ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Voerliaden met Paarden en Karren,
De Purperen Schaduw
No. 8638
MAANDAG 2 FEBRUARI 1931
71 e Jaargang.
BINNENLAND.
FKnilLBTOS.
TA B L ETTE N
Burgemees'er en Wethouders nan TER NEUZEN
DRA!5ff!A-vAN\ALKEriBURC'5r
b LEU WARDEN
8 n T
door
EDMUND SNELL.
AJiONNEMENTSPRMS: Binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen
fr oer post M 80 per 3 maanden - Bij voor uitbetaling fr. per post /6,60 per jaar -
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buttenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTI6N: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
HandelsadvertentiSn brj regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkriigbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave-
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
vragen v66r 10 Februari 1931 aanibdedingen
voor bet leveren van
tot 1 Januari 1932. per dag en per halve dag,
voor den dienst der gemeentev/erken, met
uitzondering van den Reinigingsdienst.
Ter Neuzen, 2 Februari 1931.
Burgemeester en Wetbouders voornoemd,
J. HUXZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
GEMEENTE TER NETJZEN.
LUST VAN EIGENAARS EN BEHEERDERS
VAN PAARDEN.
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt
ter algemeene kennis, dat gedurende de maand
Februari op de gemeente-secretarie voor een
ieder ter inzage is nedergelegd de alphijbeti-
sohe lijiat, bevattende de namen der in die ge-
meente metterwoon gevestigde eigenaars of
beheerders van een of meer paarden, bestemd
om ter vordering te worden aangeboden, op-
gemaakt ingevolge het bepaalde bij artikel 17
van het Inkwartieringsbesluit.
Ter Neuzen, 31 Januari 1931.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Bij de voortgezette bebandeling van de her-
aieming van de Gemeentewet scbetst Minister
Rjuys de Beerenlbrouck de voorgesohiedenis
van het ontwerp. Aan vervulling van den
wensch van den beer De Vlugt zou Grond-
weteherziening moeten voorafgaan, daar de
Grondwet ook het Ibestuur in handen van den
raad legt..
Voor burgemeester aoht spreker de vrouw
minder gescbikt dan de man. De Tweede
Kamer heeft de benoembaarheid van de vrouw
echter in het ontwerp gebracbt en spreker,
hoeiwel dit een font aohtend, vond daarin geen
voidoende aanleiding tot intrekking van het
ontwerp. De samenwerktng van gemeenten
eal zooveel mogelijik aan intercommunale rege-
ling worden overgelaten.
Met aanldrang verzoeikt de Minister de aan-
vaarding van het ontwerp.
De heer Van Citters (a.-r.) zal tegenstem-
men wegens de benoembaarheid van de vrouw
tot burgemeester.
De beer Rink (Mb.) zegt, dat zijn fractie de
voordeelen van bet ontwerp voldoende aeht
ona voor te stemmen.
Het ontwerp wordt met 25 tegen 11 stem-
men aangenomen. Tegen de a.-r. en de c.-h
Aan de orde is het ontwenp inzake de voor-
siening van het tekort van bet spoorweg-
p ea sioenfonds
De heer Moltmaker (s.-d.) komt er met
Uracil t tegen op, dat biji dezen maatregel geen
enkele personeelorganisatie is gehoord. Spre
ker iwijst ooik op het eenzijdig doorvoeren van
allerlei maatregelen voor de spoorwegen en
waarschuwt dat het personeel zich niet alles
zal laten welgev alien.
De beer Slingenlberg (v.-d.) deelt de bazwa-
ren van den beer Moltmaker niet in die mate,
en acht het beginsel juist, dat ieder bedrijf
zijn eigen pensioenlasten moet betalen.
DE PREMIER OOK MINISTER VAN
FINANOIeN.
Verschillende bladen drongen er op aan, dat
men kome tot concentratie van de groote eco-
nomisdhe vblksfbelangen onder een verant-
woordelijike Minister.
De ,,Stan.daar,d" baar standpunt nader toe-
lichtende is van meening dat bij herschepping
der departementen de minister-president
tevens ibehoort te zijn Minister van Financien.
Het is, al heeft hij practisch met den ar-
beid van de schatkist niets uit te staan, niet
zonder beteekenis, dat de Engelsche prime-
minister den titel voert van ,,Fist Lord of the
Treesury". Ook dat maaikt hem tot diligent
van de algemeene politiek.
