ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Eerste Blad.
Vampier-Vleugel
No. 8562.
WOENSDAG 6 \UGUSTUS 1930
70e Jaargang
BIHNBKLAND.
FEIT1ILET0N,
BTJITENLAND.
HULP VOOR DEN ENGELSCHEN
LANDBOUW.
ssse
TER NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSBlnnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post /6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den f 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bri vooruitbetaling.
Citgecfeter: Firma P. J. VAN HE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,30.
Grootere letters en clichfi's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien brj regelabonnement te gen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzendlng van advertentien liefst 66n dag voor de ultgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- en VRIJD AG A V OND.
WAARSCHUWING TEGEN EMIGRAT1E.
De Nederlandsche Vereeniging Landverhui-
zing, Beizuidenhoutscheweg 97, acht het noo-
dig alien, die emigratde overwegen, er op te
wrjzen, dat thans in ondersckeidene immigra-
tie-landen, ook in de Vereenigde Staten van
Amerkia, ernstige werklloosheid heerscht, zoo-
dat het zelfs voor immigranten, die bekwaam
zijn in hun vak en die de taal van het immi-
gratieland goed kennen, nu moeilijk is werk
te vinden.
In uit de immiigratielanden ontvangen brie-
ven wordt daarom emigratie in dit jaar ont-
raden, tenzij de emigrant zeker is van hulp
van familde of vrienden, die werkelijk tot hel-
pen in staat zijn of als de emigrant over zoo-
veel geld beschikt, dat hij verscheidene maan
den kan leven zonder loonend werk.
Het slechtst is de toestand in de groote
steden. Gehoopt wordt op veribetering tegen
het voorjaar van 1931. Laat u daarom, voor-
al thans, niet bepraten waarschuwt de
voomoemde vereeniging door anderen, die
mogelijk geldelijk belang hebben bij uw emi
gratie. Men kan zich beter tijdig, en alvorens
een besluit te nemen, wenden om inlichtiingen
tot de Vereeniging Landverhuizing.
VACANTIECURSUS BINNENVAART.
Voor den vacantiecursus van het Onder-
wijsfonds voor de Binnenvaart, die van 4 tot
9 dezer aan boord van het instructievaartuig
,,Prins Hendrik" wordt gehouden, bestaat
groote belangstelling. Het orgaan van het
Onderwij sf onds voor de Binnenvaart, het
weekblad „De Binnenvaart", is geheel aan den
vacantiecursus gewijd en verschillende auto-
riteiten hebben hieraan hun medewerking
verleend.
Het nummer opent met een hoofdartikel,
waarin voornamelijk het doel van den vacan
tiecursus wordt besproken in verband met den
economischen toestand van de binnenschip-
perrj.
DE ONGEREGELDHEDEN TE
MAASTRICHT.
De minister van Justitie heeft aan den
voorzitter der Tweede Kamer doen toekomen
het rapport met bijlagen van den advocaat-
generaal bij het gerechtshof te 's Hertogen-
basch, houdende resultaat van het in opdracht
van den minister te Maastricht ingesteld on-
derzoek, alsmede een nader rapport even-
eens met bijlagen, naar aanleiding van de be-
denkingen tegen de conclusion van het rap
port, na de publicatie daarvan gemaakt, met
name ten aanzien van het verband tusschen
de gebeurtenissen op 16 October en de wijze
van handhaving der openbare orde tot op dien
datum.
De overwegingen ter zake van de betrok-
ken militair-rechterlijke autoriteiten, aan-
de hand mede van een gerechtelijk vooronder-
zoek, door den rechter-commissaris te Maas
tricht gevoerd, hebben tot de conclusie ge-
leid, dat voldoende grondslag voor een straf-
vervolging tegen een bepaald persoon niet
aanwezig kon worden geacht. Naar 's minis
ters ambtgenoot van binnenlandsche zak^n en
landbouw heeft meegedeeld, heeft hij met
daarlating in hoeverre de conclusion van het
rapport in alien deele kunnen worden aan-
vaard in de medegedeelde feiten voldoende
aanleiding gevonden den burgemeester onder
de aandacht te brengen, dat een krachtiger
houding aanbeveling had verdiend.
door
SAX ROHMER.
