ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Eerste Blad. De dolende iuweelen No. 8498 WOENSDAG 5 MAART 1930. 70e Jaargang BINNENLAND. FEUILLETON. BUITEN LAHD. door K. R. G. BROWNE. 52) DE VERVLAAMSCHING DER GENTSCHE HOOGESCHOOL. ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen f i go per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar Voor Belgie en Amerika 2.25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnamenten voor het buitenland alleen bij vooruit.betaling. Uitgeefster: Firma F. J. VAN DE SANDE. GIRO 38150 TELEFOON No. 25. r"'r.'t- .-*■ V' -£j a ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. Grootere letters en clicWs wor den naar plaatsruimte berekend. HandjelsadvertentiSn bij regelabonnement te gen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrfjgbaar is. Inzending van advertentien liefst e6n dag voor de uitgave. DIX BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAA NDAG-, WOENSDAG- en VRIJD AG A V OND. EERSTE RAMEB. Vergadering van Vrijdag. Bij de voortgezette behandeling van de rijksbejrooting zegt de beer Fock (lib.) zicb te verheugen over het wederoptreden als minister van kolonien van den heer De Graaff, dien hj een krachtig bewindsman acht. B.j het eervol ontslag van den gouverneur van Curasao had volgens spreker dankbetul- •Lg achterwege moecen worden gelaten. Le heer Ossendorp (s.d.) zegt, dat bij de techni-che hsrziening van het bezoldigingsbe- «lu t voor de ambtenaren geen werkelijk geor- gan.seeid overleg heeft plaats gehad. Sedert 1920 is hun levenspeil niet verhoogd. Spreker dringt aan op nieuwe herziening. De heer Polak (s.-d.) merkt op, dat de poli- tleke s heidingslijn rachts-links vervaagt en dat de scheiding conservatief democratisch meer naar voren komt. De katholieke arbei- ders b.ebooren in de r.-k.. staatspartij niet meer fhuis bn moeten samengaan met de sociaal- ^TeiMdtte zegt spreker, dat er een compro- mls tusschen sociaal-democraten en katholieke democraten zal moeten komen. Nog criti- seert hij het belong van prof. Steger, die blijk- baar met wettelijke middelen de zeden ^heer. Foster (lib.) crit^eert de cijfers van de commisrie, voor economische pohtiek. De werkeljke toeneming van het mkomen sedert 1915 is n et 7 doch 23 en van het verm gen 13 (dus niet een vermmde- fiMe™61 Pothuia-Smit (s.d.) antwoordt prof. Rie-er dat z d 1 kheidbevordering geen mono- polle is van rechts, doch ook door de linker- zi de en met name door de socialistische A J C. en vrouwenclubs geschiedt. De heer Serrarens (r.k.) betoogt, dat de vers eh. 1 en tusschen socialisten in diverse lan- den meer u teenlocpen dan tusschen de katho- lifikGD De katholieken zien het socialisme als een dwalirg, doch zijn niet blind voor de goede dingen, die het heeft bevorderd. TWEEDE KAMER. Vergadering van Vrijdag. Na aanneming van eenige kleine ontwerpen is aan de orde de voortzetting van de afdee- ling onderwijs en eredienst der Indische e- g D*? beer Gerhard (s.d.) bespreekt de alge- meene onderwijspolitiek en de betrekking tus schen het b jzonder en opei baar onderwijs en d- voert ia'. Hij wenscht erkenmng van het 6t"evei van de inlandschs bevolking naar mea we He schs ontwikkeling. Spreker ge- waagt van het gebrek aan openhare scholen en meent, dat het onderwijs in mlandsche taal het vruchtdragendst is. Daarom dient aan- dacht be teed te worden aan de opleiding van goede inlandsche krachten. De heer Van Zadelhof (s.d.) betoogt dat de i:lande-s het belang inzien van onderwijs op westerschen grordslag. Het betrekkelijk geringe