De wijze waarop deze aangelegenheid ten
onzent geregeld is, is niet goed. De mogelijk-
heid wordt er door in het leven geroepen, dat
niet de minister-president, die voor den alge-
meenen gang van zaken verantwoordelijk ge-
steld, wordt, maar de Minister van Financien
de ovenwegende positie in het kabinet inneemt.
Van 19251929 vielen deze functies saam;
eeirst met Minister Colijn en daama met Mi
nister De Geer. Maar van 1922—1925 en nu
weer na 1929 is dit anders.
Gezond lijkt de toestand ons eerst, wanneer
de premier ook de voile verantwoordelijkheid
draagt voor's rijks schatkist. Daarnaast blijft
dan voor financien waarlijk nog genoeg over.
En maakt men ook een einde aan den zotten
toestand, dat de verdediging van bet algemeen
beleid der regeering in de memorie van ant-
woord op het voorloopig verslag van hoofd-
stuk I der Staatsbegrooting, niet door den
premier, maar door den Minister van Finan
cien iwordt verdedigd.
RAMING EN OPBRENGST POSTERIJEN,
TELEGKAFIE EN TELEFONIE.
De diensten der posterijen, telegrafie en
telefonie hebben over de maarud December
1930 opgebracht respectievelijk J 4.728.138,
500.107 en 1.922.185, tegen 4.447.880,
570.228 en 1.927.801 over dezelfde maand
van het vorige jaar; terwijl de raming over
twaalf maanden beliep f 47.898.000, 7.302.600
en f 25.222.200.
UITVOERING INVALIDITEITSWET.
Het Tweede Kamerlid de heer Boon heeft
aan den Minister van Arbeid, Handel en Nij-
verheid de volgende vragen gesteld:
1. Heeft de Minister kennis genomen van
het arrest van den Hoogen Raad, dd. 19 Dec.
1930, waardoor is komen vast te staan, dat
voor betrokkenen, welke vdbr 1 Januari 1923
uit gemeentedienst ontslagen zijn, geen wis-
kundige reserve, ingevolge art. 41, 3de lid,
der Invaliditeitsiwet, door de gemeenten ver-
schuldigd is?
2. Is de Minister niet met ondergeteekende
van oordeel, dat van bet arrest het gevolg zal
zijn, dat gemeenten, welke dergelijke wiskun-
dige reserves reeds ibetaald hebben, deze, als
onverscbuldigd gedaan, in recbte van de Rijks-
verzekeringsbank kunnen teriigeischen
3. Zoo ja, is de Minister dan niet van
oordeel, dat uit een oogpunt van recht en bil-
lifkheid en ter vermijding van deze processen.
de Rijksverzekeringsbank juist zou handelen
door deze onversohuldigd betaalde wiskundige
reserves aan de gemeenten eigener beweging
te restitueeren
(Ingez. Med.)
4. Is de Minister bereid zich te vergewis-
sen, of dit standpunt van vrijwillige restitutie
ook door het ibestuur van de Rijikstverzeke-
ringgbanir gedeeld wordt?
5V vraag 4 bevestigend wordt be-
t&Hwoord' en daarbij mocht blijken, dat het
bestuur van de Rijksverzekeringsbank tot een
dergelijike restitutie niet wil overgaan, is de
Minister dan bereid bij het Voornoemde be
stuur aandrang uit te oefenen tot tneerbe-
doelde restitutie uit eigen beweging over te
gaan?
DE OVERVAL VAN VVILLEMSTAD.
Op het militaire kefkhof te Willemstad is
in November een gedenkteeken onthuld ter
nagedachtenis van de politiemannen Vaas,
Marcusse en Van Zuilen, die bij den overval
van Venezolaansche opstandelingen op 8 Juni
1929 him leven hebben gelaten bij de verdedi
ging van Nederlanidsch grondgebied.
Het opschrift op dat gedenkteeken is, naar
„Neerlandia" meldt, inhet Spaansch aan-
gebracht. Het hoofdbestuur van het Alg.
Nederlanidsch Venbond heeft nu aan de ver-
eeniging Oost en West voorgesteld, gezamen-
lijk maatregelen te neim&n om te bewerken,
dat het opschrift ook in het Nederlandsch
aangebracht wordt.
STAND A ARDIS ATIE VAN
fXINSUMPTIEMELK.
Het Kon. Ned. Landbouw Comite en de Alg.
Ned. Zuivelbond hadden ongeveer twee jaar
geleden half Aprd 1929 tot den direc-
teur-generaal van de volksgezondheid, Mr. L.
