AL6EMEEN NIEUWS- C.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Hlad,
De Purperen Schaduw
No. 860
MAANDAG 24 NOVEMBER 1930,
70e Jaargang
BIHNENI.AV D.
F B WIL LET 0B,
BOITEHLAHD.
looker, Uw
door
EDMUND SNELL.
2)
DRAlSlflA-vAiM-VALK EhBURG'S'"
e A ••iLtLVERTR?
-
•LEEUWARDEM-
TER NEUZEN, 24 Nov. 1930.
BELEEFD VERZOEK!
,,Ja?"
MBEEUhJllfti II Ml 111 III
roNNEMENTSPRIJS- Binnen Ter Neuzer f 1.40 -er 3 nrnancien - Sullen Ter Neuzen
tv per post f 1,80 per 3 maanden - Bli voor uitbetaling fr, per post 6.60 per jaar -
Voor BelgiS en Amerika 2,25, overlge Ian den f 2,60 per 3 maanden fr. per post
,v»oaB»oi*3tst> voor .het bultenland alleen voom'thetallng.
UttgertaterPinna P. J- VAN DE tjANDE
mo 38110 T'ELEFOON No. 25
ADVEKTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 voor elken rf"s'ei :^ee'
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte herekend.
HandelsadvertentlSn bfl regelabonnement te gen vermtnderd tarlef. hetwelk op aanvraaj
verkrtjgbaar is. - Inzending van advertentien liefst Mn dag voor de nitgav*
OFF BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONTS
DRANRWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, brenigen ter op en bare kenniis in.ge-
volge artiksl 12 eerste lid der Drankiwet. dat
bij hen is ingekomen een venzoek om vergun-
ning voor den verkoop van sterken drank in
het klein voor gabruik ter plaatse van
verkoop van GIDION VAN DEN BERGE,
van beroep koopman, wonende te Ter Neuzen,
voor het benedenvoorlokaal van het perceel
Dijlkstraat No. 69.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is gesohied, kan ieder tegen het ver-
leenen van deze vergunning schriftelijik be-
zwaren bij Burgemeester en Wethouders
inbrengen.
Ter Neuzen, den 24 November 1930.
Burgemeester en Wethouders voornoennl,
J. HUIZXNGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Op de agenda wordt geplaatst de hegrooting
van onderwijs, kunsten en wetenschappen met
de motie-Linkbeek aangaande de onderwrj-
zers-kloosterlingen.
Voortgezet wordt de behandeling van de
hegrooting van arbeid, handel en nijverheid.
De heer v. d. Tempel (s.d.) merkt op, dat
men thans midden in een crisis zit, met on-
voldoende werkeloosheidsverzekering, omdat
deze niet wettelijk geregeld is. Spreker dringt
op spoed aan en dient een motie in, de regee-
ring uitnoodigend een spoedige regeling te be-
vorderen.
De heer Kuiper (r.k.) betoogt, dat de rege
ling van de werkeloosheidsverzekering gereed
moet zjjn, als de invoering straks economisch
mogelijk wordt.
De heer Schouten (a.r.) meent, dat thans
een wettelijke regeling kan worden voorbe-
reid. In afwachting daarvan kan de duur
der uitkeering tijdelijk verlengd worden door
verhooging van de rijksbijdrage.
De heer Joekes (v.d.) betoogt, dat een
goede werkeloosheidsverzekering verderen
overheidssteun overbodig maakt.
De heer Wijnkoop (comm.) zegt, dat zijn
partij met eigen voorstellen zal komen.
Minister Verschuur meent ook, dat de cri
sis geen argument kan zijn tegen voorberei-
ding van een wettelijke regeling, waarmede
zoo spoedig mogelijk een begin zal worden
gemaakt. Spreker gaat accoord met de ver-
lenging van den duur der uitkeering.
De heer v. d. Tempel trekt zijn motie in:
Bij de afdeeling handel en nijverheid be-
pleit mej. Katz (c.h.) instelling van een
kamer van koophandel in de binnenscheep-
vaart.
