ALGEMEEN HIEUWS- EN APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
S00KT
v.ROSSEM'*
TROOST
RPA
Eerste Blad,
De Purperen Schaduw
Ift
buitkhlahb
WOENSDAG 24 DECEMBER 1930.
Wegens het KERSTFEEST
zal a. s. Vrijdag GEEN
nummer van dit blad ver-
schijnen.
NIEUWJAARS-ADVERTENTIEN
a 60 cent.
Kerstfeest.
8 IS N E HLAWa.
F E 91L L E T ON,
f IP
PER PAKJE
t.ANDBOOWBERICHTEN
en r&eumatiek
-Wat?" J
SUHHMBBBnBnMBIU I"™*"
3Js»l TTrw-k-r <*llrPT1 rPP"Gl
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,40 per B maanden - B-iten Ter Neuzen
fr tier post f 1,80 per 3 madden - Bij voor ultbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per pos
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetalmg.
Fitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Vom ell.en .egel meer f 0,20.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelkc op
verkrrjgbaar is. - Inzending van advertentien liefst een dag voor de mtgave.
BIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
voor het Nieuwjaarsnummer dat Donder-
dagmorgen in plaats van Woensdag-
avond zal verschijnen en in de kom dezer
gemeente huis aan huis wordt bezorgd,
worden weder geplaatst
Voor Nieuwjaarswenschen grooter dan
20 regels, zal 60 cent meer worden ge-
rekend voor elke 20 regels of gedeelte
daarvan.
De inzendingen kunnen geschieden tot
uiterlijk Woensdag 31 dezer, des voor-
middags 10 uur.
Ter Neuzen, 22 December 1930.
Firma P. J. VAN DE SANDE.
Hoe komt het toch, dat Kerstmis zoo'n
algemeen feest is, en dat dit feest ook
haast door iedereen gevierd wordt? Mis-
schien zal deze of gene beginnen met,
alvorens een poging te doen tot beant-
woording van deze vraag, er zijn afkeu-
ring over te kennen te geven, dat Kerstmis
zoo'n algemeen erkenae feestdag is. Er
zijn groepen en richtingen, die op het
Christendom ongevraagd (en ongewei-
gerd) een octrooi hebben genomen, Num
mer zoo-en-zooveel (de nummers loopen
tegenwoordig heel hoog op, er zijn er al
bij met drie cijfers!) Velen kunnen het
maar slecht verdragen, dat er zooveel
kerstboomen worden ontstoken, in allerlei
woningen, en dat ook daar nu kerstliede-
ren worden gezongen, waar anders voor
een geestelijk lied nauwelijks of in het
geheel geen plaats is. Laten wij thans
daartegenover dankbaar zeggen: dit
hebben wij dan toch maar nog over ge-
houden: Kerstfeest is tenminste nog een
feest voor velen, en haast zelfs voor a//en.
En zoeken wij nu een reden, dan zal
dit zoeken wel een beetje lijken op net
zoeken van den grootst gemeenen deeler,
maar wij hebben er toch nog wel alien
zoo'n vage herinnering van, dat die
zoekerij indertijd in de buurt lag van het
leeren opmaken van het kleinst gemeene
veelvoua.
Voelen wij niet alien met Kerstmis iets
door ons heengaan van heilige huivering,
iets van verbroedering, teere verbroede-
ring, iets van behoefte om blij te maken
en om wel te doen aan arme stakkerds en
eenzamen, en komt nu niet als-van-zelf
het kind in het midden?
Kerstmis is het komen van het Eeuwige,
van den Eeuwige in den tijd; een samen-
komen, een elkaar ontmoeten van hemel
en aarde, en even, voor een korte wijle,
is de hemel niet zoo vreeselijk hoog en
niet zoo akelig ver; even, een korte wijle.
wordt deze onze donkere aarde bestraald
en verlicht door hemelschen glans, en
wordt daar gehoord een Engelenbood-
schap en zelfs een Engelenlied. Meteen
is het weer voorbij, en zelfs maar al te
gauw, en wie weet voor hoe lang, maar
wij hebben toch heilig gehuiverd, ook de
nuchteren onder ons. die zoo langzamer-
hand voor alles een formule hebben en
een verklaring. Hier wisten zij toch een
oogenblik geen raad. Hier hebben zij
geen woorden gehad. en geen afdoende
verklaring. Dat is Kerstfeest.