Lietaert Peerbolte, 't verzoek gericht, een
commissie samen te stellen, die de quaestie
der standaardisatie vm consumptiemelk aan
een grondig onder.-otk zou onderwerpen.
Deze commissie zich na de samenstel-
ling gesplitst in vier sub-eommissies. Het
rapport dezer suib-commissie en de commissie
is thans verschenen.
Het Hbld. trekt uit het rapport de comclusie,
dat bij de commisie beizwaar bestaat tegen de
practische toepassinig der standaardisatie.
Wat de wenschelijkheid betreft, wezen de en
kele voorstanders op de onbillrjkheid, dat voor
vette melk evenveel wordt betaald aan de
boeren, als voor minder vette, benevens op de
bevordering tot concentratie van 't grootbe-
drijf als gevolg van standaardisatie.
Maar daartegenover voerden de tegenstan-
ders aan, dat zoowel de maatschappij in haar
geheel, als de belanghebbenden, in de eerste
plaats zijn gebaat hij een hygienische behan-
deling, en dat juist deze zal worden geschaad
door standaardisatie, terwiji de productie-
kosten er door zuilen stijgen, naar verwacht
wordt.
De mogelij.kheid der doorvoering werd alge
meen pessimistisch ibeoordeeld. Vooral de boe
ren die niet aangesloten zijn bij een coop, fa-
briek, zuilen de bezwaren ondervinden, even-
als de distribuanten in het kleinibedrijf. Ten-
slotte droegen ook de beawaren, verbonden
aan de controle bij tot het afwijzende stand
punt.
28)
V ervolg
„U moet me even instoppen, anders
kruipen de muggen er toch door. Probeert
u zich voor te stellen, dat u een pakje
inpakt".
„Ik kan heel sleoht inpcikken zeide de
planter. „Dat laat ik Ho-Min altijd voor
mij doen".
,,Nu", gaf ze terug. Ho-Min is toe^
vallig niet hier. En er zijn pakjes en
pakies, is het niet, mijnheer Westerman?
..Dat zal wel", gaf hij toe en hij trachtte
zijn houding zoo goed mogelijk te bepalen,
terwijl hij zich afvroeg, hoe lang het nog
duren zou, eer April hem uit dezen neteli-
gen toestand kwam redden. ..Is het zoo
beter?"
..Prachtig, dank u. Nu ben ik werkelijk
tegen de mus'kieten bestand... en netjes.
Wat dom van me om zoo om te tuimelen!
Ik begrijp niet, hoe het kwam. Het is
zeker de reactie. Ziet u, mijnheer Wes
terman, ik ben heusch niet zoo'n hard
vochtige, ijskoude feeks, als Flavin dacht,
maar als er iets gebeurt, moet men zich
wel eens vermannen. We moeten alle-
maal wel eens de een of andere wapen
rusting vinden en die zoo goed mogelijk
aangorden. Ik heb de riemen zeker te
stevig aancjehaald. Daarmede is dan alles
verklaard!'
Westerman zocht zijn pijp en wreef den
kop zoo lang en zoo hard, als verwachtte
hij, dat onder het glanzende oppervlak
een talisman tegen het kwade oog ver-
borgen was.
En de duivel, waarvan mevrouw Ken-
nard zooeven nog gesproken had, moest
dien avond deugdelijk worden uitgeban-
nen.
Een man van de wereld, met een wij-
dere ervaring van dien kant van het leven,
dien Westerman altijd zoo streng had
buitengesloten, zou zich beter verweerd
hebben. De planter was als iemand, die
zeer ervaren is in het handgemeen en nu
plotseling staat tegenover een vuurstraal
en gifgas. Een week geleden, zou hij
deze moeilijkheden te boven zijn gekomen,
door onaangenaam opreoht te worden,
maar in dien korten tijd had zijn houding
tegenover de andere sekse een algeheele
verandering ondergaan en door het slacht~
offer te worden van de bekoorlijkheden
van een vrouw, was hij weerloos tegen
over de aanvallen van een tweede.