DE ZAKENREIS NAAR INDIE DOOR
EEN AMATEUR-VLIEGER.
De heer J. van Teijen, de manager van Van
Houtens Cacaofabriek, die met zijn Pander-
vliegtuig naar Indib vertrok voor een zaken-
reis is daar Vrijdag gearriveerd. Een heele
prestatie.
BAKKERSBEDRIJF EN MAALGEBOD.
iHet Hoofdbestuur der Ned. Vereeniging van
Werkgevers in het Bakkersbdrijf heeft een
afwijzende houding aangenomen, ten opzichte
vtin een maal- en menggebod voor tarwe.
Deze houding is niet gegrond op het feit, dat
de vereeniging principieel tegen maatregelen
tot steun van den landbouw is, maar vloeit
voort uit de overweging, zoo wordt in een
adres aan de Kamer gezegd, dat een maal-
en menggebod o.m. ten gevolge zal hebben
dat de kwaliteit van het brood vooral dit
jaar zal verminderen en desniettegenstaan-
de de prijs van de tarwebloem zal stijgen en
dat de vrije handel wordt belemmerd, waar-
door het den producenten meelfahrikanten,
meelimporteurs en bakkerij niet mogelijk
zal zijn het beste, wat op de wereldmarkt is
te krijgen, te koopen tegen den billijksten
prijs.
In het adres wordt voorts gezegd, dat m-
landsche tarwe niet te onderscheiden is van
Belgische, Fransche, Poolsche, enz., zoodat
waar geen invoerverbod wordt voorgesteld,
buitenlandsche tarwe als ..inlandsche pro
duct" aan de markt zal blijven en ook, al gaat
men certificaten van oorsprong eischen, mi3-
bruiken niet kunnen worden geweerd.
Op grond van deze overwegingen, verzoekt
het hoofdbestuur de Kamer met de regeering
in overleg te treden tot het op andere wijze
steunen van den landbouw b.v. door de in
voering van een teeltpremie per hectare uit-
gezaaide tarwe van goede kwaliteit.
Bij een premie toch komt het bedrag van
den steun rechtstreeks in handen van den
landbouwer. Zulks wordt bij een maal- en/
of menggebod niet bereikt, zegt het adres.
HET MAAL- EN MENGGEBOD.
In de Vrijdag te Groningen gehouden ver
gadering van den bond van Groningsche
graanhandelaren is besloten, een telegram
aan de leden van de Tweede Kamer te zen-
den, om te protesteeren tegen het ingediende
wetsontwerp Maal- en menggebod.
DE STROOKARTONFABRIEK.
Naar het Hbld. verneemt is in een verga
dering van fabrikanten in de strookartonin-
duiatrie in beginsel besloten, de geheele in-
dustrie gedurende December stop te zetten.
In verband met de heerschende malaise was
men van oordeel, dat het noodig was, de pro-
ductie te verminderen, hetgeen, naar men
denkt ook de producenten, de landbouwers
dus, voor nog grootere verliezen zal behoeden.
DE 298 METER-GOLF.
Naar Het Volk mededeelt, heeft het con-
trole-bureau van de internationale radio-unie
te Brussel geconstateerd, dat de zender te
Hilversum niet precies op 298 meter golf-
lengte werkt, maar 4 kiloperioden daarvan
afwijkt. De N.S.F. zal een inrichting voor
kristalbesturing aanbrengen.
GEWETENSGELD.
Ten behoeve van 's Rijks schatkist is ont-
vangen wegens over vorige jaren te weinig
betaalde belastingen naar inkomen en/of ver-
mogen (gewetensgeld) hij: den ontvanger der
directe belastingen te Amsterdam, lste kan-
toor, 15.000; den inspecteur der directe be
lastingen enz. te Nijmegen, lste afdeeling,
91.703,58.
EEN ADRES VAN DE MAATSCHAPPIJ
VOOR NIJVERHEID EN HANDEL.
Het hoofdbestuur der Ned. Maatschappij
voor Nijverheid en'Handel, heeft tot de Tweede
Kamer een adres gericht, in verband met het
ontwerp-tarwewet.