Kerstfeest is ook dit, dat het mensch-
dom voor een oogenblik een is. Ik kan
mij moeilijk een ontmoeting denken tus-
schen de herders en de wijzen, het zijn
zulke heterogene groepen. Maar rondom
de kribbe "scharen zich intusschen toch
maar eenvoudigen en wijzen, rijken en
armen, uitlanders en inheemschen. De ster
aan den Westelijken hemel werd tot ver
in het Oosten gezien, en ook al is dat
straks weer voorbij, even hebben wij ons
verbroederd en ons een gevoeld. Dat ook
is Kerstfeest, en is dat niet heerlijk en
1 Kerstfeest is intusschen toch vooral
door de armen bearepen, door armen
naar de wereld, en door armen naar den
geest. Schriftgeleerden komen niet eens
kijken te Bethlehem; die weten het immers
zelf zoo best, die zullen wel aan anderen
vertellen, waar zij heen moeten gaan, als
zij den geboren koning willen vinden,
maar zij zelf verzetten er geen voet voor.
Maar de armen gaan, en JVlaria en Jozef
zijn ook maar arme lieden; hoezeer zij ook
zijn uit koningsgeslacht. Want
hier geldt geen adel, staat, noch pracht
de hemel heeft het kleen verkoren,
al wie uit ootmoed wordt horboren,
die is van 't themelsohe geslacht.
Ontdekken wij niet soms juist in den
Kersttijd eigen rijkdom en bezit, waar-
tegen dan te schriller uitkomt anderer
armoe en gemis? En zou ook daaruit
niet soms voortkomen de behoefte, die
geen onzer doove of den domper opzette,
om wel te doen aan stakkerds, en wat
troost te brengen aan eenzamen? Ook
dat is Kerstfeest.
En dan is Kerstfeest het feest van het
kind. Er zijn duizenden kinderen, ook
van die echte verwennelingen met minia-
tuur-filmpjes en kindertheaters (om van
radio en grammofoon nog maar te zwij-
gen!) die "in hun lieve hartje stil verlan-
gen naar een ouderwetschen Kerstboom
en dan niet om wat er aan hangt of om
wat er onder ligt, neen, echt om den boom,
en om het verhaal van dat kindeke. dat
daar geboren werd, en dat toen zoo heel
klein was en zoo heel teer. En zij vragen
zich dan af: of dat ook een beetje was om
hunnentwille? Kerstfeest is alleen feest
voor kinderen, en voor hen, die kinderen
bleven of hun gelijk werden.
dien de leiding der telling den last van het
vragen en zichzelf den last van het moeten
verstrekken van nadere inlichtingen hespaart.
Inlichtingen over de invulling van de groene
1 kaarten worden verstrekt door de volkstellers
Weiger namaalc en lei er op dat op elke
tablet het woord "Bayer' staat. Pri)s 75 da.
(Ingez. Med.)
VRUSTELLING VAN ZEGELRECHT.
Bij Kon. besluit van den 5den December
1930 (staatsblad no. 466) is bepaald, vrijstel-
ling van zegelrecht te verleenen voor de niet
aan evenredig zegelrecht onderworpen hiema
genoemde stukken:
le. de akten, bestekken, voorwaarden,
kaarten en teekeningen, opgemaakt ter zake
vanwege den Staat gehouden aanbestedingen
van werken en van leveringen;
2e. de door verzekeringsmaatschappijen of
fondsen afgegeven kwitantien wegens pre-
mien of bijdragen, gestort door werkgevers of
werknemers ter zake van de verkrrjging van
pensioen door werknemers.
door
EDMUND SNELL.