Isobel was een niet te onderschatten
strijdster. Ze was altijd een wezen van
stemminaen en grillen, maar hij begon nu
te beseffen, dat zij, verre van een slacht-
offer van haar luimen te zijn, deze wel-
overwogen gebruikte om een bepaald doel
te bereiken. Op het oogenblik bleek ze
er alles op gezet te hebben om hem te
winnen. Hij* vroeg zich af, of dit haar
wijze was, om haar gevoel te verstikken
door een heele reeks van gekke dingen of
had ze hem misschien al bestemd tot den
moqelijken opvolger van Kennard een
vriendelijke verschaffer van de aeneug-
ten des levens, die blind zou willen zijn
voor haar vriendschap voor Simonis?
Want zelfs Westerman besefte, dat er
wel altijd een Simonis zou zijn.
Hij vond het vreemd, dat de dokter
dien avond er niet was. Misschien knaag-
de diens geweten; misschien verkoos hi]
de rol van minnaar boven die van echt-
qenoot en hij was geneigd om uit de buurt
te blijven, totdat Westerman of blavin
of de een of andere verliefde ldioot veilig
de huwelijkshaven was binnengezeild!
„Ik zal u wat cognac geven!' verkon-
diqde hij opeens, en vond dat een geluk-
kigen inval.
MALAISE EN VERHOOGDE
TARIEFMUREN.
De gedachte van de beschermmg spookt,
schrijft de N. R. Crt. sedert de oeconomi-
sche inzdnking over de heele wereld, in de
hoofden van velen en daarom is het nuttig
telkens weer aan te toonen dat tariefverhoo-
ging in landen waar men haar toegepast heeft,
de malaise niet gestuit of verhinderd heeft.
In de Vereenigde Staten begon, juist toen het
schrale jaar na het toppunt van voorspoed
aanbrak, het nieuwe heschermende super-
tarief te werken en Woensdag heeft Mellon,
de secretaris van de Schatkist, bekend ge-
maakt, dat de regeering een tekort op het J
loopende financieele dienst jaar van 900 mil-
lioen gulden tegemoet zag, waarbij men moet
weten dat dit het eerste tekort van de Ame-
rikaansche schatkist sedert den oorlog zal
zijn. Op den grondslag van de opgaven van
46 steden, wordt het aantal werkloozen in de
Vereenigde Staten alleen voor de nijverheid
nu op tussohen de 4% millioen en 5 millioen
of op 23.8 van de fabrieksarbeiders ge-
schat, terwijl 21.3 slechts met besnoeide
Werktijden aan den gang gehouden worden.
Maar 54.9 van de industrieele bevolking
zou dus normaal aan het werk zijn.
In Canada is de liberale regeering bij de
vorige verkiezing door de conservatieven die
in hun beschermingsprogram gouden bergen
beloofden, uit den zadel gelicht. De nieuwe
eerste-minister Bennett wilde voortgang
maken met de uitvoering van zijn verkiezings-
beloften. Met een pennehaal richtte hij ta-
riefmuren op, zonder bureaucratischen om-
slag. Het parlement had slechts te prijzen
wat Bennett gewezen had. En wat is voor
Canada het gevolg geweest? De toestand is
erger geworden dan hij was toen hij het be-
wind aanvaardde. De tarweprijzen hebben
het laagste peil bereikt, pulp- en papieruitvoer
is in de neer. De fabrieken werken met min
der arbeiders en het aantal werkloozen is
grooter dan het in tien jaar geweest is. Een
van Bennett's doeleinden was dat hij met zijn
hoogen tariefmuur goederen uit het land wilde
houden en dan de buitenlandsche nijverheid
dwiingen, in Canada fabrieken op te richten,
waar Oanadeesche handen werk zouden vin
den. Een groote Amerikaansehe maatschappij
die soep in blik in den handel brengt, in
Canada een zeer gewild artikel, trok uit den
nieuwen toestand dadelijk de consequentie en
besloot haar voortbrengselen in Canada te
gaan fabriceeren. Maar nu staan de Cana-
deesche fabrikanten van verduurzaamde
levensmiddelen op hun achterste beenen en
zeggen dat deze in Canada overgeplante mede-
dingster hun zaken emstig afbreuk zal doen,
want de Amerikanen hebben al twintig jaar
lang voor hun blikjes een grooten reclame-
veldtocht gevoerd en deze blikjes worden er,
gelijk gezegd, zeer gevraagd. Om het ge-
meenzaam uit te drukken, zit dus de Canadee-
sche nijverheid van verduurzaamde levens
middelen ,,in de soep", ondanks de vernuftige
berekening van den nieuwen eerste-minister.