39) (Vervolg.)
Maar dat gebeurde ten slotte toch en
toen ik zweeg:
,,Heb ik allemaal niets aan, Knox", zei
Harley geirriteerd. ,,Dat zoeken naar den
vampier-vleugel begint op het eeuwige
zoeken naar den hemel te liiken. Dozijnen
open deuren, die er veelbelovend uitzien,
maar als je er een doorgaat, wat hab je
dan? Niets. Of beter, meer onbearijpe-
lijkheden. Kolonel Menendez heeft ons
duidelijk te verstaan gegeven, dat hij
Camber als z'n vijand beschouwt. En te
oordeelen naar jouw ervaring van van-
morgen bestaat die vijandschap ook wer
kelijk. Maar Camber woont hier al drie
jaar en de Kolonel er pas! We zouden
hier dus het schouwspel te genieten krij-
gen, als die vijandschap het gevaar was,
van een bevend angstig slachtoffer. dat
z'n beul achterna loopt. Bah! t Is ge-
woonweg onzin
,,Als je vanmorgen het gezicht van
Camber gezien had, zou je het niet zoo'n
onzin vinden."
,,Dat zou ik wel, Knox. Dat zou ik
wel. Het is onzin, absolute onzin, om te
veronderstellen, dat Kolonel Menendez,
toen hij Cray's Folly huurde, niet geweten
geweten heeft, dat Camber op het Guest
House woonde
,,Maar Mrs. Camber is toch een Cu-
baansche", mompelde ik.
„Schei uit. Knox", beval mijn vriend.
,,Dit geval maakt me gewoonweg gek.
Daarnevens is aan den commissaris van
politie ontevredenheid betuigd over de tekort-
komingen in zijn beleid gedurende den tijd
van de ernstige gebeurtenissen in zijn ge-
meente.
KIPPEN- EN EENDENEIEREN.
Een wetsontwerp is ingediend tot regeling
van den uitvoer, alsmede wijziging en aanvul-
ling van de bepalingen betreffende den in- en
doorvoer van kippen- en eendeneieren. De
wetsvoordracht is samengesteld om te voldoen
aan het bepaalde in art. 9 der Landbouwuit-
voerwet 1929, volgens hetwelk een algemeene
maatregel van bestuur, uitgevaardigd krach-
tens art. 8 der wet, uiterlijk binnen 2 maan
den na de afkondiging moet worden gevolgd
door een voorstel van wet tot voorziening in
het onderwerp van dien maatregel.
Er is thans zooveel ervaring opgedaan als
noodig is om met gerustheid een grondslag
voor een algemeene uitvoerregeling te leggen,
aldus merkt de memorie van toelichting op.
In dit wetsvoorst'el zijn neergelegd de grond-
vesten van de regeling en de omlijning van
de bevoegdheden met betrekking tot nadere
uitwerking. De minister wijst op het groote
belang voor ons land van den eieren-export.
De ervaring heeft echter geleerd, dat niet
door alien, die eieren exporteeren, steeds een
product wordt geleverd dat aan redelijke
eischen voldoet. Bij de samenstelling van de
ontworpen regeling is uitgegaan van de ge-
dachte, dat de mogelijkheid moet worden ge-
schapen voor het maken van onderscheidene
bepalingen voor de verschillende soorten van
eieren. Aan den wederuitvoer van ingevoerde
buitenlandsche eieren worden niet meer be-
perkende bepalingen gesteld, dan noodig zijn
voor een doeltreffende regeling ten aanzien
van het ei van Nederlandschen oorsprong.
JAN OUDEGEEST 60 JAAR.
Gister herdacht de heer J. Oudegeest, voor
zitter van de S.D.A.P., zijn zestigsten ver-
jaardag. De heer Oudegeest werd geboren den
5en Augustus 1870 te Utrecht. In 1881 trad
hij in dienst bij de administratie van de Staats-
spoorwegen te Utrecht. In 1882 werd Oude
geest lid van de Ned. vereeniging van Spoor-
wegambtenaren en vier jaar later van de
S.D.A.P., in 1899 werd hij gekozen tot lid
van den Utrechtschen gemeenteraad, waarna
hij in Maart 1903 zijn ontslag nam bij de ad
ministratie van de spoorwegen.