BEDRIJFSTELLIN G.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
deelt het volgende mede:
Op 31 December 1930 wordt ingevolge de
wet van 31 Juli 1930 Stbl. 348, in Nederland
voor de eerste maal een bedrijfstelling gehou
den. Daartoe zullen tegelljk met de volks-
tellingskaarten groene bedrijfstellingskaarten
uitgereikt worden. Ieder bednjfshoofd moet op
het bovenste deel dier kaart (de adreskaart)
den naam, het adres, en de soort invullen van
de ondememing of ondememingen, aan wel-
ker hoofd hij staat en voor zoover het een be-
drijf ils dat onder de Ongevallenwet 1921 valt,
bovendien het bedrijfsnummer.
Wie bedrijfshoofd is, is omschreven in de
toelichting op de achterzijde van de groene
kaart. Niet alleen hij die aan het hoofd van
een zaak met perscr.-c' taat is bedrijfshoofd,
maar in het algemeen ook ieder die, voor
eigen rekening zonder personeel of uitsluitend
met hulp van familieleden, een beroep uit-
oefent.
Is een bedrijf geheel of gedeeltelijk ver
zekeringsplichtig voigens de Ongevallenwet
1921, dan behoeft het bedrijfshoofd voor dat
bedrijf of gedeelte van het bedrijf het onder-
ste deel der groene kaart niet in te vullen,
omdat de op dat bedrijf betrekking hebbende
gegevens verzameld worden door middel van
de" loonlijst voor de Ongevallenverzekering,
waaraan ditmaal een uitslaand blad met vra
gen ten behoeve van de bedrijfstelling is toe-
gevoegd. Is een bedrijf evenwel geheel of ten
deele niet verzekeringsplichtig, dan moet
daarentegen voor dat niet-verzekeringsplichtig
bedrijf of deel van het bedrijf ook het onder-
ste deel van de groene kaart worden inge-
vuld met de daarop gevraagde gegevens be-
treffende dat bedrijf.
Hiermede is zeer in het kort gezegd op welke
wijze in het algemeen de telling plaats vindt.
Op grond van het groote belang aan een
juiste bedrijfsstatistiek verbonden, wordt aan
alle bedrijfshoofd en verzocht, het mogelijke te
doen om de groene kaarten en de loonlijsten
met hun uitslaand blad zoo juist en volledig
mogelijk in te vullen. Men bedenke goed, dat
dit de betrouwbaarheid van deze zoo nuttige
bedrijfsstatistiek bevordert en dat men boven-
13)
Vervolg.)
,,Ik begrijp niet, waarom u al die moeite
zou doen". gaf ze terug. „De djongos
kan alles morgenochtend opredderen'
Hij vond zijn stormlantaarn en schar-
relde met opzet wat met de lucifers,
terwijl hij wachtte, tot zij weg was.
..Krijgt u ze niet aan?' vroeg ze.
Hij schudde ongeduldig zijn hoofd.
,,Het ligt niet aan de lamp. De lucifers
zijn zeker wat nat. Het doet er niet toe,
ik heb nog wel andere. Goeden nacht,
juffrouw Gould".
,,Ik zal mijn lamp voor u halen^, lachte
April. „Dan ziet u massa's beter".
Ze snelde de gang in en Barnes vloekte
binnensmonds. Hij dankte den hemel, dat
hij nog vrijgezel was. Vrouwen waren
alleraardigst om eens mee te dansen en
zoo, maar ze konden allemachtig lastig
zijn. Nu kwam ze er natuurlijk achter.
Hij vroeg zich af, of het heel erg zou zijn.
Per slot, overwoog hij, is Kennard alleen
maar haar werkgever en zij moet het
toch vroeger of later weten. Hij had
alleen maar zeker willen weten, of Simo-
nis al weg was.
Dat zwarte gat ginds werd nu opeens
lichter. Een breede lichtstreep viel over
den vloer en April verscheen weer met
een lamp in de hand.
Zij plaatste haar voorzichtig op de tafel,
ging naar de balustrade en tuurde wat
ernstig naar buiten. ti
,,Er is nergens een ster te zien zeide
ze, „vindt u het ook niet drukkend!"
,,Ja", stemde de controleur toe, zich
nog steeds voor Kennard stellend. „Dat
vind ik ook".
De stem van een andere klonk nu in de
verte. Isobel riep van uit haar kamer:
April, met wie praat je daar?"
..Mijnheer Barnes. Ik heb even wat
licht voor hem gemaakt. De lamp is
kapot gevallen".