aartal onderwijskrachten vmdt zijn oorzcak ir de te lage salarissen. WEG-QUAESTIE OP ZTJID-BEVELAND. Uit het nader antwoord van den Minister van Waterstaat op de vragen van het Tweede Kamerlid, den heer Kersten, betreffende ver- breeding van den verbindingsweg tusschen den nie .wen verkeersweg door Zuid-Beveland1 en den over Krabbendijke voerenden weg, blijkt dat er geen aanleidmg is om de verharding Vervolg.) van den verbindingsweg op Rijkskosten bree der te maken; wel zal de berm, ter breedte van 0.75 M. aan weerszijden van den weg worden verhard, waardoor twee rijwielpaden zull n ontstaan. Bierbij wordt opgemerkt, dat voor den aan- leg van den weg en vdor de thans in uitvoe- ring zijnde ve-betering van de dorpsstraat de weg ter plaatse slechts een verharding had \an 3 M. breedte, welke maat ook voor dh verhardir g op den verbindingsweg is aanga- horden, en dat rijwielpaden ter plaatse ont- braken. BEVORDERING VAN RADIO- VAK ONDERWIJS. Te Utrecht vergaderde dezer dagen de Ver- eenigirg tot bevordering van de Vakopleiding onder voorzitterschap van mr. H. Smeenge, met de afgevaard gden van eenige bij de vak- opleidi ig betrcfkken vereenigingen. Het doel van deze vergadering was te komen tot een centraal lichaam, dat tot taak zou hebben de ulfzending van radio-vakonderwijs te bevorde- ren en te ve zorgen. Het vraagstuk werd in- ge'eid doar den heer R. C. van Ree te Maas- t-icht. Deze gaf een overzicht van_ de ver- schU'ende slap pin, die de vereeniging en de do r haar i gestelde radio-commissie reeds hebben gedaan. Uitvoerig werden daarna de verschillende perspectieven belicht, die deze vorm van "o d rwijs bij het bsstaande tekort aan vakscholen in Nederland aanbiedt. De spreker zette daarna uiteen^ hoe naar zijn meenirg het onderw'ij's moet worden gegeven, Vei volgens werd er op gewezen, voor welke g'oepen van personen het radiovakonderwijs in a'nmerking komt: de leerlingen van de piattelandsteekenscholen en de opgroeiende vak ieden, d e op het oogenblik in het geheel geen tbeoretische vakopleiding ontvangen. Daa-naast zullen de uitzendingen van belang kunnen zijn voor de oudere vaklieden en de geoefarde industrie-arbeiders. Voor deze laat- s e grrepen zullen de uitzendingen echter mee- het karakter van vakvoorlichting moe ten d agen. Voor de nrjverheidsscholen zijn schooluitzen- d ngen, waarbij specialiteiten speciale vakon- de werpen behandelen, van groote beteekenis v o- het prikkelen van de belangstelling van de leerli-gsn. Van groot belang wordt het geacht, dat de leerlingen de scholen verlaten iret een warme belangstelling in alles, wat met hun vak samenhangt. Na ultvoerige bespreking besloot men in p-incine te trachten als meest geschikten or- gai'sa' ievorm voor het geven van dit onder- w is een feelers tie op te richten. De vereeui- ringen zullen binnenkort worden uitgenoodigd tot de federatie toe te treden, waama de op- richtingsvergadering zal worden gehouden. I EEN INTERNATTONAEE WEG OVER ROOSENDAAL? Men schrijft aan de N. R. Crt. Zoo nu e.i dan wordt uit Roosendaal ge- schreven over een aan te leggen nieuwen weg van het Zuiden naar Rotterdam. Deze weg zou o/er Roosendaal moeten komen, en daar- toe zou de ge r.eentelijke weg Belgische grens Rocsendaal door het Rijk moeten worden overgenomen. Men doet het voorkomen, alsof men van Be gis;he zijde zeer enthouslast is over een n euwe route Antwerpen—Rotterdam, via Rocsendaal, en dat op Belgisch gebied groote/ sot men worden besteed om daartoe te gera-- ken. Icderdaad worden dit jaar tusschen Es- schen en Capellen groote