Het zegt daarin, met bezorgdheid te heb
ben kennis genomen van de indiening van
dit ontwerp. Het hoofdbestuur meent, dat dit
ontwerp niet voldoet aan het trjdelijk karak-
ter, dat steun aan den landbouw moet dragen.
De uitvoering van een maal- en menggebod
zegt ad re ss ant zal niet mogelijk zijn zon-
der zeer ingrijpende maatregelen van de Over-
heid die den particulieren handel in tarwe,
tarwemeel en tarwebloem zeer ernstig zullen
belemmeren. Een en ander zal slechts moge
lijk zijn, wanneer de graanhandel geheel onder
Staatscontrole wordt gebracht.
Dat deze regeling verder niet aan de goed-
Vervolg.)
Toen hij bleef turen kreeg Barnes een
heele reeks van op zich zelf staande blik-
semlicht-indrukken. Een oogenblik stond
Simonis kaarsrecht en keek den hevig
gebarenden inlander minachtend aan.
Toen volgde weer een periode van on-
doordringbare duisternis en dan, als bij
een bioscoop. waarvan de film gebroken
is en onbeholpen opnieuw aan elkaar
geplakt, toonde bet volgende beeld hem
den ouden man, die zich op den grond
wentelde en den dokter vlak bij 't meisje.
Ze deinsde voor hem terug, en ging lang-
zaam achteruit naar de gong met wijd-
uitgespreide armen, als wilde ze het in
strument voor zijn aanraking bewaren.
Westerman keerde zich tot den oppas.
,,Wie zijn dat?" Vroeg hij gebiedend.
De man deed een pas naar voren.
,,De man noemt zich Arangoi, toewan;
de vrouw heb ik nog nooit gezien".
Barnes kreeg nu even een glimp van
Simonis, die het meisie op armslengte van
zich hield en den inlander, die weer op-
krabbelde en toen viel hevig de regen
neer en omhulde alles als met een gordijn.
„Zeg Simonis!" schreeuwde Wester
man bij zijn elboog. ,,Wij gaan nu weer
terug. Dat krot geeft ons toch niets".
„Best", riep de ander terug. ..Ik ga
meteen door naar Poetatan. Laat de
keuring der Staten-Generaal onderworpen zal
worden. acht het hoofdbestuur een zeer ern
stig bezwaar.
Het bedrijf van de importeurs zal practisch
onmogelijk gemaakt worden. De fabricage
van sommige biscuits zal niet meer kunnen
plaats hebben, evenmin als die van de ge-
wone soort beschuiten.
De uitvoering van de wet zal vfirder een
aantal nieuwe amibtenaren vereischen en de
broodprijs wordt er door verhoogd.
Adressant meent verder, dat het duurzaam
worden door kunstmatige verhooging der
belang van den tarwebouw niet kan gediend
prijzen, die tot uitbreiding der productie zou
moeten leiden.
Om al deze redenen doet genoemd hoofd
bestuur een ernstig beroep op de Tweede Ka
mer, om dit wetsontwerp niet aan te nemen.
HET LOT VAN „OUD-BELGIe".
Geruimen tijd is er naar wij reeds vroe-
ger meldden door de vennootschap die de
jolige buitenafdeeling „Oud-Belgie" van de
Antwerpsche wereldtentoonstelling bouwde
met een paar groote buitenlandsche film-
ondernemingen onderliandeld over den ver
koop van deze ephemere stad van hout en
pleister. Thans deelt men mede, dat deze on-
derhandelingen tot geen bevredigend resultaat
hebben geleid, zoodat binnenkort met de stoo
ping van ,,Oud-Belgie" een begin zal worden
gemaakt. De sloopingswerken moeten 1 Fe-
bruari 1931 geeindigd zijn.
Aan de aandeelhoudens van „Oud-Belgie"
zal het geheele kapitaal, plus de rente worden
terugbetaald.
DE DO X.