Oudegeest had een groot aandeel in de tot
stand koming van het Nederlandsch Vakver-
bond, van welken bond hij de eerste secreta-
ris was. In verband hiermede trad hij uit de
Nederlandsche vereeniging van Spoorwegamb-
tenaren en vestigde zich te Amsterdam. In
1908 werd Oudegeest voorzitter van het N. V.
V., als opvolger van den heer Polak, nadat
hij een jaar te voren was gekozen tot lid van
den Amsterdamschen gemeenteraad. In 1918
werd hij lid van de Tweede Kamer van de
Staten-Generaal, waarin hij vier jaar zitting
had. Mede dank zij het krachtig werken van
Oudegeest werd in 1919 het intemationaal
Vakverbond opgericht.
DE ENGELSCHE KONINGIN BLIJKT
ROOKEN.
De Christelijke matigheidsvereeniginig van
vrouwen te Rockford, in Illinois, die niet
alleen tegen drinken, maar ook tegen rooken
te velde trekt, is onthutst geweest over de
verzekerinig, dat de Koningin van Engeland
rookte. Zij heeft daarom aan Koningin Mary
Ik heb zoo'n idee, dat dit mijn Waterloo
wordt".
,,Maar beste kerel", zei ik, ,,wat
scheelt je? Zooals nu ben je nooit
,,Waarom stel je me August Dupin
niet tot voorbeeld", ging Harley voort.
,,Dat voorbeeld van pienterheid zou onder
alle omstandigheden zijn kalmte bewaard
hebben en die had natuurlijk nu reeds
al die onsamenhangende aanwijzingen als
de stukken van een moeilijke legkaart in
elkaar gepast en het geheel laten omlijsten
om het voor het bewonderende publiek te
kunnen tentoomstellen".
Hij liet zich in een stoel neervallen,
haalde z'n pijp te voorschijn en begon die
op een manier, die ik het best met het
woord „venijnig" kan beschrijven, te stop-
pen. Ik stond z'n doen en laten aan te
zien, maar ik zei geen woord, want ik
wist, dat die stormachtige buien nooit
lang duurden. En werkelijk, na de eerste
paar halen, keek hij met een glimlach
naar me op.
,,'t Is merkwaardig, Knox", zei hij ,,hoe
kwaad we ons maken, hoe woedend we
onze kuif in de hoogte zetten, als de een
of ander ons tracht aan te toonen, dat we
niet onfeilbaar zijn. Maar gelukkig,
dat we naast die klein-menschelijke eigen-
schap ook nog het vermogen bezitten,
om onszelf uit te lachen
Ik zuchtte van verlichting, want Harley
in een slechte stemming was een bezoe-
king, zelfs voor iemand met mijn zonnig,
gelijkmatig humeur.
,,Kom, laten we naar de biljartkamer
gaan", ging hij voort, „dan spelen we
een partijtje. Ik ben op het oogenblik op
een dood punt mijn gedachten racen
steeds in een kring rond. Het beste mid-
del daartegen is golfen als dat niet
kan, biljarten".
We gingen door de gang naar de bil-
geseind, dat zij de bewering had betwist, en
haar om antwoord gevraagd.
De Sunday Express geeft dit antwoord
reeds. Zeker, zoo zegt het blad, de Koningin
rookt af en toe na noenmaal en middagmaal
een cigaretje. De hertjgin van York doet in
besloten gezelschap hebzelfde en prinses Mary
heeft bij haar trouwen van kennissen ook een
aantail cigarettenkokers gekregen.
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
Volgens een schattinig van de voornaamste
arbeidsbeurzen, die op de officieele opgaaf
van deze week vooruitloopt, is nu het voor-
ziene totaal van 2 millioen werkloozen bereikt.
Veertien dagen geleden was men er nog
30.000 van af. De laatste hoop om er be-
neden te blijven is verijdeld toen bekend werd
dat voor den oogst op het platteland veel min
der extra werkkrachten noodig zullen zijn dan
verleden jaar.