bedragen verwerkt, doch niet om een intemationale route te makea (daartoe is de weg veel te bochtig en te sm.nl), iraar om een bestaanden weg, die' in s echten toedand is en belangrijke plaats-^ jes met Antwerpen verbindt, in goeden toe stand te brengen. Aan een internationalen weg deakt men niet. Dezer dagen hebben eenige hooggeplaatste ambtena en van den Belgischen waterstaat het geheel e traject CrppellenEsschen Roosen- deeiKruislandDinteloordWillemsdorp af- gereden. Ze hebben vastgesteld dat de weg naar Esschen vele bochten vertoont, dat vcorts het traje t RoosendaalWillemsdorp alle fcehaive een intemationale route is te noe- men, en h bben zeer verbaasd gekeken, dat, terwijl te Moerdijk prachtige booten liggen, man het z er gebrekkige transportmiddel te W llemsdcrp voldoende achtte voor een in- tematio.nale route.' Het is voorts gebleken, dat dj route WillemsdorpAntwerpen veel korter en veel b ter is over Bergen op Zoom dan ove Roosendaal, waarbij komt, dat het traject ook veal korter is op Belgisch gebied. „Weet u wat u doet, meneerBill Salmon hier. gaat justement naar Yeo- burv terug. Hij is me komme vertellen, dat me stoelen nog niet klaar zijn, terwijl Ik er meer als een maandmaor daor stelt u naturelik geen belang in Vraag of u met hem mee mag rijen Fanshawe-Smith keerde zich naar den eigenaar van den vuurtoren-baard toe. ..Zoudt u me naar Yeobury mee willen nemen?" Bill Salmon draaide zich om met het air van iemand, die zich verbaast over een geluid, dat hij aehoord heeft, maar dat hij niet thuis kan brengen. Bij het zien van de vragende uitdruk- king op het gezicht van Fanshawe-Smith werden zijn om-walde oogen van een vaderlijke welwillendheid. „Jao, daor he-je cjelaik in", stemde hij toe. „'t Is snik „Mag ik mee riiden naar Yeobury! „Zal een bietie harder motte praote. Ik bin een bietje doof, begreep-u Fanshawe-Smith zette zich schrap en praatte harder. Mr. Bolitho sprong op of een wesp hem gestoken had; een jonge kraai viel uit een nest boven in een boom, vlak-bij; Mr. Alfred Byng liet van schrik de magneet uit zijn handen vallen; een paard in een weide aan den overkant van den weg steigerde en galoppeerde weg; Bill Salomon knikte phlegmatiek. „Bestig", zei hij. ,,Klim der maar op'V Fanshawe-Smith klom ,,der" dankbaar op. Mr. Bolitho gaf nog eenige opmer> kingen over woord-houen in zaken ten' beste; Bill Salmon verrichte het geheim- zinnige ritueel, dat aan het zich in bewe- ging stellen van een „Ford" moet voor- afgaan en de auto reageerde erop door een uitstekende imitatie van een aard- beving in een fabriek van tinnen artikelep ten beste te geven. Daarna zette ze zich in beweging en reed rammelend en pie- pend en krakend den weg naar Yeobury oP. HOOFDSTUK XVI. Gevaren in hindedaag. I n< Zoo op het eerste gezicht zou men den*> ken, dat de heeren George Merriweathei11 Ashburnham Carr en Decimus Todd;c toen ze op dien mooien zomermorgen' door de „Ford-auto" lawaaii'g wegge^; voerd werden van de plek, waar het- schaakmat-zetten des heeren Turtle zich' voltrokken had, een genocglijken ochtend1' te g-emoet qingen, aanaezicn ze door het lachende 'Somersetsche lentelandschap1 reden in een auto, die het cigendom was van iemand anders en die daarbij kon bogen op een keurige uitrusting, bestaan-K de uit fauteuils (twee stuks) en tafel (een exemplaar). Maar ten ccrste is het inte-'' rieur van een hermetisch-gesloten vracht- auto wel de aangewezen plaats bij storm'' of watersnood, maar niet om van daaruitS het voorbij-glijdende landschap te bewon- deren. t Ten tweede