesprek ,,HebJk je
verteld, Pe
niet verteld, Pen, dat ik Morris en Stella
op een avond heb zien dansen?'
Hij boog zich tot haar over en zette
zijn gesprek fluisterend voort. George
Henrv wendde zich tot Lady Jenkins, om
ook tegenover haar zijn plichten als
tweeden gastheer waar te nemen. Ze keek
hem met een breeden, vettigen glimlach
aan, welke nog op haar lippen bleef zwe-
ven, niettegenstaande zij zich met heef
veel smaak ruimschoots bediend had van
een „vol-au-vent".
„Uw nichtje vertelde me zooeven, dat
de Milan" een van haar geliefkoosde
restaurants is," merkte hij op.
(Wordt vervolgd.