Havas meldt uit Satander, dat aldaar bij
gerucht verluidt, dat de Do. X wegens het op-
onthoud in de Europeesche wateren, niet naar
Amerika zal vliegen, doch slechts naar de Ca-
narische eilanden en de Azoren zal vliegen en
dan over Lissabon weer naar Altenrheim zal
terugkeeren.
De commandant van de vliegboot heeft ge-
weigerd aan de pers hierover eenige inlichtin-
gen te verschaffen.
Het marine-radiostation te Ferreol heeft
bericht ontvangen datjie Do. X voornemens is
ook daar te landen.
DE ONTWAPENINGS-MOEILIJKHEID.
Een van de waarheden als koeien die de
laatste jaren gehoord zijn, schrijft de N.
R. Crt. is: wapenen is zooveel gemakke-
lijker dan ontwapenen; waarbij zich dan aan-
sloot: 6erst zedelijke, dan stoffelrjke ontwape-
ning. Het gemak der wapening is voldoende
geillustreerd in de laatste jaren.
Tal van landen hebben zich sterker
toegerust dan voor 1914, ondanks de spon-
tane ontwapeningsbelofte in het tractaat van
Versailles. De moeilijkheid van ontwapening
bleek op de conferenties van Washington en
Londen, die ten slotte slechts een romptrac-
taat tusschen de drie grootste zeemogend-
heden opleverden. Voorts bij de uitvoering
van de ontwapeningsbepalingen van het vre-
destractaat ten aanzien van Duitschland en
andere landen. Wat Duitschland betreft, heeft
Jacques Bardoux in de Temps opgesomd, hoe
dikwijls de Duitschers bij de uitvoering van
die bepalingen in gebreke gesteld zijn. Aan
het slot ervan erkende hij dan ook. ,,Ik geloof
niet dat het mogelijk is, zonder algeheele en
voortdurende bezetting, voor langen tijd een
modeme en levende, industrieele en gedisci-
plineerde natie te ontwapenen, die ervan houdt
om soldaatje te spelen". Het is echter niet
slechts om „soldaatje spelen" te doen, want
naar de militaire machtsmiddelen kan de
kracht van een diplomatieken druk van een
mogendheid gemeten worden en elke groote
mogendheid wenscht totdusver over de kracht
te beschikken die haar vertoogen niet tot
holle woorden maakt.
Toen de geallieerden opnieuw Duitschland
als groote mogendheid erkenden door het,
na toelating tot den Volkenbond, een vaste
plaats in den Volkenbondsraad te geven, werd
de anomalie duidelijk. Een tot ontwapening
gedwongen groote mogendheid tusschen de
anderen grooten, maar met gebonden handen.
Deze anomalie ware alleen op te heffen, in-
dien de andere grooten zich nu ook vrijwillig
ontwapenden. Het is duidelijk dat deze toe-
stand niet lang meer kan voortduren. Indien
het ontwapeningswerk dat te Geneve wordt
voorbereid, niet slaagt, zal Duitschland vrij-
heid van beweging opeischen en zijn banden
slaken. Dan staat men voor de keus om het
te laten begaan of het dit met geweld te be-
letten. Pe geallieerden zullen dit laatste ge-
zamenlijk niet meer doen en Frankrijk zal,
op zichzelf staande, evenmin de kat de bel
aanbinden. Het zal eer met alle middelen
naar toenadering tot Duitschland streven, om
dat het nog een andere grens heeft, aan den
Zuid-oostkant, waar het zich onveilig voelt.
Een aangekondigd Italiaansch wetsontwerp
voorziet in vervroeging van militaire oplei-
ding, die nu bij achttienjarigen beginnen zal
De rede die Curtius, de Duitsche minister
van buitenlandsche zajken, in den Rijksraad
gehouden heeft, is een thans zeer dringend ge-
worden waarschuwing aan de Geallieerden om
in de ontwapeningskwestie voorgoed en dui
delijk kleur te bekennen. Te Genfeve, was zijn
betoog, schiet men niet op; laat men op een
ontwapeningsconferentie zijn bedoelingen
blootleggen, dan zal Duitschland weten waar
het aan toe is en, naar hij te verstaan gaf,
zijn gevolgtrekkingen maken.