was deze bewuste Ford veel meer een bezienswaardige an- tiquiteit op wielen dan een motor-vehikel. Ten derde waren de fauteuils zoo solide ingepakt, dat er geen kijk op was om ze CRISIS-GEVAAR IN DUITSCHLAND. De groote coalitie die in Duitschland de re- geering voert, is schrijft de N. R. Crt., ver- deeld geraakt over de kwestie hoe het geld gevonden moet worden ter bestrijding van het tekort van ongeveer 100 millioen mark, dat het gevolg is van de steeds hooger geworden eischen voor de steunuij-keering uit het fonds voor verzekering tegen Iwerkloosheid. De re- geeringscoalitie bestaai, van rechts naar links, uit de volkspartij, het centrum, de de- mocraten en de sociaal-democraten. Onder dezen willen de sociaai-democraten het geld bijeenbrengen uit een buitengewone heffing van de aangeslagenen in de inkomstenbelas- ting die ten minste 8000 mark uit loon of salaris trekken. Deze heffing wordt „nood- offer", offer voor buitengewone omstandig- heden van nooddruft, genoemd en in die be- naming ligt opgesloten, dat zij een tijdelijk karakter zou dragen. Moldenhauer, de rijks- minister van financien, en de volkspartij uit wier gelederen hij voortgekomen is, verzet- ten zich met hand en tand tegen deze bui- .tengewone opcenten van de gesalarieerden en hebben een non possumus uitgesproken in besluiten van hun Rijksdxggroep en van den nationalen raad der partij. Zij achten zulk een belasting-politiek in strijd met den heelen geest van de financieele hervorming welke de regeering op haar program heeft en waarvan het erkende doel is, verlichting van de lasten van de Duitsche producenten en aanmoedi- ging van sparen en daardoor van kapitaal- vorming. Het coalitie-kabinet onder den sociaal- democratischen rijkskanselier Hermann Miil- ler staat dientengevolge wankel en, als dr. Moldenhauer, de rijksmlnister van financien, zich verplicht acht af te treden, kan het nauwelijks anders dan dat hij de heele volks partij uit de regeeringsmeerderheid meetrekt. Zonder de groote coalitie is, naar de ervaring geleerd heeft, echter geen standvastige re geering mogelijk en dus zou dan alleen de weg voor een zakenkabinet of ambtenaren- kabinet of hoe men het anders zou willen noemen, openstaan. Maar zelfs dit zou dan nog een oplossing moeten vinden, waarmee een meerderheid in den Rijksdag zich kan vereenigen, dus met het een of andere com- promis. Maar het is duidelijk dat de tegen- woordige regeering dan even goed nog haar uiterste best zou kunnen doen om een com- promis te zoeken. Het bemiddelingsvoorstel dat de democra- ten in een vergadering van hun Rijksdag- groep aan de hand gedaan hebben, is de em- stige overweging waard. Zij stelt voor een gedwongen rijksleening te sluiten waarvan alle belastingbetalers met een inkomen boven gebruiks-klaar te krijgen en een tafel iieeft geen nut als men niets heeft om erop te zetten. En ten vierde waren George noch Mr. Todd in de stemming om te gaan „tuffen". Deze factoren, plus de benauwd-warme atmosfeer tusschen de zes wanden waren de oorzaak, dat een diepe neerslachtigheid .zich van de beide gevangenen meester maakte, toen de derde wanhopige poging van George om de aandacht van den chauffeur te trekken niets dan een paar ontvelde knokkels en een in-gescheurden duim-nagel opleverde. ,,Wel, wel, zei Mr. Todd na een stilte, die vijf minuten of vijk weken al naar men rekenen wil, volgens de klok of vol gens de gevoelens der betrokken per sonen geduurd had, „zoo'n ochtend hebbik van me leve nog niet meege- maakt. Heb jij idee, waar we heen gaan?" George schudde