In verschillende landen werkt men
schrijft de N. R. Crt., onder den druk van
de wereldcrisis aan groote plannen, en na den
wederopbouw van de reohtstreeksche ver-
woesting van den oorlog is men nu van een
poging getuige tot een tweeden wederopbouw
van de indirecte vernieling die Armageddon
na zich gesleept heeft. De Engelsche arbei-
dersregeerinig heeft deerlijk gefaald in de uit-
voering van het voornaamste punt van het
program waarmee zij het bewind aanvaard
heeft, de bestrijding van de werkloosheid.
Deze week, zoo voorspellen de politieke augu-
ren, zal ten leste het gevreesde totaal van
twee millioen Engelsche werkloozen bereikt
worden, vroeger nog dan zich eerst had laten
aanzien, zoodat het de vraag wordt, of de
winter nog niet grooter onheil te zien zal
geven. Maar dit heeft de Engelsche regee-
ring niet weerhouden, bij de sluiting van de
zitting van het parlement een schets van een
landbouwprogram aan de afgavaardigden voor
te leggen dat den bitter klagenden boeren-
stand hoop op een betere toekomst moet
geven. Snowden, de kanselier van de Schat-
kist, verwacht er immers van dat het ,,aan
het plattedanid de welveart terug zal bren
gen". De hoofdgedachte ervan is, den land
bouw een standvastigen prijs voor zijn voor
naamste voortbrengselen te verzekeren, wat
natuurlijk beduidt dat daartoe kunstmiddelen
gebruikt zullen worden, omdat die prijs in
gewone omstandigheden zich naar de wereld-
markt regelt. Er zou een ,,invoerraad" opge
richt worden waarvan de functie nog niet
geheel duidelijk is, en de landibouwvoortbreng-
selen zouden in het groot door den staat op-
gekocht worden. Dit zou besparing in de
distributie bewerken en dan zou van regee-
ringswege het gebruik van een bepaald per
centage aan inlandsch meel en bloem in het
Engelsche brood voorgeschreven worden. Een
proctectionistische maatregel dus, die, indien
de besparing, die bij de distributie bereikt
wordt, niet iets fenomenaals zal zijn, het
brood voor den grooten hoop duurder zal
maken.
De Daily Herald, het orgaan van de arbei-
derspartij, praat dit goed door op te merken,
dat de rationaliseering van grondstof- en
voedselvoorraden, waarvan alleen vooruitgang
te verwachten is, noch te bereiken is door
zuiveren vrijhandei noch door bescherming.
Deze open belijdenis tot methoden die zich
van vrijhandelsbeginselen afwenden van de
arbeiderspartij, terwijl de conservatieven voor
„ibeveiligingsrechten" ijveren en reeds ten
deele gewonnen zijn voor belasting op voe-
dingsmiddelen, laat de liberale partij over
jartkamer, een groot vertrek in den zuid-
hoek van den oostelijken vleugel. Harley
begon en daar hij zich uitsluitend op het
spel concentreerde, gaf hij knappe staal-
tjes van zijn kunnen te zien. Ik was min
der op dreef, maar dat was geen wonder,
want telkens betrapte ik mezelf erop, dat
ik door de openstaande deuren den tuin
afzocht. Ik werd echter teleurgesteld,
want Val Beverley liet zich den heelen
middag niet zien.
Om vijf uur dronken we thee. Madame
de Staamer begon met ons te vertellen,
dat de Kolonel zich liet excuseeren. Hij
voelde zich niet goed en was daarom nog
maar wat blijven liggen, maar hij hoopte
bij het middageten aanwezig te zijn.
„Is het hart van den Kolonel niet in
orde?" vroeg Harley.
Madame de Stamer haalde haar schou-
ders op en schudde verdrietig haar hoofd.
,,Ik weet het niet", gaf ze ten antwoord.
,,'t Is een oud kwaad, dat jaren geleden
op Cuba begonnen is. Wat het precies is,
weet niemand
Harley knikte deelnemend, maar ik zag
dat hij haar niet geloofde. Maar al be-
schouwde hij den uitleg, dien zij hem gaf,
niet als waar, het gevoel, dat haar op dat
oogenblik beheerschte, ongerustheid en
verdriet was echt. dat zag hij even goed
als ik. Madame's fijne, slanke handen tril-
den; haar geheele toestand was zoo, dat
er elk oogenblik een uitbarsting kon
komen.