Met de tarwe-voorraden zitten de Canadee-
sche boeren vast en voor de toekomst is wei-
nig verbetering voor hen te wachten. Sir
John Aird, de president van de Canadeesche
Handelsbank, geeft hun den raad andere
producten te gaan verbouwen. Hij voorziet
dat Rusland weer een belangrijke factor als
graan uitvoerend land zal worden, andere
Europeesche landen zuilen met modeme hulp-
middelen hun opbrengst vergrooten en van
„Waarom in godsnaam?
,,Och, ik weet niet. Ik dacht, dat u er
van zou opkwikken".
Isobel lachte.
,,Het is zeer waarschijnlijk, dat de
groote slok port, die u mij gaf, me naar
het hoofd is gestegen
Hij maakte een beweging om naar de
binnengalerij te gaan.
,,In ieder geval zal ik het maar halen.
Het is altijd goed om het bij de hand te
hebben, als u weer eens een aanval mocht
krijaen".
,,Maar mijn beste man, ik ben niet van
plan meer aanvallen te hebben; een per
avond is meer dan genoeg! En laten we
nu over iets pleizierigs praten".
Westerman ging verslagen zitten en
schonk zich een glas in. Hij bleef staan
met de stop van ae karaf in zijn hand.
..Wat bedoelt u met iets pleizierigs?
Isobel vlijde zich in den rieten stoel,
alsof het een zachte divan was.
,,Over ons zelf bijvoorbeeld; dat is altijd
interessant voor allebei de partijen, ziet
u. Als wij het over rubber hadden, zou
het u kunnen opwinden, maar het laat mij
koud. Als ik praatte over kanten en strik-
ken, dan zoudt u zich doodelijk vervelen,
dat weet ik. Vertel me nu eens wat over
u zelf
Westerman nam zijn pijp tusschen zijn
lippen weg en glimlachte.
Dezen keer bent u mis, mevrouw Ken
nard verzekerde hij haar. ,,Ik heb een
weinig belangwekkend verleden, een saai
leven op het oogenblik en een toekomst,
die niet veel belooft".
,,Geen verleden, mijnheer Westerman
Hoe tragisch
,,Dat zal u wel zoo toeklinken, maar in
de jaren, dat de meeste jongelui hun dom-
heden begaan, zwoegde ik om de eindjes
aan elkaar te knoopen. Ik had altijd noch
qeld voor qekheden.
..Bent u dan altijd zoo overdreven
degelijk geweest
Kunt U van de hoofdpijn uit Uw
oogen niet zien,
Lijdt dan niet noc^eloos, maar
neemt Aspirin?
OP ORANJE BAND
■/eiger namaak en let er op dat op elk®
tablet het woord „BAYER" stoat. Prijs 75 cl*.
(Ingez. Med, t
Mantsijoerije en Noordelijk China kan men, nu
de burgeroorlog ten einde is, verwachten dat
zij de graanleveranciers voor Japan, China en
het Verre Oosten zuilen worden. Canada moet
dus, meent hij, het voorbeeld van den Amerl-
kaanschen staat Minnesota volgen, waar de
boeren de laatste twintig jaren met het ver
bouwen van graan zijn opgehouden. Alles
goed en wed, maar de boeren in het Westeas
van Canada zitten met zware hypotheken op
hun boerderijen en landerijen, de belastingen
zijn hoog en zij hebben weinig of geen crediet
meer op de kosten van een verandering in hun
bedrijf te bestrijden. Als er geld komt, kan
na twintig jaar de toestand verkeeren, maar
inmiddels zou half West-Canada van gebrek
vergaan. Als men maar meer brood wilde
eten! Canada brengt met een bevolking van
10 millioen zielen ongeveer 400 millioen bus
hels (1 busibel 36% L.) tarwe voort en
voerde 300 millioen hiervan uit. De Vereenig
de Staten met 120 millioen zielen verbouwen
800 millioen bushels en voeren er 200 millioen
van uit. Terwijl Canada dus 9.9 bushel per
hoofd in het jaar verbruikt, heeft Amerika
slechts 5 bushels per hoofd noodig. Dil kan
veranderen. Als de Amerikanen maar even
veel brood en meelkost gaan gebruiken als
Canada en, in plaats van een graan uitvoe
rend, een graan invoerend land worden, zal
er voor Canada geen tarwevraagstuk meer
bestaan.
Toekomstbespiegelingen helpen echter niet
en het feit blijft dat de Canadeesche welvaart
een knauw heeft gekregen, ondanks den hoo
gen tariefmuur welke aan de natie oecon-omi-
sche veiligheid had moeten verzekeren
Voor andere landen die den weg van be-
schermnig op willen, kunnen Amerika ent
Canada een les zijn.