zijn hoofd en gaf ant woord met zijn handen als een megafoon voor zijn mond om zich boven het kabaal uit verstaanbaar te maken. ,,Nee, misschien naar Schotland. Begonnen in de richting Yeobury, maar minstens een paar dozijn bochten gemaak-t gewoonweg tel kwijt ge- Dit laatste was zeer begrijpelijk, want Bill Salmon ouwe Bill, zooals hij ge noemd werd leverde geheel overeen- komstig de ongeschreven wetten van de plattelands-vrachtrijders, zijn goederen en boodschappen volgens een methode af, die zoo veel mogelijk tijd in beslag nam. De gelaatstrekken van den onverbeter- lijken Mr. Todd vertrokken in een grijns van pret. „Als iemand mijn een week geleje gezegd had, dattet zou gebeuren, dattik in een Ford-vrachtauto, ingelaje als een zak aardappele, heel Engeland rond een zeker bedrag de ,,oeconomisch krach- tigen" de stukken zullen moeten nemen. Zij zouden echter die stukken reeds komende jaar kunnen gebruiken om er hun belasting mee te betalen. Dit plan is natuurlijk ge- grond op de eenigszins optimistische ver- wachting, dat de rijksschatkist komende jaar de moeilijkheden te boven zal zijn. Maar dan kan men nog altijd verder zien. De spoed dien men met de afdoening van de wetten tot in- werkingstelling van het plan-Young in den Rijksdag dient te betrachten, maakt een cri sis op dit oogenblik zeer ongewenscht, want mep weet uit ervaring hoeveel tijd er gewoon- lijk in Duitschland gemoeid is met de einde- looze beraadslagingen van en tusschen de partijen in zoo'n geval. president Hindenburg heeft, volgens zijn gewoonte in moeilijke politieke omstandig- heden, zijn wijze stem verheven om te verkla- rerf, dat de buitengewone toestand een buiten- gewoon offer, een ,,noodoffer" dus, vereischt. Over den vorm waarin dat gebracht moet wofden, heeft hij zich natuurlijk niet uitge- latpn. Dit kan echter natuurlijk even goed gebeuren in een of andere extra belasting als in een gedwongen leening. Na de jongste stemming in de Belgisthe Kamer over de wet, waarin bepaald wordt, dat met het begin van den cursus 1930'31 de voorlezingen aan de universiteit te Gent in de Nederlandsche taal gehouden zullen wwden, welke taal ook de officieele taal der universiteit zal zijn, Is de vervlaamsching, d.w.z. vemederlandsching dier hoogeschool een voldongen feit. ,,Het Laatste Nieuws" wijdt hieraan een hoofdartikel, onder den bitel: „Een gelukkige dag voor Vlaanderen", waarin gezegd wordt: „Meer dan ooit heeft de Vlaamsche jeugd ten aanzien van het Vlaamsche volk een grootsche taak te vervullen. Eindelijk dus zal zij over een hoogeschool beschikken, die het haar ten voile mogelijk maakt, de kennis, die zij daar opdoet, ook ten dienste te stellen van de heele Vlaamsche bevolking. Het komt er dus op aan, dat de Gentsche hoogeschool, zoowel in de faculteiten als in de technische scholen, zooveel mogelijk studenten telle, wij leggen hler den bijzonderen nadruk op de beteekenis van het hooger technisch onder wijs, waarvan de inwerking op onze volks- kracht meer dan ooit noodig is, nu het in dezen tijd van economische crisis, zoo duide lijk blijkt, dat een volk, om in den wereld- strijd stand te houden, zoo flink mogelijk moet toegerust zijn op technisch gebied. In dat opzicht mag men getuigen, dat de vi irvlaamsching van de Gentsche hoogeschool ei komt op een oogenblik, waar deze, meer d; in ooit, tot de algemeene volkswelvaart in oiis land bijdragen kan. Zoodat deze zege- pfaal van de Vlaamsche beweging ten slotte it et een zelfde instemming kan begroet wor- d in door al wie de toekomst van ons land b ivestigen