Harley verborg zijn gedachten, wat die
dan ook mochten zijn, onder het masker
van gereserveerdheid en kalmte, dat ik zoo
goed van hem kende en begon een gesprek
met Madame. Ondertusschen trachtte ik
Val Beverley aan het praten te krijgen.
Ik hoorde van haar, dat Madame een
groot deel van den middag bij den zieke
had gezeten en dat ze het liefst weer zoo
als uitsluitende verdedigster van den vrijihan-
del.
De regeering erkent, dat er zelfs van een
eerste begin van uitvoering van haar plannen
nog niets kan komen, v66r op de aanstaan-
de rijks confer en tie met de dominions, overleg
is gepleegd. Mogelijk eischt Canada daar ook
zijn percentage aian graan bij de bereiding
van het Engelsche brood op!
Voorts zit aan het plan nog een schema
vast voor het aanmoedigen van de stichting
van kleine boerenbedrijven, groentekwee-
kerijen en hoenderparken op landerijen met
een maximum oppervlak van 5 acres waarop
men ,,geschikte werklooze arbeiders" zou
neerzetten. Met het overplanten van in het
boerenbedrijf niet opgegroeide industrieele
arbeiders naar Canada heeft men totdusver
geen succes gehad. Het dominion is van
zulke werkloozen, wien de handen voor ploeg
en eg verkeerd stonden, niet gediend geble-
kcn en het meerendeel ervan is naar Engeland
als ongewensohte „presentkaasjes" terugge-
zonden. Zouden zulke menschen dan beter
in Engeland zelf voldoen in eigen kleine
gedoenten, waar zij alle leiding en voorlioh-
ting missen?
Het plan heeft zeker een sterk fantastischen
kant en het is maar goed, dat de regeering
er nadruk op legt, dat het doel ervan meer
is, den landbouw te steunen dan werkeloos-
heid te lenigen.
Men kan met eenige zekerheid voorspellen,
dat de tegenwoordige arbeidersregeering met
de uitvoering van dit landbouwprogram geen
begin meer zal maken. Haar zwakte is her-
haaldelijk gebleken en het tijdstip waarop zij
bij een stemming in het Lagerhuis in de min-
derheid zal komen, is wellicht niet ver meer.
Men krijgt zoodoende sterk den indruk, dat
het de arbeiderspartij er meer om te doen
geweest is, bij een ontbinding van het parle
ment en een nieuwe algemeene verkiezing
tegenover de kiezers op het platteland niet
met leege handen te staan dan onverwijld den
noodlijdemden Britschen landbouw op de been
helpen.
ITALIe EN DE SOWJET-UNIE.
Zaterdag is schrijft de N. R. Crt. te
Rome tusschen Italie en de Sowjet-Unie een
handels- en tolovereenkomst geteekend, waar
van de inhoud in bijzonderheden nog niet be
kend is. Het doel er van wordt genoemd: be-
vordering van den afzet van industrieele
voortbrengselen van Italie; een officieele Ita-
liaansche mededeeling verklaart: „De nieuwe
overeenkomst is van bijzonder belang, aange-
zien zij het begin van nauwer samenwerking
tusschen de twee landen beteekent."
De commercieele kant van de overeenkomst
beantwoordt aan het algemeene streven van
Italie om grooter afzet voor zijn producten
op de markten van Oost-Europa, het Naburige
en het Verre Oosten te vinden. De Italiaan-
sche uitvoer had de laatste jaren een zwaren
strijd met concurrenten te voeren gehad. Aan
de Afrikaansche kust van de Middellandsche
Zee is de positie der Franschen onaantast-
baar; dus verdubbelden de Italianen hun in-
spanning om hun wijn en olijfolie op den Bal
kan, in Spanje enz. te plaatsen.