Er was iets in haar toon, dat deed ver-
onderstellen, dat ze op het punt was out
naar buiten te komen. Barnes voelde, dat
hij dat in ieder geval moest verhinderen.
,,Ik wil graag, dat u me met iets van
dienst ben", zeide hij tot April. „Zoudt
u aan mevrouw Kennard willen vragen,
waar dokter Simonis is".
Ze staarde hem verbaasd aan.
,,Dr. Simonis! Die is al lang naar
huis".
De controleur schudde zijn hootd.
,,Even geleden was hij nog hier. Mis-
schien is hij in een van de logeerkamers
Waar hij ook zijn mag, ik moet hem
dadelijk spreken".
Halverwege in de voorgalenj bleet ze
staan.
Mijnheer Barnes stamelde ze. ,.£.r
is hier vanavond iets gebeurd. Ik zie het
aan u. Wilt u mij zeggen, wat het is".
Hij liep regelrecht op haar toe en greep
haar bij de armen. Hij had een vaag idee
om haar zachtjes de gang in te duwen,
om haar door zijn grootere kracht te be-
letten weer terug te komen in de voor-
qalerij. Maar eer hij zoo ver was, had
zij over zijn schouder gekeken en de stille
qestalte in den stoel gezien.
„Is dat Kennard?" fluisterde ze ver-
inlichtingen over de invulling van de loonlijs-
I ten door de Raden van Arbeid.
Wie binnen zoo kort mogelijken tijd en met
zoo weinig mogelijk kosten een goede bedrijfs
statistiek wenscht, verstrekke de gevraagde
gegevens het wordt hier met klem herhaald
miet de grootst mogelijke nauwkeurigheid.
DE TROEBELEN IN SPANJE.
Hoewel de staat van beleg in Spanje nog
voortduurt en de censuur haar werk blijft
doen, mag men, schrijft de N. R. Crt., aan-
nemen dat de voorstelling van de regeering
juist is, voigens welke de gevaarlijke revolu-
tionaire uitbarsting van Maandag voor een
week door de krachtige maatregelen van over-
heidswege onderdrukt is. De buitenlandsche
correspondenten te Madrid en elders bevesti-
gen het in him telegrammen, maar vullen het
relaas van de gebeurtenissen, die nu achter
den rug zijn, met eenige omineuse bijzonder-
heden aan.
De vlam van den opstand sloeg op twee pun-
ten uit: in het kleine gamizoenstadje Jaca,
waar kapitein Galan aan het muiten sloeg en
in het vliegkamp Vier Winden (Cuatro Vien-
tos) te Madrid. Het oprukkende gamizoen van
Jaca werd te Ayerbe met artiUerievuur ge-
keerd, op dezelfde'wijze werden de rebelsche
vliegers in him kamp tot rede gebracht.
Mag men echter den correspondent van de
Temps te Madrid gelooven, dan heeft het ar-
tillerievuur op met het bloote oog goed zicht-
bare doelen in beide gevallen geen slachtoffers
gemaakt. De artilleristen zouden dus niet ver-
der hebben willen gaan dan schrik onder de
opstandelingen te verspreiden en opzettelijk
over hen heen geschoten hebben. Dezelfde
correspondent verzekert voorts dat de Madri-
leensche vliegens, die zich niet bij de muiterij
van den Oceaanvlieger Franco (voigens een
berieht uit Lissabon zou hij uit Portugal,
waarheen hij gevlucht is, naar Argentinie wil
len uitwijken) wiilden aansluiten, nochtans
afets tegen de muiters hebben ondemomen,
zoodat men er nu over zou denken. het ge-
heele militaire vliegercorps te ontbinden.
Noch de artillerie noch de luchtmacht zijn,
indien dit juist is, bettouwbare steunpilaren
voor het gezag. Van de infanterie zou men
hetzelfde moeten aannemen, als men af mag
gaan op de voorstelling die de correspondent
van de Londensche Observer in een berieht
van Vrijdag uit Barcelona geeft. Voigens hem
had men van hooger hand zoo weinig vertrou-
wen in den geest van het leger, dat men de
voorzorg nam, om van de geweren der soldaten
van geheele gamizoenen de grendels weg te
nemen, ten einde ze onbruikbaar te maken.