wil." De Kamer heeft met 155 tegen 10 stem- n en en 6 onthoudingen het beginsel van de vfilledige vemederlandsching van de univer siteit te Gent aanvaard. Naar aanleiding van deze stemming schrijft „Het Handelsblad van Antwerpen" o.m.: Deze stemming, waardoor na juist honderd jaar Belgische onafhankelijkheid de Vlamin- gen die de overwegende meerderheid der Bel gische bevolking uitmaken, een eigen hooge school krijgen, moet het hart van alle Belgen, die om de eenheid van het land bekommerd zijn, met vreugde vervullen. zou rijden, dan zou 'k 'em gezegd hebben, dattie vroeger op most staan, alsie mijn wou nemeLach, George! George lachte dit zij in zijn voordeel vermeld maar het ging niet van harte en het duurde niet lang. Zijn gevoel voqr humor, gewoonlijk in een nogal groote quantiteit aanwezig, was tot een derde gereduceerd door zijn ongerustheid over Carmencita. ,,'t Heeft natuurlijk zijn komischen leant", gaf hij toe. ,,'t Idee, dat je als spoedbestelling vervoerd wordt! Maar ik moest weten, wat er op dit oogenblik in het dorp gebeurt." „Ja, dat mosten we alle twee weten gaf Mr. Todd ten antwoord. ,,Maar... gomme - nikkie -allemachies-heereje-nog- toe...!" Dit ristje klaag-zangwoorden had zijn ontstaan te danken aan het om een bocht zwenken van de auto, een manoeuvre, waardoor Mr. Todd met een sm^k tegen een van de pooten van de bewuste tafel gedeponeerd werd. „Verdorie", zei George, terwijl hij zijn beenen voorzichtig uit een teedere omar- minq van een der fauteuils lostrok en een rol karpet van zijn gezicht afduwde die kerel heeft het snelheids-delirium. We rijden minstens tachtig. Deze raming was er lichtelijk naast. maar de grove overdrijving ervan was, gezien de omstandigheden, te excuseeren. Ouwe Bill liet zijn vehikel ontegenzeg- gelijk rijden zoo hard het kon, maar dat was niet zoo bijzonder hard. De schuld lag bij het oorverdoovende kraken, steu- nen, piepen en rammelen en bij het on- rustbarende wiegelen en hellen in combi- natie met een vaartje van een vijf en der- tig kilometer. tt ..Waratie as-'t niet waar is zei Mr. Todd onder het voorzichtig "wrijven van En nu de uitspraak is gevallen, zal mens zich afvragen, of niet het grootste ongelijk is geweest dit gebaar uit te stellen tot het mo ment dat een verder weigeren 's lands een heid in gevaar dreigde te brengen. Dat he{ een eeuw heeft moeten duren eer aan het Vlaamsche volk een hoogeschool werd geschonken en een centrum van universitair onderwijs werd gegund, zal de latere gn- slachten met verstomming vervullen. Het was toch onaanneemlijk,,dat alleen In de wereld een vier millioen tellende stam op geen hoogeschool zou recht hebben, dan ter wijl kleine volkeren, niet eens een millioen tellend, ze sedert jaar en dag bezitten. De dwaling der verschillende besturen dis elkander hebben opgevolgd, de vooringeno- menheid van de laatste overlevenden van een geslacht, dat de Vlaamsche taal enkel goed achtte voor de keuken en den koestal, zijn dus eindelijk veroordeeld; alle goede burgers zullen er zich om verheugen. De „Schelde" kan zich in het doorbreken van den Vlaamschen wil verheugen: Wel vinden wij niet, dat deze Vlaamsche wil zich ook hier volledig en gaaf geuit heeft bij alle Vlaamsche leiders, maar dat tot zelfs de uitgesproken franskiljons op enkele fos- siele liberalen en een paar paradoksale Wal- linganten a la Jennissen na, ten minste op het theoretische beginsel moeten toegeven, het bewijst dat de Vlaamsche beweging een machtsfactor geworden is. Niet door over- reding zijn de meesten van de tegenstanders