De verhooging van het Amerikaansche ta
rief spoort hen tot nieuwe krachtsontwikke-
ling aan, om het verlies van uitvoer over
den Atlantischen Oceaan goed te maken, te
meer omdat ook andere volken om dezelfde
reden meer aandacht aan het Oosten gaan
schenken. De Italiaansche regeering richt
twee nieuwe stoomvaartdiensten op China in.
Een andere nieuwe lijn zal het goederen- en
passagiersvervoer naar Egypte voor haar
rekening nemen en dan komt er ook een
stoomvaartverbinding tusschen Italie en Bom-
spoedig mogelijk naar hem terug wilde.
Dat verlangen was haar aan te zien.
Haar stille oogen stonden moe, onbe-
schrijflijk moe, of ze een taak op zich ge-
nomen had, die haar te zwaar begon te
worden. Voor haar was ik blij, toen het
theedrinken afgeloopen was en zij weg
kon gaan. Ook al nam ze Val Beverley
met zich mee.
Paul Harley bleef in zijn stoel zitten
en staarde mij met oogen, die niets zaaen
aan. Uit de zitkamer kwamen geluiden,
die ons vertelden, dat het wagentje van
Madame de Stamer naar boven werd
gebracht, de taak van Manoel en Nita, de
doc'hter van Pedro, als Madame om de
een of andere reden naar boven wilde.
Die geluiden stierven weg en daarna werd
het stil, ongewoon stil. Zelfs de vogels
zongen niet meer. Ik zat vlak bij de
verandadeuren en opeens trok een zwarte
stip, hoog in de blauwe lucht, mijn aan
dacht. Nu wist ik waarom het gevederde
zweeg; boven de boomen van het park
vloog een havik om en om.
Paul Harley zag me naar de lucht
kijken; hij kwam naast me staan envolgde
de richting van mijn blik.
,,Ahamompelde hij, ,,een havik.
Al de vogels zitting bang in hun nesten.
Ja, de natuur is wel een vreemde leer-
meesteres, Knox".
HOOFDSTUK XVI.
Stilte voor den storm.
Over de rest van den middag zal ik
maar het zwijgen bewaren. Trouwens,
achteraf bezien geloof ik niet, dat er in
die paar uur iets vermeldenswaards ge-
beurd is. Maar groote dingen dringen
kleine naar den achtergrond en misschien
is het daaraan te wijten, dat ik me van
bay. Voor deze nieuwe diensten zijn zes of
zeven nieuwe groote pakketbooten in aan-
bouw. Met dit krachtdadige pogen zoekt men
niet alleen nieuwe markten, maar wil men
ook de positie die de Italiaansche koopvaar-
dijvlag zich in den vreemde verworven heeft,
bevestigen, verbetering in de nog altijd on-
gunstige handelsbalans brengen en. de schom-
melende scheepvaartbeweging van de Ita
liaansche havens stabiliseeren.
De nieuwe overeenkomst met de Sowjets
sluit zich, gelijk gezegd, aan bij de nieuwe
krachtsontwikkeling tot uitbreding van den
utvoer. Italie had totdusver bij de concurren
ce op de Sowjet-Russische markt te kampen
gehad met de moeilijkheid dat de Italiaansche
fabrikanten daar niet op lang crediet konden
leveren en geen tegemoetkoming bij de Ita
liaansche banken vonden bij het disconteeren
van Sowjet-wissels, in verband met de van
hoogerhand in het belang van den lira-koers
ingevoerde beperkende maatregelen. De fas-
cistische regeering heeft nu sommige banken
gemachtigd Sowjet-wissels aan te nemen, ter
betaling van een groot deel van de aankoopen
die Moskou in Italie zal doen. Een groep
Italiaansche industrieelen heeft reeds een
consortium geivormd dat zich met de bols-
jewiekische overheid verstaan heeft over de
levering aan deze laatste van 200 milloen
lire aan Italiaansche producten in het eerste
jaar; in de daarop volgende jaren zullen de
leveringen tot 500 millioen lire stijgen. Tegen
over de voortbrengselen die Moskou in Italie
koopt, zal de Sowjet-Unie het grondstoffen
leveren als petroleum, steenkolen en ertsen
uit het Zwarte-Zee-bekken tegen prijzen die
vermoedelijk lager zullen zijn dan die op ver-
der afgelegen markten.