Dezelfde correspondent meldt dat 'het nu te
Madrid en in de andere groote steden van
troepen, civiele garde (een soort van mare-
ohaussee of gendarmerie) en extra politie
krioelt, maar dat de regeering voor een moei
lijk dilemma staat. Zij zal zich namelijk af
moeten vragen, wat er zal gebeuren, als dit
macbtsvertoon ophoudt en even goed wat het
gevolg zal zijn, als zij voortgaat met het ge-
bruik van de sterke hand. Hij beschouwt het
verschiet in beide gevallen als verontrustend,
tenzij de Koning het besluit neemt de Cortes
onverwijld bijeen te roepen en bekend te maken
dat hij zich aan haar beslissing aangaande
grondwetsherziening zal onderwerpen.
Ontevredenheid is met machtsmiddelen niet
schrikt. Heeft hij aldoor daar gezeten?
Hij is toch niet dronken?"
Hij meende den knop van Isobel's deur
te hooren omdraaien.
,,Neen", antwoordde hij zacht. ,-Hij is
niet dronken. Hij is eigenlijk heel ziek...
of... ik geloof, dat hij dood is. Ik had het
u liever nog niet willen zeggen. Be-
heersch u om s hemels wil en haal me
vrouw Kennard over om weer naar bed
te qaan. Vergeet vooral niet om naar
Simonis te vragen Dien moet ik in ieder
geval hebben
Zij wierp een laatsten blik op den stoel,
hield toen haar gebogen arm voor haar
gezicht en wankelde weg.
Zijn hart klopte onrustig, hij wachtte
totdat hij een zacht tikje op Isobel's deur
hoorde. Een oogenblik later stond hij aan
de trap en riep den staljongen, die nog bij
het paard stond.
„Haal een van de bedienden van den
toewan-besar", beval hij. ,,En kom met
hem hier".
„Baik (goed) toewan", antwoordde de
man en ging.
Barnes liep met op den rug gevouwen
handen in de voorgalerij heen en weer.
Boven het gezoem van de insecten, dat
den tropischen nacht van de schemering
tot aan het krieken van den nacht ver-
vult, hoorde hij een zacht gefluisteN
..Bent u daar, mijnheer Barnes? riep
mevrouw Kennard.
„Ja".
,,U vroeg naar dokter Simonis. Hij is al
een poosje naar Poetatan
..Dank u", antwoordde de controleur.
..Dank u zeer. Dat wilde ik alleen maar
weten. Goeden nacht!"
Hij ging weer naar den tuin. Vijt
minuten later zond hij den staljongen
spoorslags naar Poetatan en den huis-
jongen naar "Westerman.
(Ingez. Med.)
weg te nemen, maar de regeering is voorloo-
pig gered, o.a. omdat het verzet tegen haar
slecht georganiseerd was. De republikeinsche
elementen schijnen op het beslissende oogen
blik ook beducht geweest te zrjn dat bij een
algemeene uitbarsting een extremiistische ter-
reur de overhand zou krrjgen.
- Het vooruitzicht blijft, ook na den mislukten
opstand van vorige week hoogst onzeker.
Wat rustiger, nu hij eindelijk iets prac-
tisch gedaan had, ging hij weer in de
voorgalerij. De lamp lag nog, waar ze
gevallen was. Er lag een plas olie om
heen en stukken glas, melkwit en kristal-
helder. Hij zag een scherf van een drink-
glas tusschen de overblijfselen en een
omgekeerde sigarenkist. Opeens viel zijn
oog op de karaf, die op een Moorsch
tabouretje bij den stoel van Kennard
stond. Hij nam een schoon glas en schonk
zich in. De alcdhol kwikte zijn zenuwen
weer wat op, en deed hem moed vatten
voor zijn eenzame wake, totdat Wester
man of Simonis zouden komen.
Het gefluister achter in het huis was
verstomd. Hij hoopte, dat Isobel weer in
slaap was gevallen.
Een vreemd, sleepend geluid klonk in
de gang en met het glas in de hand bleef
hij luisteren.