Pas op Neem Wybert. Ter be-
scherming der slijmviiezen en
ter zuivering van den adem. Zoo
rookt U veilig en aangenaam.
In origin doozen
a 25, 45 en 65 cts.
(Ingez. Med.)
oppas bij mij blijven, is dat goed?
En dat was het laatste, wat ze dien
avond van Simonis zagen.
Een half uur later, toen ze mismoedig
naast elkaar voortploeterden langs een
overstroomd pad en de smalle^irug achter
zich gelaten hadden, terwijl het licht in
de voorgalerij van Flavin hen al van verre
wenkte,' keek Westerman zijn metgezel
eens aan._
,,Ik mag Simonis niet verklaarde hij.
,,Neen", antwoordde Barnes. ,,Dat doet
niemand. Het is een vreemde kerel".
Een lang stilzwijgen volgde.
..Arangoi", zeide de planter opeens.
,,Weet jij iets meer van hem?"
Barnes schudde zijn hoofd.
,,Ik dacht, dat alle inlanders uit dit ge-
bied verdreven waren, toen jullie net
overnamen".
,,Ik ook. Daar moet ik het bij de eerste
elegenheid de beste eens met Flavin over
e>bben".
,,Die oude baas is zeker gek' meende
Barnes. „Geen enkele inlander, die zijn
hersens bij elkaar heeft, gaat vlak bij een
waringin zitten, die zoo begroeid is
,,Neen", stemde de ander toe. ..Meestal
niet. Het leek mij zoo toe, dat het een
verduiveld knappe meid was
,,Dat scheen Simonis ook te vinden. Ik
zou wel eens willen weten, of hij al onder-
weg naar Poetatan was of
,,Of wat?" wilde Westerman weten.
De ambtenaar lachte eens.
,,Of nog op de plaats, waar we hem
adhterlieten. Het komt mij voor, dat het
een even waarschijnlijk is als het ander
Ze waren nu aan den rand van Flavin s
slecht ondefhouden tuin gekomen. De
planter floot schel en een gestalte liep
voor de petroleumlamp langs en leunde
over de balustrade.
(Ingez. Med.)
Wij verzoeken onze geachte clientele, die
voor hun St. Nicolaas-Reclame gebruik willen
maken van ons nummer van a.s. Vrijdag,
hunne advertenties zoo vroegtijdig mogelijk,
liefst reeds Donderdag, te willen inzenden.
ADMINISTRATIE
TER NEUZENSCHE COURANT.
STORM EN HOOGWATER.
De natuur doet zich dit jaar wel van on-
gunstige z;:ie kennen. De regen is bijna niet
van de lucht, en het gevolg van dien zwaren
regenval is, dat de landen oververzadigd wor
den, terwijl de waterloopen niet voldoende zijn
vocjr den afvoer. Niet alleen dat slooten,
watergangen en kreken op een ongekend hoog
peil staan, doch als men onze streek doorreist
bemertot men dat zich op verschillende plaat-
sen op het bouwlamd meeren hebben gevormd.
En verderop in de achtergelegen landen is
het al evenzoo, met enger gevolgen, aange-
zien daar de rivieren tauten de oevers treden
en landerijen en ook wel dorpen overstroomen.
Vooral ondervindt men in Belgie den over-
last van het vele water. Bij Dendermonde zijn
de dijlken op 4 plaatsen doorgebroken, met
6en bres van niet minder dan 40 M. en ook
aan den '.inkeroever der Schelde voqr Ant-
werpen is een dijk doorgebroken, zoodat het
treinveifkeer van af St. Nicolaas niet verder
gaat dan Zwijndrecht.
Bij die zorgwekkenden toestand van den
waterstand, kwamen zich voegen de angst-
wekkende geluiden van den huilenden storm
uit het Zuidwesten in den nacht van Zaterdag
op Zonldag, waardoor velen verontrust werden.
Te vreezen was het, dat daarvan groote
onheilen het gevolg zouden zijn. Voor zoover
we tot hiertoe kunnen nagaan, is dit, althans
voor wat betreft persoonlijke ongelukken vrij
goed afgeloopen.