Dit is de oeconomische zijde van de nieuwe
nauwere samenwerking tusschen Italie en
Sowjet-Rusland, maar men mag aannemen dat
hun samengaan ook een politieken terugslag
izal hebben. Eigenlijk lijkt het ongerijmd dat
het Italiaansche fascisme, hetwelk stoelt op
een reactie tegen het bolsjewisme, zoo innig
met Moskou aanpapt. Maar het dwingend
staatsgezag in beide landen toont zieleverwant-
schap. Italie heeft tot de eerste Westersche
naties behoord die, aanvankelijk om oecono
mische redenen, de nieuwe orde in Rusland
erkend hebben. Nu de Sowjet-politiek den
laatsten tjrjd neiging vertoont om de vriend-
schappelijke betrekkingen met Frankrijk niet
al te hoog aan te slaan, ligt het voor de hand
dat Italie naar nauwere aansluiting bij Mos
kou streeft, tot versterking van zijn positie
op den Balkan. Om die reden kan men aan
de pas gesloten handelsovereenkomst ook poli
tieke beteekenis toekennen.
SLECHTS TAMME TOERISTJES!
De Independance Beige, zoo meldt het Vad.,
die den draak had gestoken met den in dithy-
rambische bewoordingen, door het orgaan
der Jeunesses Nationales, aangekondigden
tocht op det Westerschelde en naar aanleiding
daarvan van ,,une croisiere de Don Quichotte"
sprak, heeft een briefje ontvangen van den
leider der Action Nationale, Pierre Nothomb.
Deze beweert, dat oe tocht zonder zijn tus-
schenkomst werd georganigeerd en voegt er
aan toe, dat hij aan de excursie geen deel
nam. De Action Nationale aldus Nothomb,
deed niets anders dan het voorbeeld volgen
van de Ligue Maritime Beige en van minis
ter-president Jaspar, de kort tevoren, even-
eens tochtjes op de Schelde organiseerden. Het
eenige, door de Action Nationale beoogde doel
was „onze mooie rivier" („Notre beau fleuve")
aan haar lezers en vrienden te laten zien.
En daarvoor zijn nu onze bezemfascisten
heelemaal met een auto, een oranjevlag en
een krijgshaftig gemoed uit Amsterdam ge-
komen
het kleine, dat er, tot op het oogenblik
van de groote tragedie, ongetwijfeld ge-
beurd moet zijn, zoo ongeveer niets her-
inner. Voor dien tijd was mijn geheugen
voor groote en kleine gebeurtenissen toch
wel sdherp genoeg.
Het feit, dat Val Beverley na het weg-
gaan met Madame niet meer terugkwam,
hinderde me. Ik kreeg den indruk, dat ze
opzettelijk wegbleef en Harley was door
zijn zwaarmoedige verstrooidheid niet be
paald de aangewezen man, om me voor
haar afwezigheid te troosten.
We deden een soort van zwerftocht
door het park en den tuin. Harley be-
waarde een hardnekkig stilzwijgen en liep
voortdurend met een vagen, niets-zienden
blik naar de ramen van Cray's Folly te
staren. En op een gegeven oogenblik,
toen ik bleef staan om een buitengewoon
mooi bloeiende struikroos te bewonderen,
keerde hij zich, zonder een woord, om en
ging weg.
Een poos later ging ik, in de hoop, daar
Val Beverley te ontmoeten, den Tudor-
tuin in en bij de rozenstruiken tegen het
terras trok opeens een bekend geluid, het
zachte klik-klakken van biljart-ballen.
mijn aandacht. Ik ging het terras op;
Harley was zich, alleen, in de biljart
kamer aan het oefenen.
Toen ik voor de openslaande deuren
bleef staan, keek hij op. Hij legde zijn
queue neer, stopte z'n pijp opnnieuw, stak
haar op en boog zich weer over het
groene laken.
,,Ga weg, Knox", zei hij, „ik ben niet
tot gewoon doen en gewoon praten in
staat".
Ik keerde me lachend om en ging weg;
ik kende hem te goed om me aan zijn
nurksche onbeleefdheid te ergeren.
(Wordt vervolgd.)