DE LOSLIPPIGE GENERAAL.
Op instructie van president Hoover is ge
neraal Butler van dienst ontheven en heeft
hij kamenarrest gekregen in afwachting van
zijn berechting door den krijgsraad.
,,Ik weet niet, of ik zoo overdreven en
ook niet, of ik zoo degelijk geweest ben.
Ik heb nooit veel met dames omgegaan.
als u dat bedoelt. Ik heb een harde leer-
school doorloopen. ziet u, en sindsdien
heb ik vrijwel altijd denzelfden koers ge-
volgd.'
Ze keek hem door haar halfgesloten
oogleden aan.
,,Maar ik zie nog altijd niet in, waarom
u zoo aan de toekomst wanhoopt' Ze
veegde de patience-ikaarten weer bij el
kaar. „Helpt u mij deze eens sorteeren,
dan zal ik eens trachten voor u te zien,
wat de geheimzinnige toekomst voor u
verborgen houdt.
Westerman kleurde.
,,U gelooft al dien onzin toch zeker
niet."
.Zeker onvoorwaardelijk. Heb ik
u niet net uitgelegd dat ik mediamiek
ben
Hij trok zijn stoel wat dichter bij en
nam een handvol kaarten op. Het leek
erg intiem te worden zoo'n waarzeg-
gerij, maar hij talmde met het sorteeren in
de hoop, dat April haar mooi hoofdje wel
dadelijk om de deur zou steken.
„Ik moet nog vier roode kaarten heb
ben" zeide Isobel met uitgestrekte hand.
Ik zie er twee tusschen uw kaarten zit
ten. Dank u. En daar hebt u de derde
en de vierde. We hebben maar een spel
noodig, ziet u. U kunt de andere wel er-
gens neer leggen. Schud dit spel eens
voor mij.
Westerman schudde.
,,Legt u het spel nu op de tafel en cou-
peert u
Hij gehoorzaamde zonder meer. Hij
keek naar haar, terwijl ze de kaarten als
een waaier op het tabouretje uitspreidde.
,,U hebt een vijand", verkondigde ze
opeens.
Westerman, die met beide handen op
zijn knie steunde, tuurde naar den grond.
,,Een heele boel, zou ik zoo zeggen",
was zijn commentaar.
•»Hij is donker en lang; ik zou hem u
kunnen voorteekenen. Wie zou dat kun
nen zijn? Hij is een verschrikkelijk iemand,
weet u, wreed, meedoogenloos maar
ten slotte zult u hem slaan.
Westerman, die er eerder uitzag als een
opgeschoten schooljongen, dan als een
administrateur. had een breeden glimlach.
„Dat klinkt nogal goed. Ziet u nog
meer
Ze hield schoppenvrouw omhoog.
,,Er komt een donkere vrouw in uw
leven. Wie zou dat kunnen zijn, mijnheer
Westerman
Ze boog zich naar hem toe, zoodat hun
hoofden elkaar heel dioht naderden-
,,Moet ik u niets over haar vertellen 1
Hij pakte de leuning van zijn stoel on*
zich te beheerschen. Een voorbijgaand
oogenblik was hij er bijna toe gekomen om
zijn handen oo die tengere schouders te
leggen en die lippen te beroeren, die zoo
verlokkend dicht bij hem waren. En toen
ineens had hij zijn kalmte weer hervon-
den en hij dacht aan Kennards dood en
aan Simonis, die gisteravond was weg-
geslopen, terwijl ze aan het spelen waren,
om Isobel in den tuin op te wachten.
Hij stond langzaam op.
,,Ik weet al heel wat over die donkere
vrouw, vermoed ik," zeide hij rustig, ..en
iets zegt me dat ze een vriendin is var
den langen, donkeren man.
Een oogenblik fonkelden Isobels oogen
van woede, als van een teleurgestelde
Circe. Maar een seconde later had ze
zich weer beheerscht en verlegde de kaar
ten met spitse vingertoppen. Daarop
haalde ze haar schouders op en trok een
cigaret uit den schildpadden koker.
,,Nu, als u er niets meer van hooren
wilt, mijnheer Westerman
Ze hield opeens op met een vreemd
lachje, toen Aoril in de voorgalerij ver
scheen.
(Wordt vervolgd.)