Mijnheer Barnes", zeide de gesmoorde
stem van April. ,,U laat ons toch niet in
den steek?"
„Neen. weest u maar niet bang. Ik
blijf".
„Maar ik ben bang", hield het meisje
voi. „Ik kan niet slapen. Mag ik mijn
lamp terug hebben".
„U kunt dit wel krijgen", zeide hij. Hij
stak zijn stormlantaarn aan en overhan-
digde haar deze. Haar deur werd ge-
sloten en het kraken van het bed verried,
dat ze ter ruste was gegaan. Hij ging zit-
ten en stopte zijn pijp. Een plotselinge
windvlaag, warmer nog dan de broeierige
atmosfeer. woei een zonnezeil tegen het
plafond. Het viel weer terug, met een hoi
geluid en de regen begon te vail en in
groote, zware druppels. Een felle blik-
semstraal, cjcvolcjd door 66n hcftiofcn
donderslag, deed'den regen sneller neer-
qudsen en het houten dak weerklonk van
het gehamer van de tropische stortbui.
DE BEPERKING VAN DE SUIKER-
BIETENTEELT.
Naar uit Boedapest wordt gemeld, zijn de
Hongaarsche suikerfabrieken overeengeko-
men, de thans afloopende driejarige contrac-
ten met die bietenbouwers slechts dan op de
zelfde voorwaarden te vemieuwen, wanneer de
met bieten bebouwde opi>ervlakte met 15
wordt verkleind. Hierdoor zou de gedwongen
export belangrijk kunnen worden verminderd,
en het bedrijfsresultaat gunstiger worden,
Bovendien zou men van de wereldmarkt vrij-
wel onafhankelijk worden.
De verbouwers hunnerzijds willen van de
grootere winst, die de fabrikanten in ver-
band met het wegvallen van den gedwongen
uitvoer zullen maken, hun deel en willen dus
tot beperking alleen overgaan, indien hoo-
gere prrjzen voor de bieten worden toege-
kend. Daar men niet tot overeenstemming
is kunnen geraken, zal het ministerie van
financien trachten een druk ten gunste van
de verbouwers uit te oefenen. De mogelijk-
heid daartoe ligt in de opheffing van de zes
maanden geleden van kracht geworden be-
paling, waarbij de invoerrechten op suiker
werden verhoogd, een bepaling, die praktisch
uitsluitend tegen Tsjecho-Slowakije was ge-
richt.
Barnes duwde zijn stoel achteruit tegen
de binnenmuur om de nattigheid te vermij-
den, die naar binnen gezweept werd. Hij
was blij om die bui; het belette hem om te
denken, en scheen door haar woeste
kracht de gebeurtenissen van het laatste
half uur weg te vagen. Zijn pijp ging uit
en hij klopte haar uit tegen den hak van
zijn schoen. Eer hij haar weer gestopt
had, was de bui, die den loop van de Poe-
tatan-rivier het binnenland in volgde,
voorbijgedreven en de lucht was heerlijk
afgekoeld. Ver naar het Noorden zag
hij een stuk helderen hemel en een weme-
ling van tintelende sterren, en in de plot
selinge stilte trof hem het geluid van een
ruiter, die snel naderde.
Achter hem bewoog iets en hij keek op
eens om. De gestalte van een inlandsch
meisje stond in de deurpost, die naar de
gang voerde een donkere vrouw met
een druipende flesch-groene sarong en
een groot aantal glinsterende armbanden
om de polsen.
Hij sprong op.
,,Alimah riep hij verbaasd. ,,Wat voer
jij hier uit?"
Zij bracht een bruinen vinger aan haar
lippen.
..Luister!" fluisterde ze heesch. „Hoort
ge dan niet, o toewan Kontroleur. Het is
de stem van mijn gestorven vader!
Barnes spande zich in om te luisteren.
Boven de hoefslagen uit, boven het
zacht gerommel van de snel voorbij-
drijvende onweersbui, hoorde hij het ge-
dingdong van een inlandsche gong.
Het volgend oogenblik was Alimah ver-
dwenen, fangs denzelfden weg, dien zij
gekomen was en Simonis magere gestalte
stond bevend boven aan de trap.
(Wordt vervolgd.)