overgehaald, maar die macht hebben zij ge- ducht en daarvoor zijn zij geweken. Uitdruk- kelijk is dat zelfs verklaard geworden: moes- ten wij niet toegeven, zoo meende de heer Devfeze, dan zou er geen vrede in Vlaanderen zijn. Zoo is het inderdaad. En die vrede zal er ook niet komen of de Vlamingen moeten. hun heele recht bekomen hebben. De heele Vlaamsche beweging heeft tot het vormen van die macht meegewerkt. Haar verleden, haar geheel verleden wordt ook door ons niet geloochend noch verloochend. Er is van den aanvang af op dat symbool van Vlaamsch rechtherstel door de voorgangers gewezen: Conscience! Er is voor geijverd geworden in de Hooge- schoolcommissie, door al de Vlaamsche in- tellectueelen die na Mac Deod, voor de ver vlaamsching van Gent den kruistocht onder hun volk ondernamen. Door de Vlaamsche politieke leiders Van Cauwelaert, Huysmans, Franck, is de gedach- te gepropageerd waarom zouden wij het beste uit hun politiek verleden verzwijgen? Door heel de studentenbeweging is de strijdleuze: Gent geheel of niets aangeheven en standvastig gevolgd. Het heldhaftige aktivisme eindelijk prefi- gureerde de Nederlandsche Hoogeschool te Gent geen droom meer, een daad! Dat het na den oorlog een wankelmoedige gang werd en het na al de gebrachte offers, meer dan tien jaren heeft geduurd, vooraleer men het gave beginsel ging erkennen onze eigen politieke actie duidt aan hoe wij die fout zien en wien wij de schuld daarvan geven. Maar over dat alles heen, bij deze prracl- pieele zege, die straks nog geen volledige practische overwinning wordt, past het toch heden een eeresaluut te brengen aan den or- ganisator van den strijd voor de integrale Nederlandsche universiteit, aan den schep- penden bezieler van de inhoudrijke gedachter Lodewrjk De Raet. Riotar, lid van den Parijschen gemeente- raad, heeft voorgesteld te Gent terstond eea Fransche school te stichten als tegenhanger zijn nek en schouders. ,,Als ik een ren- wagens-kweek begin, komt hij as nommer een bij me in betrekking. De vent hallowe houen stil, jong!" Zoo was het. De auto maakte kner- send halt en slingerde angstwekkend met het naar omlaag klimmen van den chauf feur mee. Voor de tweede maal verhie- ven onze gevangen ridders hun stem in een hartstochtelijk voorgedragen verlos- sings-duo, maar voor de tweede maal waren hun stemmen die van roependen in de woestijn, daar de motor, dien ouwe Bill had laten aanstaan, elk geluid over- stemde. Hun chauffeur bleef dezen keer maar kort weg. Na een paar minuten slingerde de auto weer; voor hen uit brak het kabaal opnieuw los en de niet bepaald roemrijke Odyssee werd voortgezet. ,,Zeg", zei Mr. Todd opeens. ..waarom zijn we hier eigenlijk ingekrope?" George manipuleerde beschaamd de rol karpet. Tja..., kijk..., de quaestie is, eerlijk ge zegd, dat ik op dat oogenblik de kluts kwijt was. Ik dacht aan Carmencita, dat die daar ergens liep te wandelen. zon der te weten. wat haar boven het hoofd hing en dat F.-S. en zijn huurlingen yrij spel hadden, terwijl ik in mijn kerker lag te versmachten en dat idee bracht me bui ten mezelf. Meteen daarop, toen t tot me doordrong, de portee van wat ik ge daan had, bedoel ik. toen begreep ik, dat 't reuzenstom geweest was maar te bhjven staan wachten op Turtle en excuses maken ging toch ook niet. En dus dacht ik. als we daar inkruipen is er alle kans, dat hij het spoor bijster raakt en dan kun nen we terug naar Carmencita, voor de vijand het vuur opent". (Wordt vervolgdT

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1930 | | pagina 1