Plaatselijk toepaalde het zich tot het af-
waaien van enkele dakpannen en omwaaien
van schoorsteenen.
Doch er dreigde ook een oogenblik gevaar
voor watervloed. Hoog zwiepte de storm het
Scheldewater op, in den riviermond, en aan-
gezien van de bovenrivier grooten toevoer
komt, steeg het water ongekend hoog. Door
de politie werden, als naar gewoonte hij zulke
omstandigheiden, de bewoners van het laag-
gelegen stadsgedeelte geiwekt, teneinde bij
eventueele noodzakelijkheid bij de hand te zijn.
Ook de burgemeester was met het perso-
neel van publieke werken Zondagnacht aan-
wezig, om het verloop van den vloed na te
gaan. Gelukkig heeft alles gehouden en ble-
ken de waterwerken voldoende voor het
keeren van den vloed.
Naar men ons mededeelde steeg het water
alhier tot 4.03 boven N.A.P. De gewone
hoogwaterstand is 1.92 M. boven N.A.P. Bij
stormvloeden wordt op een 1.50 M. hoogeren
waterstand gerekenid, zijnde dus 3.42 M., zoo
dat het water 61 c.M. daar boven kwam.
De hoogst bekende vloed was die in 1906,
toen verschilienide polders zijn ingevloeid.
Toen steeg het water hier tot 4.27, zoodat we
daar thans nog 24 c.M. beneden zijn gebleven.
Dat was den hoogst bekenden waterstand
sinds 1825.
De cjlfers beziende, schrjnt het wel een
voorrecht, dat sinds 1906 de kruin van tal
van zeewerende polderdijiken zijn verhoogd.
Bij den hoogen vloed was een roeiiboot ge-
dreven boven op het steiger in de Oostbuiten-
haven. Dit vei-wekte een wonderlijk aanzicht.
De oesterput was overstroomd en het daar
in grazende vee had op den dijk een goed
heenkomen moeten zoeken.
Het van Antwerpen komende Engelsche
stoomschip ..Dunmore Head" is des nachts
op de Sulkerplaat voor den Nieuw Neuzen-
polder omhoog geloopen. Bij het hoogwater-
getij van gisterrtamididag is het zonder assis-
tentie vlot gekomen en heeft zijn reis ver-
volgd.
Naar we vememen zijn onder Hontenisse
en Ossenisse een drietal binnenschepen tegen
den zeedijk verlagerd en vol water geloopen.
0.m. is dit het geval met het scheepje van
C. van Dinteren, wiens knecht, A. d'Hondt bij
het op de dijksglooiing springen is gevallen,
waardoor hij een paar ribben brak. De knecht
is per auto naar het ziekenhuis alhier over-
gebracht.
,,Ben jij daar, Westerman?" vroeg een
diepe stem.
,,In levende lijve. En ik heb Banres bij
mij, jongen. Wij zijn allebei kletsnat.
We moeten een warm bad hebben. een
schoon stel kleerenen whisky
„Nou, je bent nogal gauw tevreden,
wat?" was het antwoord. „Mijn huis-
jonaen is al naar bed'
,,Nu", riep Westerman. „We hebben
Ho-Min meegebracht en niets ter
wereld belet je om jou huisjongen wakker
te maken".
Barnes volgde den planter naar de
voorgalerij.
,,Als het je hetzelfde is, Flavin",
merkte hij op, „dan zou ik maar met de
whisky beginnen. En leng die maar niet
te veel aan, dan ben je de beste; we heb
ben op weg hier heen al water genoeg
gehad!"
HOOFDSTUK II.
John Flavin, Westerman's eerste en
eenige assistent, bewoonde een primitieve
bungalow met een atap-dak. De achter-
kant raakte bijna aan een steilen rots-
muur, waar de pijpen uitstaken, die het
water aanvoerden uit een reservoir in de
bergen.
Het was een vreemde, norsche man,
die buitengewoon weinig van gezelligheid
hield. Nu en dan echter kroop hij uit
zijn afzondering te voorsdiijn zooals een
hermietkrab zijn oude sdhaal afwerpt,
sloofde hij zich uit in druk gepraat en
verdween weer achter zijn muur van
terughoudendheid, die dikker scheen dan
ooit te voren. Hij had een rechten, vrij
j grooten neus, zwart haar, een bleek ge-
zidht met een blauwachtige kin. Overi-
gens was hij iets onder de middelmaat,
iwiui jauu
zeer breed geschouderd en had buiten
gewoon lange armen.
Westerman, die buitengewoon goed
menschenkenner was, had al heel gauw
begrepen, dat Flavin iemand was, die het
beste werkte, als men hem maar met
rust liet. Hij wist, dat de man nauwgezet
was, boven verdenking betrouwbaar en
e enbuitengewoon belang stelde in de in
landsche dialecten en folklore.
En pas nadat Barnes en hij in de voor-
alerij waren teruggekeerd na een warm
oad, gekleed in slaapbroek en kabaja, die
ze uit Flavins garderobe geleend hadden,
begon de planter over Arangoi.
".Wat ik zeggen wou, Flavin begon
hij opeens. toen hij zich behagelijk in een
rieten stoe! genesteld had, ,,we hadden
tooh zoo'n grappige historie aan den over-
kant van de rivier. We vonden daar een
ouden Dusun, die in een pondokje onder
een grooten waringinboom woont".
De ander keek verstoord op.
Barnes drentelde de wanden langs en
keek vol belangstelling naar de pradhtige
collectie speren en parangs, die Flavin in
den loop der tijden bijeen verzameld had.
,,Een gekke, oude kerel merkte hij op,
,,met een buitengewoon knappe dochter
We begrepen niet recht, waarom je ze
had laten blijven".
De assistent vouwde zijn handen om de
knieen en staarde voor zich uit in den
donkeren nacht.
„U bedoelt Arangoi en Alimah? Uch,
we hebben ze daar voorloopig maar ge
laten. Eerlijk gezegd, kon ik het niet
over mijn hart verkrijgen om ze te ver-
jagen".
'De ambtenaar liet een giftigen pijl in de
bamlboebuis terugvallen en keek den
spreker eens aan.
.Vanwege Alimah's smeekende oogen
zeker?"
,.Nee". lachte Flavin, die ineens won-
derwel in zijn humeur raakte, ,,maar van
wege de legende van den boom".
fiarnes ging weer terug naar zijn stoel.
,,De legencfe van den boom. Dat klinkt
goed",
,,0, het is interessant genoeg. Een
variatie van de oude geschiedenis van een
reuzenaap een orang-oetang waar
schijnlijk die een vrouw uit een kam-
pong stal eh haar meenam in de toppen
van de boomen. De vrouw baarde twee
kinderen een aap, die 't schaduwibeeld
van een mensch vertoonde en een wezen.
dat op een mensch geleek en de schaduw
van een aap wierp. De beide ouders
stierven spoedig na elkaar. Hun nako-
melingschap, clie om de een of andere
reden weer op den beganen grond af-
daalde, werd door de inlanders vervolgd.
De aap werd in een val gevangen en
doodgeranseld; de nakomeling, die op een
man geleek, vluchtte in de bovenste tak-
ken van een waringin, die te ver van de
andere boomen af stond, zoodat hij niet
in de rimboe kon ontkomen. Als ik het
goed begrijp beweert Arangoi af te stam-
men van den oorspronkelijken bewaker,
die onder den boom op post werd gezet
om het beest te beletten naar beneden te
komen. Voordat het voorgoed verdween
namelijk, had het kind, dat op de moeder
geleek. in de buurt rondgezworven en
iederen inlander, die zoo ongelukkig was
om hen tegen te komen, wurgde hij. En
nu wordt er algemeen geloofd, dat als de
boom is gevekl, zijn geest weer vrijelijk
zal kunnen rondwaren, en als eerste
slachtoffers zullen zij vallen, die verant-
woordelijk zijn voor deze heiligschennis
(Wordt vervolgd